Medieval Greek texts. Being a collection of the earliest compositions in vulgar Greek, prior to the year 1500. Ed. with prolegomena and critical notes

151쪽

τ οὐ γλυκυτάτου 4ησολ ιστοῖ οὐ ζωοδότου,1l ούτω κ' αὐτοὶ επαύγαρον περὶ Βελισαρίου. ἀλλ' 6φθαλμὸς ὁ ἄυπνος oποῖ ποτ' - κοιμῆται προσέσχεν, εἶδεν, βλεφεν ' κου τί ἐσυνέβη. μανδατοφόροι φθάνουσιν εἰς Πρα μεσονύκτου,

οτι τινες αλλογενεῖς τὰς χωρας του κουρσεύουν, ii ἀπθρασιν, ανθρωπους του καὶ λάφυρα καὶ σκολα, πολλούς αἰχμαλωτίσασιν, ἀπέδειραν καν πόσους, πολύν εποίκασι κακον επι την Pωμανιαν. ὁ βασιλεύς, Ἱκουσεν εκεῖν τα μανδάτα,

ετρόμαξεν, ξέστηκεν, φύρθην, παγώθην, 120 καὶ τρεις μέρας εποις σωστὰς πεπληρωμενας,μητε φαγίου καὶ ποτολμητε ἴπνου προσφαυσειν.καὶ κάτεργα ὁ βασιλεύς γαλε εβδομηντα, εξοπλισμενα, θαυμαστα, καλὰ ηρματωμενα, και ετερα τριάκοντα ἀπο Θεσσαλονίκης 125 γαλιόταις καὶ πλοιάρια, ἄμετρους ρατ βούδαις ' ἄνδρες καλούς πολεμιστὰς γεννάδας καὶ αλτίμους καὶ ναύταις οντως ν εἰπ=ῆς φάλκωνες και πετριταις τρύγκρας καὶ παλαιστρέριδες, τόξα και τοξατορους, σκεύη καὶ πουμπαρδιεριδες, τομφάκια συρπεντ ιναις 130 νέμπλησε τα κάτεργα καὶ ναος τὰς μαχικά του ἄνδρας κατεσφάλισεν, φραξεν, ἁρμάτων, ν ἀστράπτουσι τα ἄρματα, D'κπέμπουσιν ακτῖνας. καὶ τις Ου περιθαύμασεν εμβλέπων τα τοιαῖτα ς ἰλλ' ὐμως Ου εγίνωσκε μικρὸς ητε καὶ μέγας

152쪽

ορίζει δε ὀ βασιλεύς να συναχθοῖν οι πάντες, μικροὶ, μεγάλοι, γεροντες, αὐτὀχθονοι και ξένοι,

επάνω εις παλάτια κεῖσε α βρεθῶσιν.

οἱ πάντες συνάχθησαν μικροί τε καὶ μεγάλοι, 40 κἀκεῖ, ὁ μέγας βασίλεὐ ηρξατο τούτους λέγειν Ἀμὼς δεδε σύναξα να με ὐκρισθῆτε καὶ να με δώσετε βουλην ει το ζητῶ καὶ θέλω.ιδοὐ γὰρ κατόρθωσα τούτην την ἁρμάδανεξοπλισμένην εὐμορφα, καθὼς καὶ θεωρεῖτε, 146

καὶ κύριον ουκ εποικα καπιτανον εἰς αὐτην. λοιπον ου οἶδα τίς εστιν ἄξιος εις τοῖτο νά νε ει ολα πρακτικος, ἄριστος καὶ ανδρεῖος,

καὶ νὰ γεννῆ βουλεύματα καλα της ριστει S. εἴπατε, δότε μοι βουλην, ἄρχοντες μου εις οὐτο, 60μη θέλοντες αἱρεσχελεῖν μηδὲ κακεῖν ενταῖθα ἀλλ' πὶ φόβον του θεολνὰ 'γκλέξετε τον κάλλιον. οἱ ἄρχοντες σίγησαν ' ανεὶς λόγον υ δίδει ἀλλ' εἶς τον ἄλλον βλεπον, οἱ ἄρχοντες κεῖνοι

