Luciani Samosatensis opera

71쪽

αιος συγκρωνμαι, παρασίτου τρο σώματις η τίς ἐν ρομ ναν- τουτωm οφθῶς ουπ-ωχυν μὰλλον του χωρίουεστί; κῶ μην ἐν ἐρημίφ οντων οὐδεὶς αὐὐποσταίη - οὐ φόσε ἰόν, δε παράσιτος αυτ τε ἐπιόντα μένει - ὁθεται ραδέως μεμελετηκώς αυτῶν ἐνεοῖς δείπνοις. καταφρονεω καὶ οὐτε ἔλαφος -τεπιυς ἐτον ἐκπληττει πεφρικώς, ἀλλα καν ἐπ' αὐτον ὁ συντον οδύντα γη, καὶ ὁ καράσιτει ἐπὶ τον σῶν ἀν-γει. -υς μὲν γαρ λαγὼς διώκει μῆλλον των κυνῶν ἐν δὲ δη συμποσίω τίς αν καὶ ἁμιλλήσαιτο παρασίτω τοι καίωντι η ἐσθίοντι; τίς δ' ἀω μὰλλον εὐφραναι - συμπέτας πότερόν ποτε 876οντος αδων καὶ σκώπτων, ηανθρωπος η γελῶν, ἐν τρι- β-- κείρονος, εἰς την γῆν ορῶν, σπερ ἐπὶ πένθος Ovχὶ εἰς συμπόσιον κων καὶ εμοιγε δοκεῖ, ἐν συμποσίω φιλόσοφος τοιουτέω ἐστιν οἷον ἐν βαλανειω κύων. 52. - δη ταμ αφέντες δε αυτον δη βαδίζω

μεν τον βίον του παρασίτου σκοποsντες αμα καὶ παραβάλλοντες ἐκεινω πρῶτον τοίνυν ἴδοι τις αν τὸν μὲν

παράσιτον ἀλδήξης καταφρονοοντα κοὰ οὐδεν αὐτῶ, λον ων es ανθρωποι μονται περὶ αυτοs,4ητορας δε καὶ φιλοσόφους εὐροι τις αν Ου τινάς, ἀλλα πάντας mo τέ-φ- κῶ δόξης τριβέντας, και οὐδουξης μόνον, ἀλλὰ καὶ ὁ τουτου αισχιόν ἐστιω mn αργυρίου. καὶ ο μὲν παρά- οι ς -τως Q. προς ἀργύριον, ουπιαν τις οὐδὲ προς - ἐν τοῖς αἰγιαλοις ψηφῖδας ἀμελῶς ἔχοι. καὶ οὐδis cmωδωκει διαφέρων τὰ χρυσίον τω πυρός' ι γε μην ἐπορες, καὶ ο δεινότερόν ἐστι, και οἱ φιλοσοφει, φάσκοντες προς αυτ ούτως διάκεινται κακοδαιμόνως, ῶστε των μάλιστα νυν εὐδοκιμούντων φιλοσόφων - περὶ μὲν γαρ τεινέητήρων τί δε λέγειν -- ο μὲν δικάζων δικην δω- ροις ἐπ' αὐτῆ εάλω, ὁ δὲ παρὰ βασιλέως υπὲρ του συνεμ 877

72쪽

ναι, μισθον αλεῖ καὶ - αἰ μετα , α μι πρεσβύτης ἀνηρ δια τοὐτο ἀποδημεῖ καὶ μισθε φορεῖ καθάπερ fa δος η Σκυθης αἰχμάλωτος, καὶ ουδὲ αὐτὸ τ ον- αἰσχυνεται ὁ λαμβάνει. 53 ευροις δ αν υ μόνον αὐτακερὶ τουτους, ἀλλα καὶ αλλα - , οἷον λύπας καὶ ρ- γὰς καὶ θωυς καὶ παντοίας ἐπιθυμίας. ο γε μην παράσιτος ἔξωδε--των ἐστὶν απάντων ουτ γαρ οπμζεται δι' ἀνεξικακίαν καὶ ου - ἔστιν αὐτμοτω οργισθείη καὶ εἰ ἀγανακτησειε δε ποτε νοργὴ αυτολχαλε- κον μὲν οὐδὲ σκυθρωπον οὐδὲν απεργάζεται μὰλλον δὲ γέλωτα καὶ ε ραίνει τους ξυνόντας. λυπεῖταί γε μην καὶ ηκιστα πάντων τομο της τέχνης παρασκευαγώσης αὐτφ καὶ χαριζομένης, μη ἔχειν ἡπὲρ του λυπηθείη οντε γα χρήματα ἐστιν αὐτW - Οἶκος οὐτε οἰκέτης 'οὐτε γυννομε παῖδες, ων διαφθειρομένων πα- ανάγκη λυπεῖσθαι τον ἔχοντα αὐτά. ἐπι με μολε δόξης ουτε

