장음표시 사용
201쪽
ἀφελος παρεχειν. ὁ γὰρ πι ἀτυφία τυφος τυφύμενος
29. Σωτηρία βίου καστον δι ὁλο αυτ τ εστιν οραν, τί με αὐτο et υλικύν, τί δε o αἰτιῖδες ἐξ i5 λης της ψυχῆς τὰ δίκαια ποιεέν αι τἀληθῆ λεγειν. τί λοιπbν η ἀπολαύειν του ζην συνάπτοντα ἄλλο ἐπ' ἄλλω ἀγαθόν, στε μηδε το βραχυτατον διάστημα ἀπολείπειν; 30. E φως λίου, καν διείργηται τοίχοις, ρεσιν, ἄλλοις μυρίοις. μία οὐσία κοινή, καν διείργηται δίως 20 ποιοῖς σώμασι μυρίοις. μία ψυχὴ, κὰν φυσεσι διείργηται μυρίαις και ἰδίαις περιγραφαῖς. μία νοερὰ ψυχή, καν διακεκρίσθαι δοκῆ. τὰ μεν οὐν ἄλλα μερη των
εἰρημενων, io πνεύματα, και ποκείμενα ἀναίσθητα και ἀνοικείωτα ἀλλήλοις καίτοι κἀκεῖνα τ νοουν συνε- 25 χει και τ ἐπὶ τ αυτ βρῖθον. διάνοια δε ἰδίως επὶ τ ὁμόφυλον τείνεται και συνίσταται κα ου διείργεται
202쪽
σθαι τ ορμῆν τ αυξεσθαι , τ λήγειν αυθις το φω- νῖ χρῆσθαι το διανοεῖ6θαι τί τούτων πύθου σοι ἴξιον δοκεῖ δε δε ε καστα ευκαταφρύνητα, πρίσιθι επὶ τελευταῖον τ επεσθαι τω λύγω καὶ τω θεω αλλὰ 1μάχεται το τιμὰν ταυτα το χθεσθαι, εἰ i του τεθνηκέναι στερήσεταί τις αυτον.
32. Πόστον μέρος του ἀπείρου και ἀχανos αἰῖνος ἀπομεμέρισται κάστω . τάχιστα γαρ ἐναφανίζεται τω
ἀιδίω πύστον δὲ της λης οὐσίας πόστον δε της ὁλης id ψυχῆς , ἐν πύστω δε βωλαρί ' της ὁλης γης ε ρπεις; πάνταταοτα ἐνθυμουμενος μηδεν μέγα φαντάζου τύ ως μενὴ ση φύσις αγει, ποιεῖν, πάσχειν δέ, ως η κοινὴ φυσις φέρει. 33. Πῖς ἐαυτω χρηται δ γεμονικον ἐν γαρ τούτω 15τ παν ἐστι. τὰ δε λοιπὰ η προαιρετικά ἐστιν η ἀπροαίρετα, νεκρὰ καὶ καπνύς. b, B, 34. I 0 θανάτου καταφρύνησιν ἐγερτικώτατον, τι καὶ οι την δονην ἀγαθb καὶ τον πίνον κακον κρίνοντες δμως τούτου κατεφρόνησαν. 20
AT 35. Q τ ευκαιρον μόνον ἀγαθον καὶ ob πλείους κατὰ λόγον ρθον πράξεις ἀποδουνα τω λιγωτέρας ἐν σω ἐστὶ και ον κόσμον θεωρῆσαι πλείονι et ἐλάσσονι χρύνω ου διαφέρει, τούτω υδε ὁ θάνατος φοβερον. 36. Aνθρωπε, ἐπολιτεύσω ἐν τε μεγάλη ταύτη πόλει ροτί σοι διαφέρει, εἰ πέντε ἔτεσιν η τρισίν et γὰρ κατὰ
203쪽
ὐφυσις ὴ εἰσαγαγουσα οἱον εἰ κωμωδον ἀπολυοι της σκηνης ὁ παραλαβδεν στρατηγός. - ἀλλ' υκ ἐπον τὰ πεντε μερη, αλλὰ τὰ τρία. καλος ἐπας εν μέντοι τω βω τὰ τρία λον το ρῆμά ἐστι. ετ γὰρ τέλειονεκεῖνο ορίζει ὁ τότε μεν της συγκρίσεως, νυν δε της διαλυσεως αἴτιος συ δε αναίτιος αμφοτέρων ' ἄπιθι Ουν Πεως και γὰρ ὁ ἀπολυων λεως.