λοξῶς φολξῶς ἀλωπεκῶς καὶ σπερ την αρκοῖδα ββ καὶ πάλιν ξεφώνησεν ὁ μέδων κ δευτέρου

πολλὰ λυγοτρώθησαν οἱ μεγιστὼνοι τότε. βλέποντα οἴτως κραξε το πόπολον η χώρας,

φωνὰς τρανὰς ἐφώναξαν οι πάντες ε τω ἄμα δέσποτα πάντων βασιλεύς, τῶν αὐθεντῶν αὐθέντα, l60ανατολῆς καὶ δύσεως κύριε αὐτοκράτορκα τῶν ' Pωμαίων ὁ φρουρος, ριστιανῶν το φοῖμος'

πρῶτον πιστεύομεν θεὸν τρισυποστατον ενα,

κι λοι θαρροῖμεν εις αυτὸν is μα δώση νίκην,νὰ καταβαλ τους χθρούς καὶ νὰ τους ἀφανίσn. 65 τὸ δεύτερον πιστεύομεν ' μεγάλην βασίλειάν σου, τρίτον ει Βελισάριον ὁ εχεις τυφλωμένον. αν θελης, μέγα βασιλεῖ, νικήσειν Ους εχθρούς σολβάλε τον Βελισάριον αὐθέντην καπετάνονεπάνω 'ς την ἁρμάδα σου, ει ὁλον σου ον στολον. 70

153쪽

καὶ συ με οἶν, ω βασιλεῖ, εἶδας τον ἄνδρα τουτον,εις νίκας τε ἀνδραγαθιὰς, μεγάλας ἀριστειας.

καὶ πανταχου γίνετο νικητης τροπαιουχος

175 εὐτυχος καὶ καλότυχος καὶ μέγας ρι κάρ/ὶς,

πιστος κώ πρακτικώτατος, εὐτολμος, ρωμαλεος.

ὁ βασιλεύς. hQουσε τὸ πόπολον, το πλῆθος, τὸ πῶς ζητοῖ καὶ θέλουσιν ἀβελισάριον τε, καὶ υτ εγνω κατ αὐτολτο ἄδολον τ0ς γνώμης, 180 πῶ δια φθόνου ἔγκλειστος γίνηκε του πύργου, Δ ἄλαος να κάθεται τρεῖς χρόνους τυφ λωμένος, καὶ oτι ἀναιτίατος ενι εἰς το καθολου, ἄδολος καὶ aQέραιος χωρὶς επιβουλιας ορίζει, φέρουν τον αυτὸν εμπροσθεν εἰς τους πάντας ' 185 κατέναντι στάθθκεν κεῖ του βασιλεως, με τὸ μανδ λιν τὸ χρυσὸν τα, μάτια τυφλωμενος

καὶ τὸ ἰδεῖν, βασιλεύς μετὰ χαρὰ τον λέγει - Βελισάριε ' λέγει του εύχου τὸ πληθος, λέγω,

καὶ τους εχθρούς σου ενίκησας τους καταμυτωτάδες 19 ἐγὼ τοίνυν ευχαριστῶ θεὸν τον παντεπόπTην,

ὀπου σε λέπει καὶ καλῶς εχεις τὸ φῶς καὶ βλεπεις ὁ φθόνος ὁντως ήθελεν οτι α σε τυφλάνst

