Opera

241쪽

O P- et v, πάντα μῖν μία κόνις ias, sed πάντα μια εἰκόνος α quo nondum comto πάντα μία Μυκονος mansieriniatus restitust et tuae ipsum in cod. archei o adhuc lembatur, uti nunc sca liquot nam correctores lac proverbli, quod ipsoram ovium superissiat, eorumtura oodicibus obumserunt duas ollaquo Marma, ainlina iamin inprimis eam qua est in a ductibus Moramim a Misi pi tam similos, ut ipsunt archei um uno facile agnoscas. haec iram tam certa tanti ius luculinis si tertius emendatio tanquam exemplum nobis est proposita varias autem sunt huius proverbli larinas, una πάνθ' π μων -κονον Strabo X p. 487st indo Si li 'g. s. Moκονος p. 61 M E latinus ad Dionys. v. 52η, alia παντα ι -κονον μίαν Thinristitis A p. 305: μ ξ χωρονντο συγχεῖν μηδἐ ξυμφυρειν απαντα σπερ ι --πονον μιαν , rartia Luciani πάντα μία Μύκονος sive V. πάντα br

bono Strabo l. l. do robus diovis plano divinis, quae promiscuo sodem eon rentur. Numquo Mimaen proverbioriun volares cupido rimentur, hoc diciam mirabo l. l. ab gigantibus domat sub Hymno sepulus, Eustathius l. l. a ondemnations genviva ab Apollinis oraculo qui omne de calvitio Myeoniorem Monti a Lucianua alia rations provorbis eodem usu hoe potius Vin: unum noris, omnes novoris solae ist sine or an re, i. o. πάντες φαλακροί . nam ad calvitiem Myconismin aereo adduin, a patet inam I. gmnino D. Mort. 24, 2 φαλακρὰ ἄρ ἄμφω τα κρανει καὶ ρομνά. ita lina is dic et sorina varias si usus fuit varius sed in origine ejusdem explicanda, qua variam non potuit, ab asteris se torrubus tam lan abhineo, ut Luciano soli adsentiam. nam si tu que, qui et res oratominos omnes oden lao habeant, dies possunt simili modo amo, a si quia nanos mortales pro eam si meris

242쪽

335 φονται τους - η πλουσέους οὐδὲν μεινους αυτῶν. καὶ Λακεδαιμονιοις δὲ οἷς σοῖς ταύτα, εἰ δοκει παρ' ἐμοὐ μαίμησον, λέγων ἐκλελύσθαι αυτοὐς. O. μηδὲν, ω ιογενες, Περὶ Λακεδαιμονέων λέγε ο γαρ ἀνέξομαι γε α δε προς τους ἄλλους ἔφησθα, παρον . Amr ἐάσωμεν τοὐτους, ἐπε σοι δοκε . mola προελπον ἀπένεγκον παρ' ἐμοὐ τους λόγους.

τουτονὶ τον κινα παροικουντα ωστε η κε ὁ ποιμετάστησον η μεου μετοικησομεν ἐς τερον τόπον.

ΠΛΟΥT. τι δ' μας δεινον ἐργάζεται ὁμόνεκρος ων; Amo. ἐπειδὰν mi οἰμώζωμεν καὶ στένωμεν ἐπεμνων μεμνημένοι των ἄνω, Μέδας μὲν ουτοσὶ το χρυ-

243쪽

σέ- Σαρδανάπαλλος δὲ τηρ πολλῆς τροφῆς, ἐγὼ δὲ

Κροχος τῶν θησαυρῶν, ἐπινοι κω ἐξονειδιζει ἀνδρώ- ποδα καὶ καθάρματα μὰς ποκα ῶν ἐνίοτε δε καὶ αδ- μααράττει μῶν τὰς οἰμωγας καὶ λως λυπηρός ἐστι. ΠΛΟΥT. . ταυτά φασιν, ,ἐνιππε - ἀληθῆ, ὼ Πλουτων μισῶ γαρ υτοὐς γενναις καὶολέθρους ὀντας, οἷς ου ἀπέχρησε η βιῶναι κακῶς, ἀλλα 337

και ἀποθανόντες ἔτι μέμνηνται καὶ περιέχονται τῶν ἄνω χαψω τοιγαρο- ανιῶν inobe. ΠΛΟΥT. ἀλλ' ου χρη λ- νται γαρ - μαρῶν στερόμενοι καὶ συ μωραινεις, Πλούτων, μομφος ων τοῖς τομτων στεναγμοις ΠΛΟΥT. υδαμῶς, ἀλλ' - ανυ λοιμι στασιάζειν μὰς 2. MEN. καὶ μην, Λάκιστοι Λυδῶν καὶ Φρυγῶν καὶ Ἀσσυρίων, λω γιγνώοκετε, ως Οὐει παυσομεν- μου ἔνθα γαρ a 'τε, κολουθήσω ανιῶν καὶ κατέδων καὶ καταγελῶν. QΟΙΣ. αὐτα

or καὶ c. ἀποθανοντες - ἄνω αποθανόντες των ἄνω περει-rονται a. περιέχονται suam , sed Inaum pran αντιχονται, quod

