장음표시 사용
131쪽
γὰρ νυν λεγεις οἴα χρῆν πράττειν, ἀλλ' ο τότον εν ν πόλει, καὶ παρων ταὐτ ε γραφες, εἴ περενεδεχετο παρὰ τους παρόντας καιρούς, εν οἷς οὐχ
οσα ν βουλόμεθα αλλ' ὁσα δοίη τα πράγματ' ἔδει δέχεσθαι ὁ γὰρ ἀντωνούμενος καὶ ταχυ του παρ' ημῶν πελαυνομένους προσδεξόμενος καὶ χρήματα προσθήσων πηρχεν τοιμος.)λλ' εἰ νυν επὶ τοῖς πεπραγμένοις κατηγορίας 240εχω, τί a οἴεσθε, εἰ τότ' εμο περὶ τούτου κριβολογουμενου ἀπηχθον αἱ πόλεις καὶ προσεθεντο Φιλίπιτω, καὶ ἄμα υβοίας καὶ 'βῶν καὶ Βυζαντίου κύριος κατέστη, τί ποιεῖν ν η τί λέγειν
του ἀσεβεῖς ἀνθρώπους τουτουσί οὐχ A ἐξε- 24 lδόθησαν, ἀπηλάθησαν, βουλόμενοι μεθ' ημῶν εἰ-
ναις εἶτα του μεν Ἐλλησπόντου δια υωντίωνεγκρατη καθέστηκε, καὶ της σιτοπομπίας της
τῶν Ἐλλγ νων κύριος, πόλεμος δ' μορος καὶ βαρύς εἰς την Aττικην διὰ Θηβαίων κεκόμισται, ἄπλους δ' ἡ θάλαττα πο τῶν της υβοίας ὁρμωμένων Αστῶν γέγονεν ου αν ταὼ ἔλεγον, καὶ πολλά γε προς τούτοις τερα πονηρόν, A 242 ἄνδρες θηναιοι, πονηρον ὁ συκοφάντης ἀεὶ aὶ πανταχόθεν βάσκανον καὶ φιλαίτιον oὐτ, δε
132쪽
112 DEMOSTHENES καὶ φύσει κίναδος τἀνθρώπιόν εστιν, οὐδε ε ἀρχῆς γιες πεποιηκος ουδ ελεύθερον αυτοτραγικος πιθηκος, αρουραῖος ινόμαος, παράσημος ρήτωρ.
τί γὰρ η ση δεινότης εἰς νησιν κει πατρίοις νυν ἡμῖν λεγεις περὶ των παρεληλυθότων P ωσπερ 243 ὰν εἴ τις ἰατρος ἀσθενοῖσι μεν τοῖς κάμνουσιν εἰσιὼν μη λεγοι μηδε δεικνύοι δι ν ἀποφεύξονται την νόσον, πειδ δε τελευτήσειε τις αυτῶν
καὶ τὰ νομιζόμενα αὐτω φεροιτο, ἀκολουθῶν επὶ το μνῆμα διεξίοι ει το καὶ το ποίησεν ἄνθρωπος οὐτοσί, υκ ν ἀπέθανεν ' εμβρόντητε, εἶτα
νυν λεγεις 244 Ου τοίνυν οὐδε την ητταν, εἰ ταύτ γαυριας εφ' στένειν σε κατάρατε προσῆκεν εν Οὐδενὶ των παρ' μοὶ γεγονυῖαν εὐρήσετε τ πόλει Ου- τωσὶ δε λογίζεσθε. οὐδαμοῖ πώποθ ποι πρεσ
βευτὴς πεμφθην φ' μῶν εγώ, ττηθεὶς ἀπῆλθον
τῶν παρὰ Φιλίππου πρεσβεων, Ου εκ Θετταλίας, Ουκ εξ Ἐμβρακίας, Ῥυς in 'Ιλλυριῶν, oin παρὰ
133쪽
λοθεν οὐδαμόθεν, ου τα τελευτ&ῖ εκ Θηβῶν, ἀλλ' εν οἶς κρατηθεῖεν οἱ πρέσβεις υτο τω λόγω,
ταὐτα τοις πλοις ἐπιδεν κατεστρέφετο ταὐτ 245ουν ἀπαιτεῖς raρ' μοὐ, και υκ αἰσχυνε τον αὐτον εις τε μ ακίαν σκώπτων καὶ τῆς Φιλιππου δυνάμεως ἀξιῶν να οντα κρείττω γενέσθαι; καὶ αὐτα τοῖς λόγοις τίνος γὰρ ἄλλου κύριος
