Markou Antninou autokratoros Tn eis heauton biblia 12. Marci Antonini imperatoris in semet ipsum libri 12. Recognovit Henricus Schenel

191쪽

νωνικον καὶ πολιτικον ποστήσασθαι. - ὁ γὰρ εἰς τοOτον πάσας τὰς ἰδίας ορμὰς ἀπευθυνων πάσας τὰς πράξεις ὁμοίας ἀποδώσει καὶ κατὰ τουτο ἀεὶ λαυτος σται. 22. 0 μυν τυ ορεινbi και τον κατοικίδιον καὶ τqν AT πτοίαν τούτου καὶ διασύβησιν. 23. Σωκράτης καὶ τὰ των πολλον δύγματα Λαμίας εκάλει, παιδίων δείματα. 16 24. Λακεδαιμύνιοι τοῖς μεν ξενοι ἐν ταῖς θεωρίαις Detro τῆ σκια τὰ βάθρα τίθεσαν, αυτοὶ δέ, ου τυχεν, ἐκαθεζοντο.

25. ω Περδίκκα ὁ Σωκράτqς περὶ τολμη ρχεσθαι παρ' υτbν, is Ἀφη, μη τω κακίστω λεθρω ἀπύλω - 15 μαι τουτέστι μ ευ αδδεν ου δυνηθ ἀντευποιησαι. 26. Ἐν τοις των Ἐφεσίων γράμμασι παράγγελμαεκειτο συνεχος πομιμνήσκεσθαι των παλαιον τινος των

ἐρετ χρησαμενων. 27. Οἱ Πυθαγόρειοι ωθεν εἰς τον Ουρανον ἀφοραν,2 i, υπομιμν)ησκώμεθα τον ἀει κατὰ τὰ αυτὰ καὶ σαυ- τως τυ αυτον εργον διανυόντων κα της τάξεως καιτης καθαρότητος και η γυμνότητος. οὐδεν γὰρ προκάλυμμα ἄστρου.

192쪽

πεν ο Σωκράτης τοῖς ταίροις αἰδεσθεῖσι καὶ ἀναχωρη- σασιν, τε υτιν εἶδον ουτως σταλμένον. 29. Ἐν τω γράφειν και ἀναγινώσκειν υ πρότερον Ἀ

κτήτου. 2037. 4νην φ δε περὶ συγκατατίθεσθαι ευρειν

και ἐν τω περ τὰς ρμὰς τύπω τυ προσεκτικον φυλάσσειν, ἄνα μεθ' ,πεξαιρεσεως, να κοινωνικαί, να κατ

193쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥTO BIBΛ. I 28 39. IBO, 149ὰUam καὶ 0ρεξεως μεν παντάπασιν ἀπεχεσθαι, ἔκκλίσει AT 1 προς μηδεν των υκ φ' μῖν χρησθαι. 38 ου περὶ τοs τυχόντος ουν, ἔφη, στιν ὁ ἀγών, αλλὰ περὶ το μαίνεσθαι Ῥη. 39. D Σωκράτης λεγεν τί θελετε λογικων ψυχὰς ἔχειν mi ἀλόγων; ' λογικον. τίνων λογικοπι, γιον φαύλων; 'υγιον. τίουν ου ζητεῖτε; οτι εχομεν. τίουν μάχεσθε και διαφερεσθε; '

1. Πάντα κεῖνα, ἐφ' A δια περιόδου εἴχνη λθε ἐν, ηδη Ἀχειν δυνασαι, ἐὰν μὴ σαυτω φθονῆς. τυοτ δε i ἐστιν, εὰν παν το παρελθb καταλίπης καὶ το μίλλον ἐπιτρωνὶς τῆ προνοια και το παρον μόνον ἀπευθύνης προς ὁσιότητα και δικαιοσύνην. οσιότητα μεν, να φιλῆ το ἀπονεμόμενον οοι γὰρ αυτ ῆ φύσις φερε καὶ σε τούτω δικαιοσύνην δε Γνα ἐλευθερως και χωρὶς 20 περιπλοκῆς λεγιὶς τε ἀληθη και πράσωὶς τα κατὰ νόμον καὶ κατ' ἀξίαν χη εμποδίζη δε σε μητε κακία αλλοτρια μήτε πύληψις μήτε φωνὴ μηδε μην αισθησις Os περιτεθραμμένου σοι σαρκιδίου ' ψεται γὰρ το πάσχον Φεὰν

