장음표시 사용
141쪽
κράτει, ἐτριταγωνίστεις, συκα καὶ βότρυς καὶελύας συλλεγων σπερ πωρώνης εκ των λο-
τρέων χωρίων, πλείω λαμβάνων πο τούτων των ἀγωνων, ἴς μεῖς περὶ της ψυχῆς myωνί
ζεσθε ην as ἄσπονδος καὶ κήρυκτος μῖν προς του θεατὰς πόλεμος, ὁ ων πολλὰ τραυματ ει - ληφὼς εἰκότως τους ἀπείρους των τοιούτων κινδύνων ὐ δειλούς σκώπτεις. λ γὰρ παρεὶς 263ων την πενίαν αἰτιάσαιτ αν τις, προς αυτ τατο τρόπου σου βαδιοῖμαι κατηγορήματα. τοιαύτην γαρ εἶλου πολιτείαν, πε δή ποτε καὶ τοὐτ'επῆλθε σοι ποιῆσαι, δι ν ευτυχούσης ἐν της
πατρίδος λαγὼ βίον ζης δεδιὼς καὶ τρεμων καὶ
ἀεὶ πληγήσεσθαι προσδοκῶν εφ' οἶς σαυτ συνήδεις ἀδικοῖντι, ν οἶς δ' τύχησαν οἱ ἄλλοι, θρασύς ων ὐφ' ἁπάντων φαι. καίτοι στις χι 264λίων πολιτῶν ἀποθανόντων θάρρησε, τί οἶτος παθεῖν πο των ζώντων δίκαιός εστιν πολλὰ
τοίνυν τερ' εἰπεῖν χων περ αυτο πaραλειφω'ου γὰρ o αν δείξαιμι προσόντ αισχρα τουτωκαι νείδη, τύν οἶμαι δεῖν εὐχ ερως λεγειν, αλλ' ο σα μηδεν αἰσχρόν εστιν εἰπεῖν μοί.
142쪽
122 DEMOSTHENES βεβιωμενα, πράως, μη πικρῶς, Αἰσχίνη εἶτ' ερώ
στος αυτῶν. διδασκες γράμματα εγώ δ' φοίτων. ετελεις, εγὼ δ' τελούμην. γραμμάτευες, εγὼ δ' ηκκλησίαζον. τριταγωνίστεις, εγὰ δ εθεώρουν.εξέπιπτες, εγ δ εσύριττον. περ τῶν χθρῶν πεπάλίτευσας πάντα. ἐγὼ G' ίπερ 'V πατρίδος.
266 ἐῶ ταλλα, αλλὰ νυνὶ τήμερον ἐγὼ μεν περ του στεφανωθῆναι δοκιμάζομαι, το δε μηδ' τιουν δικεῖν νωμολόγημαι, σοὶ δε συκοφάντη μεν εἶνaι δοκεῖν πάρχει, κινδυνεύεις δε εἴτε δεῖ, ετ τοὐτοποιεῖν, εἴ hδη πεπαῖσθαι μη μετὰ λαβόντα τοπεμπτον μέρος τῶν ψήφων ἀγαθὴ γε, οὐχ ορας; τύχη συμβεβιωκὼς της μῆς κατηγορεις. 267 Φερε δὴ καὶ τὰς τῶν λειτουργιῶν μαρτυρίας, ῶν λελειτούργηκα, μῖν ἀνaγνῶ παρ' ας παρανάγνωθι και συ μοι τὰς ρήσεις ας λυμαίνου, ῆκω νεκρῶν κευθμῶνα καὶ σκότου πύλας
κακαγγελεῖν με ἴσθι μη θελοντά με,
143쪽
DE MORO . 123 και κακον κακῶς σε μάλιστα μεν οἱ θεοι, Ἀπειτα ουτοι πάντες ἀπολέσειαν, πονηρον οντα καὶ πολιτην και τριταγωνιστήν.
'Εν μεν τοίνυν τοῖς προς την πόλιν τοιουτος 268εν δε τοῖς ἰδίοις εἰ μη πάντες ἴστε τι κοινος και φιλάνθρωπος καὶ τοις δεομενοις παρκῶν, σιωπῶ a οὐδε αν εἴποιμι οὐδε παρασχοίμην περὶ τουτων οὐδεμίαν μαρτυρίαν, ἴτ' εἴ τινας κτῶν πολεμίων λυσάμην, ἴτ' εἴ τισι θυγατερας συνεξέδωκα, ἴτε τῶν τοιούτων οὐδέν. και γὰρούτω πως πείληφα. εγώ νομίζω τον με ε πα- 269θόντα δεῖν μεμνῆσθαι πάντα τον χρόνον, OV δε ποιησαντα ευθύς επιλελησθαι, ει δεῖ τον με χρηστο τον δε- μικροψύχου ποιεῖν εργον ἀνθρωπου. το δε τὰς ἰδίας εὐεργεσίας πομιμνησκειν καὶ λέγειν μικρου δεῖν μοιόν εστι τω νειδίζειν. ου η ποιήσω τοιοῖτον οὐδεν, οὐδε προαχθήσομαι, αλλ' πως ποθ' ὐπείλημμαι περὶ τούτων, αρκεῖ
Βούλομαι δε τῶν ἰδίων ἀπαλλαγεις ετ μικρὰ 270
luce mea domo : but Prost satisfisj xviii tho opinio that hasbeen generali conceived os me in these matters.
