장음표시 사용
51쪽
que medicum sive Paeonio una nus a Dorias numeris non exestisum reperitur, id quidem aperte docet trochaeos multo potvisse minus exestini, samodo eorum lavitas ullo artificio temperari ad Doriae harmoniae dignitatem potuerit. Accedit quod epiti itum genus tam mature apud Graecos oblitteratum est, ut UR Plato, quae tamen Domat hinnoniam maxime omnium Tobabat, nonnis tria muneri genera n Verit, de quo una cum Aristoxeno et Tecentibus minaces auctoritati Graecis monuimelae Pind. lib. I, P. 24. Ditis apage Dorios epitritos. At operam in asta doctrina convincenda iusimus: Proteum facilius continueris Scilicet haec distaculana M. quae eripediri nequit me epitritus ne patritus quidem est. Quodsi ne vis in Arudem est, inquit, quid eamdon erre aliud: Linu Mqui ad hoc ista remo erit, in locin ulnerationi non relinquatur: ego satiahciebo, affinctius constituenda quaestione etiam vigere ait redimate ι Vmum quas tandem, amabo, hanc laudent mereatur, et quo pacto Μilia crede, Inem1I qui istum firmatissannana nodum non urte, sed ense dissoLV Postremo ut Dorios istos epitaritos in Pindariun anserem, multis locis uinabaeum in munda sede positum aut novis ortamentas desen Te aut elisex et Pro eo sponde in immittere coactus est: quum tamen apertissis
naum sit ondeos in dubiis locis Iehisque, clivulo et Triclinio alii quo inter viatoribus deberi qua de x uberius a me explicita verbum min, addo. .men . isto modo meo Iudicio si agunt, qui veteres poetas ad PMe-- viniones consormant sed a quis parapaeonicos ceterosque longiores numeros expellit, non hoe ex praeoepta opinione iacit, vi Hez- mannum dicere video sed ideo hoc facit, quod ne de rationibus dicam, deviist a larier nos lis est, neque vetemna nequo recentiorum q-quam quidquam, de talibus numeris orireti sit, eosque apud Graecos numquam exstitisse lauistia Ianinio Nam quod Herinarinus ad lopstocli in Prinvocat, id satis nairari nequeor quin ille poeta cetera eoegius in cam inoab Hermana o inato metra tantum sive longarem breviumque systemata, non rhythmos serat suis arsibus thesibusquio distinetos; quinam moDj0jtjgothy
52쪽
xhythmus illis metris Pro arbitrio conficει inesse debeat, ad anusio sit dipodiae gravis in Doriis carinanibus frequentassianae rasionem diotiam sit. Etenim eius mihi hae mensura Videtur: s, 1, 3, I . At hur rit -- sequendae Ipse Apollo fertur impar esse. Nempe simit quiddam apud nos in triolis aliisque nonnullis musisomna numerorum formis fieri, idque a veteribus, qui in Thythmis difficillimis Iongo quam nos exercitatiores fueriint, etiam facilius peragi potuisse amdudum surdis auribus clamo: sed etiam plura huiusnindi ab iis, qua ut Muny onyharice canu- hod1 qtie auderi nequo hac an re ullis Praeceptis opus esse, quum ipsa res et
sensus eo deducat, a navit mih vir et Veteris et nostrae musicae Permiissimus, neque tamen is hodiemorum musicomun praeceptis, ut ceter pli
ximi, plano addictus, P. Groentandus Haisiensis, ad quem ego Iibenter x voco, quod exus apud musicos ceria sitii est, quorum hac in Te iudicium indit quam Mammaticoma anao Probatur. Iuulue videat Hemannus, quantus artifex suus Apollo sit. Idvim inien emit Ae indoe yra ce tu reman ut unicorion ni ιμπ IF eo hamo rationciri habeant,
53쪽
Saria ista omnia nemo dixit, ne ego quulem tamen Praevideram, probe memini haec aliquem contra me dictumam Veriri nolebam munere di bitationi. quae in mentem venire nonnisi ei posse videretur, qua rationas meas assiduo labore compositas non ordino delaceps cognosset, sed desuItorio studio festinans digitis librum evolvisset. Nunc quomodo HI a me proposita int, in memoriata revoco. Nam choreum irrationalem constat hamo rationem tenuisse, 4 2 3, sive Grai in qua quod longa praecedens duas noras habet, ut sequens autem syllaba unam cum semisse, haec ipsa inationalis dicta est. Iam si duo chorei irrationaIes consociantur, mensura erit haec a ἰή, a Dal Sed in trochaica gravi dipodia rationali x oliae irrationHem chorourn addit in dico, tuomi iam hae ratio videbis vis si I, Ω Ιου in qua ration Iam tama mi Pedum inaequalitas ut ea neque cani neque saltari Tocto Paeat, quia Thy lima prima lex aequalis pedum est Progressio. Igitur in hac consociatione Inistas varias longas
arbitror, quarum per se et utraque longa et neutra iri ataonalis est In --tionali uochaeo ubi longa est binariis morariarn a chorei arrationalis binis moris aliquid detrahendum est, ut inmIa morae sant mensurae . ad quam per se ratio ιηIn syllabam nationali iam ration Oomparaturiatera unius morae et emissis syllaba. an omnis urationalium syllab
mun condicio ex sola aratum thesiumque ratione iudicatur, quae in dipodui illa d Iex est. Primum enirn alte pes alteri debet persecte aequalis
