De veteribus finibus romani patriarchatus disquisitio Antonii Octaviani

221쪽

majorum suorum pressissct vestigia, Cum gententiam in s modo latam a Ranctissimis Disco is tanta constantia, ac fortitudinoctitatus est: mirabitur contra quod sanctus Leo consuetudinem, disciplinamque tam continua actria cuεtoditam sit praetERMESs- , dia suas amplitudini plus aequo studens. Μoxque addit Ponti sem L eratoria aucto ritates munitum Πος- jus 8ibi Parare conatum esse. Qua quidem in re ab omnium etiam e

Gallica gente Scriptorum, qui ante se de Che

lidonii caussa tractarunt, sententia aperte discedit : hi enim uno ore tradunt et Leonem, in eo

ad se a ocando post appellationem judicio, Vetusto Romanae sedis in re legitime usum fuisse , et Hilarium Pontificis sententiae reluctantem humani aliquid passum esse ; quemadmodum luculenter ostendunt Balterinii fratres 1). Sed praeter ea, quae antea in hac disputatione de suprema Pontificum in episeopalibus totius Occidentis judiciis potestato in medium attulimus, nil videtur

magis idoneum ad erroris convincendum Orato- ij In ad sationibus ad cit esnellii dissertati

222쪽

rianum Hilarii patronum, quam Leonis ipsius toties memorata ad Viennensis provinciae scopos epistoIa, unde discimus ab Apostolica sede per disersamum a euationem cauagarum aut retractina, aret con mala fuisse judicia i 13. Nom quae ad Iabolaetandam tanti testimonii auctoritatem objicit Quesnellius, nimirum quod Leo memoria lusus est, Vel quod a Chelidonio paLPantes, et ibonente est deluma u, vel quod nemo in Pro Dia caussa idoneus est toεtia b); ea quidem neminem , qui eommuni sensu Plane non Caret, movere queunt. Quis enim veri simile credet , Virum magni ingenii, eximiae doctrinae, summaeque in rebus gerendis dexteritatis, qui t tius Christiani Orbis negotiis per plurimos annos et Romanae Ecclesiae Archidiaconus, et Pontifex non modo interfuit, sed 'etiam praefuit, ab Episcopo Gallo se illudi, et decipi passum esse ;aut memoria lapsum esse in re tanti momenti, quam non solus animo reputavit, sed cum De quenti Italiae concilio diligenter consideravit 3 vel 13 Epist. 89.

223쪽

si memoria lapsus sit, a nemine de suo errore admonitum fuisse, ne a Prospero quidem Aquitano , qui ei a secretis erat, et Ecclesiae Gallicanae consuetudinem utpote Gallus optime nosse debebat Praeterea si fides Leoni non est adhibenda , quia nemo in prUria caussa idoneus est testia, ne fide quidem digni sunt existimandi scriptores Graeci, et Latini, cum de rebus ad se, aut ad suam gentem pertinentibus narrant: quare maxima ex parte historiae fides corruat, necesse est. Quis autem ista absurda, quis ista nova opinionum monstra seret His adda , quod non privatus homo, sed universae Ecclesiae Pastor, non privato nomine, sed Romani concilii

nomine ea de Gallicanis judiciis ad Gallos ΕΝ-

seopos Scripsit, quae ni vera essent, salsa ab iisdem iacile ostendi potuissent; ut omittam quamvis mendacii suspicionem in sanctissimum Pontificem

cadere nullo pacto posse. Verum apage tam thmerariam , atque inverecundam scribendi rationem I . , ' .

i) Gravissimum Leonia testimonium pro Gallorum ad R. sedem appellationibus non aliter resutari posse arbitratus est Dupinius nissent. II. v. v. g. 3. et

