Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

51쪽

ΠAP. γώ μεν ει ἐόν τε ἐναι, καὶ πλεῖον. στε 37 μ δοκε τοῆτο καθάπερ ἀγνοουντι νειδίσαι φημὶ γαρκακος ἐναι και χείρων η σὐ δοκεῖς. T . Ναί. αλλὰ ταύτας μεν σως τὰς τεχνας ουκἐξεμαθες δια μεγεθος αυτῶν καὶ δυσκολίαν των δε δημοτικῶν τινα, τεκτονικὴν η σκυτοτομικήν καὶ γὰρ 0, δε

52쪽

26 AOPRIA NOT

αἰσχυνύ.ΠAP es παρασιτική.2. 1 . Κατα ει μη μαίνοιτό τις, ω Σίμων τεχνην ταυτην φαίη αν; ΠAP Eγωγε εἰ δέ σοι μαίνεσθαι δοκῶ . του μη-838 δεμίαν ἄλλην ἐπίστασθαι τέχνην αἰτίαν ἐναί μοι την μανίαν δόκει καί με των εγκλημάτων ηδ αφίει φασὶ γαρ την δαίμονα ταυτην τα μεν ἄλλα χαλεπην ἐναι τοις εχουσι, παραιτεῖσθαι δε των αμαρτημάτων αυτους G- περ διδάσκαλον η παιδαγωγὴν τούτων ναδεχομένην εις

αυτην τὰς αιτίας.

53쪽

TTX. λλ υκ ερυθριὰς παράσιτον σαυτο ἀποκαλῶν; ΠAP. Oυδαμῶς αἰσχυνοίμην γὰρ αν ει μη λεγοιμι.TI . α νὴ 1 οπόταν σε βουλωμεθα γνωρίζειν των υκ επισταμενων M. τε χρὴ ζει μαθεῖν, ὁ παράσι

ἀτοπίαν.

I X. H και ταύτην ταῖς ἄλλαις τεχναις εγκαταλε- ξομεν , στε ἐπειδὰν πυνθάνηταί τις, ποία τις αυτη τεχν εστί, λεγειν, οἱον γραμματικη, ατ9ική 'αὐασιτική.

τινα ἐτεραν τεχνην φαίην αν. εἰ δε σοι φίλον ἀκούειν, και πως Γομαι λεγοιμι αν καίπε ου παντάπασιν ων, Moώς φθην ειπών, πι OBTO πα9εσκευασμενος. I TX Ουδεν ει και σμικρὰ λέγοις, ἀληθῆ δε διοίσει. I P. δη πρῶτον, εἴ σοι δοκεῖ, πε9 της τεχνVς,ῆ τις ποτε Osσα τυγχάνει τω γενει, σκοπῶμεw Ῥυτωσὶ

54쪽

γα ἐπακολουθήσαι ιεν α και ταῖς κατ' ido τέχναις, εiπερ αρα ὀρθῶς μετέχοιεν αυτῆς. TI X. T ποτ' ουν ἐστιν η τέχνη λέγε πάντως ἐπί

στασαι.

Π . Πάνυ μεν ουν. I TX. η τοίνυν κνει λέγειν αυτήν, εἰ περ ἶσθα. 841 4. I P. Tέχνη στίν, γεγώ διαμνημονευω σοφου τινος ἀκουσας, συστημα κ καταλήψεων συγγεγυμνασμένων π9ος τι τέλος εὐχρηστον των ε τω βίω.TI'. 'Oρθῶς κείνου γε εἰπόντος υτως ἀπεμνημόνευσας. ΠAP. ι δε μετέχει τουτων ἀπάντων η παρασιτική,

TI . έχνη γάρ - i πε Ουτως χει. DAP έρε mi καθ' i καστον τοις της τέχνης εi δεσιν ἐφαρμόζοντες την παρασιτικήν, ει συνέδει, σκοπῶμεν, και ὁ περι αυτῆς λόγος, ἀλλα μη καθάπερ αἱ πονηραὶ 842 χύτραι διακο0υόμεναι μη σαθρον ἀποφθέγγηται δει TOGνυν ἐναι και ταύτην σπε καὶ πὰσαν τέχνην σύστημαε καταλήψεωπι πρῶτον μεν το δοκιμάζειν καὶ ιακρίνειν ὁστις αν επιτήδειος γένοιτο τρέφειν αυτόν . καὶ ὁτω παρασιτεῖν ἀρξάμενος υ αν μεταγνοίη λτον μεν,9-γυ90γνώμονα τέχνην τινὰ φήσ0μεν ἔχειν εἴπερ ἐπίσταται διαγινώσκειν τά τε κίβδηλα των νομισμάτων καὶ ταμη τοὐτ0ν δε ἄνευ τέχνης θιακρίνειν του τε κιβδήλους των ανθρώπων καὶ τους ἀγαθους, καὶ ταῆτα Ου ῶσπερτων νομισμάτων κα των ἀνθρώπων φανερῶν εὐθυς ἴν- των; αυτὰ μέντοι αὐτα και ὁ σ0φῖς Eυριπίδης καταμέμφεται λέγων ανδρῶν δ' ὀτω χρὴ τον κακὸν διειδέναι,ουδεις χαρακτὴ ἐμπέφυκε σώματι. M se δη και μείζων η τοί παρασίτου τέχνη η γε και τλου