essa, ut adter aman, alter thesin, Iam veterea vixere, dactylicam repraesentet quod ut in lipodia levi sa constitutis nurneris fit RQ I, ais, at Ran Mava hos numeros P stulat a: I, 3 I , aut xi te numerus I chorei ira ationalis langae tributus Perturbet, quod plane idem est, ab II, a Il. In qua arsium thesiumque ornparatione quum acto ait aequalia I es, nuIIus in ea irrationali mensurae Iocus datus inreuigitur. Deindo in uti o- quo Pede syllabae ita constituenda sunt, ut in altero ratio re hae rationadis, in altero chorei irrationalis conspiciatur: quae res in Priori numeris rationalitrus et a conficitur, in Iosteriori inationali ratione a 'Φ. Disjtjgod by
54쪽
Iam quid inde colligittir Nempe id, si pes ea conlparetur, TationHernesse rationem; si secundi pedis posteris syllaba priori coinparetur, lam se irrationalem. Sed chorei irrationalis syllabis numeri x et a tantuari
eatenus conveniunt, quatenus uterque es Comparatur: qua In comPar tione quum irrationalis mensura omnino non spectetur, inde aperie conspicitur, ob ilIos numero has syllaba n in irrationales esse, sed adeo tam tum alteram chorea irrationalis syllataim arrationalem censerit quod Prior duas habet morai qumit libet, haec unam et semissem. Dixi q.ant libet: nam si moram vulgari minorem posueris, prior syllaba erit et , altera I isi morata vulgarem I sumpseris, mensura chorei arrationalis haec erit, et: ἔ, ac turn in comParatione utriusque pedis hae mensurae inomni, quas supra proposui: θὰ si εἶ meque ramen ideo trochaeus uvis, qui in prior Ioco positus est, arrationaidem mensuram habet, sed ratio est athona- Iis duarum et unius morae a I. Atque ita me rem considerasso e ex dactylio et Tochaici numera comparatione iudices. in qua tibi huius metri,
has rationes pono, quis ideo me putabit dactyIorun theses arrationales haberi velle ' Immo universa haec numerorum ratio, qua longae et brev varia tempoman spatia tribuuntur, a mutationem ductus spectat, qualem ex Aristide Μεtri Pind. p. in definivit quum irrationalis et rationalis mensura ad arsium et thesium in uno eodemque Pede numeros pertineat. Quapropter, ut iam finem huic disputationi faciam, res omnis eo edit, quae primi libri do metris Pindari ext Ino cap1t dixi, ea num vera sint an salsa: Da eis coniectura nituntur, tamen neque ex Veteribus refutari Posse videntur, nec comanodiorem viam OVI, qua motromam veterum inaequali mensura conciliar aequalitas Prorsus necessaria possit. Postremo Hermannus dipodram, quam dico, gravem trochaIoam neminem aliquo venustatis sensu poti
55쪽
hente percussionem recitaturum putat, ipso sensu illuc inclinante, ut pe- dein qui posterior est, spondeum quam nationalem horeum malit esse. Idem sero sensit Apelius, qui tecto nomine arridetur et Ino ipsum hoc sensisse fateor, sed sensum aut rationibus firmandum esse aut cedere rationi debere existimabam e adhuc existimo. Iam vero si quaerimus, qualis Iesensus venustatis sit, satis intelligitur, non aliter illam dipodiam ab homunibus venustis, quorum aures ad hodiernae musices racionem comparatae sunt, recitari quam ita, ut alterius pedis singulae Iongae in unius trochaei
mensuram extendantur . . I I aut ata, ut spondeus ille priori tro. chaeo aequetur his nota8 2. . . . in qua mensum ossi et Zeltem,
hominibus haud invenustas Probata simul trochaei Ionga maior est quam sponde maioremque vim habet, similiter atque in mea adoritatione quae quum fieri Heri tinus noti . non illa debet ad sensum venustatis provocare, cui tantiam non tribuit, ut quod is Postulare videatur, verum iudicet. At priorem istam demensionem a me longius discedentem, Promus assenκtio Groentando, esse vulgarium ictiaroedorurn cantilenam civi vis ne tuis rationibus de Tecto me demoveri paterer, benigne hortatus est: nam ne forinatas aures meam uochaicae dipodiae mensuram mahis probaturas. Idem vero cui ea Hennanni Apollo impar deprehenditur, eam rem et universam Thythmi adornationem a me propositam facili opem perfici posse, non soIuna Privatim, sed Publice etiam in Ephemeridibus musicis Lipsiensibus a. ΜDCCCXVII. num. 23. 4. Ita declaravit, ut simul oste deret, sic institutis numeris etiam melodias, quae superaunt, veteres optime percipi et cani posse. Ei igitur, qui etsi grammaticus non est, tamen amtiquarum Texum studiosior reperitur quam ipsi grammatisi quorum vix unus et alter, ut rati Thiersia ius et L. Id. Dissenius, commentarios meos et studiose Ie se et inteuexisso a lentur, eas quas debeo ago Matias: quodque a me petiit, ut Pythii primi ultimi versus numeros a se . mel di instinctos ad meam normam emendarem, id in fine huius praelationis facio. Sunt autem ex mea sententia hi numera.
56쪽
Idem postea aliter dormatum Tamen transmisit in quo ultimam trochas an dipodiam in Ion orem mensuram extendit: T'od eis non necessa atum videtur, tamen totam dispositionem a1ne ulla mutatione typis mandavi