Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

발행: 1852년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

και παῖδας stαλυς σ0ν ισχιλίους, ε ἀπάσης λικίας τι περ το ἀνθηρότατον. 23. ἐτα δεῖπνα ἐπὶ χρυσου - ευτελης γαρ ὁ ἄργυρ0ς κα ου κατ εμε - τάριχος μεν εξ

καὶ συες καὶ λαγώς, και ὁσα πτηνά, ορνις εκ Φάσιδος καὶ ταὼς ξονδίας και ἀλεκτρυὼν ὁ Νομαδικός οι δε 264σκευάζοντες εκαστα σ0φισταί τινες περὶ πεμματα καὶ χυ- μους εχοντες. εἰ δε τινι προπίοιμι σκυφ0ν η φιάλην αἰτήσας ὁ εκπιὼν ἀποφερετω και το εκπωμα. 24. οἱ θε νυν πλουσιοι προς με I90 δηλαδ ἀπαντες, και οὐκετι το ἀργυροον πινάκιον η τον σκυφ0ν ἐπιδείξεται ιονικος εν ν πομπηὶ και μάλιστα ἐπειδὰν οὐ τους ἐκετας τους ἐμους ἀργυρω τοσουτω μωμενους τη πόλει δε ταῶταεξαίρετα παρ' μ0 υπηρξεν αν, αἱ μεν διανομαὶ κατὰ μηνα εκαστον δὐαχμα τω μεν ἀστῶ εκατόν, ω δε μετοίκωημισυ τ0sτων, θαυμάσια δε ες κάλλος θεατρα και βαλανεῖα, και την θάλατταν ἄχμι προς το Λίπυλον ηκειν κἀν- ταίθά που λιμενα ειναι επαχθέντος ὀρύγματι μεγάλω τουυδατος, ως το πλοῖόν μου πλησίον ορμεῖν καταφανες νε το Κεραμεικ0f. 25. τοι φίλ0ις ε μῖν, Σαμίππωμεν i κοσι μεδίμνους ἐπισημου χρυσίου παραμετρησαιτον οἰκονόμον ἐκέλευσα αν, ιμ0λάω δε πεντε χοίνικας, Λυκίνω δὲ χοίνικα, ἀπομεμαγμενην καὶ ταυτην, τι λάλος ἐστι και επισκώπτει μου την ευχήν. ofτον βουλό 26, μην βιῶναι τον βων πλουτῶν υπερβολην και τρυφῶν και πάσαις δοναῖς ἀφθόνως χρώμενος. είρηκα, καί μοιο Ερμης τελεσι0υργησειεν αυTά.

252쪽

26. o. οἶσθα ουν es δείμαντε, ς πάνυ σοι απὸ λεπτης κρόκης ὁ πῶς ουτοσὶ πλοfτος ἀπήρτηται, καὶην κείνη ἀπο9ραγῆ, πάντα ἐχεται και ἄνθρακίς σοι ὁ

σεις πλουτῶν τις γα Oioεν ει τι σοι παρακειμενης της

χρυσῆς τραπεζης, π9ιν επιβαλεῖν την χει9α καὶ ἀπογευ- σασθαι του ταὼ η του Νομάδος ἀλεκτρυόνος, ἀποφυση- σας το ψυχίδιον ἄπει γυψὶ και κόραξι πάντα κεῖνα καταλιπών η θελεις καταριθμησομαί σοι τους μεν αυτίκα του πλούτου πρὶν ἀπολαίσαι ἀποθανόντας, ἐνίους ὁ καιζῶντας ἀποστεργηθέντας ν iχ0ν πό τινος βασκάνου προ τα τοιαίτα δαίμονος ἀκουεις γάρ που τον 90ῖσον και τον Πολυκράτην πολυ σου πλουσιωτέρους γενομένους εκπεσόντας εν βραχεῖ των ἀγαθῶν πάντων.