224쪽

Antequam vero huic nostrae tractationi mire- , n 3m manum imponamus, nullo sunt modo tacita resinquenda duo postrema argumenta, quibus maxime triumphare videntur adversae opinionis Propugnatores. Ut enim arguant non suisset per Plures aetates in Africa toleratas ad Pontificem appellationes, notissimam primo contentionem

opponunt inter Africanos Episcopos, et Romanos Antistites de Apiarii caussa, qui ad Aposto licam sedem confugerat; deinde canonem laudant 28 eod is Africani, quo Episcopi , et alii i seriores eIeriei ad transmarina Dinoia , sive ad Romanam sedcm, ut ipsi interpretantur, appellaro

vetantur. Verum nil posse nobis incommodare utrumque argumentum sicile quisque advertet, si quae contra disputaturi sumus , attentius conrisiderare velit. e . Et primo ut, quae ad Apiarii controversiam pertinent, melius intelligantur, hanc enarrare breviter historiolam non abs re esse existimamus.

post eum Cavallarius Vcut. III. Ossit. Tum Can. cIP. 33. quam si QuesneIlium secuti dicerent Pontilicem nonnihil flumani passum esse Alus justo commotum mirarium inelatens . En quo pacto veteres Scri r

225쪽

Presbyter quidam Ecclesiae iSiccensis in Africa

nomine Apiarius , cum ob varia crimi ua a Suo Episcopo damnatus esset, ad rasimum Pontificem Pro ocmit, a quo absoIutus, et in communionem receptus fuit. Cum. vero aegre ferrent Asri tam saeuo communioni redditum hominum, cujus toti Africanae Ecclesiae nota erant .sacinora, Losimus ad eos misit Iegatos Faustinum Episo

pum , Presbyterosque Asellum, et Philippum , qui iudicium do Apiario Romae habitum legiti

mum tuerentur , simulque Ecclesiasticos canones

de appellatione ad Romauum Antistitem produ eexent. Sed quia hi eanones, qui ad Sardicensem synodum spectabant, in Ecclesiae Romanae dice post Nicaenos perpetua serie, suPpreMOque Sardicensis concilii nomine, recensebantur; idcirco Per errorem Nicaeno ConciIio tributi sunt, et veluti Nicaeni a legatis citati. Tum Productos a simo canones, tamquam Nicaenos, concilli Melcani Patres in suis Nicaenis exemplaribus non invenientes, ad Episcopos Alexandrinum, Antiochenum, et Constantinopolitanum Iegatos mitiKnMai. dec Verunt, ut Vade impetratis genuinis, et veris di enae synodi codicibus, cou-troversia iam exorta de appellationibus i tutius definiri posset. Interea tamen Apiarium, ex Ρ--

226쪽

tificis praecepis, communioni reβtituunt , SPOn dentque insuper se canones prolatos SerVaturos se, donec ex Oriente Graeci eodices mi itere tur. Totum id ex literis synodicis constat, quas

Africani Patres. ad Bonifacium, qui Proxime rasimo successerat, dederunt 1). Porro eodem anno, quo haec ad Bonifacium scripserunt, vesinsequenti legati Alexandria, et Constantinopolicam genuinis Nicaenis canonibus Carthaginem redierunt; unde per eosdem legatos, qui eos ex Oriente detulerunt, statim Romam ad Bonifacium Pontificem transmissi sunt sa). Mortuo paucis post annis Bonifacio, in ejus locum suffectus est Caelestinus; sub quo conceri tio de Apiarii caussa aerius instaurata est. Namque is, Postquam Faustini Pontificis legati opera, uti diximus , erratorum Veniam, et communionem a ecu tus -set,.tot tantaque nova admisit flagitia, ut denuo de his legitime convictus, a . damnatus Sit. Tamen, ut erat homo factiosus, et audax, animum non

despondit, sed suis dolis, ac astutiis confisus Romam perfugit; ubi adeo callidis ρrtibus Cae

