Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

471쪽

τῶ ταύτης αξι ω, τὰς παρ' ἀνθ9ώπων φευγων αἰτιας, μηχανην τινα μηχανῆται τῆς πιθυμίας ἀδικωτέραν καὶ υ

όξει9γασμενω τους εν Ἀρκαδία ζευξας ε τω τότε ταχμστους Ἀπους ἡμιλλατο προς τους μνηστῆρας της Οὐης αθλον τῆς νίκης παρελθουσιν αυτοῖς et τὴν προτιθεὶς στέρεσθαι της κεφαλῆς ἡττηθέντας καὶ ζω δ αυτην αὐτοῖς συναναβαίνειν τ αρμα, ὁπως ἀποσχολουμενοι περὶ ταυτην ἀμελοῖεν τη ιππικῆς οἱ ', ποτυχόντος του πρώτως ἀφαμενου τ0υ δρόμου και τῆς κόρης εκπεσόντος μετὰ του ζῆν το μεν ἀποκνῆσαι προς τον αγῶνα ETαθεῖναί τι των βεβουλευμένων μειρακιῶδες iναι πολαβόντες, την δ' μότητα μισησαντες ινομαου αλλος ἄλλον εφθανεν αποθνήσκων σπερ δεδοικὼς μ του τεθναναι περὶ τῆς κόμης αμάρτll. και προῆλθε γε μεχρι τρισκαίδεκα νεων ὁ φόνος θεοὶ ' κεῖνον τῆς πονηρίας μισήσαντες

ταυτησι τους τε τεθνεῶτας αμα καὶ τqν κόρην λεουντες, τους μεν τι κτήματος ἀπεστερηνται τοιούτου, την Οὐηνδ' δτι τῆς ρας Ου κατὰ καιρον ἀπολαυοι, κηδόμενοί τε του νεου ὁστις εμελλε - Πελοψ δ' ην ουτος - αγωνιεῖ- 631σθαι α9μα τε χαρίζονται τούτω κάλλιον τεχὶ/ης πεποιημένον Ἀπους τε αθανάτους, δι' ῶν μελλε τῆς κόρης κυ- ιος-iναι , καὶ γέγονέ γε τον κηδεστην ἐπὶ τέρμασι τῆς λκης ἀπεκτονώς. 20. υτ το του κάλλους χρῆμα ἀνθρώποις τε θειον εἶναι δοκεῖ καὶ τιμώμενον πο πάντων καὶ θεοῖς σπουδασται πολλαχόσε διὰ δη καὶ ἐμῖν Ουκ αν εχοι τις μεμφεροσθαι δικαίως προυργου λογισαμένοις ταίτα περὶ κάλλους διεξελπεῖν. ουτω με δη καὶ Ἀρίστιππος διῆλθε

472쪽

XAR RI δαμῶς, es προς θεῶν, περαιτέρω προελθεῖν με βιάσri κανὰ γαρ ηλῶσαι την συνουσίαν και

δυσχερῶν ἀγαπῶντα ἐπεὶ ' ουτω προθυμῆ καὶ των ημετέρων κοίσαι λόγων καὶ Ofθ' πηρετεῖν,νάγκη.632 ὁ τοίνυν καὶ αυτὰς ἐποιησάμην τον λόγ0w 22 E μεν πρῶτος αυτὐλῆρχον περὶ τ0s κάλλους λέγειν πρ0οιμίωνῶν δεόμζν συχνῶν, ἐπεὶ ' πὶ πολλοῖς εὐχομαι τοις προ- τε90ν εἰρηκόσιν ἐρῶν, οὐθεν ἀπεικὸς τοις κείνων κεχρV- μέν0ν ως πρ00ιμίοις ἐπιφέρειν ἐξ qς τον λόγον, ἄλλως τ' ου ἐτέρωσε τῶν λόγων γινομένων. λλ' ἐνταίθα καὶ τῆς αυτῆς μέρας. στ νειναι καὶ τους παρόντας λαθεῖν, ω ἄρ os ἔκαστος θία λογοποι0ῆσιν, αλλὰ τον αυτον καστος ἐπι μέρους ιεξέρχονται λόγον ἐτέρω μενοίν ρκει γ άν t ευφημίαν ἀπερ υμῶν καστος ἔτυχενειπών περι τ0s κάλλους δία, τούτω ὁ τοσοsτον περίεστιν, στε και τοι ἐπιγιγνομένοις ἔξω τῶν νον εἰρημένων υ δειν ἐπαίνων τῶν ἐς αυτό πλειGτα γὰρ πολλαχόθεν αυτὰ πρῶτα δεῖν λέγειν καστα, δόξαν παρίστησιν, σπερ ανθέων εὐτυχOfντι λειμῶνι, ἀει τῶν φαινομένωνάρτι προσαγομένων τους δρεπομένους. ἐγὼ