244쪽

μοιεῖτε, προσκυνεχθαι ἀξιου-ες καὶ ἐλευθεροι ἀνδρωσιν ἐντρυφῶντες καὶ του θανάτου το παράπαν ου μνη- μονλοντες τοιγαρουν οἰμώξεσθε πάντων ἐκελον ἀνν-

συνειρων ἐπάσομαι μὲν πρέποι γὰρ αν ται τοιαυταις οἰ-vrai ἐπαδόμενον. III.

1. M- Σφὼ μέντοι, Ἀροφώνιε καὶ Ἀμφίλοχε,

νεκροὶ οντες υκ οἶδ' ὁπως ναῶν κατηξιώθητε καὶ μάν-

245쪽

τεις δοκεres, κά οἱ μάταιοι τῶν ἀνθρώπων θεους mae-εὐηφασιν εἶναι AMMA. τι - η i αλιοι, εἰ vn ανοίας η κεὶνοι τοιαῶτα περὶ νεκρῶν δοξάζουσιν; -Ν. ἄλλ' οὐκ αν ἐδόξαζον, εἰ μη ζῶντες καὶ μώου τοιαυτα ἐτερατευεσθε, ς τα μέλλοντα προειδότες καὶ προειπε, δυναμενοι τοῖς ἐρομένοις PΟΦ. - ναιπε, 'Aμφίλοχος μὲν φοσὶ αν εἰδειη, . et αυτῶ ἀποκραέον υπὲρ αυτοs ἐγὼ δὲ ρως εἰμὶ καὶ μαντεύομαι, ην τις κατέλθη παρ' ἐμέ. συ δ' ἐοικας - μι- δεδημηκέναι Λεβαδεια το παράπαν - γαρ αν πίστεις

246쪽

παρέλθω, καὶ ἐσταλμένος ταῖς ὀθόναις γελοι- μεμν340 ἐν ταω χερου ἔχων ἐσερουσὰ δια του στομέου ne os ντος ἐς το σπήλαιον, - ἄν δυναίμην εἰδέναι, - νεκρος εἰ σπερ μεις, μον ν τῆ γοητεία διαφέρων; au προς της μαντιμα τέ- ὁ ρως ἐστίν; αγνοῶ γάρ. 'ΟΦ ἐξ ἀνθρώπου τι καὶ θεου σύνθετον. - μητε ἄνθρωπός ἐστιν, ς φης, μητε θεὸς, καὶ συναμφότερόν ἐστι νυν συν πο σου θειον ἐκεIνο μίτομον ἀπελήλυθε 'ΟΦ χρα, --ππε, ἐν Βοιωτέα. - ου οἶδα, ροφώνιε, ὁ τι καὶ λέγεις - μέντοι ὁλος εἶ ναρος, κριβῶς ορῶ. IV.

247쪽

P. λογισθεθα, ω ' μ' ἄμεινον γαρ ἀρέσθαι τι καὶ ἀπραγμονέστερον. eo. αγκυραν ἐντειλαμ-φἐκομισα πέντε δραυιῶν. - πολλο λέγεις. o. νη τον Ἀδδωνεα, των ἐντε νησαμην, καὶ τροπωτῆρα M. βολῶν. A P. τέθει πέντε δραχμὰς καὶ ο λους

δυο. - καὶ κέστραν υπὲρ του ἱ--w πέντε ὀβο- λου ' ἐγὼ κατέβαλον. - καὶ τούτους προστίθει. MEM. καὶ κηρον ς ἐπιπλάσαι του ιαφιδίου τὰ ἀνεω- γοτα, καὶ λους δὲ καὶ καλωδιον, αφ' οὐ τὴν πέραν λοίησας, δυο δραχμῶν παντα. - εἰ γε, καὶ ἄξια ταῶτα ἀνησω. - ταὐτά ἐστιν, εἰ, τι αλλο ημὰς διελαθεν ἐν λογισμω ποτε δ' ουν ταυτ' ἀποδωσειν φης; AP. - μὲν ν' μῆ, δύνατον ην δὲ λοιμος τις η πολεμος καταπεμφ ἀθροους τινὰς, ἐνέσται

