장음표시 사용
111쪽
κά χίλια τάλαντα χρυσά μου θέλει να πάγρ εκεῖ, μνημεῖον το λοιπὸν εξω - ἀκρωτηριον,495 που 'ναι παραμάννα της, '' Λεωκαρδια. εἶχεν συνθθειαν παρσιὰ καὶ πηγαινεν 'ς τον τάφον
κ κλαιν θν παραμάνναν της καὶ στρέφετο πισω.
εκειτο ὁ Θεόφιλος κρυμμένος ει τον τάφον εξαίφν' εξεπήδησεν καὶ δράσσεται την κόρην, 500 καὶ τ σπαθὶν ξέβάλεν δια να την ἀποκτάνν. εκείνη κλα καὶ λέγει τον καὶ τί βμαρτιὰν ἐπo Vεκεῖνος ἀπεκρίθηκεν Θυ ἁμαρτιαν ον εχεις ὁ κύριος σου την εποικεν την ἁμαρτιαν ταυτην.
εἰς δε α σε παρέδωκεν ποῖ δὲ εχ ει συμπάθιον. 505 λοιπον ζητεῖ, παρακαλεῖ, ως ες μίαν ραννα δεηθ καὶ τονἈριστον καὶ την κυραν του κόσμου, να πέφy ἄγγελον κάλὸν να πάρ την φυχην της. επένευσεν, φῆκέν την, κλίνει τα γόνατά της καὶ τον θεὸν δέετο ἀπ λης της φυχης της.
5I, ἰδού, ξαίφνης εἴδασιν ξύλον ἁρματωμένον,
ς ιτυλήνης ἄνθρωποι νέπλεον κουρσάροι τρέχουσι εγγύς ες την γην καὶ δράσσουσιν την κορην.καὶ ὁ Θεόφιλος ευθὼς τρέχει καὶ ποῦ' τον ικον, λαλεῖ πῶς την εσκότωσεν, ζητ ελευθερίαν, 515 να πάρ καὶ τα ξένια του, να α ' τα γονικά του. Gδε φων' τον βαλαν και φρίσσει πο τον φοβον. χλω ετόλμησα εσωκαι σκότωσας την κορηνόεἶχες καὶ χέριν, βαλες ει βασιλέως κορηνόγοργὰ ἄμε καὶ δούλευε σανχσου μαθημένος, 520 μηδεν ακούσου ἄρχοντες καὶ θανατώσουσιν σε. 'στρέφεται πῶλιν ὁ πτωχὸς ες την σκλαβιὰν δουλευει. εκεῖνοι κάμουσιν ευθύς κιβουριον την κορην καὶ ξύλον κλεινὸν εβάλαν μέσα ες το κιβουριν,
διὰ νά χν βάρος A νεκρὸν α β σι ν το θάφουν. 625 ἀργὰ προς το μεσάνυκτον τρανη φῶτιν σύραν, τρέχουσιν ἄρχοντες πολλοὶ, ἀρχόντισσαις ἀντύμα
112쪽
καὶ βλεπουν το αντρόγυνον καὶ κλαίου την Γαρσίαν, πῶς ἄφνου γὰρ ἀπέθανεν η παῖς χωρις ασθενειας,
καὶ ην ὁ θρῆνος φοβερος καὶ ὁ κλαυθμὸς μεγάλος. κάμουν ἀφίκιν φοβερὸν καὶ θάπτουσι το ξύλον, 630
κι λο μαυροφορησασιν δια την πολλην ἀγάπηντην εἶχαν ε τον κύριν της καὶ την καλήν του γνώμην. Ἀλλ' ἄκουε τί συνέβηκεν, λέγω, πάλιν 'ς την κόρην.τον θάνατον ἁπεφευγεν του σώματος κείνη,
καὶ της φυχῆς ὁ ολεθρος πίπτει την παραχρῆμα, db ἀλλ' ὁ θεος η βοηθος καὶ πάλιν μετ' κείνην.
οἱ ναῖται την πήρασιν σω 'ς την Μιτυληνην, ε ἄλλου την 'ς τ' ἀγορὰν με ἄλλους αἰχμαλώτους, καὶ ξεστησαν το κάλλος της πάντες α την θωροῖσιν. ιδού λοιπον ἀνεβηκεν εις κατον δουκάτα, 640 Μαρκιόνης την γόρασεν σκUλομαγαρισμενος. εἶχεν, εἴδουλον εμορφον με λίθους τιμημενους.
