Persai. Persae, ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carolus Jacobus Blomfield

101쪽

ΠΕΡΣΑΙ.

τον αυτον ἀεὶ δαίμον ουριεῖν τύχας. ἐμοὶ γαρ ηδη παντα μεν φόβου πλεα, ἐν ομμασίν τ ἀνταῖα φαίνεται θεῶν Gl0βο δ ἐν ἄσὶ κελαδος ου παιωπιος' τοία κακῶν Ἀκπληξις ἐκφοβεῖ φρενας.

τοιγαρ κελευθον τηνδ' ἄνευ τ οχημάτων χλιδης τε της παροιθεν, Ἀκ δομων παλινεστειλα, παιδος πατρὶ πρευμενεῖς χοας Gl 5

φερου απερ νεκροῖσι μειλικτηρια βοος ἀφ' ἁγν' λευκον εὐποτον γάλα, τ' H ἀνθεμουργου στάγμα, παμφαες μελι,

608. αἰεὶ Ald Rob. Turn. δαίμων Ald. ευροειa v. l. in Olb. 2. Mox τυχη libri tam scripti quam

impressi, quod in iecuSativum τυ-χcis reformavi. ουρίζω significat secundo vento propellere Choeph. 3l3. Ω πάτερ αἰνόπατερ, τί σοι φάμενοs, η τέ ρέξας υχριμ αν,

οχημάτων Ald. Ob Turn. Steph.

102쪽

λιβάσιν δρηλαῖς παρθένου πηγῆς μετα,

ακηρατον τε μητρος αγρίας απο 620 ποτόν, παλαιὰς ἀμπελου γανος τοδε'

της τ αἰεὶ ἐν φυλλοισι ' θαλλουσης βίον ξανθης ἐλαίας καρπος εὐώδης παρα,

ανθη τε πλεκτά, παμφορου γαίας τεκνα.

αλλ' - φίλοι, Ἀροαῖσι τάσδε νερτερων 25υμνους ἐπευφημεῖτε, τον τε δαίμονα Δαρειον ἀνακαλεῖσθε, γαποτους δ ἐγω τιμὰς προπεμψω τασδε νερτεροι θεοῖς. Xo. βασίλεια γυναι, πρέσβος Ιερσαις, συ τε πεμπε χοὰς θαλάμους υπο γης, 630 μεῖς si μνοις αἰτησομεθα

φθιμενων πομπους ευφρονας γιναι κατα γαίας.

103쪽

λώιει μου μακαρίτας ἰσοδαίμων βασιλευς γ. .

et ἐπὶ γαίας utque etiam ἔπι χθo- νὸ usurpant poetae P an terra, vel super terranι at uuia sub terra significare volunt, dicunt υπὸ γαίcis, velarro ais, Vel etro uiam nutper ατά, Sed tantilla cum genitivo.

Sic aliculi in thac tragoedia v. 695.

634 Vulgo ἁλλα χθόνιοι Alteriana ex Scholiis reposui. Solennis sorinula in hujusmo si compellationibus est λλ' -vid. Supra ad 538. Nonnunquam tanae deest F, ut Inst B. V. 646. 635. βασιλεῖτε νερτέρων Rob. 636. ἔνερθεν Alcl. Ob Tilrn. Dein φάθι ibri impressi Sed Gue Med. . L. M. 2. Os l. Rarior est dactylus pro anapaest in fine ver-SuS: Senae tantum Occtu rit in Centuna quatitor qui in hac albula dimetri anapaestici sunt, nempe v. 50. Agani li 2 802. 804. Eumen. 3l9. 947.99 l. lippi. 6 9 34. In Ixionis si agment ap. Allien IV. p. l82. C. To P μίoetro xa τυν

104쪽

βάρβαρα σαφην 640

ἱεντος α παναίολ' αἰ-

αν' δυσθροα βάγματα

6 44

NEIUS. Sophocl. Electr. i57. ἴαXρυσόθεμε ζ ,Ἀε cci 'Iφιάνασσα. 647. δαίμονες Rob. μεγαλaWχῆ Ald Rob. Turn. μεγαλαρχη C. M. I. Guels. v. l. in Olb. 2. μεγαυχη e A. recepit Briinch. 648. ἱέντ' C. 649. Ιερσῶν- θεῶν C. F. 650. πέμπε ἄνω Rob. πέμπεται Med. Forsan legendum πέμψατε, ut in v. 636. 65l. πω Ald. 652. Voces η φιλο huic versui sulficiunt ala Turn et in proximo repetunt. 653. η φιλο ἁνηρ, η φιλο edd.

105쪽

ΠΕΡΣΑΙ.

φθόροισιν ταις, θεομη-

655. ἁνίη Ald Rob. Ba cc. B. Mosq. Vitela. νίει Turia Steph. A. M. l. 2. v. l. in B. νίη Olb. l. et

et sic S. Paris 2786. Choeph.

