Opera

251쪽

ανηβησάτω, οἱ δ' ἀπὸ μέσων τῶν ἐλπέδων τον ὀνειρ ποληθέντα πλο-ον ἀπολιπόντες κέτωσαν ἡ δη κακοὶ κακῶς ἀποθανόντες. - ἀμέλησον, ὼ Πλούτων μετελευσομαι γαρ σοι δη--οὐ καθ' , ἐξης -τὰ δὲ οἶμαι, εἰσέ. ΗΛΟΥΙ . -ασπω ο δὲ παραπέμφειοκαστον ἀντὶ γεροντος αυθις πρωθηβης γενομενος.

ευχόμενος αποθανεὶν των φέλων, Ῥυ δὲ παρὰ πάντατον χρόνον ἐπεβουλευες αὐτῶ περιμένων τον κληρον. TEP . Ῥυ γαρ χρον γεροντα οντα καὶ μηκέτι χρήσασθαι τῶ πλουτ αυτον δυνάμενον ἀπελθε, του μου παραχωρησαντα τοις νέοις ΠΛΟΥT. καινὰ, περφέων, νομοθετεις, τον μηκετι τω πλουτω χρήσασθαι δυνάμενον

252쪽

νεσθαι τον Πρεσβυτερον προτερον, καὶ μετὰ τοὐτονοστις καὶ τ ηλικία με αυτον, ἀναστρεφεσθαι

μηδαμῶς, μηδὲ in μὲ- τον πεπηρων, δοντας τρεις

ετ λοιπους ποντα, μογις ορῶντα, οἰκέταις τετταρσιν

ἐπικεκυφότα, κορύζης μὲν την ῆνα, λημης δὲ τους οφθαλμους μεστον οντα, ουδὲν τι ρει εἰδοτα μυχόν

348 τινα τάφον, υπο των η νέων καταγελώμενον, ἀποθνησκειν δὲ καὶ ιωτους καὶ ἐρρωμενεστάτους νεανίσκους' αν γαρ ποταμῶν τούτο γε η το τελευταχ ειδεναι

θρην, πότε καὶ τεθνηξεται των γερόντων ἔκαστος ἰνα34 μν μάτην πιν ἐνιους ' ἐθεράπευον v δὲ τ της

ἐξη πως γίγνεσθαι Ἐξης πως γίνεσθαι BOP- et v, si περιγίνεσθαι A. μετα τουτον με αντον R. οστιε καὶ οστις ἀεὶ coboinis . . p. 29, mala cohaerent verba καὶ si λικί ἀναστρέφεσθαίJ ἀνεστράφθαι R. ἀντιστρέφεσθαι obstris V. L. p. 146, laustra. δἐ μη δ. δἐ supra In sc in O. ζην μῖν τὸν ζην τοὐμὸν P. πέργηρων υπέργηρον O. ἔτι λοιπσος Jεπιώωοος R, is λοιπὸν is οἰκέταις οἰκέται γε BO, ο ιταμ τε R. τέτταρσιν BO- - τέταρσιν V, τέτρασιν ἀLVM. ουδὲ AH ουδὸν ἔτι P. ἄνω γαρJ γαρ oni R. εἰδέναι χρην Baeto, εἰδέναι γε θρην O ita in D, εἰδέναι γ αρην Φ. η γέ hilo non unus aptum sat quam in Rhet Praso. 23. at h. l. γέ modo praecessu hinc illo error. μάτην Hra dolebat obstuainati p. 101 si V L p. 103, laustra. πολλάκις λαυνε A solus, πολλάκις εκφέρει BOP- disorte M visum vicinoo, 33 p. 170od L. Hae tenuisitis quum εκφέρει serendum esse recte negasset, verba πολλάκις ἐκφέρει doleta voluit quam opinionem et em olimst alli in is colistus V. I, p. 295 comprobavimus at hodis a ior sentio nam . su se novis ad provortim ipsum do quovius Diomniantu HL 30 p. 219 pertino si jusmodi est, ut ovo ob illud νον δέ, quod lamum si non temporalo, nihil minari

possit aptius em quum πολλάκις dolori nequeat, sequvn h. I. omnino nilii dolori Osas immo ει λαον ει apud Raro εκφέρει lenius coni nun est, utrumque idoo, ut inde ominativus . Lpendem posset ut imur in D. Mori L 3 pro nuinis μα-ο- πονος invios litora μω μῖν κονις in isdem codd. leguntur vario quoque in vetusta aeripiaua conjecturis εκφέρει verbum alat ad apices et ductus persimile hin pro εαφέρει nunc ἐκβαίνει eo Teri l. s. illud quod in provom sat avo fit eventum habet '. aliae de somniis via pro rbiis, qua eveniunt nunc εκβαινε M