εκείνη ἀπεκρίνατο χριστιανη πάρχω. ὁρίζ ευθύς τον δοῖλόν του ονομα Πωκαρώπα, 46 καὶ λεγει λάβε την αὐτην, παρ την 'ς το πορνεῖον, και γράφε 'ς οἰνώφλιον δια την τιμην τῆς κόρης ὁ πρῶτος δός της μισην λίτραν χρυσὸν χρυσίον, ὁ δεύτερος το τέταρτον, ὁ τρίτος αλλον τοσον,
καὶ οἱ εξῆς ὰς δίδουσιν ἀπ' ἐνὸς δηναρίου. V 650
εκείνη ς το κουσεν, φλάβρα την επῆρεν καὶ τρόμος απὸ την κορφην ἄχρι και τῶν ποδῶν της, καὶ ρξατο παρακαλεῖν και κόπτεσθαι μεγάλως. ὁ δε Μαρκίωνός φησιν ' τοὐς λόγους μόνον χύνεις ἄμε καὶ σύ καὶ κάθισε αντ μα με ταῖς αλλαις. 565 ἄκων καὶ ' βουλόμενη πάντες ὁ Πωκαρωπας. γράφει καὶ τίτλον παρευθύς
113쪽
ob πόδας του φιλει, μετὰ κλαυθμοῖ πικροω αὐτω την τύχην της λαλε , την εὐγενειὰν της μάννας της 4λων τε Θων γονεων, 500 τον θάνατον της μάννας της καὶ την σκλαβιὰ την εἶχεν.ῶς δὲ κεῖνος κουσεν την εὐγενειὰν Tu κορης, δίδε της το χρυσάφιον εστράφη μετα λυπης, και τον θεὸν δέετο να-ναι βοηθός της. λίτραν χρυσάφιν ελαβεν ως διὰ την ψυχήν της. 565 αλλος ευθὼς πάντησε τον ἄρχοντα ετοῖτον καὶ ρώτησε τον ' πῶς αε η κόρη αρσια ὁ δὲ Ἀκαλῶς αει ' φησὶν, κἀκεῖνος πάγει μεσα. εκείνη πίλt εγερθεὶς πίπτει 'ς αὐτολτους πόδας,
παρακαλει καὶ το αυτὸν, τους πρώτους λογους λεγει,570 δακρύει, καὶ τ ψυχικὸν της εδωκεν λαρχος.ῶς εἶδεν καὶ Δ Ἱκουσεν την παρθενιὰν Η εἶχεν, λυπῆται, κλαίει καὶ αυτὸ διπλὸν χρυσὸν της δίδει, καὶ φεύγει καὶ ἀφίνει την μετὰ λύπης μεγάλης.
εQεῖνος δε ὁ ἀσεβqς ες το πορνειὸν Η στέλλει εκείνη πάλιν συνηθῶς την παρθενιάν της εἶχεν,
καὶ χρ=iματα την διδον πολλὰ δια την φυχῆ τους. εκεῖνος δ' ὁ Μαρκίωνα ου ὐθελεν γα Oύτω, 585 του Πωκαρῶπα Πρισεν νὰ πάγ ν την φθείρn. εκεῖνος δὲ ἀντίλεγεν is δύναμαι ποιῆσαι.ῶς οὐ τον ἐφοβέρισεν, ἐγέρνεται καὶ παγει.
