Peri tou stephanou. The oration of Demosthenes on the crown. The Greek text of the Zurich ed. with explanatory notes by Bernard Drake

111쪽

σιν ἀφειται, καὶ ὐδεις περὶ τούτου προτίθησιν οὐδαμοῖ βουλήν τ δε μέλλον η το παρον τηντο συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ. τότε τοίνυν ταμεν μελλεν, ς εδόκει, των δεινῶν, τα δ' = δη

παρην, εν οἷς την προαίρεσίν μου σκόπει της πολιτείας, μη τα συμβάντα συκοφαντει το μεν

γὰρ περας, ως αν ὁ δαίμων βουληθ=η, πάντων γίγνεται ἡ ἡ προαίρεσις αυτ την του συμβού

ἐν γὰρ τω θεω το τούτου τελο δεν, ου εμοί. ἀλλ' ὐς υ ἄπαντα σα νῆν κα ἀνθρώπινον λογισμον εἱλόμην, και δικαίως αὐτα και επιμελῶς πραξα και φιλοπόνως περ δύναμιν,

ως ο καλα και της πόλεως ἄξια πράγματα νε-

στησάμην καὶ ναγκαια, ταὐτά μοι δεῖξον, καὶ τότ ηδη κατηγορει μου ει δ' ὁ συμβὰς σκηπ- 94τὸς η μόνον μῶν ἀλλὰ καὶ πάντων των ἄλλων Ελλήνων μείζων γεγονε, τί χρη ποιεῖν; σπεραν εἴ τις ναύκληρον παντ επὶ σωτηρία πράξαντα καὶ κατασκευάσαντα τω πλοῖον έφ' ὀν ίπελάμ-

112쪽

92 DEMOSTHENOBAβανε σωθήσεσθαι, εῖτα χειμῶνι χρησάμενον καὶ πονησάντων αὐτω των σκευων δε καὶ συντριβεντων ὁλως, V ναυαγίας αἰτιωτο. λλ' ἴτ ε κυβερνων την vas ν φησειεν αν, σπερ οὐδ' ἐστρατήγουν Ἀγω, Ῥύτε της τύχης κύριος ην, ἀλλ' έκείνη 195 των πάντων ἀλλ' κεῖνο λογίζου καὶ ρα εἰ μετα Θηβαίων μῖν ἀγωνιζομενοις ἴτως ωαρτοπρῶξαι, τί χρῆν προσδοκαν εἰ μηδε τούτους σχομεν συμμάχους ἀλλα Φιλίππω προσεθεντο, περου τοτ κεῖνος πάσας ἀφῆκε φωνάς; καὶ εἰ νυν τριων μερων ἀπο της Ἐττικῆς δον της μάχης γενομενης τοσοῖτος κίνδυνος και φόβος περιέστη την πόλιν, τί αν, εἴ που της χώρας αὐτο τοὐτοπάθος συνεβη, προσδοκῆσαι χρῆν αρ' οἶσθ' ὁτιvs μεν στῆναι συνελθεῖν ἀναπνεῖσαι, πολλὰ μία ημέρα καὶ δύο a τρεις εδοσαν των εις σωτηρίαντο πόλει, τότε δ' - ου ἄξιον ειπεῖν, ἁ γε μηδεπεῖραν δωκε θεῶν τινος εὐνοία καὶ τω προβάλλεσθαι την πόλιν ταύτην την συμμαχίαν, ης συκατηγορεῖς.

