장음표시 사용
121쪽
ἀπεκριναντο, ακούσατε. Aεγε ταυτὶ λαβών.
Mετὰ ταὐτα τοίνυν κάλουν μὰ καὶ μετεπεμ- i5 ποντο ἐξῆτε, βοηθεῖτε, να ταν μεσω παραλείπω, Oύτως οἰκείως μας δεχοντο ἄστ εξωτων πλιτῶν καὶ των πιτεων ὁντων εἰς τὰς Oικίας καὶ - ἄστυ δεχεσθαι την στρατιὰν επὶ παῖδας και γυναῖκας καὶ τα τιμιώτατα καίτοι τρία εν κείνη τη μερα πὰσιν ἀνθρώποις δειξαν εγκώμια Θηβαῖοι καν' υμων τα κά λιστα, εν μεν
ἀνδρίας, τερον δε δικαιοσύνης, τρίτον δε σωφροσύνης. και γὰρ τον ἀγωνα μὰ λον μεθ' υμῶν
πρὸς μἁς λόμενοι ποιησασθαι a ἀμείνους εἶναι και δικαιότερ' ἀξιοῖν μῶς κριναν Φιλίππου καιτα παρ' αὐτοῖς και παρὰ τἀσι δ' εν πλείστη φυλακη, παιδας και γυναῖκας, ἐφ' μῖν ποιήσαντες σωφροσύνης πίστιν 'r μῶν εχοντες Ἀδειξαν.
122쪽
102 DEMOSTHENES 2l εν οἶς ra σιν, ἄνδρες Ἐθηναιοι, κατά γ' μὰς ορ- θῶς φάνησαν εγνωκότες. υτε γὰρ εἰς την πόλιν εἰσέλθόντος του στρατοπεδου οὐδεὶς ουδεν οὐδε ἀδίκως μῖν νεκάλεσεν ούτω σώφρονa παρέσχετε μῶς αὐτούς δίς τε συμπαραταξάμενοι
ἀλλὰ καὶ θαυμαστούς δείξατε τω κόσμω, ταῖς παρασκευαῖς, τ προθυμία. εφ' ἶς παρὰ μεντων αλλων μῖν ε γίγνοντο Ἀπαινοι, παρὰ δ υμῶν 2l θυσίαι καὶ πομπα τοι θεοῖς. καὶ γωγε οεως αν ἐροίμην ισχίνην, τε αὐτ επράττετο και ζή
λου καὶ χαρῶς καὶ ἐπαίνων ἡ πόλις ην μεστη,
πότερον συνέθυε καὶ συνευφραίνετο τοῖς πολλοῖς, λυπούμενος καὶ στενων και δυσμεναίνων τοῖς
κοινοῖς ἀγaθοῖς οἴκοι καθῆτο. εἰ μεν γὰρ παρῆν καὶ μετὰ των ἄλλων ξητάζετο, πῶς υ δεένὰ ποιεῖ, μὰ λον δ' οὐδ' o σια, εἰ ν ς ρίστων αὐτος τοὐς θεούς ποιήσατο μάρτυρας, αὐθ' ς ου ἄρ στα νυν μὰς ἀξιοι ψηφίσασθαι, τούς ομωμοκότας τοὐς θεούς; ει δε η παρῆν, πῶς ουὶ ἀπολωλεναι 'τολλάκις Ἀστὶ δίκαιος. a P εφ'
123쪽
Oυκοῖν μεῖς με εν θυσίαις με τότε, Θη- 2l8βαῖοι δ' εν τ δι ῆμα σεσῶσθαι νομίζειν, καὶ περιειστηκε τοῖς βοηθείας δεησεσθαι νομίζουσιν ἀφ' ῶν πραττον οἶτο , υτούς βοηθεῖν τεροις ξων πείσθη εμοί. λλὰ μην ta τότ ηφίει φωνὰς ὁ Φίλιππος καὶ ε οῖαι ην ταραχαῖς επὶ
τούτοις, των πιστολων των κείνου μαθήσεσθεων εις Πελοπόννησον πεμπεν. καί μοι λεγε ταύτας λαβών, Λ εἰδῆτε, ἡ μη συνεχεια καὶ πλάνοικa ταλαιπωρίαι καὶ τα πολλὰ ψηφίσματα, α νυν οἶτος διε συρε, τί ἀπειργάσατο. Καίτοι πολλοι raρ' μῖν, ἄνδρες Αθηναῖοι, γε- is γόνασι ρήτορε ενδοξοι και μεγάλοι προ μοὐ, Καλλίστρατος κεινος, Ἐριστοφῶν, Κέφαλος, Θρασύβουλος, τεροι μυριοι ἀλλ' oμως οὐδεὶς πώ
ποτε τούτων δια παντος εδωκεν αυτον εις οὐδεν
124쪽
ου δε πρόνοιαν οὐδεμίαν της ἰδίας ἀσφαλείας διδόναι, αλλ' ἀγαπητον εἶναι. εἰ μηδεν παραλείπων 221 τις α δεῖ πράξειεν. πεπείσμην δ' περ μαυτos, τυ ν μεν αναισθητων, μως δ' πεπείσμην, μήτε γράφοντ' a εμο γράψαι βελτιον μηδενα, μήτε πράττοντα πρὼξαι, μητε πρεσβεύοντα πρεσβεῖ- σαι προθυμότερον μηδε δικαιότερον διὰ ταὐταε πῶσιν μαυτον ταττον Αεγε τὰς πιστολὰς τὰς του Φιλίππου.