194쪽

150 ΑPKOΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ Α ουν, τεδήποτε προς ἐξόδω isti, πάντα τὰ αλλα καταλιπδεν μόνον το ηγεμονικόν σου καὶ τ ἐν σοὶ θεῖον τιμήσti και η το παυσεσθαί π0τε του ζην φοβηθεὶς, ὰλλα τό γε μηδεποτε αρξασθαι κατὰ φυσιν ζῆν, σL ανθρωπος ἄξιος του γεννήσαντος κόσμου καὶ παυση ξε πις Ἀων της πατριδος καὶ θαυμάζων ως ἀπροσδόκητα τὰ καθ' ημερα γινόμενα καὶ κρεμάμενος ἐκ τοΘδε καὶ τουδε. i. 's, I. D θεος πάντα τὰ γεμονικὰ γυμνὰ των λικον ἀγγείων και φλοιον και καθαρμάτων ρῆ μόνω γὰρ τω

ρήσεις. 'ὁ γὰρ μη τὰ περικείμενα κρεάδια ορον η που γε ἐσθητα και οἰκίαν και δόξαν και την Olαύτην περιβολην καὶ σκηνqν θεώμενος ἀσχολήσεται 15

δεῖν σά ἐστι το ὲ τρίτον μόνον κυρίως σύν δ' - ἐὰν χωρίσxὶς ἀπο σεαυτοῖ τουτεστιν ἀπο της σης διανοίας, ὁσα ὰλλοι ποιουσιν λέγουσιν ὁσα αὐτος ἐποίησας i 20εiπας και σα ως μέλλοντα ταράσσει σε καὶ ὁσα του περικειμενου σοι σωματίου του συμφυτου πνευματίου

ἀπροαίρετα πρόσεστιν καὶ σα , εξωθεν περιρρέουσα δίνη λίσσει, στε των συνειμαρμένων ξδi2ημένην, καθθαρὰν την νοερὰν δύναμιν ἀπόλυτον εφ' εαυτης ζην 25

195쪽

Τse ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΒΛ. Η 2 1-5,1 151 ποιουσαν τα δίκαια και θέλουσαν τα συμβαίνοντα και AT

τούτου τα προσηρτημένα ε προσπαθείας καὶ το χρύ- νου τα επέκεινα et τα παρωχζκότα ποιησti τε σεαυτόν,

oio ὁ ' πεδόκλειος σφαῖρος κυκλ0τερής, μονδε περιηγει γαίων, μόνον τε ζην ἐκμελετησχὶς G ζιὶς, τουτέστι το παρύμ δυνήσr τό γε μέχρι το ἀποθανεῖν πολειπόμενον ἀτα

4. Πολλάκις θαυμασα, πο εαυτον μεν ἔκαστος μὰλ λον πάντων φιλεῖ, την δε εαυτου περὶ αὐτos πόληψιν ἐν ἐλάττονι λέγω τίθεται Ἀγὶν των αλλων. Iὰν OOCAT

τινα θεις πιστὰς η διδάσκαλος ἔμφρων κελεύω μηδενi καθ' εαυτ0 ἐνθυμεῖσθαι καὶ διανοεῖσθαι, ψη αμα καὶ γεγωνίσκων ἐξοίσει, ουδε προ μίαν μέραν το0το πο- μενεῖ βουτως τους πέλας μὰλλον αιδουμεθα, τί ποτε περὶ ημων φρονήσουσιν η αυτούς. 5. Πῖς ποτε πάντα καλος καὶ φιλανθρώπως διατά- 20 ξαντες οἱ θεοὶ τοOτο μένον παρεῖδον ἐνίους τον ἀνθρώπων και πάνυ χρηστους και πλεῖστα προς b θεῖον ωσπερ συμβόλαια θεμένους και ἐπι πλειστον δι' ργων ὁσίων αὐ ιερουργιον συνήθεις το θείω γενομενους,

Empedoclis fragm. 27, 28 Dieis.

196쪽

εἰς παντελες ἀπεσβηκεναι τουτο δε εἴπερ ξρα καιουτως χει, ευ ἴσθι, ε ως τερως χειν δει, ποίησαναν. δε γαρ δίκαιον ὴν ὴν α και δυνατον και ει κατὰ φυσιν, νεγκεν α αυτ ὴ φυσις. εκ ὴ του μ' ουτως Ἀεχειν, i περ υνο υτως χει, πιστουσθω σοι το μη δεῆσαιουτως γίνεσθαι. 'ὁρας γα και αυτός, τι τουτο παρα- ζητον δικαιολογη προς το θεόν ου αν ὁ Ουτως διε λεγύμεθα τοῖς θεοῖς εἰ μη αριστοι καὶ δικαιότατοί εἰσιν εἰ δε τουτο - ου αν τι περιεῖδον αδίκως καὶ ἀλύ- 10γως μελημενον των ν η διακοσμησει.

