장음표시 사용
661쪽
πει να γείνεται γρῆσις αὐτου κατὰ os κακοήθους πυρετου. Η κόνις τολιστοῖ τούτου δὸν χει οὐδεμίαν κ κην γευσιν ἐπομένως εὐκόλως δύναται να διδεται εἰς τα παιδία. ος χροσιν λάβε ποσον στων, πλύνε καλω διὰ ύδατος is καθαρισθῶσιν κ του κονιορκτοῖ, δι ἔχουσι, ἔκθεσον raro τον Ηλιον ἴνα στεγνώσωσι, καὶ θέσας ἐν ἰγδίφ αλίνω πη- λινετριφον ις κόνιν, τις ἔχει χρωμα ποτεφρῶδες, νευοσμῆς, ανευ γευσεως - εἶν ἀδιάλυτος ἐν τω δατι, διαλυτη ἐν μέρει ἐν φ οἰνοπνεύματι. Γνωστον ἔστω οτι η τοιαύτη χρῆσις του στολτης αράχνης υπάρχει εκ παραδόσεως παροι τ λαω καὶ ἐν Ἐλλάδι καὶ ἀλλαχοῖ τον δίδουσι etro καταποτι πρω καὶ ἐσπέρας ανὰ
- 5. Ἀλλὰ καὶ ἐν Εὐρώπη παρὰ τω λαν πολ λαχου - πάρχει ν χρήσει, ἐδέως ἐν τῆ Κύρνη Κορσικὴ ,καὶχις τινας μεσημβρινὰς ἐπαρχίας της Γαλλιας καὶ Ιταλέας 1δίως θεραπεύει τους χρονιους διαλεέποντας πυρετούς. To χρησιμώτατον λοι πον καὶ οἰκονομικον καὶ προχειρον τοὐτ φάρμακον ευρέσκεται εὐελαις σχεδον ταῖς οἰκέαις κατὰ τ μαλλον καὶ πτον.
O αρχαῖοι ἐγνώριζον την ἀντιπυρετικὴν δύναμιν του ἐστου τῆς ἀράχνης ἀλλ' ἐμεταχειρίζοντο ταύτην ἐξωτερικως ς ἐπιθεμα την σάρκα αὐτῆς, καὶ τον στόν 'Ιδου τὶ περὶ τούτου λέγει ὁ Λιοσκορέδης. σὰρξ τῆς αράχνης, ν καλουσι ολκον η λύκον, ἀνσυμμαλαχθῆ καὶ ἐπιστρωθ' ἐπὶ πανιου καὶ δm,τεθῆ, κατάπλασμα ἐπὶ του μετώπου taetri των κροτάφων θερατεύειτον τριταῖον πυρετόν G δε ἰστος αὐτῆς ἐπιτιθέμειος ἐμποδιζε την αἰμορραγίαν, καὶ την φλόγωσιν των ἐπιπολαίων ἐλιῶν , ταυτ λέγει καὶ ὁ Γαληνος. Υπάρχει καὶ αλλο etiδος αράχνης ἔχον ἐστον λεπτόν, λευκον καὶ πυκνόν, ἔτος ἐπιτιθέμενος περὶ τον βραχίονα θεραπεύει τοὐς 'εταρταιους
662쪽
νον μέχρις ου μῶν ν τ ημισυς καὶ riυωθιν ν τ ρεις μερ* πρωι καὶ εσπέρας ανὰ μικρον κύαθον κουπor γ' Ἐσαύτως μεταχειρέζονται την στερεὰν etri Cy), . , τασκευάζουσι καταπότια, καὶ λαμβάνουσιν ἀυ '' πρω καὶ ἐσπέρας.