27 ῖνα δε σοι και τούτους ἀφῶ, τό γε γιαίνειν ἐχέγγυον οιει σοι γενήσεσθαι καὶ βέβαιον του osse πολλοῖς τῶν 25 πλουσίων κακοδαιμόνως διάγοντας πο τῶν ἀλγηδόνων, τους μεν ουδε βαδίζειν δυναμένους, ἐνίους δε τυφλους

νομάχω τω πλουσίω και θηλύνεσθαι, ἐκεῖνος εὐοiδα, καν μη εἴπῖς. ἐῶ λέγειν ὁσας ἐπιβουλὰς μετὰ του πλούτου και λύστὰς και φθόνον και μῖσος παμὰ τῶν πολλῶν. ορὰς ῖων σοι πραγμάτων αἴτιος ὁ θησαυρὰς γίνεται; AAEIM 'Aεὶ σύ μοι, Λυκῖνε, πεναντίος ωστε οὐδε την χοίνικα ἔτι ληψ ἐς τέλος μου της ευχῆς ἐπηρεάζων. APR. Tofτο μεν ηδη κατὰ τους πολλους τῶν πλουσίων ἀναδύη καὶ ανακαλεῖς την πόσχεσιν. αλλὰ συ δη Σάμιππος ευχου.

253쪽

εκ αντινείας, ώς ιστε - ναυν μεν ου αἰτήσομαί μοι γενέσθαι η γε τοῖς πολίταις ἐπιδείξασθαι αδυνατον, ουδε μικρολογήσομαι προς τους θεους ηοαυρον αιτῶν καὶ μεμετρημενον χρυσίοW ἀλλα δυνανται γὰρ πάντα iθεοί, και τὰ μεγιστα εἶναι δοκουντα, και ὁ νόμος της ευχῆς ον ιμόλαος θηκε φησας μηδεν ὀκνεῖν αἰτεῖν, ςεκείνων προς οὐδεν ἀνανευόντωW αιτῶ dq βασιλευς γενέσθαι οὐχ Dς λεξανδρος ὁ Φιλίππου η Πτολεμαῖος Μιθριδάτης η ε τις ἄλλος ἐκδεξάμενος την βασιλείαν παρὰ πατρ0ς ρξεν, αλλά μοι το πρῶτον ἀπο ληστείας

ἀρξαμενω ταῖροι καὶ συνωμόται σου τριάκοντα, πιστοὶ μάλα καὶ πρόθυμοι, γενέσθωσαν, ἐτα κατ λίγον τριακόσιοι προσιόντες μῖν ἄλλο επ' ἄλλω, ἐτα χίλιοι και 267 μετ' οὐ πολυ μυριοι, καὶ το πὰν εις πέντε μυριάδας το ὁπλιτικόν, ππεῖς δε ἀμφὶ τους πεντακισχιλίους. 29. ἐγὼ δε χειροτονητος φ απάντων προκριθεὶς ἄρχων, ἄριστος εἰναι δόζας ἀνθρώπων γεῖσθαι καὶ πράγμασι χρῆσθαι - τοsτό γε αυτ ηδη μείζονα εινα τῶν ἄλλων βασιλέων ἄτε ἀρετὶ προχειρισθέντα πο της στρατιῆς ἄρχειν, οὐ κληρονόμον γενόμενον ἄλλου πονήσαντος ες την βαοι- λεωπι ἐπεὶ τω δειμάντου θησαυρῶ παραπλήσιον τοτοιOsτο, και το πρῆγμα οὐχ μοιον δύ, ῶσπερ ταν ἴδη τις αυτὰς δι' αυτο κτησάμενος την δυναστείαν. ΛΓK. Παπαῖ, ω Σάμιππε, οὐδεν μικρόν, αλλὰ τοκεφάλαιον αὐτὴ τῶν ἀγαθῶν απάντων σύ, εχτησας ἄρχειν ἀσπίδος τοσαύτης ἄριστος δη προκριθεὶς π τῶν

πεντακισμυρίων τοιοfτον μῖν η Μαντίνεια θαυμαστὸν

βασιλέα και στρατηγὸν ἐλελήθει ἀνατρέφουσα. πλην ἀλλὰ βασίλευε καὶ ros τῶν στρατιωτῶν καὶ διακόσμει το τε ἱππικὸν και τοὐς ἀνέρας τοὐς ἀσπιδιώτας ἐθέλω γὰρ εἰ-

254쪽

226 AO TRIA NOT

δέναι οἱ βαδιεῖσθε τοσουτοι οντες ε υρκαδίας η επὶ τίνας αθλίους πρώτους ἀφίξεσθε. 30. A M. Aκουε, es Λυκῖνε, μῆλλον δέ, ει σοι φίλον, ἀκολούθει μεθ' ημῶ ππαρχον γάρ σε τῶν πεντακισχιλίων ἀποφανῶ.

