Markou Antninou autokratoros Tn eis heauton biblia 12. Marci Antonini imperatoris in semet ipsum libri 12. Recognovit Henricus Schenel

171쪽

ΤΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ 3IBΛ. I 8, 5 12 1 127εν ω κόσμω καὶ π πύσον πέφυκεν φίστασθαι καὶ ἐκ AI'τίνων συγκεκριται καὶ τίσι δύναται πάρχειν καὶ τίνες δύναντα αυτ διδόναι τε καὶ ἀφαιρεισθαι ,

10. 1ράχνιον μυῖαν θηρῆσαν μεγα φρονεῖ, ἄλλος δε λαγίδιον, αλλος δε ποχη ἀφύην, αλλος δε hQδια, αλ-λος δε αρκτους, αλλος Σαρμάτας ουτοι γὰρ υ λησταί,εὰν τα δόγματα ἐξετάζης; 11. Πος εἰς αλλγηλα πάντα μεταβάλλει, θεωρητικὴν

μεθοδον κτῆσαι και διηνεκος πρόσεχε και συγγυμνάσθητι a περι Οὐτο τ μερος ουδεν γὰρ υτ μεγαλοφροσύνης ποιητικύν. δεξεδυσατο τ σῖμα και ἐννοήσας, τι σον Ουδέπω πάντα ταυτα καταλιπεῖν ἀπιύντα ξ ἀνθρώπων δεήσει, ἀνῆκεν ολον αυτον δικαιοσύνι μεν εις τα φ' εαυτου νεργούμενα, ε δε τοῖς ἁλλοις συμβαίνουσι τρ15 ων λων φύσει. τί ὁ ερεῖ τις et υπολήψεται περ αυ- του πράξει κατ αυτoo ουδ' εἰς νουν βάλλεται δύο τούτοις ἀρκούμενος ει αυτος δικαιοπραγεῖ τ νυν πρασσύμενον και φιλεῖ νυν ἀπονεμόμενον αυτω, σχολίας

ὁ πάσας και σπουδὰς ἀφηκεν καὶ Ουδεν ἄλλο βού-

20 λεται η υθεῖαν περαίνειν δια του νόμου καὶ υθεῖαν περαίνοντι πεσθαι τω θεω.12. I υπονοίας χρεία παρον σκοπεῖν, τί δει πραχθῆναι, καν μεν συνορας, ευμενος ἀμεταστρεπτι ταυτλὶ

χωρεῖν, εὰν δε μη συνορὰς επέχειν καὶ συμβούλοις τοῖς ἡ ἀρίστοις χρῆσθαι, ἐὰν δε τερά τινα προς ταυτα αντι - βα si προιέναι κατὰ τὰς παρουσας ἀφορμὰς λελογισμέ-

172쪽

128 ΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ

Α νως εχύμενον του φαινομενου δικαίου αριστον γὰρ κατα-

τυγχάνειν τούτου, ἐπεί τοι η γε ἀπόπτωσις ἀπ τούτουεστω : σχολαῖόν τι καὶ μα ευκίνητύν ἐστι και φαιδρονῆμα και συνεστηκος ὁ τω λύγω κατὰ πὰν πύμενος. 13. Πυνθάνεσθαι εαυτου ευθυς ε υπνου γενόμενον βμγ τι διοίσει σοι, εὰν πο αλλου γένημαι τὰ δίκαια καὶ καλος εχοντα , O διοίσει. μήτι ἐπιλέλησαι, τι οὐτοιο εν τοι περ αλλων ἐπαίνοις και ψύγοις φρυαττόμενοι τοιοOτοι με ἐπὶ της κλίνης εἰσί, τοιο0τοι δε επὶ της τραπεζης, οἱ δε ποιοOσιν, οἱ ὁ φευγουσιν, Di δε οδιώκουσιν, οἱ δε κλέπτουσιν, οἱ δε ρπάζουσιν, ου χερσὶ κά ποσίν, αλλὰ τω τιμιωτάτω εαυτον μερει, γίνεται, ταν θέλγη πίστtς αιδος ἀλήθεια, νύμος, ἀγα-

