Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

301쪽

κλης, νίκα του Ποσει&ονος παῖδας φόνευσεν. nάτρευσε γαρ αυτο ὁ φακλης ἐκφορησας την is τε, αυλῆ κόπρον. πέρβιον , τον πολύν. νεῖλεν ου τους Μολιονί- δας 'μακλης, Τ, ειςπράξηται τον - αν. Ἀλλως Κτέατος καὶ πυτος ἀδελφοι, το μεν δοκεῖν Ἀκτορος καὶ Μολιόνης, τῆ δἐ ἀληθεία Ποσειδῶνος καὶ Μολιόνης.

ουτοι δὲ συνεστρατεύσαντο πεί*, καὶ ἐπειδη εἰς τον μισθον της εκχύσεως της οι δουηδικειτο, ' ακλης, αποκαθάρας - την κόπρον, ἀποστερουμενος ὁ του συμφωνηθέντος μισθού λπησας ἐν Κλεωναῖς του Ἀργους ω ακλης ἀνεῖλεν is εὐαλώτερος αυτομονωδῶς ὁ πείας γένηται. ην δε μισθος η δεκάτη των βοῶπι ἀνεῖλεν ου τους Μολιονίδας 'φακλης, D' εἰςπράξηται τον πείαν λάτριον δε μισθον, τον ἀντὶ της λαrρείας καὶ πηρεσίας. Vet. m. Παρ' σύναφον την παρα μετὰ του ἀσαίου σώματι. Schol. odi. g.

Aάτριον δεδουλευμενον. Gl. r. 36. - μαισι ν δοκεύσας δασέσι τόποις ὁ νους επιτηρηστης γαρ υνους ἐν τοῖς συνδενδροις τόποις των Mεωνων νεῖ εν ὁ μακλης ἐνεδρεύσας καὶ λοκησας, διότι πρώην ποτε το στράτευμα αυτο τ ἐκ τῶν Ἀργείων ἐν ' πόλει τῶν Ηλείω καδεζόμενον πολέμησαν αυτοὶ ἔ υπερηφανοι παῖδες της Μολιόνης. Vet. A μαισι δεδ ὁ δε αννι του γαρ et γουν εν συνδενδροις γὰρ τόποις ποκάτω τῶν κλεωνῶν πόλις δὲ του Ἀργους α Κλεωναι φόνευσε καὶ ἐκείνους ὁ ' ἄκλης, τουτέστιτον κτέατον καὶ τον Eυρυτον,εφόδω γουν νεδρα δοκεύσας και επιτηρησας, διότι πρότερον αυτοὶ οι Μολίονες ο ὐπερφίαλοι, ηγο- οι περβολικῶς ὐπερηφανοι, στρατον δε- ρυνδιον, ἄνω ' mos , α μενον εν ταῖς κοιλάσι της Ηλιδος ἐπόμησαν, ἀντὶ τουε φθειραν Rec. 37. 1'no κλεωναν Λωρικῶς, πο λεωνων. ἔστι δἐ ονομα πόλεως Ἀργολικης. τινες δε δημον ἄκωνικόν ἐδάμασε δε -υτον και κτέατα ἀποκτείνας αυτους πορευομένους ἐπὶ τον μηθμιακον αγῶνα. I xo ἀπεκτεινεν αυτους - φ' μου δῖ, ἀντιτου λωτ και Ῥμηρος 'πιδον ἐλθέμεν, ἀντὶ του ἐνέδραν ἐλδειν ἀπέκτεινε δε α του πορευομένους εἰς τοὐτσθμιακὸν πῶνα. 'o δε, oro πρόσθε ποτὲ την αμαν ἀπο-D Ad lamp. V. o. Vrat. A, ii pro δώδ. λ Noainais' et δεδωκε προειλα

