Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

421쪽

ἀλεκτρυών, καὶ κατεσκληκεν ολος ἐκτετηκώς, πο φρον-τιδων δηλαδή ου γαρ νοσεῖν αλλως λεγετο. AAEL 'Aκουσον α φησιν εἴση γαλοθεν Οὐτως εχει. ΣΙΜόΩΝ. Ουκοὐν τάλαντα μεν ἐβδομήκοντα κεῖνα πάνυ ἀσφαλῶς π τῆ λινγ κατ0ρώρυκται καὶ ουδεὶς ὁλως iδε τα δε εκκαίδεκα ἐδεν, is αι, Σωσυλος ὁ ἱπποκομος π τη φάτννὶ κατακρυπτοντά με ὀλος γουν περὶ τον ιππῶνά ἐστιν ου πάνυ πιμελὴς ἄλλως ουδ φιλόπονος ων εἰκὸς δε διηρπάσθαι πολλῶ πλείω τούτων,

ῆ πόθεν γαρ ὁ ψιος ταρίχους υτ μεγάλους ψωνη- 48 κεναι χθες ελεγετο τὴ γυναικὶ ελλόβων εωνῆσθαι πεντεθραχμῶν ἄλων τἀμα ουτοι σπαθῶσι του κακοδαίμονος. ἀλλ' υδε τα ἐκπώματα εν ἀσφαλεῖ μοι απόκειται τοσαυτα0ντα δεδια γουν μη τις υπορυξας τον τοῖχον φελqται αυτά πολλοὶ φθονουσι και ἐπιβουλευουσί μοι , κα μά-ὶιστα O γείτων πίκυλλος.

υπο μάλης πειμι εχων. AA- Σιώπα, ω Μίκυλλε, μη κατειφωράσri παρόντας μῆς. Σm υριστον γουν ἄγρυπνον αυτὸν διαφυλάττειν ἀπαντα περίειμι διαναστὰς εν κυκλω την οἰκίαν. τίς οὐτος os σε γε siet, χωρυχε μὰ est ἐπεὶ κιωνγε ων τυγχάνεις, ευ χει ἀριθμήσω αὐθις ἀi ορυξας τοχρυσίον Ῥη τί με πρωην διέλαθεν. δου πάλιν ἐψόφηκέ τις επ' με δηλαδή πολιορκοsμαι καὶ επιβουλευομαι προ απάντων πο μοι το ξιφίδιον αν λάβω τινά ...

θάπτωμεν αυθις O χρυσίον.

30. Λ- Toιαίτα μεν σοι, Ῥίκυλλε, α Σίμωνος ἀπίωμεν δε και παρ' ἄλλον τινά, ως ἔτι ολίγον της νυκτὸς λοιπόν ἐστιν. 749MIK. Z κακόδαιμον, isto βιοῖ τον βίον Ἀχθροῖς

422쪽

τον ἀπελθεῖν βουλομαι. TIM. TQ πάταξε με λύστευομαι ὁ δυστυχής.

423쪽

1. ΜΕΝΙΠΠΟΣ. Ουκουν τρισχίλιοι μελῆσαν ἀπ 75 γης στάδιοι μεχρι προς την σελήνην, ὁ πρῶτος μῖν

σταθμός τουντευθεν δε επὶ τον λιον ανω παρασάγγαι που πεντακόσιοι το δ' ἀπο τούτου ες αυτον δη τον Ουρανον και την ἀκρόαολιν την του Aιος αν δος καὶ

ταυτα γένοιτο ευζών ἀετῶ μιας μερας ETAIFΟΣ ταυτα προς χαρίτων, -ένιππε, ἀστρονομεῖς καὶ συχῆ πως ἀναμετρεῖς πάλαι γαρ πα- 752κροῶμαί σου ἀκολουθῶν λίους και σελήνας, ετ δε ταφορτικὰ ταυτα σταθμους τινας καὶ παρασάγγας ποξενί

ζοντος.

ΜΕΝ - θαυμάσύς, Ἀταῖρε εἰ μετέωρα και διαέρια δοκῶ σοι λέγειν ' το κεφάλαιον γὰρ δη προς ἐμαυτον λογίζομαι της μαγχ0 απ0δVμίας. ETA . ιτα, γα4tέ, καθάπερ ι Φοίνικες ἄστροις ἐτεκμαίρου την δόν; Μ- Οὐ μὰ Βία, ἀλλ' εν αυτοῖς τοι αστροις ἐποιουμην την ἀποδημίαν. ETHP. Ηράκλεις, μακρόν τινα τον ονειρον λέγεις, εἰ γε σαυτον ἔλαθες κατακοιμηθεὶς παρασάγγας ολους. 2. EN Oνειρον γάρ, es ταν δοκῶ σοι λέγειν ος αρτίως ἀφῖγμαι παρὰ του Aιός; ETAIF. Πῶς Ἀφησθα Μένιππος μῖν διοπετης πάρεστιν ξ ουρανου Min Kαι μην ἐγώ σοι παρ αυτου εκείνου του πάνυ