μετὰ ανθρώπων τέ τινων πλαστῶν τε κακοτρόπων. εγὼ δ' ἀπάρτι λύσω σου τα δεσμὰ καὶ ταῖς βού λαις 195 την παρρησίαν τετραπλοῖν ην εἶχες τότε πρωVν, καὶ δόξαν τε καὶ αὐθεντιὰν πάλιν σε κατεστησω, καὶ καπετάνον ποίσω σε εφ' o ν την ἁρμάδαν. ἀνταπεκρίθθ πάραυτα ὁ Βελισάριος τε καὶ προς το ανακτα γοργὸν ἀπθλογεῖται, λεγει 200 ἄναξ ἀνάκτων κάλλιστε, δέσποτα στεφθφόρεκα τῶν 'Pωμαίων αρχηγὲ ἀνατολῆς καὶ δύσης, εγὼ την βασιλείαν σου ποτὲ υκ επταισά την μα Ην χρυσVν σου κεφαλην καὶ μα θν βασίλειαν σου εξωχυδὸν ξέβηκα, του θεληματός σου, 20 καὶ λόγον υ ενθργησα δημηγερσίας εργο δόλος Ουδὸν εὐρέθηκεν ἀπέσω 'ς την καρδιά μου,

154쪽

ουδὲ ψυχή μου γειρε κατὰ σου ἀντaρσίαν Ουκ γενόμην, βασιλεῖ, ἁντάρτης εις σενα, πῶς ἴτω με συνέφερεν ὁ φθόνος πως κλωσθη, καθὼς εἶπας, δε βασιλεῖ, να χάσω την γην μου Ι0 καὶ την ἀξιὰν καὶ την τιμην καὶ φῶς τῶν si ματιῶν μου επεὶ δ' ὁ φθόνος πώποτε ου θνησκε εις αιῶνας,ουτε δ εγῶ ἐνδέχομαι εἰς το να δευτερώσω, κι ὁ φθόνος πάλιν το θηρῶν να με δευτεροδακ σύ. ἄρχοντας εχεις, βασιλεῖ, θαυμαστούς καὶ ανδρείους 2lbνισον ὰς πάγουσιν, α ποίσου δούλευσίν σου, κἀμε δε ἄφες ως με δει του νά μαι τυφλωμένος,μη τι συνεβη με δεινῶν, τῶν ἀπροσδοκητων. ἁκουσας αὐτα παρευθbς ο βασιλευς αντεφη

τον ὁρισμόν μου ποῖσέ τον, γὼ σὲ συμβουλεύ- 220το θέλημά μου πλήρωσον καὶ ἀπειθθ μη γίνου.

πάραυτα Γελισάριος κλινε το κεφαλιν, πίπτει εις γῆν καὶ προσκυνα τον μέγα βασιλέα, πρῶτα φιλεῖ τα χώματα, πειτα O ζαγκίν OU,

καὶ τότε μετὰ χεῖρά του λυσε το μανδήλιν 225οπου ὁ Βελισάριος κεῖθεν τυφλώθην,εκεῖ πάλιν της τ ελυσεν ὁ βασιλεύς ὁ μέγας. καὶ λέγει το ἀπο ου νυν δίδω σου την ἀξίαν του νά σαι καπετάνιος φ ὁλην την ἄρμάδα, καὶ ὐ κελευσy ποίησον, χεις την ξουσίαν, 230 αὐθέντην σὲ κατέστησα καὶ πρῆττε σπερ θέλεις. λαβών ὁ Βελισάριος τοιαύτην DUσίαν, ἄργητα ου μεν οὐν αυτὸ νὰ πολεμα καμμίαν εὐμορφον εἶχε τον καιρὸν, μίσευσεν, διέβη,

κάστρη πολλὰ παρέλαβε, μετέτρεφε καὶ χώρας, db

καὶ πάλιν ἀπεδίδοντο 'Pωμαίοις τα Ρωμαίων. το δε 'σιν ὀπου ριφε ζυγὸν το τῶν Pωμαίων, ὁποιον διαυθέντευεν ὁ ρηξ u Ἐγκλητέρας. ὁ ἀποπτησας χαλινῖν της Κωνσταντίνου πόλης, πάραυτα ρμησεν κἁκεῖ στολος ὁ τῶν Ρωμαίων. 240Oταν ἐπλησιάσασιν εις γῆν της 'Eγκλητέρας,

