Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

461쪽

29 KHT. I υτ κεινο, ς ἀεὶ το θεῖον ου ἀμελεῖτω ὰγαθῶν ἀλλ' αἴρει αγον επὶ τα κρείττονα. μεῖς δε, ῶπριεφῶν, τὰ κάλλιστα ευρηκότες εσμεν. δυσχεραινον γαρ εν γ ἀποβιώσει τί τοι τέκνοις καταλιπεῖν επὶ ταῖς διαθήκαις Ῥῖδας γα την ἐμην πενίαν ς εγὼ τὰ σά. τοῆτο αρκεῖ τ0ῖς παισίν, αἱ ημέραι τοσαυτοκράτορος πλοῆτος γαρ μῆς υκ κλείψει καὶ θνος μῆς Ου καταπτοήσει. THEO. ἀγώ ia Κριτία. αὐτα καταλείπω τοῖς τέκνοις ώς ἴδωσι Βαβυλῶνα ὀλλυμένην Αἴγυπτον δουλουμένην, τὰ ων Περσῶν τέκνα δουλει0ν μαρ ἄγοντα, τὰς ἐκδρομὰς των Σκυθῶν παυομένας, εἴθ' οὐν καὶ να-

κοπτομένας. μεις δε τον εν Ἀθηναις ' γνωστον εφευρόντες και π900κυνήσαντες χεῖρας t οὐρανον κτείναντες l8 τούτω sχαριστήσομεν. καταξιωθέντες τοιουτου κράτους πηκοοι γενέσθαι, τους δε λ0ιποῖς ληρειν ἐάσωμεν ἀρκεσθέντες πελα, τῶν εἰπεῖν το 0υ φροντὶς Ἱππ0κλείδη κατὰ την παροιμίαν.

1. EMIΠΠΟΣ. Περιπάτους ἔτυχον χθές, Ἀαρίδημε, ποιούμενος εν ω πρ0αστείω ἄμα μεν κα της παρὰτων ἀγρῶν χάριν αστώνης, ἄμα δε - ἔτυχον γάρ τι μελετῶν - καὶ δεόμενος συχίας ἐντυγχάνω δη Προ- Σένω τὸ πικράτους προσειπὼν δείσπερ εἰώθειν,χρώ-

των πεν τε πορεύοιτο και ποι βαδίζοι ὁ δε κειν μεν ἔφη καὶ αυτος κεῖ παραμυθίας χάριν, περ εἰώθει ποος την ψιν γίνεσθαι τῶν αγρῶν, ἀπολαύσων δε και της τούτους ἐπιπνεουσης et κράτου και κουφης αἴρας ἀποσυμποσίου μέντοι καλλίστου γεγονότος εν Πειραιεῖ νυνδροκλλυς του πιχάρους τὰ ἐπινίκια τεθυκότος Ἐμ

462쪽

61 2. φασκε δ αλλα τε πολλὰ γεγενῆσθαι ἀστεῖα καὶ χαρίεντα καὶ δ καὶ κάλλους εγκώμια εἰρῆσθαι τοῖς ἀνδράσιν α κεῖνον με μη δυνασθαι ειπεῖν πό τε γηρως επιλελησμενον αλλως τε δε καὶ Ουκ επὶ πολυ λόγων μετεσχηκότα, σε ' αν ραθίω ειπεῖν ατε καὶ αυτον ἐγκεκωμιακότα καὶ τοις αλλοις παρ' ὀλον το συμπόσιον προσεσχη

κότα του νουν.

