Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

발행: 1852년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

λιστα ἐκμεμαθηκως, δι' δατος μῆς ἀνεκαίνισεν, ε τα 98των μακάρων χνια παρεισώδευσε καὶ ἐκ των ἀσεβῶν χώρων μῆς ἐλυτρώσατο καὶ σε ποιήσω, ν μου ἀκουύς,

THEO κεχάρακται παρ αυτου τοιόνδε χάος ην καὶ Νυ Ἐρεβός τε μέλαν πρῶτον καὶ Tάρταρ0ς ευρός' γη δ' Ουδ' ἀηρ υθ' υρανος ν. IT. υ λέγεις. iτα τί ην; THEO. - ως φθιeto ἀόρατον κατανόητον,ο λυε et σκότος καὶ την ἀκοσμίαν ταυτην ἀπήλασε, λόγω μόνω ρηθεντι υπ αυτου, ως ὁ βραδυγλωσσος ἀπεγράψατο, γῆν πηξεν εφ υδασιν, ουρανον ἐτάνυσεν, ἀστε- ρας μόρφωσεν απλανεῖς δρόμον διετάξατο, ους συ σψr 599θεους, γῆν δε τοι ανθεσιν ἐκαλλώπισεν, ανθρωπον ἐκμη ὁντων ε το εἰναι παρήγαγε, καὶ ἔστιν εν ουρανω λέπων δικαίους τε κἀδίκους καὶ ἐν βίβλοις τὰς πράξεις ἀπογραφόμενος ανταποδώσει δε πῆσιν ν ημέραν αυτὸς

14. PIT. πα δε των οιρῶν ἐπινενησμένα ἐς απαντας ἐγχαράττουσί γε καὶ ταὐτα; THEO. πὰ ποια; ΙΤ πὰ της ειμαρμένης, THEO. Λέγε, ω καλε Κριτία, περὶ τῶν Μοιρῶν, ἐγὼ δε μαθητιῶν ἀκούσαιμι παρὰ Gos. RHT. Οὐχ υμηρος ὁ ἀοίδιμος ποιητος εῖρηκε, μοιραν δ' ου τινά φημι πεφυγμένον εμμεναι ανορῶν

454쪽

επὶ δε του μεγάλου μακλεους, ουδε γαρ υδε βίη ψακλείη φώγε κῆρα, o σπε φίλτατος σκε σι Κρονίωνι ἄνακτμ600 αλλά ε οῖρ' ἐδάμασσε καὶ ἀργαλεος χόλος Ηρης. ἀλλα και λον τον βίον καθειμάρθαι καὶ τὰς ἐν τουτωμεταβολάς

ενθα δ' πειτα πείσεται ἀσσα οἱ Aiσα Κατακλῶθες τε βαρεῖαι γιγνομεν νήσαντο λίνω, τε μιν τεκε μήτηρ. και τὰς εὐξενηὶ ποχὰς ἀπ Ἀκείνης γίνεσθαι ηδ' ς idibo ἱκόμεθ', ο με πρόφρων πεδεκτο, και πω ' ουδέπω ἐσα φίλην ς πατρίδ' ικέσθαι.ῶστε πάντα πὰ των Μοιρῶν γίνεσθαι ὁ ποιητης μεμαρτυρηκε τον δε ία μη θελησαι τον υἱον θανάτοιο δυσηχεος ξαναλυσαι,

ἀλλα μὰλλον αἱματοέσσας δε ψιάδας κατέχευεν ἐραζε

παῖδα φίλον τιμῶν, τον ι Πάτροκλος μελλε φθίσειν ν 90ίss. ωστε es ριεφῶν, δια τοίτο μηδεν προσθεῖναι περὶ etων Μοιρῶν θελησρς, εἰ καὶ τάχα πεδάρσιος ἐγεγόνει μετὰ του διβασκάλου και τα πόρρητα μυήθης.