473쪽

δ' εὐπάντων κλεξας ὁσα μοι δοκῶ μη βελτιον iναι παραλιπεῖν, λεξω δια βραχεων, ὁπως τω τε κάλλει τὰ γιγνόμενα ἀποδώσω μῖν τε το μακρολογεῖν παραλιπὼν δράσω

κεχα9ισμενα. 23. τοῖς μεν υν η δι' ἀνδρείαν η καθ' ἐτέ ραν τινὰ των ρετῶν μῶν π90έχειν δοκουσιν , ν μητω καθ' ημέραν ποιεῖν ευ ἀναγκάζωσιν μὰς ε αυτοῖς διακεισθαι, βασκαίνομεν ἀλλον ε ων ταν ου καλῶς αυτοῖς τὰ πράγματα πραττόμενα σχοίη ' καλου δ' υμόνον υ φθονουμεν της ρας, ἀλλ' υθυς τε δόντες ἁλισκόμεθα περαγαπῶμέν τε υδ' ἀποκνουμελῶσπερ

τάττοντι μὰλλου τω μηδ' τιos ἐπαγγέλλοντι. 24. καιτων μεν ἄλλων ἀγαθῶν, ν αν ενδεεῖς ώμεν, ου περαι τερ σπουδάζομεν του τυχεῖν κάλλους δ' μῖν ουδεὶς Ουδεπώποτε γέγονε κορος, ἀλλ' εάν τε τον γλα ς, ortεις γλιόν ποτε συναναβάντα τοῖς χαιοῖς. άν θ' Ῥάκιν- ν τον καλον η τον Λακεδαιμόνιον Νάρκισσον κάλλει νικῶμεν ου ἀρκεῖν ημῖν δοκουμεν, αλλα δεδοίκαμεν μη λάθωμεν τοις ἐπιγιγνομενοις αν καταλιπόντες περ- βολην 25. σχεδον δ' ς ειπεῖν πάντων τῶν φανθ0ώποις πραγμάτων σπερ κοινον παράdειγμα το κάλλος εστί, και υτ στρατηγοῖς ει κάλλος μεληται τὰ στρατεύματα συντάττειν ουτ ρήτορσι τους λόγους συντιθμναι υτε μην 9αφευσι τὰς ικόνας γεγ9αφεναι αλλα τί ταὐτα λεγω, να κάλλος τελος στίν; ν γαρ εις χρείανηκομεν ἀναγκαίως ου ἐλλείπομεν ουθεν σπουδῆς εις

οσον ξεστι κάλλιστα κατασκευάζειw τω τε γὰρ μενε λεω υ τοσουτον μελησε της χρείας τῶν οἴκων, GUον του εισερχομενους ἐκπλήττειν, και διὰ os θ' υτω πολυτελεστάτους ἄμα κατεσκευασε καὶ καλλίστους. και της

