Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

발행: 1852년

분량: 451페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

ἐπειδήπερ τον λιον μάλιστα φεωρῆτο, μη κατιδὼνεξείποι προς το Ηφαιστον , ἐξω προς ταῖς θυραις ἀπολείπειν ἀεὶ τον νεανίσκον μηνυσοντα πότε ανίσχοι πιλιος. εἶτά ποτε κατακοιμηθηναι μεν ον υλεκτρυόνα σκαὶ προδουναι λὶν φρουρὰν ἄκοντα τον δε πιλιον λαθόντα ἐπιστηνα τῆ φροδίτρὶ καὶ τω υρει ἀφρόντιδι

ἀναπαυομεν δι τ πιστευειν τον λεκτρυόνα μηνῆσαι , εἴ τις ἐπίοι και Ουτω ονυφαιστον παρ' υλίου μα- θοντα συλλαβεῖν αυτους περιβαλόντα και σαγηνευσαντα τοι δεσμοῖς, α πάλαι πεποίητο π αυτους ἀφεθενταδε ζαφείθη τονυρη ἀγανακτῆσαι κατὰ του λεκτρυόνος και μεταβαλεῖν αυτον ε τουτὶ το ορνεον αυτοῖς οπλοις, ως ἔτι της κόρυθος τον λόφον ἔχειν επὶ τη κεφαλη. καὶ δια τουτο μὰς απολογουμενους τ υρει, ο ουδεν φελος, ἐπειδὰν αἴσθησθε ἀνελευσόμενον τον ῆλιον, προ πολλο β0ὰν πισhuαινομενους την ἀνατο-

4. A . Φασὶ μεν καὶ ταsτα ῶ Μίκυλλε το δ' ἐμον ἐτεροῖόν τι γέγονε και πάνυ ἐναγχος ες ἀλεκτρυόνα σοι μεταβεβηκα. Mu Πῶς εθελω γαρ Osr μάλιστα ἐδεναι.AΛER. -υεις τινὰ Πυθαγόραν Μνησαρχίδην Σάμιον

MIR. Πν σοφιστὴν λεγεις, τον αλαζόνα, ο ς ἐνομο 708θέτει μητε κρεῶν γευεσθαι μήτε κυάμους ἐσθίειν, διστον μοὶ γ0υν φον κτράπεζον ἀποφαίνων, ἔτι δε πείθων του ἀνθρώπους ες πέντε ἔτη μη διαλέγεσθαι; AAER 'Iσθι δητα κἀκεῖνο, ς προ του Πυθαγόρου Eυφορβος γένοιτο. M . Γόητά τασι και τερατουργ0ν τον ανθρωπον, ἀλεκτρυών.

ΑΛΕΑ. κεινος αυτος εγώ σοί εἰμι ὁ Πυθαγόρας.

402쪽

380 AO TRIANO I

403쪽

ποτε ὁ φανείς σοι και τινα ινδάλματα μάταια διαφυλάττεις, κενην και ς ὁ ποιητικος λόγος ἀμενηνήν τινα ευδαιμονίαν τῆ μνήμt μεταδιώκων; 6. MIR 'Aλλ' υδεε ἐπιλησομαί ποτε ώ ἀλεκτρυών, ε ἴσθι της ψεως κείνης ' Ῥυτω μοι πολυ το μελι ἐν τοῖς φθαλμοῖς ὁ νειρος καταλιπών ωχετο, . μόγις

σπώμενα οἱον γουναν τοις ώσὶ τα πτερὰ εργάζεται στρεφόμενα, τοιουτον γάργαλον παρειχε μοι τα ρώμενα AER. μάκλεις δεινόν τινα τον -- φης -τ

