Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

발행: 1852년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

πανεν.

1. ΛΥΚΙΝΟΣ. Ουκ γὼ 'λεγον οτι θῆττον του γυ-πας ωλος νεκρος εν φανερω κείμενος η θέαμά τι των παραδόξων ιμόλαον διαλάθοι, καν εἰς Κόρινθον δέοι ἀπνευστὶ θεοντα ἀπιέναι δια τοῆτο ουτω φιλοθεάμων

ΤΙΜΟΛΑΟΣ. γαρ εδει καὶ ποιεῖν, es Λυκῖνε, σχολην γοντα πυθόμενον ουτως περμεγεθη ναυν καὶ πέρα του μετρ0 ε τον Πειραt καταπεπλευκέναι μίαν των, Αἰγυπτου ει Tταλίαν σιταγωγῶν oiμαι δε καισφω, σέ τε και Σάμιππον τουτονί, μη κατ' αλλο τι ξαστεος κειν η ὀψομένους τ πλοιον. ΛΓK. M ία, καὶ δείμαντος ὁ Μυρρινουσιο ε πετο μεθ' ημῶν, ἀλλ' υκ ἐδ' που νυν κεῖνος εστιν ἀποπλανηθεὶς ν τω πλήθει των θεατῶν αχρι μεν γαρτης νεὼς αμα ηλθομεν και ανιόντες ες αυτην συ μέν, οἶμαι, Σάμιππε, προήεις, μετὰ σε δε ὁ Ἀδείμαντος ήν,

εἶ Ἀγὼ μετ Ἀκεῖνον εχόμενος αυτου ἀμφοτέραις, και με δια της αποβάθρας ὀλης παρέπεμψε χειραγωγῶν πο- δεδεμένον ἀνυπόδητος αυτος ων το ἀπὸ τούτου δε ουκέτι αυτον εἶδον ουτε ενδον ουτ επεὶ κατεληλύθαμεν. 2 8

ἀπελιπεν; πότε, ἐμαι, το ραχν κεῖν μειράκιον εκτης θαλάμης προῆλθε το την καθαρὰν θόνην ενδεδυκός, ἀναδεδεμένον εις τουπίσω την κόμην π αμφότερα τολμετώπου ἀπηγμένην εἰ τοίνυν εγὼ δείμαντον οιδα, οἶμαι, γλαφυρον υτω θέαμα κεῖνος ἰδὼν μακρὰ χαί-

242쪽

214 AOPRIA NOT

ρειν φράσας τω Αἰγυπτίω ναυπηγῶ περιηγουμένs τοπλοιο παρεστηκε ακρύων, σπερ iuθε ταχυδακρυς

γαρ ὁ ἀνὴρ ες τα εὐωτικά.A . Καὶ μην ου πάνυ καλός, es Σάμtππε, ὁ μει- μακίσκος εδοξέ μ0ι, ῶς αν και δείμαντον ἐκπλῆξαι,

τοσουτοι θήνησι καλοὶ επονται, πάντες ελεύθεροι, στω- μέλοι το φθεγμα, παλαίστρας αποπνεοντες Oiς καὶ παρα- δακρυσα ου ἀγεννες' ουτος ὁ προς τω μελάγχρους εἰ - 249 ναι και πρόχειλός εστι καὶ λεπτὀ ἄγαν τοῖν σκελοῖν, καὶ ἐφθέγγετο ἐπισεσυρμενον τι καὶ συνεχες και επίτροχον. Ἐλληνιστὶ μέν, ε το πάτριον δε τω ψόφω και τετης φωνῆς τύνω η κόμη ὁ καὶ ς τουπίσω ὁ πλόκαμ0ς συνε σπειραμενος ου ελευθερον αυτόν φησιν ἐναι. 3. I M. Tosτο μεν ευγενείας, es Λυκῖνε, σημεῖόνεστιν ιγυπτιας η κόμη ἄπαντες γα αύτην ο ελεύθεροι παῖδες ἀναπλεκονται ἐστε προς το ἐφηβικόν , εμπαλιν η οι πρόγονοι μῶν, ἐς ἐδόκει καλον εἰναι, κομῆντους γεροντας ἀναδουμένους κρωβυλον πο τεττιγι χρυ-o ἀνειλημμένον. M. υ γε, es ιμόλαε, ὁτι μὰς ἀναμιμνησκεις των Θουκυδίδου συγγραμμάτων δεν ω'900ιμί πεμὶ

της αρχαίας μῶν τρυφῆς εἶπεν εν τοῖς Ιωσιν, πότε ι τότε συναπωκίσθησαν.