κἀκείνη εις τούς πόδας του πίπτει, παρακαλεῖ o
114쪽
δι αυτ τα στάμενα ab χη και το κέρδος Vκ η Ορη παρεκάλει τον, τουτον τον λόγον λεγει αν θελ στάμενα πολλὰ να εχ καὶ το κέρδος, εγω πισταμαι καλῶς κιθάραν να τὴν παίζω, να τραγουδῶ πανωνοστα, αινίγματα α λεγω ' 96 εἰς γάμους και εις ορτὰς πάντοθεν νὰ πηγαίνω, να ου συναγεστάμενα εἰς ὁσον να χορτάνη. λοιπον παρακαλεῖ αυτὸν ἁπαὶ τούτους τους λόγους
χλπίζω ε τον κύριον να με το συμπαθήση. ὀ δε πένευσεν ευθύς καὶ παμαι λέγει Οὐτο, 600 καὶ τὴν κιθάραν ποικεν καὶ τὴν Ταρσιὰν τὴν δίδει, καὶ κάμνει διαλαλημὸν 'ς τὴν ἁγορὰν ἀπέσω ' τί θε ν ἀκούση σματα, αινίγματα και λόγους καὶ μνωδιὰν πιιὶ τραγωδιὰν εις τὴν Ταρσιὰν ας πάγP. καὶ οὐτως γαρ ἁπέφυγεν τον λεθρον οὐ πλάνου 606κα εσωσεν απὸ θεοὐ τὴν παρθενιὰν τὴν εἶχεν.'Aλλὰ εις Απολλώνιον τον λόγον δια νὰ στρέφω.ως οὐν κατελάβασιν καν πέντε δέκα χρόνοι, υπάγει Aπολλώνιος ες τον Ταρσὸν ἀπέσω ἀναζητῶντα τὴν Ταρσιὰν θέλει ν τὴν παντρέφη. 610 ηυρε τον τραγκαλίωνα μετὰ της γυναικος TOR τὰ μαῖρα ἐφορούσασιν τάχα διὰ την κορην.ῶς μαθεν τον θάνατον, ς ο μνῆμά Tης πάγει, τὰς τρίχας του ἐνέσπασεν, TO προσωπον οὐδερνει,
καὶ τὴν Ταρσων κραζεν καὶ την ρχιστρατοῖσαν. Ib
εκ τῶν πολλῶν τον κοπετὸν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικωνὴ γῆ πῆγεν Ἀρχετον τὰ νεφη, σκOTεινιάσαν.
115쪽
620 εις την κοιλιὰν οὐ καραβιοῖ 'ς τον βρῶμο εκατέβην, τον ναύκληρον παρακαλεῖ καὶ τον γραμματικον του νά 'χου φροντίδαν μέριμναν ὁ λην του καραβιο ,
625 ἀπο νησὶν εως νησιν, - την μεγάλην Πέμπτην, καὶ, πρωὶ εὐρεθησαν ἔσω ς την Μιτυληνην. 'κει ὁρισμον του ζητησαν is που ες το λιμιῶνα, κι ρίζει Γεμποὐ χωρὶς λάμπουρον και σημάδιν. ολο μαυροφορουσαν 630 ηὐγαν οι ναύταις εις 'ν γῆν, λαν- οἱ ὁφιτ άλλοι. ὁ ἄρχων του ἐρώτησεν τίνες καὶ ποθεν εἰσθε ς καὶ κεῖνοι ἀπεκρίθησαν Ἀφέντης εἶ της Τύρου. λοιπον αὐθέντης του τόπου στέλλει του ἄρχοντας του,νὰ τον παρακαλέσουν νὰ βγῆ διὰ την μέραν,635 ὰ φανέντἄμ' - δυο φευταῖς και πάλιν α μισεύση. πολλὰ τον συντύχασιν, αὐτος δ' υκ ἐπεν λογους ἀπόδειγμα του φεραν - του πολυαθλίου, καὶ μετὰ ταὐτα τὸν θεον καὶ ὐλους του λιους. ουδὲ φωνην υκ ἔδωκεν, ἀκρόασις υκήτων. 610 καὶ στρέφουνται και λέγουν τον αὐθέντη Ἀντιναγόραν. εκεῖνος. το κουσεν πολλὰ θαὐμ ειχεν μέγαν, και την μεγαλην κυριακθν φάσκουν την οὐ λιου του ἄρχοντά του επηρεν και εἶμπεν ει το πλοῖον. ἔλεγε μη καὶ ελαθεν καὶ ξέβην με εκείνους. 615 'ς τ πλοῖον ἔσω σέβησαν, Ἀντινωγόρας λέγει χαῖρε, κυρε πολλώνιε, και πάλιν λέγω χαῖρε,
ου ενι θλίφι σήμερον, ἀλλὰ χαρὰ μεγάλη,
παγκοσμιος ἀνάστασις ριστο9 οὐ ζωοδοτου, και των πιστῶν ὁμήγυρις, ἀνάστασις τῶν πάντων.
