장음표시 사용
171쪽
οπλομαχίαν '. Ουτοι θ ' προσελθοντες, καλέσαντες
cάλλειν coi node notionem, ei quam tribuir nuS, repraesentare potest. Sic iElian. eo usus est V. H. lib. VI. Cap. Ι . το δέος θ
eos cepit, ut basias abs rent. 'AoπίαιJ cons. P. 79. DOt. 5 'Aμαξαι ησαν φέρεσθαι &C.JUltinavin vectum delendum Putavit Muretus. Sed ex omniuna librorum consensu retinendurn potius id, at pae locutio, αμα
' Περὶ πληθουσαν αγοραν,J Vide P. 75. ΠOl. 1. Oπλομαχίαν.J Leunctav. intelligit gladiatoriam scit . artem vel rem e qua iit apud Romanos celebrata, copiose Lipsius in serim. Saturnat. SaepiuS ta-rnen dici solet μονομαχία : quiIὶ
χικοὶ αγωνες a Graecis historiae Ronaanae scriptoribus subindennemorantur. Lexicon Gr. Lat. VetUS : Mονομαχ , Gladia 9r, Glossar. vet. Ruris, Pαύδος η F
pellatos fuisse, qui veris annis certare discebant, aut alios ipsi docebant, ex Platone in L achete P. I 79. et seq. edd. Steph. Colligere est. Priusquam vero ju- Ventus το ρ οπλομαχιας μάθημα, seu εν οπλοις μάχεσθαι sui loqui
172쪽
lana apud ejus επὰ μονα didicerat, εσφαιρωμενοις daae Nostm licuntur in libello προ ἰetrari ;haini procul a fine) ακορίοις, i. e. pilis sphaeri in rarodum, ne priu-
gere possent, retusi S, non VeriS armis, se exemebat. Horum οπλομάχων meimnit etiam Noster in
fine ; ubi id nominis iis etiam
contio isse videtur, qui τακτικοὶ Graecis proprie dicuntur. Eπι τὰς βασιλεως Θύρας, J
173쪽
- ὰπεν, Ἀλλα φιλοσοφω μεν εοικας, ' ω νεανίσκε,
y 'Aα κ & r. J Consule not. ad άν ιποιουμεθα &C. Cas'. 3. h. 12.' Ποταμων εντος &c.J Non in ipsis intus alveis inclusos, sed in locis, flumina quae sere cingerent. Eadem est σντὸς vis apud LUC. XVii. 21. ubi εντὸς υμὼν perperam vertitur infra vos, seu in interiore vestam parte, i. e. animo : cum Christus hic doceat fidaeos, ad ipsos regnuna Dei adventasse, seu inter ipsos ortuna esse, per Evangelii scit. paenitentiaeque adeo, thorninibus gratiana divinam conciliaturae, Praedicationeni. Consule Cl.
359. - Εἰ παρήχοιJ MS. Elon. εἰ π μπιεν : ut sit locutio ellipti- , Prae ἐαυὶου; in supplernentuna postulat. Mihi placet vulgata lectio, sive ἀπροσωπον sit uti dicunt) παρέχοι, siVe ad regena referatur.' Περι τ υμεθερων Dc.J Ita ΜSS. Eion. et Par. quibus Versio vetus Gallica adstipulatur. Vulgo legitur περὶ τ ημετέρων. At haec scri-PtUra neque Cuna praecedentibus cohaeret istis-τα μόνα et μῶν ἀγα- Θα οία-unde liquet, nulla Graecis, de quibus arnais contenderent, reliqua fulsio bona ; et ei, quam restituimus, Phalini fa-Vent, quae I nox sequuntur, Ver-h Z--εἰ οἴει αν την υμετεζαν αὐετὴν περιγενεσθαι της βασιλεως Ουναμεως. Muretus legendum censuit στεριτ ημεlερων σωμάτων. PerPeram.
