장음표시 사용
61쪽
J Συναλλαγέντι προς Me.J Vide modo notata ad καταλυσα,, P. Praeced. - αενικου,J i. e. μισθοφορικουε ρατεύματος : Passim enirn Graeci dicunt πεζικὸν, ἱππικὸν, ναυτι- κον, Ελληνικὸν, Περσικον, &c. subaiuliendunt lectorit iis relin paentes pράτευμα Vel πλῆθος. Noster Κυρ. Παιδ. p. 72. Ιππικον δε σοι, ὀπερ κρατιςον, &C. MAX. TH. Dissere. xxx. p. 314. essiti Cant.
Gaio spectant quae legi natis siit, finem lirius libri : Τοιγαρουν επει
προέσθαι, εφοζουντο αυτόν. Και μεργω ἐπεδείκνυε, &C.
' Παρεγένετο Dc. J Heriendit significationena hic obtinet: ideoque Milliuna prolegona. N. T. P. 2I. S. Joanni dicaria soloecisse
χίμου δυνάμεως ' Βαρυlάτη, uti Suidas, οπλίσει κεχρημένοι. Videsis
62쪽
Inclicem vocat . Initii. Cyrop. nostrae adjedium. His opponuntur qiunt ad armaturain attineti οἰ γυμνηται.
lisurpathir ως loco του προς. Nossiter Κίρ. Παιδ. p. 28. οπόταν βύλη εἰσιέναι ως εμέ. atque alibi saepe.2Elian. H. V. lib. H. cap. 8. ἱ νααυτὸς πορεύση ως αυτόν. I lena. lib. xii. Cap. I.-ύτως ἐςαλμένην
' Πλι α J Vide notata ad Kίρ. Παῖ. P. 522. Atilii l. T.
παρακολουθουντων' οτον, οταν πτόλιν λέγη μεγάλην καὶ ε υoαίμονα' oταν ποταμὸν η οΘεν ρει, η οσον το ευρος, αει τὰ τοιαυτα κάλλος προ ἰθησι τω λόγω.
63쪽
plicitὰr debere accipi; sit pro ea, quae labitatoribus freqPentatur, i. e. incolarizan frequentiam habet. Nis forte οἰκουμένη dicitur sinpli-riter ad distierentiam της ερ μης. Haec Stephanus mar ini vel sionis Ahiasaei adscripsit: mii-bus a Uo, apiui Xenophontena ipsiana sibi οικουμένην et ερημην OP poni, K0. Παιδ. lib. i V. P. 28 I. οἰκουμένη μεν γὰρ χωρα πολλὼ ἄξιον κlημα ἐρημη δ ἀνθρωπων ουσα, M. Lege imodo acilata Aristidis ver
' Μεγάλου βασιλέωςJ Suidetis :Mέγας βασιλευς, o των Περσων το πλεiονι δυνάμει χ ηούαι τῆΠερσικη' τοις δε ἄλλοις προσετί- Θεσαν ri των ἀρχομενων ονόματα, οἰον, Λακεδαιμονίων, Mακεδόνων. Quem ad locuna Vide quae no
lavit Cl. Κusteriis. Audi praeterea Aristid. in Romae encon . P. 2O2. edit. Οxon. Tῖτο μεν δη
non ἐζιἔόsi, ut pessii ne ibi operari ini halici dubie vitio scribi
tur) μεγαν παρέχε το επωνυμον καλεῖσθαι τον ἔχοντα αυτην βασι - λεα. Inde JOCI occasionern Age
silaus arripuisse dicitur apud Plutarch. Apophthegna. P. 19O.
Ειθισμένων δε αυτων τ Περσων βασιλέα Mέγαν προσαγορεύειν' T,εκεῖνος, ειπεν, εμου μείζων, εἰ μη δι
καιότερος ri σωφρονί ερος ; Aristi l.
64쪽
ως εν 'Aνδάσει εχει τη Kkes' 'Ε ιδε και μεγάλου βασιλέως βασίλεια,&e. ibi legenda. δ Και ει ζάλλσι Dc.J Amnem illum eleganter adnioduni, m- loque PoCtico naagis cluani Historico descripsit Q. Curtilis, lib. Hi . cap. I. Caeterrum, de
ξυμζολαῖς Marsyae Maeandrique videsis Strab. lib. xii. P. 83 a. et 866. et se ibi notavit doctiss.