APR. υλλα της με τιμῆς es βασιλεs, χάριν οἶδά

μοειδὴς ὼ ὁ ῖππος ἐξενεγκ με τ0ν χαλινον ἐνθακὼν ες μεοους τους πολεμίους, η δεήσει καταδεθῆναί με προς

τ ἐφίππιον ει μελλω μενεῖν τε ἄνω και ξεσθαι του χαλινο s.

31. AMM. Ἐγώ σοι, es Σάμιππε, γησ0μαι τῶνιππέων Λυκῖνος ὁ τλδεξῶν κέρας ἐχέτω. ίκαιος δ' αὐεἴη τυχεῖν πα9 σου τῶν μεγίστων τοσούτοις σε μεδίμνοις δωρησάμενος επι γη ,ου 29υσίου. M. α αυτοὐς ἐρώμεθα, es 'Aδείμαντε, τοὐς ιππέας εἰ δέξονταί σε ἄρχοντα σφῶν γενέσθαι. τω δοκεῖ, ιππεῖς, δείμαντον ἱππαρχεῖν, ἀνατεινάτω την χεῖρα. ABELM. Πάντες, ως ρὰς es Σάμιππε, ἐχειροτόνησαν.

M 'Aλλὰ σωμεν ἄρχε της Ἀπου, Λυκῖνος δὲ ἐχέτω τ0 εξιόw ουτοσὶ δε ιμόλαος ἐπὶ του εὐωνύμου τετάξεται ἐγὼ ὁ κατὰ μέσον, ς νόμος βασιλεsσι τῶν Περσῶν, ἐπειδὰν αὐτοὶ συμπαρῶσι. 32. π00ῖωμεν δε δη269 την ἐπὶ Κορίνθου διὰ της ρεινῆς ἐπευξάμενοι τῶ βασιλείω Bu κἀπειδὰν τἀν Ἐλλάδι πάντα δη χειρωθ

255쪽

σώμεθα - ουδεὶς γὰρ ὁ ναντιωθησόμενος ημῖν τα πλατοσουτοις υσιν , ἀλλ' ἀκονιτὶ κρατουμεν - πιβάντες όπὶ τὰς τριήρεις καὶ τους Ἀπ0υς ες τὰς ἱππαγωγους εμβιβάσαντες - παρεσκευασται δ' εν Κεγχρεαῖς καἰ σῖτος ικανὸς καὶ τα πλοῖα διαρκῆ και τα αλλα πάντα - διαβάλλωμεν τον ιγαχυ εις την γωνίαν, ἐτα κεῖ φυρτεμιδι

θυσαντες καὶ τὰς πόλεις ἀτειχίστους λαβόντες ραδίως ἄρχοντας ἀπολιπόντες προχωρῶμεν επὶ Συρίας δια Καριας, εἰτα Λυκίας καὶ Παμφυλίας καὶ Πισιδῶν καὶ τῆς παραλί0υ και ρεινῆς Κιλικίας ἄχρι αν επὶ τ0ν Εὐφράτην

ἀφικώμεθα.

33. o. με, βασιλεs, ει δοκεῖ, σατράπην τῆς

Ἐλλάδος κατάλιπε δειλος γάρ εἰμι κα των ἐκοι πολῖἀπελθεῖν ου αν δεως ὁπομείναιμι - δε ἐοικας επὶ