HAHMOΣ. Γόγον ταυτα Ἐρμιππε. υμέντοι γε ουδ εμο ράδιον επ' ἀκριβείας ἀπαντα διεξιμναι' ου γα Oiόν τε ν πάντων ἀκουειν θορύβου πολ-λos γινομένου των τε διακονουμένων των εἰστιωμένων. ἄλλως τε κα των θυσχερεστέρων ν μεμνησθαι λόγους εν συμποσίω γενομένους ' Oiσθα γαρ ως ἐπιλήσμονας ποιεῖ και τους λίαν μνημονικωτάτους. πλην ἀλλα qνχαοινῶς ῖν iός τε ι την διήγησιν πειράσομαι ποιεῖσθαι μηὁεν παραλείπων νίν ἐνθυμηθῶ. 3. Eo Toύτων μεν ὁ ενεκα id σοι χάριν ἀλλ' ει μοι τον πάντα λόγον ε ἀρχης ἀποδοίης, ο τι τε νίπερ ἀνεγνω βιβλίον νδροκλης τίνα τε νενίκηκε και τίνας

εκ τινος νείρατος, ῶς λεγε, πεποιημένον αὐτῶ νενίκηκε δὲ Βιότιμον τον εγαρόθεν ἀνταγωνισάμενον αὐ-τῶ περὶ των ἀσταχύων, μὰλλον δὲ περὶ της δόξ,ης. M. T d ὴν κεῖνος ἀνέγνω βιβλίον;

P. Ἐγκώμιον τοῖν σιοσκούροιν ἔφασκε δε καὶ 620 αυτὸς εκ μεγάλων κινδύνων ὐπ' κείνων σεσωσμένος ταύτην αὐτοῖς καταθεῖναι την χάριν, ἄλλως τε και ὁπ'εκείνων παρακεκλημένος ἐπ' ἄκροις εστίοις εν τοῖς ἐσχά τοι κινδύνοις φανέντων. . παμῆσαν μεντο τω συμποροσίω καὶ ἄλλοι πολλοὶ οἱ μεν συγγενεις αὐτω, O ὁ καὶ

463쪽

ἄλλως συ i/ηθεις οι ὁ λόγου τε αξιοι το τε συμπόσιονολον κεκοσμηκότες καὶ κάλλους εγκώμια διελθόντες Φι- λων τεχν ὁ Θεινιου καὶ ρίστιππος ὁ 'Aγασθένους καιτρίτος αυτός' συγκατελεκτο ε μῖν καὶ Κλεώνυμος καλος ὁ του νδροκλεους ἀδελφιδους, μειράκιον ἀπαλόν τε καὶ τεθρυμμέν0W νουν μέντοι γε ἐδόκει ἔχειν, πάνυ γα πρ00 sμως κρ0ῆτο των λόγων πρῶτος δε ὁ Φιλωνπερ του κάλλους ρξατο λεγειν προοιμιασάμενος Ουτω. M. ηδαμῶς, λεταῖρε, μη πρὶν των εγκωμίων αρξI, πρὶν αν μοι και την αἰτίαν ἀποδως, φ ης i τούτους προηχθητε του λόγους. P. ικῆ διατρίβεις μὰς, γαθέ, πάλαι δυναμένους τον απαντα λόγον διελθόντας ἀπαλλαγῆναι πλην ἀλλα τί τις αν χρήσαιτο, πότε φίλος τις ων βιάζοιτο; ἀνάγκη γαρ υφίστασθαι πὰν ὁτιοfν. 5. ην δε ζητεις αἰτίαν των λόγων, αυτὰς ην Κλεώνυμος ὁ καλός καθη- μενου γαρ αὐτ0s μεταξλεμοί τε καὶ νδροκλεους του θείου πολυς ἐγίνετο λόγος τοις ἰδιώταις περ αυτos ἀποβλέπουσί τε εἰς αυτὸν καὶ περεκπεπληγμένοις κάλλος. σχεδὸν οὐ πάντων ὀλιγωρήσαντες κάθηντο διεξιόντες