Casaubontis, edit. Anastet.' Ενταυθα λέγεται &c. J Periodii in hanc in exempluΠ παραδιηγησεως rhetoricae adducit Anonyrn. περ. ρηlορικης. crius et figurae mentionem facit citandi. Insiit. Orat. id . ix. cap. 2. Eanra ita tenest, imiuit Iavius, lib. XXXV iii. cap. 13. Celinis Marsam curat Apollinete fidiariun cantu cer- tris . Falnitarn auteni hanc decantataria legere est apti l Apollod. bibl. lib. i. cap. q. ubi Μarsyae detractana pellem in patulapino suspensana, ipsunt pie iussu naen sui nonrinis ab Apolline Conversit in esse tradit. In de Ovid. Fast. lib. V i. Veri 7O3. et seq. de Marsya, eis sque, quana Minerva a fecerat, tibia :
bere num. Et modo di=mittit digitos, modo conripit aura S ; ametque inter Nyniphas artes perbus erat. Provocat et Phoebumr Phoebos gerante, pependit; Cresa recesertimi a cute nn ἷ-bra sua.
ubi lepide satis interpres ασκὸς vertit, pellias in utrem formalia. Atqm vox ista notat etiarn ip- sana pellem. Alfi lioph. νεφ. V . 44 I. -ασκὸν δέρειν, dici tradit
Scholiast. αντὶ ν, το σωμα εκδέρειν. quocuna Consentit etiarn
Phavorinus ad v. V desis Pausan. lib. i, p. 56. lib. X. P. 873. edit. Κulin. et Photii biblioth. P. 477. - Σοφίας,J Suidas : Σοφίαν
κοινως απάντων μάθησιν, καὶ την τεχνην, την φρόνησιν, και επις η-
μην, η τον νοῦν. Eustathius ad LIoIner. Il. O. P. I 23. Oἰ γὰρ παλαιοὶ σοφους εκάλουν άπαντας τους τεχνίτας. AEt. Vii. 22. si in Pliciter σοφία pro omni scientia li-
65쪽
beirali ponitur, diana de Moseisite dicitur, oάση σοφία, &C. Poetas σοφους dies constat ex Piri
lari enarratore ad Isilani. V. Ver.
cisaret diram, habitus es indoctiost. Idem Oriit. lib. ni. cap. 44.)scribit, Musci, pui erant quondam fidem poBAE. Quinct. In siit. Orat. lib. i. cap. 1 O. P signorat muscen-tantum jani illis antiquis temporibus non suditi modo, .craim etiatu venerationis babuisse, ut iidem musrri, et vatES et sapientes fidicarentur st Et rnox in ira ; Timagones Grictor G, ΩΠΙ-nium in litteris uiuorum antirpi f- sinam muscen extitis e. Cui consentit Max. Tyr. Differt. xxi. P. 2I . edit. Cant. Videsis etiam Athen. deipia. lib. xi V. Cas'. q. et et Sext. Empiri Lib. V i. P. 356. et set edit. Fabrie. δ Και το okμα &c.J Aristi l . P. 52j. Καὶ το δερμα αλλος μεν
66쪽
κοντα -- Κλέαρχος ο Λακελωμονιος, φυγας, εχωνοπλίτας χιλίους, πελτα ς 'Θρακας οκτακοσiους, G
ταςαι δε αμοῦ τους δαχιλίους. Ἐντευθεν ε ελαυνει ταθμους δυο, πω σάμας δέκα,
' Θρακας οκτακοσίους, &c.J Θρακας οκτακοσίους, Ν Σοφαίνετος οπλίτας εχων 'Aρκαδας χιλίους. καὶ ἐνταυΘα Κῖρος ἐξέτασιν 8 αριθμὸν σων Ἐλληνων ἐποίησεν ἐν σωαπαραδείσω. MS. Elon. κ Σωσίας J Σωκράτης inarg. Steph. ν χιλίους τριακοσίους ' καὶ MS. Par. et marg. Steph. Πλ ο Ἀρκας J 'Αρκαδας MS. Par.