248쪽

τότε ἀποκερδῶναι παραλπιζόμενον τα πορθμεῖα. 2. N. νυν - ἐγὼ καθελυμαι τα κακιστα πομενος γενέσθαι, ως ν ἀπο τούτων πολέμου ι; AP. - ἔστιν auως, ω 'μη νυν δ' ολόγοι, - ορῶς, ἀφικνοs- ται μιν εἰρην γαρ MN. μεινον ουτως, εἰ καὶημὲν παρατείνοαο πο ου το φλημα. πλην ἀλλ' οἱ 343 μὲν παλαωι ω άρων, οἶσθα olo παρεγίγνοντο, ἀνδρωὶοι παντες, αἶματος ἀνάπλεω καὶ τραυματίαι οἱ πολλοί νυν δὲ η φαρμακω τις υπο εο παιδος ποθα-νων η υπο της γυναικὸς, η - κρυφῆς ἐω κἀς την γαστέρα πά τα σκέλη, χροι παντες καὶ reνναις, ουειν μοιοι ἐκείνοις. οἱ δὲ πλεχτο αυτῶν διὰ χρήματα κουσιν ἐπιβουλευοντες Lλήλοις, ως ἐοίκασι. P. πάνυ ναρ πεπόθητά ἐστι ἡτα. PM. -κουν ουν ἐγὼ δόξαιμι ν άμα άνειν πικρῶς ἀπαι-

των τ οφειλόμενα παρὰ σου. ' AO, πορθμια - ει v. codicos in L. nain in montant πορθμια, sed malain lannam πόρθμια απι consor alescen rium in Ilia 3. p. 280 h.

249쪽

1. ΠΛΟΥT. 8ν γεροντα οἶσθα, ον πάνυ - γηρακοτα λέγω, τον πλουσιον υκράτην η - παῖδες s. μω ου εἰσὶν οἱ τον κληρον δε θηρῶνεες πεντακισμυ-- ριοι; - ναι τον Σικυώνιον φὴς τι-- ΠΛΟΥΤΟ. ἐκεινον μὲν ω ' μη ζην ἔασον - τοις ἐνενήκοντα λωιν, Ῥεμωκεν, ἐπιμετρησας u τοσαυτα, εἰ δὲ

on et ην, και ἔτι πλεέω, τους δὲ κόλακας αντο πι- ρινον τον νέον καὶ Λάμωνα καὶ τους auους κατάσπασον ἐφεξης παντας. - ατοπον αν δόξειε το τοιουτον. ore. ου μὲν οἶν, αλλὰ μαιματον τέ γαρ ιεμνοι παθόντες σχονται ἀποθανε, κεμον η των χρημάτων ' ἀντmοιο-ται νειν προσηκοντες; - πάν- 345των ἐστὶ μιαρώτατον, τι καὶ τα τοιαsτα σχομενοι δμως θεραπευουσιν ἔν γε τω φανερω, καὶ νοσουντος

250쪽

346 ολως, ἀεὶ θανόντι η ἐοικὼς ἔρρωται πολυ μὰλλον των νέων. οἱ δὲ - τον κληρον ἐν σφισι διηρ μενοι βο- κονται ζωὴν μαααρέαν προς ἐαυτους τιθέντες. ΠΛΟΥTουκουν ὁ μὲν ἀποδυσάμενος το γηρο - ,σπερ Πλεως,

persona in odd. non solum rubro puncto sed etiam punotis tribus . . . signetur ut in ipso A paxillo anto IV, 1 anio καὶ ἀκέστραν, quae eadem puncta lacunam indicant suspicio at anto πολλά signa olim exstitisse lacunas anto πολλά distin uni A stis; sim quorum s M. distinctio latet omis libri ντες πολλά cubint de uno a pariun constat, iram νυ πολλά an potius habeat oντες. ἀλλαὶ vitio hune l. adlaetum osse olim G. Hemannus perspex rati postea Urbanus corioin οντες ἀλλα κἀκεινος , et eo minodo Bestiter, hic quidem octo dubitans neque confidens ut nima ui lare possit minus apto postium, καὶ prorsus ineptun est, quo dolato certo scribendum erat: οντες ἀλr κεῖνος. et vero mismutavi so anto πολλά signa posui lacunae supple autem: ονυς, ,-ην ἀναλώσαντες πολλά. ἀαῶνος - - οντες μάπην δῶρα Mντες πολλά. κἀκεινος , qua ad illud Plutonia μάτην ἐπuανὀντει refero. nam ut verba quae excidisse puto, sunt inceria, itarem ipsam corio habemus compertam do qua id vel D. Mort. VI, lari, ibid. IX, 2 inod si orat Som. H, 5, 10 sqq. καὶ

καὶ ἐπελπέδει odd. voti et lamina scholii in V. Hinis Arhusiora bitare licuit num Thoenas ipso malo habitus hier a librassis at nunc scimus vetustam lectionem eas ελπίζει. exm Thoma vitioso codios occascatus ἐλπίζω pro πελπὶμ poni posse somniavit.