Kyrou anabaseōs biblia hepta. Juxta editionem Thomae Hutchinson. Accedunt variantes lectiones et index graecitatis ex editione Zeunii

161쪽

Λοφος, το περικεφαλαιας ακρον, και

γης ανά ομα. Ab ut Pie Γηλοφος exponitur, ὁ ἱψηλος τόπος. Minus generale posterius est nomen, laippe quod τὰ Ορεινὰ praecipue denotat ἀνα ηματα e CVIII illud ex Μoschoputii interpretatione recte intellexeris. Utram-Φ1e Vocem pariter adlatiniit Arrian. lib. i. caP. 6.

σκειν. J Supple τους 'Eλληνας, eX orationis serie.' Κει το βασιλειον σημεῖον &c.J Noster Κύρ. Παιδ. P. 472. ην αὐτω Cyro) το σημεῖον, μετὸς χρυσους επι δόρατος μακρου ἀνατεlα- μενος : ubi Vide notata. Thom. Magister : Πελτη, η ἀσπις η λυνε - εχουσα : quocum consentit Amnonius.' 'Eπι ξυζου &c. J Reposui ex conjectura: cum prius alii libri επὶ ξύλον, alii επι ξύλου exhiberent. Leunclavius επὶ πελτης in ἐπὶ παλτου mutanda, et επι ξύλου tari iam scholion delenda, vel

in marginem re3icienda censuit. Lene magis, nec leve forsan, est Φ1od a fribui remedium. Peltae, opinor, i imposita erat aquila,

cui veluti pedibus insistebat: deinde ipsa cum insigni regio pelta hastae, in mia sublimis

gestaretur, erat adfixa. Suidas :αυ όν' δορύλλιον, άκόντιον, το τέ λειον δόρυ. Aρριανός. Tα σημεῖα πεπιλεκτου 'ατιῶς μετοι, εικόνες βασίλειοι, pέμματα, πάντα χρυσῶ, ἀνατεταμένα επὶ ξυςων ηρῆρωμένων.

L Poll. lib. i. segna. 136. simul enuna erat Λόγχη, ξυWὸς repone

ξυ ὸν, quam et emendationem postulat Anaimonius ad V.) κάμαξ, ἀκόντιον-δόρυ. Ρhavori-

Ex his constat locutiones, αετὸς επὶ δόρατος apud Κύρ. Παιλ loco cit. et αετὸς ἐπι ξυ- ἀνατεταμένος apud hunc locinn, inter se optime Convenire, atque adeo eadem de re satis esse conanaode

162쪽

-.J Similiter loquutus est Hist.

Gr. lib. vi. sub init. Σχεδον δεπερὶ τῖτον τ' χρόνον ri in Θείαλίας αφικνεῖται &C. Ut bimae verra redundat perinde atque Luc.

H. 2I. Και οτε επλησθησαν ημεναιόκτω τὼ περιτεμεῖν το παιδίον,

ptiine PhavorinuS : Και, ὁ συνδεσμος περιίὸς παρα τοῖς 'Aτὶικοῖς, και τουτου μυρία παραδείγματα ες ιν εὐρεῖν.* Καὶ Θέμενοι τα &c.J Haec Caesaris fere vectis, quae lib. i.

B. C. cap. 42. extant, re issici :neque enim Graecos vel arma

mmandum est; cuna eOS mox hinc in castra cessasse legamuS. Vide p. 57. not. 4.δ Προεληλακεναι J Sic rescribendum pro προσεληλακεναι, quodlia uenus locunt hunc OCCUPA- rati Stephanus, Leunclavius,Muretus una Voce Censueriant. Ita quoque MS. Par. Similiter Κίρ. Παιδ. P. 123. reposuimus προῖεναι Pro προσιέναιοῦ P. 159. προεληλυθότος Pro προσεληλυθότος οῦ P. 169. προiώτες Pro προσιόντες.

163쪽

ΔόρπιζονJ Ita in editis, mios vidi, omni is scritatur. Hesych.

Δόρπιςος. ωρα του δείπνου. Sinailiter Suidas. Paulo aliter Phavorinus, Δορπιςὸς, δείπνου ωρα. J. Poll.

cte monueriint Cl. e litores scribi etiam δόρπη ος, δόρπις ος, et δορπι ός. EtynaOl. M. Δορπηςὸς, ου του δόρπου ωρα. Apud Aristoph. Ves P. Ver. Io3. ὀξυτόνως scriN-tur δορπι ος et quomodo et apud Athen. lib. i. cap. 9. Eiistathius ad Odyss. π. P. 179 I. Per,1 1cribit; recte, opinor ; cuia sit διωνέος et δειπνη ὸς, a δειπνεω.' To παποπεδονJ ΜS. Elon. liabet σφοδρα το ςράτευμα λάύοιτοενδεια. Sed rράτευμα sine dulso ex glossa huc inepsit. Caeteri vulgatam lectioneim recte tuen

Sitidas et Scholii asta Thucyd. ad Γλ. i. cap. 46. Noster Hist.