θος δαίμων; 14. η πάντα διδούση και απολαμβανούσsi φυσει ob

πεπαιδευμένος και αἰδήμων λέγει δύς, O θελεις, απύ- λαβε, o θέλεις ' λέγει δε OOτ ου καταθρασυνύμενος, ἀλλα πειθαρχον μόνον και εὐνοῖν αὐτsi. 15. λίγον ἐστι το πολειπύμενον τοῖτο. ζῆσον δεδεν ὁρει ουδεν γὰρ διαφέρει, κεῖ δε εάν τις παντα 20 χο ως εν πύλει τω κόσμω. ἰδέτωσαν, ἱστορησάτωσαν οἱ ανθρωποι ἄνθρωπον ἀληθινον κατὰ φυσιν ζοντα. με μη φέρουσιν, ἀποκτεινάτωσαν κρεῖττον γὰρ ' ου- τως ζην. 16. ηκέθ' λως περὶ os iύν τινα i ναμ ον ἀγα- bob ανδρα διαλέγεσθαι, αλλὰ εἶναι τοιοῖτον. 17. ου λου αἰωνος και της λης οὐσίας συνεχος φαντασία, και τι πάντα ταῖτα τὰ κατὰ μέρος ως μὲν

173쪽

Tse ΕΙΣ ΕΑΥTON BIBA I 12 2-23 2 129 προς ουσίαν κεγχραμίς, o δε προς χρόνον τρυπάνου AT περιστροφη. 18. Εἰς καστον των ποκειμένων ἐφισταντα ἐπινοεῖν

αυτ si δη διαλυόμενον καὶ ἐν μεταβολὴ καὶ iον ηψει

i σκεδάσει γινόμενον λ καθύτι καστον πέφυκεν σπερθνήσκειν. 19. io εἰσιν σθίοντες, καθευδοντες, χευοντες, ἀποπατουντες, τα αλλα 'εiτα io ἀνδρονομουμενοι,

καὶ γαυρουμενο r χαλεπαίνοντες και εξ περοχης ἐπι- is πλήττοντες. προ λίγου δε δούλευον πύσοις και διoi α' καὶ μετ iλίγον ἐν τοιούτοις ἔσονται. 20. Συμφέρει κάστω, O φέρει κάστω Ἀων λων φύσις, και τότε συμφέρει, τε ἐκείνη φέρει. 21. Ἐρα μεν ομβρου γαῖα Ἀρα δε ὁ σεμνος αἰθηρ' 1 ἐρα δε ὁ κοσμος ποιησαι, o αν μέλλ' γίνεσθαι. λέγω οὐ τω κόσμω, τι σοι συνερο μήτι δ' ἴτω κἀκεῖνο λέγεται, τι φιλεῖ τοὐτο γίνεσθαι; 22. Hτοι ἐνταOθα ζῆς καὶ δη εἴθικας Ἀξω πάγεις καὶ Οὐτο θελες ἀποθνxὶσκεις και ἀπελειτούργησας es παρὰ δε ταυτα ουδέν. οὐκοον εὐθύμει. 23. Ἐναργες ἔστω ἀεὶ τό, τι τοιοῖτο κεῖνο λαγρύς ἐστιν καὶ πῖς πάντα ἐστὶ ταὐτὰ ἐνθάδε τοι ἐν κρω

γαρ υργήσεις τὰ το Πλάτωνος ' σηκ0ν ἐν ὁρει , σί, 25 περιβαλλόμενος καὶ βδάλλειν βληχήματα'.

174쪽

130 ΜΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ Ar 24. ἐστί μοι το γεμονικύν μου καὶ ποῖόν τι αυτο ἐγ ποι νον καὶ προς τί ποτε αυτ νυν χρῖμαι; μήτι

κενον νο εστι, μήτι πολυτον καὶ ἀπεσπασμένον κοινωνίας, μήτι προστετηκ0 και ἀνακεκραμένον τω σαρκιδίω, στε τούτω συντρέπεσθαι;

25. Urio κυριον φευγων δραπετης κύριος δ' ὁ νύ μος και ὁ παρανομον δραπετης. αμα καὶ ὁ λυπουμενος η ργιζύμεν0 η φοβούμενος ου βούλεταί τι γεγονέναι

et γίνεσθαι et γενήσεσθαι των πο ου τα πάντα διοι - κουντος τεταγμένων, O εστ νύμος νέμων, ὁσα ἐκάστω id

επιβάλλει. ὁ ἄρα φοβούμενος i λυπούμενος η ργιζύμενος δραπετης. 26. Σπέρμα εἰς μήτραν ἀφεις ἀπεχώρησε κα λοιπbναλλη αἰτία παραλαβουσα ἐργάζεται και ποτελεῖ βρέφος