144쪽
I 24 DEMOSTII EXES προς μῶς εἰπεῖν περὶ των κοινῶν. εἰ μεν γὰρ εχεις, Αἰσχίνη, των πο τουτον τον λων εἰπεῖν
ἀνθρώπων στις ἀθωος της Φιλίππου πρότερον και νυν της Αλεξάνδρου δυναστείας γέγονεν,
των Ἐλλήνων δε των βαρβάρων, ἔστω, συγχωρῶ
σοι την μην εἴτε τυχνην εἴτε δυστυχίαν νομάζειν 27 βουλε πάντων αἰτίαν γεγενησθαι. ει δε και των
μηδεπώποτ ιδόντων με μηδε φωνην ἀκηκοότωνεμο πολλοὶ πολλὰ καὶ δεινὰ πεπόνθασι, μημόνον κα ἄνδρα λλὰ καὶ πόλεις λαι καιεθνη, πόσω δικαιότερον και ἀληθεστερον την
ἁπάντων si εοικεν, ἀνθρώπων τύ χην κοινην καιφοράν πινα πραγμάτων χαλεπην καὶ οὐχὶ χῖαν 272 δει τούτων αἰτίαν pyεῖσθaι; συ τοίνυν ταὐτ' ἀφεις με τον παρὰ τουτοισὶ πεπολιτευμένον αἰτια, και ταυτ ειδὼς τι, και εἰ μη το λον,
μέρος γ' ἐπιβάλλει της βλασφημίας ἄπασι, καὶ
μάλιστα σοί. ει μεν γὰρ εγώ κατ εμαυτον αυ-
τοκράτωρ περὶ των πραγμάτων χβουλευόμην, AV2 δ ν τοῖς αλλοις ήτορσιν μῖν με αιτιῶσθαι ειδε παρῆτε μεν εν aῖς εκκλησίαις πάσαις, ἀει δ' ἐν κοινω το συμφερον η πόλις προυτίθει σκοπεῖν, τῶ σι δε αὐτ εδόκει τότ ἄριστ εἶναι, καὶ μάλιστα σοί o γὰρ ἐπ' εὐνοία γ' εμοὶ raρε- χωρεις ελπίδων καὶ ζήλου καὶ τιμῶν, α πάντα προσην ποι in τότε πραττομενοις ὐπ' Vi os. ἀλλα
145쪽
της ἄληθεlας ηττώμενος δηλονότι ast τω μηδενεχ ειν εἰπεῖν βέλτιον), πως ου ἀδικεῖς και δεινὰ
ποιεῖς τούτοις νυν ε γκαλῶν, ων τότ' ου εἶχες
λέγειν βελτίω παρὰ μεν τοίνυν τοῖς α λοι 274 ἔγωγ' ρῶ πασιν ἀνθρώποις διωρισμένα καὶ τεταγμενα πως τα τοιαῖτα ἀδικεῖ τις κών ὁρ- γη και τιμωρίαν κατὰ τούτου. εξημαρτέ τις ἄκων συγγνώμην ἀντὶ της τιμωρίας τούτω. υτ'αδικῶν τις os ἐξαμαρτάνων, εις τὰ πὰσι δο- κοὐντα συμφέρειν αυτον οὐ ου κατώρθωσε μεθ' ἁπάντων ου ονειδίζειν οὐδε λοιδορεῖσθαι τοιούτω δικαιον, αλλ συνάχθεσθαι φανησεται 275ταῖτα πάντα Osτως υ μόνον τοι νομίμοις, αλλακαὶ ἡ φύσις αὐτη τοι ἀγράφοις νόμοις καὶ τοις ἀνθρωπίνοις θεσι διώρικεν. ισχίνης τοίνυν O- σοῖτον περβέβληκεν παντας ἀνθρώπους μότητι καὶ συκοφαντία, στε καὶ δεν αὐτος ς
146쪽
126 DEMOSTHENES ἐὰν πρότερός τις εἴπη τα προσόνθ' εαυτω περὶ ἁ λου, καὶ δ ταυθ' ἴτω εχοντα, και οὐκετι