λὶν γω ἰ υ γαρ της γε κάστου ψυχτὶς, ουδὲ της τύχης των παραταξαμενων, ουδὲ της στρατηγίας, ης ε ἀπαιτεῖς εὐθύνας' ἴτω σκαιος εἶ ἀλλ 24 , μην δε γ' ἄν ο ρητωρ πεύθυνος - πβσαν ξ τασιν μβάνετε. υ παραιτοῖμαι τίνα δν εστι ταὐτας δεῖν τα πράγματα ἀρχόμενα και προαι- σθεσθαι καὶ προειπεῖν τοι ἁ λοις. αὐτ πεπρακταί μοι. καὶ τι τὰς κασταχο βραδυτητας Oκνους ἀγνοια φιλονεικίας, α πολιτικὰ ταῖς πόλεσι πρόσεστιν πάσαις και αναγκαῖα ἁμαρτη- ματa, αὐθ' ς εἰς λάχιστα συστεῖλαι, καιτο υναντίον εἰς ὁμόνοta καὶ φιλίαν καὶ οὐ ταδεοντα ποιεῖν ρμην προτρεψαι καὶ ταὐτά μοι πάντα πεποίηται, καὶ οὐδεὶς μη ποθ' εἴρ κατ' εμε οὐδε ελλειφθέν. ει τοίνυν τις ερο ιτ οντι- 247νοῖν, τίσι τὰ πλεῖστα Φίλιππος δεν κατεπραξε διωκήσατο, πάντες αν εἴποιεν τω στρατοπέδω καὶ
134쪽
φθαρηναι χρήμασιν η μη κεκράτηκα Φιλίππου ἄσπερ γὰρ ὁ νούμενος νενίκηκε τον λαβόντα,εὰν πρίηται, υτως ὁ ' λαβὼν καὶ διαφθαρεὶς
δ' οἱ πάντες υμεῖς, a υτ ηδ λεξω. μετὰ γαρτην μάχην ευθύς ὁ δῆμος, εἰδὼς καὶ ωρακὼς
πάντα σα πραττον εγώ, εν αυτοῖς τοῖς δεινοῖς
μεν περὶ σωτηρίας της πόλεως τὰς εμὰς γνώμας εχειροτόνει, καὶ πάνθ' σα της φυλακῆς νεκαεπράττετο, η διάταξις των φυλάκων, a τάφροι, τὰ ις τὰ τείχη πήματα, διὰ των μῶν ψηφισμάτων γίγνετο ' πειθ' ιρούμενος σιτώνην κπάντων εμε Ἀχειροτόνησεν ὁ δῆμος καὶ μετὰ
135쪽
DE CORONA. 115 ταυτα συστάντων οἷς ην πιμελες κακως μέ 249 ποιεῖν, καὶ γραφὰς εὐθύνας εἰσαγγελίας, πάντα ταυτ επαγόντων μοι, ο δι αυτῶν τό γε πρῶ
τον, αλλὰ δι' A μαλισθ' πελάμβανον ἀγνοη- σεσθαι ἴστε a δήπου καὶ μέμνησθε τι τοὐς
πρώτους υόνους κατὰ την μεραν κάστην κρινόμην εγώ, καὶ ύ ἀπόνοια Σωσικλεους ἴτε συκοφαντία Φιλοκράτους ἴτε Διώνδου καὶ Ιελαντουμaνία υτ αλλ' οὐδεν ἀπειρατον ν τούτοις κατεμ οὐ), εν τοίνυν τούτοις πὰ σι μάλιστα μεν διὰ τους θεούς, δεύτερον δε δι' μὰς καὶ τους α λους χθηνaίους σωζόμην. δικαίως τουτο γὰρ καὶ ἀληθες εστι καὶ περ των μωμοκότων καὶ γνόκ- των τὰ εὐορκα δικαστῶν. οὐκοὐν εν μεν ἶς εἰσ- 260
ηγγελλόμην, ὁ ἀπεψηφίζεσθε μου καὶ τὸ μερος
των γ φων τοῖς διώκουσιν ου μετεδίδοτε, τότ
εψηφίζεσθε τὰ ἄριστά με πράττειν εν ἶς δε