196 Εστι δἐ ταυτὶ πάντα μοι τ πολλὰ πρὸς μας,

113쪽

DE CORONA. 93

ἄνδρες δικασταί, καὶ τους περιεστηκότας ξωθεν καὶ ἀκροωμένους, ἐπεὶ πρός γε τοὐτον τον κατάπτυστον βραχυς καὶ σαφης ξήρκει λόγος. εἰ μεν γὰρ ν σοι πρόδηλα τα μελλοντα, ἰσχίνη, μύνττων ἄλλων, ὁ εβουλεύεθ' η πόλις περὶ τούτων,

εἰς τὰ τ ὰσι δοκοῖντα συμφερειν, οὐδένα κίνδυνονοκνήσας ἴδιον ουδ' ὐπολογισάμενος συ δε ούθ ετερα εἶπες βελτίω τούτων ου γὰρ ἄν τούτοις εχρῶντο οἴ εἰς αὐτα χρησιμον Οὐδεν aυτον παρέσχες, περ δ' ἄν ὁ φαυλότατος καὶ δυσμενεστατος ἄνθρωπος τῆ πόλει, τοὐτο πεποιηκὼς επὶ τοῖς συμβὰσιν ξητασαι, καὶ ἄμα Κρίστρατος εν Νάξω καὶ Ἐριστόλεως ν άσω, οι καθάπαξε χθροὶ της πόλεως, τους θηναίων κρίνουσι Lλους καὶ θηνησιν Αἰσχίνης Δημοσθενους κατη- γορεῖ. καίτοι τω τὰ ων Ελλήνων ἀτυχήματα 98 ἐνευδοκιμεῖν ἀπεκειτο, π,λωλεναι μῶλλον ουτός

εστι δίκαιος η κατηγορεῖν τερου και τω συνε

114쪽

94 DEMOSTHEXESεχθροῖς, υκ ενι τοὐτον εἴνου δἶ Maior πατρίδι.δηλοῖς δ καὶ ε ων γῆς και ποιεῖς καὶ πολιτεύη καὶ πάλιν υ πολιτεύη. πράττετa τι των μῖν δοκούντων συμφέρειν ἄφωνος ισχίνης. αντέκρουσέ τι καὶ γέγονεν Io ου εοεις πάρεστιν Aισχίνης, σπερ α ρήγματα καὶ τα σπάσματα,

Oταν τι κακον το σῶμα λάβη, τότε κινεῖται.

199 Ἐπειδῆ δε πολύς τοῖς συμβεβηκόσιν εγκειται, βούλομαί τι καὶ παράδοξον εἰπεῖν. καί μου προς Διος καὶ θεῶν μηδεὶς την περβολην θαυμάση, ἀλλα με εὐνο&ς ο λεγω θεωρησάτω. ει γὰρ ην ἄπασι πρόδηλα τα μελλοντα γενήσεσθαι, καὶ προήλδεσαν πάντες, καὶ συ προύλεγες Αἰσχίνη καὶ διεμaρτύρου βοῶν καὶ κεκρaγώς, ο οὐδ' φθέγξω,

περ η δόξης δε προ γόνων η οὐ μέλλοντος αἰῶνος 200 ὶ ο λόγον. νῖν μεν γε ἀποτυχεῖν δοκεῖ τῶν

πραγμάτων δ πὰ σι κοινόν εστιν ἀνθρώποις, ταντω θεω αὐτ δοκῆ. τότε δ' ἀξιοῖσα προεστάναι τῶν ἄλλων, ειτ' ἀποστὰ σα τούτου, Φιλίπιτω προδεδωκεναι πάντα αν σχεν αἰτίαν. εἰ γὰρ αὐταπροεῖτο ἀκονιτί, περὶ δεν οὐδενα κίνδυνον οντιν οὐχ ὐπέμειναν οὐ πρόγονοι. τίς οὐχὶ κατεπτυσεν

115쪽

DE CORONA. 95ὰν σου μ γαρ τῆς πόλεώς γε, μηδ' εμου. τίσι 20 lδ' φθαλμοῖς προς Διος ωρωμεν αν του εἰς την πόλιν νθρώπους φικνουμενους, εἰ τα μεν πράγμα εἰς περ νυνὶ περιεστη, Πεμὼν δε καὶ κύριος θρεθ Φίλιππος ἁπάντων, τον δ' περ τουμ γενεσθαι ταυτ αγωνα τεροι χωρὶς μῶν ησαν πεποιημενοι, καὶ ταυτα μηδεπώποτε της πόλεως