663쪽
χεα, σον εἰσὶν τα εα της θειμῆς Κινίνης διὰ τουτο ν πρέπει ν γεένεται γρῆσις αὐτου κατὰ os κακοήθουν πυρετου. Η κονις του ἰστοὐ τούτου δὸν εχει οὐδεμίαν κακην esσιν ἐπομένως εὐκολως δύναται νὰ δεδεται εἰς τα παιδία. ος χρῆσιν λάβε ποσὸν στῶν, πλύνε καλω διὰ ύδατος ἔνα καθαρισθωσιν ἐκ του κονιορκτοῖ, δι ἔχουσι εκθεσον ποτὸν Ηλιον ἴνα στεγνώσωσι, καὶ θέσας ἐν ἰγδ Ἀαλόν. πη- λινετριφον ἐς κόνιν, τις εχ ει χρωμα ποτεφρῶδες, νευοσμῆς, ανευ γεύσεως - εἶν ἀδιάλυτος ἐν τ οδατι, διαλυτη ἐν μέρει ἐν φ οἰνοπνεύματι. Γνωστον στω οτι η τοιαύτη χρῆσις του στολτης αράχνης υπάρχει εὐπαραδόσεως παρὰ λαω καὶ ἐν Ἐλλάδι καὶ ἀλλαχοῖ τον δίδουσι, πο καταποτι πρω καὶ ἐσπέρας ανὰ
ως 5. Ἀλλὰ καὶ ἐν Εὐρώπη παρὰ λαω πολλαχοs --πάρχει ἐν χρήσει, ἐδεις ἐν τῆ Κύρνω Κορσικῆ , καὶ eis τινας μεσημβρινὰς ἐπαρχίας της Γαλλιας καὶ Ιταλέας 1δίως θεραπευει τους χρονιους διαχεέποντας πυρετούς. To χρησ-ώτατον λοι πον καὶ οικονομικον καὶ πρόχειρον τουτ φάρμακον εὐρέσκεται εν λαις σχεδον ταῖς οἰκέαις κατὰ τ μαλλον καὶ πτον. O αρχαῖοι εγνώριζον την αντιπυρετικὴν δύναμιν του στοὐπης αράχνης ἀλλ' εμεταχειρίζοντο ταύτην ξωτερικως ς επιθεμα την σάρκα αυτης, και τον στον 'Ιδοὐ τὶ περὶ τούτου λεγε ο ιοσκορέδης.
συμμαλαχθῆ καὶ επιστρωθῆ πὶ πανιον, καὶ επιτεθῆ, κατάπλασμα επὶ του μετώπου ' ἐπὶ των κροτάφων Ῥερατεύειτον τριταῖον πυρετόν. πι δὲ στος αὐτης επιτιθέμειος εμποδιζε την Μίμορραγέαν, και την φλογωσιν των πιπολαιωνελοων se αὐτο λέγει και παληνος. Υπάρχει καὶ αλλ eia δὴ δο αράχνης εχον Ἀσπον λεπτόν, λευκον καὶ πυκνόν, Ῥύτος επιτιθεμενος περὶ τον βραχίονα θεραπεύει τοὐς 'εταρταιους
664쪽
μεον κατὰ τέχνην, καὶ χρω κατὰ μαν ἀνα κοχλιορον ροφήματος, αρχίζων ἀπο πρωι ας ἐπανάλαβε τοὐτο πετέσσαρας μέρας. Τοπικι πραθvτικι κατὰ τω αιμορροιδων- Λάβε ἔλαιον των σπορων 'ης κολοκύνθης καὶ Ἀμβάψος τεμάχιον βάμβακος ἐπίθες - των ἐμορραηδων, καὶ κοτμδύα ρας ἐπαναλάμβανε. To ριζικῶς θεραπεύον καὶ ἐξαλεῖψον τὰς amomoreo ἀνετόδε τὸ φάρμακον λαμβανόμενον ἐς καταπότια.
χνης εἴπομεν τι τον στον ταύτης τινες των αγχ'
665쪽
χεα, σον εἰσὶν τα εα της θειrκῆς Κινένης ' διὰ τουτο δε πρέπει να γeἱνεται γρῆσις αυτου κατὰ os κακοήθους πυρετου. Η κονις του ἐστου τούτου δὲ ἔχει ουδεμίαν κακην esσιν ἐπομένως ευκόλως δύναται νὰ δέδεται εἰς τα παιδία. ος χρῆσιν λάβε ποσὸν στῶν, πλύνε καλω διὰ υδατος ινα καθαρισθωσιν ἐκ του κονιορκτου, δν ἔχουσι, κθεσον ποτὸν Ηλιον ἴνα στεγνώσωσι, καὶ θέσας εν γδ. αλινω πη- λινετριφον εἰς κονιν, τις χει Ῥωμα ὁ ποτεφρῶδες, νευοσμῆς, ἄνευ γευσεως - εὶν ἀδιάλυτος εν τω δατι, διαλυτη ἐν μέρει ἐν φ οἰνοπνεύματι. Γνωστον εστ ετ η τοιαύτη χρῆσις του στου της αράχνης υπάρχει εὐπαραδοσεως παρὰ τελαω καὶ ἐν Ελλάδι, καὶ ἀλλαχοῖ τον δίδουσι etro καταπότι πρω μαὶ ἐσπέρας ανὰ
