장음표시 사용
381쪽
- ιεσοώλον ἀλληλους, καὶ ςρατηγους κω λοχαγους, ' δακρυοντες. Καὶ ' εξαπίνης, δοτου η 'παρεγγυησαντος,
petito non sine militu in animos in laetitiam repente conjecto inaseliciter exprimit. Affectilin eundem, sintili fere de causa natum, haud dissimiliter depin il Virgil. AEneret. lib. id. Veri 523. et seq.-Italian et primius conclavrat Actates ;Italiam listo frit clamore δε-
Iutant. Pontus autem EuxinuS erat,mae in Graeci jam tum Conspexere; ad Dein civitates Graecanicae sitae erarat haud Paucae. Hinc illini gaiuli uiri. Turbat haec oriani a naiscet Die Suidas in V. Παραγγέλλει. Δαkρύοντες. J A li Κυρ. ΠαιλP. 5. 3O. not. Ι. Noster Hisi. Gr. lib. v i. non longe ab init. TEς μέντοι εν Σπάρτη εφασαν άκου- σαντας suos scit. victoria poti-
Vandum ait, nolles e Xenophontein dicere σξαπίνης, pzod nollena lidiurn) essest ποιητικωτερον. Constant. etiam uniciun vocis filia dena ex Honae , adfert exemptu in . At vocibus Xenophon terri poCticis gaudere, neque cui quana paulo huimaniori igno- tuna, et Stephanus ipse in annotationilbus suis subinde obsea - civit. Thona. Ma isi. 'Eξαπιναίως, Θουκι&C. οἱ δε ρητορι κορ, εξαπίνης. Sic et supra Noster P. 2 22. εξαπίνης οι μεν &C. . Oτωδη παρεγγυησαντος, &C. JIn MS. Elon . edit. A M. Flor. et Suicia ores δη di tinctina legitur ; qui lana etiarn CodiceS, teste Stepliano, habent ουτω. Sed cuni eodem viro dodiissimo et Leunci. libens ὁτουδη &C. COn-Junctina scripsi : qua loquendi ratione infra quoque usus est Noster. Consule not. ad 'Oτ άνάψαντος lib. V. CaP. a. q. 17. - Καὶ ωοι ψαι κολωνον &c. J Il- Ihilirat haec Diodor. Sic. lib. Xi V. P. 259. συνενέγκαντες δ' aἰς
382쪽
ροας, 4 γερρα. MS. etiam Elon. pro δερματίιων habet δερμάτων. Sed sana est vulgata teirio, Cum qua intelligas oportet ασπίδων.Vox eadem bis patitur ellipsin Anacr. Od. XIV. scit. Ver. IO. καὶ λυρα sib βοείην, i. e. ασπίδα. et ver. 18. Mάτην δ' εχω βοείην.Ideni ΜS. et inarg. Steph. dant ωμ. o. ίνων. Edd. Vett. et MS. GUeis. ωμοζοίων. Quidias jam si iPra p. 328. not. 3. Vulgatam scripturam praetulimUS. Δωρα δόντac απὸ &c.J Diodor. Sic. loco paulo ante cit.' τω μεν ολγησαν τι φιάλην ἀργυ
ρῶν, κέ ς ολην Περσικην εδωρησαντo'ος δείξας αυτοις την επι Mάκρωνας ὀδον, άπηλλάγη. Caeteriim, cum
κοινου intelliigendum est forsan οησαυρου : cujusmodi supplementum postulat Thucyssides lib. i.