ιγίνοντο οι σύμπαντες, όπλῖται μὲν μύριοι κ χίλιοι, πιλτ. J κ, εγένοντο οἷ Ελληνες, όπλῖται μὲν, μυοιοι χίλι/ι' πελταςαι λε πεντακόσιοι' γυμνητες δεε πεντακόσιοι Κρητες δε διακόσυοP Θρακες οκτακόσιοι' σύμπαντες αρομος, μύριοι τρισχίλιοι' οἰσύμπαντες όπλῖται μὲν, μύριοι χίλιοι, πελτ. Codd. Elon. et Par. cod. vet. et duo
Διί. Vide Pausan. lim. Vili. P. 678. et seq. et Archaeol. Graec. lib. H. cap. 2 o. De ipsa phrasi sic Aristides περι α φελ. λόγου, P. 679. eclit. Venet. Πάνυ δε τουτοκαινοπρεπες ἰδία τις συνταξις, ταδευκαια εθυσεν. Tω g ονόματι τῆς εορτῆς Eτω κεχρηται ως αυ- τύ Θυομένω, εἰπων το γινόμενον κατα ζῆν ω γίνεται, δι ο γίνίαι. Θύειν μεν γαρ εν Λυκαἰοις συνηθες εἰπεις Θυσιν δε τα Λυκαια, ἡ καινοπρεπεί
ας. Atqui elliptica est locutio, et chimi Λυκαια intelligere oportet Θυματα, uti Passini Cuna χα- ις γρια, τα γενέθλια, ν κηl ρια, &C. Deficit ident nomen post ἰλας - ριον, Rona. Ei. 25. ' Στλεγγίδες χρυσαῖ J Solent comungi ληκυῖοι και ε λεγγίλς, quia pariter usu veniebant in t alneis: Vide A litan. H. V. lib. X K. Cci P. 29. et Poll. lib. iii. P. 421. PsaVorinus: Στλε, δες, repone, pλεγγ ςὶ τα τρίπλευρα, οἶς εν τοις βαλανείοις τριζόμενοι τὶν
67쪽
Veriit-adeuntes, non ni spe pro- posta consolabatur: iminiis recte ;ciam διάγειν nequaquana 1 onet consolari. Quod cuna an ina advertiiset vir doctiis. G. D'At naiid, Specim. ObserV. Crit. Cap. 3 i. id veriri ducere, fallere, hic loci significare censuit ; necnon apti l Theocr. a ἰλλ. ια. At s μιν δοκεd ραον δε διαγ η, &C. recte exposuit Scholiastes Per ευχερέ- ερον δε διέζη : atque adeo lociis
vertendus est, non metris vero
eum fallebat, &c. sed fessalirus seri commodius valam agebat, &c. Si militer Thorn. Magist. Διάγω, διαζω. Porro, notionem fia Eo iveilo huic Philostratiana saepius tribui ille, eiustae loca wIaedam adnotalle Clar. Salimasium ad Hist. Aug. Script . scribit Clar. D'Arnaud. Vecta Philostrati, quae voluit vir doctus, reperiunt ir de Vit. Sophist. lib. i. P. 49 o. edit. Olear.-καὶ δῶνιτας βασιλείους φροντιδας, i. Oleario interprete, publici que curis intretalla da luat o Salnaasio ait tena, ad Spartian. de Adriano P. I 9. is cicitur διάγειν φροντίδας, qui an inmuna remittit, et Acraris se σreo at. Mox Philostrat. loco cit. ξαμπίνοντας, αυτΗς ληγεν, i. e. eo lena Olear. in ei Prete, conlpotiarites en ina ros recreabat . Utrobique, Salimatio . in vice, διάγσιν est quo i Latini dicunt iavocare, seu aleriure, pia ficere. Adposite naao is detrule ar. D Arnaud citat. Et naol.
non abhoGere ab la ac vecti ἰλά νειν significatione Latiniana d):- re, cuna pro fallere ponitur. Ipse vero λάβειν, notionem hanC, laod pace viri, cuius diligentiarn et achinaen alias nairam soleo, dixerina) hoc utique loco, fer re non posse Puto. Vertenduna rectius videtur, si a vel f ne recepta sit discedendiana, O proposta rena trabebat. Sinailiter Thucyd. interpres Fib i. CZP 9O,
68쪽
rem tralpebat, et speriosas carros Digebat. Thor D. Magist, Διάγω καὶ το βραδύνω. At mihi qmciem satis adhuc placet loci versio,
participio junctuita, habere, et
phrrasis ελπίδας λέγων διηγε, ex 'poni poste ελπίδας αεὶ υπετίθη, videtur. Sinailiter id adhibuit Noster Κύρ. Παιδ. P. 38O. ου το
ασφαλές ατον σκοπουσα διηγεν, M.
' ΠροζJ Praepositio πρις cuna casu secundo Diadbi o Ocauna cle, notat, seu qii l ad alique in Pe tinet. Aristoph. Plui. Vel . 355. Προς ἀνδρὸς, &C. Schol. H ωρος
λεῖ λόγω' οἰον, και ελεγετο Κίρω δύναι χρηματα πολλά. 'Ελεγετο δε scit. Kῖρον καὶ συγγίνεσθαι &C.
ni ine lectioni ini diversitatem. Stephantis ByZ. Θυμ αρα, πόλις
de sors ali pro . κάτω Συρίας, le-dtioneni libra nudensis, τῆς κάτω 'Aσίας, loco Κυρ. Παιλ jana citato, repostierit aliquis.