τιν ὁ ταυτα εγων. γ δ' οἶδ' ὁτι γιγνώσκετε τουτον ἄπαντες, καὶ πολ λ τούτω φῶ λον εμοὶ 27 νομίζετε αὐτα προσεῖναι. κἀκεῖνο ευ οἶδ', τι την μην δεινότητα - εστ γάρ. καίτοι ἔγωγ' Oρω της των λεγόντων δυνάμεως τους ἀκούοντας το πλεῖστον κυρίους' ς γὰρ αν μεῖς ἀποδεξησθε καὶ προς καστον χητ' εὐνοίας, ἴτως ὁ λέγωνεδοξε φρονεῖν. ει δ' ὁ εστι καὶ παρ' μοί τις εμπειρία τοιαύτη, ταύτην μεν εὐρήσετε πάντες ντοις κοινοῖς ξεταζομενην περ μων ἀει καὶ Οὐδαμοῖ καθ' ίμων οὐδ' ἰδία, την δε τούτου του- ναντίον υ μόνον τω λε γειν περ των χθρῶν, ἀλλὰ καὶ ι τις λύπησε τι Οὐτον δε προσέκρουσε που, κατὰ τούτων. ου am αὐτῆ δικαίως, 278 οὐδ εφ α συμφερει πόλει, χρῆται. ἴτε γαρτην ργην ἴτε την χθραν ἴτ' ἄλλο οὐδε των τοιούτων τον καλὸν κἀγαθὸν πολίτην δεῖ τους ὐπερ των κοινῶν εἰσεληλυθότας δικαστὰς ἀξιοῖν αὐτω βεβαιοὐν, οὐδ' περ τούτων εις μὰ εἰ
147쪽
φύσει, ει δ' ἄρ' νάγκη, πράως και μετρίως διακείμεν εχειν. εν τίσιν υν σφοδρον εἶναι τον πολιτευόμενον aι τον ήτορα δεῖ εν οἶς των Oλων τι κινδυνεύετa τ πόλει, καὶ ε οἷς προς τους ναντίους εστ τω δήμω, εν τούτοις ταὐταγα γενναίου καὶ ἀγαθου πολίτου μηδενος δε 279 ἀδικήματος πώποτε δημοσίου, προσθήσω δε μηδ' ἰδίου, δικην ἀξιώσαντα λαβεῖν παρ εμο μήθ' υπερ της πόλεως μήθ' περ αυτοῖ στεφάνου καὶ
επαίνου κατηγορίαν κειν συνεσκευασμένον, καὶ
τοσουτουσὶ λόγους ἀνηλωκεναι ἰδίας χθρας καιφθόνου και μικροφυ χίας εστ σημεῖον, οὐδενος χρηστοῖ το δε δὴ καὶ τους προς με αὐτοναγῶνας εύσαντα νυν επὶ τόνδ' κειν καὶ τὰ σανεχει κακίαν. καί μοι δοκεῖς κ τούτων, Αἰσχίνη, 280 λόγων πίδειξίν τινα καὶ φωνασκίας βουλόμενος
ἀδικήματος οὐδενος λαβεῖν τιμωρίαν. εστι δ' οὐχ λογος οὐ ρήτορος Αἰσχίνη τίμιον, οὐδ' ὁ τόνος της φωνῆς, ἀλλὰ το αὐτα προαιρεῖσθαι τοῖς πολλοῖς και το τους αὐτούς μισεῖν καὶ φιλεῖν ούσπερ αν η πατρίς. ὁ γὰρ ἴτως χων την 281ψυχην, ουτος ἐπ' εὐνοία πάντ' ερεῖ ὁ δ' ἀφ ων πόλις προοραταί τινα κίνδυνον εαυτὴ τούτους θεραπεύων οὐκ επὶ της αὐτῆς ὁρμεῖ τοῖς πολλοῖς, οἴκου οὐδε της ἀσφαλείας την αὐτὴν χει προσδοκίαν. ἀλλ ίρας εγώ 'αὐτα γαρ συμφερονθ'
148쪽
εἱλόμην τουτοισί, καὶ οὐδεν ἐξαίρετον οὐδ' ἴδιον
πεποίημαι αρ' Ἀυν οὐδε ηυ καὶ πῶς; OP ευ- 282 θέως μετὰ την μάχην πρεσβευτης ἐπορεύου προς Φίλιππον, ὁ ην των ε ἐκείνοις τοῖς χρόνοις συμφορων αἴτιος β πατρίδι, καὶ αὐτ αρνούμενος πάντα τον εμπροσθε χρόνον ταύτην την χρείαν, ως πάντες σασιν. καίτοι τίς ὁ την πόλιν ξαπατῶν ου ὁ μη λεγων α φρονεῖς τω δ' ὁ κῆρυξ καταρὰται δικαίως ο τω τοιούτως τί δε μεῖζον χοι τις αν εἰπεῖν ἀδίκημα κατ' ἀνορος
ρήτορος δε ε μ' αὐτα φρονεῖ καὶ λέγεις υ
