Opera

271쪽

ευθυνε, ω πορθμευ, το πηδαλιον εὐπλοῶμεν. 11. τι

οἰμώζετε, ω μάταιοι, καὶ μάλιστα ὁ ἁόs ος - όρτίως τον πωγωνα δε-ωμένος - Λ. τι, ν' μῆ,

ἀθάνατον μην την φυρον πάρχειν. - ψευδε- ται ἄλλα γὰρ ἔοικε λυπειν αὐτον. - τὰ ποια; - τι μηκετι δειπροσει πολυτελῆ δεῖπνα, μηδὲ νυκτωρ ἐξιὼν παντας λανθάνων ω ματέω την κεφαλην κατε σας περίεισιν ἐν κέκλω τὰ χαμαιτυπεὶα, καὶ ωθεν ἐξαπατῶν τους νέους ἐπι τη σοφια ἀργυριον λήψεται ταλα λυπε αυτον Φυ. - γὰρ, Ἀενιππε, ουκαχθη ἀποθανών; - πῶς, οὐ σπευσα ἐπὶ τον θάνατον καλέσαντος μηδενος ' 12 αλλὰ μεταωλπων 375ο κραυγη τις ἀκουεται σπερ τινῶν ἀπο γης βοώντων; N. ναι,--ἐνιππε, ου ἀφ' ἐνος γε χωρίου ἀλλ' οἱ μὲν ἐς την ἐκκλησιαν συνελθοντες ασμενοι γελῶσι πάντες ἐπὶ τ Λαμπίχου θανάτω καὶ - ρον αυτου συνέχεται προς των γυναικῶν καὶ τὰ παιδὶ νεογνὰ οντα ομοίως κἀκεiνα re τῶν παίδων βάλλεται ἀφθονοι τοις

ντες M. ἄσμενοιl ἀσμένως R. μοίως κἀκεινα κἀκεῖνα ομοίως Φ. ὐπὸ τῶν παίδων βάλλεταιl βάλλεται - τῶν παιδίωνR. ιόφαντον ον ρητορα ΑΦ- et v, διοτιφατμον τον ήητορα κυιόφαντον τορα om OH BOE. conexi: Θιοφάνην τοὐφήτορα de Diophanto ut rhetor natis uaditam os t. coriam virum sumius nobilissimum a seres noster voluit nequo in a romissium ipso rhetor asei potuit

arraro dicitur autem Diophanos Hismasus inοφάνης ὁ ητωρ , O quo id Tullium in Nito c. 27, Plutarchum in Tiberio Graccho

272쪽

--ππε, δακρύει, καθ' ησυχιαν- MIσαι μονος. 13. - - δαμῶς, αλλ' ακούων των κυνῶν ωολιγον ρυομενων οἴκτιστον - ἐμοὶ καὶ τῶν κοράκων τυπτομένων τοῖς πτεροῖς, ποταν συνελθόντες θάπτωσιμε. Em. γεννάδας ει νένιππε. u ἐπεὶ καταπεπλευκαμεν ημεῖς, υμεῖς μεν παε προ εο δικα--376 στήριον ' ἰθεῖαν ἐκεινην προῖοντες ἐγὼ δε και ὁ πορθμευ ἄλλους μετελευσόμεθα. - εὐπλοελειν' - προειμε δὲ καὶ μεῖς τι ουν τι καὶ μέλλετε πάντως δικασθηναι δεήσει καὶ τὰς καταδικας φασὶν εἶναι βαρείας, τροχοος και λίθους καὶ ροπας

δειχθήσεται δὲ ἀκριβῶς ὁ λάστου βίος.

e. 8 si c. 20 Simbonae XII p. 617. homines, quorum nomina ab Liuilano non fieta sunt, numno ipsius fuerunt miliatos as N Milo anto eum vixeranti talos in hoc dialom praetor enippum Diophanae sunt si Crato Sicyonius si is, do quo in Leriphan. o. 11 xposui, Damasias. τονσου botus . . p. 229. -

273쪽

RMENSUIT.

277쪽

Laesegomenis lissertationes aliquo Luctaneae continentur, quas ut in lucem ederem, amici me saepius adhortati sunt. Adhuc pleraque desunt, quae spectant ad dialogos subliticios et viae inviticismo scriptoris versantur desunt omnia, qu Ium ui nulli genus uti spero volumini proximo inseri poterit. Excludam tamen commentationes Academicas numero plurimas, quae ad Lucianum

omnino nihil adtinent easque fortassis alio loco nescio quo divulgandas curabo. Quod autem ad fontes homun dialogoram pemnet, quaecunque de codicibus Charonis , dialoo haud magnopere mendos dici possunt, lectoribus meis dam comta est,eVideo. Namque Charonem etiam Vindobonensisno 123 in exhibet, ex quo complures loci ceriorestitui possunt, tametsi in Charone non utique ita eminet ut in brevi dialogo Προμηθετ η καί - πασος Tum de dialogis mortuorum et de codicibus qui eos habent nutibus in praelat ad V m P. I p. 6 satis dictum est. In ius corrigendit; nunc quoque ab Vindobonens B et Vaticano prosectus si uius autem dialom vitiis