253쪽

παροιμιας, η μαξα τον βουν, πολλάπις ἐκβαινει. . ore. ταυτα μὲν ω ερφιων, πολυ συνετώτερα γίγνεπαι, περ σοὶ δοκεr. καὶ νεου- τέ παθόντες ἀλλοτρίοις ἐπιχειρεἶτε, καὶ ola τέκνοις τῶν γεροντων

ἐσποιεἔτε φέροντες αυτους η τοιγαροὐν γέλωτα φλι- 350κάνετε προ ἐκείνων κατορυττομενοι, καὶ το πρῶγμα τοῖς πολλοῖς διστον γίγνεται. - γαρ υμεὶς ἐκεινους ἀποθανεῖν σχεσθε, τοσουτω πασιν ηδ προαποθανεῖνυμ αυτῶν καινην γαρ τινα ταυτην τεχνην λινεν - κατε γραῶν κά γερόντων ἐρῶντες, καὶ μάλιστα ει ἄτεκνοι ευν, οἱ δὲ ντεκνοι μὲν νέρασεοι καιτοι πολλοὶ δη τῶν η γερόντων συνέντες μῶν την πανουρ- 351γων το ἔρωτος, ην καὶ τύχωσι παιδας Προντες, μισε. αυτοὐς πλάττονται, ως καὶ αυτοὶ ἐραστὰς χωσιν. εἶτα

ἐν ταω διαθηκαις ἀπεκλεέσθησαν μὲν οἱ πάλαι δορυφορήσαντες, ο δὲ παὶ και η φύσις, σπερ ἐστὶ δέκαιον,

σιν i. πασεν - αὐτῶν πασιν μας ηδ προαποθανεῖν κεμνων R. ταύτην τέχνην ταύτην την τέχνην Φ. δ' Mn. .

libri των ἐρωμένων praetor nni 2 qui τῶν ἐρρωμένων. illud in oreatum sas innatorii ius emporit em recepi optimam indvivi in Adum. r. p. 681 emendationaen τῶν γερεντων. συνέντες BOR-bed, συνιέντες MVTX, ἀνέντες a. δοροφορη- σαντες δορυφοροοῦντες Φ. δωροφαγησαντες R. ἐστὶ δίκαιον lμιαιον ἐστι R. πάντων ni R. ἄταγελασθέντες TU et Proseliolio cod. Vosa. ἀπομοχθέντες Raesus, ἀποσμιγέντες , ἀποσμυ-

254쪽

κρατουσι πάντων ' οἱ δὲ ποπρίουσι τους δόντας ἀπο-

353 ρου Θουκριτος 'οσα κατέφαγεν αεγ τεθνηξεσθαι 354 η δοκῶν καὶ ὁπότε ἐσιοιμι, ποστένων κω μυχών τι καθάπερ ἐξ ruos νεοττὸς ἀτελὴς ἔτι unoκρώζων, -ἔστ'

νέντες - M v. sensus Uriae hilo est: Monto emuncti id copii, . a suo καταγελασθέντες glossema est malum, quocum in para rissu in Π, 78 ἀπομυττειν bono explicantem verbis τὸ πικέρδει ἐξαπατῶν nomis uitta ines audicium in Gr. r. Ι4 450 vecto diu antis ulmiam, neque Hemstortius conus , T επιμυγένυς vel Loboviana in Soph. M. p. 450 d. Sec. ποσμυγέντες Vel alias memoria digna videntur praeter unam Materi ἀπομυγέντες. ad, qutun antiquam lactionem nunc esse sciamus ἀποσμυγέντες, In notis vero dicta osso, quas olim De Luc. Leriphanes 3 his e bis scripsi: , Mnservandum eas quod libri tradiderant i litus non ab ἀποσμυχω forinatum, sod ab ἀποσμοττω, mam sorana a vulgari ἀπομώττω Mna non Mers t. ainvido nilia Hesy - glossas has: νκτηρ μυκτὴρ tum: Σμύσσεται ἀπομυσσεται. denique En - νοπτόν επιμυκτηρισμόν, ahi recte Albortitis Ἐπισμυγμόν . in