155쪽

1 23215250255200 265 270 275

επεδοκλώθην, πεσεν,εἰς γαῖα εξαπλωθην. ἰδόντες Οὐτο τ συμβαν πολλοὶ δειλανδρῆσαν οι ἄρχοντες τρόμαξαν, σεισαν κεφαλα των. γνωρίσας Βελισάριος την ἀτυχιαν OUTην, διὰ λάλημὸν ποίησε, λόγους τοιούτους εἶπεν,να σύρουσιν τα κάτεργα εις γῆν μοιως καὶ τἄλλα, μικρα μεγάλα πάραυτα καὶ να τα ξερματωσουν κουπία τε καὶ ἄρμενα καὶ ἄρματα παντοῖα,ολα να τα ξεβάλλουσιν καὶ να τα εὐκαιρέσουν, καὶ ὐταν ούτω γένηται, κενωσουσι τα ξυλα, τότε να βάλλουσι φωτιὰ καὶ 9λα να τα καυσουν. εγίνηκε το πρόσταγμα, καυσαν τα καραβια,εκαυσε καὶ τα κάτεργα ἀφῆκε μονα τρια,

να τά ν δι επιστολην, να τά χ' διὰ μανδάτα. τότε ὁ καπετάνιος δημηγορεῖ καὶ λέγει , ξεύρετε, οἱ ἄρχοντες, μικροί τε καὶ μεγάλοι,

εγὼ ποτε ου εκαυγα τὰ κάτεργα τα ξυλα,εὰν εσεῖς τυχαίνετε εἰς μιὰν καρδίαν λοι, εις μιαν φυχην εις ορεξιν ολοι νὰ πολεμοῖμεν.

βλέπων εγὼ, δίφυχον και τὸ δικάρδιόν σας, καὶ πῶς δειλανυγὶσετε δια τὸ πέσιμον μονον,εκρινα ὁτι ὰ, οὐ τὰ κάτεργα καὶ ξυλα,περοῖ λαὸς ὁ τῶν Γραικῶν ἔνωθν με του Φραγκους, νὰ πάλεμίγυν δυνατὰ νὰ μη χουν πόθεν φυγειν,

ει δε τις εἰς τον πόλεμον σταθῆ καὶ πολεμησθ, ανδρειωμένα, πρόθυμα, καλῶς ανδραγαθqσβ,

si uilit os nigrit.

156쪽

να τον πλουτήσω, περισσὰ χρήματα να του δώσω,

νά χη καὶ δόξαις καὶ τιμαῖς ἁπο τον βασιλέα. καὶ το λοιπὸν ας δράμωμενῶς ὐπες ει το βρῶμα, ανδρειωμένα, εὐτολμα, μετὰ καλῆς καρδίας 280

θαρρῶ καὶ, δουλώσωμεν ολην την Ἐγκλητέραν, και μετὰ δόξης καὶ τιμῆς ' την πόλιν νὰ στραφοῖμεν, σκύλα καὶ λάφυρα πολλὰ πολίταις νὰ κερδήσουν, 28b καὶ πλοὐτον περάπειρον ἁ πάρουν τῶν Λατίνων. καὶ διὰ τουτο καυσα τὰ ξύλα καὶ τὰ πλοῖα δι αὐταῖς ταῖς δύο ἀφορμαῖς αἷς θέλετε ποικήσε , η νὰ κερδήσωμεν μεῖς, ὰ πάρωμεν ον τόπον, η V χαθοῖμε παντελῶς ρωθούνι μη γλυτώσy. V 290κα εις ἀπο τοὐς ἄρχοντας τον Βελισάριον λέγει, πλούσιός τε κα ευγενης κι κ τῶν ενδόξων μέγας,

εστην γενεάν του φηλὴν θαρρῶν ἀπηλογήθην

χυκ επραξας στρατιωτικὰ τὰ κάτεργα ν καύσyς. τουτον καὶ μόνον εἴρηκεν τον λόγον ὁ γεννάδας - 296 ἀκουσας Βελισάριος ευθὐ κατὰ της ἄρας τον ἄρχοντα κατέκαυσε καὶ θανάτωσέν τον, τον θαυμαστὸν κα ενδοξον καὶ μέγα πολιοῖχον.