πτήσεως τον πνον περ τα ἐσκαμμένα δη πηδὰ και ἐν 712 διατρίβει ἀνεωγόσι τοῖς φθαλμοῖς μελιχρος ουτος καὶεναργὴς φαινόμενος ἐθέλω γουν ἀκουσαι οἰός τίς ἐστιν Ουτω σοι τριπόθητος ών. ΜΙΚ. τοιμος λέγειν ηδυ γουν μοι το μεμνῆσθαι και διεξιέναι τι περι αυτου συχε πηνίκα Πυθαγόρα, διηγήσr τα περι των μεταβολῶν; AAEx πειδὰν συ, Λίκυλλει, παυσ1 ονειρώτ- των καὶ ἀποψησρ απὸ των βλεφάρων το μέλι τ νυνδε πρότερος εἰπέ, ῶς μάθω εἴτε δια των ἐλεφαντίνων πυλῶν εἴτε δια αν κερατινων σοι ὁ νειρος κε πεμ

πομενος.

MIK. Ουδε δι' ετέρας τούτων, ω Πυθαγόρα. ΑΛ Καὶ μὴν πιμηρος δύο μόνας ταύτας λέγει.

ΜΙΑ. - χαίρειν τον λῆρον κεινον ποιητην ουδεν εἰδότα νείρων πέρι οι πένητες ἴσως νειροι δια των τοιουτων ἐξίασιν, οῖους κεινος ἐώρα ουδε πάνυ σαφῶς τυφλὰς αυτὸ ων ἐμοι δε δια χρυσῶν τινων πυλῶν ὁ ηδιστος ἀφίκετο, χρυσους και αυτός, χρυσῆ πάντα περιβεβλημένος και πολυ παγόμενος χρυσίον.

404쪽

382 O TRIA IN OT

ἀτεχνῶς γαρ ε της κείνου σοι ευχῆς το νυπνιον κώμεταλλα λα χρυσεια κεκοιμῆσθαί μοι δοκεῖς. T. MIR. Πυλ s. ω Πυθαγόρα, χρυσίον εἶδον, πολυ, πῶς οἴει καλόν, οῖα την αυγην ἀπαστράπτον τί ποτε ὁ Πίνδαρος φησι περ αυτου παινων ἀνάμνησον γαρ με ει οἶσθα, ποτε δωρ ἄριστον εἰπών ir το χρυσίον θαυμάζει, ευ ποιῶν εν ἀρχri ευθυς του βιβλίου καλλιστόν τι ασμάτων απάντων.

AAER. Μῶν κειν ζητεῖς, αριστον μεν δωρ, ὁ ε χρυσος αἰθόμενοi πυρῶτε διαπρέπει νυκτὶ μεγανορος ἐξοχα πλούτου; ΜΙK. η in οὐτ' αὐτό ῶσπερ γαρ τουμῖν ἐνυπνιον ἰδὼν ὁ Πίνδαρος ουτως παινεῖ χρυσίοr . ως θεηδη μάθηὶς οἷόν τι ην ἄκουσον, ω σοφώτατε ἀλεκτρυων. Oτι μεν ου οἰκόσιτος ην χθές. iσθα Εὐκράτης γάρ με ὁ πλουσιος ἐντυχὼν εν αγορὰ λουσαμενον κειν κέλευε την ραν επὶ το δεῖπνον. 7l. 8. AEL. Οἶδα πάνυ τουτο πεινήσας παρ' ολην τηνημεραν, χρι μοι α λείας δη σπέ9ας κες ποβεβρεγμένος τους πέντε κυάμους ἐκείiους κομίζων ν πανυδαψιλες τι δεῖπνον ἀλεκτρυόνι ἀθλητ ποτε γενομένω καὶ λύμπια ου ἀφανῶς ἀγωνισαμένω.MIK Aπεὶ ὁ δειπνήσας πανῆλθον. κά, ευδον ευ-

θυς τους κυάμους σοι παραβαλών. ειτά μοι κατα τον

ρος επιστὰς . . .