ἐξ D Oiον. πάλιν τροφὴν δια φάρυγγος ἀφηκε και 5 λοιπον αλλη αἰτία παραλαβουσα αἴσθησιν καὶ ὁρμὴν καιτ ὁλον ζωhν καὶ ρώμην καὶ αλλα σα και οἱ ποιεῖ.' ταυτα ουν εν τοιαύτr ἐγκαλύψει γινόμενα θεωρεῖν καιτην δύναμιν ουτως ὁρῆν, ω και τὴν βρίθουσαν καὶ τὴν ἀνωφερη δρομεν ουχε τοῖς φθαλμοῖς, ἀλλ' ου ηττον 20 ἐναργος. 27. Συνεχος ἐπινοεῖν, πῖς πάντα τοιαῖτα, ὁποῖα νον γίνεται, καὶ πρόσθεν ἐγίνετο καὶ ἐπινοεῖν γενησύμενα. 'καὶ λα δράματα καὶ σκηνὰς μοειδεῖς, ὁσα ε πείρας της σης η της πρεσβυτέρας στορίας γνως, προ μμά- 25των τίθεσθαι, οἱον αυλὴν λην Ἀδριανο και αὐλην

175쪽

28 Φαντάζου πάντα τον εφ' τινιουν λυπουμενον ATX i δυσαρεστουντα μοιον τω θυομενω χοιριδίω καὶ ἀπο- λακτίζοντι καὶ κεκραγότι' 'ομοιον καὶ ο οἰμώζων επὶ το κλινιδίου μόνος σιωπὴ τὴν ενδεσιν μῖν καὶ Oτιμύν τω λογικω ζω δέδοται το εκουσίως πεσθαι τοῖς γινομενοις, τ δε πεσθαι ψιλον πῆσιν ἀναγκαῖον. 14 29. Κατὰ μέρος εφ' κάστου, δε ποιεῖς, φιστάνωνερώτα σεαυτόν, ει ὁ θάνατος δεινον διὰ το τούτου στέρεσθαι.

30. Oταν προσκύπτνης ἐπί τινος αμαρτία, ευθυς μετα- Τβὰς ἐπιλογίζου, τί παρόμοιον ἁμαρτάνεις' io ἀργυριον 15 ἀγαθον εἶναι κρίνων χὶ την δονην τ δοξάριον καὶ κατ iδος ' τουτω γὰρ επιβάλλων ταχέως ἐπιλήσr της οργης συμ προσ πίπτοντος του At βιάζεται τί γὰρ ποιήσει; , ει δυνασαι, ἄφελε αυτου το βιαζόμενον. 31. Σατυρωνα ἰδὼν Σωκρατικον φαντάζου χυτύ- , χην Ohένα καὶ Ei φράτην ἰδὼν Εὐτυχίωνα Σιλουαν ον φαντάζου καὶ Ἱλκίφρονα ροπαιοφόρον φαντάζου και ενοφῖντα δον Κρίτωνα Σευηρον φαντάζου καὶ εἰς ἐαυτον ἀπιδὼν των Καισάρων τινὰ φαντάζου και ἐφ'

176쪽

θεάση τὰ ἀνθρώπινα καπiῶν και τ μηδεν μάλιστα εὰν συμμνημονευσῖ , οτι τυ απα μεταβαλον Ουκετι σταιεν τι ἀπείρω χρύνω. ετ oυν εντείνli τι δ' οὐκ αρκεῖ σοι το βραχυ osτο κοσμίως διαπερασαι 'χῖαν λην καὶ υπόθεσιν φεύγε ς' τί γάρ εστι πάντα ταυτα ἄλλο πλην

γυμνάσματα λύγου εωρακότος ἀκριβῖς και φυσιολόγως τὰ ν τω βίω 'μένε υν μεχρι ἐξοικειῶσλὶς σαυτῶ και ταυτα, Δ ὁ ἐρρωμένος στόμαχος πάντα ἐξοικειοῖ, Δ το id iis προν πῆρ, o τι αν βάληὶς φλογα ἐξ αυτου και ανγην

ποιεῖ.