424쪽

753 ιος κω τημερον θαυμάσια και ἀκουσας και ἰδώπι εἰδε ἀπιστεῖς, καὶ αυτο τουτο περευφραίνομαι το πήρα πίστεως ευτυχεῖν.ETAIF. Καὶ πῶς αν εγωγε ώ θεσπέσιε καὶ 'Oλέμ- πιε ενιππε, γεννητος αυτος καὶ πίγειος ων ἀπιστεῖν δυναίμην περνεφελω ἀνδρὶ καὶ is καθ' υμηρον εἰ πωτων Ουρανιώνων ἐνί ἀλλ' ἐκεῖνά μοι φράσον. εἰ δοκεῖ, τίνα τρόπον ηρθης νω καὶ πόθεν πορίσω κλίμακα τηλικαυτην το μεγεθ0ς τα μεν γα ἀμφὶ την ψιν υπάνυ εοικας κείνω τω Φρυγί στε καὶ μῆς εἰκαζειν καὶ σε οἰνοχοησοντά που ἀνάρπαστον γεγονέναι προς

N. Σήμεν πάλαι σκώπτων δῆλος i, καὶ θαυμαστον ουδεν εἰ σοι το παράδοξον του λόγου μυθω δοκεῖ προσφερές. ἀτὰρ υθεν δέησε μοι προς την ἄνοδον υτε 754 της κλίμακος υτε παιδικὰ γενέσθαι του ἀετοί οἰκεῖα γαλην μοι τα πτερά.

ETA . Tosτο μεν δη καὶ,πὲρ αυτόν αίδαλον εφησθα, εἰ γε προς τοι ἄλλοις λελήθεις μὰς ἱεραξ τις η κολοιος ἐξ ἀνθρώπου γενόμενος

425쪽

IRA POMEΛΙΠΠΟΣ. 403ETA . Πῶς λεγεις; δη γαμου οἶδ οπως ρεμαμε προσάγεις προς την ἀλήθειαν της διηγήσεως. Ν. Zδε πως ἀετον ευμεγεθη συλλαβών, ἔτι δὲ ob

γυπα των καρτερῶν ἀποτεμὼν αυταῖς λέναις τα πτερὰ .... μὰλλον δε καὶ πῆσαν ξ ἀρχης την ἐπίνοιαν, εἴ σοι σχολή, δίειμι. ETA . Πάνυ μεν ουν ἐγώ σοι μετεωρός εἰμι υπο των λόγων καὶ προς το τελος ηδη κεχηνα της ἀκροάσεως ' μηδε προς φιλίου με περιιδἴ ανω που της διηγη- σεως ἐκ των των ἀπηρτημενον. 4. in υκουε τοίνυν υ γαρ ἀστεῖόν γε το θεαμα κεχηνότα φίλον ἐγκαταλιπεῖν, καὶ ταὐτα ς συ φης κτωλώτων ἀπηρτημενον. γὼ γὰρ ἐπειδη τάχιστα ξετάζων τὰ κατὰ τον βίον γελοῖα και ταπεινὰ και αβέβαια τὰ ἀνθρώπινα πάντα Γρισκον, πλούτους λέγω και ἀρχὰς και δυναστείας, καταφρονήσας αυτῶν και την περὶ ταὐτασπουJὴν ἀσχολίαν των ἀληθῶς σπουδαίων πολαβὼν ἀνακόπτειν τε και προς το πὰν ἀναβλέπειν ἐπειρώμην καί μοι ἐνταίθα πολλήν τινα παρειχε την ἀπορίαν πρῶτον 56μεν αὐτος ουτος ὁ πο των σοφῶν καλούμενος κόσμος ου γὰρ εἰχον εὐρεῖν ουθ ο πως ἐγένετο οἴτε τον δημιουργον ουτ' ἀρχην οὐθ' ο τι το τέλος εστὶν αυτοf. ἔπειτα δε κατὰ μέρος επισκcπῶν πολὐ μὰλλον ἀπορεῖν ναγκαζόμηw 0s τε γὰρ στέρας εώρων, ἔτυχε τολουρα-νο διερριμμένους καὶ τον λιον αυτὸν τί ποτε ν ἄρα ἐποθουν εἰδέναι ' μάλιστα δε τὰ κατὰ την σεληνην ἄτοπά μοι και παντελῶς παράδοξα κατεφαίνετο, καὶ τὸ πολυειδες αυτῆς των σχημάτων πόρρητον τινα την αἰτίαν

εχειν ἐδοκίμαζον ου μην ἀλλὰ και ἀστραπὴ διάξασα καὶ βροντὴ καταρραγεῖσα καὶ ὐετὀ ῆ χιὼν χάλαζα κατενεχθεῖσα καὶ ταὐτα δυσείκαστα πάντα καὶ ἀτέκμαρτα ην. 5. υκοs ἐπειδήπερ οsτω διεκείμην Ἀριστον εἶναι ἡπε- 26.