250 4. I M. τάμ. Σάμιππε, νυν ἀνεμνησθην, πόθεν μῶν ἀπελείφθη Ἀδείμαντος, τε παρὰ τον Oτῖν ἐπι πολυ στημεν ἀναβλεποντες ἀριθμουντες των βυρσῶν τὰς επιβ0λὰς καὶ θαυμάζοντες ανιόντα τον ναύτην δια τῶν κάλων, εἶτα επὶ της κεραίας ἄνω σφαλῶς δια

243쪽

M. Καὶ μάλα δοκεῖ, ν πως ἀνεωγυῖαν τι την παλαίστραν καταλάβωμεν. 5. ἀλλα μεταξυ λόγων λίκη ναυς, εἴκοσι καὶ κατὀν πηχεων λεγε το μῆκος ὁ ναυ-πqγός, fρ0 δε περ τ0 τέταρτον μάλιστα τούτου, καὶαπὸ του καταστρώματος ες τον πυθμενα, η βαθύτατον κατὰ τον ἄντλον εννέα πρ0 τοῖς ἱκοσι τὰ δ' ἄλλα λίκος μεν ο ἱστός, ὁσην δε ἀνέχει την κεραίαν, οῖ καιπρ0τόν κέχρηται και συνέχεται , ως δε η πρύμνα μενεπανέστηκεν ρέμα καμπύλη χρυσουν χηνίσκον πικειμενη , καταντικρὴ δε ἀνάλογ0ν ὴ πρῶρα ἡπερβέβηκεν ςτ πρόσω ἀπομηκυνομένη, την ἐπώνυμ0ν της νεὼς θεῖν ἔχουσα την σιν κατέρωθεw ὁ μεν γὰρ ἄλλος κόσμος 252αι γραφαὶ καὶ του στίου παράσειον πυραυγές, προτούτων αἱ ἄγκυραι και στροφεῖα καὶ περιαγωγεῖς και αἱ κατὰ την πρύμναν οἰκησεις θαυμάσια πάντα μοι ἔδοξε.6. καὶ το τῶν ναυτῶν πλῆθος στρατοπέδω αν τις εἰκάσειεν. λέγετο δε καὶ τοσοίτον ἄγειν σῖτον, ς ἱκανὸν εἰναι πῆσι τοῖς εν νυττικn ἐνιαύσιον προς τροφην.κἀκεῖνα πάντα μικρός τις ἀνθρωπίσκος γέρων δη ἔσωζεν π λεπτε κάμακι τὰ τηλικαῆτα πηδάλια περιστρέφωμ εδείχθη γάρ μοι ἀναφαλαντίας τις, οὐλος, ων,

TIM. Θαυμάσιος την τέχνην, ς ἔφασκον ἐμπλέοντες. καὶ τὰ θαλάττια σοφὸς περ τον Πρωτέα.

244쪽

σαιμεν.

Tm. ναυκληρος αυτος διηγεῖτό μοι, χρηστος ανη καὶ προσομιλῆσια δεξιός. φ δε ἀπο της Φάρου ἀπάραντας ου πάνυ βιαίω πνευματι ἐβδομαίους ἰδεῖν τον

Ακάμαντα, iτα ζεφυρου ἀντιπνεύσαντος ἀπενεχθῆναι πλαγίου αχρι Σιδῶνος ἐκειθεν ὁ χειμῶνι μεγάλω περιπεσόντας δεκάτ)ὶ επὶ χελιδονέας δια του Aυλῶνος ελθεῖν, νθα δη παρὰ μικρον ποβρυχίους δονα απαντας. 8. ιδ δε ποτε και et τὰς παραπλεόσας ελιδονεας λίκον et τω τόπω ἀνίσταται το κίμα, και μάλιστα περὶ τον λίβα, πόταν ἐπt λάβρ καντο νότου κατ Ἀκεῖνο