vor. locuna hune Xenophonteum exscripsere : qui tamen Ormnes Vim Vocis υπερδεξιος silentio praetermiserunt. Exponi recte quaelena solet aliasisperior, edisus &c. Sic supra P. 243. Gallia passina. Hic ver interpretes, quos vidi, omnes locum non editum tantuna, sed a dextra
383쪽
Uaolae Graecoriun positum, dia voce significari putarunt. Et huic Osidem interpretationi fa-Vent, quae mox secimuntur haec, εξ άρις ερας ἄλλον &c. Eandena voci tribuit notionem interpres etiam Dionys. Hal. lily. iii. cap. 23. η υπερδεξίου τε κατιων ἐπι τοπρανες, &c. i. e. de loco superiore a dextra in loca declitia Fc. Caeteriina, ο ιν itidem superlati-Vo praepositum infra videre est in . via. haud longe ab lisit. R Ενααλλι, 6 ὁρίζω, J Similiter verbo isto usus est P. I a. H, εμςάλλει Marsyas) εἰς τον &C. Porro, exempla participioni in
quae, quemadmoduna ὁρίζων, Prae fixo articulo in nomina transeunt, exstant Mati. iv. 3. XiX.
4. Adt. Vii. 44. in scriptis των ε passim . Ex genio itaque Linguae Graecae, non Hebraeo-rtim niore, od censula Vige-TUS CAP. I. h. 19.) natus est hic participii ustis.
secutus est Amasaeus ', Cum caeteri interpretes expresserint hanc,-παχέσι μ, ου πυκνοῖς δέ :
quam et iniri hactenus editi re- Praesentant. Quod si δένδρα illa πυκνα non essent, qua tandem ratione δασυ: ex illis iaci potuerit a nanis Θ Gemina hisic locutio est P. 29Ι. εγοις μεν ουν καλος δέ. Adde P. 225. not. 3. - ΤριχίνουςJ Ex Lexicographis qui totus Pendet, VoCem hanc extra scriptorum sacro-
riun monumenta reperiri miretur.
384쪽
Elon. habet αντιτετάχαται, ΙΓΟ
re scit. Iolauim et Atticonina,
Pro αντιτεταγμενοι εἰσι. Caete
sini obvia est ellipsis. Vide P.
33 . not. 2. Διδόασιν οι &c. l Eandem dialectum Nostro usurpatam infra videbit nus. Diodor. Sic. lib. xiv. p. 259. Οἰ δ Ελληνες
εἰσἔαλόντες εἰς την των Mακρίνων χώραν, εσπείσαντο, καἰ προς πώςιν παρα μεν ὀκείνων λόγχην ελαζον βαρύαρικην, αυτοὶ ν Ελληνικην εδωκαν' ταυτα γαρ εφασαν αυτοῖς o, Βάρζαροι δια προγόνων παραδίδόσθαι πρὸς πιε ιν βεαιότατα. Μoris autem anti quorurn fuisse, ut in fide danda accipiendaque arrina inter se permutarent ex Homero constat de Dioinede et Glatico sic canente, Il. .
385쪽
Συνιξέκοπτον, in In Steph. Thec deest hoc vectum; a Constant. sine auctore adfertur.' ΟΣ, ὼ ποίουν, J Conser P.
seti frontis longitudo, βαθος, seii latitudinein aciei superat. Se-
386쪽
ccccccccccc cc cc cccccc cccccccc c
χον ορθιον προσιόντα. 'Εαν τε τις πιεζηται των λόχων,
tum, Praepositioni ἐπὶ recte hie adponi casiana, videre est Kk.
- 'Oρθίους αγοντεςJ Amasaeus vertit in ardua erectos Fc. Paana et Steph. interpretationem Pro basse videtur. At hoc sensu Noster harul dubie dixisset ορ- Θιον, non ὀρθίους, αγοντες : Vide P. 3I . not. Jam Vero, climscripsit ὀρθίους, non loci naturam, sed ariri formam designare Voluit.' Πρωτοι M.J Vulgo πρωτον ζquam recepta scripti ira mutandam vicit ad Amas. Stephanus. Sic supra P. 271. οὐτο, πρωτοι&c. et infra P. 336. καἰ ουτοι πρωτον επι το DC. Caeteriam de επροσίασι Videsis P. 258. not. I.
Εὐοδον-αξιιJ Intellige ορος vel χωριον. Verbi illius absoluto positi exempla pete sis ex P. 3 II.