μέν τις της nulla ui,scriptio in codd. in cod alii leguntur VerSUS: E λυπης κρατέειν ἐθέλεις τήνδε μάκαιραν ναπτυσσων
βίβλον ἐπέρχε ἐνδικέως η υπι γνώμην ὀλβίστην
ρεῖά κεν ψεαι εἰσομένων οντων τ' δὲ παροιχομένων τερπωλην τε ἀνίην τε καπνου μηδὲν θρειοτέρην v. 1 E et V 3 τ' in ras. A V. 2 πο .e0Sdem Versus, quorum exordium imitationem epistula LXXXV p. 78 ed. Hercli. a Theophylacto Simocatta conscriptae praese fert, a liquant emendatiores ἐνδυκέως ἐσσομένων adfert Salmasius ad Vulcaci Gallicani Avid. Cass. 3 7 hi verbis praemissis: in lilbrum Marci versiculos Graecos nescio cuius authoris In Vetustis membranis reperi, quos hei ascribere non pigebit; nondum enim quod sciam sunt, editi. cf. Boinckii Anthol Graec. II, 272, epigr. 578.
204쪽
σι αυτQ. τοιαυτα γαρ υ λογουσι γλώττης τε καὶ γνώμης αὐτονομία D.
III 61 26 1 φρόνησις φρονησεως γ). ἐπειδη φρόνησις το αλη
των νωτέρω των προ των Πλατωνικον Gυναφές.
Scholia ut tu glossae, quae in classis X libris inveniuntur, nulliu fere pretia sunt, utpote in aximam partem ad σχεδῶν instar, si elicissime cesserit, conscripta id quod satis apparet ex iis quas Io Stich in Adnotationibus ad Marcum Antoninum Biponti. 1881 publici iuris secit pavea citiaedan Specimina, Maae aliquant exquisitiorem doctrinam Ostendunt, lite adferre liceat.
205쪽
I 421s 121 13 πόδες τουνομά ri σιν Αριστοτέλης Περὶ πορ. ζώων , 706 a 32 ὰπ του πεδου ἐοίκασιν ειληφέναι Schol. in Hephaest. d. Consbruch 356 11 adn. p. . XI 21 1 146, 22 τ εἷς εἰστῶν ἐπήγαγε τ αυτός διότι δυνατόν
XII 34 158 34 εγείρει τις τον κείμενον και ἐγείρει TOν ραθυ-μοοντα. otofτον καὶ τ ὰνίστησι νίστησι γάρ τίς τινα κείμενον και νίστησι τον ραθυμοῖντα. η διεγείρει καὶ ἀνίστησιν ὁ Πομηρος τον Αχιλλέα ἐπὶ τ Πατρόκλω et γουν λέγει υτιν τι νέστη. κατὰ os το λέγεται καὶ το γενναμ γεννῶ γὰρ ἀνηρ παῖδα και γεννα ν ὁ Πλάτων τον ουρανον Legg. X 889c ὰντὶ το γεννασθαι λέγει , , .
Capitum confinia in codicibus AD litteris maiusculis et spatiis relictis, in novis versibus ina et Xyl. aut novis versibus aut litteris maiusculis et spatiis relictis T sp aut litteris maiusculis tantum T in notata fiunt. Notas lilbrorum uncis inclusa adposui, ubicumque excerpti ne proximi capitis initium, quale in aliis libris apparet, conficiuntur.
Libri primi capit in omnino non distincta sunt, in litteris maiusculis ot spatiis interpositis indicata, ita tamen ut inde a. pag. 8 19 saepius Tm appareat Πάντα, 9, 18 Eφαρμ. 10, 22.11, 3 9. 10. 13. 15. 18. 21. 22 5 12, 2 Πάντα); in D ante ec. 9, 10, 15, 1 bina puncta posita, Bunt. II.
208쪽
209쪽
I 159 ADNOTATIONI SVPPILEMENTUM 165
crassioribus notis capitum, minutis sectionum numeri indicantur quibus additi Sunt paginariam verguumque Dunieri uneta inclusi'. Lib. I. pag.