τοίνυν οἶτος χυρεθης. εἶτα συ φθεγγη καὶ βλε- 283 πειν εἰς τὰ τούτων πρόσωπα τολμας πότερ' ου η γε γιγνώσκειν αὐτούς στις εἶ δε τοσοῖ τον πνον καὶ λήθην παντας εχειν, στ οὐ μεμνησθαι τοὐς λόγους Ους δημηγόρεις εν τω πολεμω, καταρώμενος και διομνύμενος μηδεν ἶναι σοὶ a Φιλίππω πρὼγμα, ἀλλ' εμε την ι - τίαν σοι ταύτην ἐπάγειν της δὶς νε εχθρaς,
καὶ προσεποιο φιλίαν καὶ ξενίαν εἶναί σοι προς αὐτόν, τὶ μισθαρνία αὐτα μετατιθεμενος τὰ νόματα inc ποίας γὰρ ἰσης A χικαία in προφάσεως
149쪽
Αἰσχίνη τω Γλαυκοθεας της τυμπανιστρίας ξένος φίλος δε γνώριμος ην Φίλιππος εγω μεν υχορῶ, ἀλλ' ἐμισθώθης επὶ τω τα τουτωνὶ συμφέροντα διαφθείρειν. αλλ' ὁμως ἴτω φανερῶς αυ- τος εἰλημμένος προδότης καὶ κατὰ σαυτοῖ μηνυτης επι τοῖς συμβῶσι γεγονὼς ἐμοὶ λοιδορεῖ καὶ νειδίζεις ταυτα, δε πάντας μαλλον αἰτίους ευρήσεις.
Πολλὰ καὶ καλὰ καὶ μεγάλα ἡ πόλις, Αἰσχίνη, 285
καὶ προείλετο καὶ κατώρθωσε δι' εμοὐ, ν ουκημνημόνησεν. σημεῖον δε χειροτονῶν γὰρ ὁ δῆμος το ἐροὐντ επὶ τοις τετελευτηκόσι παρ' αὐτὰ τὰ συμβάντα υ σε χειροτόνησε προβληθέντα, καιπερ εὐφωνον οντα, οὐδὲ Δημάδην, ἄρτι πεποιηκότα την εἰρήνην, οὐδ' Ἐγήμονα, οὐδ' ἄλλονυμῶν οὐδένα, ἀλλ' ἐμέ. καὶ παρελθόντος σου καὶ ΓΠυθοκλέους μῶς καὶ ἀνα δῶς, δε ε και θεοί, καὶ κατηγορούντων μοὐ ταὐτὰ a καὶ συνυνί, καὶ λοιδορουμένων, ε ἄμεινον ἐχ ειροτόνησενεμέ. το δ' ιτιον ου ἀγνοεῖς μέν, μως δε φράσω σοι κἀγώ. αμφότερ' δεσαν αυτοί, την τ εμην 286εύνοέαν καὶ προθυμίαν, μεθ' ης τὰ πράγματεπραττον, καὶ την μετέραν ἀδικίαν ἁ γὰρ εὐθενούντων τῶν πραγμάτων ρνεῖσθε διομνύμενοι, ταὐτ εν οἶς πταισεν η πόλις μολογήσατε. τους οἶν Ἐπὶ τοῖς κοινοῖς ἀτυχήμασιν ἐν εφρό-
150쪽
και προσήκειν υπολαμβάνοντες τον εροῖντ' πὶ τοῖς τετελευτηκόσι και την ἐκείνων ρετην κοσ
μήσοντα μήθ' ὁμωρόφιον μήθ' ὁμόσπονδον γεγε
νημενον εἶναι τοι προς κείνους παραταξαμενοις,
μηδ' κεῖ με κωμάζειν καὶ παιωνίζειν επι ταῖς των Ἐλλήνων συμφοραῖς μετὰ των αὐτο χειρωντο φόνου, εὐρο δ ελθόντα τιμῶσθαι, μηδε Πφωνη δ a κρύειν προκρινομενους την κείνων τύχην, αλλὰ τ ψυχ συνaλγε - τοῖτο δ' εώρων παρ' ua υτοῖς καὶ et aρ εμοί, aρὶ δ' ίμῖν χυ. 288 διὰ ταὐτ με χειροτόνησαν και οὐχ υμὰς καὶ οὐχ ὁ με δῆμος ούτως, o δε των τετελευτηκότων πατερες και ἀδελφοι οἱ πό του δήμου τόθ' αἱρε- θεντες επι τὰς ταφὰς ἄλλως πως, ἀλλὰ δεον