Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

81쪽

καταχριόμενον το πρόσωπον μήτε λακτιζόμενον ε την γαστόμα πO των ἀνταγωνιστῶν.

10. ΣΟΛ. λλ. αριστε, ου ες ψιλὰ τα διδόμενα ἡμεῖς ἀπ0βλέπομεν ταῆτα μεν γάρ ἐστι σημεῖα της νίκης

καὶ γνωρίσματα Di τινες οι κρατήσαντες ὐδε παρακολου- θουσα τουτοις δόξα του παντὸς αξία τοῖς νενικηκόσιν, υπερ ης καὶ λακτίζεσθαι καλῶς εχε τοῖς θηρωμένοις τηνευκλειαν κ των πόνωW υ γὰ ἀπονητὶ προσγένοιτο

αν αυτη, ἀλλα χρὴ τον ρεγόμενον αυτῆς π0λλὰ τὰ δυσχερῆ ἀνασχόμεν0ν εν ὴ αρχὴ τοτ' δη το λυσιτελες

και ηδυ τελο εκ των καμάτων περιμένειν.

σιτελές, τι πάντες αυτους φονται στεφανωμενους και 890 ἐπὶ τὴ νίκη επαινεσονται πολυ πρότερον οικτείραντες επὶ

ταῖς πληγαῖς, οἱ δε ευδαιμονήσουσιν ἀντι των πόνων μηλα καὶ σέλινα ἔχοντες. ΣΟΛ. Απειρος ει φημί, των μετέρων ἔτι μετὰ μικρον δε ἄλλα σοι δόξει περ αυτῶν, ἐπειδὰν ε τὰς πανηγύρεις ἀπιὼν ρὰς τ0G0ῆτον πλῆθος ἀνθρώπων συλλεγόμενον ἐπὶ τὴν θέαν τῶν τοιούτων και θέατρα μυρίανδρα συμπληρούμενα καὶ τους ἀγωνιστὰς ἐπαινουμένους - τον δε και νικήσαντα αυτῶν ἰσόθεον νομιζήμενον. 11. A X. υτλτουτο, es Σόλων, και τυ οἴκτιστόν ἐστιν, ε μὴ ἐπ' ολίγων αὐτα πάσχουσιν, ἀλλὰ εν τοσούτοις θεαταῖς και μάρτυσι τῆς Γβρεως, ο δηλαδὴ εὐδαιμονίζουσιν αυτοὐς αῖματι ραινομένους ὁρῶντες ἡ ἀγχωμένους π τῶν ἀντιπάλων αὐτα γὰρ τὰ εὐδαιμον στατα πρόσεστι τῆ tali αυτῶν παρ' μιν δε τ0ις Σκό-

θαις ν τις, Σόλων, πατάξη τινὰ τῶν π0λιτῶν ἀνατρέψ)ὶ προσπεσών ῆ παἰμάτια περιρρήξs, μεγάλας o πρεσβῆται τὰς ζημίας ἐπάγουσι, καν ἐπ' λίγων τῶν

82쪽

13. ANAX N Aί Σόλων - και επιγελῶν γε προσέτι κα ἐπιχλευάζων ' ἀπαντα γα ὁπόσα κατημιθμήσω κεῖνα τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς ευεξίας και τὰ κάλλη καὶ τόλμα r/. 9 οὐδενος μεγάλου νεκα as απολλυμένας

892 0 καὶ αἰσχυνοντες τὰ κάλλη καὶ τὰ μεγέθη ρ ε άμμωκα τοις υπωπίοις. ς μηλου καὶ κοτίνου γκ9ατεις γε νοιντο νικησαντες. Jὐ γάρ μοι ἀεὶ μεμνῆσθαι τῶν ἀθλων

83쪽

τοιουτων οντων ἀτὰρ ειπέ μοι, πάντες αυτὰ λαμβάνουσιν ἀγωνισταί;

ΣΟ Λ Ουδαμῶς, ἀλλα ἐς ξ απάντων ὁ κρατήσας

αυτῶν.