69쪽
P. 525. Til δε αρχαιοτερου τρόπον,αποτείναντα μια, διεξόδω του λόγου, τὸ παν διεξελθεῖν' 'Ενταυθα ἡν πα-ρα την οδὸν κρήνη, ἡ Mi διυ καλου- μῆνη, του Φρυγων βασιλέως, εφ η λέ
γεται Μίδας τον σατυρον Θηρασαι 'o τροπος πως' οινω κερασας αυτόν'
χῆς εις εν τέλος συμπεπέραςαι υ λόγος. Κή ες ι τουτο του Ξενοφωντος
Min καλουμένη' ταυτην οἴνω κερα-
σαι Mίδαν φασὶν, επὶ την Θ ξαν του Σεληνου. Maximos auterii stati lena auctor est p. 5 .) natu Satyros, Silenos nunc IlPAnt. Vide AEIlian. H. V. li . lii. caP. I 8. quaeque ibi notantur; et in primis, του, πανυ I . Ca-s aulamni de Satyr. Poef. lib. i.
VI. Cap. 2j. κρηνην, την Eσαν αὐτω περι τα βασίλεια, κερασας οἰνω, ἐπαφῆκεν αὐτη τον Σατυρον.
Maxi Tyr. Disteri. 3O. sub init.
70쪽
τ κατ ἴλας κατ' ἴλας Junt. κατ ἴχας Ald. h φοινικουςJ Steph. et hinc Vclsius scribunt φοινικοῦς, in cod. Elon . est φοινικίους. i ἐκκεκαΘαρμέναςJ ἐκκεκαλυμμένας MSS. Pata Elon . et na irg. Steph. κ μ σης deest in MSS. Guelf. Elon . et edd. vett. i ΠίγρησαJ T οητα MS. Guelf. sed imanus secunda restituit genuinUna.
istam equestaena, Miana ' λην VOCant, πρωτος εὐρεν, imiuit .m-lianus Tact. Cap. 43. 'Iλεων ὁ Θεσσαλὸς, ἴθεν ἴλη εκ ψ ονόματος αυτου κεκληται. Ad fi uram quod attinet, est ea tarn ρομοεῶης quana ετερομηκης : cuna ovi fere nonnunquam figuram referat, Ilon nuntiam altithidi nena ad
Iongitudinena duplam habeat, AElian. cap. 44. A Suida vero et Phavorino, nulla ceriae figi irae naentione facta, ἴλη dicitur σύ mμα' συ οφη τάξις αλου ἱππικου. Lexie. G. L. vetus : εἴλη, sic enim aliquando scribitiai in glomus, sors. globris) aries, ala, cohors. Hanc scripturana, in deducemia vocis origine, se liatur Phavorinus. Tαξις quid sit, docebit In lex vocab. Initit. Κυρ. Παῖ. Irostrae ariectus.
notavi naus Κύρ. Παιδ. lib. in . P. 172.
notavi in his Κυρ. Παιδ. Lib. V . P. 47I . et P. 462. l. ulti not. 4.' 'Est, σκαθαρμένας MS. Elon. κεκαλυμμενας. Ohaain forsan lectionern induxit librarius aliquis, critas animo obversata sunt armo tria tegu)nenta, a Plutarch. in Lucul. p. 5IO. I. Caes. B. G. lib. H. Cap. 2Ι. aliisque, quos citat Lipf. in Anal. ad militi Rorn. lib. iii. dial. 2.1 nemorata. Lectionena recep tana, scit. -κεκαθαρμένας, Con ficinat quod sequitatu lin. 8. P. I9. H A Κίλισσα ἰδουσα την λαμπρότητα &c. Sic Steph.' Προ της φαλαγγος μεσης, JVocein ultirnana onanino delendarn censet Muretus : cujus sententiana cona probant MS. E-ton. et edit. Ald. Fors. rescribenduna προ της φαλαγγος πάσης,-Sic de Artaxerxe Diodor. Sic. lib. xi V. P. 253. προ ν ρ φάλαγγος πάσης εpησεν ἄρματα &c. Et Arrian. de expcd. Alex. lib. V.CaP. 15. ως προ πάσης τε της φα λαγγος &C.