'Ω νσανίσκa,J Inter septem illas, quas praescripsit Hippo-
174쪽
Υ αχάρις is J αχρης α MSS. Par. et Elon. η γένοιντο-γενωνται εγενοντο γένοινγο MSS. Ρar. et Elon. - εἴ τέ τι ἄλλο βέλεταιJ εἴ σε αλλο σι Θελει MSS. Par. et Elon. b πάντες οὐσod οὐσοι deest in MS. Par. CrateS, ηλικίας, quartum tenet locum νεανίσκος, CL S ad τα τετράκις επτὰ ετίων usuria adscendere statuit. PhavorinuS : Nεανίσκος, απὸ ετων εἰκοσιτριων εως ετων τριακοντατεσσάρων, ἡ τεσσαράκοντα
ενός. Cons Liaert. in V. Pythag. lib. viii. segna. IO. Et sane Xenophontem annoS supra laadraginta natiana tunc temporis
fuisse, ex iis, quae in Dissert. i. Κυρ. Παιδ. Praemissa. P. 3. et seq.dissentimus, 1 atis liquido constat. Vide quae ibi hoc de locopi tuli naus. Vocem etiam adolefiens in nariorem, Platai ter-rnini vulgo positi Volunt, aetatem, Scriptores apud Latinos, cadere ostendit doctiss. Cortius ad Sallust. Catil. cap. 38. not. I. Quadringenarius certe apud Nepol. in vita Attici cap. 8.audit ado ens. οἴει αν την-πιζιsενεσθαι &C.J Lege P. 7. not. 3. - Υπομαλακιζομενους,J Moscho-
desis p. 83. I Ot. I. ' Εἰ ea τι άλλο &c. J Ante τι intellige praepos. πρὸς, Vel εἰς: quae Passina reticeri solent. Sic a Pet. Hi . 12. Προσδοκωντας ri
σπευδοντας την παρουσίαν της &C. I. e. προς την παρουσίαν.
' Eιπε, τί λέγεις. J Vectum λεγω valet hic praeripis, Iadeo et quam ei notionem tribuit Dena ostia. adv. PhoeniP. P. Ioa . et Ioas. Aristoph. in Plui. Ver. 58. AElian. H. V. lilb. XH. CAP.
49. O, προσηκοντες ηροντο, εἴ τι λέγοι πρὸς τον υἱόν' i. e. nilva piid
mandaret &c. Et sic profani passim. Vide Luc. V. 24. Vi. 27. vii. ΙΑ. ROm. ili. I9. Vii. 7.
175쪽
συμ λεύομα b παθητικως, αντὶ si συμέλω χρωμαι. Eadem est et Tho. Magistri expositio, auctoriana usti abunde consarn4atR. Ρorro notanduna est συα λευε- σθαι, Pro natura Maonandam mediae vocis verboririn, actioneni
passioni adna istam significare, ac Proprie red si, cirrare ibi confolium dari. φ 'Aναλεγόμενον, J Pasiava significatione Xenophonteui partici
hilniisse censet Budaeus ConMn. L. G. p. 663. et vertit, ol inrcum legetur. Mihi otidem videtur istis impersonalium adnU- ineranduin participiis, quae absolute poni solent ; ac deducendum 93 άνα, in compositione repetistionem seu iteratironem signi
ginem a λεγω et λέγου αι signis. colligo, Llgor &c. duxisse vulgo statuerunt. Veruna eorum in Thesauris haud pauca Xenophontis vecta nainime reperiri, reperta quae tarn Peri eram eX- poni, quod in tantorum Operunt structura venia omnino, reprehensione nequaquaria, dignum est) tuin sparsiarn interci se*ie opellae in lamia sce nostrae decursu, tum orta ine perpetuo cuimulateque olina forsan, osten
176쪽
13 ' O 0 Κλέαρχος ταυτα ' πηγετο, βουλομενος f αυτον ἡ
ομενος, quod et Anaasaeus suis in codicibi is invenit. Recte, opinor, huic alienim illud participiuna praetuleriant Stephanus et
συμCυλεύω-i. e. atque illa sile voce genii Socratici loquiiiii )m di quidem hoc suadet, ego vero Bilii, qua rare confulit, scid. suadeo.
'O Κλεαρχης ταυτα &C.JApini Suidam ad V. 'Υπηγεν, quod αντι τὼ υπετίθετο poni ait, Xenophontis locum hunc sic exaratiam videre est : 'O b Κλέαρχος ταυθ' υπῆγε, βουλόμενος ἀ αυ-
Conversiarn : Clearnus autem haec
sinerebat, puta vellet regena ploque Dii Dadere per te atta, naarma triaderent. Nec mirum, Cl. Subiae editores ex Graecis non bonis L aurina secisse non bona. Itraque sic eimendaveriS, ut textus Xenophonteus versioPae
ipsi subject a docent. Monuit etiam haec doctiss. Lanab. Bos in Aninia iv. ad SuidaΠ1. y Φαλινος χατο ρειας, &e. J Xenophontem putat Leuticlavius plenius sic scripsisse : Φαλῖνος δ' ἡ μεταςας ' aes ρέψας, i. e.