εγκώμια τολμειρακίου ἀγασθέντες δε μεις των ανδρῶν την φιλοκαλίαν και ἀμα ἐπαινέσαντες αυτους αργίας τε π0λλῆς εἰναι πολαβόντες λογοις ἀπολείπεσθαι τῶν ιδιωτῶν περι τῶν καλλίστων, ω μόνω τούτων οἰόμεθα προέχειν, και δὴ πτόμεθα τῶν περι κάλλους λόγων. 621εδοξεν οὐν ἡμῖν ου ονομαστὶ λέγειν τον επαινον του παιδός - ου γαρ αν ἐχειν καλῶς, ἐμβαλεῖν γα αν αυτὸν εἰς πλείω τρυφήν - ἀλλ' οὐδε μην σπερ κείνους υότως ατάκτως, περ καστος τύχοι, λέγειν, ἀλλ' κα-στον εἰπεῖν δία G αν ἀπομνημονεύοι περὶ του προκειμένου. 6 καὶ δὴ ἀρξάμενος ὁ Φίλων πρῶτος οὐτωσὶ τον

λόγον ἐποιεῖτο Ως εστ δεινόν. εἰ πάνθ' ὁσα πράττο-

464쪽

μενἈκάστης μερας ώς περὶ καλῶν ποιουόμεθα την σπουδήν, αυτου δε του κάλλους ουδένα ποιησόμεθα λόγον, ἀλλ' υτω καθεδουμεθα σιγρ σπερ δεδοικότες μη λάθωμεν μὰς αυτους περ υ σπουδάζομεν του παντα χρόνον εἰπόντες. καίτοι os τις αν χρήσαιτο πρεπόντως τοῖς λόγοις, ει περὶ τῶν μηδεν0 αξίων σπουδάζων περὶ του καλλίστου σιγωττω οντων; πῶς αν το εν λόγοις καλον σώζοιτο κάλλιον μῆλλον η τω πάντα τὰλλα παρέντας περ αυτ0 λέγειν os τέλους μῆς των κάστοτε

πραττομένων ἀλλ' ta μη δόξω λέγειν μελῶς χρ περὶ

τοίτο διακεῖσθαι εἰδέναι, εἰπεῖν δε μηδεν ἐπίστασθαι περ αυτ09, ῶς oiόν τε βραχέα περὶ τ0ύτου πειράσομαι διελθεῖν κάλλους γαρ δη πάντες μεν ἐπεθύμησαν τυχειν, πάνυ ' ξιώθησαν λίγοι τινές d ταύτης ἔτυχον της δωρεὰς, et Jαιμονέστατοι πάντων ἔδ0ξαν γεγενησθαι και προς θεῶν καὶ προ ανθ9ώπων τα εικότα τετέμημμνοι τεκμήριον δέ τῶν γουν θεῶν ἐξ ρώων γενομένων

ο μεν ανδρείας νεκα ταύτης λέγεται τυχεῖν της τιμης, Ἐλέν δε οὐ κάλλους χάριν αυτήν τε μεταβαλεῖν εις 622 θεὸν καὶ τοις υιοσκουροις αιτία γενέσθαι πρὶν αυτην εἰς ουρανον ἀνελθεῖν τοῖς πο γῆν συνεξητασμένοις. 7. αλλὰ μην στις ανθρώπων ξιώθη τοι θεοῖς μιλεῖν, ουκἐστιν εὐρεῖν, πλην o σοι μετεσχήκασι κάλλους Πέλοψ τε γαρ τούτου χάριν τοι θεοῖς ἀμβροσίας μετέσχε, και Γανυμηδης ὁ τολυαρδάνου ούτω κεκρατηκέναι λέγεται οὐ πάντων πάτου θεῶν, ῶστ αυτον υ ἀνασχέσθαι συμμετασχεῖν αυτ τινα τῶν ἄλλων θεῶν της θηρας τῶν παιδικῶν ἀλλ αυτ μόνω πρέπουσαν γούμενον εἰναι ει Γάργαρον καταπτάντα της Ἱδης ἀναγαγεῖν ἐκεῖσε ταπαιδικά, που συνέσεσθαι του ἄπαντα ἔμελλε χρόνον τοσαύτην δ' ἐπιμέλειαν ἀεὶ πεποίηται τῶν καλῶν, στ