ραπεύει τους χρονιους διαλειποντας πυρετούς. To χρησ-ώτατον λοι πον καὶ οἰκονομικον καὶ προχειρον τουτο φάρμακον ευρέσκεται εν λαις σχεδον ταῖς ἐκέαις κατὰ το μαλλον καὶ πτον. O αρχαῖοι εγνώριζον την ἀντιπυρετικην δύναμιν του ἱστου
τῆς αράχνης ἀλλ' εμεταχειρίζοντο ταύτην ξωτερικως ως επιθεμα την σάρκα αυτης, καὶ τον στόν 'Ιδοὐ τὶ περὶ τούτου λέγει ὁ Λιοσκορέδης. , σὰρξ της αράχνης, ν καλουσι ολκον η λύκον, ἀνσυμμαλαχθῆ καὶ ἐπιστρωθῆ πὶ πανιου καὶ ἐπιτεθῆ, κατάπλασμα επὶ του μετώπου η ἐπὶ των κροτάφων θερα πεύειτον τριταῖον πυρετόν G δε ιστος αυτῆς πιτιθέμειος ἐμποδιζε την αἰμορραγέαν, και την φλογωσιν των πιπολαιων eλιῶν , αὐτ λεγε και ὁ Γαληνός. πάρχει καὶ αλλο etiδος αράχνης εχον ἱστον λεπτόν, λευκον καὶ πυκνόν, ὁτος επιτιθέμενος περὶ τον βραχίονα θεραπεύει τοὐς 'εταρταιους
666쪽
μῖξον κατὰ τέχνην, καὶ χρῶ κατὰ ωραν ἀν κοχλιάριο rροφήματος, αρχιζων ἀττο πρωί ας επανάλαβε τουτο et τέσσαρας ἡμέρας. Τοπικι πραθητικι κατὰ τω αιμορρoitiov. Λάβε εχαιον των σπόρων τῆς κολοκυνθης καὶ ἐμβάψat τεμάχιον βάμβακος απιθες - των ac μορραt δων, καὶ ara δύο ρας ἐπαναλάμβανε. ΤΟ ριζικως θεραπεῖον καὶ ἐξαλεῖψον τὰς αιμορρώδας υρτόδε - φάρμακον λαμβανόμενον εἰς καταπότια.
χνης εἴπομεν τι τον ἐστον ταύτης τινες πων στρ
667쪽
χεα ὁσον εἰσὶν τα εκ της θειλῆς Κινένης διὰ τουτο δὲ πρέπει να γείνεται γρῆσις αυτου κατὰ os κακοήθους πυρετου. Η κονις του ἱστου τούτου δεν εχει οὐδεμίαν κακην eυσι-επομένως εὐκόλως δύναται να δέδεται ι τα παιδία.
Προς χρῆσιν λάβε ποσον στῶν, πλύνε καλως διὰ ύδατος ἔνα καθαρισθωσιν ἐκ του κονιορκτοῖ, δν ἔχουσι, ἔκθεσον ποτὸν πλιον ἴνα στεγνώσωσι, καὶ θέσας ἐν ἰγδόν αλίνη η πη- λινω τριφον εἰς κόνιν, τις ἔχει χρωμα ὁ ποτεφρῶδες, ἄνευοσμῆς, ἄνευ γεύσεως - εἶν ἀδιάλυτος ἐν τω δατι, διαλυτὴ εν μέρει ἐν φ οἰνοπνεύματι. Γνωστον στω oτι η τοιαύτη χρῆσις του στολτης αράχνης υπάρχει, ἐκ παραδοσεως παρὰ τελα καὶ Ἐλλάδι καὶ ἀλλαχοῖ τον δίδουσι ramro καταποτι πρω καὶ ἐσπέρας ανὰ
eως 5. 'Aλλὰ καὶ ἐν Εὐρώπη παρὰ λλα πολλαχοῖ πάρχει, χρήσει ἰδέως ἐν τῆ Κύρνω Κορσικὴ , καὶ eis τινας μεσημβρινὰς ἐπαρχίας της Γαλλίας καὶ Ιταλέας 1δέως θε-
ρα πεύει τους χρονέους διαχεέποντας πυρετούς. To χρησιμώτατον λοιπον καὶ οἰκονομικον καὶ πρόχειρον
τουτ φάρμακον ευρέσκεται ἐν ἄλαις σχεδον ταῖς οικίαις κατὰ το μαλλον καὶ ῆττον.O αρχαῖοι ἐγνώριζον τὴν ἀντιπυρετικὴν δύναμιν του στου της αράχνης ἀλλ' ἐμεταχειρίζοντο ταύτην ἐξωτερικως ως ἐπιθεμα την σάρκα αυτῆς, καὶ τον στον 'Ιδοὐ τὶ περὶ τούτου λέγει ὁ Λιοσκορίδης.