426쪽

λάμβανον παρὰ των φιλοσόφων τουτων ταλα καστα ἐκμαθεῖν ' μην αὐ κείνους γε πῆσαν χειν αν εἰπειν την ἀλήθειαν. υτ ὁ τους ἀρίστους πιλεξάμενος αυτῶν ως ἐνην τεκμήρασθαι π90σώπου τε σκυθρωπότητι

καὶ χρόας χρότητι καὶ γενείου βαθύτητι - μάλα γαρυ φαγό9αι τινες καὶ Ουρανογνώμονες οἱ ἄνδρες αυτίκα μοι κατεφάνησαν - 0ύτοις ἐγχειρίσας εμαυτον καὶ συχνον ἀργύριον το μεν αυτόθεν ὁ καταβαλών τ δε 757 εἰσαfθις ἀποθώσειν επὶ κεφαλαίω της σοφίας διομολογησάμενος ξίουν μετεωρολεσχης τε διδασκεσθαι καὶ θντων λων ὁιακόσμησιν καταμαθειν οἱ δε οσΟὐτον ἄρα

ἐδέησάν με της παλαιὰς κείνζς αγνοίας ἀπαλλάξαι, στεκα εἰς μείζους απ0ρίας φεροντες ἐνέβαλον αρχάς τινας καὶ τελη και ἀτόμους και κενὰ και λας καὶ δεας καὶ τα

6. - Καὶ μήν, ταῖρε γελάσn ἀκούσας την τε ἀλαζονείαν αυτῶν καὶ την ἐν τοῖς λόγοις τερατουργία i. οῖ γε πρῶτα μεν ἐπὶ γης βεβηκότες καὶ μηδὲ at τῶν χαμαιερχομένων μῶν περέχοντες ἀλλ' οὐδε ὀξυτερον του πλη0ων δεδορκότες, imo δε πο γήρως η αργία ἀμ

427쪽

ακριβῶς ἐπιστάμενοι το μεταξυ της σεληνης καὶ του λιου in χωρων πόσων εἴ πηχῶν το μέγεθος ἐτόλμων λεγειν, ἀερος τε ψη καὶ θαλάττης βάθη καὶ γης περιόδους ἀναμετρουντες ἔτι δε κύκλους καταγράφοντες και τρίγωνα επὶ τετραγώνοις διασχηματίζοντες καὶ σφαίρας τινὰς ποικίλας τον Ουρανον δηθεν αυτον επιμ τρουντες. 7. ἔπειτα δε κἀκεῖνο πῶς ου αγνωμον αυτῶν καὶ παντελῶς τετυφωμένον το περὶ τῶν οὐτως ἀδηλων λέγοντας μηδεν ςεικάζοντας ἀποφαίνεσθαι ἀλλ' ὐπερδιατείνεσθαί τε και μηδεμίαν τοῖς αλλοις ὐπερβ0λην ἀπολιμπάνειν μονονουχι

διομνυμένους μύδρον μεν εἰναι τον λιον, κατοικεῖσθαι δε την σεληνην. δατοποτεῖν δε του ἀστέρας του λίου καθάπερ ἱμονια ιν την ἰκμάδα ε της θαλάττης ἀνα- sπῶντος και πασιν αυτοῖς το ποτον ξ ἴσου διανέμον- τος. 8. την μεν γαρ ἐναντιότητα οπόση τῶν λόγων ράδιον καταμαθεῖν. και σκόπει προς ιός, ει ν γειτόνων ἐστὶ

τα δόγματα και η πάμπολυ διεστηκότα πρῶτα μεν γαρ αὐτοῖς η περὶ του κόσμου γνώμη διάφορος, εἴ γε τοις 759μεν αγέννητός τε καὶ ἀνώλεθρος εἶναι δοκεῖ οἱ δε καιτο δημιουργὰν αὐτο και της κατασκευῆς τον τρόπον εἰπεῖν ἐτόλμησαν. ὁ καὶ μάλιστα θαύμαζον θεῖν μεντινα τεχνίτην τῶν ὀλων ἐφιστάντας Ῥυ προστιθεντας δε οἴτε θεν κων ἴτε που ἐστῶς καστα ἐτεκταίνετο, καίτοι πρό γε της του παντὸς γενέσεως δύνατον και χρόνον καὶ τόπον εννοεῖν.ETAI P. μάλα τινάς , ω Μένιππε, τολμητὰς καὶ θαυματοποιοῖς ἄνδρας λέγεις. MEN Tris . εἰ ἀκούσειας, ω θαυμάσιε, περί τειδεῶν και ἀσωμάτων, διεξέρχονται οὐ περὶ του περατός τε και πείρ0υ λόγους και γαρ αλκα αυτ νεανικὴ αυτοῖς η μάχη τοι μεν τέλει τ πῆν περιγράφουσι, τοῖς δε ατελες τουτ εἶναι πολαμβάνουσιν. υ μην αλλὰ