25 γα δη συμβαίνει μερίζεσθαι το Παμφύλιον ἀπο της Λυκιακης θαλάττης, και ὁ κλύθων ἄτε ἀπο πολλῶν ρευμάτων περὶ τω ἀκρωτηρίω σχιζόμενος - ἀπόζυροι δε εἰσι

πέτραι και ὀξεῖαι παραθηγόμεναι τω κλύσματι - και φοβε9ωτάτην ποιεῖ την κυματωγην και τον ῆχον μεγαν, και το κῆμα πολλάκις αὐτω ἰσομέγεθες τω σκοπέλω.9. τοιαυτα καὶ φὰς καταλαβεῖν φασκεν ὁ ναύκληρος ἔτι και νυκτος οἴσης καὶ ζόφου ἀκριβοίς ἀλλα προς την οἰμωγην αυτῶν πικλασθεντας τους θεους πυρ τε ἀναδεῖξαι απὸ της Λυκίας, ῶς γνωρίσαι τὸν τόπον κεῖνον, καί τινα λαμπρὸν ἀστερα ιοσκούρων τον τερον πικαθίσαι τω καρχησίω και κατευθῆναι την ναίν επὶ τα λαιὰ ες το πελαγος δη τω κρημνῶ π9οσφερομένην του

τεῆθεν δε ἀπαξ της ρθῆς εκπεσόντας διὰ του Αἰγαίου πλεύσαντας βδομηκοστ απ' tγύπτου μέρα προς ἀντίους του ετησίας πλαγιάζοντας ες Πειραιῶ θες καθορμίσασθαι τοσοὐτον ἀποσυρέντας ε το κατω ους ἐδει την

245쪽

AT in. θαυμάσιόν τινα φης κυβερνήτηντον φωνα η του Νηρεως ηλικιώτην ος τοσουτον ἀπε- 255σφάλη της δου 10. αλλὰ τί τουτον Ῥυκ δείμαντος

TIM. Πάνυ μεν οέν, δείμαντος αυτός. εμβοήσωμεν Osν. δείμαντε, σέ φημι τον Μυρρινοέσιον τον Στρομβίχου δυεῖν θάτερον , η δυσχεραίνει, καθ' ημῶν τεκκεκώφωται δείμαντος γαρ, ου αλλος τίς ἐστι. ΛΓK. Πάνυ ηδ σαφῶς ορῶ, καὶ θοἰμάτιον αυτos

και το βάδισμα κείνου, καὶ ε χρω η κουρά. επιτείνω με δε δμως τ0ν περίπατον, ως καταλάβωμεν αυτόν. 11. η μη του ματίου σε λαβόμενοι ἐπιστρέψωμεν , Ἀδείμαντε, οὐχ υπακουσε ημῖν βοῶσιν, ἀλλα καὶ φροντίζοντι εοικας ἐπὶ συννοίας τινος υ μικρὴν Osδε ευκαταφρόνητον πρῆγμα, id0κεῖς, ἀνακυκλῶν. AAMMANI ΟΣ. Οὐδεν, ὼ Λυκῖ νε χαλεπόν, ἀλλά

με κενή τις ἔννοια μεταξὐ βαδίζοντα-πελθosσα παρακοῆσαι μῶν ποίησεν ἀτενες πρὀς αυτὴν ἀπαντι τω λογισμῶ αποβλέποντα. ATAE TQ αυτη , μὴ γαρ ὀκνήσd ειπεῖν, ε μή τίς ἐστι τῶν πάνυ απορρήτων. καίτοι τελεσθημεν, ῶς οἶσθα, καὶ στέγειν μεμαθήκαμεν. ABEI M. λλ' αἰσχύνομαι εγωγε ειπεῖν προλυμῆς ουτω γαρ μειρακιῶδες ἡμῖν δόξει το φρόντισμα. 256ΛΥK. Mῶν ρωτικόν εστιν οὐδε γαρ sδε τοίτο

ἀμυήτοις ἡμῖν ἐξαγορεύσεις, ἀλλα πῖ λαμπρὰ τῆ δαδὶ

καὶ αὐτοῖς τετελεσμένοις. 12. ABELM. Οὐδέν, es θαυμάσιε, τοιοfτον, ἀλλατινα πλοίτον ἐμαυτω ἀνεπλαττόμην, ν κενὴν μακαρίαν