60 15. THEO. Καὶ πῶς ὁ αυτὸς ποιητης, es καλε Κριτία, διττην επιλέγει την εἱμαρμένην και ἀμφίβολον, ς

τόδε μεν τι πράξαντι, τοιῶδε τέλει συγκυρσαι, τοιον εποιήσαντι, ἐτέρω τέλει ἐντυχεῖν ώς ἐπ' Mχιλλέως διχθαδίας Κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλοσδε εἰ μεν ' αυθι μένων ρώων πόλιν ἀμφιμάχωμαι, ἄλετο μέν μοι νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται. ει δέ κεν i καδ' κωμαι,ώλετό μοι κλέος σθλόν ἐπι δηρὸν δε μοι αἰὼν

455쪽

πολλάκι γάρ οἱ ἐειπε γέρων ἀγαθὸς Πολυrd0ς, νουσω π Ἀργαλέ si φθῖσθαι ἐς εν μεγά90ισιν η μετ' 'Aχαιῶν νηυσὶν πο ρώεσσι δαμῆναι. 16 ουχὶ παρ Ομήρω ταίτα γέγραπται ταμφίβ0λ0ς αυτηκαὶ ἀμφίκρημν0ς ὰπάτη ε δε βουλει, καὶ του Λιος ἐπι- θη σω σοι το λόγον. -υχὶ τω Αἰγίσθω i ρηκεν ς ἀπο- 02 σχομένω μεν της μοιχεια καὶ της Ἀγαμεμν0νος ἐπιβ0υλης ζqν καθείμαρται πολυν χρόνον, ἐπιβαλλομένω δε ταίταπράττειν ου καθυστερεῖν θανάτου τοὐτο κἀγὼ πολλάκεις προυμαντευσάμην, εὰν κτάνλὶς τον πλησιον, θανατωθησ7ὶ

παρὰ της δίκης, εἰ δέ γε μη 0fτο πράξύς, βιώσ7καλῶς, Ουδέ κέ σ' κα τέλος θανάτοιο κιχείη.ουχήρας. α διόρθωτα τὰ των ποιητῶν καὶ ἀμφίλοξα και μηδέπω δραιωμένα; στε ασον ἀπαντα ῶς καὶ σε ενταῖς ἐπουρανίοις βίβλοις των ἀγαθῶν ἀπογράψωνται. 17. HT. υ πάντα ἀνακυκλεῖς, Ἀριεφῶν αλλά

μοι τόδε εἰπε, ει και τὰ τῶν Σκυθῶν ν τω ουραν 603ἐγχαράττουσι; THEO. Πάντα ει τυχη γε χρηστος καὶ ε ἔθνεσι. RHT. Πολλούς γε γραφέας φὴς εν ωουρανω, ς ἀπαντα ἀπογράφεσθαι. THEO. υστόμει καὶ μηδεν ἐπης φλαῆρον θεουδεξιοs, ἀλλὰ κατηχουμενος πείθου παρ' εμοί, εἰ περ ην χρήζεις εἰς τ0ν αιῶνα ει υρανον. δέρριν ἐξήπλωσε, γῆν δε ε υδατος επηξεν, ἀστέρας μόρφωσεν, ἄνθρωπον ε μη ντος παρήγαγε, τί παράδοξον και τὰς πράξεις πάντων ἐναπογράφεσθαι καὶ γὰρ σοὶ οἰκίδιον κατασκευάσαντι, οἰκέτιδας δε καὶ οἰκέτας εν αυτ συναγα- γοντι, ουδέποτε σε διελαθε τουτων πρῆξις ἀπόβλητος πόσω ἀλλον τον πάντα πεποιηκότα δ' εὀν ου ἄπαντα ν

456쪽

60 ευκολία διαδραμεῖν ἐκάστου π9ῆξιν καὶ ννοιαν o γαθσου θεοὶ κότταβος τοῖς υ 90ν0υσιν ἐγένοντο. 18 KHT. Πάνυ εὐλέγεις, καί με ἀντιστρόφως τῆς Νιόβης παθεῖν ' ε στήλης γα ανθρωπος ἀναπεφηνα.

δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε ληξειεν ἀείδων.19. EPIT. πίειν ἔπι την λεωφό90ὐώνησόμενός γετα χρειωdεστατα, καὶ ὁ ὁρῶ πλῆθος πάμπολυ ες ο ους ψιθυρίζοντας επι τῆ ἀκοὴ φοντο τοι χείλεσιν εγώδε παπτήνας ς ἀπαντας και την χεῖμα τ0ις βλεφάρ0ις

457쪽

του εἶτα ρξατο ἐπιφθέγγεσθαι κατισχνημενον ουτος, ῶς προεῖπον τους των εξισωτῶν καταλείπει ελλειπασμους και τα ρεα τοι δανεισταῖς αποδώσει καὶ τά τε νοίκια

πάντα καὶ τὰ δημόσια, καὶ τὰς ιραμάγγας δέξεται μη 608εξετάζων της τεχνης καὶ κατεφλυάρει τι πικρότερα οι περ αυτον δε δοντο τοῖς λόγ0ις καὶ τω καιν των ἀκουσμάτων προσεκειντο. 21. τερος δε τουνομα λευό- χαρμος τριβώνι0ν ἔχων πολυσαθρον ἀνυπόδετός τε καὶ ἄσκεπος μετέειπε τοῖς οδ0sσιν ἐπικρ0τῶν, γεπεδείξατό μοί τις κακοείμων , εξ ορέων παοαγενόμενος, κεκαρμένος την κόμην, ε τω θεάτρω ἀναγεγραμμέν0ν νομα Θιε90γλυφικοῖς γράμμασιν , ουτος ω χρυσω ἐπικλυσει

την λεωφόρον ηὐδ' γὼ κατὰ μεν τὰ ριστάνδρου καὶ Ἀρτεμιδώρου, Ου καλῶς ἀποβήσονται ταὐτά γε τὰ νύπνια εν μῖν, αλλὰ σ0 μεν τὰ χρέα πληθυνθήσεται ἀναλόγως της ἀποδόσεως οὐτος ὁ ἐπὶ πολ του βολου γε στερηθήσεται. πολλοί χρυσίου εὐπορηκώς. και ἔμοιγε δοκεῖτε ἐπὶ λευκάδα πέτρην καὶ δῆμον ονείρων καταδαρθέντες τοσαυτα νειροπολεῖν εν ἀκαρει qς νυκτος ου- 10σης. 22. οἱ δε ἀνεκάγχασαν ἀπαντες ώς ἀποπνιγέντες ποτου γέλωτος και της ἀμαθίας μου κατεγίνωσκον. ην δ'εγὼ προς Κράτωνα, Μῶν κακῶς πάντα ἐξερρίνισα, νει πω τι κωμικευσάμενος, καὶ Ου κατὰ ρίστανδρον τον Τελμισέα καὶ Ἀρτεμίδωρον τ0ν φέσιον ξίχνευσα τοις ονείρασιν η δ ος, Σίγα, ἁ Κριτία ει ἐχεμυθεῖς, μυσταγωγήσω σε τὰ κάλλιστα και τὰ νυν γενησόμενα ου γὰρ oνειρ0 τάδ' εἰσίν, ἀλλ' ἀληθῆ, εκβήσονται δε εις μῆνα Μεσορί. ταίτα ἀκηκοὼς παρὰ os Κράτωνος καὶ το ὁ λισθηρον της διανοίας αυτῶν κατεγνωκώς ρυθρίασα και II σκυθρωπάζων ἐπορευόμην πολλὰ τον Κράτωνα ἐπιμεμφόμενος εις δε δριμὼ καὶ τιτανῶδες ενιδὼν δραξάμενός μου του λώπους ἐσπάρασσε ρήτρη ποιήσασθαι πει-