405쪽

επέ δὲ υ προ θυμοὶ, και δη λεγω ου πρότερον, ω Πυ 715θαγόρα, πας πλουσίω τινὶ δειπνησα εν απαντι τω βίω τυχη τινὶ γαδ Γ ἐντυγχάνω χθε τω κράτει καὶ γὰμεν προσειπὼν αυτὀν ῶσπερ εἰώθειν δεσπότην ἀπηλλατ- τόuην, ως η καταισχυνοιμι αυτον συν τριβακῶ τω τρίβωνι συμπαρομαρτῶν, ὁ δε Μίκυλλε, φησί, θυγατρος τήμερον ἐστι γενέθλια καὶ παρεκάλεσα των φίλων μάλα πολλούς ἐπεὶ δε τινά φασιν αυτῶν μαλακῶς εχοντα υχοio ν τε ἐναι ξυνδειπνεῖν μεθ' ημῶν. συ ἀντ εκείνου ηκε λουσάμενος, η μη ο γε κληθεὶς αυθις irin ἀφίξεσθαι. ς νυν γε αμφίβολος ἐστι τουτο ἀκουσας γὰπροσκυνήσας ἀπyειν εὐχόμενος ἀπασι θεοῖς ηπίαλόν τινα πλευρῖτιν η ποδάγραν ἐπιπέμψαι τω μαλακιζομενωεκείνω, ου φεδρος εγῶ και ἀντίδειπνος και διάδ0χος ἐκεκλήμην και το ἄχρι του λουτρου αἰῶνα μεγιστον ἐτι- l6θέμην, συνεχες ἐπισκοπῶν ποσάπουν το στοιχεῖον εἴη και πηνίκα δη λελουσθαι δέοι κἀπειδή ποτε ὁ καιρος ἀφίκετο, προς τάχος εμαυτον ἀπορρυφας ἄπειμι κοσμίως μάλα ἐσχηματισμένος, ἀναστρέψας το τριβώνιον, επὶ του καθαρωτέρου γένοιτο Ἀναβολή. 10. καταλαμβάνω τε προ ταῖς θυραις ἄHους τε πολλοὐ καὶ δη κἀκεῖνον φοράδην πο τεττάρων κεκομισμένον, ω με ποδειπνεινε δει τον νοσεῖν λεγόμενον, καὶ ἐδήλου δε πονήρως εχωwυπέστενε γουν και πέβηττε και ἐχρέμπτετο μόχιόν τι καὶ

δυσπρόσοδον, χρος ὀλος ων καὶ διωδηκὼς ἀμφὶ τα ἐξηκοντα ἔτη σχεδόw ἐλέγετο δε φιλόσ0φός τις εἶναι των προς τα μειράκια φλυαρούντων ὁ γουν πώγων μάλα τραγικὸς ν ἐς περβολην κουριῶν. καὶ αἰτιωμένου γεώρχιβίου το ἰατροs, διότι υτως ἔχων ἀφίκετο, α 17 καθήκοντα, ἔφη, οὐ χρὴ προδιδόναι καὶ ταfτα φιλόσοφον ἄνδρα κἀν μυρίαι νοσοι ἐμποδὼν ἱστῶνται ' γη- σεται γαρ Et κράτης περεωρῆσθαι προ ημῶν. . Ου μεν

406쪽

ουν, εἰπ0ν εγώ, ἀλλ' επαινεσεταί σε, ην Oiκοι παρὰ σαυτ' μὰλλον ἀποθανεῖν θελγὶς πελεν τω συμποσίω συναναχρεμψάμενος την ψυχην μετὰ του φλέγματος. κεινος μενουν πο μεγαλοφροσυνηδου προσεποιεῖτο ἀκηκοέναι του

σκώμματος ἐφίσταται δε μετὰ μικρον Efκράτης λελουμένος και ἰδὼν τον Θεσμόπολιν - τουτο γὰρ ὁ φιλόσοφος ἐκαλεῖτο - Αιδάσκαλε, φησίν εὐ μεν ἐποίησας αυ- τὰς κων παρ' μῆς, υ μεῖον δ' αν τι ἐγένετο, και ἀπόντι