227쪽

Iestinum Pontificem decepit, ut reddita ei communione, missus sit iterum in Africam legatus Faustinus Episcopus cum litoris, quo Romanum judicium exsecutioni mandaretur. Ut autem in Africam venit Faustinus , genorale illius dioecesis concilium ad Apiarii caussam dirimendam Carthagine congregatam stat : eoque ipse Apiarius

ad dicendam caussam vocatus, Primo tergi VerSari, atque objecta crimina occulere, deinde vitro, ac Palam sua scelera confiteri; ut et ipse Faustinus

qui illius patronus advenerat, ejusdem damnationi subscribere coactus fuerit. Isthaec omnia aperte nobis Produnt synodicae literae Asrican rum Patrum ad Caelestinum missae, quibus de rebus in'concilio gestis eum certiorem faciunt. Hi tamen extrema epistola, ne appellantium ad Se presbyterorum praesertim , aliorumque Cleri Corum querelis suciles praebere aures velit, his verbis Pontificem orant; quae quia ad totius quaestionis intelligentiam valde saciunt, audire

non pigeat I): Praefato itaques clobilo salutationis osscio, impendio deprecamur, ue

inceps ad vestras aures hinc perientcta non iὶ Can. 138. Eccles. Africo

228쪽

facilius a iuratis, nec a nobis Excommunis tos in communionem ultra Oetitia excipem equia hos etiam Nicaeno concilio definitum facito aduertet mnerabilitas tua. Nam si do insertormias cloricis, et laicis Oidetur ibi pr-oaνeri , quanto magis hoc iam δε luit obsereari, nct in sua provinctia commu- .nione sumensi, a tua Sanctimis ori festinatio, νοι praeFrophre, vel indeflua Oi rentur -- munioni restitui. Presbterorum quoq- , et sequentium clericorum i robra refugia, si etes dignum esse, ne esset Sanctum tua r gula et nulla Patrum desinitions hoc Eec si de vatum est A canae; et descrem Mecianasipe inferioris gradus ciario , a s inma mpisco Os suis miro titanis v --i- -- miserunt. Frudontissimo enim, Datissimmua Proυiderunt quaecumque ne tia in auia Iocia, ubi orta sunt, Anienda; neo unicuique Pr pincias gratia m Sancti S iritus defuturam , qua Deritas a Christi More Iibua ει pru m

Iudicio os naus fuerit e nitorum, irici

229쪽

inspirares justitiam, et innumeriabilibus co gregatis in concilium Sa r lihus Gnmare. Aut quomodo Φε- ι --aninum judicium ratum erit, aes quod testium necesεariae Per SOnias Mel Propter SEXMS, MEI Propter senectutia infirmitatem , munia aliis intorcurrantibus impedimentis , adduci non potesnunt 2 Nam ut aliqui tabuiam a tuae Sanctitatis lateremittantur, nulla inpenimus Patrum πω

constitutum. Quici illud, quod pridem per

eum Gm Gepiaco m mstrum Fauatinum , tamquam ex partes Nicaeni concilii, exinde transmisistis, in conciliis Merioribus, quae acco imus Nicaena, a εα ω CFrillo Coesia

Menerabili istico G tantinopolitano Anti

alias ex muthentico miasis, quae etiam antes hoc per Innocentium presbterum, Et mr- critum sisdiaconum, Per quos ad nos ab eis directa sunt, Menerabilis memoriae Bonifacio Episcopo praedecessori ossim a uobis transmisεα sunt, in quibus tale aliquid non se tuimus reperire. Exsecumrea etiam Ciaricos vestros quibuw- μωntibua nolites mitterae, nolite come re, ne fumGsum t Phum scioculi

230쪽

ADiario9 3securi esumus, quoia cum Probitrate, et moderationse tuas Scinctitatis, saloci fraterna caritate , utierius Africa minimes patiatiar. Et alia manu : Dominus noster, Moulas m --ειrram Orrantem pro nobis custociliat, Domino

Haec est eorum series, we ab utroque Ast cano concilio in caussa Apiarii sunt gesta: -- de sane nil colligi posse . quod adversariis saveat, facile est non una ratione demonstrare. Nam I. Per quatuor priora saecula is videtur constans suisse Ecclesiae Romanae mos, ut Episcopos , aliosque clericos ex Africa ad so confugientes inauditos repelleret: quare nova Plane visa est Afris illa ratio, qua usi Zosimus , ac Caelestinus Apiarium in sua provincia damnatum in Communionem statim receperant ; ideoquet epistola ad Caelestinum data, eum rogant λ), a n. 138. coles. --.