βόλω της νίκης τοσουτοι πονουσι, a ταυτ' εἰδότες τιο μὲν 'ικῶν i εσται πάντως, O δε ηττώμενοι πάμπολλοι

μάτην ἄθλιοι πληγάς, ira καὶ τραυματα λαβόντες ;14. ΣΟΛ. Οικας es νάχαρσι μηδε πω ἐννενοηκέ-

τVς Σκυθίας η κω παρ' μῆς τοσαέτqν μεν γῆν ὁιοδεύσας, μεγαν ε τον Εὐξεινον και υσχείμερον εὐαιωηείς, ' πως νόμους τε τους Ἐλλήνων ἔκμάθοιμι κα εθη τα παρνμῖν κατανοήσαιμι καὶ πολιτείαν την ἀρίστην ἔκμελετη- σαιμι. ιὐ και σε μάλιστα φίλον ξ απάντων θηναίων καὶ ξενον προειλόμην κατὰ κλεος επείπερ κουον νόμων 93τε τινων i)γγραφεα ii/αί σε καὶ θῶν τῶν ἀρίστων ευρε τὴν se επιτηθευμάτων φελίμων εἰσηγqτήν καὶ ἀλως πολιτείας τι νῖς συναρμοστήν. στε υκ ἀν φθάνοις δι- θάσκων με καὶ μαθητὴν ποιουμενος ως εγωγε θέως ἀνἄσιτος GD κα ἄποτος παρακαθεζόμενος ες ἶσον ἀν αυτὴς ius κοίης λεγων κεχθυώς επακουοιμι περὶ πολιτείας τε καὶ νόμων ὁιεξιόντος.

84쪽

θειν ἐν βραχει, ἀλλα κατὰ μέρη πιών ibri καστα, οἱαμεν περὶ θεῶν, i δε περὶ γονεων η περὶ γάμων η των ἄλλων δοκεῖ ημῖν. α δε περὶ των νέων γιγνωσκομεν καὶδπως αυτοῖς χρώμεθα επειδὰν πρῶτον ἄ0ξωνται συνιέναι τε του βεῖαίονος και τω σώματι ἀνδρίζεσθαι και φλστασθαι τους πόνους, ταίτα ηδ σ0 διέξειμι, ω μά ις ουτινος χάριν τὰς ἀσκήσεις ταύτας ποοτεθείκαμεν αυ- τοῖς και διαπονεῖν το σῶμα καταναγκάζομεν - ου μόνον ενεκα τῶν ἀγώνων. πως τὰ ἀθλα δυναιντο ἀναιρεῖσθαι - π εκεινα μεν γὰρ λίγοι πάνυ ἐξ απάντων χωροὐ- σιν - αλλὰ μεῖζόν τι πάσh in πόλει ἀγαθῖν κ τούτου και αυτοῖς κείνοις προσκτώμενοι ' κοινὸς γάρ τις ἀγωνἄλλος ἀπασι τοῖς ἀγαθοῖς πολίταις πρόκειται καὶ στέφανος υ πίτυος ουδε κοτίνου η σελίνων, ἀλλ' ο εν αυτῶ89 συλλαβὼν ἔχει την ανθρώπων ευδαιμονίαν, ἐον ἐλευθερίαν λέγω αυτου τε ἐκάστου δία και κοινη της πατρί-δ0ς καὶ πλοίτον κα δόξαν και εορτῶν πατρίων ἀπόλαυσιν και οἰκείων σωτηρίαν, και συνόλως τὰ κάλλιστα ῶναν τις ευξαιτο γενέσθαι οι παρὰ τῶν θεῶν ταίτα πάντα τῶ στεφάνω, δν φημι, συναναπέπλεκται καὶ εὐτολαγῶ νος κείνου περιγίγνεται, ἐφ' ὁ αἱ ἀσκήσεις αὐται καὶ οι πόνοι ἄγουσιν.