συμμαλαχθῆ καὶ πιστρωθὴ πὶ πανιου καὶ ε πιτεθη, κατάπλασμα ἐπὶ του μετωπι νεπὶ των κροτάφων θερατεύειτον τριταῖον πυρετόν G δε ἰστος αυτῆς πιτιθεμειος ἐμποδιζε την αἰμορραγέαν, καὶ την φλογωσιν των πιπολαίωνελιων , αὐτ λέγει καὶ ὁ Γαληνός. Υπάρχει καὶ χλο etiδος αράχνης εχον ἐστον λεπτόν, λευκον καὶ πυκνόν, ουτος επιτιθεμενος περὶ τον βραχίονα θεραπεύει τοὐς 'εταρταιους
v Γαληνος λεγει τι τὰ φαλάγγια, απερ εἰσὶν ειδος ἀράχνης, λελαθέντα καὶ μετὰ οἴνου πινομεν θεραπεύουσι τους πάσχοντας, δαγκάσματος τούτων - ιδου 4μοιοπαθητικὴ τo Ἀνεμανλουτως καὶ π εχέδνας δαγκασθεντες διοι τῆς ἐπιθεσεως οὐ σώματος χίδνης θεραπεύονται, σαύτως καὶ οἱ Ἀκ Κροκοδεέλου κλπ.
668쪽
Εἰνε καθαρτικον προχειρον ἔχει γενσιν γλυκεῖαν ἀλλ' υσμην οὐχὶ εὐχαριστον ενεργεῖ πολὐ βραδέως, ἀλλα διαπικεῖ ἡ νέργεια πολλὰς ρας. ἐν εφφερε ταραχήν, υτεπονον εις τον στόμαχον η εἰς τὰ εντερα, ἴτε ἐπιφερει --τοπιν δυσκοιλιότητα, ως ο ρεβεντι ἐπιφέρει μως ἀτονίαν του στομάχου, καί ἀνορεξίαν προς φαγητόν Θεωρεῖται ςώφέλιμος ei του χρονίους βρογχήτας, ιν εὐχρηστος εἰς τὰ παιδία. Η μάννα ευρίσκεται πo τεμάχια ἐπιμηκη ολκωτά , ἀοποῖα ευκολως διαλύονται εις ἴσον ποσον θερμο υδατος οσον ξηροτeρά εἰσι τόσον νεργοῖσι, περισσότεροπι μεταξυαυτῶν ὐρίσκεται καὶ ἴλη μελανή, τις χει ὀλιγωτέραν καθαρτικην δύναμιν. 'Eκ της Μάννα εξάγεται χυμικως λη λευκη γλυκεῖα, ζαχα δ' ἄνευ σμῆς τις νομάζεται, Μαννέτη, Η μαννί-τ αυτ λαμβανομένη πο δόσιν δραμ. 4 εω λενεργεῖ εξα ρεταῖς καθαρτικόν, καὶ δύνατά τις α μεταχειρίζηται ταυροτην ἀντὶ ζαχάρου et τὰ καθάρσια προς αύξησιν της νεο- γεία των Et τον-αφεν προστιθεμένη ἀντὶ ζαχάρου καθί
669쪽
χώρου, καὶ επιπάσσεται, δια κόν eo καθαρόδος καὶ εἶτα καμψουρα ἱνα καταργηθη ἡ εἰοικη νεργεια των καθαρίδων ἐπὶτων Οὐροποιων ργάνωπι διότι πολλάκις πῆλθεν πόσχεσις
'Eπὶ των πλαγίων του θώρακος γίνεται πίμηκες Ῥιζον-τίως τιθεμενον Ἐπὶ του αὐχενος ἐάλειφοειδες τιθέμενον καθέτως π της σπονδυλικης στήλης τίθεται μέσως ὐπὸ την κοιλότητα του κρανίου επὶ των βραχιόνων στω κυκλικόν,