χρημάτων, ἀλλ' οὐδὲ ωραίου τινός. 54. m. λλ Σίμων, εἰκός γε ἐνδεία τροφῆς

λυπηθῆναι αὐτόν.

σιτός ἐστιν ουτος, στις απορεῖ τροφῆς οὐδὲ γαρ --δρεῖος ἀπορία ανδρείας ἐστὶν ανδρεῖος, οὐδὲ φρόνιμος ἀπορία φρενῶν ἐστι φρόνιμος αλλως γαρ οὐδε παράσιτος αν εἴη πρόκειται δὲ ἡμῖν περὶ παρασίτου ζητεῖν οντος, οὐχὶ μη οντος. εἰ δὲ ὁ ἀνδρεῖος οὐκ ἄλλως η παρουσία ἀνδρειότητος καὶ ὁ φρόνιμος παρουσία φρονησεως, καὶ ὁ παράσιτος δε παρουσί το παρασιτεῖν παράσιτος ἔσται - εἴ γε τοsτο μη πάρχει αὐτω, περ αλλου τι - νός, και οὐχὶ παρασίτου, ζητήσομεν. X. Οὐκο- οὐδέποτε απορήσει παράσιτος τροφῆς ἔ P. Ῥοικεw στε οἴτ' ἐπὶ ost Οἴτ' ἐπ' ἄλλω

73쪽

φοβοῶνται μάλιστα του γέ τοι πλείστους αυτῶν ευροι τις αν μετὰ ξυλου προῖόντας, - αὐδη που εἰμφω

βοῶντο, ἄπλισμενους, καὶ τὰς θύρας δὲ μάλα ἐρρωμένως αποκλείοντας, μη τις αρα νύκτωρ ἐπιβουλεύσειεν αὐτοῖς δεδιότας - δὲ την θέραν του δωματίου προστίθησιν εἰκῆ, καὶ τοsτοώς μη, ἀνεμου ἀνοιχθείη, γενομένου δὲ ψόφου νύκτωρ ουδέν τι μὰλλον θορυβεῖται η μη γενομένου, καὶ δι' ἐρημίας δε ἀπιὼν ανευ ξίφους οδευες φοβετται γὰρ οὐδὲν οὐδαμοs. φιλοσόφους δὲ ηδηθὰ πολλάκις εἶδον, οὐδενὸς ἔντος δεινοs, τόξα ἐνε- 879σκευασμένους ξύλα μεν γὰρ ἔχουσι καὶ εἰς βαλανεῖον

ἀπιόντες καὶ - αρμστον. 56. παρασίτου μέντοι ουδεὶς ἔχει κατηγορῆσαι μοιχείαν η βίαν φάρπαγην Ἀλλο τι ἀδίκημα απλῶς ἐπεὶ ο γε τοwsτος ουπιαν εἴη παράσιτος, αλλ' εαυτὸν ἐκεῖνος αδικεῖ. στ' εἰ μοιχεύσας τύχοι, - τω ἀδικηματι καὶ τοὐνομα μεταλαμβάνει τολαδικη-