302쪽

39. O τε πρόσθε ποτὲ ιρυνθεον τουτέστιν τι πολλους συστρατεύσω αὐτο ἀπέκτειναν. o δὲ ἀποθανόντες ἐν ' μ η εἰσὶν υνο ρ ελαμων, - ώδων και μικλης- πρεσβύτατος αὐτολαδελφός συλλως T. θων, ἀντὶ του θεργε - πρυ- να πόλις Ἀργους. τι δὲ ἐν του προς Αὐγείαν πολέμ. ὁ Ηρακλης υπὸ των Μολιονι- δων ἁλοὸς ἔφυγε δ μηνίσας αυτοῖς τον περὶ Κλεωνας συνεστησαν λόχον, φησὶ Μνασέας ὁ Παταρεύς. τε Αὐγέον ἐπολέμει πιρακλης δια τον μισδον της κόπρου, ευε πολλους συμμάχους δερυνθίους Ους ι Μολιονίδαι ἐφόνευσαν βοηθούντες πέψ Vet. 4a 'Τπερφίαλο ιδ αδικοι AEI. . καὶ ων ξεναπάτας βασιλεύς ξεναπάτην αὐτόν φησε δια την του μισθου ἀγνωμοσύνην ἀλλα μην καὶ περὶ τους φίλους ἀπατηλὸς Αὐγείας, ὁ σων Ηλείων βασιλεύς, δε ατ ου πολυ ἴσrερον την αυτου πατρίδα εἰς πληθος κακων ἐμβαλλομένην, τουτογὸν προρὶ τουτο ὁ σιδηρω, καὶ ις ρευμα νης ἐγκα θίσασαν. - μετὰ πολυτης ἰδίας απάτης καὶ ἀδικίας. Aλλως μετ' ου πολυν χρόνον Αὐγείας εἶδεν δισκομένην την πατρίδα. Vat. και μὰν ξεναπάτας και η ὁ βασιλιενς των 'μειων, τοι τῶν μειων, γουν ὁ Αὐγείας ὁ ξεναπάτας, τουτέστιν ὁ τούς φίλους ἀπατων, τούτο δέ φησι δια την του

μισθον γνωμοσύνην αυτοὐ, πεσδεν, γουν ὐστερον μετα αὐτα, υκ ἐπὶ πολυν χρόνον εἶδε τὴν πατρίδα, τυν αυτου πόλιν - πολυκτέανον, τοι την πολυπτημονα, την πολυ- θρέμμονα, υπὸ στερεου πυρὸς, πυρρου, δραστηριου, και no πληγων σιδηρου καθίζου

Iζοισαν καμμένην Gl. V. 47. Νεῖκος δε πρεσσόνων ο ἔστι το των κρεισσονων νεῖκος ου ράδιον ἀποθέσθαι' Ἀπὶ γαρ τοι κρείττοσι κεῖται τὸ ὁταν έλωσι πολεμεῖν. Ἀαὶ νηρος

303쪽

προέσσων γαρ βασιλευς, τὸ χωσεται ἀνδρὶ χέρηL

Lm- ἀδύνατον γάρ με τω ηττονι το των περεχόντων κρεος ἐκκλίῖναι. Vet. Νεῖκος δε ο δ αντι του γάρ που r. . νεικίαν - την προς τους ἐπικρατεστέρους κινηθῶσαν ἀποθέσθαι, αντι του ἐκφυγεῖν ἐπιτιθεμένην δηλονότι καὶ βλάπτουσαν η ἀποδεσις γαρ ἐπὶ βάρους Mγεται απορον, προυν ἀμηχανον, δύνατον. και ἐπει- νος, γουν ὁ Αὐγείας, δι' ἀβουλίαν, τουτέστι μωρίαν, στατος, ἡγουν τελευταῖον περὶ τοτέλος της α σεως, τουτέστι της πορθησεως της ἐαυτου πόλεως συναντησας, γουν συγκρούσας . 'μαωλει δηλονότι, θάνατον χαλεπόν οὐκ ἐξεφυγεν. Reo. κρεσσόνων J ἀιδρειοτέρων. Gl. r. Ἀποδεσδ απορον αμπανον διο καὶ πείαν ora οἷόντ' ην την Ηρακλέους ράκ. ἀποφυγεῖν και η υπο τούτου τετιμωρησθαι. Rec. 45. κἀκεῖνος βουλ α ιςJ ὁ γουν Λυγείας δια την οἰκείαν νοιαν περὶ τὰ τελευταῖα της αλώσεως περιτυχὼν του Ηρακλεῖ ου ηδυνηθη τον μεγιστον καὶ χαλεπώτατον θάνατον ἐκφυγειν. ρ αντι του στατος της λώσεως απέθανε τουτέστι μετὰ τ αλ