465쪽

oυ μόνον αυτοῖς ξίωσε των ουρανίων ἀναγαγὼν κεῖσε, ἀλλα καὶ αὐτ0ς επὶ γης ο τι τύχ0 γινόμενος συνῆν κα-στοτε τοῖς ρωμενοις, καὶ ofτο μεν γενόμενος κύκνος συνεγενετο Ληδα, τοὐτο δ' εν εἴδει ταύ00υ την Eυρώπην

ἀρπάζει, εἰκασθεὶς δ' Ἀμφιτρύωνι γεννὰ τὰν φακλέα. καὶ πολλά τι ἀν χοι λεγειν τεχνάσματα του ιδ δπως ἐν οἱ ἐπεθύμει συγγένοιτο μηχανωμενου 8. το δε δημέγιστον καὶ ior ἄν τις θαυμάσαι, μιλῶν γα τοις θεοῖς - ου γαρ ἀνθρώπων γε οὐδέσι πλην εἰ μη τοῖς κα-

και καταπληκτικός, στ εν μεν si προτερα δημηγ0ρία την φαν, καίτοι πρότε90ν πάντ' εἰωθυιαν επιτιμὰvαυτῶ δμως δ' αὐτην οὐτως φόβησεν, στ 9κεσεν αὐτη τό μηδεν παθεῖν, ἀλλα μέχρι λόγων στῆναι τηνά9γην τω ιί τοὐς δ α παντας θεοὐς εν τ υστερα πάλιν 0ὐχ ττον κατεστησε φοβηθῆναι γην ἀνασπάσειν αυτοῖς ἀνδράσι καὶ θάλατταν ἀπειλησας μελλων δε συνεσεσθαι καλοῖς οὐτω γίγνεται πρῆος και μερος καὶ τοῖς πῶσιν επιεικής, στε πρ0 ἀπασι τοῖς ἄλλοις καὶ αυτ τυ Ζεὐς εἰναι καταλιπών , ὀπως μη φαίνοιτο τοι παιδικοῖς ἀηδής,

ἐτερου τινὰς ποκρίνεται σχῆμα, και τούτου καλλίστου και οῖο τον ὁρῶντα προσαγαγέσθαι τοσοίτον αἰδ0sς

και τιμῆς πα9εχεται et κάλλει. 9. καὶ ύχ ὁ μὲν Ζευς οὐτω μόνος εάλω του κάλλους των δ' ἄλλων Ουδεὶς θεῶν,ῖνα μὰλλον χειν δοκῆ ταfτα κατηγορίαν ιός. οὐχ ἡπερ του κάλλους εἰρῆσθαι αλλ' εἴ τις ακριβῶς ἐθελήσει σκοπεῖν, πάντας ἀυus 90 θεοῖς ταύτα πεπονθότας Αιί, οἱοντον μεν Ποσειδῶ του Πελοπος ἡττημενον, Ῥακίνθου δετὀνυπόλλω τὰν Ερμῆν δε τοί Κάδμου. 10. καὶ θεαὶ δ' ἐλάττους ου αισχύνονται φαινόμεναι τούτου, ἀλλ ως- περ φιλοτιμίαν αὐταῖς εχειν δοκεῖ τὸ ω δεῖνι συγγενομέ-