ζαντίου, i. e.-copias a BFzantio ab raberent. Similiter Thucyd. lib. iv. cap. 125. ἴπερ φιλεῖ μεγάρολα Ποίόπεδα σαφως reposuerim, ασαφως, i. e. ἀδήλως, ανευ αἰτίας, ut ibi Schol.) εκπληγνυσθαι, i. e. quod flet magnos exercitus Le. Sic et Isocrat. in Paneor. P. o. edit. Stepta. 'Aγησίλαος δε - Κυρου ςρατοπέδω χρωμενος &C. 3 Aλιπνοι J Et άνάξις οι dicuntur, ut Latine anco es sive incoenati et imprans. De tenaporibus λίπνου et άρί es sic Athen. lib. i.

165쪽

ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ

ΒΙΒΛΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ.

166쪽

ARGUMENTUM.

dere ; Legati cinia responso forti clina ittuntur. Graeci Imperiuria ad Anaeum deferee volunt, sed ipse renuit. Itaque Clearchus Spartanus, ob in sagnena rei imilitari S peritiam, sponte ab omnibus pro duce habetur. Graeci cum Amaeo fidem et arria a Consociant. Le atis ab Artaxerxe imisias de foedere, Clearctivis, de consilio Caele mana, respondet, se oblatana accipere conditionena, et cum exercitu ad foedus faciendum, Conanaeatunaque Cona parandum prosciscitur, atque cuni Tissapherne pactum init ita, ut Persae sine doloniato Graecos in patriani deducant Conanae atUmiuae suppe- clitent. Onanes tali lena iter ingrediuntur, sed Graeci, exrnetu insidiariina, seorsaria; 1 eorsim q11 3 1e Castrii Ine tantiar. Clearchus ob perpetuas suspiciones rutius cum Tissaphetiae colloquitur, deceptusque specie humanitatiS, denuo cum quatuor Praetoribus, et praefectis cohortium viginti Satra-Pem Convenit; a quo PraetoreS Comprehemitantur Omnes et ad regem ad supplicium abducuntur ; praefecti cohortium cum ducentis militibus triacidanti ir. Μox quidam Persariam proceres ad Castra Graecoriarn adveniunt, et Uerbis regis poscunt, ut amna tradantur; sed finistra. Praetoriun interemptorum describitur ingenium.

167쪽

P. I.

et Phavorin. Κοιμηθέντι, κατα κλβέντι, ου πάντως υπνωσαντι. Itaque a notione Vecto ἀνεπαύοντο

sulfecta p. 11 o. haiul longe Escedit. Vide P. I O6. - Ως Κυρω &c.J ΜSS. Elon. et Par. 7ως. Sed librarii glossiarii haud dubie pro vera lectione

168쪽

' Προκλης, ο DC. J Hujus meminit iterurn Noster in hoc libr. et sub sinena lib. vii. et Hist. Gr. lib. iii ineunte; i i et Eurystiaenem adjungit. HOS autena sui ut naei noratos passi rn apii laudiores videre est. Adi sis Herodot. lib. iv. cap. I 47. PMisen. lib. iii. cap. 1. Strabon. lib. Viii. sub fin. C. Nep. in vita A est l. Sed alios atoae Nostriana tam hoc in loco cimam Historia Graeca, illos voluisse, ipsa tena potaim ratio dei nonstrat. Ex eade in Onanes tamen, Demarati scit. familia oriundos collata ostendiant Herodoti loca lib. Vi. Cap. 65. et lib. viii. cap. 131. inde liberis eadem de stirpe creatis eadem, uti fit, obtigisse nor naconsentaneum est. Mininae Vero distit nutanda est laspici', Προκλης in plerismae circumferri libris Pro Πατροκλῆς, atque hoc adeo nomen hunc etiam in lo- ciun restitui debere. Suspicionem istana Suidae et Ρlatonis augent testimonia: PiOriirn Prior in v. Λυκουργος, in Uὶit, Σπαρτιατης Πατροκλεους απόγονος et hic,

