장음표시 사용
111쪽
μη τι μακιστηρα μῖθον, ἀλλα συντομον λεγων, εἰπε, καὶ περαινε πάντα, την ἐμην αἰδῶ μεθεις.
λεξας, δυσλεκτα φίλοισιν. ΔΑ. αλλ' πει δέος παλαιον ού φρενῶν ἀνθίσταται, των μῶν λεκτρων γεραια ξυννομ ευγενες γυναι, κλαυμάτων ληξασα τῶνδε καὶ γοων, σαφες τι μοι λεξον ανθρωπεια δ' αν τοι πηματ αν τυχοι βροτοῖς. πολλὰ ἐν γαρ εὐθαλάσσης, πολλα δ' εὐχερσου
μεγάλου. Deest λεγω i in Guelph. 706. δείομαι Ald. Ob Tum. Steph. bis δέομαι Pauri 709. παλαιῶν M. l. 2. Editiones
et codices scripti magno con Sensu in φρενῶν ἁνθίσταται ConSpirant; ανθίσταμαι Vero, quod verbiim rarissime apud Tragicos reperitur,
nihil aliud significare potest quam
adversor, contra sto, quo Sen Su cum
Colla. l. Osq. et hoc libat Steph. αν τύχr Viteli. De duplice ἄν vid ad Prometh. 795.
112쪽
os θ.εως λευσσες αὐγὰς λίου ζηλωτος ἄν ς βίοτον εὐαίωνα Γ ρσαις, δε θεος, διηγαγες, νυν τε σε ζηλῶ θανοντα πρὶν κακῶν ἰδεῖν βάθος. πάντα γάρ, Δαρεῖ Ἀκουσει μυθον ἐν βραχεῖ χρ0νω. διαπεπορθηται τα Ιερσῶν πραγμα AC εἰπεῖν
Baiice Porson. Ven. l. Sed χρυ- νω Rob Steph. . l. 2. et codices tantuin non omnes Eurip. Plu
hoc verS non erat unius codicis lectio contra reliquorein Con Sen- Sum retinenda.
113쪽
ΔΑ. τις δ' ἐμων κεῖσε παίδων στρατηλατει, φράσον. AT θουριος Σερξης, κενώσας πὰσαν πείρου πλάκα. ΔΑ. πεζος ναύτης δε πεῖραν τηνδ' ἐμώρανεν τάλας AT. αμφοτερα διπλουν Ῥετωπον QUOD 'τρατηλάτοιν. 726ΔΑ. πῶς δε καὶ στρατος τοσοσδε πεζος νυσεν περῶν AT. μηχαναῖς Ἀζευξεν Ελλης , πορθμόν, στ Ἀχειν
ΔΑ. καὶ τοδ εξεπραξεν, στε Βοσπορον κλεῖσαι μεγαν AT .s εχ ει γνωμης δε που τις δαιμονων ξυνήψατο.
114쪽
ΔΑ. φευ μέγας τις ῆλθε δαίμων, ωστε μη φρονεῖν
AT ῶς ἰδεῖν τελος πάρεστιν Io ηνυσεν κακον. ΔΑ. καὶ τί δη πράξασιν αυτοῖς δ επιστεναζετε; AT. ναυτικος στρατος κακωθεὶς πεζον λεσε στρατον.
AT. προς τάδ' ς Σουσων μὲν στυ πὰν κενανδριαν
στένει. ΔΑ. ποποι, κενης αρωγης κἀπικουριας στρατου.
AT. Βακτρίων δ ερρε πανώλης δημος, ουδε τις γερων. ΔΑ. μελεος, οῖαν αρ ηβην ξυμμαχων ἀπωλεσε. AT. μονάδα δε αερξην Ἀρημον φασιν i in πολλῶν μετα- 740ΔΑ. πῶς τε δ καὶ ποῖ τελευτam: ἔστι τις σωτηρία AT. ἀσμενον μολεῖν γεφυραν εὐ δυοῖν ζευκτηρίαν.
115쪽
ἀλλ' ὁ ταν σπεί τις αυτος, ω θεος ξυναπτεται.
116쪽
Steph. Canter. Scholiasta, ut videtur, legerat υτο χῶ θεός, vel αυτω, quod exhil lent . L. Utrumque vulgat deterius, quod recte distinxit Brunci ius, pi ut citaverat Galal erus ad M. Antonin p. 347, 49. hirip. p. Clem Ale X. Sti Im. p. 74l, 3 l. Stob. XXIX. p. 27. Schol. Venet uaciliad. . 249. M. Apostol. XVIII. 75. δευτος τί νὴ /
117쪽
. εἰ χε παῖδ' ἐμον δεδοικα μη πολυς πλουτου πορος
'οὐμορ ανθρώποις γένηται του φθάσαντος ἁρπαγη.