ναι την πόλιν ἀπώλετο δια την ἔσυτο ἀβουλίαν. Vet. 49. Ἀντιασας J περιτυχών το Ηρακλεῖ. Gl. Par. A. 51. V δ' ἄρ' εν Πίσα ελσας J ἐν χωρίου τινὶ χωριζομέν της πιλυμπίας κατὰ πντων ε oiγράφων η βουλην σταδίους νους - δε η του σιος ἰσχυρότατος υιός Ηρακλης, συναγαγὼν καὶ κατασχων ἐν τῆ Πω , τοι ἔν τ' Ηλιδι τον λον αυrου

ἔλσας, τουτεστι συναγαγων, κατασχων, λον τε τον στρατον καὶ πασαν την λεῖαν, γουντην λοφνραγωγίαν, ἐσταθματο, αντὶ του κατεμέτρει χάριν του πατρος αυτου του μεγαστον, γουν του ιὸς ναὸν ἄγαν δεῖον, ἀντὶ του τόπον εἰς κατασκευὴν ναο καταπολυγ Vrat. A. a Vrat. D. την Γεωγράφου. Conticias legem ut την - νωγμφου, et Stra

honem - Γεωγράφον melligi; et si hoc statuas, locus expediri vix possit. Nam intervallum Olympiae et Pisae certo timor definitum apud Sirabonem non reperio, qui VII l. p. 44. Olynapiam ab Uide minus quam trecentis Machis abesse dicat, sed nihil de Pisa quodsi censeas, apud no- suum scriberrisum esse χωριζομένω της ωλιδος Pro eo quod nunc est της πιλνμπως, nihilo magis hoc Strabonianum erit, quod Geoyaphus tantum Olympiam, non Pisani trecentis fere ab Eliade si diis abesse dicit, Pisa autem an urbs suerit, omnino dubitat. Vid. p. 245. 46. Accedit, quod ne me quidem in scholiis Pindari Strabo memoratur. Iam vero si hoc loco de Pisae et oi unpiae imtervallo agitur. falsa omnino scriptura est στωδων τρι--Iou vulgo recepta igitur cum Heynio τριακοσ&υς siveo mutavi in E duce scholiaste ad s. m. nisi quis putet ex Vrat. . ad illum versum utroque loco scribenduin esse σταδων τρεῖς quod mihi quidem ob intervaHi exiguitatem ni gnopere clisplicet. Ceterunt quum verbis o δε νοους novi ex scholi initium designari soleat separavia pilora sequens scitolium, in quo Pisa et Elis confundunnir quod illi certe scholiastas imputari non potest, qui Pisani se ab Olympia stadiis dissitani dicat. Nam Olympiam ab Elide longe clinare, nemo ignorabat de Pisa ambigebatur, quam alii eandem atque Elidem, alii quinquaginta ab

Elide stadiis abesse dicebant, alii prope Olympiam fuisse intelligebant. Cae schol. Obn P. I, M. et ibi noti