lib. iii. De legibus-Λακεδαίμονος δε Πατροκλης-Eυρυσθένης. Ex ταχυγραφίας studio natus videtur error; olim in MSS. Veterum monumentis passim istiussiimodi scripturae Compendia Te Periantur, e . g. αγος Pro ανθρωπος,πρες Pro πατέρες : quidni igitur ut *ροκλης Pro πατροκλης, scribi posset λ Videsis tarnen quae Cl. Davisius notavit ad Cicer. de Divin. li . H. CAP. 43. ' Γεγονώς, J Huic temporis praeteriti participio tribuenda est praesentis significatio : cujus itideria vicena aoristum explet P. 42. ubi de Belesi dicitur I' Συρίας ἄρξαντος, licet is Jana turn Syriae praeesset; ut ex fine libri

uti. Constat. Hujusmodi temporurn permutationis pastina exstant exerti pla. 2Eschin . Socrat. Dial. iii. sed . 9. καν επιμείνη τις, παρελυσεν, η φύσις) ελωύησαlo, παρηρθρησεν, i. e. eis pcis cunctatusfgerit, parat 1 si ad cit eum natura, Sc. Sic scriptores sacri t

κησα. Sic et praeteriturii pro praesenti adhibet Isocrates initio

λαμcάνουσιν &c. Istiusmodi scriptores etiana Latini enallagen imitantur. Virg. 2Eneid. lib. Vi. Ver. 78. et seq.-nnagnum s pectore possit cussis e deum-, ubi Servius haec : Excivisse pro

excutere: es autem Attica Mura, pia nos uti non convenit. At ea

169쪽

λίαγες, βαρέως εφερον Κλεαρχος θ τάδε . πεν, Ἀλλ'

Uωφελεβ μεν Κυρος F επει δε τετελευτηκεν, ἀπαγγελ-

usos esse Ciceronem et Senecam pluribus ostendit Cl. Mophens Ledi. Tuli. lihi. id. Cap. I. 3 'Aπο Δαμαράτου τὼ &o.' De quo consulenda sunt auctori unloca, in nota praecedente citata; in vinnis scribi solet Δημαροτος et Δημάρητος : Pape scripturae varietas alia at pie alii dialecto sorsan tribuenda est. Stephano Δαμάρατος Laconiciun est, ut

44. not. 3. Stephano monente,Tαμω Pro Tαμων, hactenus vulgato, rescripsi ; ut sit a nonai nativo Tαμως, Saena supra legimus P. 35. Vide etiam P. 2Ι. ΠOl. 3. CZeteriana, cum arii ulo intelli Gendus est υἱός : quod de re onines apud auctores pervulgata monuisse sat est.' Tεθνηκεν, J A non. 'Aπέθανε τεθνηκε - φερει' 'Aπεθανεμ νυν, τέθνηκε θ πάλ- . S ic stapra Noster P. 9O. usus est priore tempore, de Cyro caeteris Pie, qui jani turn occiderant, Vellas acien S. 3 'OΘεν τη προτέρα &e.J Hesych. Oθεν, ενΘεν. Ex hoc loco Constat, recte reponi potuisse P. I O . Vel ενθεν ωρμωντο ex MSto Elon. vel οθεν &c. ut hic scribitur. In προτέρα, ut Pasiana apud scriptores tam sacroS quana Profanos, deest ημόρα : sed ab exemplis rei notis limae Ime con

tineo.

σανὶες restituimus. Sic Noster supra P. 33. Aκέσαντες Λ ταυτα οἰ

ακουσαντες DC. et alibi passim. In iis lena post 'Eλληνες leo tur

πυνθανόμενοι, quod tanquam su-Pervacaneum, undecunque demum naturm sit, omisi nauS.

ρημά ες, κατα παντος αριθμου φερό μενον γραφετ' ri μεγα κει μικρον

170쪽

τευμα ζ qUa de structura vide supra P. I O6. not. 3. et, si libet, exempla huc facienti quae apud scriptores Liatinos notavit et congessit ad Sallusi. Catil. CAP. 23. not. 6. Cl. Cortius.' ους κνάKαζον οι Ελληνες &c. Jouae sic AnaasaeuS : quin tu jura rege 'figerant Grreri adimebant. Versionem hanc Stephanus praesert : pzα Griri eos quac rege pejugerant evellere cogebant. Haud aliter Leunclavius red sit: coactis iis, qui a rege persigerant, ut eas evellerent. Sed

neque haec versilo Cum Praece

dentibus convenit: quippe Paulo ante dixerat Noster, P. I OD regena ad se perfugas recepisse ;proinde Graecis si non Iam aln-Plius aderant: et veitum ὀκ-