16. ΑΝ- ειτα es θαυμάσιε Σόλων, τοιαὐτά μοι και τηλικαίτα ἔχων θλα διεςιέναι μῆλα και σέλινα διη-γos καὶ θαλλον ἐλαίας ἀγρίας κρα πίτυν; ΣΟΛ. Και μην, Ἀνάχαρσι, ουδ' ἐκεῖνά σοι τι δόξει μικρὰ εἶναι, πόταν, λέγω καταμάθρὶς ἀπο γάρ τοι τηλαυτῆς γνώμης γίγνεται και μέρη πάντα ταῆτά ἐστι μικρὰ το μείζονος ἐκείνου αγῶνος και os στεφάνου δν κατέλεξα os πανευδαίμονος ὁ δε λόγος ουκ id ὀπως υπερβὰς την τάξιν ἐκείνων πρότερον ἐπεμνήσθη τῶν 'Iσθμοῖ γιγνομένων και λυμπίασι καὶ ἐν Νεμέα πλην

85쪽

χqν καὶ τον κοινον αγῶνα δι' ον φημι πάντα ταυτα ἐπιτηδευεσθαι.

τουτων πεισθείην μηδ' κείνων ἔτι καταγελὰν εἴ τινα 895ιδοιμι σεμνυνόμενον κοτίνω V σελίνω 0τεφανωμενον. ἀλλ' εὐδοκεῖ, ε το συσκιον κεισε πελθόντες καθίσω

μεν επὶ των θάκων. μ ενοχλοῖεν μω ι επικεκραγότες τοι παλαίουσιW ἄλλως τε - ἐρησεται γάρ - Ουδε τον λιον τι αδίως ανέχομαι ὀξυν και φλογώδη εμπίπτοντα γυμνm t κεφαλη τον γὰρ πῖλόν μοι ἀφελεῖν οἴκοθεν δοξεν, g μη μόνος εν μῖν ξενίζοιμι τω σχηματι η δε ἄρα του του τι περ τ πυρωδέστατόνεστι του ἀστέρος, φυμεῖς κυνα φατέ, πάντα καταφλέγοντος και τον ἀέρα ξηρον καὶ διακαῆ τιθέντος ο τε λιος

κατὰ μεσημβρίαν ηδνυπε κεφαλῆς επικείμεν0ς φλογμῖν

θαυμάζω δπως θραιὸς δη ἄνθρωπος ουτε ἰδίεις προς το θάλπος σπερ ἐγὼ υτ ολως ἐνοχλουμένω εοικας Ουδε περιβλέπεις συσκιόν τι ἔνθα ποδυσn. αλλὰ δέχθ

ΣΟΛ. Ο μάταιοι γὰρ et τοι πόνοι , Ἀνάχαρσι, καὶ α συνεχεῖς εν ω πηλω κυβιστήσεις και αἱ παίθριοι ν η ψάμμω ταλαιπωρίαι τοὐτο μῖν το ἀμυντήριον παρέχουσι προς τὰς του λίου βολάς και Ουκέτι πίλου δεόμεθα, ὁ την ακτῖνα κωλυσε καθικνεῖσθαι της κεφαλης ἀπίωμεν δ' ουν. 17. και ὀπως μη καθάπερ νό- 896μοις προσέξεις oi αν λέγω προς σέ. ς ε ἀπαντος πιστευειν αυτοῖς, αλ ἐνθα αν σοι μὴ ρθῶς τι λέγεσθαι δ0κη, ἀντιλέγειν ευθυς και διευθυνειν τον λόγον δυοῖν

86쪽

αμάξ ς βεβιωκώς, ἄλλοτε ἄλλην γην αμείβων πόλιν δε

87쪽

ηδεια καὶ ευκαιρος ἐπὶ ψυχρολτου λιθου λεγε υν τυν λόγον λαρχῆς καθ ο τι τους νεους παραλαβόντες κπαίδων ευθὴς ιαπονεῖτε και πως ut ν αριστοι ανδρες ἀποβαίνουσιν του πηλο καὶ τῶν ἀσκημάτων τουτωνκαὶ τί η κόνις και τα κυβιστήματα συντελεῖ προς ἀμετην αὐτοῖς. τοὐτο γαρ ὁ μάλιστα λαρχῆς εὐθὴς πόθουνὰκ οὐσαι τα δ' αλλα ἐς στερον διθάξρ με κατὰ καιρονεκαστον εν ω με9ει. κείνου μέντοι, ι, Σόλων μεμνησό