466쪽

62 νην καλῶ διηγεῖσθαι πα9εσχῆσθαι τ0ῖς ἀνθρωποις ἐτιθε των μευ αλλων ἁπάντων κάστη προστάτις υσα υχέτερα αμφισβητεῖ τερα περὶ ν ἄρχει, ἀλλ' 'Aθην μόντοῖς ἀνθρωποις γ0υμένη τα ες πολέμους προς Ῥρτεμινου διαμάχεται περὶ θήρας, ως δ' αὐτως θην κἀκείνη παραχω9ε των πολεμικῶν, των ε γάμων πιρα φροδίτη, οὐδ' αυτ προ αυτῆς νοχλουμένη περὶ ν φο ρεύει. εκάστη ὁ ἐπὶ κάλλει τοσουτον φρονεῖ καὶ πάσας υπερβάλλεσθαι δοκεῖ, στε καὶ Ἐρις αὐτὰς ἀλλήλαις ἐκπολεμῶσαι β0υλομένη οὐδεν ἄλλο προυβαλεν αὐταῖς κάλλος, ἴτως ωμέν ραδίως περ θελε καταστήσειν, ὀρθῶς καὶ φρονίμως τ0sτο λογιζομενη σκέψαιτο δ αντις εντεοθεν την του κάλλους περιουσίαw ς γὰρ ἐλάβοντο του μήλου καὶ την ἐπιγραφὴν ἀνελέξαντο , κάστης αυτῆς πολαβούσης εἰναι το μῆλον, μηδεμιῆς δε τολμω-σης την ψῆφ0ν καθ' αυτῆς νεγκεῖν, ς ἄρ' αἰσχροτέρα

τῆς τέρας εἴη την ψιν ανέρχονται παρὰ τον των μεν πατέρα, τῆς δ' ἀδελφόν τε καὶ σύνοικου ista ἐπιτρέψου- σαι την δίκην αὐτω. ἐχων ὁ και αὐτος τις ἐστὶν πο- φήνασθαι καλλίστη και πολλῶν ανδρείων οντων καὶ σοφῶν και φρονίμων ν τε Ἐλλάδι και τῆ βαρβάρω, ὁ δ'επιτρέπει την κρίσιν Πάριδι τω Πριάμου ψῆφον ναργῆ και καθαρὰν ἐξενεγκών, τι και φρονήσεως καὶ σοφίας καὶ ρώμης περέχει το κάλλος. 11. τοσαύτqν δ' ἐπιμέλειαν ἀεὶ πεποίηνται και σπουδὴν ἀκούειν ειναι καλαί, ῶστε καὶ τον ρώων τε κοσμήτορα και θεῶν ποιητην υκ ἄλλοθέν ποθεν η παρὰ του κάλλους πεπείκασιν ὀνομάζειν. διον αν os ἀκούσαι λευκώλεν0ς ἡ Ηρα η ,πρέσβα 6 25 θεὰ θυγάτηρ μεγάλου Κρόνου ' Mi ηνὰ δ' ου αν βουληθείη ριτογένεια π90 os Γλαυκῶπις καλεῖσθαι, φροδίτη τε τιμήσαιτ' αν το παντος καλεῖσθαι χρυσῆ. περαπαυτ ει κάλλος τείνει. 12. καίτοι ταfτ' ου μόνον από-

467쪽

dειξιν εχει πῶς οι κρείττους χουσι περ, τουτο, ἀλλὰ καὶ μαρτυριόν ἐστιν ἀψευδες του κρεῖττον ἐναι πάντων ωναλλων οὐκosν θηνὰ μεν ανδρείας αμα και φρονήσεως προεχειν επιψVφίζει αμφοτερων γαρ προωτατο τούτωW