278쪽

laborant, id si ioci Valet potissimurn de partibus

eorrum extremis ubi ut Vindobonensis sexcenties conferatur, Saepe tamen eadem in menda culmi qua, codices reli liu invenietur. Restat Cataplus , in quo nunc Vindobonensis B innino non legitur. Bloriam autem codicum qui Cataplum Vere exhibent, infra p. 12 et isterius p. 157 nonsilia adtuli, Suni demonStravi, Vitia oriam non reticui. Sed libit leo jam finito praeter nutem XSpectationem contigit alius codicis qui nunc dentiuncomparatus est, lectionibus potiri. Itaque ego a calce Subito revocatus has quoque scripturii loco postrem p. 160 sqq. putaVi adnectenda esse. vitinensis est, codex Liucianeus ex antiquissimis,

queri ego in raelat ad V. Ι p. X vecto tetigi, Soniniecti oditus auteni ab Se excussum in Μ eo Rhen. a. 1882 Fascic. II p. 29 sqq. optime descripsit. Multa tamen in hoc codice qui partem Liuciani hiat et non exiguam, hodie leo et intellegi

nequeunt. Nisi spatium vacuum iter ii mihi explenditan esset, hic finem sacerem praesandi nunc autem nonnihil addant de codicibus Luctaneis in uniVerSunt. Neque eniim Veriun est, quod nonnulli

credunt, anilio Vaticanos aio. 90 Γ et 87 R)totos mihi conlatos esse. Ininio codicis ri lectiones tantuni magna ex parte, prioris autem I paucissi-nia habeo cognitas. Ergo . Somniei oditus vel E MMius vel H. Her verdenus si integmini librum I excutere voluerint, profecto operae facient pretium. De alio codice Liucianeo Uilanaten dico ami olim I iipsiae primum nuntiui acceperam cuductum lecti nes acquirere, quum valde cuperem, non potui. Nam

279쪽

Proximis annis alii codices, qui vel ali me ipso Vel meo nomine ab aliis excussi sunt, ut Gorticensis, Guel se viani duo, cod. Vindobonensis et omnes arisini tantam apud me Vim habuerant, ut Ictinatem prae his contemnerem. Attamen etiam de Ictinate me vera audisse mitto post docuit C. i. ayse ad Philostratuit p. 336 ed. Π M., is duo codices addit, primini IIctinatem 118 bombycinum saec. XIV qui ut ait Κέ ser, ,in caeteris luctaneis praeter Neroneni magni aestiniandiis est', deinde a latanum 174 niti tissime scriptum in 11aria Serica saec. XV. nutroque codice instin etiani ,Ρhilostrati Vitae Sophistarunis Sed de ilicianeis nondum ne litera ividen conlata est uno excepto Nerone opiusculo Ρseudoluctaneo, ad queni Myse Urbinatis arietatem a la Hoysio accepit. Quantuni intur in Liuciano itinati tribuen luna sit, postea ortasse videro. Illini verra dant nunc confirmare licet, nullum utimiana Liliciani codiceni repertuna iri, qui emi Isocratis Ictinate V recte comparari possit. Ρlurinia eniim locis . Belcher prinitis ex ioc ipso libro ' Isocrati pristiniim splendorem certo redilidit atque hoc ipso de Isocrate praeclare aeritus est. Contra in iliciano antiquos codd. et bonos consulere omnes, meliores crebro sequi, interdum etiam deteriores praeferre et in diffcili loco omnia ponderare momenta cogimur. Ita Liucianum restituere neque hominis est unius neque aetatis, sed opus est labore cohjuncto imultomini. San enim

280쪽

UI audicio lector valeat oportet, neque ubi ad mendas Ventum est, ingenii quadam vi prorsus careat et mediocri divinatione. Quo Inaos gaudeo, quod nunc juvenes crities complures cum infimi friti tu ILucianum tractare coepermni . Hos omne ego benevole invito, ut in Megiis studiis suis pergant sortissime neque ulla se vel difficultate vel molestia ab Luciano Muci patiantur. Ac ne numemsqludem, i ionice ρυσμοὶ licuntur, tales philoloo omnino negligent explodentque et Goeremium rhythmicum multa temere sabulantem de sono Tulliano et Ramshomium Maminaticum, qui in ,πammatica latina Ciceronis locum de Lem. I, 4:,Roscius in senectute numeros in cantu ceciderat sic ita ad vectum interpretatus est: Roscius varim Alter lantichines des ones gement Restat ut tabula librorum secundum Vulmen et nosvum ordinem addai uri