222 ις αὐτα κατέστησε Φίλιπιτον η μη πολιτεία, ἰσχίνη ταύτην την φωνην κεῖνος ἀφῆκε, πολλούς a θρασεῖς τὰ προ τούτων di πόλει επαιρόμενος λόγους. ἀνθ' ων δικαίως Ἀστεφανού-
125쪽
δε γραψάμενος Διώνδας το μέρος των ψήφωνου ελαβεν. αἱ μοι λαβε ταυτα τα ψηφίσματα τὰ τότε με ἀποπεφευγότα, υτro τούτου δ' οὐδὲ γραφέντα.
αυτὰς συλλαβὰς καὶ αὐτα ρήματ' ἔχει, περ τρότερον μεν 'Αριστόνικος νυν δε Κτησιφῶν γέγραφεν οὐτοσί. καὶ ταὐτ' ἰσχ ίνης Γ ἐδίωξεν
αὐτος ἴτε τω γραψαμεν συγκατηγόρησεν κα et O τότε τον Δημομελη τον αὐτα γράφοντα καὶ
τον Υπερείδην, εἴ περ ἀληθῆ μου νυν κατηγορεῖ, μὰλλον αν εἰκότως η τόνδ' δίωκεν διὰ τίς τι 224
τωδε μὲν στ ἀνενεγκεῖν ἐπ' κείνους καὶ τὰς των δικαστηρίων γνώσεις καὶ το τοὐτον αὐτον ἐκεινων μη κατθγορηκέναι αὐτα γραψάντων περ ἴτος νυν, καὶ το τους νόμους μηκέτ εα περὶ τωνούτω πραχθεντων κατηγορεῖν, καὶ πολλὰ τερα τότε δ' αὐτο τ πραγμ αν κρίνετο ἐφ' αὐτοῖ,
πρίν τι τούτων προλαβεῖν ἀλλ' οὐκ ην ἶμαι 225 τότε ὁ νυνὶ ποιεῖν, ε παλαιῶν χρόνων καὶ ψηφισμάτων πολλῶν κλεξαντα, ἁ μήτε προ δει μηδεὶς μή αν ήθη τήμερον ρηθηναι, διαβάλλειν, καὶ μετενεγκόντα τους χρόνους καὶ προφά-
126쪽
εμοὶ δοκεῖ, και υχι των πεπολιτευμενων ξετασιν ποιήσε ν μὰς, και λόγου κρίσιν, Ουχι του ληπόλει συμφεροντος Ἀσεσθαι.
227 Εἶτα σοφίζεται, και φησὶ προσήκειν ης μενοι κοθεν κετ εχοντες δόξης περὶ μῶν ἀμελησαι, ῶσπερ δ', ταν οἰόμενοι περιεῖναι χρήματά τω λογίζησθε, v a θαιρῶσιν αἱ ψῆφοι και μηδενπεριῆ, συγχωρεῖτε, ἴτω καὶ νυν τοις εκ ου
λόγου φαινομένοις προσθεσθαι θεάσασθε τοίνυν ω σαθρόν, ἰς χοικεν, Ἀστὶ φύσει ' ὰν y τι πιν 22 μη δικαίως se πεπραγμενον. εκ γὰρ αυτο του σοφos τούτου παραδείγματος μολόγηκε νυν γ'
dates, and substituted salse motive so tho trito ne in ali that vas dono, O get the credit of SaVing on1ethina to the II OSe. τι λεγειν PP. to υo ἐν λεγειν. Eur. Eleet. 939, 11ύχεις τις ναι. Ed. TVr. 1476. Compare tho common uso os aliquis in .atin, V Alide aliquid brevibus varis et carcere limum Si is esse
127쪽
της πατρίδος, υτον δ' περ Φιλίππου ου γὰρ αν μεταπείθειν μὰς ζήτει μη τοιαύτης ἴσης της παρχούσης πολ φεως περὶ κατέρου. καὶ 229μην τι γε ο δίκαια λεγει μεταθέσθαι ταύτην
την δόξαν αξιῶν, ἐγὼ Gάξω ραδίως, ου τιθεὶς ψηφους ου γάρ εστιν ὁ των πραγμάτων ἴτος λογισμός ἀλλ' ἀναμιμνήσκων καστα εν βρα- χεσι, λογισταῖς ἄμα καὶ μάρτυσι τοῖς ἀκούουσινυμῖν χρώμενος. ἡ γὰρ ἐμη πολιτεία, ης οἶτος κατηγορεῖ, ἀντὶ μεν του Θηβαίους μετὰ Φιλίππου συνεμβαλεῖν εἰς την χώραν, O πάντες OPTO, 30