Hρα δ' ἀπάσης ἀρχῆς και δυναστείας αἱρετώτερον απο-

φαίνει συνγηγορουντ αυτὴ και τον λ παραλαβουσα. εί τοίνυν ουτω μεν θεῖον και σεμνον το κάλλος ἐστίν, υτωθε περισπούδαστον τοῖς θεοῖς, πῶς αν μιν χοι καλῶς μη και αυτους μιμουμενους τους θεους εργω τε και λόγωπὰν ο τι εχομεν συναίρεσθαι τί κάλλεις 13. αυτ μεν ὁ Φίλων περὶ του κάλλους εἶπεν πιθεὶς Ofτο τη τελευτῆ, ω και πλείω ν τούτων εἰρήκει,ει μη το μακρολογεῖν πίστατο τῶν αδοκιμων ευ συμποσίω με ἐκεῖνον δ' υθυς Ἀρίστιππος ηπτετο τῶν λόγων πολλὰ πρότεροet παρακληθεις π υνδροκλεους Ου γαρεβούλετο λεγειν το μετὰ Φίλωνα ευλαβουμενος λεγειν. ηρξατο ε εντευθεν 14. Πολλοὶ πολλάκις ἄνθρωποι τοπερι τῶν βελτίστων και ἡμῖν συμφερόντων αφέντες λεγειν ἐφ' τέρας τινὰς ρμησαν ποθέσεις, αφ' ν αυ- τοῖς με δοκουσι δόξαν προσάγειν, τοῖς δ' ἀκροαταῖς τους λόγους οὐδεν λυσιτελουντας ποιουνται, καὶ διεληλύθασιν οι μεν περὶ τῶν αυτῶν ἐρίζοντες ἀλληλοις , οι δεδιηγουμενοι τὰ Ου ὁντα, τεροι δε περὶ τῶν οὐδαμῶς 26αναγκαίων λογοποιουντες, ους εχρῆν ταυτα πάντα καταλιπόντας, πως τι βέλτιον τύχωσιν εἰπόντες, σκοπεῖν ου νυν γὼ περὶ τῶν οντων ουδεν γιες εγνωκέναι νομίζων ἄλλως τε και το τινῶν αγνοίας τῶν βελτίστων κατηγορουντα τοι αυτοῖς περιπίπτειν τῶν ευηθεστέρων οἰόμενος εἶναι πάντη, την αυτην λυσιτελεστάτην και καλλίστην τοις ἀκουουσιν πόθεσιν ποιησομαι τῶν λόγων και η πὰς στισουν αν φαίη κάλλιστ' αν χειν ἀκουειν

καλλίστην. 15. εἰ μεν ουν περί τινος ετέρου τους λόγους

468쪽

εποιουμεθα νυν, αλλὰ, πε9 κάHOυς, 9κεσεν αν is γἀκ ουσασιν ἐνος εἰπόντος ἀπηHάχθαι περ αυτos τούτοι αρα τοσαυτην ἀφθονίαν παρέχεται τοῖς βουλομένοις Gπτεσθαι των περὶ τουτου λόγων, στ υκ εἰμ' κατ'αξίαν τις εφίκοιτο τω λόγω, νομίζειν δυστυχεῖν , ἀλλ' ην προς πολλοῖς αλλοις κἀκεινός τι δυνηθὶ συμβαλέσθαι π90ς Ους επαίνους , της ἀμείνονος Γεσθαι πειρῆσθαι τυχης τυ γαλούτω μεν εὐίφανῶς π των κρειττόνων τετιμημένον, οὐτω δε τοῖς ἀνθρώποις θεῖον καὶ περισπουθαGτον, πασι ε τοῖς Ofσιν οἰκειότατον κόσμον, καὶ si μεν α παρῆ παρα πάντων πουθαζομένων, ων 'αφίσταται μισουμενων καὶ Ουθε προσβλέπειν ἀξιουμενων, τίς αν εἰ τοσοίτον λόγων μετεσχηκώς. στ επαινέσαι προς ἀξίαν ἀρκέσαι; ου μην ὰλλ' ἐπειδήπερ Ουτω πολλῶν 627 csτω ε των ἐπαινεσόντων. στε μόλις αν της αξίας τυχεῖν, ουθεν ἀπεικος καὶ μῆς εγχειρεῖν τι λέγειν περι αυ- του, μέλλοντας γε μετὰ Φίλωνα ποιεῖσθαι τους λόγους. ουτ hq σεμνότατον κα θειότατον των Oντων ἐστίν, στε. ... ν σα θεοὶ καλοί τετιμήκασι, παραλείπω. 16. ἀλλ'

of ν εν τοῖς ἄνω χρόνοις εκ ιῖς Ελίνη γενομέν ουτως ἐθαυμάσθη παρὰ πῶσιν ἀνθρώποις, στ ετ της λικίας