μοι παρὰ την ρῆσιν ἰαι προς ἄνδρα βαρβαρον ρεις, λεγ δε ώς μὴ περιπλέκρὶς μηθε ἀπομηκυν si τους λό

του ἐροὐντας περ αυτῶν. οἱ δε στ α με περὶ Τουπράγματος λέγωσιν, ἀνέχεται ἡ βουλὴ καθ' ἡσυχίαν

88쪽

γαρ υφ' λίω τι ποιησόμεθα την συνουσίαν. ἄχθεσθαι ει αποτείνοιτο φρῆσtς αλλὰ η τε σκιὰ πυκνη καιημεῖς σχολύν ἄγομεν. 9ini ANAX γνώμονά σου αὐτα, ω Σόλων καὶ γωγε ηοη χάριν ου μικ9ὰν ἐδά σοι και επὶ τουτοις, τι πά9- εργον του λόγου και τὰ εν μείω πάγω γιγνόμενα εδιδάξω με θαυμάσια ς ἀληθως και γαθῶν βουλευτῶν ε9γα προς ἀλήθειαν οἰσοντων την Φῆφον επὶ τούτοις osν δη λεγε και ὁ ρεοπαγίτης εγώ - ofro γὰρ θου με - κατὰ σχῆμα της βουλῆς ἀκ0ύσομαί σου. 20. ΣΟΛ. οὐκosi διὰ βραχεων 90ακοῆσαι χρή σε

α περὶ πόλεως και πολιτῶν μιν δοκεῖ πόλιν γὰ9 μεῖς ου τὰ ικ0d0μήματα γούμεθα ειναι, io τε se καὶ εὐακα νεωσοίκους, αλλὰ ταὐταμεν σπε σῶμά τι δραιον και ἀκίνητον πάρχειν ς ὐποδοχὴν κα ἀσφάλειαν τῶν

πολιτευομενων τ δε πὰν κομος εν τοις πολίταις τιθμμεθα τουτους γὰρ ἐναι τους ἀναπληρ0υντας καὶ διατάττοντας καὶ πιτελοίντας καστα και φυλάττοντας,

oiόν τι εν ἡμῖν κάστω στὶν ῆ ψυχή. τοὐτο δη τοίνυν κατανοήσαντες επιμελούμεθα,εν, ς ὁρὰς καὶ τοὐ σώματος της πόλεως κατακοσμοίντες αυτό, ς κάλλιστον ἡμῖν iη ενδοθέν τε οἰκοδομήμασι κατεσκευασμενον καὶ ταῖς ἐκτοσθεν ταύταις περιβολαῖς ς' ἀσφαλέστατον 90 πεφραγμένον μάλιστα δε και εξίπαντος τοὐτο π9ονο0s-μεν ὀπως οἱ πολῖται ἀγα ὶ μεν τὰς et ευχάς. ἰσχυροὶ δετὰ σώματα γίγνοιντο τους γὰρ τοιούτους σφίσι τε αυ- τοῖς καλῶς χρήσεσθαι εν εἰρήνη συμπολιτευομενους και

89쪽

ἐκ πολέμου σώσειν την πόλιν καὶ ἐλευθίραν καὶ ευδαίμονα διαφυλάξειν την μεν δ' πρώτην ἀνατροφην τῶν μητράσι καὶ τίτθως καὶ παιδαγωγοῖς ἐπιτρέπομενυπο παιδείαις ἐλευθερίοις ἄγειν τε και τρέφειν αυτούς, επειθὰν δε συνετοὶ δη γίγνωνται των καλῶς εχόντων και ιδὼς καὶ ρυθημα και φόβος και επιθυμία των ἀρμGτωνὶναφυητα αυτοῖς και αυτὰ ἐδη τα σώματα ἀξιόχρεα δοκη προς τους πόνους παγιώτερα γιγνόμενα καὶ προς τοἰσχυρότερον συνιστάμενα, τηνικαυτα ήδη παραλαβόντες