387쪽
3 'Eμποδων του μηJ Recte sesteph. et Leunci. probavit haec lectio. MS. Elon . et edit. quaedam habent το μη &c. Eadein reperitur constriadito Κ . Παιδ.
P. 172. ευ ιιθι οτι καὶ του συγγνωμης τινος τυγχάνειν εμποδων &C.
runtur, ut adripuisse Noster, quod cecinit olim Poeta, videatur : Il. δ . Ver. 34. seq.
388쪽
nuncupare Vota, de quibIIS persolutis r nox infra sub finem libri legemus. De παιανίσαντες Vide P. 2O5. not. 3. Aυτους, αντιπορευοντ' ' &C. JMS. Elon. - αυτους Γντιθεοντας,οἰ μεν επι το δεξιον, οἱ επὶ τοευωνυμον διεσπάρθησαν, καὶ πολυαυτων &C. Quam si lectione nasequaris, sic cum Leunci. reddas : Hostes, cum eos in se cursu femi viderent, partim dextraim versus, partim rram latus diaspes sunt, acieniple XC. - ΦάλαγγοςJ Vide P. 2a .
absque auctore : Constant. citat tantum Mati. X. 35.
dem, si vertas in vel apud Ic. Perperam Leunctav. reddit, in-s, cti Arcadico more &C. tarnen in mar ine editionis tan- dena scribitur, pii Arcadico erant in agmine-Rectius Anaasaeus locuna accepit, qui dat Arcadici peltas Vest hic Arcadas Nossiter, qui leviori usi sunt arimatura : quibusque i nox sese Arca las gravioribus in striadios armis alunxisse tradit. Lege sis P. 285. de Eschine. Caeterum,
cum Αρκαλκον intelli e συςημα, itemque Cham οπλιτικον Paulo infra. Conser P. 9. ilol. 2.
389쪽
πους, εξ ῶν πολυτελη προσεφερετο κηρία τέτων δ' οι γευσάμενοι παραλογω περιεπιτίον συμπjωματι. Ob γὰρ μεταλαcόντες αυτων, ἄφρονες ερο
γίνοντο, κρο πίπτοντες επι την γον, os λοιο, τοῖς τετελευτηκόσιν υπηρχον. Πολλων δε φαγόντων δια την γλυκυτητα της απολαυσεως, ταχυ τοπλ ος εγεγονει τ πεπjωκότων οἱονεὶ τροπης εν πολεμω γεγενημενης. Lemge ibideria plura, et sensu et Verbis fere orationi Xenophontem
3IO. not. 6. et 316. UOl. 3. Plene scripseris μερος τι εκ των&c. Adde p. 267. noti 3. Meer. Attic. κρεατος, οὐ κρεας
390쪽
te, Eις Tραπεζουντα ηκομεν, πόλιν Ελληνίδα, ως λέγει Σ3νοφων εκε,νυς, aπὶ Θαλάττη ωκισμενην, Σινωπέων αποικον. Plura vi de in Disseri .
itineri huic illustrando destina
ζοντο &c. Sed non est, cur a vulgata discedantias scriPthara. Qiaod si quis participiuna illud recipierlatu in censeat, rectius
Suid. Eόνιον, δωρον et αρα ξένων διδόμενον. Sic utique, ξόνια seu ξείνια, Vocabantur, quae hospitibus hospites dabant vel mittebant Tntinera. Morena hunc PeregrinoS muneribus oblatis excipiendi dimitterulique auctores saepe, in ptanais Homerias, tangunt. Vide Il. ζ . veri 2 Ι 8. et seq. κ
et alibi. Adde Pindar. Πυθ. p. ver. 228. et se l. Nostrum K. H. Παιδ. P. I9O. et P. 37I. J. Poli. lib. iii. segna. 59. Kιὰ δωρα, ξε-
KM μην οι Λακεδαιμόνιοι - βουν
ξενια επεμψαν. In MS. Guel Ledit. Steph. et vere. nonnullis rePeritur in anca haec loci lectio :ηλθον, βόες, ἀποθυσαι τά AD &C. illis onanibus, inter ἀλθών