Os σαν ἐντος κατά τινα χρείαν εν Πελοποννησω γενόμενος

Θησεῖς οὐτήτης ρας ἰδών ηγάσθη, στ' Γοης αυτῶ καὶ βασιλείας ἀσφαλεστάτης καὶ δόξης υ της τυχούσης

Ομως Ουκ ετ βιωτὸν αὐτω ταύτης στερημένω, παρελθεῖν ὁ πάντας εὐδαιμονία, εἰ ταύτην asτω γένοιτο συνοικεῖν. Osr δε διανοηθεὶς το μεν παρὰ το πατρὀς λαβεῖν ἀπειπών, μη γὰρ ν αυτην αυτὸν ἐκδοίναι μηπω ηλικίας ημμένην την δ' ἀρχην περφρονησας εκείνου και παριδών, ὀλιγωρήσας δε καὶ των ν Πελοποννησω πάντων δεινῶν, κοινωνοίντ' αὐτω της αρπαγῆς καὶ Πει-9ίθουν παραλαβών. βία λαβὼν αὐτὴν του πατρος εις

469쪽

υφιδναν ἐκόμισε της Ἀττικης καὶ τοσαύτην σχε χάμιν αυτ της συμμαχίας αυτησί, σθ' υτως ἐφίλησε τον απαντα χρονον, στε καὶ τοῖς ἐπιγενομενοι παράδειγμα γενεσθαι την Θησέως και Πειρίθου φίλων. πειδη δε εδει κἀκεῖνον εὐυιδου γενέσθαι την Λήμητρος μνηστευσό 628μενον κόρην, πειδὴ πολλὰ παραινῶν Ουκ δυνηθη ταυτης αὐτον της πείρας ἀποσχίσθαι καταπεῖσαι, συνηκολουθησεν αυτ ταυτην πρέπουσαν οἰόμενος αυτῶ καταθήσειν τὴν χάριν πεμι θ ψυχῆς πελαυTOs κινδυνευσαι. 17. ἐπανελθουσαν ' εἰς υργυς, αυθις ἀποδημουντος αυ- του, πειδὴ καθ' ῶραν ην γάμων, καίτοι γε ἐχοντες καλάς τε καὶ υ γεγονυίας ε της Ἐλλάθ0ς σφίσιν αυτοῖς ἄγε σθαι γυναῖκας οἱ τῆς Ἐλλάδος βασιλεῖς, οἱ ὁὲ συνελθόν τες μνηστευοντο ταυτην τὰς ἄλλας ἀπάσας περιδόντες ως φαυλοτέμας γνόντες ' τι περιμάχητος ἐσται, καὶ

δείσαντες μὴ πόλεμος γένηται si Ἐλλάδι, μαχομενων

προς ὰλiιήλους, μωμόκασιν ορκον τουτον ψήφω κοιμῆ, ὴ μὴν πικουρήσειν τω ταέτης ἀξιωθεντι μη ἐπιτρεφεινην τις ἀδικεῖν ἐγχειρύ, εκαστος oia μει ς ταυτην αυτῶ τὴν συμμαχίαν παρασκευάζειν της μεν ουν ἰδίας γνώμης ἀπέτυχον πάντες πλην Μενελάου, της κοινῆς δ' ἐπειράθησαν αυτίκα ου πολλῶ γὰρ στερον ἔριδος γενομένης ταῖς θεαῖς περὶ κάλλους, πιτρέπουσι τὴν κρίσιν IΠάριδι τω Πριάμου, ὁ δε τῶν μεν σωμάτων τῶν θεῶν ηττηθείς, των δωρεῶν ὁ ἀναγκασθεὶς γενέσθαι κριτής, καὶ δίδου-

