Opera

발행: 연대 미상

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

οποστησομαι me si aevo pariun ut persona inopis θησαυρες in Αtomero inlata monstrat, ita explicata at ut ab Is io ad h. l. et Abroavi ad Aristaenet. p. 53 sq. quasi su: ego vobis suppositus oro . partim ita, ut ab Thoma l. l. ἀντὶ του ποχωρῶ. at notaruminosa poseat orbo ποστήσομαι. assi olim, ut ex O pates, pro οποστησομαι oriecerunt: πεκστησομαι. 8a ne hoc similem orbum in via ipsam satis apto convenu. alii medio aevo pro ποστησομαι leo voluerant: ἀποστησομαι, Pra condoctura an tuo esse ridetur quam inera eaque Fabro, Solano, Hae totiuisio, Solaniodoro et Sol morimo in recto probata sat nam quum πο ου ἄπο in codd. -- leant consumsi, tum in πόστηθι modo praecossit Plutus ut abrutaurus iamrat ἀπελθών , ἀναπέμφω - τον ησαορον ἀπελθών ), Ra abiena nunc ilicit ἀποστήσομαι. sodem modo loquum ipse L elamis Pro Ianain1. c. 29 εγῶ δἐ - εκποδῶν ἀποστησομαι. caelo enim Iulii nunc abu, posto in hoc dialom si loquatur. mnino a nam incarn qua tragicos qua comicos, quonam personae amountos id ipsum diserto sto ii solent a virum Mao vel iniae ituma, imitari ubiquo consumit, sicuti paullo anto abiens Meroetis rius: γ δἐ invi - αν- σομαι. quid, quod in tragoeda pedisonas abeuntes intemhun hoc ipso orbo ἀποστησομαι sive ἀποστα- θῶμεν tauritur velut inaesoli Chosph. v. 859, Eurip. Helon. v. 1022M Hecub. v. 1032. ex his corio sequitur, Lucianum scripsisse:

222쪽

15 αἰθομενον α πυρ ατε διαπρέπεις, καὶ εὐκτωρ ' καὶ μεθ' ημέραν. ἐλθέ, ὼ φίλτατε καὶ ἐρασμιώτατε νυν naέθομαί γε ia σια ποτὲ γενέσθαι χρυσόν τις γὰρο- αν παρθένος ἀναπεπταμένοις τοῖς κολποις πεμξατο ούτω καλον ἐραστην δια του τέγους καταρρέοντα;

42. ω Mim καὶ ροισε καὶ τὰ ἐν άωφοῖς ἀναθηματα, ῶς οὐδὲν αρα τε ως προς φωνα καὶ τον ἔμωνος

πλουτον, ἡ γε οὐδε βασιλεὐ ὁ Περσῶν σορ ῶ δικελλα

καὶ μάτη διφθέρα, μὰς μὲν ω Πανι ολ ἀνα-- θεῆναι καλόν αυτὸς δὲ - πῶσαν πριάμενος την ἐπ-τιὰν, πυργίον οἰκοδομησάμενος υπὲρ του θησαυρουμόνω ἐμοὶ ἱκανον ἐνδιαιτὰσθαι, το αυτο καὶ τάφον ἀποθανὼν ἔξειν μοι δοκῶ δεδόχθω δὲ ταλα καὶ νενομοθετήσθω πρὸς το μιλοιπον βίον, ἀμιξία προς απαντας καὶ γνωσία καὶ περοφέα φίλος δὲ η ξένος

scriptoros adserant, in his ipso nostre uorum in Gallo g 14 V. ΙP. I p. 126 in nostias, ubi plura diviniu). δεξίωμα δεξια-ΡR. adae variatio cadit in Galli locum, ubi δεξλμα suolserti