ματος. σπερ δὲ ὁ κακὸς ου τὸ ἀγαθός, ἀλλα φαsλος εἶναι λαμβάνει, οὐτως, οἶμαι, ὁ παράσιτος, ἐάν τι ἀδικῆ, αυτ μὲν τομ οπερ ἐστὶν αποβάλλει, ἀναλαμβάνει δὲ αδικεῖ ἀδικηματα δὲ τοιαsταψητόρων καὶ φιλοσόφων ἄφθονα ου μόνον ἴσμεν αὐτοὶ γεγονότα καθ' ημὰς ἀλλα κἀν τοῖς βιβλωις ἀπολελειμμενα πομνηματα ἔχομεν νηδίκησαν ἀπολογία μὲν γὰρ Σωκράτους ἐστὶ καὶ Αἰσχίνου καὶ Υπερίδου καὶ σημοσθένους καὶ τῶν πλείστων σχεδόν τι ητόρων καὶ σοφῶν, παρασίτου δε υκ ἔστιν απολογία οὐδ' ἔχει τις εἰπεῖν δίκην προς παράσιτόν τινι γεγραμμένην. 57. ἀλλα νηἈσία μὲν βίος τοὐπαρασίτου κρείττων ἐστὶ το τῶν ρητόρων καὶ των φιλοσόφων, ὁ δὲ θάνατος φαυλότερος πάνυ μὲν ουν τουναντίον παρὰ πολλεὐδαιμονέστερος φιλοσόφους μὲν γὰρ ἴσμεν παντας η τους πλείστους κακοὐ κακῶς ἀποθανόντας του 880

74쪽

μὲν ἐκ καταμηλέαλωκότας ἐπὶ τοῖς πίστως ἀδικήμασι, φαρμά- τους δὲ καταπρησθέντας τὸ σῶμα απαν, τους δὲ ἀπο δυσουρίας φθινήσαντας, τους δὲ φυγοντας, παρασίτου δὲ θάνατον ουδεὶς ἔχει τοιουτον εἰπεῖν, ἀλλὰ

τον ευδαιμονεστατον φαγόντος κά πιόντος. εἰ δέ τις καὶ δοκεrβια- τετελευτηκέναι θανά , ἀπεπτησας απέθανε.

58. m. αὐτα μὲν ἱκανῶς διημίλληταί σοι τὰ πρὼς

τους φιλοσοφους υπὲρ τῶν παρασίτων λοιπον δὲ εἰ καλὸν καὶ λυσιτελές ἐστι τὸ κτημα τουτο - τρέφοντι, πειρῶ λέγειν ἐμοὶ μὲν γαρ δοκουσιν σπερ ευεργετουντες καὶ χαριζόμενοι τρέφειν αυτους οἱ πλούσιοι, καὶ εἶναι τουτοαωχυνην τω τρεφομέν .

P. Ω ηλιθιά γέ σου, ω Τυχιάδη, ταυτα, εἰ μηδένασαι γινώσκειν οτι πλούσιος ἀνηρ, εἰ καὶ τὸ Γύγου χρυσίον ἔχει, μόνος ἐσθίων πένης εστὶ καὶ προων νευπαρασιτου πτωχὸς δοκεῖ, καὶ σπερ στρατιώτης χωρὶς οπλων ἀτφοτερος καὶ ἐσθης ανευ πορφυρα καὶ rππος

ανευ φαλάρων, ουτω καὶ πλούσιος ανευ παρασίτου ταπεινός τις καὶ εὐτελη φαίνεται. κάὶ μην ο μὲν πλούσιος in κοσμεῖταιἈπ' αὐτos, τον δὲ παράσιτον πλούσιος ουδε ποτε κοσμεῖ. s. αλλως τε οὐδὲ oνειδος αὐτφ ἐστιν, ς σὐ φής, τὸ παρασιτεω ἐκείνω, δῆλον ori, κρείττονι χείρονα, που γε μην φ πλουσίφ τουτ λυσιτελες ἐστι τὸ τρέφειν τὸν παράσιτον, σε μετὰ sos κοσμεῖσθαι -'αυτο καὶ σφάλεια πολλη ἐκ της τούτου δορυφορίας υπάρχει ουτ γα μάχη αδίως αν τις ἐπιχειρήσαι

πλουσίω τουτον ορῶν παρεστῶτα, ἀλλ' οὐδ αν αποθάνοι φαρμάκειουδεὶς ἔχων παράσιτον τίς γαρ αν τολμήσειεν ἐπιβουλεsσαί τινι τούτου προεσθίοντος καὶ προπίνοντος ωστε ὁ πλούσιος οὐχὶ κοσμεειαι μόνον, αλλὰ καὶ ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων via os παρασίτου σωθζεται. Ῥυτω μὲν ὁ παράσιτος δια φιλοστοργίαν πάντο

75쪽

κίνδυνον πομένει, καὶ ουν αν παραχωρήσειε τμπλου- σω φαγεῖν μόνον, αλλα καὶ ἀποθανεῖν αἱρεῖται, συμ- φαγών.