116쪽
λοιπον νάστα, ξελθε, θεῶ μη παροργίσης 660 αὐτος γαρ μέλλει καὶ νεκρούς και ζωντανοὐ να κρίνηεν Γ δευτέρα Ty φρικτy, οἱ καθαροὶ ἀλληλους
να ἴδωσι και να χαρουν εις τὰς μονας κυρίου. λοιπον αναστα, ξελθε, θεῶ μη παροξύνyς.
ουδὲ τὸν λόγον δωκεν οὐδ' ἀπεκρίθη λως. 666
' ἄπελθε νύ ' ελευθερη κ ἐγὼ, πολογοῖμαι 660 τὰ στύμενα πολεδωκεν ὁ κύρις αρκιόνης, ἐγὼ να τὰ πλερόνω Vευθὐ γαρ πάλιν η Ταρσια την μουσικην λαμβάνει,εις την κοιλιὰν του καραβιοῖ ἀνεβηκεν η κόρη, TO πρίτον προσκύνησεν στεκε καὶ χαιρετα τον. 666 παρηγοριὰς καὶ ρηματα ρξατο ν τον λέγI ετοῖτα εὶ τὰ λυπηρὰ τά χει, φεντη, μόνος. καὶ την κιθάραν κρουεν με μέλος ο κηλαδειν χυκ χει ὁ κόσμος διάφορος ουδὲ τὰ πλούτη κέρδος ολοι γυμνοὶ γεννηθ μεν γυμνοι πάλιν πυεν. 670χίλια ετη α ζήσωμεν, ς μία ρα εἷναι. ποῖ κεῖται καὶ ψυχορραγεῖ κι αγαίνει 'υχή του, καὶ τίς γνω μυστηριον την βουλην κυρίου, το πῶς απέβη ὁ θάνατος, πῶς ἀκατασχολαύει πόσας πικριας, πόσας χολα καὶ συμφορὰς οὐ βίου 676ναι, ναὶ, κἀγὼ ελεεινη ας ειχα ἀποθανει, παρολκ ἔχω πολλαῖς πικριαῖς καὶ δάκρυα και πονους.
τότε ὀ Ἀπολλώνιος στρέφεται προς ἐκείνην καὶ λέγει την ' πόθεν εἰσαι καὶ πόθεν η γενεά σου ς τόλμησας καὶ συντυχεῖν καὶ ἐλθεῖν προς μέναν 680δίδεις μου χλησιν πολλην καὶ ταραχην μεγάλην.
117쪽
καὶ ἡρωτο, νιγματωδῶς πλάττει - ας μου συντυχάνVς.ῶς δε διελυσεν ευθύς αἰνίγματα ῆ κόρη,εκαταινίγησαν, λα οὐν ἀλλήλους ἄχρι κορου
685 καὶ τότε πάλιν ἡ αρσιὰ παρακαλεῖ τον ἄβγΠ
καὶ ἄκουσον, ω δέσποτα, της ταπεινῆς σου δουλης,
καὶ ε λ εω μεθ' ημῶν τὴν σήμερον μέραν.
Ἀγὼ 'πεδῶ-λξεβαίνω εἰμὴ 'ς τὴν τελευτήν μου οὐχ οφομαι τον λιον με καλῶς, ἡ κόρη.ῆ δε ἀπόρει τὰ πολλὰ, ου εἶχεν τί ποιήσει.
το κράσπεδόν του λαβεν, πάλιν παρακαλεῖ τον'
695 κεῖνος τὴν ερράπισε 'ς τὴν δεξιὰν αγκῶνα, τοὐτο δ' εθλίβετο πολλὰ, απο φυχῆς στενάζει, ἀνέκραζεν καὶ στέναζε το τ επαθεν ἡ κορη
ἰνήξευρες γενος μου καὶ τίνος κόρη εἷμαι, να πασχας καὶ να κλαια αντάμα μετὰ μενα. 700 γ 'μαι κόρη πρίγκιπος εγγονος βασιλεως της Σύρου και Ἱς ρίπολης καὶ της Ἀντιοχειας. καὶ δεσποιναχ μάννα μου μεσα ει το καραβιν. εγεννησε με δύστυχος, ἀπεθανεν εκείνη καὶ μενα ὁ πατερας μου, τὴν Γαρσον με παιρνει 705 καὶ παραδίδει με κεῖ τον κύριον Στραγγάλιῶνα.