246쪽

υπερ την Ποικίλην, την παρὰ τον λισσὰν ἐκείνην την πατρωαν ἀφείς, καὶ οἰκέτας νούμην και ἐσθητα καὶ ζεύγη και ππους νυν ὁ καὶ ἔπλε0ν ὐφ' ἀπάντων ε -- δαιμ0νιζόμενος των πιβατῶν φοβερὸς τοι ναύταις καιμονονουχὶ βασtλεὐ νομιζόμενος ἔτι δέχοι τὰ κατὰ τηνναον εὐθετίζοντι καὶ ς λιμένα πόρρωθεν ἀποβλέποντι ἐπιστάς, es υκῖνε, κατέδυσας τόν πλ0ὐτον και ἀνέτρε- νας εὐ φερόμενον το σκάφος Ουρίω της υ ὶς πνεύματι

προ τὰν στρατηγὸν ως τινα πειρατην η καταποντιστήν, ὁ τηλικ0ὐτον ναυάγιον εῖ9γασμαι, καὶ ταfτα εν si κατὰ

την ἐκ Πειραιῶς ς' ἄστυ ἀλλὰ δρα ὀπως παραμυθήσομαί σ0υ τὸ πταῖσμα πέντε γάρ. ε βούλει, καλλίω και

247쪽

μειζω του Αἰγυπτίου πλ0χυ ηδ ἔχε, καὶ το μεγιστον οὐδε καταδίναι δυνάμενα, καὶ τάχα σοι πεντάκις ξυλγύπτου κατ' ἔτος καστον σιταγωγείτωσαν σιταγωγίαν,

εἰ καί es ναυκληρων ἄριστε, δῆλος εἰ ἀφόρητος ημῖν τότε

γενησόμενος ο γαρ ἔτι ενὸς πλ0ίου τουτουὶ δεσπότης ων παρηκουες βοώντων ε πέντε κτήσαιο προς τούτω τριάρμενα πάντα και ἀνώλεθρα, υδείψει δηλαδὴ τους φίλ0υς. σωμεν os εὐπλόει ι βέλτιστε, μεῖς δ εν in Πειραιεῖ καθεδούμεθα τους εξ ιγύπτου ταλίας καταπλέοντας ἀνακρίνοντες ει που τυ μέγα Ἀδειμάντου πλ0χν τὴν Ισίν τις ἐδεν 15. AEI M. υρας δια ofτ ῶκνουν ειπεῖν, νενόουν, ειδῶς τι εν γέλωτι καὶ σκώμματι ποιήσεσθέ μου τὴν εὐχήν. στε πιστὰς μικρόν, ἔστ αν ἡμεῖς προχωρήσητε, ἀποπλευσοῶμαι πάλιν επι της νεώς πολὐ γαρ

ἄμεινον τοι ναύταις προσλαλεῖν η φ' μῶν καταγε λῆσθαι.

ATT. ηδαμῶς, ἐπει συνεμβησόμεθά σοι και αὐτοὶ

A IEI M. υλλα φαιρήσω τὴν ἀποβάθραν προεισελθών.ATK. Οὐκουν μεῖς γε προσνηξόμεθα μω μὴ γαρ ίου σοι μεν ἐναι ράδιον τηλικαῆτα πλοῖα κτασθαι μήτε πριαμένω μήτε ναυπηγησαμένω, μεῖς δε υκ αἰτήσομεν παρὰ των θεῶν επὶ πολλοῖς σταδίους ἀκμῆτες δύνασθαι νεῖν καίτοι πρωην και ες Αἴγιναν ἐπὶ τὴν της Ἐνοδίας τελετὴν ἐσθα εν λίκω σκαφιδίω πάντες ἄμα Ο φι λοι τεττάρων καστος ὀβολῶν διεπλεύσαμεν, καὶ ουδεν ἐδυσχέραινες μῆς συμπλέοντας, νυν δε αγανακτεῖς, εἰ συνεμβησόμεθά σ0ι, καὶ τὴν ἀπ0βάθραν προεισελθώναφαιρεῖς; περμαζα γάρ, Ἀδείμαντε, καὶ ε τον κόλ- 259πον Ου πτύεις, οὐδε οισθα ὁστις ων ναυκληρεῖς. Ῥύτως