ἄπαντες γὰρ φρίξασιν ἐμβλέποντες τὸ δρῆμα

τρέμουσίν τον οἱ ἄρχοντες κ' αὐτοὶ οἱ μεγιστβνοι πῆσα φυχη, μικρὸς μέγας, φύρθην, παγώθην, φόβος αγάπy σύμμικτος λενι εις κεῖνον. καὶ εὐτου φόβου του πολλοῖ καὶ ε αυτοῖ οὐ δέους επολεμίων ἰσχυρῶς μετὰ καὶ τοὐς Ἀγκλέζους τόσ επραξαν, τόσ εποικαν, τόσα πολεμίων, 305 ποσῶς οὐκ επαυόντησαν διὰ νυκτὸς κ μέρας. επέσαν δε και ἄρχοντες πολλοὶ εὐτούς Γωμαίους' τὸ πλεὸν γίνετο κακ επάνω εις τους 'Aγ έζους, μέγα γίνη φονικὸν 'ς την γῆν της Ἐγκλητέρας.

157쪽

3l καὶ τελος δενδραγάθησαν o Κωνσταντινοπολῖται καὶ παινουν κάστρη καὶ λαὸν καὶ τύ νησίν τε ὁλον, καὶ πλοῖτον περάπειρον, παιδια, ἄνδρες, γυναῖκες, ολον το κατακέρδησεν σπάθη των 'Pωμαιων. - στρον δε τ εξαίρετον 9 καθολικὸν κεῖνο, 315 εν - ἡ εὐρίσκετον, δε ημπ0ρουν να πάρουν καὶ πολεμίγυν δι αυτὸ κατονταπλασίως πόσα πολεμίωσι νύκτας καὶ τὰς μερας, σκύλας ποῖκα ξύλινας, εγκρύφευσαν τὰ τεων ευθέως νηπήδησαν ἀπεσω οἱ Pωμαῖοι

320 κάμνουσι πόλεμον φρικτὸν μφότερα τὰ μέρ'

πόσα ἀνήγερτα κορμιὰ κείτοντα των ενδόξων 325 τέλος τὸ μέρος των Γραικῶν κέρδησε τὸ ἄστρον. ὁ πρῶτος ὁποῖ σέβηκεν ἀπέσω εἰς τὸ κύστρον καὶ στήσασιν τὰ φλάμπουρα ς τον τοῖχον, δύο δεσαν αὐτάδελφοι τύγχανον, ' λέξις καὶ Πετροληφας, πατρὸς μητρὸς ς ε ενὸς, ἄνδρες α μάτων δεσαν 330 πῆρχαν καὶ δημότυχοι και κάτω απὸ γενος.ῶς οἶν ὁ καπετάνιο ὁ μέγας τροπαιοῖχος τους Φρύγκους κατέβαλεν κ αὐτὴν την Ἐγκλητεραν, καὶ πῆρεν ὁλον τὸ νησὶν καὶ κατεδ9ύλωσεν το, και Γανυπότακτος ρὴ μὴ θέλων πεταγη, 33 τὰ πάντα καὶ εκέρδησεν ἀλλα καὶ πῶς ξειπως , ὁρίζει τους ὁμα ιμονας ους προείπομεν δύο, δημότυχοι 'Aλέξιος ετι καὶ LIετρο Ηφας, οἱ ποιο δενδραγάθησαν καὶ πθδθσαν και πῆραν τὸ ἄστρον και στήσασι φλύμπουρα βασιλεως, 310 μεγάλως καὶ τίμησαν, ἐδόξασαν 'Fωμαίους,

εκάτσεν του ει δυο αρι θαυμαστὰ α ωραῖα με σέλλαις χρυσοπλούμισταις με χρυσὰ πτερνιστηρια, καὶ τον καθένα ερωσε χρυσὸν σπαθεν 'ν μέσην, δέ καβαλλαριούς τους καμεν προσκυνητούς αὐθέντας,