υτι, ida ἐστι τοῖς δυπαθοῖσιν τρυφή, το0τύ σοι ὁ ἐπὶ της ποβαλλομένης και ποπιπτούσης λης ποιειν, τὰ οικεῖα τὶ το ανθρώπου κατασκευs ἀπήλαυσιν γὰρ

177쪽

ΤΩ ΕΙΣ ΚΑ Ο Ν ΙΗΛ. Ι 1 Ἀ-34, 2 133 δεῖ πολαμβάνειν πὰν ο ξεστι κατὰ την δίαν φύσιν Tενεργεῖν πανταχο δε ξεστι. τῶ μεν ουν κυλίνδρω ου πανταχο δίδοται φερεσθαι την ἰδίαν κίνησιν ουδε τω υδατι υδε πυρὶ Ουδε τοῖς αλλοις, σα πο φυσεως η ψυχῆς ἀλόγου διοικεῖται τα γαρ διείργοντα και νιστάμενα πολλά ενους δε και λόγος δια παντὶ, το ἀντιπίπτοντος υτως πορευεσθαι δύναται, ως πεφυκε καὶ ως θελει. ταυτην την ραστώνην προ μμάτων τιθεμενος,

καθ' ην ενεχθήσεται ὁ λύγος διὰ πάντων δε πυρ ανω, 16ῖς λίθος κάτω, Δ κύλινδρος κατὰ πρανοῆς, μηκετι ηδε επιζήτει 'τὰ γαρ λοιπὰ ἐγκύμματα τοι του σωματίου στὶ του νεκρο η χωρὶς πολήψεως και η αυτουτο λύγου ἐνδύσεως ο θραυε ουδε ποιεῖ κακον ουδ'οτιοον, πεί τοι καὶ ο πάσχων αυτ κακος α ευθυς 16 γίνετο. y επὶ os των αλλων κατασκευασμάτων πάντων, O τι αν κακύν τινι αυτον συμβsi, παρὰ τοῖτο χεῖρον γίνεται αυτ το πάσχον ενταοθα δε ει δει εἰπεῖν, καὶ κρείττων γίνεται O ανθρωπος και παινετώτερος ορθος

χρώμενος τοῖς προσπίπτουσιν 'oλως δε μέμνησο, τι et τον φύσει πολίτην ουδεν βλάπτει πύλιν υ βλάπτει, ουδε γε πόλιν βλάπτει τι, ο νόμον ου βλάπτει τούτων δὲ των καλουμένων ἀκληρἴμάτων Ουδεν βλάπτει νόμον. τοίνυν νόμον ου βλάπτει, υτ πύλιν υτε πολίτην.

25 κε και το βραχύτατον και εν μέσω κείμενον εις υπό-

μνησιν ἀλυπίας και αφοβίας. οἱον

178쪽

134 ΑΡΚΟΥ ΑΝΤSENIΝΟΥ ΑΤ φύλλα τα μεν ανεμος χαμάδις χεε , ω ανδρον γενεή. - φυλλάρια δε καὶ τὰ τεκνία σου, φυλλύρια δε καὶ ταυτατα ἐπψοῖντα ἀξιοπίστως καὶ ἐπευφημοοντα η ἐκ τωνεναντίων καταρώμενα hσυχη ψεγοντα και χλευάζοντα, Ἀφυλλάρια δε ὁμοίως καὶ τὰ διαδεξομεν την στεροφημίαν. πάντα γαρ ταυταεαρος δ' επιγίνεται Asri εiτα νεμος καταβεβληκεν Ἀπειθ ήλη τερα ἀντὶ τούτων φύει τ δε λιγοχρόνιον κοινον πῆσιν αλλὰ συ id πάντα, δε αἰώνια σύμενα φεύγεις και διώκεις. μικρον και καταμύσεις τον δε ξενεγκόντα σε ηδ αλλος θρηνήσει.

35. 0ν γιαίνοντα ὀφθαλμιν πάντα ρῆν δεῖ τὰ ὁρατὰ και η λεγειν τὰ χλωρὰ θελω ' τουτο γὰρ 15 ὀφθαλμιοντός ἐστιν καὶ την γιαίνουσαν ἀκοὴν καιοσφρησιν εἰς πάντα δει τὰ ἀκουστὰ και ὀσφραντὰ τοὐμην iναι' και τον γιαίνοντα στύμαχον προς πάντα τὰ τρύφιμα μοίως χειν ως μύλην προς πάντα, σαὰλεσουσα κατεσκεύασται. καὶ τοίνυν την γιαίνουσαν 20 διάνοιαν προς πάντα δεῖ τὰ συμβαίνοντα τοίμην iναι'

δὲ λεγουσα τὰ τεκνία σωζεσθω και πάντες, 5 τι αν

179쪽

πράξω, παινείτωσαν ὀφθαλμός εστ τα χλωρὰ ζητον TXῆ δύντες τὰ ἄπαλά.