τὰς γραφὰς ἀπεφευγον εν νομα και γράφειν και λέγειν ἀπεδεικνύμην εν οις τὰς εὐθύνας επε- σημαίνεσθε, δικαίως καὶ ἀδωροδοκήτως πάντα πε-πρὰ χθαί odi προσωμολογεῖτε. τούτων Οὐ Oύτως
Ch. 250. γραφάτ, Seil. παρανόμων .... πεσημαίνεσθε VOLI
136쪽
116 DEMOSTHENES εχόντων τί προσηκον τί δίκαιον γην τοῖς ἴπ' εμο πεπραγμένοις θεσθαι τον Κτησιφῶντα νομα, οὐχ o τον δῆμον ἄρα τιθεμενον, Ου. τους μωρομοκότa δικa στάς, οὐχ o Vν λήθειαν παρὰ τὰ σιβεβαιοὐσαν 25 Ναί, φησίν, ἀλλα o του Κεφάλου καλόν, τομηοεμίαν γραφην φεύγειν καὶ νη Δι' εὐδαιμόνγε αλλὰ τί ci λον ὁ πολλάκις με φυγων μηδεπώποτε δ' ξελεγχθεις ἀδικῶν ε εγκληματι
γίγνοιτ ν διὰ Οὐτο δικαίως καίτοι πρός γε τοὐτον, ἄνδρες Αθηναῖot καὶ το οὐ Κεφάλου καλὸν εἰπεῖν στι μοι οὐδεμίαν γὰρ πώποτ' γρύ
ψατό με υδ εδίωξε γραφήν, στε πο σου γε
ἄμολόγημαι μηδεν εἶναι os Κεφάλου χείρω πολίτης. 252 Πανταχόθεν μεν τοίνυν ν τις ἴδοι την ἀγνωμοσύνην υτοῖ a την βασκaνίαν, οὐχ ηκιστα δ'
μεν, στις ἄνθρωπος δενἈνθρώπω τύχην προφερει, ἀνόητον myoὐμαι δεν γὰρ ὁ βέλτιστα πράττειν νομίζων a ἀρίστqν χειν οἰόμενος υκ οἶδεν, εἰ μενεῖ τοιαύτη μεχρι της σπερας, πῶς χρη περὶ ταύτης λέγειν δε πῶς νειδίζειν τερω επειδη δ' οἶτος προς πολλοῖς ἄλλοις και περὶ τούτων
υπερηφάνως χρῆται ' λόγω, σκεψασθ' ἰ ἄνδρες
137쪽
DE COROXΑ. IIT 'Aθηναῖοι καὶ θεωρήσατε σω a ἀληθεστερον καὶ ἀνθρωπινώτερον γω περὶ της τύχης τούτου δια - λεχθήσομαι. εγω την της πόλεως τυχην ἀγαθὴν 253ηγουμαι, και αὐθ' ορῶ καὶ τον Δία τον Δωδωναῖον μῖν μαντευόμενον, την μεντο των πάντων ἀνθρώπων δε νυν πεχει, χαλεπην και δεινήν τίς
γὰρ Ἐλλήνων δε τίς βαρβάρων ου πολλῶν a κῶν
ε τω παρόντι πεπείραται το μεν τοίνυν προε 254λέσθαι τα κά λιστα καὶ το τῶν ιηθέντων Ἐλ- ληνων, εἰ πρόοιντο μὰς, εν εὐδαιμονία διάξειν,αυτῶν μεινον πράττειν της ἀγαθqς τύχης της πόλεως εἶναι τίθημι το δε προσκροῖσαι καὶ μη
αάνθ' ς βουλόμεθ' μῖν συμβηναι της τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τυχης το επιβάλλον εφ' μὰς μέρος μετειληφέναι νομίζω την πόλιν την δ' 55
μίζω. εγω μεν οὐτωσι περὶ της τύχης ἀξιῶ, ορθῶς και δικαίως, ῶς μαυτω δοκῶ, νομίζω δε και μῖν ὁ δε την ἰδίαν τύχην την μην TVς κοινης της πόλεως κυριωτέραν εἶναί φησι, την μικρὰν καὶ φαύλην της ἀγαθης καὶ μεγάλης και
138쪽