6. Eθιζε καὶ σα ἀπογινώσκεις. και γα η χεὶρ ἀριστερὰ πρ0 τα αλλα δια το ἀνέθιστον ἀργος ουσατοεχαλινο ἐρρωμενέστερον η η δεξιὰ κρατεῖ τουτο γαρ

εἴθισται. 157. ποῖον δε καταληφθηναι πb του θανάτου καισώματι και ψυχῆ ν ν βραχυτηχα του βίου, τὴν ἀχάνειαν του ὀπίσω και πρόσω αιῖνος, την ἀσθένειαν πάσης λης. 8. Γυμνὰ των φλοιον θεάσασθΔι τα αἰτιώδη ' τὰς eo αναφορὰς των πράξεωW τί πόνος τί δονή τί θάνατος τί δόξα αυτω ἀσχολίας αιτιος πο ουδεὶς παλλου ἐμποδίζεται ὁτι πάντα πόληψις.9. Oμοιον ' iναι δει ἐν τη των δογμάτων χρήσει παγκρατιαστη, ουχι μονομάχω ὁ μεν γαρ το ξίφος, cis χρῆται, αποτίθεται και αναιρεῖται, ὁ δε την χεῖρα ἀεὶ ἐχει κα ουδεν kλλο η συστρεψα αυτὴν δει.

197쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΗΛ. I 5 2-16, 15310. Ποῖα αυτὶ τὰ πράγματα, ορὰν διαιροοντα 'i ATυλ ν, αἴτιον, ἀναφοράν το λικόν l. 11. ξουσίαν εχε ἄνθρωπος μ η ποιεῖν ἄλλο ς, περ μέλλει Ῥεbi ἐπαινεῖν, και δεχεσθαι πῆν ο αν νέμ9

12. 0 ε ξης τῖ φυσει μήτε θεοῖς μεμπτε,ν ουθεν γὰρ κύντες η κοντες ἁμαρτάνουσι μήτε ἀνθρώποις ουδεν γὰρ υχὶ ἄκοντες ἰστ ουδενὶ μεμπτέον. 13. Πως γελοῖος καὶ ξενος ὁ θαυμάζων και τιουν

10 των ε τω βίω γινομενων.

14. Ητοι ἀνάγκη ειμαρμένης και παράβατ0 τάξις : I, πρύνοια ἱλάσιμος φυρμος εικαιότητος ἀπροστάτητος.

εἰ μεν ουν παράβατος ανάγκη, τί αντιτείνεις εἰ δεπρόνοια επιδεχομένη το ἱλάσκεσθαι, δεξιον σαυτον ποί- 15 σου της εκ ου θείου βοηθείας. εἰ δε φυρμος ἀνηγεμόνευτος, ἀσμένιζε, τι εν τοιούτω τω κλυδωνι αυτος ἔχεις εν σαυτω τινα νουν γεμονικόν 'κὰν παραφέρησε ὁ κλυδων, παραφερέτω ο σαρκίδιον, το πνευμάτιον,τὰλλα τον γὰρ νοον υ παροίσει. 15. το μὲν το020 λυχνου φος, με in σβεσθη, φαίνει καὶ την αυγὴν ουκαποβάλλει δε εν σοὶ ἀλήθεια καὶ δικαιοσύνη καὶ σωφροσυνη προαποσβήσεται; 16. πι του φαντασίαν παρασχύντος, τι μαρτεν τι AT

198쪽

δ Di bis θελων τον φαυλον ὰμαρτάνειν μοιος τωμη θέλοντι την συκην πον εν τοῖς σύκοις φερειν και τα βρεφη κλαυθμυρίζεσθαι καὶ τ0ν ππον χρεμετίζειν και Oσα αλλα αναγκαῖα. 'τί γα πάθη την ut εχων τοιαυτην εἰ οὐ γοργος εἰ ταυτην θεράπευσον.

δραν, τί στιν αυτ εκεῖνο το την φαντασίαν σοι ποιουν και ἀναπτυσσειν διαιρουντα εἰς το αἰτιον, εἰς Ο ὐλικόν, εἰς την ἀναφ0ράν, εἰς τον χρόνον εντις υ πεπαοσθαι αυτ δεήσει. 19. Aῖσθου ποτέ τι κρεῖττόν τι καὶ δαιμονιώτερον is εχεις ἐν σαυτῶ των τα πάθη ποιουντων και καθάπαξ των νευροσπαστουντων σε. τί μου νον εστιν φδιάνοια;

τερον το μη ἐπ' ἁλλο τι Ἀπι το κοινωνικον τέλος την 20 ἀναγωγην ποιεῖσθαι. 21. τι με ου πολυ ουδεις οὐδαμο εση οὐδε τούτων τι, α 0ν βλέπεις, οὐδε τούτων τις των νον βιουν- των. απαντα γα μεταβάλλειν καὶ τρέπεσθαι και φθείρεσθαι πέφυκεν, να τερα φεξῆς γίνηται. 2522. Ποτι πάντα πύληψις καὶ αυτη ἐπι σοί. Ἀρον οὐν,οτε θέλεις, τὴν πύληψιν καὶ σπερ κάμψαντι την ἄκραν γαλήνη σταθερὰ πάντα καὶ κόλπος ἀκύμων.

199쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ ΙΗΛ. I 16 8-24,3 5523. - καὶ τισοὐν ἐνεργεια κατὰ καιρbν παυσαμενη ATουδεν κακ0ν πάσχει, καθ' ί πεπαυται Ουδε ὁ πράξας την πρῆξιν ταυτην κατ αυτ τοOτο, καθ δ πεπαυται, κακόν τι πέπονθεν. δομοίως ουν το ἐκ πασον των πρά- ξεων συστημα, περ στὶν ὁ βίος, ὰν εν καιρῶ παυση-ταέ, ουδὲν κακον πάσχει κατ αυτ τουτο, καθ' ὁ πεμπαυται Ουδε ὁ καταπαυσα εν καιρῶ τον εἱρμιν τοOτον κακος διετέθη δτbν δε καιρον καὶ δ ορον δίδωσιν φυσις, ποτ μεν και η ἰδία, τα εν γηρα, πάντως δε id των λων η τον μερον μεταβαλλόντων νεαρις ἀεὶ καιακμαῖος ὁ συμπας κόσμος διαμενει ' καλιν δε ἀεὶ πῆν καὶ Δραῖον το συμφερον τω λω 'η ουν κατάπαυσις του βίου κάστω ου κακb μεν, τι Ουδε αἰσχρόν, εἴπερ καὶ ἀπροαίρετον καὶ ου ἀκοινώνητον ἀγαθb δε, εἴπερ 15 τω λω καίριον καὶ συμφερον και συμφερέμενον 'ουτωγα και θεοφύρ ος ὁ φερόμενος κατὰ ταυτὰ θεω καὶ ἐπὶ ταυτὰ τ γνῶμ' φερύμενος. 24. ρία αὐτα δε πρόχειρα εχειν επὶ μεν ων ποιεῖς,

et επὶ δε τον ξωθεν συμβαινόντων, τι τοι κα ἐπιτυχία κατὰ πρύνοιαν ουτ δε si ἐπιτυχία μεμπτεον ουτε si προνοία ἐγκ2.ητεον. δεύτερον τύ ὁποιον κα-στον π σπέρματος μέχρι ψυχώσεως και απb isti χώσεως μεχρι το την ψυχην ἀποδουναι si ἐξ oῖων ὴ συγκρι- 25 σις καὶ εἰς oiα φλυσις. τρίτον, εἰ αφνω μετέωρος ἐξαρθεὶς κατασκέψαιο τὰ ἀνθρώπεια καὶ την πολυτροπίαν, ὁτι καταφρονησεις συνιδων αμα και σον ro περιοικοον ὴ ἰδία ἰδία A. 17 ταῖτα A. 18 ποιεῖς ποιεῖ in

200쪽

παντα κατὰ την των λων φυσιν γίνεται, καὶ του, τιτο μαρτανόμενον ἀλλέτριον, και επὶ τούτοις του, ὁτιπὰ το γινύμενον ουτως ἀεὶ γίνετο καὶ γενήσεται καὶ νυν πανταχου γίνεται του, ση η συγγένεια ἀνθρώπου id προς πὰν o ἀνθρώπειον γενος ου γαρ αἱματίου η σπερματίου, ἀλλα νου κοινωνία. ἐπελάθου δε και του δυδ κάστου νους θεος καὶ κειθεν ερρυηκεν του, ὁτιουδεν διον ουδενός, ἀλλα καὶ το τεκνίον καὶ το σωμάτιον καὶ αυτ το ψυχάριον κεῖθεν λήλυθεν του, τι 15 πάνθ' υπύληψις os Ἀτι τυ παρον μόνον καστος ζηκαὶ ost ἀποβάλλει.27. Συνεχος ἀναπολεῖν του ἐπί τινι λίαν ἀγανακτη- σαντας, τους εν μεγισται δόξαις η συμφοραῖς et ἐχθραις

ὁποιαισου τυχαις ἀκμάσαντας εἶτα φιστάνειν που 20 νυν πάντα κεῖνα καπνος καὶ σποδος καὶ μυθος ῆουδε μυθος συμπροσπtπτέτω δε καὶ το OlOυτο πῆν,οiον Φάβιος Κατουλλῖνος ἐπ' ἀγρου καὶ A0υσιος Λουπος εν τοῖς κηποι ς καὶ Στερτίνιος εν Βαίαις καὶ ιβεριο εν Καπρίαις καὶ Ουήλιος λοφος και λως Ἀρ0 25