εν τοῖς εμπροσθε χρόνοις ἀσφάλειαν ἄδοξον μῶλ- λον τον περ τῶν καλῶν κίνδυνον θρημένης; τίς γὰρ υκ οἶδεν Ἐλληνων, τίς δε βαρβάρων 202 ἔτι καὶ raρὰ Θηβaίων καὶ παρὰ τῶν τι τούτων πρότερον ἰσχυρῶν γενομενων Λακεδαιμονίων καὶ παρὰ του Περσῶν βασιλεως μετὰ πολλῆς χάριτος οὐτ' ν ἀσμένως δόθη τῆ πόλει, ὁ τι βούλετa λαβούση καὶ τὰ εαυτῆς χούσ TO κελευόμενον ποιεῖν και αν ετερον τῶν Ἐλλήνων

προεστάναι ἀλλ' οὐκ ην ταὼθ εοικε, τοι 203τότε χθηναίοις πάτρια ουδ α νεκτὰ ου δ' εμφυτα, οὐδ' ηδυνήθη πώποτε την πόλιν Οὐοεὶς εκ παντος του χρόνου πεῖσαι τοι ἰσχύουσι μεν η δίκαια δε πράττουσι προσθεμενην ἀσφαλῶς δουλεύειν, αλλ' ἀγωνιζομένη περὶ πρωτείων καὶ τιμῆς καὶ δόξης κινδυνεύουσα πάντα τον αιῶνα διατετέλεκεν.

116쪽

96 DEMOSTHENES 204 και ταυθ' ἴτω σεμνὰ καὶ προσήκοντα τοῖς με-

των προγόνων τους αὐτ πρύξαντας μαλιστ'επαινεῖτε. εἰκότως τίς aρ υκ αν ἀγάσαιτο των νδρῶν κείνων της αρετης, οι καὶ την γω - ραν καὶ την πόλιν κλιπεῖν πεμειναν εἰς τὰς τριήρεις εμβάντες περ του το κελευόμενον πOlῆσαι, το μεν αὐτα συμβουλεύσαντα Θεμιστοκλέα στρατη γον λόμενοι, το δ' υπακούειν ἀποφηνάμενον τοῖς πιταττομένοις Κυρσιλον καταλιθώσαντες, χυ φόνον αυτόν, ἀλλα Aa at γυ-205 ναῖκες αἱ μετεραι την γυναῖκα αυτOs. O γαρ

ουν, εἰ μὴ μετ' ελευθερίας ξεσται τοὐτο ποιεῖν. ηγεῖτο γὰρ αυτῶν καστος οὐχὶ τω πατρὶ καὶ ταὶ μητρι μόνον γεγενῆσθαι, ἀλλὰ καὶ γῆ πατρίδι.διαφερε δε τίς τι ὁ μεν τοις γονεῖσι μόνον γεγενῆσθαι νομίζων τον της ειμαρμενης καὶ τον αὐτόματον θάνατον περιμενει, ὁ δε και γ πατρίδι περ οὐ μη ταύτην επιδεῖν δουλεύουσαν ἀποθνήσκειν θελήσει, καὶ φοβερωτερας ηγήσεται τὰς βρεις καὶ τὰς τιμίας, ας εν δουλευούσ9 β πόλει φερειν νάγκη, οὐ θανάτου.