158쪽

χρυσόζωνους καὶ βύσσινα Ουχα καταξαμύτουν Ἀουν καὶ την κεφαλὴν γύρωθε χρυσωμένην.καὶ παλληκύρια καλὰ διαλεκτὰ του δίδει καὶ να τους φηκεύουσιν, ως θος, κατ' ἀξίαν φημίζει καὶ ἁξιόνει τους εἰς ὁλον τον λαόν του, 350δίδει τω στύμενα πολλα κι ἁμετρητον λογάριν.ταυτα ὁ Γύλισάριος ἐποίησεν εις UTUUς,εις πάντας κατενώπιον οντες ε 'Eγκλητέρα ὁτε δε πάλιν λθασιν ν Κωνσταντινουπόλει,

ὁ μέγας Jουστινιανος τίμησε κἀκεῖνος 355Ἀλέξη Πετρολήφαν τε ' ρουχα τέτοι του δίδει,ενδύματα παράξενα πολλὰ παρηλλαγμένα,επάνωθε της τραχηλιὰς κάτω εἰς τὰς ποδέας, καὶ κάτω ' τα μανίκια τα πάντα χρυσωμένα

Λοιπον πάλιν α στρέφωμεν ον λογον ξοπισω. ωρισε Βελισάριος ει ολα τα καστελια ει ὁσα εἶχε το νησὶν κεῖνο της Ἐγκλητέρας, καὶ τεκτονησαν κατὸν καράβια καὶ τριηρεις. 365 υπὸ παντοῖ σύναξε τέκτονας πελεκύνους, μέσα εις μηνας τέσσαρας πληρωσαν τα πλοῖα, καὶ ρῖ φύν τα ει θάλασσαν κ ηρμάτωσεν τα ὁλα.

εχώρηκεν, ἐσκίρτησεν ἀπέσω η υχή του, καὶ βάλλει καὶ γεμόζει τα λάφυρά τε και σκῖλα 370 ἀπῆρε κέρδος, ἄπηρεν ἀσήμιν καὶ χρυσάφιν,

καὶ λιθομαργαρίταρα στολὰς η γλαισμένας καὶ πῆρε καὶ τους ἄρχοντας πασῶν τῶν καστελιων

TO PUT TO εξάκουστον, τους πρώτους αὐθεντάδας, 376 λιτούς καὶ ανυπόδητους, γυμνούς ἐντροπιασμένους σίδηρα εἰς τους ποδα των, ξύγκωνα δεμένους με ο σχοινὶ ' τον τράχηλον ς καταδικασμένους. τοτε χελισάριος ἀπ' ὁλον το φουσάτον,

159쪽

'80 ἀπ' ὁλους τούς ανθρώπους του την εQλογ0 εποῖκεν ἄνδρες 'Pωμαίους καὶ κάλους εστησε κεφάλάδας, να προμηθεύωνται καλῶς, ὰ λέπουσι τον τοπον,της Ἐγκλητέρας το νησὶν μετὰ πολ λοὐ νὰ λεπουν καὶ νὰ κρατουν το δίκαιον, τινὰς μ' ἀδικῆται.

εμίσευσαν καὶ κάτεργα καὶ ὐλος του ὁ στολος. και παφνου πλοῖτο ἄπειρον, τ ου δύναμ ἀφηγεῖσθαι. καὶ τ 4γρὰν τρέχασι μετὰ χαρὰς μεγάλης. 390 ις εν 'σὶν φθάσασιν λεγουν Μιτυλήνθ, ερραξαν, νεπαύθησαν ἄχρι τρεις τε μέρας καὶ πίλιν σηκώθθσαν καὶ την ὁδὸν πιάσαν,

κἀκεῖ προς το μεσάνυκτον εφθασαν προς Η πο λιν. ει εικοσι φθάσασι μηνος του Σεπτεβρίου 395- εις τον λιμένα ερραρο εκεῖ 'ς το κοντοσκάλι, ἀκτύπητα, ανό0τα, μεχρι του περιόρθρου.