Phasinus fecessit et reversis es r
infra, μετας άντες οἱ 'Eλληνες
εύουλευοντο-Ιdeni, si Noster hoc modo non scripsit, ita ejus supplenda censet verba. Hiiic equi- dena libens accesserina, nisi sorte alia, quarta quae vulgo adfertur, τῖ υ- ρεφειν interpretatio eruenda sit. J. Poll. haec τη άπάπη
s, opsa Latinis est terraversatilo dolosa. Videndum itavie num ἄπο ρεψας recte reddi possit, cum rein dolose animo versarat.' Tων μυρίων &c. J Moschopulus : Mυμα προπαροξυlόνως, αἰ δμ
177쪽
κα χιλιαδες' Mυρία δε παροξυlόνως, τα πολλοὶ, - ἀναρίθμητα. Et sic fere Phavorinus, AmmonitiS, et Elynaol. Μ. Apud Latinos etiam minis, tantum, centa P nianaeris infinitis poni vulgo notum est.
revocavi scripturam, Praeeunte Mureto ; Oam μ μιῶς hactenus legeretur. Rectius autern μἄεμὶα ελπἰς opponitur iis, quae modo praecesserant τ μυρώων &C. Caeteriun MS. Par. dat. εἰ δε τοι, et M S. Elon. aἰ A τι, lade in ετι nautata Probaverim.' Σωραθαι J Ex vi voci S IIJediae, salutii propriae prospicere, μι-
Latini respinint stricturam :Sallust. in Catii cap. 58. P. 3 7Ι. edd. Cortii, Si t metu cfs, muta, eademi illa a Mersa sunt. Ubi vide quae vir doctiis. notavit. y Tαυται J Hanc scroturana
178쪽
exhibet edit. Steph. Maain et infra paulo, Κλεαρχος δὲ ταυτὰ&c. se palati suimus. Aliae minuS recte ταυτα, ut bi lite. Φαλοος Quod aliter alia nomen expressere. MS. Elon. edit. Ald. et Flor. Φαλυνος. Diodor. Sic. Φάληνος. Phitarch. Φα
179쪽
Noster Histi Gr. lib. Hi haud longe ab init. Ἐπεὶ δε Θυομήνω
supra p. 83. Huic ita pie locutioni, ουκ εγίγνετο τὰ ἱερὰ, stipplemento se καλὰ, vel καλως εχοντα
Opus esse puto: nisi forte in Vecto γίγνεσθαι vis quaedana aberiiditis paruin hactenus animadvecta lateat. Suspicioni huic locum Phavorini dedit, το γίνεταs Per αποτελεῖται exPonentis, alictoritas. Thorn. etiaria Magister : Γιγνόμενον, es μόνον το ενεργουμενον, αλλα - το ανηκόν τινι,
ἁρμόζον. Sed hac de re alibi for
* 'Iὸναι S c.J Lege i nodo scripta P. Praeced. not. 5. ' Σημήνη &c.J Scit. σαλπιγκlές. Neque enim huic supplemento a τω κέρώι reclarnatin est; cuin Veterum tubae ex bubulo cornu fiererit, tene Vareone L. L. 4, 24. Σαλπιγκτου autena erati ininstruimento sonom signa dare et profectionis et praeparationis ad Pugnam. Id forsan discniminis inter σάλπιγίας et κερατα statuendum est, quod scriptores passiarn agnoicunt Latini: cum r
bas factas fuisse narrent. Vide Senec. indip. veri 733. Ovid. Metam. lib. i. Ver. 98. Juven. Sat. H. ver. 118. Et Lips. de Mil. Rom. lib. iv. dial. IO.
180쪽
R 'Επι δά τω τρίτω, J SCil σηρομείω. Structurae varietatern Passina sellitur Xenophon. Paulo
su Pra : ην μεν μενωμεν, σπονδέ απιυσι δε προὶ σι, πόλεμος. Videsis alia exena Pla P. 24. not. 3. Ter autern sonuit signurn, ut rite ornitia atque ordine fierent.
Sintiliter Polybius lib. Vi. P. 8 . de profectione Rornanoruna e castris sermonent institu-enS, tria meimorat inna, et suaria iniique inno triiniit actioneim.
Verba sunt : Oταν το πρωτον ση
μηνη, καταλυουσι τας σκηνας, και
vulgatam tarmen non est cur asse perneris. CaeterUna, τα οπλα denotant τους οπλίτας, ut supra
P. 7O. ἀσπὶς Ponitur Pro άσπιδοφόροι, ubi vide scripta not. 3.F intern sensu adhibe ιπλα lihi.
vorin. 'Αριθμὸς σημεῖον γνωρι κὸν του πόσου των υποκε μένων. Vide P. 5 . not. I. In hac autena locutione rationern iter castris,
paras angis stadiisque metiendi respicit. 5 'Εξ 'Epires της γωνίας J SUI' Ple πόλεως, quod deest etiam Adh. x xli. 3. Curn μέχρ, της μάχης ἀπὸ της μάχης Imox sequuturis, intellige χρόνου vel τόπου, Plae Omnia passim deficere solent.