ianus. Mimque κτέρας pro βροτοῖς variatii et in Gallo si in in unone hinc lucet modio aevo alterim locum ex altero codiroesum osso. βροτοις ΑΨ et v, κτέρας solus voriarunium est βροτοις, vis sex loci Mno adsertur a una consensione. vomu in Galli loo plori ius libri solibent: κάλλιστον κτέρας, aed ibi κάλλιστον, vita praetorea adpars in Galla βροτοι lao non potuisso idooque vorsus explan si causa interpolatim osse: τι- ρας temerarium hoc supplemonium o sano transiit in Timonis Minoemi, qui paullo Mi 4 40 oorme non forum nihilo ni liorem: πεκστησομαι. αἰθόμενον - νυκτωρ rospicitur in truricum Ol. I, 1 non sino parodia, ut bono Faber audicavit οπεδέξατο Α--ΩAER, ποδέξαιτο , quod si in codd. exstaret, per se non esset repudiandam. καταρρέοντα Α mstio et v, - ταρρυέντα O solus quod item inlatum est tonium o locis genunia, volu D. Marin Im 1 et Gallo g 18, ubi do satam re os φοεAst ἐνηναι. 42. πρὸς πιμωνα καὶ τὸν Τίμωνος προς τοὐπιμωνα καὶ μωνος, βωσιλευς ὁ Περσῶν B, et v, ὁ βασι- Περσων R. βασιuος ὁ Περσῶν - fortasso MM, vis nonnulli odit res receperunt. Mo A. malim ala transponere: ω φιλτὰ δίκελλα και διφθέρα - vido supra si 41 init. et gras more το - καὶ τἀφo Pinum Soagero, τὸν αοτὸν αο τάφον --

223쪽

oh εψαι δακρονοντα η ἐπικουρῆσαι δεομένω παρανομέα καὶ κατάλυσις των ἐθῶν μονηρης δὲ η Mare καθάπερ τοῖς λυκοις καὶ φίλος εἰς ωων. 43. οἱ δὲ alio παντες 'θροὶ καὶ ἐπίβουλοι καὶ et προσομὲλησαί τινι αὐτῶν μίασμα καὶ ην τινα δω μόνον αποφρὰς h μερα. καὶ λως ἄνδριάντων λιθίνων η χαλκῶν μηδὲν μωδιαφερέτωσαν καὶ μήτε κηρυκα δεχώμεθα παρ' υτ μητε σπονδὰς σπενδώμεθα η ἐρημία δὲ ρος ἔστω πρὸς υπούς φυλέται δὲ καὶ φράτορες καὶ δημόται καὶ πατρὶς αυτ φυχρὰ καὶ νωφελῆ νόματα καὶ νοη- των ανδρῶν φιλοτιμήματα πλουτείτω δε ῖμων μόνος

ηοὶ περοράτω πάντων, καὶ τρυφάτω μόνος καθ' ἐαυτὸν κολακεέας καὶ επαίνων φορτικῶν πηλλαγμένος, καὶ θεοῖς θυετω καὶ σωχείσθω μόνος ' ἐαυτῶ γεέτων καὶ 156ομορος ων κὰς τῶν iaων. καὶ παξ αυτὸν δεξιμ σασθαι δεδόαθω, ην δέ ἀποθανεῖν, και αυτ στω νον ἐπενεγκε, M. καὶ νομα μὲν στω ο Μισάνθρωπος διστον, os τρόπου δὲ γνωρίσματα δυσκολία και

τραχυτης καὶ σκαώτης καὶ ὀργη καὶ ἀπανθρωπία ειδε τινα ἔδοιμι ἐν πυρὶ διαφθειρόμενον ' καὶ κατα- 157tin libri stis, quod vix ac ne vix quidem defendi potest. ια-τεῖραι οικτερησαι Ρ των θῶν iam et v, habet etiam sed hoc ordine: καπάλυσις τῶν θῶν καὶ παρανομία, verum τῶν ἐθνῶν Αυ, τῶν μῶν B, τῶ ν θῶν codex Fabri. Vulmino favos uinata alticis inuise ostioriun νόμος καὶ ἔθη si quid tamen initiandum ait, possis: των θεσμῶν.

et v, η διαφθειρόμενον , καταδιαφθειρόμενον Αο- PKL. quaenadanodum supra gra init. διαφθείρας si καταφθείρας varia-

224쪽

και ἡ ν ινα του χειμῶνος ὁ ποταμος παρανὰ ν, ὁ δὲ τὰς χεψας ορπων ἀντιλαβέσθαι δέηetαι, θειν καὶ τουτον ἐπὶ κεφαλην βαπτίζοντα, ο μηδὲ ἀνακιφαι μνη- θείη ουτω γαρ αν ην ἴσην ἀπολάβοιεν. εἰσηγησατο τον νομον ιμων Ἐχεκρατίδου Κολλυτεῖς, ἐπεφηφισε 158 δὲ τὴν ἐκκλησία ἔμων ὁ ' αυτος εῖεν, ταυτα ημὶν δε- δοχθω καὶ ἀνδριαῶς ἐμμένωμεν αὐτοU. 45. πλὴν ἀλλα