παίζου τρουμπέταις, οργανα, ο πύκι ἀνακαράδες, σύρνου πουμπάρδαις περισσαῖς, γύρονται πάντες τρεχουν 400 νὰ δουν κείνην θναaρὰν, νὰ μύθουν καὶ μανδάτα. σηκύνουσι τὰ φλάμπουρα του βασιλεως τοτε, καταξαμύτου αὐτ δε μετὰ των κουδουνιων κάμνουν χαρὰν ἀνεκφραστον, τίς δύνατ' ἀφηγεῖσθαι:των σκουταριων φωταυγαὶ καὶ των ἄρματων παντων 405bo ηλιον ἀντηύγαρον κι αυτην την 'Aφροδίτην, των νέων τὰς παραταγὰς καὶ τὰς κραυγὰς κείνων

ποία ου ηγειραν φυχra ἐπὶ την ευφροσύνην; δοκῶ καὶ φύσις ἄφυχος σκίρτησεν, ηὐφράνθη, δρη βουνὰ, καὶ θάλασσα, νάπαι ἀντιδονΟὐσαν. 410 ὁ βασιλεύς Ουστινιανὸς καταμαθὼν τὰ πάντα Thi Empo α ηνδραγάθησεν αυτὸς ὁ καπετάνιός του, hi bi burit καὶ πῶς κατ δούλωσεν λην την Ἐγκλητέραν, Σαζά εφερε δε γε καὶ τον ρηξ ποδοσιδηρωμένον,

160쪽

να τα ξαπλώσου εις η γην και πάνω ν πατησβ, ὀ μέγα καπετάνιος να πάγβ εις παλάτιν ενθα γὰρ κε βασιλεύς, νθα προσεκαρτέρει. τρισχιλια ονίκλουθοῖν ἄρχοντες των κατεργων,

εις μεσον Πελισάριος μετὰ μεγάλο φήκι, 420 καὶ μετὰ δόξης της πολλης κλαμπροφορεμένος.ῶς οὐν ὀ μέγας φθασεν, σέβην εις παλάτιν,επεσε, προσεκύνησεν, φίλει γόνατά τουτου βασιλεως του ἄνακτος καὶ μετ ιδοῖς μεγάλης.

εχώρηκεν ὀ βασιλεύς μετὰ καὶ της συγκλητου 425 παρῆν καὶ χειροδέσμιος ὐρη τῆς Ἐγκλητέρας.

ἰδὼν Ῥεγας βασιλεὐ το πληθος ο χρυσίου, το λιθομαργαρίταρον ὁ εφερε καὶ πλοῖτον, ροὐχα ενδύματα πολλὰ καὶ πράγματα μεγάλα, εξέστη καὶ θαύμασεν, φριξε θεωρῶν 430 χαρὰν amεῖχε ποταπην χαρὰν πολλην μεγάλην μετὰ τον Γελισάριον σθιε, συνενυφα ῶρα υκ διέβαινε να μη βρεθοὐν εντύμα - κλίνη τοὐς εχώριζεν, η κοίτη δε καὶ μόνον. τί δε συνέβη καὶ κακο αν μεσα τῶν δύο ; 435 φθονος το κακοχηριον, πάλιν ἀντεσηκώθην, ἀντεξανέστη τοιγαροὐ κατὰ Γελισαρίου καὶ πάλιν κεῖνοι ἄρχοντες πολτον φθονοῖσαν βάλλου διπλοῖ ζιζάνια εις τα βασιλέως,

παίρνου χολοκοκκα πικρα πλVρη, φαρμακωμένα. 440 συκοφαντειται δε αυτὸς υπὸ τῶν μεγιστάνωνῶς δημηγέρτης καὶ δεινος ανταρτης βασιλέως οὐκ ειχα μάτια να θωρOs Tην παρρησίαν τούτου. καὶ τότε οὐν οἱ ἄρχοντες οἱ καταμυτωτάδες προσέρχοντα τω βασιλεῖ και αὐτα καταγγέλλουν, 446Ἀσάνης τε καὶ Λασκαρις και Καντακουχνός τε,