428쪽

καὶ παμπόλλους τινες ιναι τους κόσμους ἀπεφαίνοντο καὶ τωνί περὶ ενος αυτῶν διαλεγομενων κατεγίγνωσκον. ετερος ὁ τις ου εἰρηνικος ἀνη πόλεμον των λων πατέρα iναι δόξαζε. s. περ μεν γα των θεῶν τί ψη και λεγειν; που τ0ῖς μενέοιθμός τις ο θεολήν, οἱ δε κατὰ 760 κυνῶν και χηνῶν καὶ π τανων πώμνυντο καὶ ι μεντους ἀλλους παντας θεοί ἀπελάσαντες ἐν μόνω την τῶν λων αρχὴν ἀπένεμον, στε μέμα και ἄχθεσθαί με

429쪽

πως ἀνέλθοιμι ε τον ουρανόν. τούτου δε μοι παρεῖχε την ελπίδα μάλιστα μεν καὶ η πιθυμία καὶ ὁ λογοποώς Αἰσωπος ἀετοῖς καὶ κανθάροις, νίοτε καὶ καμήλοις βά- 76'

φυῆσαί ποτε ουδεμια μηχαν' δυνατὸν εἶναί μοι κατεφαίνετο εἰ δε υπος η αετοί περιθείμην πτερά - ταέταγα μόνα διαρκέσαι προ μεγεθος ἀνθρωπίνου σώματος - τάχα αν μοι την πεῖραν προχωρῆσαι. καὶ δ συλλαβὼν τα ορνεα θατέρου μεν την δεξιὰν πτέρυγα, του γυπος δε την ἐτέραν ἀπετεμον ευ μάλα εἶτα διαδήσας καὶ κατὰ τους μου τελαμῶσι καρτεροῖς ἀρμοσάμενος καὶ προς ακμοις τοῖς κυπτεροι λαβάς τινας ταῖς χερσὶ παρασκευάσας πει0ώμην μαυτο το πρῶτον ἀναπηδῶν καὶ ταῖς χερσὶν πηρετῶν καὶ ῶσπερ ι χῆνες τι χαμαιπετῶς ἐπαιρόμενος καὶ κροβατῶν αμα μετα της πτήσεως

ἐπεὶ δὲ πήκουέ μοι το ποῆγμα τολμηρότερον δη της πείρας ἡπτόμην, καὶ ἀνελθών επὶ την ἀκρόπολιν ἀφῆκα 63εμαυτον κατὰ του κρημνο φέρων ε αυτ το θέατρον.

11. ς δε ακινδύνως κατεπτόμην, φηλλη δη καὶ μετέωρα ἐφρόνουν καὶ ἄρας ἀπο Πάρνηθος η ἀπο Τμηττου μέχρι Γερανείας ἐπετόμην, εἶτ' ἐκεῖθεν ἐπὶ τον κροκόρινθον

ανω, ἐτα περ Φολόης και ρυμάνθου μέχρι προς τοTαυγετον. δη δ ουν μοι οὐ τολμήματος ἐκμεμελετημένου τέλειός τε και ψιπέτης γενόμενος ουκέτι τα νεοττῶν ἐφρόνουν, αλλ' πὶ τον πιλυμπον ἀναβὰς καὶ ς ἐνῆν μάλιστα κ0ύφως ἐπισιτισάμενος το λοιπὸν τεινονευθυ του οὐρανοὐ το μεν πρῶτον ἰλιγγιῶν πὀ40s βάθους, μετὰ δε φερον και osτ ευμαρῶς ἐπεὶ δε κατ'αυτὴν δ την σελήνην ἐγενόμην πάμπολυ των νεφῶναποσπάσας , σθόμην κάμνοντος ἐμαυτοs, και μάλιστα 6 κατα την ἀριστερὰν πτέρυγα την γυπίνην προσελάσας ουν καὶ καθεζόμενος ἐπ αυτῆς διανεπαυόμην ε την γῆν

430쪽

ἐπισκοποοντι κατεφαίνετο.

μει τε καὶ συνεπισκόπει την λην των επὶ γῆς διάθεσιν.

12. και πρῶτόν γέ μ0 πάνυ μικρὰν δόκει τινὰ την γῆν ὁρῶν, πολ λέγω ζ σελήνης βραχυτέραν - στε εγώ