Ἀρμενίους καὶ Παρθυαίους ἐλάσειν μάχιμα φῆλα καὶ την τ0ξικην εἴστοχα. στε ἄλλω παραδους τωδεξιον με υν- τίπατρόν τινα επὶ τῆς Ἐλλάδος εασον, μη με και διαπείρτὶ τις οἰστω ἄθλιον βαλώνας τα γυμνὰ περὶ Σουσα φΒάκτρα ἡγούμενόν σοι τῆς φάλαγγος. M. ποδιδράσκεις, es Λυκῖνε, τον κατάλογον δειλολῶν. ὁ δε νόμος ἀποτετμῆσθαι την κεφαλήν, εἴ τις 70λιπὼν φαίνοιτο την τάςιν ἀλλ' πεὶ κατὰ τον Et φράτην ήδη ἐσμεν καὶ ὁ ποταμὀς εζευκται καὶ κατόπιν ὁπόσα διεληλέθαμεν ἀσφαλῶς χει καὶ πάντα παρχοι κατεχουσιν υπ' εμο ἐκάστω θνει πεισαχθεντες, ι δε και ἀπίασι την Φοινίκην μῖναν τοσούτω καὶ την Παλαιστίνην εἰτα

καὶ την Ai γυπτον προσαξόμενοι, σὴ πρῶτος, ῶ Λυκῖνε, διάβαινε το δεξιὸν ἄγων, εἶτα γὼ καὶ με ἐμε ο ιμμλαος επὶ πῆσι δε το ἱππικὸν ἄγε συ, ἁ δείμαντε. 34. καὶ δια μεν τῆς Μεσοποταμίας ουδεὶς ἀπήντηκεν ἡμῖν πολέμιος, αλλα ἐκόντες αυτούς τε καὶ τὰς ακροπόλεις ἄνθ ρωποι ἐνεχείρισαν, κα ἐπὶ Βαβυλῶνα ἐλθόντες ἀπροσδόκη- 15 -

256쪽

228 AO TRIA IN OTτοι παρήλθομεν ει το εἴσω των τειχῶν καὶ χομεν την πόλιν ὁ βασιλευς δε περὶ Κτησιφῶντα διατρίβων κουσε την φοδον, εἰτα εἰς Σελευκειαν παρελθών παρασκευάζεται ιππέας τε ὁτι πλείστους εταπεαπόμενος καὶ τοξότας καὶ σφενδονητας ἀπαγγέλλουσι δ' υν ι σκοποὶ αμφὶ τὰς κατον Ο μυριάδας του μαχίμου συνειλέχθαι κα τουτων εὐκοσιν iπποτοξότας, καίτοι υπω ο ρμένιος πάρεστιν υτε οἱ κατὰ την Κασπίαν θάλατταν οικοῆντες υτ οι ἀπο Βάκτρων, ἀλλ' εκ τῶν πλησίον καὶ προαστείων της ἀρχῆς ' ουτ ραδίως τοσαυτας μυριάδας 27 κατέλεξε. και9O Obν ηδη σκοπειν μὰς O τι χρη ποιειν.

ἀπιέναι την ἐπὶ Κτησιφῶντος, μὰ δε ooππικον αυτο sμένειν την Βαβυλῶνα ιαφυλάξοντας. M. ποδειλιας καὶ σύ, es δείμαντε, πλησί0ντ0s κινδυνου γενόμενος σοὶ δε τί δοκεῖ, ω ιμόλαε; TIM. πάσ τ στρατιὰ βαδίζειν ἐπὶ τους πολεμωυς μηθε πεμιμένειν εστ αν ἄμεινον παρασκευάσωνται πανταχόθεν τῶν συμμάχων προσγενομένων ἀλλ εως ετι καθ Ἀδόν εισιν οἱ πολέμιοι, ἐπιχειρῶμεν αὐτοῖς. M. E λέγεις. σὐ δε τί, o Λυκῖνε. δοκιμάζεις; ATK. γώ σοι φράσω επειδὴ κεκμήκαμεν συντόνως δεύοντες, πότε κατήειμεν ωθεν ε τον Πειραιῶ, καὶ si ηδ τριάκοντά που σταδίους προκεχω9ηκαμεν

και O λιος πολύς, κατὰ μεσημβρίαν γὰρ δη μάλιστα, ενταίθά που ἐπὶ τὰς ἐλαίας επὶ της ἀνατετραμμένης στη-

M. πιι γὰρ θήνησιν es μακάριε, ιναι δοκεῖς, ὁ ἀμφὶ Βαβυλῶνα ἐν τω πεδίω προ τῶν τειχῶν εν ο σούτοις στρατιώταις κάθησαι περὶ os πολέμου διασκο