Ch. 204. Κύρσιλον. bis stor is related hi Herodotus, X. 5, but lie calis the traiior Liveides notae Silus Cic. de Ossic. III. 2)folio us Demosthenes in the nam Ut urbe relicta naves conscenderant, C TSilum quendam Suadentem ut in urbe manerent, Xerxemque reciperent, lapidibus obruoriint. Ch. 206. ηξίουν. . . . εξέσται. Idae lalter clauseos ut ascit vere into the molitiis of the person Iuliose thought are giVen, therelare iv the in Eeat. ξέσται. In Liati tris uould notho admissible. it must d, nisi liceret. -τεις ήμαρμένης at

117쪽

DD MORONA. 97 Ε μεν τοίνυν τοὐτ' επεχείρουν λεγειν, ς γ 206προηγαγον υ ις αξια των προγόνων φρονεῖν, ουκεσθ' ὁστις υκ αν εικότως πιτιμήσειέ μοι. νυνδ' γὼ μεν μετέρας τὰς τοιαύτας προαιρεσεις ἀποφαίνω, καὶ δείκνυμι τι και προ μου τοὐτ'

εἶχε το φρόνημα η πόλις, της μέντοι διακονίας της si ἐκάστοις των πεπραγμενων καὶ μαυτωμετεῖναί φημι, υτος δε των λων κατηγορῶν, καὶ 207κελεύων μἁς εμοὶ πικρῶς χειν si φόβων καὶ κινδύνων αἰτίω γῆ πόλει, της μεν εἰς το παρον τιμῆς με ἀποστερῆσαι γλίχεται, τα δ' εἰς παντατον λοιπον χρόνον εγκώμια υμῶν φαιρεῖται. εἰ γὰρ Aς υ τα βελτιστα μου πολιτευσαμενου τουδὶ καταψηφιεῖσθε, μαρτηκεναι δόξετε, ο τητης τύχης ἀγνωμοσύνη τα συμβάντα παθεῖν. αλλ' 208

ου εστιν, Ου εστιν πως μάρτετε, ἄνδρες Αθηναιοι, τον περ της πάντων λευθερίας και σω

τηρίας κίνδυνον ἀράμενοι, μα τους Μαραθῶνι

προκινδυνεύσαντα των προγόνων και τους εν

Πλαταιαῖς παραταξαμένους καὶ τους εν Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντας καὶ τους τ Αρτεμισίω και πολλούς τέρους τους εν τοις δημοσίοις μνήμασι κει-

118쪽

98 DEMOSTII EXESμένους ἀγαθους ἄνδρας, Ους παντας μοίως

πόλις της αυτῆς ἀξιώσασα τιμῆς θαψεν, Αἰ-

σνίνη, οὐχὶ τους κατορθώσαντας αυτῶν οὐ o τους κρατήσαντας μόνους. ικαίως ο μεν γὰρ ν αν- δρῶν cc αθῶν εργον, πασι πεπρακται, τῆ τύχη δ', ην ὁ δαιμων χνειμεν in κύστοις, ταύτη με ην-209 ται. πειτ' δε κατύρατε και γραμματοκύφων, συμεν τῆς παρὰ τουτωνὶ τιμῆς και φιλανθρωπιας ε ἀποστερῆσαι βουλόμενος τρόπαια καὶ μάχας καὶ παλαιὰ ργα ἔλεγες, ν τίνος προσεδεῖτο παρὼν ἀγὼν οὐτοσί; με δε δε τριταγωνιστά, περὶ των πρωτείων σύμβουλον τῆ πόλει ra ριόντα

το τίνος φρόνημα λαβόντ' ναβαίνειν επὶ τ βῆμ

210 μεντ αν ἀπεθανον επεὶ οὐδ' υμῶς, ἄνδρες θη- ναῖοι, ἀπο τῆς αυτῆς διανοίας δεῖ τάς τε ἰδίας δίκας καὶ τὰς δημοσίας κρίνειν, ἀλλὰ τὰ μεν του καθ' ἡμερα βίου συμβόλαια επὶ των ἰδίων νόμων

κa ερ γων σκοποῖντας, τὰ δε κοινὰς προαιρέσεις εἰς τὰ των προγόνων αξιώματα ἀποβλεποντας.