γὰρ ἀπαντα ἐξης ἀπέσταλτο αν καὶ ἀμα λέγων ἐσθε χειραγωγῶν τον Θεσμόπολιν ἐπερειδόμενον και τοις ἰκμταις. 11. ἐγὼ μεν ουν ἀπιέναι παρεσκευαζόμην, ὁ δὲ ἐπι- II στραφεὶς καὶ ἐπι πολυ ἐνδοιάσας, ἐπεί με πανυ σκυθρωπον εἶδε, Πάριθι, ἔφη, και συ, ίκυλλε, καὶ Di δείπνει μεθ' ημῶν τον mi γὰρ ἐγώ κελευσω ν τῆ γυναικωνίτιδι μετὰ της μητρος ἐστιῆσθαι. ως συ χώραν ἔχοις ἐσρε ιν υν μάτην λύκος χανών παρὰ μικρόν. αἰσχυνόμενος ὁτι ἐθόκουν ἐξεληλακέναι του συμποσίου τ0παιθων του Et κράτους κἀπειδη κατακλίνεσθαι καιρὸς ην, πρῶτον μεν ἀράμενοι ἀνέθεσαν τον Θεσμόπολιν ουκἀπραγμόνως μὰ si πέντε is αι νεανίσκοι ευμ εγέθεις

υπαυχένια περιβυσαντες αυτ παντοθεν ως διαμένοι ἐν τω σχήματι καὶ ἐπι πολυ καοτερεῖν δυναιτο . ira μηδεμνὰς ἀνεχομένου πλησίον κατακεῖσθαι αυτου ἐμὲ ποκατακλίνουσι φέροντες, ως μοτραπεζοι i μεν τοὐντευθεν ἐδειπνουμεν, ω Πυθαγόρα, πολυοψ ον τι καὶ ποικίλον δεε πνον ἐπι χρυσου πολλοί κα αργύρου ' καὶ ἐκπωμα ram χρυσα καὶ διάκονοι μαῖοι και μουσουργοὶ και γελωτοποιοὶ μεταξύ, καὶ ἀλως ηδίστη τις ῆν - διατριβη πλην ἀλλ' ἐμε ἐλύπει υ μετρίως ὁ Θεσμοπολις ἐνοχλῶν καὶ

7l ἀρετήν τινα πρός με διεξιὼν καὶ διδάσκων ως αιυν ἀπο- φασεις μίαν κατάφασι et ἀποτελοfσι καὶ ς ει μέρα ἐστί, νυξ υκ εστιν, ἐνίοτε δε καὶ κέραr ἐφασκεν ειναί μοι.

407쪽

τοιαυτα πολλα ουδεν δεομενω προσφιλοσοφῶν συνείρει καὶ πετεμνετο την ευφροσυνην υ εῶν ἀκουειν των κιθαριζόντων η ἀδόντων τοιοῆτο μεν σοι, Ἀλεκτρυών, το δεῖπνον.

ΑΛΕΑ. ου ηδιστον, λωίκυλλε, καὶ μάλιστα επεὶ συνεκληρώθη τω λήρω ἐκείνω γέροντι.