60 I- Πάντα μοι δοκεῖς, ω Σίμων, διεξελθε, υστερη- ουδὲν της σεαυτου τέχνης, ουνωσπερ αυτος ἔφασκες, ἀμελέωος ων, ἀλλ ωσπερ αν τις υπο των μεγίστων γεγυμνασμενος λοιπόν, εἰ μη αἴσχιον αὐτο τ Maονομά ἐστι της παρασιτικῆς, θελω μαθεῖν. P. πιρα δη την ἀπόκρισιν, ἐάν σοι ἱκανῶς λε- γεσθαι δοκη, καὶ πειρῶ πάλιν αὐτος ἀποκρίνασθαι προς το ἐρωτώμενον λαριστα δει φερε γαρ τον σῖτον οἱ παλαιοὶ τι καλοsσι; T . ροφην.Π- Π δε το σιτεῖ-αι, ουχὶ το ἐσθίειν; Tm. μί. Π- Οὐκοῶν καθωμολόγηται το παρασιτεῖν ὁτι Ουκαλ εστί;

T . ουτο γάρ, ω Σίμων ἐστὶν ὁ αἰσχρον φαμ

νεται.

61 Π- Φέρε δη πάλιν ἀποκριναί μοι, πότερόν

76쪽

883 παδες ἀφίξομαι καὶ ωος κιὰ μετ' αριστον μαθησόμενος την τέχνην συ δέ με αὐτην δίκαιος διδάσκειν ἀφθόνως, ἐπεὶ καὶ πρωτος μαθητής σοι γίνομαι φασὶ δε καὶ τὰς

μητερας μῆλλον τα πρῶτα φιλεἴν των τέκνων.

ἔνεκα οἱ νεοι ποιουσιν οἱ μεν αυτῶν περιπλεκόμενοι αλλήλους ὁποσκελίζουσιν, οἱ δὲ αγχουσι καὶ λυγίζουσι καὶ

ἐν τω πηλω συναναφύρονται κυλινδούμενοι ωσπερ σύες.

καίτοι κατ' αρχὰς εὐθὐς ἀποδυσάμενοι - εώρων γάρ - ω λίπα τε λείψαντο καὶ κατεψησε μάλα εἰρηνικῶς ατερος τον τερον ἐν τω μέρει, μετὰ δὲ Ουκ οἶδ' ο τι παθόντες ἀθοsσί τε αλλήλους συννενευκότες και τα μέτωπα συναθράττουσιν σπερ οἱ κριοί. καὶ ην χολαράμενος ἐκεινοσὶ τον τερον ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰς το ἔδαφος, εἶ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν ουκ ἐα συνωθῶν κάτω ἐς τον πηλόν, τέλος δε βδη περιπλέξας αὐτφ τὰ σκέλη κατὰ την γαστέρα τον πῆχυν ποβαλών τω λαιμω αγχει τοναθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ ἐς το ἁμον ικετεύων οἶμαι, ω μη τέλεον ἀποπνιγείη καὶ οὐδὲ του ἐλαίου νεκα φείδονται μη μολύνεσθαι, ἀλλ' ἀφανίσαντες το χρῖσμα καὶ του βορβόρου αναπλησθέντες ἐν ἱδρῶτι αμα πολλω γέλωτα ἐμοὶ γοsν παρέχουσιν ῶσπερ αἱ ἐγχέλυες ἐκ των χειρῶν διολισθαίνοντες. 2. τεροι δὲ ἐν τω αἰθρίω της αυλῆς το αὐτο τουτο δρῶσιν, ου ἐν πηλω ουτοί γε ἀλλα885 ψάμμον ταυτην βαθεῖαν ποβαλλομενοι ἐν τω ορέγματι πάττουσί τε ἀλλήλους καὶ αὐτοὶ εκοντες ἐπαμῶνται την κόνιν ἀλεκτρυόνων δίκην, ως ἀφυκτότεροι εἱεν ἐν ταῖς