474쪽

ἀφιγμενος Ἀστ' εἰπεῖν Πεισιστράτφ τω Νεστοςωλὶ Ζηνός που τοι id γ' υλυμπίου ενδοθεν αυλή.63 αυτός θ' O του μειρακίου πατη ου ἄλλου του χάριν μιλτ0παρὴ γυιῆγε τὰς ναῆς συστρατευόμενος τοις Ελλησιν επὶπροίαν η πως τους 9ῶντας εκπληττειν χύ. καιοχεδον εἴ τις ἐκάστην ξετάζειν βούλεται των τεχνῶν, - ρησε πάσας ς το κάλλος 9ώσας και τούτου τυγχάνειντο παντος τιθεμενο ς. 26. τοσοίτον δε το κάλλος των ἄλλων απάντων περέχειν δοκεῖ, στε των μεν η δικαιο-οένης η σοφιας Ἀνθρείας μετεχόντων πολλά τις αν εν-00 τιμώμενα μὰλλον των ὁ ταύτης ης δεα κεκοινωνηκότων βελτιόν εστιν εὐρεῖν Ουδέν , ῶσπερ δη και των μη μετεσχηκότων ἀτιμότερον ουδέν μόνους of τους μη καλοψ ὀνομάζομεν αίσχρ0sς, ως ουθεν ον, εἴ τί τις ἐχων τύχοι πλεονέκτημα των ἄλλων κάλλους ἐστερημέ-νος 27 τους μεν Os ν η δημοκρατουμένοις τα κοινα διοι- κουντας η τυράννοις ποτεταγμένους οὐ μεν dqμαγωγούς, τους δε κόλακας καλοsμεν, μόνους ὁ τους πὀταύτηντο δυνάμει γενομένους θαυμάζομέν τε φιλοπόνους τε και φιλοκάλους ὀνομάζομεν κα κοινοῖς νομίζομενευεργέτας οὐ των καλῶν ἐπιμελητάς. τε τοίνυν ούτωμεν σεμνὰν το κάλλος ἐστίν, Osτω ε τοι πὰσιν ν ευχῆς μέρει τυχειν κέρδος τε νομίζουσι τ τούτω τι διακονῆσαι δυνηπῆναι , πῶς μὰς εἰκότως υκ αν τις ἐμέμ- Φατο εἰ τοσοίτον ἔχοντες κέρδος κερδαίνειν επειθ' ἐκοντὶ

προῖέμεθα, μηδ' αὐτὼ ofτο αἰσθέσθαι δυνηθέντες ὁτιζημι0sμεθα; 635 28. Toσ0ῶτον μεν δ' κἀγὼ τον λόγον ἐποιησάμην, πολλὰ τῶν νόντων μοι περὶ κάλλους ειπεῖν φελών, ἐπειδη την συνουσίαν ἐπὶ πολῶ παρατεινομένην ἐώρων.

475쪽

AEPΩN. 439EPM. Ei δαίμονες γε, οῖ τοιαυτης ἀπολελαυκατε της συνουσίας σχεδον δ' ηδ κἀγὼ οὐδε ελαττον μῶνεσχηκα διὰ σε.

1. MENE AT- ,Ἀρυχη του Ἱσθμου, καὶ σοί, Μουσώνιε, διὰ χειρός, ως φασι, γεγονυῖα, τω τυράννωνουν iχεν Ελληνα; ΜΟΥΣΩ ΝΙΟΣ. Ἱσθι, ω μενέκρατες, καὶ βελτίω ἐντεθυμησθαι Νέρωνα τὰς γαρ περιβολὰς της Πελοποννήσου τὰς περ αλέαν tot με τοῖς θαλαττ0υμένοις εἴκοσι σταδίων του Ισθμου ρήγματι τοὐτο δ αν καὶ τὰς εμπορίας νησε καὶ τὰς επὶ θαλάττη πόλεις καὶ τὰς ντρ μεοογεία καὶ γὰρ δη κἀκείναις ἀποχρῶν ὁ οἴκοι καρπός, ην τὰ πιθαλάττια ευ πράττΓ.MEN παοτα δη διέξελθε, Μουσώνιε, βουλομένοις ημῖν ἀκροάσασθαι πῆσιν εἰ μη τι σπουδάσαι διανο 637

MOTΣ. Βίειμι βουλομένοις Ου γὰρ id O τι χαριζ0ίμην αν μὰλλον τοῖς γε ἀφιγμένοις ες ἀηδες ουτωφ9οντιστηριον επὶ τω σπουδάζειν. 2. Νέρωνα τοίνυν ες Αχαῖαν se δαὶ γον καὶ τ σφόδρα αυτὸν πεπεικέναι μηδ' αν τὰς Osσας ἀναβάλλεσθαι διον ἐβουλετο δε καὶ

τὰ Ολύμπια, τον γυμνικώτατον των αγώνων, στεφανου- σθαι δωw τὰ γὰρ Πύθια, τουτων μεν αυτω μετεῖναι

μὰλλον η τω πόλλωνι μηδε γὰλαν μηδ' κεῖνον εναντίαν αυτω κιθάμαν τε καὶ δὴν θέσθαι. ο δε σθμος ουτων αποθεν αυτω βεβουλευμένων, ἀλλ' ἐντυχών τηνφυ-