55쪽

καὶ ἐθε. 5. τ δε γε ἐπίστασθαι λόγους λέγειν ἐπιτηδείους καὶ πράγματα πράττειν δι' et οἰκειώσεται καὶ

σεως καὶ καταλήψεως ἔρρωμένης iναί σοι δοκεῖ; I X. Kα μάλα.ΠAP. T δε γε εν ταῖς στιάσεσιν αυταῖς ὀπως παν- τὰς ἀπέλθοι πλέον ἔχων καὶ παρευδοκιμῶν του μὴ τηναυτην αὐτω κεκτημένους τέχνην, νευ τινός λόγου και σοφίας πράττεσθαι ἰξι;

TΓΑ. Οὐδαμῶς. ΠAP. T δέ, τὰ ἐπίστασθαι τὰς ἀρετὰς και κακίας

των σιτιων καὶ των φων πολυπραγμοσύνην ἀτέχνου τινὰς iναι σοι δοκεῖ, και ταίτα του γενναιοτατου Πλάτωνος ουτωσὶ λέγοντος, Ου μέλλοντος ἐστιάσεσθαι μη 844 μαγειρικουίντος σκευαζ0μένης θοίνης ἀκυρ0τέρα Ἀρί-σις; . ὁτι γε μην υκ κ καταλήψεως μόνον , αλλὰ συγγεγυμνασμένης ἐστὶν η παρασιτική . μάθοις αν ἐνθένδερ αδίως ' αἱ μεν γαρ των ἄλλων τεχνῶν καταλήψεις καιημέρας και νύκτας καὶ μῆiας και ἐνιαυτους πολλάκις ἀσυγγυμναστοι μένουσι. καὶ δμως ου ἀπόλλυνται παρὰ τοῖς κεκτημένοις at τέχναι, Dd του παρασίτου καταλήψεις ει μὴ καθ' ἡμέραν ἐεν εν γυμνασίω, ἀπολλύασιν μονον, ἐμαι, την τέχνην , αλλὰ καὶ αυτὴν τον τεχνίτην. i. O γε μην ἡ πρός τι τέλος εὐχρηστον τω βίω , μὴ και μανίας η ζητεῖν. γὼ γὰρ του φαγεῖν καὶ του πιεῖν Ουδεν εχ χρηστότερον ευρίσκω ν τῶ βλήν, οὐθε ζην γε τούτου ἄνευ ἐστι. I TX. Πάνυ μεν Osν. 8. IIAP αι μην οὐδε τοιοὐτόν τί ἐστιν η παρασιτικὴ ποῖον et κάλλος και ἡ ἰσχύς , στε τέχνην μεν μὴ δοκεῖν , τήν , δύναμιν δέ τινα τ0ιαύτην. 8 b

57쪽

θησεν. τε του λληνας φεέγοντας κατέσχεν τε εἰς

τε βιοτευξιν καὶ τρυφὰν κα βινεῖν την Ἀτλαντος θυγατέ9α και κινεῖν πάσας τὰς λείας κινησεις Ουθε τότε εἰπετο sτο το τέλος χαριέστερον, αλλὰ τον των παρασίτων βίον Ἀκαλουντ δε δαιτυμόνες ο παράσιτοι τότε. πῶς

os λέγει πάλιν γὰρ ἄξιον ἀναμνησθῆναι των ἐπω ουδεν γαλ iον ἀκουειν αυτῶν πολλάκις λεγομένω ,, δαιτυμόνες καθήμενοι ἐξείης - καί παρὰ δε πληθωσι τράπεζαι