77쪽

συμπλοκαῖς, οἶμαι, της ψάμμου τοπιολισθον ἀφαιρου-

σης καὶ βεβαιοτέραν ἐν ξηρ παρεχούσης την ἀντίληψιν. δ οἱ δὲ ὀρθοστάδην κεκονιμένοι κά αυτοὶ παίουσιν ἀλληλους προσπεσόντες καὶ λακτίζουσιν υτοσὶ os καὶ τους οδόντας ἔοικεν ἀποπτύσειν ὁ κακοδαίμων, ουτως si ατος αυτ καὶ κ άμμου ἀναπεπλησται το στόμα, πυξ, ως ρας, παταχθέντος ἐς την γνάθον ἀλλ' οὐδὲ ο αρχωνουτοσὶ διίστηθιν αυτους καὶ λύει την μάχην - τεκμαί- ρψμuιγαρ et πορφυρίδι των αρχόντων τινὰ τουτον ἶναι - . ὁ δε καὶ ἐποτρυνε καὶ τον πατάξαντα ἐπαινεῖ.αλλοι δὲ ἀλλαχόθι πάντες ἐγκονουσι καὶ ἀναπηδῶσιν

ωοπερ θέοντες επὶ του αυτο μένοντες καὶ ἐς το ανωουναλλόμενοι λακτίζουσι τον αέρα. 5. ταυτα ουν ἐθέλω Mεἰδέναι τίνος αγαθο αν εἴ ποιεῖW ως ἔμοιγε μανία μῆλλον ἐοικέναι δοκεῖ το πραγμα, καὶ ου ἔστιν οστις qui*δίως μεταπείσειέ με- ου παραπαίουσιν οι ταῶτα δρῶντες.

6 ΣΟΛΩΝ. Καὶ εἰκότως δυνάχαρσι, τοιαυτα σοι x γιγνόμενα φαινεται ξένα γε οντα καὶ πάμπολυ των Σκυθικῶν ἐθῶν απάδοντα κα θάπερ καὶ ἡμῖν πολλὰ εἰ- ηος εἶναι μαθήματα και επιτηδεύματα τοις Ἐλλησιν ημωqλλόκοτα εἶναι δόξαντα αν, εἴ τις μῶν σπερ σὐ νυν ἐπισταίη αὐτοῖς. πλην ἀλλα θάρρει, ἁγαθέ' ου γαρ μανία τα γιγνόμενά ἐστιν οὐδ' ἐφ' υβρει ουτοι παίουσιν gλλήλους καὶ κυλίουσιν ἐν τω πηλω η ἐπιπαττουσι τηνη0Hν, ἀλλ' ἔχει τινὰ χρείαν ου ἀτερπῆ το πρῆγμα καις μὴν ου μικρὰν ἐπάγει τοῖς ρώμασιν ην os ἐνδιατρίψης, σπερ οἶμαί σε ποιησειν, τη Ἐλλάδι, ου εἰς μgηρὰν εις καὶ αὐτος εση των πεπηλωμένων η κεκονιμ vMW λω σοι το πραγμα δέ τε ἄμα καὶ λυσιτελες ἶναι δόξει. ΑΝ- ωπαγε , ω Σόλων , μῖν ταμα γένοιτο τὰ MI

78쪽

- ωφέλιμα και τερπνά, ἐμὶ δὲ ε τις υμῶν τοιουτό τι δια- θείη, εἴσεται ἡ ου μάτην παρεζώσμεθα τον ἀκινάκη . 7. ἀτὰρ εἰπέ μοι, τί ονομα ἔθεσθε τοῖς γιγνομένοις, τί

φῶμεν ποιεῖν αυτους;