304쪽

θείου περιπηξας δὲ Θουν πριορίσας, περικυκλωσας, κνη Ἀλτιν ἐν τουτωτι το ἱερον,

Ἀλτεως πMori γουν χωρίον, ἐποίησε δεέπνου κατάλυσιν, πνουν καταγωγην, ἀνάπαυσε , τιμησας τον πόρον του Ἀλφειου, περιφραστικως ἀντὶ του ον Ἀλφεδν, μετὰ των δώδεκα θεων των βασιλἈων, καὶ πάγον, ἡρουν ρος πρόνου, τουτέστι Κρόνιον λόφον προς φθέγξατο, το 'πόρευσεν, ἀνόμασε πάντα τον τόπον δηλονότι πρότερον 'νυμνος ἡτοι ἄδοξος, ξω μνου, τοι κλέους, προςηγορίας δηλονότι η χώρα ἡ ἐβασίλευεν Oiνόμαος, βρέχετο πολλῆ νιφάδι, τουτέστιν ἐκαλύπτετο τ σιωπῆ, όςπερ οπο πολλης

καταφερομένης χιόνος. Rec. 5a AHανJ αἰχμαλωσίαν. Gl. r. Αεῖαν γράφε καὶ μη λαιαν δια το μέτρον osc. B. 53. Σταδμῆτο κατευετρειτο, περιώριζε, περιεσκέπτετο, ἡ κατεσκευαζεν ἄλσος δὲ τ ἀνιερωμένον - δε γης μέρος, εἰ καὶ φιλον - φυτων. ρ σταθμαro περιγράφετο, σγειοὐτο, κωρογράφει, ἐποίει. αλσος ' ὁ σύμφυτος καὶ ἀνιερωμένος το δεντόπος. Vet. ΣταδματοJ κατεμοίραζε MI. r.

54. Περὶ ὁ πάρας περιπηξας δὲ, φησὶν ὁ Ηρακλης κύκλοτα πλα ἐσταθμα--το τ πατρὶ του μεγίστου τυ ιερον, ἀντὶ του κατεφάλλετο ν Ἀλλως υλτι το ἄδυτοπικατὰ δε τινας τον - κατὰ δε νόους νομα χωρίου γράφεται δε καὶ Ἀλιν, ἐν Lτην ἐν Ηλιν καθιέρωσε του δεν, τον δε αυ- τόπον αὐτης εἰς συμπόσιον ἐποίησεν. Vet. 55. f. λτι μὲν ον ἐν καθαρ διώρινε Pτην ἐν Ηλιν υλτιν καθιέρωσετο δεο, το δὲ χωρίον το πύκλ του ιρροῖ καταλυτηριον ταξεν εἶναι των ξένων των ἀγοννιζομένων εἰς μαίαν το δε λοπι περιπηξα δε καὶ περιφράξας τόπον τον ἐνναον καὶ το ἀδυτον αὐτο διεχώρισεν ἐν του καθαρωτάτω μέρει ανὰ τ μεσαίτατον, το δῖεἰς κύκλον της γης η του νε καταγώγιον ποίησε καὶ δειπνητηριον των ξένων. ' λ- λως Ἀριστόδημος γράφει αντι του πιι υλτιν' urso γαρ τον περὶ την 'Oλυμπίαν τόπον καλεῖσθαι, καὶ τον ista ἐξ πεδέτου υλτιον, μηδε λόγον ἔχειν, την π αυτου ἄρτι

πεπορθημένην 'IIλιν ἱερὰν καὶ καθαραν ποιησαι, αλλὰ μηδε ἱερον εἶναι Aio ἐν Ηλιδι, αλλ ά Πων ἀποκίσθαι η δε την Πίσαν της υλυμπίας σταδίους ἔξ Αίδυμος δεκατὰ χώραν ἐων την γραφην τον Πίνδαρον την Πίσαν Ηλιν λέγειν σησω ο γὰρ 'maio υτ εαυτούς ποιησώμενοι τους Πισάτας 'Hλιν την mσαν μετωνόμασαν. εἰ oυν η Πίσα μετέβαλε, τί αν - ἐμποδων γράφειν Ἀλιν καὶ Καλλίμαχος ' δὲ την Ηλιν ἀνη του την Πίσαν Aiὁ σἰκίον λεπιχλιν ἀνάσσεσθαι, Λιος οἰκίον, λλιπε συλεῖ. ἐερὰν δε - Ηλιν, ἀντὶ του την Πίσαν καὶ τον ἐν Πίσι δε ει πιεῖον με Καλλίμαχος - Ἀλειος ο Ζεύς. sis περὶ Ἀριστόδημον καὶ επτίνην καὶ Λιονύσιον γράφου--