ultimo loco hodio malo: πισμυκτών quod literanun series inlus mansivisti Ibidem M post Minium, qui ad Oremr Cor. p. 558 rem verbo adstivit, genus univorsum complexus sunt, id si uos post me lacu suam obsorius in athol. l. p. 120 sivi hoc Luciani lam prael smisso, quo p. 130 utondum erat alia qua ab me dicta orant repeti ut p. 121 id si uod p. 2 do Loriph gra scripseram et plura a me omissa addidit maluit tamen locos coactoare quam, sicut M p. 3 coeperam rationes conli re quae tum scripsi, adhuc tenso dialecti discrimina hic non metutum valore ut μικρός at σμικρός ambo sunt attica, ita fori an μυρίζω poetam ut Archilochi v. Athon. XV p. 688 sivs p. 42 d. Sergit. minorius in Magni Com. V. H P. H p. 831 suam atricis tribus; immo in oretis tantum verbis, quae M l. L p. 2 partim conlegeram. Pra mutuis tum p. 34 li Vor Hist. I, 24 πομοττονται et D. Mersis. m. ἀπε---ας, cum quibus nemri pugnam ἀποσμυγέντες, quod sibilus suavi quo ad aures acescia quam ἀπομυγέντες. aimilitor Aristophano in Plato v. 108 διεσπλεκωμένη scripsit, sed idem in Lysi . v. 152 πλεκουν, ubi Dindore cohisorem κἀπιθυμοιεν σπλεκον sono refellitur asperrimo. 4. νοον ν sto. δ' οὐ BO-. δοῖν - ωοοκριτοςJ QEοκράτης s. δοκῶν προσδοκωντος R. libri: ποστένων καὶ μυχιόν τε καθάπερ - pro his inmin: υποστένων μναιον τε καὶπ--περ - itaque correxi ad Gallum . 10 p. 120 τελῆς

255쪽

δων γρυπνος ἐκείμην ἀριθμῶν ἔκαστα καὶ διατάττων. ταυτα οὐ μοι καὶ το ἀποθανεῖν αἴτια γεγένηται, αγρυπνία καὶ φροντHες ὁ δὲ τοσουτον μοι λεαρ καταπιὼν ἐφειστηκε θαπτομένω πρώην ἐπιγελων. 5.

πλουτῶν - καὶ των τοιούτων καταγHῶν, ηει προτερον γε - ἀποθάνοις προπέμψας πάντας τους κο- λακας. TEPE Osτο μὲν ω Πλουτων, καὶ ἐμοὶ δι--στον δη, εἰ καὶ λαροιάδης προτεθνήξεται Θουκρέτου.

256쪽

ἐγὼ μὲν γαρ τι παράσαος ων Λεινίου πλέον του ἱκανοὐ ἐμφαγων ἀπεπνέγην, οἶσθα παρῆς γαρ ἀποθνησκοντέ μοι. - παρην, ω κηνοφαντε το δ' ἐ/ιον παράδοξόν τι ἐγένεeto. οἶσθα γαρ καὶ συ ο Πτοώδωροντον γέροντα. Ἀ- τον τεκνον, τον πλουσιον, ἡ σε

257쪽

et noua δειν συνοντα. A f. Dabo αυτὸν ἀει ἐθεράnευον πισχνουμενον in ἐμοὶ τεθνηξεσθαι η 356 ἐσπει δὲ τ πρῆγμα ἐς μήκισeto ἀπετεένετο καὶ πὲρ τον ιθωνον ὁ γέρων ἔζη, ἐπιτομον ιν οδὸν ἐπι τον κληρον ἐξεῶρον. πρώμενος γαρ φάρμακον ἀνέπεισα ον οἰνοχόον, ἐπειδὰν τάχιστα metοιόδωρος αἰτησο ιεiν niνει δ' ἐπιεικῶς ζωροτερον ἐμβαλόντα ἐς κύλικα λοι--μον tειν αυτ και ἐπιμυνα αυτῶ εἰ δὲ τούτο ποιη- σειεν, ἐλευθερον ἐπωμοσάμην ἀφήσειν αυτόν. ρει τι v ἐγένειος άνυ γαρ τι παράδοξον ἐρει ἔοικας. 2. δε με τοίνυν λουσάμενοι κομεν, δυο δ' ὁ μειρακωκος κύλικας μογους ἔχων την μὲν et Πτοιο

δώρ την ἔχουσαν τὰ νάρμακον, την δ' ἐτέραν ἐμοὶ, σφαλεὶς υκ οἶδ' η πως ἐμοὶ μὲν τὸ φάρμακον, μοιο 357δώρω δὲ την φάρμακτον ἔδωκεν εἶτα ὁ μὲν ἔπινεν,

μήκιστον , επὶ μὴ στον A. επεν το labri omnes ut videtur so diserto solus A sortassis ἐπετείνετο, si fidos M silentio.

Hor teriturius in ed. minoro: tentare libet πετείνετο, et απετει- νετο . em non πετεινετ sit, alii sed ἀπετείνετο hodio pro R,.