ΣΟΛ. o μὲν χῶρος αυτός, Ἀνάχαρσι, γυμνάσιονυφ' μῶν ονομάζεται καὶ ἔστιν ἱερον Ἀπόλλωνος του Λυκείου καὶ το αγαλμα δὲ αὐτολορβς, τον ἐπὶ τῆ στηλὴ κεκλιμένον τῆ ἀριστερα μὲν το τόξον ἔχοντα, η δεξιὰ δὲ πὲρ της κεφαλης ἀνακεκλασμένη σπερ ἐκ καμάτοvμακρου ἀναπαυόμενον δείκνυσι τον θεόν. 8. τῶν γυμνασμάτων δὲ τούτων το μὲν ἐν ταπηλω ἐκεῖνο πάλη καλεῖται, οἱ δ' ἐν τῆ κόνει παλαίουσι και αυτοί, το δὲ παίειν αλληλους ορθυστάδην παγκρατιάζειν λέγομεν. και αλλα δὲ μω εστι γυμνασια τοιαμ πυγμῆς καὶ δίσκου καὶ το ὐπεράλλεσθαι, ν απάντων αγῶνας προτίθεμεν, καὶ ὁ κρατήσας αριστος εἶναι δοκεῖ τῶν καθ' αυτὸν καὶ αναιρεῖται τα ἄθλα. 888 9. ANAX. α δ αθλα τίνα μῖν ταὐτά ἐστιν; - Λ υλυμπίασι μεν στεφανος ἐκ κοτινου, 'Τσθμοῖ

δὲ ἐκ πίτυος, ἐν Νεμέα δό σελίνων πεπλεγμένος, Πυθοῖ δὲ μῆλα τῶν ἱερῶν του θεοs, παρ'Ἀμω δὲ τοῖς Πανα-

ναίοις το ἐλαιον το ἐκ της μορίας. τί ἐγελασας, ω νάχαρσι η διοτι μικρά σοι εἶναι αὐτα δοκεῖ; ANAX Ουκ, ἀλλα πάνσεμνα, ω Σόλων, κατέλεξα τα αθλα καὶ ἄξια τοῖς τε διαθεῖσιν αυτὰ φιλοτιμελσθαι ἐπὶ τῆ μεγαλοδωρε, καὶ τοῖς ἀγωνισταῖς αὐτοῖς

υπερεσπουδακεναι περὶ την ἀναίρεσιν τῶν τηλικούτων, ωστε μήλων νεκα καὶ σελίνων τοσαμα προπονεῖν καικινδυνετειν ἀγχομένους πρὸς αλλήλων καὶ κατακλωμένους, ἡ Ουκ ἐνὸν ἀπραγμόνως εὐπορῆσαι μηλων ὁτφει ἐπιδυμία η σελίνω ἐστεφανῶσθαι η πίτυς μήτε πηλω

79쪽

καταχριόμενον - πρόσωπον μητε λακτιζόμενον ἐς την γαστέρα πο των ἀνταγωνιστῶν.

10. ΣΟΛ. 'πιλ G αριστε, υκ ἐς ψιλὰ τὰ διδόμενα

ημεῖς αποβλέπομεν ταῶτα μεν γάρ ἐστι σημεῖα της νίκης κά γνωρίσματα οῖτινες οἱ κρατήσαντες, η δὲ παρακολου-οουσα τούτοις δόξα του παντος αξία τοῖς νενικηκόσιν, ὐπὲρ ης κάὶ λακτίζεσθαι καλῶς ἔχει τοῖς θηρωμένοις τηνευκλειαν ἐκ των πόνωw ου γὰρ ἀπονητὶ προσγένοιτο

ἀν αυτη, ἀλλα χρη τον ὀρεγόμενον αυτῆς πολλὰ τὰ δυσχερῆ ἀνασχόμενον ἐν τῆ ἀρχῆ τότ δη το λυσιτελὲς

καὶ δῶ τελος ἐκ των καμάτων περιμένειν. - ει φής, ω Σόλων το τέλος ηδὐ καὶ λυσιτελές, τι πάντες αυτοὐς οψονται ἐστεφανωμένους καὶ 8so επὶ τη νίκη ἐπαινέσονται πολύ πρότερον οἰκτείραντες ἐπὶ ταω πληγαῖς, οἱ δὲ εὐδαιμονησουσιν ἀντὶ των πόνων μῆλα και σέλινα ἔχοντες. A. υπειρος εἶ, φημί, των μετέρων ἔτι μετὰ μικρὸν δὲ αλλα σοι δόξει περ αυτῶν, ἐπειδὰν ἐς τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν ορὰς τοσομον πλῆθος ἀνθρώπων συλλεγόμενον ἐπὶ την θέαν των τοιούτων καὶ θέατρα μυρίανδρα συμπληρούμενα καὶ τοὐς ἀγωνιστὰς ἐπαινουμένους, τον δε καὶ νικήσαντα αὐτῶν ἰσόθεον νομιζόμενον. 11 ANAX Aὐτὸ τοὐτο, ω Σόλων, καὶ το οἴκτιστόν ἐστιν, εἰ μη - ολίγων ταsτα πάσχουσιν, αλλὰ ἐν τοσούτοις θεαταῖς και μάρτυσι της βρεως, ο δηλαδη εὐδαιμονίζουσιν αὐτοψ αῖματι ἐαινομένους ὁρῶντες η ἀγχωμένους - των ἀντιπάλωπι ταsτα γὰρ τὰ εὐδαιμον στατα πρόσεστι τῆ νίκη αὐτῶν. παρ' μῖν δὲ τοῖς Σκώ- θαι η τις, ἁ Σόλων, η πατάξη τινὰ των πολιτῶν