305쪽

μν' Ἀλτι ' η γαρ πρέπον ἐστὶ την ἄρτι πεπορθημένην ma ἱερω γενέσθαι του ιι, καὶ λόγον ἔχει το του σιος ἱερον ἱδρύσθαι ν Πων οὐ γαρ εν Ἐλιδι οἱ ἐρχόμενοι ἐπι.την πανηγυριν θοινωνται, ἀλλα ἐν Πων το γαρ εν κυκλω του ερο καταγωχίοις διείληπτο δι κισσαι δε η Πίσα της 'Oλυμπίας γ στάδια υλτι ουν γραπτεον Osr γαρτον περὶ την 'Oλυμπίαν τόπον κάλουν. 'Ἀλτιν, το ἄδυτον του ναου, ἀπο --λλομαι το πηδῆ αατὰ ἀντίφρασιν, εἰ - ουδεὶς αλλεται η χερχεται των μη ἀξίων. Vet. 55. ιμάσας πόρον Ἀλφε os μετὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεῶν καὶ γαρ αυ- τος ἐγκαταρι Ῥεῖται τοῖς ιβ θεοῖς, ora εν ολυμπία βωμος ου δύναται ξ ἄλλου δατce γενέσθαι a oris ἐκ του Ἀλφειού. νυλλως inqxει εἰκότως ς εα ω εθυσε ποταμ o. καὶ γαρ μετὰ των δωδεκα δεῶν τιμαται ' μετὰ δε των δωδεκα θεῶν τους βωμοῖς ἐποίησε. βωuους γὰρ Πρυσεωιδύμους ξ επωνόμασε δε τουτον τον τόπον πργον Κρόνου τοπρότερον γὰρ, φησὶν, ουδεμίαν εἶχε προςηγορίαν, ε ως βασίλευσεν α-νόμαος, αλλὰ κρημνος ουσα καὶ ἀοίκητος ξεκειτο τοι πολλοῖς ετοῖς καὶ ἄμβροις. g. Ἀλλως το βρέχετο ἀντὶ του κατεσιωπῶτό φησι συνηθω γὰρ το βρέχεσθαι ἐπὶ τουσιωπῶ θαι τίθησι καὶ ἀλλαχου κειται Μησὶ γὰρ βρεχεσδω. τινες δε υτως ' κρυπτετο νιφάδι τῆ περὶ τον Οἰνόμαον ἀδοξί*. MLλως. ιμάσας πόρον Ἀμφε οὐ τουτεστι πρῶτον του Ἀλφειω δυσεν εντοπίω δεο Vet. G. Μετὰ δωδεκ' ἀνάκτων J ἀντὶ του συν δωδεκα θεοῖς Vet. καὶ πάγον ΚρόνουJ μετὰ ταυτα, φησι, Κρόνιον πάγον προςηγόρευσεν νομαον ἔχοντα πρότερον. Vet. 61. M. ἰνόμαος Γαντὶ του 7ως καὶ ἔστιν ἐπίρρημα χρονικόν Vela πινές φασιν, ἁ πρ του o δωδεκάθεον τον μακλέα ποιησαι, Κρόν ος ἐκαλεῖτο λόφος διὰ το Κρόνου ἱερον ἐνταυθοι εἶναι. uοι δε λέγουσι, μεθ' - και Πίνδαρος ἀς ερημος ην ὁ χῶρος, Ἐρακλης ὁ το δωδεκάδεον κτίσας Κρόνιον λόφον τον τόπον ἀναμασεν ἀπο του περέχοντος. ὁ γὰρ Κρόνος πατηρ των θεῶν δέον ειπεῖν νωνύμνως νωνυμνον εἶπε προς τὸ μέρος ουτως η γὰρ χωρας ινόμαος ἐπε τουτο τ μερος νψ νυν η 'Oλυμπία, βρεχετο πρόσθεν εν πολλ' νιφάδι νώνυμνον, τοι ἀνωνυμον, ἀκλεες. εἰκότως δε εἶπε νιφάδι λόφος γὰρ ν ἴστι δε η τοιαύτη γενικη το ς προς το