περὶ πολλο αν ποιησαίμιην πασι γνώριμα πως ταλαγενεσθαι, διότι περπλουτῶ αγχον γαρ αν το πρῆγμα

γένοιτο αυτοις. καίτοι τι τουτοῖ φευ του τάχους πανταχοθεν συνθέουσι κεκονιμενοι και νευστιῶντες, Ουκoῖδα θεν ὀσφραινομενοι του χρυσίου. ποτερον - λὶτον πάγον τουτον ἀναβὰς ἀπελαυν-αυτους τοῖς λίθοις

taeir: Ra h. l. antii pia lectio librorum octo aperto est Minoaphia, δια quae olim lino laeria καταφθειρόμειον monui propter obviam V. I. p. 23, qui καταδιαφθειρόμενον καὶ sibi videi tur uanu noro hoc modo διαφθειρόμενον καὶ κατα - libri omnes καὶ σβεννυναι optime καὶ κατασβεννυναι obetus V. L. p. 23 eo rexit nae e κατα haustum est praso a Voce καὶ βαπτίζοντα

AOP in Babis v, πίπτοντα cot odo aliquia solvi et in staibri scripti apud Fabrum. ἀνανηφαι - ἀνακοφαι caeteri tu, ἀνακυφαι Jacobitius. ἀπολάβοιεν ἀπολαυοιεν Ia εισηγη- σατο τον νόμον εἰσκησατ τον ὀμον ita O). libri Ἐχεκρατίδης, as reci εχεκρατιδου cum milae Faber libri hic tu que Κολυττους malo pro κολλυτενς επεφήφισε τῆ Α- ΡΒ, et v, πεφήφησε DP, ἐπεφηφήφισε δ τῆ ita ) undo uintam δέ voculam insorvi res a musmodi, ut δέ sesse non possit. paene uuae obvii V. L. p. 23 corusci uram: προηφισεν - τῆ πλησι 3, quian Dindoinus recepit. Aod errorem minimo levor ipse botus rotractavit in V. I, p. 346, ita tamen ut tum quoque salso liceret πεφήφισε τη εκκλησίs ut inscito lictum eas aut nimis civicum immo id plane est atticum, utinae terii ius ad h. l., Valesionarius ad Harodot VIR 61 p. 645 assi ius diutum stomimuiti M. libri ἐποιησάμην scripsi inuram ποιησαίμην una oboet

V L. p. 223. praestat taram mea conectio, qui hulicativo ποιησάμην hic servato paullo post pro γένοιτο indicativum γένετο subam tuo. απασε In R. σφαιρόμενοι a. ὀτερον ον πότερον γον R. παρανομη σομεν libri innos, Uam , de quo Spem liusta παρανομησομεν Ic aperi cod. . sed παρανομησωμεν schol.

225쪽

ἐξ nερδεξίων ἀκροβολιζόμενος, το γε τοσουτον παρανομήσωμεν, εἰσάπαξ αυτοὶς ομιλήσαντες, ως πλέον

πρῶτος αυτῶν etός ἐστι Γναθωνίδης ὁ κόλαξ, ὁ πρώην ερανον αἰτησαντί μοι ορέξας τον βρόχον, nino ὁλους παρ' ἐμοὶ πολλάκις μημεκώς. ἀλλ' ευ γε ἐπομ

ΓΝΑΘ ου ἐγὼ 'λεγον, ς ου ἀμελησουσι sμωνος παθου ανδρος οἱ θεοί; χαψε ἔμων σμορφοτατε καiῆδιστε καὶ συμποτικώτατε. m. νη καὶ συ γε, Γναθωνέδη, γυπῶν πάντων βορώταπε καὶ ἀνθρώπων ἐπαρωτότατε. Γ Θ ἀεὶ Δοσκώμμων - γε

αλλὰ που το συμποσιον; ως καινον τέ σοι ασμα τῶν

226쪽

τὰ Ηλλος ουτός ἐστιν ὁ προσιὼν ὁ ἀναν--έας --λιάδης, κολάκων ἁπάντων ὁ βδελυρωτατος. -- ει ἀγρον λον παρ' ἐμοὐ λαβων κα τῆ θυγατρὶ προῆκα

δυο τάλαντα, μισθον - μαίνου, ποτε σαντά με πάντων σιωπώντων μόνος περεπηνεσεν, ἐπομοσάμενος ωδικώτερον εἶναι - -κνων, πεδη --vντα προην