257쪽

ΛΥK. υ γε πέμνησας. εγώ δε νηφειν μην καὶ Ου παραποφανεισθαι την γνώμην. 36. AM. Πρόσιμεν δ' , ει σοι δοκεῖ και οπως αν 272δρες ἀγαθ0 εν τοῖς κινδύνοις σεσθε μηδε προδώσετετο πατρων φρόνημα ' δη γαρ που καὶ ι πολεμιοι πιλαμβάνουσιν. στε το μεν συνθημα εστω Ἐνυάλιος

υμεῖς δε ἐπειδὰν σημάνχὶ ὁ σαλπιγκτης, ἀλαλάξαντες καιτα δόρατα κρουσαντες προς τὰς ἀσπίδας επείγεσθε συμ- ιιῖξαι τοις ναντίοις και εντὰς γενεσθαι των Oςευμάτων, ῶς μηδε πληγὰς λαμβάνωμεν ακ90β0λίζεσθαι αυτοῖς διδόντες καὶ επειδ ες χεῖρας δη συνεληλυθαμεν, το μεν εὐωνυμον και ὁ ιμόλαος τρεψαντο τους καθ' αυτους Μήδου οντας το δε κατ' με σόπαλον τι, Πέρσαι γα9 εἰσι και ὁ βασιλευς εν αυτοις η δείππος απασα των βαρβάρων πι το δεξιὸν ημῶν ελαυνουσιν, ῶστε, es Λυκῖνε, αυτός τε ἀνηρ ἀγαθὸς γίγνου και τοι μετὰ σαυτ0s παρακελευου δεχεσθαι την πέλασιν. 37. PK. 3Z της τύχης π με γαρ οἱ ιππεῖς ἀπαντες και μόνος πιτήδειος αυτοῖς εδοξα πελαύνεσθαι καί μοι δοκῶ, ν βιάζωνται, αὐτομολήσειν προσδραμὼν ες την παλαίστραν τι πολεμοίντας et μῆς καταλιπών.

M. Μηδαμῶς κρατεις γὰρ αυτῶν καὶ συ δη τομερος εγο δε ώς ὁρας, και μονομαχήσω προ τον βασι- λεα προκαλεῖται γάρ με καὶ ἀναδῆναι πάντως αἰσχρόν. 273ATK. M Bία και τετρώση αὐτίκα μάλα προς αυτos βασιλικὸν γὰρ καια τρωθῆναι περὶ της ἀρχης μαχόμενον. M. M λέγεις. πιπόλαιον μεν μοι τετραίμα καὶ ου ει τὰ φανερὰ του σώματος, ῶς μηδε την οὐλὴν ὐστε ρ0ν ἄμορφον γενέσθαι πλην αλλὰ ορὰς πως πελάσας μια πληγri αυτόν τε και τον Ἀπον διέπειρα την λόγχην ἀφείς, ἐτα την κεφαλὴν ἀποτεμὼν καὶ φελὼν το διά

258쪽

τωπι, 38. οἱ βάρβαροι προσκυνείτωσαμ υμῶν κατὰ τον Ελλήνων νόμον αρξω εἷς στρατηγος νομαζόμενος ἐπὶ

τουτοις αὐα εννοεῖτε σας μεν πόλεις πωνυμους ἐπ'

ἐμαυτο οἰκιῶ. σας δε καὶ καθαιρήσω ελὼν κατὰ κράτος, α αν βρίσωσί τι ες την αρχήν. πάντων δε μάλιστα Κυδίαν τον πλούσιον μετελεύσ0μαι ος μο9ος ετιών μοι ξεωσε του ἀγροδεπιβαίνων κατ ολίγον εοῦτο εἴσω των δρων. 39. - Πεπαυσ0ήδη, ω Σάμιππε καιρὸς γὰρ σε ἡ Ῥεν νενικηκότα τηλικαύτην μάχην εν Βαβυλῶνι ευωχεῖσθαι τα επινίκια - εκστάδιος γὰρ οἶμαί σοι φαρχή Tιμόλαον δε ν τω μέρει ευχεσθαι δπερ αν θέλI.