58쪽

32 AO TRIANO P

μάθοις αν ἔγωγε γουμαι o di πρῶτον μεν το της σαρκος ἀόχλητον, ἐπειτα το μη θ osi 0υ καὶ ταραχῆς την ψυχὴν ἐμπεπλῆσθαι. τουτων τοίνυν λ μὲν παράσιτος M ἐκατέρων τυγχάνει ora Eπίκουρος et δε θατέ9Ου' γα ζητῶν περὶ σχήματος γης καὶ κόσμων πειμίας καιμεγέθους λίου και αποστημάτων και πρώτων GTOιχείων καὶ περὶ θεῶν, εὐτε εἰσὶν εἴτε υκ εἰσί. καὶ περ αυτ of του τέλους εὶ πολεμων καὶ dici φερόμενος προς τινας υμόνον ἐνἈνθρωπίναις. λλα καὶ ν κοσμικαῖς ἐστιν ἐνοχλησεσιν ὁ ὁ παράσιτος πάντα καλῶς ἔχειν οἰόμενος καὶ πεπιστευκὼς μη ἄλλως αὐτα ἔχειν ἄμεινον η ἔχει, μετὰ πολλῆς αθείας καὶ γαλήνης Osdενὰς αsτῶ τοιούτου παρενοχλοfντος ἐσθίει καὶ κοιμῆται πτιος φεικώς τους πόδας καὶ τὰς χεῖμα ῶσπερ θυσσευ τῆς Σχερίας αποπλέων οἴκαδε. 12. καὶ μην si κατὰ ταὐτα μόνον ουδεν sOGqκει το ὁ τῶ Ἐπικ0sρω ὰλλα καὶ κατεκεῖνα ὁ γαρ πίκουρος sτος, στt ποτέ ἐστιν O GO- τός, τοι φαγεῖν ἔχει ου ει μεν ου ἔχει of ὁπως ηδέως χορται. λλ fd ζήσεται εἰ δε χει εἴτε αὐεαυτολεῖτε παρ' ἄλλου ε μεν οὐν παρ' ἄλλου το α M γεῖν ἔχει, παμάσιτός ἐστι και os O λέγει εἰ ε παρ' εαυτ00, ἐνηδέως ζήσεται

60쪽

αλλας τεχνας μανθάνοντες μισουσιν αυτάς. στε νωιδι αυτὰς ἀποδιδράσκουσι. τί δε ου κἀκεῖνο ἐννοῆσαί σε δεῖ, τι και τ0υς εν ἐκείναις ταῖς τέχναις προκόπτοντας οι πατερες καὶ μητερες τουτοις τιμῶσι μάλιστα, οἱ καθ 'ημεραν καὶ τον παράσιτον Καλῶς νὴ υι εγραψεν ὁ παῖς, λεγοντες, δότε αυτ φαγεῖ υκ γραφεν ρθῶς. μὴ δῶτε. υτ το πρῆγμα καὶ εντιμον κα εν τιμωρία μέγα φαίνεται. 14. καὶ μην αἱ αλλαι τέχναι το στερον ofτο ἔχουσι μετὰ το μαθεῖν καὶ τους καρπους δέως ἀπ0λαμβάνουσι πολλὴ γαρ ,καὶ orio Disso ες αυτάς δε παρασιτικὴ μόνη των αλλων et θυς απολαύει της τεχνης

εν αυτ τω μανθάνειν, καὶ α μα τε ἄρχεται και ν τω

τέλει ἐστίν. καὶ μέντοι τῶν ἄλλων τεχνῶν ου τινές , ἀλλαπῆσαι ἐπὶ μόνην την τρ0φὴν γεγόνασιν, ὁ δε παράσιτος G3 Dθυς ἔχει την τροφὴν ἄμα τω ἄρξασθαι της τέχνης ηου εννοεῖς τι ὁ μεν γεωργος γεωργεῖ ου του γεωργεινενεκα καὶ ο τέκτων τεκταίνεται Ουχὶ του τεκταίνεσθαιενεκα, ὁ δε παράσιτος ου ετερον μέν τι διωκει. αλλδτ αυτ και ἔργον ἐστὶν αυτολκα ου νεκα γίγνεται

15. καὶ μην κεῖνά γέ οὐδείς ἐστιν στις υκ ἐπίσταται, ὁτι t μεν τὰς λοιπὰς τέχνας ἐργαζόμενοι το μεν ἄλλ0ν χρόνον ταλαιπωρουσι, μίαν δε φδυο μόνας του μην0ςημέρας ερὰς ἄγουσι, καὶ αἱ πόλεις δε τὰς μεν δι ἔτους, τὰς δε ἐμμήνους ορτὰς διατελουσι, και ευφραίνεσθ&ι λέγονται τότε ὁ δε παράσιτος του μηνὰς τὰς τοιάκονθ' ημέρας ιερὰς ἄγει πῆσαι γὰ9 αυτῶ δοκουσιν ἐναι τῶν θεῶν. 16. ἔτι ο μεν βουλόμενοι τὰς ἄλλας τέχνας κατορθουν ὀλιγοσιτίαις και ὀλιγοποσίαις χρῶνται καθάπε9O νοσουντες πολυσιτίαις δε καὶ πολυποσίαις υ εστιν εὐφραινόμενον μανθάνειν. 17. καὶ α μεν αλλα τέχναιχωμὶς οργάνων et δαμῶς τω κεκτημένω πηρετεῖν δ' - νανται ἴτε γὰ0 αυλεῖν ἔνι χωρὶς αυλῶν ουτ φάλλειν