εχασα παραμάνναν μου σαν τὴν μάννα και κυριν,
Λεωκαρδιὰ τὴν επαζαν, παρηγοριὰν φυχῆς μου, κἀκείνη αφοῖ ἀπόθανεν, πολλα κακα με bραν. εἶχεν ἡ Λιονύσια, κυρα οὐ Oσπητιο , 710 κόρην μαύρην καὶ ἄσκημην, απελαν την εκραζαν. καὶ δια τήν μου μορφην πάντα, λευσεν μου. καὶ μίαν οἶν τῶν μερῶν πῆγα ς το ἀκρωτηριν, να κλάφω παραμάνναν μου 'ς το μνῆμά της ἀπανω.
118쪽
και ζήτημα του ζητησα ἄχρις ώς μίαν ἄραν
και στάθηκα να προ θεὸν εὐχῶ δια την ψυχήν μου ιδοὐ, ξαίφνης λθασιν ἀζάπιδες κουρσάροικα παίρνουν με καὶ φέρνουν με δῶ 'ς την Μιτυλήνην. και εἷς αισχρος καὶ βδελυρος γέρων ἀπαὶ την χωραν 20
χρυσίνους δίδει κατον και παίρνει με δια σκλάβα. ες πορνεῖον μ εστειλεν με ἄλλαις πολεῖχεν,
γράφει καὶ τίτλον νωθεν , ἀνώφλιον της πόρτας, ὁστις την πρώτην νύκτα ξίνα κοιμηθ μετὰ μέναν, χρυσάφι λίτρα μιση να ναι - τιμη μου, 725ὀ δεύτερος το τέταρτον, κια τρίτος ἄλλον τόσον, και μετὰ ταὐτα οἱ ἐξης, ἐνος δηναρίου. ος Ἀλθεν εν πρώτ νυκτὶ, αφέντης ν οὐ τόπου,
καὶ σκύπτω ες τοὐς πόδας του, κλαίω την συμφοράν μου, και δέομαι, ἀντιβαλῶ, δια την παρθενιάν μου, 730ξηγοὐμαι και την τύχην μου, την γένεσιν ην εἰχα, κἀκεῖνος λυπηθη με- κλαυσεν μετὰ μέναν, και δίδει με το φυχικον, χρυσάφιν λίτραν μίαν.
ομοίως και ὁ δεύτερος, ομοίως και ὀ τρίτος, Ἀγὼ πάλιν τὰ χρήματα δίδω α' αὐθεντολμου. 736
χλλ' ἄτυχος κ ακόρεστος ου ητον χορτασμένος 'ῶς ἐδεν ἔτι εὐθεολτηρεῖτ' η παρθενιά μου, και δεν εὐρέθηκέν τινα ῶς δια νὰ με βιάσy, ειχεν γὰρ δοὐλον ἀσεβην νομα Πωκαρώπα,
εκεῖνος ηλθεν το λοιπον μετὰ μεγάλης βίας, και πίπτω ες τους πόδας του, κλαίω παρακαλῶ τον, ουδὲ τολμῶμαι ' ελεγεν κα ορισμένος ειμαι.