458쪽

θόμενός τε και παρανυττόμενος παοὰ του πεπαλαιωμένου εκείνου δαιμονίου. 23. εἰς λόγους ὁ ταὐτα παρεκτείναντες πείθει με τον κακοθαίμονα εις γόητας ἀνθρώπους παραγενέσθαι καὶ ἀποφράδι τλθη λεγόμενον μέρα συγκυρησαι ' φασκε γα πάντα ἐξ αυτῶν μυσταγωγηθῆναι. καὶ ὁ διήλθομεν σιδηρόας τε πυλας καὶ χαλκiους Ουθούς. ἀναβάθρας ε πλείστας περικυκλωσάμενοι ες χρυσόροφον οἶκον ἀνηλθομεν, i0ν ομηρος τον ενε-612 λάου φησί καὶ ὁ α παντα σκοπίαζον σα ὁ νησιώτης εκεῖνος νεανίσκος. 9ῶχε υχ λένην μαωί', αλλ αν-δ0ας επικεκυφότας καὶ κατωχριωμένους' οἱ ὁ ἐθόντες γηύησαν καὶ ε εναντίας παρεγένοντο ' φασκον γαγωγεῖ τινα λυγρὰν ἀγγελίαν γάγ0ιμε ἐφαίνοντο γαρ υτοιωντα κάκιστα εὐχόμενοι καὶ χαιρον ἐπὶ τοις λυγροῖς ς- περ αἱ ποινοποιοὶ επὶ θεατρα, τὰς κεφαλας ὁ αγχι σχόντες ψιθυριζον μετὰ ὁ τα 90ντό με, τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν πόθι τοι πόλις ηθε 0κῆες; χ9ηστ0ς γαλαν εἰ δαπό γε του σχηματος. ν δ εγώ, λίγοι γε χρηστ0ί. σπερ βλέπω πανταχου Κριτίας ὁ του-ν0μα, πόλις o μοι ενύεν ὁθεν καὶ uῖν. 24. io εροβατο υντες ἐπυνθάνοντο Πῶς τα της πόλεως καὶ τα του κόσμου; ' ἐγώ, χαίρουσί γε πάντες καὶ ἔτι γε χαρή

κεῖ γὰρ η πόλις ήν δ εγὼ κατὰ την αυτῶν γνώμην Ῥμεῖς

459쪽

σίβην εἰ κατάξουσι λοιμον και λιμον εἰ επιπεμψουσιν, εἰ το κεραυνοβόλον ἀγγεῖον ἀπεγεμισθη καὶ το βροντοποιονδοχεεον ἀνεμεστώθη; 25. οἱ δὲ ώς απαντα κατωρθωκότες κατεφλυάρουν τα αυτῶν εὐάσμια, ς μεταλλαγῶσι τὰ πράγματα, ἀταξίαι δε καὶ ταραχαὶ την πόλιν καταλήψονται, τὰ στρατόπεδα ηττον των ναντίων γενησονται.

τοίτο ἐκταραχθεὶς και σπερ πρῖνος καόμενος οἰδηθεὶς

διάτορον ἀνεβόησα, δὸ δαιμόνιοι ανδρῶν, μη μεγάλα

λίαν λέγετε ,θήγοντες δόντας κατ' ἀνδρῶν θυμολεόντων πνειόντων δόρυ καὶ λόγχας και λευκολόφους τριφα 6lqλείας. αλλὰ ταυθ' μῖν επὶ κεφαλην καταβήσεται, ώς την πατρίδα μῶν κατατρέχετε ου γὰρ αἰθεροβατουντες ταὐτα κἹκόητε, ου την πολυάσχολον μαθηματικὴν κατωρθώκατε ει δε γε μαντεῖαι καὶ γοητεῖαι υμὼς παρή- πεισαν, διπλOsν το της ἀμαθίας ' γυναικῶν γὰρ εὐμέματαταίτα γραχίων καὶ παίγνια επὶ πολὐ γὰρ τὰ τοιαίτα αἱτων γυναικῶν ἐπίνοιαι μετέρχονται. 26. THEO. ζὰ προς ταῶτα εφησαν, es καλε μι- τία, οἱ κεκαρμένοι θν γνώμην καὶ την διάν0ιαν; IT 'Aπαντα αὐτα παρέδραμον εις ἐπίνοιαν τετεχνασμένην καταπεφευγότες ἔλεγον γάρ,-λίους δέκα ασιτοι διαμενοfμεν καὶ ἐπὶ παννύχους μνωδίας ἐπαγρυ