118 DEMOSTHENAES256 Καὶ μην ει γε την μην τ=χην πάντως ξετά- ιν ισ χίνη προαιρει, πρὸς την σαυτο σκόπει, καν εἴρ5ὶς την μην βελτίω της σης, pasσαι λοιδορούμενος αὐτη σκόπει τοίνυν ευθυς ξ ἀρχῆς. καί μου προς Διὸς μηδεμίαν ψυχ ρότητα καταγνωμηδείς. γὼ γὰρ υτ εἴ τις πενίαν προπηλακίζει, νουν χειν ἡγοῖμaι, ἴτ' εἴ τις εν ἀφθόνοις τρα- φεις επι τούτω σεμνύνεται αλλ' ὐπο της του του του χαλεποὐ βλασφημίας καὶ συκοφαντίας εἰς τοιούτους λόγους εμπίπτειν ἀνα γκάζομαι, οἷς εκ των νόντων ως αν δύνωμαι μετριώτατα χρη-
25 'Ε io μεν τοίνυν πῆρξεν, Αἰσχίνη, rasi τὰ
προσήκοντα διδασκαλεῖα, και χειν σα χρη τον
μηδεν αἰσυὸν ποιήσοντα δι' ενδειαν, ξελθόντι δε ε παίδων ἀκόλουθα τούτοις πράττειν, χορηγεῖν, τριηραρχεῖν, εἰσφερειν, μηδεμιὰς φιλοτιμίας μητε ἰδίας μητε δημοσίας ἀπολείπεσθαι, ἀλλακαὶ γῆ πόλει καὶ τοι φίλοις χρήσιμον εἶναι, επειδ δε προς τὰ κοινὰ προσελθεῖν δοξε μοι, τοιαυτα πολιτεύματα λέσθαι στε καὶ π της πατρίδος και et ἄλλων Ἐλλήνων πολλῶν πολλάκις στεφανωσθαι, καὶ μηδε τους χθρούς μὰς, Ad oin καλά γ' ην δ προειλόμην, Ἀπιχειρεῖν λέ- 258 γειν. ἐγὼ μεν δη τοιαύτη συμβεβίωκα τύχη, καὶ
139쪽
πολλ' ἄν εχων τερ' εἰπεῖν περ αυτῆς παραλείπω, φυλαττόμενος το λυπῆσαί τινα εν ἶς σεμνύνομαι. συ δ' ὁ σεμνυνόμενος ἀνηρ καὶ διαπτύων του ἄλλους σκόπει προς ταύτην ποία τινὶ κεχρησαι τύχη, δι' ην παῖς μεν ων μετὰ πολλῆς ενδείας ετράφης, αμα τω πατρὶ προς τω διδασκαλείω προσεδρεύων, o μελαν τρίβων καὶ τα βάθρα σπογγίζων καὶ το παιδαγωγεῖον κορῶν, Οἰκετου τάξιν, οὐκ ελευθερου παιδος ἔχων, νηρ δε γε - 2 59
νόμενος β μητρὶ τελούσ τὰς βίβλους νε γίγ
νωσκες καὶ τἄλλα συνεσκευωροῖ, την με νύκτα
νεβρίζων καὶ κρατηρίζων καὶ καθαίρων τους τε
λουμενους καὶ ἀπομύττων ω πηλω καὶ τοῖς πιτύροις καὶ ἀνιστὰς ἀπο του καθαρμου κελεύων λεγειν Ἀφυγον κακόν, ευρον ἄμεινον,' ' πὶ τω μηδεν πώποτε τηλικουτ λολύξαι σεμνυνόμενος
140쪽
120 DEMOSTHENES αγων διὰ των δῶν, τους στεφανωμενους τω μαράθω και η λεύκη, τους φεις τους παρεως
θλίβων καὶ περ V κεφαλῆς αἰωρῶν, καὶ βοῶν εὐοῖ σαβοῖ, καὶ πορχούμενος ης ἄττης ἄττης υης ἔξαρχος καὶ προθυεμων και κιττοφόρος καὶ
ματεύειν καὶ πηρετεῖν ot ἀρχίδίοις. ia δ'
ἀπηλλάγης ποτε καὶ τούτου, πάνθ' α τῶν αλ- λων κατηγορῶς αὐτος ποιήσας, Ου κατήσχυνας