σης ρας μεν τὴν της σίας αρχήν, το ' εν πολέμοις Ἀθηνῶς κράτος, φροδίτης δε ον της λίνης γάμον,

καὶ φαυλοις με ἀνθρώποις γενέσθαι αν ποτε νομίσας ου ἐλάττω βασιλείαν Ἐλένης ὁ Ουδένα τῶν ἐπιγιγνομένων ἀξιωθῆναι, προείλετο τυν ταύτης γάμον. 18. γενομένης δε της μνουμένης κείνης στρατείας κατὰ τῶν

Tρώων καὶ της υρώπης τότε πρῶτον κατὰ τῆς Ῥοιας

LUCI P. III. 28

470쪽

τείας θυσχερῶν, οι ' ουκ βουλήθησαν αμφότεροι, ο, καν ποτε νομίσαντες ευρεῖν αφορμην καλλίω πολεμου, περὶ ης ἀποθανosνται. κα θεοὶ θε τυυς αυτῶν παῖδας σαφῶς

εἰδότες ἀπολουμένους εν ω πολεμω os ἀπετρεψαν μὰλ- λον, ἀλλ' ἐνήγαγον εἰς τοίτο οὐκ ἐλάττω δόξαν αὐτοις οἰόμενοι φέρειν του θεῶν παῖδας γενεσθαι et μαχομενους περ λίνης ἀποθανεῖν καὶ τί λέγω τους αυτῶν παῖδας αὐτοὶ προς αυτοὐς μείζω και δεινότερον ἐνεστη-Gαντο του προς Γίγαντας αὐτοῖς γενομένου πολέμου εν ἐκείνω μεν γαρ με αλλήλων, r/ταίθα δε ἐμάχοντο προς αλλήλους. ου τί γένοιτ αν ἐναργέστερον δεῖγμα, σωτῶν ανθρωπίνων α πάντων περίχει το κάλλος παρ'Ἀθανάτοις κριταῖς; ταν γαρ περ μεν τῶν ἄλλων οὐθενος απάντων οὐδαμολτο παράπαν φαίνωνται διενεχθέντες,

περ δε κάλλους ου μόνον τοῖς tos επιδεdωκότες, αλλ' ήδη και λλήλοις ναντία πεπολεμηκότες ἔνιοι ὁ καὶ τρωθέντες, πῶς οὐχ ἀπάσαις ψήφοις προτιμῶσιν ἀπάντων το κάλλος 19 ὰλλ ῖνα μη δόξωμεν απορία τῶν περὶ κάλλους λόγων περὶ ταῆτα διατρίβειν αεί, ε ετερον βούλομαι μεταβῆναι οὐδαμῶς ἐλαττον ον, στε δε α τηντου κάλλους ἀξίαν, τῶν πρότερον εἰρημένων, την 'A0κάδος 1πποδάμειαν Οινομάου σου του ταύτης κάλλους ἁλόντας ἀλλον αἱρουμένους ἀπέφηνεν ἀποθνήσκειν ταέτης διωκισμένους τυνήλιον προσορὰν ως γαρ ἐλά

βετο της λικίας ἡ παις καὶ τὰς ἄλλας ὁ πατὴρ οὐκ ὀλίγω

ς τω μέσω παρενεγκοὐσαν ἐώμα της μενῶρας αυτῆς λους - τοσοῆτον γαρ αὐτὴ περιῆν, στε καὶ τον γεγεννηκόθυπηγάγετο παρὰ φύσιν - καὶ δια τουτ αξιῶν αὐτὴν εχειν παρ' ἐαυτῶ, βούλεσθαι δ' ἐκδιδόναι πλαττόμενος αυτὴν