476쪽

μένοις παρακελευσάμενος ξυντόνως ἀπτεσθαι του ἐργου ἀνρει εἰς την Κόρινθον τα ρακλέους δοκῶν περβε

τρώθη τε και δύσεργα ξεπόν0υν. στρατιὰ δε τὰ γεώδη τε κα επίπεδα. 4. ἐβδόμην δε που καὶ πεμπτην με9ανπ000εζευγμενων μῶν τω Dθμῶ κατέβη τις εκ Κομίνθου λόγος ουπω σαφης ώς η του Νεμωνος μετεγνωκότος

477쪽

Ελλάδος τε καὶ 'Lσθμου Νέρωνα ψυχρῶς γεωμετρήσαντα

τὰς γα θαλάσσας ἰσογαίους τε και ἰσοπέδους οἶδα φασὶ ὁ αυτω καὶ τὰ επὶ της ' μης λισθαίνειν δη και πο-

διδόναι τουτὶ καὶ αυτοὶ χθες κουσατε του προπταίσαν

τος χιλιάρχου. 6. ΜΕΝ , φωνη δέ, 0υσώνιε, δι ην μουσομανεῖ καὶ τωμυλυμπιάδων τε και Πυθιάδων ἐμὰ πῶς ἔχει τω

τυράννω; των γα Λήμνω προσπλεόντων ο μεν ἐθαυ- Φ0μαζον, οἱ δε κατεγέλων. MO . 'Aλλ' κεῖνός γε. Ῥενεκρατες, υτε θαυμασίως ἔχει του φθέγματος υτ αυ γελοίως ' η γα φυ-

σι αυτον ἀμέμπτως τε και μέσωςήρμοκε φθέγγεται δεκοῖλον μεν φυσει και βαρύ, ἐγκειμένης αυτω της φάρυγγος μέλ δ' υτω κατεσκευασμέν ς βομβεῖ πως οι δεγε τόνοι των φθόγγων ἐπιλεαίνουσι τοίτου, ἐπεὶ μηθαρρεῖ αυτω , χρωμάτων δε φιλανθ ρωπία και μελοποιίαευαγώγω μεν δη καὶ κιθαρωδια ευσταλει καὶ τω υ και - 90ς βαδίσαι καὶ στῆναι καὶ μεταστῆναι ci τυ νευμα ἐξομοιῶσαι τοι μέλεσιν , αἰσχυνην ἔχοντος μόνου του βασι - λέα δοκεόν ἀκριβουν αὐτα. 7. ει δε μιμοῖτο του κρε τονα , φευ γέλωτος, ῶς πολὐ των θεωμένων εκπίπτει,

478쪽

την, ἰς σθμοῖ ἀπέθανεν εἰσὶ γαρ κίνδυνοι καὶ περὶ τὰς τεχνας η ἐπιτείνωσιν ι τεχνάζοντες. MEΝ. Καὶ τί τουτο, 910υσώνιε σφόδρα γαρ ἀνήκοος του λόγου. RΤΟΥΣ. Ακουε ὁ λόγου ατόπου μεν εν οφθαλμοῖς ὁ Ἐλλήνων πεπραγμένου. . Ισθμοι γα νόμου κειμμνου μήτε κωμωδίαν αγωνίζεσθαι μήτε τραγφοίαν, δόκει Νέρωνι τραγωθους νικὰν καὶ παρῆλθον εις την γωνίαν ταυτην πλείους μέν , ὁ δ' Hπειρώτης αριστα φωνης ἔχων, ευδοκιμων δ επ' setn και θαυμαζόμενος πιμπροτέρα του εἰωθότος ἐπλάττετο καὶ του στεφάνου ἐμὰν και μηδ' νήσειν πρότερον η δέκα τάλαντα οὐναι οἱ, 642 ων ὐπερ της νίκης ὁ ὁ ηγρίαινέ τε και μανικῶς iχε' και γα θη και ηκμοὰτο πῖ n σκηνρ ἐπ' αὐτω δ' ἀγῶνι.βοώντων ε των Eλλήνων επὶ τω υπειρώry, πέμπει τον γραμματέα κελεύων φεῖναι αὐτω τοίτυν αυτο δείπεραίροντος το φθέγμα και δημοτικῶς ἐρίζοντος εἰς πέμπει Νέρων επ' ἀκριβάντων τους αυτολυποκριτας Oiον προσήκοντάς τι τω πράγματι καὶ α δ καὶ δέλτους ἐλεφαντίνους και διθ ρους προβεβλημένοι αὐτας ῶσπερ εγχειρίδια και τον υπειρώτην ἀναστήσαντες προς τον ἀγχολκίονα κατέαξαν αυτολτην φάρυγγα παίοντες ορθαῖς ταῖς δέλτοις. 10. Ex ραγωδων δε ἐνίκα Μουσώνιε, μιαρον ουτω πάθος εν ὀφθαλμοῖς τῶν Ελλήνων ἐργασάμενος:MO . Παιθιὰ ταίτα νεανία τω μητροκτονησαντι ει δε τραγωδίας ποκριτὴν ἀπέκτεινεν ἐκτεμὼν αυτos το φθέγμα τί χρὴ δαυμάζειν και γα δη και το Πυθικὸν στόμιον, παρ' υ αι ὀμφαὶ ἀνέπνεον ἀποφράττεινῶρμησεν, ς μηδε τω πόλλωνι φωνη εἴη καίτοι του Πυθίου καταλέξαντος αυτὀν εις Ους υρέστας τε καὶ 643 Aλκμαίωνας, ἐς το μητροκτονῆσαι καὶ λόγον τινὰ -