AT ταυτα τοῖς κακοῖς is φιλων ἀνδρασιν διδασκεται
πλουτον κτησω ξυν αἰχμ9, το ς ἀνανδριας ποενδον αἰχμάζειν, πατρωον δ' ὀλβον ουδεν αὐξανειν. τοιαδ' εὐανδρῶν Ἀνείδη πολλακις κλυων κακῶν, τηνδ' Vβούλευσεν κελευθον καὶ στρατευμ 'φ'
o A. τοιγαρ σφι εργον εστιν Ἀρειργασμενον obi μεγιστον, ἀείμνηστον, οἱον ουδε πω τόδ' αστυ Σουσων Ἀξεκείνωσεν πεσον,
118쪽
τρίτος δ' ἀπ αυτοὶ Κορος, χυδαίμων ἀνηρ, αρξας, Ἀθηκε πῆσιν εἰρηνην φίλοις 775Λυδῶν δε λαον καὶ Φρυγῶν ἐκτησατο,
ευθυντηριον. id insta ad 779. Glossar in v. l8. 77l. De hoc loco aut lucinatus est caliger de Ena Temp. p. 590.Mῆδος est nomen gentile. Innuitur Astyages, Meclorum re X, litem Stanteius eundem esse putat e Darium Medum, a Daniele naen Oratum; cui sententis Obiicit Liai cherus ad Hemdos . . . p. 283. Dariun Babyloni tantum 'egena
fuisse, Astvagern em Mediae. Filius ejus seu gener qui non Ominati ir, Maxares ibit Cyri filius,
Cambyses clein ei dis seu nae r- dis Magia S, qtii a Septem comui utiSoccisus eSt, inter quos Artapla ei nemrecenset Ctesias. Haec fere Observavit Stanteius. 772. a νυσεν εργον Ald. Ob. Bai'occ. Nomen latere sub λλος
putavit Benile ius, si nauclo Bentiensint istae notulae quaὲ edidit But-
779. ηυθυνε Hrunch ex A. aitque Tragicos hanc Ora iam praetuliSSe. Mea secus sententia est. Altera forma Vetustior St, magiSque Homerica, In poetica, Attici enim, ni fallor, ευθυνω, εἴθυνος, υθύνη, c. non nisi in rebus politicis usur-pAbant. θυς veteris Atticae fuisse ostendunt cona posita ἰθυτενίμ, θύφαλλος et fla γενus. In Theognide, Sci iptore Ionico I eponendum ἰθυν- τηρ V. 6l2. vide tamen Pi Ometh.
quod in aliis vocibit usitatum, ut
119쪽
θρόνοισί τ ἀρχαίοισι , τον δε συν δολου 'Αρταφρένης κτεινεν Ἀσθλος ἐν δομοις, ξυν ἀνδράσιν φίλοισιν, οἱ τοδ ῆν Ρεος.
κἀγω πάλου κυρσα, τουπερ θελον, κἀπεστράτευσα πολλα συν πολλῶ στρατω 785 ἀλλ' οὐ κακον τοσονδε προσεβαλον πολει.
'Ξερξης δ. εμος παῖς, ἰν νέος φρονεῖ νεα,
in adfinis soni vecto μέρδω ἐρ-cω. merulationi favet Scholiastes, quana alicula pillatum vidi, sed
librum non recordor. V BRUNCK.
Lliber iste ani uiget Si 'St, Var. Lieci. III. 10. Sed ecvia fuit metri neceSSita quae poetam impelleret ad primam nominis literana exterendam, quum nulla esset caussa cur Ιεμπτο δε Μέρδις critieret, potius quain Σμέρδις δε πέμπτος, Maod Olii in in textu reposuit hodie vero vulgatum retinendum cenSeo. Ilud. αἰσχυν πάτρα Steph. et
tuentur Alcl. Ob Turn. MOSq. Guelf Vitela. 783. Post hunc versum Sequitur in edd. Ex το ς δ Μάρει ρις, βδομοS δ' Ἀρταφρένης. nisi quod Μάρφιs in Ald Rob. quena vel Siculuna Spuri uiri Sse jussicavit Schulgius, uncinulis inclusit Porsonus. Bene observavit Schulgius, quod quum
tum esset, Scholiasta forte quidam ad explicanda Eschyli verba, ἐς το ὁ irim χρέο adjecerit ineptena
coniuratorum nomina, tribu Senariis inclusa, e iuibus tertius Otacilius in textum ira epere potuerit, quod numeriis cros Ordini regiam ab schiylo enumeratorum responderet.' cute quidem, haec, ac vel e Schulgi Sententiam calculo ii comprobat Liarcherus ad
Quod dedi, Brunckius extatbuit ex A. B. et sic Med. G. H. Colla. l. M. l. 2. Gueis nisi quod Omnes δ'
120쪽
κου μνημονευ ει τας ἐμας ἐπιστολας.
ευ γαρ σαφῶς το δ' ἴστ. εμοὶ ξυνηλικες,
Oυ αν φανεῖμεν πηματ ερξαντες τόσα.
XO. τί δ' οὐν αναξ Δαρεῖε p ποῖ καταστρεφεις
λόγων τελευτην; πῶς αν ε τουτων τι
πράσσοιμεν αριστα ΙΠερσικος λεως ΔΑ. εἰ μη στρατευοισθ' εἰς τον Ελλη νων τοπον, I95 μηδ' ει στράτευμα πλεῖον O M ηδικον. αὐτη γαρ η γη ξυμμαχος κεινοις πελει. Xo. πῶς του Ἀλεξας, τίνι τρόπω δε συμμαχει ΔΑ. κτείνουσα λιμῶ τους ὐπερπωλους γαν.
leius ad Eurip. Heiaclid. 387. quem vide. 789. ἔσθ' Ald Rob. Turn. 790. xράτους Ven. l. K. 79l. φάνημεν Ald. Ob Turn. Stepti. SS. plerique, ut videtur'. φθάνημεν M. l. φανεiμεν Cantet'. Stant Philelphi S. φάνημεν Schol. iocuna ita constititit Da vestias M. C. p. 326. Aπαιπε ημεis,
fieri ostendit Elmst eius ad Sophocl. Ed T. 98. C d. Col. 443. πλεiστον M. l. Minus feliciter Da vesius M. C. p. 326. Μηδ' εἰστρὶ τευμα πλεῖον ει 31ηδέxόν. 797. Conferenda est Artabani oratio apud Herodot. VII. 49 ubi duos Persariina hostes infensissimos