εἶδέ με κἀνω προσῆλθον ἐπαουρίας δεόμενος, πληγὰς

δονvς, sed recte ἔτι βραδυνης quum alii tum obesus D ino in-MIyrat p. 124. προσκεκλησομαι vii sine persona perint: -- δαμωσὶ si lariasse λαθὶ προκεκλήσομαι PRYa, προσκεκλησημε , προκεκλήση με A et v. seminuam προσκεκ--μα jure probat obvius V. I, p. 80, cui etiam do Futuri toris apud rocaese

πρvην προτερον . libri καὶ προσηλθον Falis narrat καὶ γαρ προσηλθον habere coeliconi Emanu . qui codex missus fuit). at scripsit Lucianus κἀν προσῆλθον, ut semper saea in mutations Sub-aecli vide via ius ad is his. προσενέτεινεν Αειδώ, προσεν

τεινε , προσμεινε , προσμεινεν , προέτεινεν R. pendere ham

videntur at Dei sui in rudis 12 8 d. Bestiter.

227쪽

- 181

τέας νυν ἔμωνα γνωρέ τε νυν Γναθωνίδης τέλος καὶ ' συμποτης τοιγαρos δέκαια πεπονθεν οἶτος 161αχάριστος ων. μεου δὲ οἱ πάλαι εινηθεις καὶ ξυνέφηβοι ηαι δημόται μως μετριάζομεν, ς - ἐπιπηδῶν δοκῶμεν. χαψε, - δέσποτα, καὶ πως τους μιαρους τολτους κόλακας φυλάξy, τους ἐπὶ της τραπεζης μονον φίλους, τα αλλα δε κοράκων ουδὲν διαφέροντας ουκετι

πιστευτε των νυν ουδενι πάντες χάριστοι καὶ πονηροί.

ἐγὼ δὲ τάλαντον σοι κομέων, ἡ Ποις προς τα κατεπείγοντα χρῆσθαι, καθ οδον - πλησίον ρκουσα, cnλοντοέης περμεγέθη τινὰ λοειον. κω τοιγαροινταμ σε νουθετήσων καίτοι σέ γε υτ σοφος μουδὲν ἴσως δεήση των παρ' ἐμοὐ λογων ο και τω στορι το δέον παραινέσειας αν. - ἔσται ταλα,

Φιλιάδη πλην ἀλλα πρόσιθι, ς καὶ σὲ φιλοφρονή

228쪽

Faber post Himerium vidisset eoque ipse Aωνῖδι oocere ausus esset rein consocii Hematorii ius et docuit Lucianum ipsum erramenon librarios ' θεωρικὸν το θεωρητικον lon a chessi, e simo. sum vero hoc scholium notas os optima si exstat in cod. Vaticano T. γιγνόμενον sistis, γινόμενον-- , γενομενον

229쪽

κολ τῶς, ἀνηρ υ μόνον καλὸς κἀγαθὸς, ἀλλὰ καὶ σοφὸς ρ υκ uος ἐν τῆ Κλλάδι, παρὰ πάντα χρονον

διατελε τὰ ἄριστα πράττον τῆ πολει, νενικηκε δὲ πυξ

καὶ ὐην καὶ δρομον ' ἐν λυμπία μιας μέρας καὶ 164

σθαι μεινον , ,καὶ ρίγυσε δὲ πὲρ της πόλεως πέρυσι προς Ἀχαρναὶ καὶ κατέκοψε Πελοποννησέων δύο μόρας. 51. Tu. πῶς λα γαρ το μη πειν πλα, ου Προυπανην ἐν τω καταλόγω. 1- μέτρια τὰ nερὶ σαυτου λέγεις, μεου δὲ χάριστοι ' αν 'μεν 165 ἀμνημονουντες. ,ετι δὲ και νηφισματα γράφων καὶ ξυμβουλευων και στραπηγῶν ου μιαρὰ φέλησε την πό-λο - τουτοις πασι δεδόχθω τη βουλη καὶ et δημωκα τε λιαία καὶ ταῖς φυλαῖς και τοῖς δημοις ἰδέα καὶ