479쪽

κλείας δωκεν, πειδὴ πατράσιν ετιμωρησαν. ὁ δε μηδαμῶς εἰπεῖν εχων οτω τιμώρησεν υβρίσθαι πο ου θεουωετο πραότερα των ἀληθῶν ἀκουων. 11. αλλὰ μεταξυλογων, τίς η προσιουσα ναυς ώς πάγειν τι ἀγαθόν ἐοικεν ἐστεφάνωνται γα τὰς κεφαλα ῶσπερ χορος - φημος, καί τις εκ της πρώρας προτείνει την χεῖρα παρακελευόμενος μῖν θαρρεῖν τε καὶ χαίρειν,40 τε εἰ μηπαρακουω, Νερων οἴχεσθαι. Min. 0 γαρ, ουσώνιε, καὶ σαφεστερόν γε, οσω της γης ἀπτεται. ευ γε, es θεοί. MΟΥΣ. Ἀλλα μη πευχώμεθα ' πὶ γαρ τοι χειμενοι οὐ φασι δεῖν.

ην Ἀρτάρου κευθμῶσιν ν βαθυσκλις μιωθαι Ἀρινυς γαστρος ξεγείνατο μαζοῖσί ν Ἀξεθρεψε, και πικρω βρεφει εἰς χεῖλος σταλαξεν Αλληκτὼ γάλα, τί την δυσώνυμόν σε δαιμόνων ἄρα

εἰς φως ἀνῆκεν ῆλθες ἀνδρώπ 0ις βλάβος.

εἰ γαρ τεθνῶσιν ἀμπλακημάτων τίσις βροτοῖς πηδεῖ των δρασαν εν φάει, 10 O Tάνταλον ποτοῖσιν οὐθ' ξίονα τροχω στροβητόν, ουδε Σίσυφον πετρω ἔδει κολάζειν εὐδόμοισι Πλουτέως, απλῶς ὁ πάντας τους κακῶς δεδρακότας 45

480쪽

χειρῶν απ' ακρων εἰς-κρας π0δῶν βάσεις ιχῶρι φαυλω καὶ πικρῶ χυμῶ χολῆς πνευματι βιαίω τυ δε διασφίγγον πόρους 20 εστηκε καὶ μεμυκος ἐπιτείνει πόνους. 5.6 σπλάγχνων δ' ἐπ αυτῶν διάπυρον τρέχει κακόν, δίναισι φλογμῶν σάρκα πυρπολούμενον,οποῖα κρητὴρ μεστὼς ἐτναίου πυ9ῖς ῆ Σικελὐ αυλῶν ἀλιπόρου διασφάγος 25 ὁπου δυσεξέλικτα κυματούμενος σηραγξι πετρῶν σκολιὰς εἱλειται κλύδων. δυστέκμαρτ0ν πῆσιν ἀνθρώποις τέλος ως εἰς μάτην σε πάντες ἀμφιθάλπομεν ἐλπίδι ματαία μωρὰ βουκολούμενοι.

πρώταις αμος εὐῶραις μύσται τελο sμεν οἴκτους 45 τε πῆς χλοητόκοισι ποίαις τέθηλε λειμών.