σε Vid. ad Theb 577. Quod si

Δαρεῖον in prIma Sede recte Sehabet, diphthongum in penultima corripit ante Ocaletna tuae est Hermanni sententia, in fine addentis παρεῖναι. quidem aliquando suspicabar legendum, Δαρεων, OIονα Dac Ἐρξεia M. Cui in antistropha responderit, Esue ἐπεὶ στρατον ευώδωσεν. Vetu glossa in Herodoti textum inserta VI. 98. δύναται δὲ circi Ἐλλάδα γλώσσην ταύτατὰ Ουνόματα, aρεῖος, ἔρξείηs.

την σφετέρην Ελληνες αλέοιεν.

106쪽

βαλην, ἀρχαῖος βαλην, ἴθι, ἴκου,

μαριν ἀείρων, βασιλεί-

ρας φάλαρον πιφαύσκων.

l79. ubi exempla quae lani nil seruntur, quibus adjicias Opta ocl. Trachin l42. Quod si lao aispliceat, legi posSit υτ γαρ ανδρα S

exstat in Sophocl. ind. Col l 435. Verum altius, ni falloi , latet ulcus

quam ut Ochina Sanum I aeStare possim. Quare peritioribus Om- naen latur. Interim neque non

admirari Daritim abaeschylo hujusmodi laudibus ornatum SSe quuna poeta ipse Marallione pugnavei'it, insuli deincitie alii contra Sc has expeditionena, ut ci e libile est, an- lo audierit. 663. Juλλῆν Rob. Med. Guelph. Celeia αλην, china ustallai ad O s. T. p. 854, 25. Curii duplicato λ Sextus Enapir adu Math. I. 3I3. 666. Penultimam in εἴ μαρις pioduci docet Oisonti ad Euri P. Orest l364. Sic Liycophr. 855. Καιτὰ δάμαρτο ἁσxέρα ευμάριδας. Coi ripitur tunae ab Antipatro in

107쪽

clliod, Si me audias, apud Homerum pro βιβάσθω, verbo nomalo, reponendunt. Sed πιφαυσκω, cluae forma EOlensiuin, ut opinor, fuit, saepius apud Homerum repertiUI'.

πάτερ Δαρεῖε, haec vecta in finesti ophae et antisti ophae libens addiderim. 670. Obelo notavit Orsonus. Selauigius Δαρεῖ , νεε, Darie redi.

chylus. ἄχθη Guelph. . l. 2.

672 δεσποτ' G. Minus recte Stanteius interpretaturioniane Do- irini, va Schulgius idem esse ait ac pater onmirri. Nempe in editionibus hic verSu prava interpunctione labor at Con Structi est, Δέσποτα, φάνηθι, πω xλυλὶς ἄχη δεσπότου Hoc ver ineptum vocat Vellauerus, qui comparat πιστὰ πιστῶν V. 687. quae Onstructio plane diverSa est. 673. Στυρία ἘOl επαχλυς τις

108쪽

Δαρεῖ. ἰαυοῖ.

αι αἱ

680 τί ταδε, δυνατά, δυνατά,

Scholiasta memoratur.

684. a mittunt Ald Med. H. L. G. N. Coib. l. 2. M. 2. πασαγα αδε Rob. Otuna autem O- cum repraesentavi, qualiis in editione Glasguana Xhibetur, quem

V. 68 l. δυνάτα pro δυνάστα poni assi mant interpretes, negant linguae rationes. Dein raiai, Maum. in πεδε ei rore Omnium requentis- Sina semel transisset, quam pro

109쪽

ἐξέφθινθ' αἱ τρίσκαλμοι 685

πιστα πιστων, λικες, βης μης, ΙΠερσαι γεραιοί, τίνα πολις πονεῖ πόνον

στενει, κεκοπται, καὶ χαρασσεται πεδον.

λεύσσων δ' ακοιτιν τηνδ' ἐμην τάφου πελας, ταρβῶ, χοας δε πρευμενεῖς δεξάμην.

υμεῖς δε θρηνεῖ ἐγγυς ἐστῶτες τάφου, καὶ ψυχαγωγοῖς ορθιάζοντες γόοις,

110쪽

οἰκτρως καλάσθέ μ' εστι δ' ους ευεξοδον αλλως τε πάντως, οἱ κατα χθονος θεοὶ 605 λαβεῖν ἀμείνους Ἀσὶν η μεθιέναι.oμως δ' ἐκείνοις ἐνδυναστευσας γωηκω τάχυνε .ῶς μεμπτος Ἀρονου. τί δ' ἔστι Luρσαις νεοχμον εμβριθες κακον Xo. σεβομαι μὲν προσιδεσθαι, 700

σεβομαι δ' ἀντία λεξαι, σεθεν ἀρχαίω περὶ ταρβει.

Δ A. ἀλλ' ἐπεὶ κατωθεν ῆλθον σοῖς OOις πεπεισμενος,

702. περ ταρβε Ald. περ deest in uin C. Vulgo interpungitur post σέθεν, ut sit ἁντία σέθεν. Alterum meliu puto, tam ob Sela Sum cluam ob v. 707. 703. πεπεισμά vos Rob. 'xω pro