ηριστενσε ερίστευε O. libri πρὸς ἀχαρνέας. odio stB προς σχαρναις civium alli critici, innira Moluor, nonios. I p. 403. T. Faber scribi voluerat περὶ χαρνάς, ductu haud dubio loco luse didis Π, 20, qui do hoc ipso proin loquens scripsit περὶ τὰς Ἀχαρνάς tori sod aperto falsa stramistortius conjectura, quae nonnullos docvu προς Ἀκαρνανας libri oleo. vi sequent volui in is σω M. ὀρας iurabilius bono rasinis Bolas et prior mlain, E. Mor Mnemos. I p. 403. 51 προυγράφην ARG PRY, προυγράφειν O ita ), προεγρἀνην L, προεγράφην v. ΛΗΜ. non hic od ius a mat ἀμνη- μονοννυ t. μέτρια τα μέτρι ἄττα Dolimus in Advorsario p. 568, impatians in alti rio attractioni pro vulgin μέτρια ἐστον, λέγεις ξυμβουλευων Α- ΡΟ, συμβουλευων R et v. δεδόχμω Α- δέδοκται -- stis. δεδόχθαι Bestiter eum adilaro in aenosin. V. Π p. 61 od Soli., quod a domum resuri posset, si supra ora praecemisset: σημέας - ελεν, ἐπειδv . ubi aulae illud εἶπεν doesi oratores δεδόχθω ponunt uomque L D

230쪽

κοιν πάσι η σου ἀναστῆσαι τον Tiμωνα παρὰ την μηνῶν ἐν τη ἀκροπόλει, κεραυνὸν ἐν τη δεξιὰ ἔχοντα καὶ ἀκαμα ἐπὶ et κεφαλῆ και στεφανῶσαι αυτον χρυ-σoi στεφάνοις ἐπτὰ, καὶ ἀνακηρυχθῆναι τους στεφάνους 166 νημερον ' Λιονυσίοις τραγφλου καινοἷς Ἀαχθῆναι γαρ

manus scripserat, correxi καὶ τῆ Ἐλιαία καὶ ταῖς φυλαῖς - quo

facto optimo additum est καὶ τοῖς δήμοις. at obstu V. L p. 346 tantiam abfuit, ut librarios accusaret, ut has ab Luciano tomero ficta et prorsus inepta esse diceret sane in plebiscitis lolin traseium δεδόχθω τῆ βουλῆ καὶ το δημφ. quo tamen modo Lucianua loquitur ad luvio καὶ τῆ Ἐλιαί καὶ ταῖς φολαῖς καὶ τοι δήμοις, oodsi modo Muciis scriptor lo tui poturi ut Eupous, Lipse mi quo adulatii in lino vicero uasisset. ἰδμι κοινῆ πῶσι in καhP, ιδὼ πασι καὶ osis R. παρα περὶ P. libri ἄκτινας ἐπὶ

I indoinus a ινας περὶ τη κεφαλῆ vido vel locum De Syria I sag 32 καὶ επὶ τῆ κενα ἄπτινάς τε φορέει - omnes antem libri: ἄκτῖνας επὶ τῆ κεφαλῆ καὶ στεφανῶσαι αυτὸν χρυσοις στεφάνοισέπτὰ καὶ - se lincia Solem veteres etiam τον πτάκτινα θεεν dicebant Iulianus Or. IV p. 172, D assique p. Loboch. Aglaoph. p. 1013, ulla vocem ἐπτά Ηoi tertii inius transponi voluit: ακτῖνας

ἐπτα επὶ τῆ κεφαλη καὶ στεφανῶσαι αντον χρυσοῖς στεφάνοις καὶ .

potest, ita post στεφάνοις Mosae vix potest immo adulatoris Inamum coronam numerum docementis etiam hoc erat, aut numeriunci , sum domum, aut de eo qui coronam tulerit, ab sorinula Avieniensium solemni tevo στεφάν non recedere sed una corona esse contentum plerique minaterialis coruocturni moverunt exceptori

IIIae Belucem. τημερον G Ρ σημερον APOR et v. libri ut m. δεῖ τήμερον τα ιονοσια rastor unum O, qui σε τα δεο--σια τημερον ita O). - aam olim diri hic vocor plano inumisi τήμερον dolendam esse, ut malo repetitam e superioribus: --νον τημερον vel σήμερον). Ra, ipsi nunc eo lices docent, paullo post αντο sento ων Mara init. σοι anto καὶ τὸν ἰόν uenilalso uoratum sas. συγγενης αντον ἀπιστενς praepostere ab ipso Luciano vnem addunt osso obsin V. L. p. 346 putabat,

P Ammon priaeceptum verissimum non videtur intolloxisse at lavsnarius ain auuenis Amnonium suum p. 4 bono erat ini-πει- tatua docueratque quPh. l. Luciano sit οπενης ἄγχιστενς, eundem

SEARCH

MENU NAVIGATION