αὐτους διδάσκομεν αλλα μεν της ψυχῆς μαθήματα και

γυμνάσια μοτιθεντες, αλλως δε προς τους πόνους καιτα σώματα θίζοντες Ου γαρ κανὼν μῖν δοξεν αυτόμόνον φῆναι ς ἔφυ καστος τοι κατὰ τ σῶμα κατὰ την ψυχήν, αλλὰ και παιδεύσεως καὶ μαθημάτων ἐπ αυ- του δεόμεθα υφ' ων τά τε εὐφυῶς διακείμενα βελτίω

παρὰ πολ γίγνοιτο αν και τὰ φαύλως χοντα μετα- 902κοσμοῖτο προς το βελτιον και το παράδειγμα ἡμῖν παρὰτων γεωργῶν, οῖ τὰ φυτὰ μέχρι μεν πρόσγεια και νηπιαεστι, σκέπουσι και πε9ιφ9άττουσιν. ως μὴ βλάπτοιντουπῖ των πνευμάτων, ἐπειδὰν δε hq παχύνηται το ερ- νος, τηνικαὐτα περιτέμνουσί τε τὰ πεμιττὰ και παραδιδόντες αυτὰ τοι ἀνέμοις δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ξεργάζονται. 21. τὴν μεν τοίνυν ψυχην μουσικu

τὰ πρῶτον και ἀριθμητικὴ ἀναρριπίζ0μεν καὶ γραμματαγ9άψασθαι και τορῶς αυτ επιλέξασθαι διδάσκομεwπρ0λῆσι δεήδη σοφῶν ανδρῶν γνώμας και εὐγα παλαια και λόγους φελίμους εν μέτροις κατακοσμήσαντες, ως μῆλλον μνημονεύοιεν , ραψωδοίμεν αὐτοῖς. οἱ δὲ καὶ

ἀκουοντες ἀριστείας τινὰς και πράξεις ἀοιδίμους ορεγον ται κατὰ μικρὰν και προς μίμησιν ἐπεγείρονται, o καὶα ἄτοὶ δοιντο και θαυμάζοιντο πῖ των Uτερον , οἱαπολλὰ υσίοδός τε ἡμῖν κα υμηρος ποίησαν ἐπειδὰν δε

90쪽

περ αυτῶν διασκέψεως τέρου αν εἴη λόγου. 22. ρυθμίζομεν οὐ τὰς γνώμας sτῶν νόμους τε του κοινοὐς εκδιδάσκοντες ο δημοσία πὰσι πρόκεινται αναγένωσκειν μεγάλοις γράμμασιν ἀναγεγραμμένοι , κελεsοντες ἀ τε χρὴ ποιεῖν κα ων ἀπέχεσθαι και ἀγαθῶ ι ανθρῶν συνουσίαις, παρ' et λέγειν τὰ δέοντα ἐκμανθάνουσι καὶ πράττειν τὰ δίκαια καὶ κ os σου λλήλοις συμπολιτευεσθαι και μ' ἐφίεσθαι τῶν αιοχρῶν και ὀρέγεσθαιτων καλῶν , isto ὁ μηδεν ποιεῖν. οἱχε ἄνδρες ἡτοι90 σοφισταὶ και φιλόσοφοι προς μῶν νομάζονται. καὶ μέντοι κα ες το θέατμον συνάγοντες setos θημοσία παιδεύομεν πὰ κωμωJίαις και τραγωJίαις ἀρετάς τε ἀνδρῶν παλαιῶν καὶ κακίας θεωμένους. ως τῶν μεν ἀπο-