μεθ' ημῶν παραταξαμένους κῶνον κωλύειν ἐποίησεν, ἀντὶ δε οὐ ν τῆ 'Aττικ τον πόλεμον ἶναι πτακόσια στάδια ἀπο της πόλεως ἐπὶ τοῖς Βοιωτῶν ρίοις γενέσθαι, ἀντὶ δε του του λy- στὰς ημὰς φέρειν καὶ ἄγειν ε της υβοίας νεἰρήνη την Αττικην ε θαλάττης εἶναι πάντα τον πόλεμον, ἀντὶ δε os o Ἐ λήσποντον χειν Φίλιππον, λαβόντα Βυζάντιον, συμπι λεμεῖν τους Βυζαντίους μεθ' ημῶν προς κεῖνον αρά σοι 23lψήφοις μοιος ὁ τῶν ργων λογισμος φαίνεται η δεῖν ἀντανελεῖν αὐτα, ἀλλ' υχ πως τον ἄπαντα χρόνον μνημονευθήσεται σκεψασθαι καὶ οὐκετι προστίθημι τι της μεν μότητος, ην ενοἶς καθάπa τινῶν κύριος κατεστη Φίλιππος εστιν ἰδεῖν, Ἀτέροις πειραθῆναι συνέβη. τη. δε φι-
128쪽
108 DEMOSTHENES λανθρωπίας η τὰ λοιπὰ των πραγμάτων κεῖνος περιβα λόμενος ἐπλάττετο, μεῖς κάλως ποιοῖν- τες τους καρπούς κεκόμισθε αλλ' εῶ ταὐτα.
232 a μην Ουδε τοὐτ' εἰπεῖν κνησω, τι ὁ τον ρήτορα βουλόμενος δικαίως ξετάζειν καὶ συ
τηγόρει, παραδείγματα πλάττων καὶ ρήματα καὶ σχήματα μιμούμενος πάνυ γὰρ παρὰ τοὐτο, οὐχ ορβις γεγονε τὰ των Ἐλλήι/ων, εἰ τουτὶ το ρῆμα
233 ἀλλ μ τυυτὶ διελεχθην ἐγώ, δε δευρὶ την χεῖρα
ἀλλα μὴ δευρὶ παρήνεγκα), ἀλλ' ἐπ αυτῶν τωνερ γων ν σκόπει, τίνας εἶχεν ἀφορμὰς ἡ πόλις καὶ τίνας δυνάμεις, ὁ εἰς τὰ πράγματ' εἰσyειν,
και τινας συνήγαγον αὐτ μετὰ ταὐτ επιστὰς ἐγώ, καὶ πῶς εἶχε τὰ των ναντίων εἶτ' εἰ μενελάττους ποίησα τὰς δυνάμεις, παρ' μοὶ τἀδίκημ αν δείκνυεν ὁν, εἰ δε πολλῶ μείζους, ουκαν συκοφάντει. επε ιδ δε συ τοὐτο πεφευγας, εγὼ ποιήσω καὶ σκοπεῖτε εἰ δικαιως χρήσομαιτω λογω. 234 Δύναμιν με τοινυν εἶχεν ἡ πόλις τους νησιώτας, οὐχ απαντας, ἀλλα τους ἀσθενεστάτους ' χύτε
129쪽
πάντας εχθρας δε φιλίας εγγυτερω, εγαρεῖς, Θη
130쪽
237 καστον τύχοι πρόφασιν , αὐθ' υπερ των χθρῶν ἀπην τε βεβουλευμένοι. λλ' ὐμως εκ τοιούτων ελαττωμάτων γ συμμάχους μεν μῖν ποίησα Εὐβοεας, Αχαιούς, Κορινθίους, Θηβαίους, εγα- ρεας, Λευκαδίους, Κερκυραίους, αφ δε μύριοι μεν και πεντακισχίλιοι ξενοι, δισχίλιοι δ' ἱππεῖς ἄνευτων πολιτικῶν δυνάμεων συνήχθησαν χρημάτων δε ὁσων δυνήθην εγώ, πλείστην συντελειαν Troia 23 ησα. εἰ δε λεγεις ' τα προς Θηβαίους δίκαια,
βοεας η περ ι των ἴσων νυνὶ διαλεγη, πρῶτον μενα γνοεῖς τι καὶ πρότερον των περ των Ἐλληνωνεκείνων ἀγωνισαμένων τριηρων, τριακοσίων οὐτῶντων πασῶν, τα διακοσίας ἡ πόλις raρεσχετο, και υκ ελαττοὐσθαι νομίζουσα οὐδε κρίνουσα τους αὐτα συμβουλεύσαντας ουδὲ ἀγανακτοῖσα επι τούτοις ωρὰτο αισχρον γάρ), ἀλλὰ τοις θεοῖς χουσα χάριν ει κοινοῖ κινδύνου τοις Ελλησι περιστάντος αὐτ ν διπλάσια των ἄλλων εἰς 23 την ἁπάντων σωτηρίαν παρέσχετο. ειτα κενὰς