ωσαύτως καὶ επὶ Θων αλλων /eρῶν κατά την θέσιν καὶ ro Πρὶν πιτεθῆ, το δέρμα πλύνεται διὰ χλιαρου δατος μαλλον διὰ ξους, καὶ ντρίβεται λαφρῶς Μετὰ 2 ρας συνηθως η φλύκταινα υτ άρχει ἐντελῶς ἀνεπτυγμέντ φαιρεῖται το εκδoριον καὶ παρισταται ἡ φλύκταινα, δὶς λεπιδερ- μὶς αφαιρεῖται η διὰ των δακτύλων aia λαβiδος λίαν πίως' καὶ πιδεξίως να μη παρέχη πόνον Μετὰ τὴν φαέρεσιν αφαιρεῖται ὁ ἐπι του δέρματος ἐπίπαγος διὰ λεχτos καὶ καθαρου οθονίου, λίαν ταχέως ἔνα λιγώτερον πιφέρν ενοχλησιν ειτα επιτίθεται φυλλον λαχάνου ἄνευ ἐνων η σεύτλου ἐπαλειφόμενον διὰ βουτύρου ἀναλάτου νεαροῖ καὶ επιτίθεται προσκεφάλαιον εὐμαχακοὐ θονίου μη χοντος ραφὰς πτυχάς - διότι πῆσα πίεσις επὶ το εκδυρίου πιφέρει φλόγωσιν ἀλλοιοῖσαν την δύναμιν καὶ τον σκοπον τουεκδορίου. Καθαρίζεται συνηθως ανὰ 2 ἄρας, ανανεουμένων πάντων. αν κδοριον καλῶς εχον διαρκεῖ πτὰ μέρας κατὰ
την τετάρτην ακμάζει διὰ τοὐτο καὶ εκπομπη καὶ ἀπορρόφησις μεγάλην δύναμιν εχουσι κατα τὰς με- ρας ταύτας vi επὶ πλέον των ἐπτὰ μερῶν διατήρησις τουεκδορέου διὰ ρεθιστικῶν η επισπαστικῶν λῶν εῖν, ἀνωφελὴς καὶ χρησιμος μαλλον προς βασανισμον του πάσχοντος' ἐὰν Ἀνάγκη δύναται γενέσθαι,λλο εκδόριον παρακειμένως.Καλεῖται εκδοριον προσκαιρον volant oταν, ἀφ' ου πο-
τελcσθο ἡ φλύκταινα οὐδ υλως αφαιρεῖται, ἀλλὰ χαράττεται
επὶ τοὐ κατωτάτου, καὶ κρέει ορρός - εἶτα πιτέθεται τε-
αχιον διαχύλου, καὶ ουτω διατηρεῖται ἐπί τινας μέρας το
670쪽
ΤΟ κδόριον φελεῖ τιθέμενον μετα την πρώτην περloδον της ὀξείας φλογώσεως, ταν αρχεται θ παρακμ ταώτης, ητοι την τετάρτην καὶ κατόπιν μέραν.
ο Σιμων 8M ἀνεκάλυψe ετ ει τους αδενίσκους τῆς ρίζης των τριχων του ἀνθρώπου του καλουμένους Κομηδω- νας ἐμφωλεύουσι μικροζωύφια ορ τὰ διὰ του μικροσκοπίου,
τα ποῖα ευρίσκονται επὶ των στομίων των στεατικων - δενων, λινες εἰσὶν πολυάριθμοι καὶ φίστανται νέοτε πα- θήσεις εἰς τους λικιομένους, δίως οὐτο γίνεται επὶ των
ἀδενέσκων του δέρματος της ρινός, ων φύονται μικραὶ τρίχες Ol ἀδενίσκοι ουτοι εἰσιν ξωγκωμένοι, καὶ διὰ της πιέ-σeso μεταξύ των δακτύμων ξάγουσιν ἄλην τυρώδη ἡ γαλακτώδη, τις καλεἷται νά, πιο ν. Ἐπι των βολβων λων 'των τριχων, ἐδέως επὶ των του προσώπου. α μικροζωδάρια ταυτα καλοῖνται δημόδακες α κυροι δενικοέ
Ολοι- ανθρωποι χουσι τοιαυτα παράσιτα, μ εξαιρου--μένων ἴτε των χόντων μεγάλην καθαριότητα, Μόνον τὰ νήπια eiσὶν ἀπηλλαγμένα τούτων. Κατὰ νεωτέρας παρατηρήνσεις ευρίσκονται καὶ ἐς τους ἀδενίσκους των τριχῶν του κυνός, ενθα πολυπλασιαζον αι, καὶ τότε ἀποτελουσι τὸν ρυθρὰν νόσον των κυνῶν. Το ζωυμον τουτο Eχεε χρωμα τεφρωδες, εῖνε ημι διαφανες, πόμηκες, τέκτει