THEO. Συ δε τί προ αυτοὐς ἐρηκας μέγα γὰρ εφησαν και διηπορημένον. RPIT. Θάρσει, υκ ἀγεννές ἀντεῖπον γὰρ τὰ κάλ- Ibλιστα τὰ γὰρ παρὰ τῶν ἀστικῶν θρυλλούμενα, ἔφην περὶ et μῶν, πόταν νειροπολεῖτε, τὰ τοιαίτά που παρεισάγονται. οἱ δε σεσηρος πομειδιῶντες Ἐξω που παρήρχονται os κλινιδίου. ν δ εγώ, H ἀληθῆ εἰσι ταὐτα es αἰθέριοι, ου αν π0τε ἀσφαλῶς τὰ μέλλοντα σξιχνεύσητε, αλλὰ καταπεισθέντες ὐπ' αυτῶν ληρησετε

460쪽

τὰ μη οντα μηδε γενησόμενα ἀλλὰ ταὐτα μεν ου οἶδ'οπως ληρεῖτε νείροις πιστευοντες, καὶ τὰ κάλλιστα δελύττεσθε, τοῖς ὁ πονζ9οις δεσθε, μηdεν ὀνουμενοι του βδελυγματος. ῶστε ἐάσετε τὰς ἀλλοκότους ταυτας φαντασίας και τὰ πονηρὰ β0υλεύματα καὶ μαντεύματα μη πουθε0ς μῆς ες κόρακας βάλοι διὰ το ni πατρίδι παρῆσθαι si καὶ λόγους κιβδήλους ἐπιφημίζειν. 27. οὐτοι δε ἀπαντες ενα θυμον ἔχοντες εμοὶ πολλὰ κατεμέμφοντο καὶ εὐβούλει καὶ τάδε προστιθῶ σοι, ἀτινά με καὶ ως στηλην ἄναυ-δ0ν ἔθηκαν μεχρις αν η χρηστή σου λαλιὰ λιθούμενον ἀνελυσε και ἄνθρωπον ἀπεκατέστη Gε. THEO. Σίγα. Ἀ9ιτία καὶ μη περεκτείνΓς τους υθλους ορῆς γὰρ ς ἐξώγκωταί μου νηδὴς καὶ ἄσπερ κυ0φ0ρῶ εδήμην γὰρ τοι παρὰ Gos λόγοις Γλυπ0 κυ- νὰς λυττῶντος κα ει μὴ φάρμακον ληθεδανον ἐμπιὼν ή9εμήσω, αυτη η μνημη οἰκου90sσα εν μοὶ μέγα κακον ἐργάσεται. στε ασον τούτους την εὐχην ἀπο πατ90ς ἀρξάμενος και την πολυώνυμον δην ς τέλος πιθείς. 28 ἀλλὰ τί τοίτο ουχὶ Κλεόλαος ο τός ἐστιν. O τοῖς ποσὶ μακρὰ βιβάς σπουὁρ δεήκει και κατέρχεται , μῶν ἐπιφωνήσομεν αὐτῶ ; IT. Και μάλα.THEO. Κλεόλαε, μη τι παμ αδράμἴς γε π0σὶ μηδεπαρέλθλύς. λλ' ἐλθε χαίμων ει γέ που μίθον φέ9εις.

KAEO ΛΑΟΣ. αίρετ' ἄμφω, es καλη ξυνωρίς.617 THEO. TQ η σπουδή ἀσθμαίνεις γὰρ ἐπὶ πολύ.

RAEOA. Πέπτωκεν φρὐς η πάλαι βοωμένη Περσῶν,

καὶ Σοῆσα κλεινον ἄστυ.πεσε δ' ἔτι γε πῆσα χθων ραβίας

SEARCH

MENU NAVIGATION