12. IX. υκουε δε ηδη και το ἐνυπνιον ' μφ' usτον Eυκράτην χυτον ἄπαιδα ντα ου Oi οπως', αποθνήσκειν, εἶτα προσκαλέσαντά με καὶ διαθήκας θεμε- νον εν αἱ ὁ κληρονόμος η απάντων γιῶ μικρὰν ἐπισχόντα ἀποθανεω μαυτὸν δε παρελθόντα ς την ' - σίαν τὸ μεν χρυσίον καὶ το ἀργυριον ξαντλεῖν σκάφαις τισὶ μεγάλαις ἀέναόν τε καὶ πολυ επιρρεον, τὰ δ αλλα, την σθητα κά τραπεζα καὶ κπώματα και διακόνους, πάντ' ἐμα ς τ εικὸς εἶναι. ἐτα ξηλαυνον επὶ λευκοὐ ζεύγ0υς, ξυπτιάζων, περίβλεπτος ἀπασι τοῖς ὁρῶσι καὶ 720επίφθονος καὶ πρ0εθεον πολλοι καὶ προειπευον καὶ ι- ποντο πλείους εγὼ δε την ἐσθητα την κείνου χων καὶ δακτυλίους βαρεῖς ῖσον ἐκκαίδεκα ξημμενος των δακτύλων κελευον στίασίν τινα λαμπραν εὐτρεπισθῆναι ς' υποδοχην των φίλων οἱ δε ἄγεν ὀνείρω εἰκὰς ηδη παρῆσαν και τὸ δεῖπνον ἄρτι ἐσεκομίζετο καὶ ὁ πότος συνεκροτεῖτο εν τούτω ὁντα με καὶ φιλοτησίας προπίνοντα εν χρυσαῖς φιάλαις κάστω των παρόντων ηδ του πλα- κοίντος σκομιζομενου ἀναβοησας ἀκαίρως συνετάραξας μεν μῖν τὰ συμπόσιον ἀνέτρεψας ὁ τὰς τραπεζας τονδε πλουτον κεῖνον πηνέμιον φέρεσθαι παρεσκεύασας. διασκεδάσας l αρά σοι ἀλόγως ἀγανακτῆσαι κατὰ σοὐ δοκῶ τριεσπερον ανήδεως τι εἶδον ὀνίνειρόν μοι γε- a/όμενον 13. AER. Ουτω φιλόχρυσος ει α φιλόπλουτος, 72l

408쪽

386 AOPRIANO P

A Μίκυλλε, καὶ uo νον τομο ε ἀπαντος θαυμάζεις καὶζ Γ ευθαιμον εἰναι πολυ κεκτησθαι χ9υσίον; MIK. υκ ἐγὼ μόνος , Πυθαγόρα. 0sτο, αλλὰ καὶ συ αυτός, πότε Ευφορβος ησθα, χρυσον καὶ ἄργυρον των βοστρυχων ἐξημμένος χύεις πολεμήσων τοῖς 'Aχαιοῖς, υτ καὶ ε ν πολεμω ενθα σιδη9Oφορειν ii ἀλ-λ0ν η 9υσοφορεῖν μεινον w συ ε καὶ τότε ξλυς χρυσω αναδεδεμενος τους πλοκάμους διαγωνίζεσθαι καί μοι δοκεῖ ὁ υμηρος διὰ τοὐτο αρίτεσσιν μοίας εἰπεῖν σ0υ τὰς κόμας, ὁτι , χρυσω τε καὶ αὐγύρω σφήκωντο. μακρῶ γαρ ἀμείνους θηλαδὴ καὶ ρασμιώτερα ἐφαίνοντο συναναπεπλεγμέναι ' χρυσίω καὶ συναπολάμπουσαι 722 μετ' αὐτοί. καίτοι τα μεν σα, Ἀρυσοκόμη, μέτρια, εἰ Πάνθου υ ὀ ων ἐτίμας το χρυσίον ' ὁ δε πατὴρ πάντων ανδρῶν καὶ θεῶν ὁ Κρόνου καὶ μας, πότε ράσθη rq υργολικης κείνης μείρακος. ον ἔχων ἐς ο τι ἐρασμιώτερον αυτον μεταβαλοι O, d δπo ς αν διαφθείρειε του κρισί0υ τὴν φρουράν - ἀκουεις δήπου ς χρυσίον ἐγένετο καὶ υεὶς δια οὐ τέγους συνῆν si ἀγαπωμεν 2. στε τί αν σοι το ἐπὶ τούτω ἔτι λέγοιμι, σας μὲν χρείας παρέχεται ὁ χρυσός. δε ις αν πα9li, κα- λους τε αυτους καὶ σοφοῖς καὶ σχt ρους απεργάζεται τι-υ ην dόξαν προσάπτων καὶ ξ φανῶν καὶ ἀδόξων ἐνίοτε περιβλέπτους καὶ ἀοιδίμους ἐν βραχεῖ τίθησι:

409쪽

ΜΙΑ. Ουκουν κεῖνος αυτο κλεψας εἶτα πωμόσατο θεους τοσουτους; αλλὰ τί ου εβόας καὶ μννυες τοτε,

Σίμωνι. πῶς γάρ, ο ούδναυτὸς ηπτετο των χρημάτων; επε δε απέθανε πρώην, ἄπαντα κεῖνα κατὰ τους νόμους 24 Σίμωνός ἐστι, καὶ νυν κεῖνος ο τὰ ράκια τα πιναρά, ὁ τὰ τρέβλιον περιλείχων ἄσμενος ξελαυνε ἁλουργῆ καὶ υσγινοβαφῆ ἀμπεχόμενος, οἰκέτας και ζευγη καὶ χρυσῆ ἐκπώματα και ελεφαντόποδας τραπεζας ἔχων ὐφ' ἀπά- των προσκυνούμενος ούδε προσβλέπων ἔτιχμὰς Ἀναγχος νουν γωμεν ἰδὼν προσιόντα, χαῖρε, ἔφην, ω Σίμων, ὀ δε ἀγανακτήσας, Εἴπατε, ἔφη τω πτωχῶ 0ύτω μηκατασμικρυνειν μου τουνομα ' υ γὰρ Σίμων, αλλὰ Σιμωνίδης νομάζομαι. ὀ δε μεγιστον, ηδη καὶ μῶσιν αυτολαί γυναῖκες, ὁ δὲ θρύπτεται προ αυτὰς καὶ ὐπερ ορδκαὶ τὰς μεν προσίεται καιίλεώς εστιν, αἱ δὲ ἀπειλοῶσιν ἀναρτήσειν ἐαυτὰς ἀμελούμεναι ορὰς ὁσων γαθῶν χρυσὸς αἴτιος, εἴ γε και μεταποιεῖ τους ἀμύρτους καὶερασμίους απεργάζεται ῶσπερ ὁ ποιητικὸς εκεῖνος κεστός. 725 ἀκούεις δε και των ποιητῶν λεγόντωπι χρυσε, δεξίωμα κάλλιστον καὶ χρυσος γάρ στιν ὁ βροτῶν ἔχει κρατη. αλλὰ τί μεταξὐ γελασας, ω ἀλεκτρυών; 15. AER. Ποτι π αγνοίας, Ῥίκυλλε, α σὐ τὰ ὁμοια τοῖς πολλοῖς ξηπάτησαι περὶ τῶν πλουσίωw οἱ δε ε l σθι πολλυμῶν ἀθλιώτερον τ0ν βίον βιοῶσι λέγω δε σοι και πένης καὶ πλούσιος πολλάκις γενόμενος καὶ 25

410쪽

παντος βίου πεπειραμένος μετὰ μικρον δε καὶ αὐτος

ρυττόντων.

MIL E α κνουν ὁ κακοδαίμων καν λίγα τῶν 727 ψηγμάτων κειν ς τόνδε τον βίον ξ κείνου ἐπισιτισάμενος αλλὰ και τί μετὰ τοὐτο ἐσομαι εἰπέ εἰκος δε ελδέναι σε. εἰ γάρ τι ἀγαθον sq. ἀπάγξομαι δη ἀναστὰς

πλην αλλὰ ἐπείπερ Et φ0ρβος ἐγενόμ ζν - ἐπάνειμι γὰρ

SEARCH

MENU NAVIGATION