274 πονώτε0α και βιαιότερα των δειμάντου, παρ ὁσονακεῖ νος μεν τρυφα διτάλαντα χρυσεα εκπώματα προτεινόμενος τοι συμπόταις συ δε καὶ ἐτιτρώσκου μ0νομαχων καιεδεδίεις καὶ φρόντιζες νυκτωρ καὶ μεθ' ἡμέρα ου μόνον γάρ σοι τὰ παρὰ των πολεμίων φοβερὰ ην , αλλὰ καιἐπιβ0υλα μυρίαι καὶ φθόνος παρὰ των συνόντων καιφλσος και κολακεία φίλος δε υδεὶς ἀληθής, αλλὰ προς τοδέος ἄπαντες ἡ προς την ελπίδα εὐνοι δοκουντες εἶναι.ὰπόλαυσις μεν γε ofδείναρ των δέων , αλλὰ δόξα μόνηκα πορφυρὶς χρυσῶ ποικίλη καὶ ταινία λευκὴ περὶ τω μετώπω καὶ δ0ρυφόρ0 προῖόντες, τὰ δ' ἄλλα κάματος αφόρητος καὶ ηδία πολλή, και χρηματίζειν δει τοῖς παρα των πολεμίων κουσιν δικάζειν φκαταπέμπειν τοις πηκόοις ἐπιτάγματα, και τοι ἀφέστηκέ τι θνος ἐπελαύνουσί τινες των ἐς της αρχῆς. δεδιέναι οὐ δεῖ

παντα και φορῆσθαι, καιέλως πὀ πάντων μῆλλον ηυπο σεαυτο ευδαιμονίζεσθαι. 40. καὶ γὰρ οὐν και τόδε πῶς ου ταπεινόν, τι και νοσεῖς τὰ ομοια τοι ἰδιώταις

259쪽

κ H ὁ πυρετος ου διαγινωσκε σε βασιλεα οντα ουδ' ὁ θάνατος δέδιε τους δ0ρυφόρους, αλλ' ἐπιστάς, οπόταν αυτωδοκύ, γε οἰμώζοντα Ουκ αἰδουμενος το διάδημα σὐ δελουτως ψηλος καταπεσὼν ἀνάσπαστο εκ ου βασιλείου θρόνου την αυτην οδον απει τοις πολλοις, ἰσότιμος ελαυνόμενος εν τύ αγέλη των νεκρῶν χωμα ψηλον περ γης και στήλην μακρὰν η πυραμίδα ευγραμμ0ν τὰς γωνίας ἀπολιπων, εκπρόθεσμα καὶ ἀνεπαίσθητα φιλοτιμηματα εικόνες δε κεῖναι και νεω, ους ἀνιστὰσιν αἱ πόλεις θεραπεύουσαι, και το μέγα ἴνομα πάντα κατ ολίγον ἀπορ- 275ρει καὶ ἄπεισιν ἀμελούμενα. ην δε καὶ τι μάλιστα ἐπὶ πλειστον παραμείν si τίς τι ἀπόλαυσις ἀναισθήτω αυτωγενομένω; ορὰς οἱ μεν τι ζῶν ξεις πράγματα δεδιὼς καὶ φροντίζων καὶ κάμνων, οἱ δε και μετὰ την ἀπαλλαγὴν ἔσται;

41. λλ' ηδη σον αἰτεῖν, πιμόλαε, καιέπως περβάλη τούτους, σπερ εἰκὀς ἄνδρα συνετὸν και πράγμασι χρῆσθαι εἰδότα.TΙΜ. Σκόπει οὐν ω Λυκῖνε, εἴ τι ἐπιληψιμον ευ- ξομαι καὶ ο τι αν sθῆναί τις δυνηθείη χρυσῖν μεν os νκαι θησαυρους και μεδίμνους νομίσματος η βασιλείας και πολέμους και δείματα περ της αρχῆς, α εἰκότως διέβαλες, ου αἰτήσομαι ' βέβαια ὰ ταfτά γε και πολλὰς

τὰς ἐπιβ0υλὰς ἔχοντα και πλέον του δέος το ἀνιαρὸν ναυτοῖς ν. 42. γὼ δε βούλομαι τον Ερμῆν ἐντυχόντα μοι