ἀνατρέφι προσπεσὼν η θαἰμάτια περιρρηξη, μεγάλας οἱ πρεσβsται τὰς ζημίας ἐπάγουσι, καν ἐπ' ολίγων των

80쪽

μαρτύρων τουτο πάθη τις, υτ γε ἐν τηλικούτοις θεάτροις, οἷ συ διηγῆ τὐυθμοῖ κώ το ἐν υλυμπία. ομην ἀλλα τους μὲν ἀγωνιστα οἰκτείρειν μοι ἔπεισιν ων πάσχουσι, των δὲ θεατῶν ους φης απανταχόθεν τους ἀρίστους παραγίγνεσθαι ἐς τὰς πανηγύρεις, καὶ πάντει θαυμάζω, εἰ τἀναγκαῖα παρεντες σχολάζουσιν ἐπὶ τοῖς τοιούτοις ουδὲ γαρ ἐκεῖνό πω δύναμαι κατανοῆσαι, ori

τουτο τερπνον αυτοῖς, ορὰν παιομένους τε καὶ διαπληκτιζομένους ἀνθρωπους καὶ προς την γην ἀραττομένοvς καὶ συντριβομένους π αλληλων. 12. ΣΟΛ. Εἰ καιρος ην, ω Ἀνάχαρσι, υλυμπίων ηγσθμίων η Παναθηναίων, αυτ αν σεα γιγνόμενον ἐδίδαξεν ως ου μάτην ἐσπουδάκαμεν ἐπὶ τούτοις ' ου γαρουτω λέγων αν τις προσβιβάσει σε τῆ δο- των κεῖδρωμενων, ως εἰκαθεζόμενος αυτος ἐν μέσοις τοῖς θεαροταις βλέποις ἀρετὰς ανδρῶν καὶ κάλλη σωμάτων καὶ υεξίας θαυμαστὰς καὶ ἐμπειρίας δεινὰς καὶ ἰσχυν αμαχον καὶ τόλμαν καὶ φιλοτιμίαν καὶ γνώμας ηττητους κοισπουδην αληκτον υπὲρ της νίκης ευ α δ οἶδα ς ου αν ἐπαύσω παινων καὶ ἐπιβοῶν καὶ ἐπικροτῶν. 13. -- si , Σόλων, καὶ ἐπιγελῶν γε προσέτι καὶ ἐπιχλευάζων ,παντα γαμοπόσα κατηριθμη σω ἐκεῖνα, τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς ευεξίας καὶ τα κάλλη κοιτόλμαν, ρ οὐδενος μεγάλου ἔνεκα παραπολλυμένος υμῖν, ἴτε πατρίδος κινδυνευούσης οὐτε χώρας πορθοτρομένης με φίλων η οἰκείων προς βριν ἀπαγομένων ωστε τοσούτφ γελοιότεροι αν εῖεν, αριστοι μέν, ῶς φής, οντες, μάτην δὲ τοσαὐτα πάσχοντες καὶ ταλαιπωρούμεθει νοι καὶ αἰσχύνοντες τὰ κάλλη καὶ τα μεγέθη τη ψάμμ' καὶ τοῖς πωπίοις, ως μηλου καὶ κοτινου ἐγκρατεῖς γ νοιντο νικησαντες. ηδὐ γάρ μοι ἀεὶ μεμνῆσθαι τῶν αθλω