nomen non est aut επρινην, aut quod milii 'agis Probmur, επτενην scribendum esse patet. posui posterius et videtur is reptines esse, ad Paean irysippus de usu sermonis scripsit, ut narrat,in Chrysippi vita Diogenes. R Vrat. A. Code omnibus locis Πωs iter καταγωγαῖς διηλειπτο, et infernis Ἀλτι. In fine addi si τοπον, ut est in scholiis Vtilsatis es σταδια non mutavi, quintiluam mihi certum est ' natum esse e sigia , hoc est,. Hi quae dixi Oeconom. Athen. T. II, p. 385.2 Ex Pal. C. 3 Heynius coniici ραινεσθαι. M oc conam adclidi e Vrat. A. Post hoc estinuerat A. σφοδρα δε αὐτον τιμῶσι Σάλμιοι, ἀντι-o ἔ- του ποταμο risonas. In Voce α ιοι putes latere Σαὶ πῶς sive πωλμωνελως, qui tamen ab Alpheo remotiores sunt. Verba ἀντι - ἔ- sinant ex schotio ad Vs. I. 1 Fragm. inc. N. e rutus coniicit μη τι γάρ. ras Α. sic κω ἀλ-

306쪽

'Oλυμπίων καὶ ρ ρ τελουμένη ἔπτη παρεγένοντο ἐν σι Μοῖραι αἱ τίμιαι odia την μηθειαν πασαν φανερῶν μόνος τουτο διωπεν εικνύμενος, or εὐμοίρως καὶ πολυχρονίως η πανήγυρις τελεσθησεται. Ἀλλως εν ταύτη πρῶτον αγομεν τῶν φορτν των ολυμπίων παρεστησαν αἱ Μοῖραι καὶ ὁ μόνος τοι τόποις παρείληφε δε τὰς Μοίρας και τον μόνον, τι εὐμοιρός τε Ἀγων σοιτο και ει απαντα τον αἰῶνα. yy Vet. Tα ετ α δ' ς πρωτογόν ω εν ταύτη δε τῶν εορτο τ πρωτογόνω, γουν το πρώτη γενομίνη, τουτεστι το εν πρώτη καταβοὶ των ' Oλυμπίων, παρίστησαν μεν, γουν παραγενόμενΓλι στησαν πλησίον αἱ Μοῖραι, παρεστη καὶ ὁ μό- ο μόνος την ἀληθειαν ἀποδεικνύων φανερῶς το δε σαφες ἴμπροσθεν χωρῶν σανέρωσεν, αντὶ του φανεροι, δηλοῖ ταυr δέ φησι δια την παρακολουθησασαν του ἀγῶνι εὐδαιμονίαν καὶ του κλέους βεβαίωσιν. τὰς Μοίρας εἶπε καὶ τον μόνον παραστηνα τότε το πανηγύρει, να ευδαί- μων in καὶ μηδεποτε παύσαιτο Bec. 67. Tora σαφανές τ δε πρότερον σανε η o προ ν ὁ χρόνος ἐνεφάνισε καὶ φανερον ἐποίησεν, που τὰ λάφυρα του πολέμου και τα ἀπαργματα δυσεν ὁ πιρα- κλης λη ολω προ ν δε ὁ χρόνος το σαφανὸς μιν κατίδειξεν, που την του πολέμου δόσιν, τουτεστι τὰ ἀκροθίνια 3 διαμερίσας τοῖς δεοῖς δυσεν. 'AHως το ἀνα- νὸς ἰὼν εἰς το πρόσω ο χρόνος κδηλον ποίησεν. τεροι δε orω σαφανες, is y τ σαφες, φεν ἀναγινώσκουσιν - την ἄνω διάνοιαν το δε ληδὸς ν καὶ σαφες αεὶ ὁ χρόνος φανεροῖ το δε ὀπα τῶν πολεμου δόσιν, ἀντὶ του που καὶ ἐν τόπου διανείμας τὰ λάφυρα λαβών τε τὰς ἀπαρχὰς δυσε, και πως θαυμασίως την του αγῶνος εορτην