καὶ παραλαμβάνειν γε ἄμα τλ βακτηρία καὶ Θω

119쪽

DE MORONA. 99 συμβόλω το φρόνημα το της πόλεως νομίζειν κα-στον μων δεῖ, ταν τὰ δημοσι εἰσίητε κρινουν- τες, εἴ περ αξια Ἀκείνων πράττειν οἴεσθε χρῆναι. λλα sam εμπεσων εἰς τὶ πεπραγμένα τοῖς 211 προγόνοις υμῶν εστιν α των ψηφισμάτων παρέβην καὶ των πραχθεντων. Ἀπανελθεῖν οἶν, πόθενενταὼθ εξέβην, βούλομαι. si γὰρ ἀφικόμεθ' εἰς τὰς Θήβας, κατελαμβάνομεν Φιλίππου καὶ Θετταλῶν καὶ των ἄλλων

συμμάχων παρόντας πρεσβεις, καὶ τους μεν με-

τερους φίλους εν φόβω, τους δ' κείνου θρασεῖς.

φαμεν ευθύς οἱ πρεσβεις. καίτοι τοσαύτy γ' 212 ὐπερβολ συκοφαντίας οἶτος κεχρηται, στ' εἰμεν τι των δεόντων πράχθη τον καιρόν, ουκεμε φησιν αἴτιον γεγενῆσθαι, των δ' ς ετέρως συμβάντων ἁπάντων με καὶ την μην τύχην αἰτίαν εἶναι, καὶ ς εοικεν, ὁ σύμβουλος καὶ ρήτωρ εγὼ τῶν με ε λόγου καὶ οὐ βουλεύσασθαι πραχθεντων οὐδεν αὐτω συναίτιος εἶναι δοκῶ, τῶν δ' εν τοῖς πλοις καὶ κατὰ την στρατηγίαν ἀτυχηθεντων μόνος αἴτιος εἶναι πῶς αν μό- τερος συκοφάντης γενοι δε καταρατότερος Λεγε

11 2

120쪽

100 DEMOSTHENES 213 'Επείδη τοίνυν ποιήσαντο την εκκλησίαν, προσῆγον κείνους προτέρους διὰ το την των συμμάχων τάξιν κείνους ἔχειν. και παρέλθόντες εδημηγόρουν πολλὰ μεν Φιλιππο εγκωμιάζοντες, πολλὰ δ' μῶν κατηγοροῖντες, πάνθ' σα πώποτ' ἐναντία πράξατε Θηβαίοις ἀναμιμνήσκοντες. τοδ ουν κεφάλαιον, ξίουν ων με ευ πεπόνθεσαν

ser Φιλίππου χάριν αυτούς ἀποδοῖναι, ν δ' ὐφ' υμῶν δικηντο δίκην λαβεῖν, ποτέρως βούλονται, η διεντας αυτούς φ' μας η συνεμβαλόντας εἰς

την Ἐττικην, καὶ δείκνυσαν, ως ωοντο ε μενῶν αὐτοὶ συνεβούλευον τ ε της Ἐττικης βοσκηματα καὶ ἀνδράποδα και ταλλ' γαθα εἰς την Βοιωτίαν ξοντα, ε δε ν μὰς ερεῖν φασαν τὰ εν τα Βοιωτία διαρπασθησόμενα πο ου πολε μου και ἰλλα πολλὰ προς τούτοις, χις 'αὐτα214 δε παντα συντείνον ελεγον. α δ' ημεῖς προς ταὐτα, τὰ μεν καθ' κaστα εγὼ μεν ἀντὶ παντος αν τιμησαίμην εἰπεῖν του βίου, μῶς δε δεδοικα, μη παρεληλυθότων τῶν καιρῶν, σπερ αν ει και κατακλυσμον γεγενῆσθαι τῶν πραγμάτων γοώμενοι, Φύταιον οχλον τοὐς περὶ τούτων λόγους