248쪽

επῆρ σε καὶ η ἰκία εν καλῶ της πόλεως οἰκοδομηθεῖσα καὶ τω ακολουθων το πλῆθος. λλ' γαθέ, προς της Ἱσιδος καν τὰ Νειλῶα ταὐτα ταριχη τα λεπτὰ μεμνησο ημῖν αγειν απ' Αἰγύπτου Ῥυρον απ του Κανώπου

Ἀβιν ε Μεμφιδος, ει εχ ναυς ἐδυνατο, και των πυ9α- ιδων μίαν. 16 TIM 'Aλις παιδιὰς es Λυκῖνε. ρας, γερυθριῶν δείμαντον εποίησας πολλω τω γέλωτι ἐπικλύσας το πλοῖον, ως πέραντλον εἰναι και μηκέτι ἀντεχειν προς το επιρρεον καὶ πείπερ τι πολυ μῖν το λοιπόν εστι προ τ αστυ διελόμενοι τετραχῆ την ὁδον κατὰ τους επιβάλλοντας καστος σταδίους αἰτῶμεν ἀπερ α δοκηπαρὰ των θεῶν ' υτω γα αν μὰς ο τε κάματος λάθοι καὶ ἄμα εὐφρανούμεθα σπερ δίστω νείρατι κουσίωπεριπεσόντες ἐφ' οσον βουλόμεθα, ευ ποιησοντι μὰς παρ αὐτω γα ἐκάστω το μετρον της fχῆς , καὶ ι θεοὶ πάντα ποκείσθωσαν παρέξοντες, εἰ και τῆ φύσει ἀπίθανα ἔσται. α ὁ μέγιστον, ἐπίδειξις εστα το πρῆγμα

260 δοτις αν ἄριστα χρήσαιτο τω πλούτω καὶ τῆ ευχὴ δηλώσει γὰρ io αν και πλουτήσας ἐγένετο. 17. AM Kαλῶς, ut μόλαε, καὶ πείθομαί σοι καιοταν ὁ καιρος καλὴ ευξομαι ἄπε δ δοκῆ. εἰ μεν γὰρ 'Aδείμαντος βούλεται, οὐθε ερωτῶν ιμαι ος γε δ ἐν τῆ νηῖτονἈτερον πόδα εχει χρὴ δε καὶ Λυκίνω δοκεῖν. Are. λλὰ πλουτῶμεν, εὐτοίτο ἄμεινον, μη καὶ βασκαίνειν ἐν ταῖς κοιναῖς εὐτυχίαις δοκῶ.ABEI M. πίς δ' οὐν πρῶτος ἄρξεται; ATR. Συ λυδείμαντε, εἶτα μετὰ σε ουτοσὶ Σάμιππος, ἰτα ιμόλαος, θω δε ολίγον σον ἡμιστάδιοντο προ του ιπυλου ἐπιλήψομαι θ ευχῆ, καὶ τοῆτο ς Oiόν τε παραδ9αμών. 18. AMM. Osκουν γὼ μεν οὐδε νον ἀποστήσ0-

249쪽

ὁ δ Ἐρμης ὁ κερδῶος πινευσάτω πασιν. στω γαρ τοπλοῖον καὶ τα εν αυτω πάντα μὰ και ὁ φόρτος ο ἐμποροι αἱ γυναῖκες οἱ ναυται καὶ αλλο εἴ τι διστον κτημάτων ἀπάντων. M. Λεληθας σεαυτὀν ἔχων ν τ νηῖ.

A IEI M. ὀν παῖδα φης, Σάμιππε, τον κομη την κἀκεῖνος os ἔστω μός. ὁπόσος δὲ ὁ πυρὸς ἔνδον ἐστίν, οὐτος λαριθμὸς ἄπας χρυσίον πίσημον γενέσθω,

EI M. η φθόνει es Λυκῖνε, λλ' ἐπειδὰν εις

σε παρέλθη ευχή, την Πάρνηθα κείνην, ε θελεις, ολην χρυσῆν ποιησας ἔχε, κἀγὼ σιωπήσομαί σοι.