258쪽

ωινου νεκρός τι τοὐτο γελῶς, Ζηνοφοντε καὶ μηνοὐκ ἔδει γε μα- ἀνδρὶ ἐπιμαν. - ἀστελγὰρ, ἀκαλλιδημῶδη, πέπονθας ο γέρων δὲ τέ πρὸς αὐταῖ Λ πρῶτον μὰν πεταράχθη προς - αἰφνίδιον, eis συνεὶς οἶμαι, το γεγενημένον ἐμα - αὐτος, οἰά με ο οἰνοχοος εῖργασται. - πλην M' ουδὲ

οπεταρ θη ἐταράχ 'ρος το πρὸς το O. εγέλα καὶ ἄντος, οἷ γε ὁ οἰνοχεος εῖργασται κην πλην libri prastor V, qui personam κην ponit ante I et ante πλὴν inuint. si nili ad Conriv. 3 p. 114 in talibus u γε addito γέ Luciani si poro dici per se potuisse at hoc loco non γέ sed prononis ipsa poscit aenuntia. o duabus cori turis, quas ideo in Qu. I. p. 118 posui, aliora semiso sui, inera haec est: ἐγέλα και ἄντος, oia a.. ιν ειργασται. μν. πλην , cui voces πλην Ma nono pugnant, ut patet vel e D. Mort. ΙΣ, . et hanc quidem i. o. με pio γε si Bolchoro et Dindore probatam recepi video tamen alliqviriue conrocturae locum relictum esse, ut cum Grum e cepersona κην. anto A ponatur ac tum γέ in σι mutetur: εγια καὶ ἄοτος κην os σε ἡ ινοχόος είργασται πλην ἀλλα - ita in Fu v. 22 Philosophia oration finita has sequuntur: εος. Ια, θεοὶ πέπονθεν μῶν η Φιλοσοφία - elim lector acutus.

259쪽

-NTOR hunc squi videtur fuisso, qui pro mannippo Adimin- tum et pro nomone Dorionis personam supponerent ideoque mox ω Θωρων pro GKν μων nimis callido scriberent nam Ἀδείμαντος sidam exstat in Navig. c. 1 et Λωρων ma 1 nomen est dinum Luciano utpote e comoedia vivum notus est Λωρειν tibios et holuo e Mosimacho p. Athon. Vm p. 338, b, qui de eodem alia narrat p. 337, 3 sqq. notissimus Λωρίων leno o Torontio seu ex Apollodoro in horin m 2, 1 v. 485. at issud μνη- μων haudqua luaan mutandum erat. etenim κνήμων, nomen non intum e comoedia ipsum quoquo profluxit κνημων sidam fuerat apud Menandrum teste Choerobosco in Bois Anecd. p. 1290 sive mmmmatim in Crinori Ansed in IV p. 351. I. το της τὸ - Φ. -- τί - κνημωm, has oni κ-- πυνθάνη δ τι πανακτῶ , Bois et v, πυνθάνη τί ἀγανακτῶ , sine persona --. R. -- πυνθάνη δ τι καὶ πανακτῶ P. sed πυνθάνη, Diod in libris est omnibus, ab e 1-lero in nisi .m p. 72 et a Cobet in V. L. p. 110 summo auro delatum est probante indoino, quorum nullus tanti vitii rimoni aperuit nos cum o licem qui hic verba ὁ νεβρος τὸν ἐοντα πονθάνη nistas plane omissis continuat, eum conseramus, vi ab hoc Luciani loco unico pendet, Apostolium amem. XII, 83 p. 564od L. : ' πιβρος τὸν λέοντα πυνθάνεται - των ωαν-τιω γενομένων itaque πυνθάνη ordiam eat e supplemento inopto πονθάνεται, quod superioribus illi ὁ . . uosπα primo adscriptum erat naui Apostolina in suo Luciani codico adhu Ismat . . . λέοντα πυνθάνεται, quibus verba ο τι ἀγανακτῶ in nonnullis codd. num autumia erant hi tua alius corrector, quem lectio πυ- θάνεται ostendisset, πυνθάνη pri eo scripsit idque runxit inserioribus plano ut eat in o . . λέοντα πυνθάν - τε αγανακτῶς

260쪽

καὶ νῶν ' μόλαος ἔχει τἀμα σπερ τι λάβραξ κά το

αγκιστρον τω δελέατι συγκατα- άσας. Λ- ου μονον, dia και αυτόν σε τον ὰλαα ' στε σόφισμα κατα σαυ-

I αμ. μεις ποτὲ, Πολυστρατε, καὶ - παρ' ημὰς, ἔτη οἶμαι ου πολ ἀποδέοντα των κατὰ βεβιω- κωρ. NOA. Ἀκτὼ ἐπὶ τοις ἐνενηκοντα, - Σιμυλε. 360 m. πῶς δὲ τ μεα ἐμε ταὐτ' ἐβίως η τριάκοντα; ἐγὼ γαρ ἀμν τὰ ἐβδομηκοντά σου οντος ἀπέθανον. ΠΟΛ. περήδιστα, εἰ καί σοι παράδοξον et το δοξει. MM. παράδοξον, εἰ γέρων τε κά ἀσθενης τεκνος τε προσέτι, Τδεσθαι τοι ἐν φ μω ἐδυνασο I. i .