119쪽
71, 4 αφέντ) μας τα στάμενα απὰ να τα κερδαίνβ, καὶ δ
ιὰ τουτ το ποιεῖ εἴτις τότε παρακαλῶ αὐτὸν, οὐτον τον λόγον λεγω
χἰπε ει τον ἀφέντην μας καὶ α μου συμπαθῆ , καὶ μιαν κιθάραν εμορφην θέλω διὰ να μου ποίσβ, 750 καὶ να την κρούω εις χέρια μου λογάρι α σωρεύσω διπλοῖ παρὰ, πόρνειον επένευσεν ὁ ἀσεβqς κ ἀφῆκέν με, τοὐτο, καὶ τώρα ὁ Ἀντιναγόρας ὁ ἄρχοντας οὐ τόπου, οποῖ με ποῖκεν ο καλὸν εἰσε την πρωτην νυκταν, 755 ετάχθη πάλιν, τον θεὸν εναγη ἀπο μένατα στάμενά μου της σκλαβιὰς εκείνω να τα δώσy,
θωρεῖ καὶ παρομοίαζεν της μάννας της τα κα λη 760 τόση τον η μητηρ της οταν την εὐλογήθη. εἶδεν καὶ τα σημάδια της, ευθύς ἀγνώρισέν την τρέχει και ἀγκαλιάζει την, σκύπτει, καταφιλεῖ την. Ἀγώ μαια πατέρας σου, ὁ πρίἹκιπας τον λέγεις ἐγὼ γιὰ σέναν κάθομαι εις την κοιλιὰν οὐ πλοίου, 765 ς εμαθα- τον Ταρσὸν οτι εἶ ἀποθαμένη, και εἶδα και τον τάφον σου τριγύρου γεγραμμένον μνημειον κόρης παντερπνης Γαρσίας της παρθένου. 'ευθύς τ πλοῖον εμπηκα, ἀπέσω εις την κοιλιά του, και ώμοσα να μηδ' ἐι ωώς-που, ἀποθάνω.770 χω σε τώρ'J, ομμάτια μου, εχω σε, φως και δόξαν.ελα καὶ α ὐπάγωμεν εω ἀπ', καράβι.εξερχονται μολο δυο και εις την γῆν ὐπῆσιν τα βούκινα επαίξασιν μέσα εις τὸ καράβι, τα λάμπουρα εστήσασιν, - ειρον χαρὰν μεγαλην. ἄρχοντες καὶ ἀρχοντισσαις ενέχασιν να δοῖσιν, ητον διπλη φεορτ ανάστασης κυρίου.
120쪽
και χαιρονται ευφραίνονται μικροί τε καὶ μεγαλοι.εζητησεν ο ἄρχοντας, φεντης οὐ της χώρας, ζητα Uναῖκα νόμιμον την αρσίαν ἁ πάρν. 780επένευσεν ο κύρις η και γίνετο ὁ γάμος. η δε αρσία ζήτησεν τον δυστυχην τον γέρον,
πεμπε κα κωλοσύρουν τον, κόπτου την κεφαλην TORO οικος του γίνετον αρπαγμα δημοσίου. και μετα αὐτα πέρασαν τριάκοντα μεραις, 786βλεπε ο πολλώνιος εν νειρον την νύκTαν,
ὁτι λθεν ἄγγελος θεοῖ λεγει αὐτον τοιαῖτα θοργὸν - ' την Eφεσον, θεοῖ κελεύοντός σε,
εις τὰ γυναικεια ἄμε δε καὶ ὁλα να Ῥεύσνς, 790
και ν δοξάσνς το θεον καὶ ὁλους τους ἁγίους. εξυπνησεν, γερθηκε, λέγει TO νειρόν του, και τον γαμβρόν του παίρνει τον μοὐ, την Γαρσίαν ' την' Ἐφεσον ἁπέπλευσεν με κάτεργα μεγάλG. ει TU ναον πήγασεν ολαποστόλου Ἱωάννου, 79 β επιστηθιου φίλου οὐ ριστοῖ, τοὐJ θεολόγου. εμπαν και προσκυνήσασιν ἄνδρια και γυναίκια. καὶ εις Tu πρωτομάρτυρος έκλας κελεν σαν πολλαῖς ἁγίαις καλογραιαῖς και κυρὰ Ἀρχιστρατοῖσα,
- συμβιος οὐ πρίγκιπος Τύρου Ἀπολλωνίου. 800ῶς οὐν αὐτος 4 εχείρησεν λέγ' τα συμβάντα, ῶς ηλθεν διὰ της θάλασσας, λέγει διὰ την γένναν,
εκεινη ναγνωρίζει τον καὶ βράζει η καρδιά της, ἀπο os θρόνου γέρνεται καὶ πα, καταφιλεῖ τον Ἀγω μαι, αφέντη, εγώ εἰμαι, εγώ μαι την γυρεύεις, 806εγ μαι ποῖ, ἐβάλετε μέσα ες το κιβώτιον ὰν δε πιστεύy κ εἶμ' γὼ ἰδὲ καὶ την γραφην σου, ἰδε καὶ τὸ πιττάκι σου εἶχα ς το κιβώτιν. και τότε γινεται χαρὰ σὰν καὶ εστη πρῶτον