36 Ουδείς ἐστιν ουτως ευποτμος, ο αποθν)ήσκοντι AT οὐ παρεστήξονταί τινες ἀσπαζόμενοι το συμβαῖνον κακόν. η σπουδαῖος καὶ σοφbς ν το πανυστατον ἔσται τις ὁ καθ' υτι λεγων ἀναπνευσομέν ποτε ἀπ τουτου του παιδαγωγου χαλεπος μεν ουδενὶ μον ην, αλλὰ νησθα νύμην, τι συχὶ καταγινώσκει μον'. ταοτα μεν ουν

id πολυς ὁ ἀπαλλακτιον μῖν. τουτο ουν ἐννοησεις ἀποθνήσκων και ευκολώτερον ἐξελευσρ λογιζόμενος εκ τοιούτου βίου ἀπερχομαι, ν ω αυτοι ι κοινωνοί, υπὲρ ῶν τὰ τοσαυτα γωνισάμην, ηυξάμην, ἐφρύντισα αυτοιεκείνοι θέλουσί με πάγειν ἄλλην τινὰ τυχον επιτούτου 1 ραστώνην ἐλπίζοντες. τί αν ουν τις ἀντέχοιτο της εν- ταυθα μακροτέρας διατριβης; 'μὴ μεντοι διὰ τουτοἔλαττον εὐμενὴς αυτοῖς απιθι, ἀλλα το διον θος διασωζων φίλος και ευνους και λεως και η πάλιν ως ἀποσπώμενος Ἀλλ' σπερ ἐπι του ευθανατουντος εὐκόλως ro το ψυχάριον απ το σώματος ξειλεῖται, τοιαυτην καιτ ιν απ τούτων ἀποχώρησιν δεῖ γενέσθαι και γὰρ τούτοις si φύσις συνηφε και συνεκρινεν ' ἀλλὰ νον διαλυει'. θιαλύομαι ς π οικείων μεν ου μὴν ἀνθελκόμενος, ἀλλ' ἀβιάστως εν γὰρ και τουτο των κατὰ φυσιν. 35 37. Eλσον επὶ παντος, ῶς oiύν τε του πρασσομένου υπύ τινος επιζητεῖν κατὰ σαυτον υτος τουτο ἐπὶ τί

180쪽

136 ΜΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ΑΤ ἀναφερει' δαρχου δε ἀπο σαυτου καὶ σαυτον προτονεξεταζε.

38. μεμνησο, τι το νευροσπαστουν στιν κεῖνο ο

ενδον εγκεκρυμμενον ἐκεῖνο ητορεία, κεῖνο ζωης, κεῖνο, εἰ δε εἰπεῖν, ανθρωπος. μηδέποτε συμπεριφαντάζοi 5τ περικείμενον ἀγγειοδες καὶ τα ὀργάνια ταυτα τα περιπεπλασμένα 'ομοια γάρ ἐστι σκεπάρνω μόνον δια φέροντα, καθότι πρ0σφυῆ ἐστιν. επεί τοι υ)ctλλύντι τούτων ὁφελός εστ των μορίων χωρὶς της κινουσης καὶ ἰσχουσης αυτ αιτίας η της κερκίδος τη φαντρία 10 καὶ os καλάμου τω γράφοντι καὶ του μαστιγίου τω

l. α ἴδια της λογικῆς ψυχῆς ἐαυτὴν ὁρα ἐαυτὴν

διαρθροῖ, λυτήν, ὁποίαν αν βουληται, ποιεῖ, τον καρπόν, ον φέρει, αυτη καρποῖται τους γὰρ των φυτον καρποὐ και το ἀνάλογον ἐπὶ των ζωων αλλοι καρπουν 20 ται), το ἰδίου τέλους τυγχάνει, που ὰν et το βίου πέρας ἐπιστὴ δουχ δεσπερ ἐπὶ ρχήσεως και ποκρίσεως καὶ των τοιούτων τελὴς γίνεται ολ πρῆξις, ἐάν τι ἐγκύψρ ἀλλ' ἐπι παντος μέρους, καὶ Ου αν καταληφθL πλῆρες καὶ ἀπροσδεες αυτ θ το προτεθεν ποιεῖ, 25