ΛΥK. λλ' περ ἀσφαλείας οὐτο ἔγωγε της σῆς

ἐποιησάμην , μη ἀπολεσθαι παντας μετὰ του χρυ- σω καὶ τα μεν μέτερα μέτρια, το μειράκιον δε τοώραῖον ἀποπνιγησεται ἄθλιον νειν ου ἐπιστάμενον. NM. Θαρρει, es Λυκῖνε οἱ δελφινες γαρ αυτὰ ἐποδύντες εξοίσουσιν επὶ την γην η νομιζεις κιθαρωδὰν μεν τινα σωθῆναι παρ αυτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μισθὸν αντ της δῆς και νεκρόν τι ἄλλο παιδίον τὸν Ισθμὸν επὶ δελφῖνος ομοίως προκομισθῆναι , τὸν δε υδειμάντου οἰκέτην τὸν νεωνητο ἀπορήσειν δελφῖνος ερωτικοs; AAEI M. α συ γάρ, ιμόλαε, ιι si Λυκῖνον καὶ επιμετρεῖς των σκωμμάτων, καὶ ταῆτα εἰσηγητης αυτὸς γενόμενος; 20. m. Ἀμεινον ν πιθανώτερον αυτὸ ποιεῖν καιτινα θησαυρὰν υπὸ et κλίνη ἀνευρεῖν , μη πράγματα ἔχοις εκ οὐ πλοίου μετατιθεὶς χρυσί0ν ες τὸ ἄστυ.

250쪽

A IEI M. υ λέγεις, καὶ ἀνορωρυχθω θησαυρ0ς υπωτον Ερμῆν τον λίθιν0ν ος εστιν μω ν τῆ αυλὴ, μεδιμνοι χίλιοι, χρυσίου πισήμου. ευθυς ουν κατὰ τονυσίοδον ἐκος το μῶτον, ς αν επισημότατα ἐκοιην, 262 καὶ τα περὶ τ αστυ πάντα νζσάμην ὁ πλην σαγσθμοῖ καὶ Πυθοῖ, και εν Ελευσῖνι σα επὶ θαλάττη καὶ περὶ τον σθμον λίγα των αγώνων νεκα εἴ ποτε δητὰ Ισθμια επιδημήσαιμι, καὶ το Σικυωνιον πεδίον, καιολως εἴ που τι συνηρεφες η ενυορον η υκαρπον ν τ' Ελλάδι, πάντα εν λθω 'Aδειμάντου ἔστω ὁ χρυσος δε κοῖλος ἡμῖν εμφαγεῖν τα ὁ εκπώματα ου κουφα ς ταρχεκράτους , ἀλλα διτάλαντον καστον την ολκήν.

21. APR. ἶτα πῶς ὁ οἰνοχόος ρεξει πλῆρες ουτωβαρυ ἔκπωμα η υ ες ii παρ αυτο ἀμογητὶ ου σκύφον, ἀλλα Σισυφειόν τι βάρος ἀναδιδόντος; ABELM. υνθρωπε, μη μ' ἀνάλυε την υχην. γὼ δε καὶ τραπεζα ὁλας χρυσῆς ποιήσ0μαι καὶ τὰς κλίνας χρυσὰς εἰ ε μη σιωπήσύ, καὶ τους διακόνους αυτούς. A . Πορα μόνον μη σπερ τω χα καὶ ὁ ἄρτος

σοι και το ποτον χρυσος γενηται καὶ πλουτων ἄθλιος

απόλη λιμω διαφθαρεὶς πολυτελεῖ. ADEI M. Tὰ σὰ ρυθμιεῖς πιθανώτερον, es Λυκινε, μετ λίγον, πειδὰν αυτὰς αἰτιὶς 22. ἐσθὴς επὶ τούτοις

263 στος, φίλων πρόσοδοι και δεήσεις και το παντας πο- πτήσσειν και π90σκυνεῖν, καὶ ι μεν ωθεν προς ταῖς θύραις ἄνω καὶ κάτω περιπατήσουσιν , εν αὐτοῖς δε και

Κλεαίνετος καὶ Λημόκριτος οἱ πάνυ, καὶ πρ0σελθοῆσί γε αὐτοῖς καὶ προ των ἄλλων εἰσδεχθῆναι ἀξιο οσι θυρωροὶ τὰ φεστῶτες ευμεγέθεις βάρβαρ0ι, ποοσαραξάτωσαν

SEARCH

MENU NAVIGATION