δοsναι δακτυλίους τινὰς καὶ τοιούτους την δύναμιν, ναμεν στε αεὶ ἐρρῶσθαι καὶ γιαίνειν το σῶμα και ἄτρωτον ἐναι και ἀπαθῆ , τερον δε- μη ὁρῆσθαι τον περιθέμενον , οἱ0 ην ὁ του Γύγου , τον δέ τινα ως ἰσχύειν υπερ ανδρας μυρίους καὶ ο τι αν ἄχθος ἄμα μυρίοι κινῆ σαι μόλις δύναιντο, τοίτο με αδίως μόνον ἀνατίθε-οθαι, ἔτι δε καὶ πέτεσθαι πολῶ ἀπλτης γης ἀρθέντα, καὶ

260쪽

προς τουτο εἶναί μοι δακτυλιόν τινα καὶ μην καὶ ς υπνον κατασπῶν ὁπόσους αν ἐθέλω καὶ πασαν θέραν προσιόντι μοι ἀνοίγεσθα χαλωμενου του κλείθρου κώτου μοχλου αφαι90υμενου, ταsταὰμφότερα ἐς θακτύλιος 27 δυνάσθω. 43. 0 ὁὲ μέγιστον αλλος τις εστ επὶ πῆσινυ διστος, ῶς εράσμιον εἰναι με περιθέμενον παισὶ τοῖς

ωραίοις καὶ γυναιξὶ καὶ δήμοις λοις κρὰ μηδένα ἐναι ἀνεραστον καὶ o τω μὴ ποθεινότατος εγῶ καὶ νὰ στόμα,

ῶστε πολλὰς γυναῖκας ου φερουσας τον ἔρωτα καὶ ἀναρ- τὰν εαυτας καὶ τα μειράκια πιμεμηνεναι μοι καὶ ευδαίμονα εἶναι δοκειν. ει τινα καὶ μόνον προσβλεψαιμι αυ- τῶν, ει δ' περ09ωην κὰκεινα πὰ λύπης ἀπολλύσθω. και λως περ οὐ Γάκινθον η πλαν η Φάωνα τοναῖον εἶναί με. 44. καὶ ταυτα πάντα εχειν μὴ Oλιγοχρόνιον οντα

μηδε κατὰ μετρ0ν ζῶντα της ἀνθρωπίνης βι0τῆς, αλλ ετη

χίλια νεο εκ νέου γιγνόμενον διαβιῶναι ἀμφὶ τα πτακαίδεκα ἔτη ἀει ἀπ0δυόμενον et γῆρας ῶσπερ Di φεις Ουδεν γὰρ δεησε με ταυτα ἔχοντα πάντα γὰρ ἐμὰ ην αντὰ των ἄλλων, ες σου νοθειν τε τὰς θύρας δυνάμην και κοιμίζειν του φύλακας καὶ θέατος ἐναι εἰσιών. ει δε τι νονδοις Υπερβορέοις θέαμα παράδοξον η κτῆμα τίμιον η ὁσα εμφαγεῖν η πιεῖν δέα ου μεταστειλάμενος, αλλ αυτὰς ἐπιπετόμενος πέλαυ0ν πάντων ε κόρον καὶ ἐπεὶ γρυψ πόπτερον θηρίον η φοινι ὁρνεον εν Ἀ-27 δοις ἀθέατον τοι ἄλλοις, εγώ ε καὶ τ0ῆτο ἐώρων ἄν, καὶ τὰς πηγὰς ὁ τὰς Νείλου μόνος αν ηπιστάμην καὶ oσον

τῆς γῆς α0ικητον, καὶ ε τινες αντίποδες μιν οἰκουσι τονότιον τῆς γῆς μίτομον ἔχοντες ἔτι ὁ καὶ ἀστέρων φύσιν και σελήνης και αυτου λίου ραδίως ἔγνων αν απα- θὴς ν τω πυρί, καὶ το πάντων διστον, αυθημερ0ναγγεῖλαι ες Βαβυλῶνα, τίς ἐνίκησεν λύμπια, καὶ ριστησαντα, εἰ τύχοι, ν Συρία δειπνῆσαι ν 1ταλία εἰδέ

SEARCH

MENU NAVIGATION