κατέστησεν ἐν ii πρώτη λυμπιάδι καὶ τοῖς ἀγωνίσμασι πολέμου δε δόσιν τὰ λάφυρώ φησι Ἀπου την ληφιν την κ του πολέμου γενομένην διελὼν φησὶ, τὰ ἀκροθίνου ' τοῖς θεοῖς ἔδυσεν διότι κα ουτος, χρόνος αποδέδωκε τον μνον, ν Ἀεν. in-λως τ δε πρότερον ἀσαφες κατάδηλον ἐποίησεν ὁ χρόνος, που Πρακλης διελὼν θηκε τὰς ἀπαρχὰς των σκύλων. o χρόνος, φησὶ, προ ν τὸν τόπον ἐδηλωσεν, που την λείαν δηκε κατὰ την πρώτην 'Oλυμπιάδα Vet. T δε σαφανές του σαφανές ἐστι μεδερμηνευτικο τ οπα το δ ἀκρόθινα προς το δυον συναπτέον ἶν' ν τ διελὼν προς την του πολέμου δόσιν Beo. 'Ιών J πορευόμενος. Gl. r. 63. 'Oπα τὰν πολέμου δε δόσιν J πηνίκα δὲ την δωρεὰν του πολέμου Ηρακλης δηλονότι, διαχωρίσας τὰ ἀκρόθινα, γουν τὰ ἐξαίρετα δυε, καὶ εὐδυς την πενταετηρίδα πτην, γουν την διὰ πέντε ἐτῶν τελουμένην κατέστησεν, τοι ταξε, τελεῖσθαι ποίησεν ἐν 'Oλυμπιάδι πρώτη, τουτέστιν ν τ πρώτη ορτη καὶ ε ταις πρωταις δηλονότι νικηφορίαις η νίκαις τί δη κληρώσατο στέφανον ποταίνιον, γουν πρ φατον, ἐναγώνιον χερσὶν ἀντὶ το εργοις χειρῶν, τουτέστι διὰ πυγμης η δισκεύσεως η τοιούτου τινος, και ποσὶν ἀντι του ἔργοις ποδῶν, τοι διὰ δρόμων, ωα αρμασιν, γουν δι' ἄρ-

nius aut ex coniectura aut ex Gou. Eclitiones antiviae πώνα Beckius dedit χρο--γet Vrat. D. Pal. C. Ita emendo. Vulgo σωφωνές. Legerant nonnulli et δ'

307쪽

κα ὶ πενταετηρίδ' πως J θαυμαστικως λέγει καὶ πενταετηρικην πως αραεστησε καὶ ἐνομοθέτησεν Iναι τη. - Oλυμπίων πανηγυριν Vet. a. Tίς ὁ ποταίνιονJ προς την Μουσαν λέγει. ποταίνιον δὲ αντὶ του πρός- φατον εὐδε του παρακολουθούντος σημαίνει το πρῶτοW ἐπεὶ ὁ πρωτος πρός-τός ἐστι. τίς ovν, φησὶ, πρῶτος λαχε τον στέφανον, τε δηκεν ὁ φακλης τον αγῶνα; 'Mλλως ποταίνιον Λωρικῶς το πρός-τον, οἷον τον πρῶτον στέφανον. 'Λλλως. τίς οὐ δη προςφάτως καὶ ε αει νικησαι δεδύνηται Θοι - των χειρῶν η δρόμο ηαρματι ἐνδόξ- μὸν uro αγωνισάμενος το δε ανταγωνιστου κλέος - θελων. Vet. Ποταίνιονγ ἔνδοξον. Gl. r. 4. Ἀγώνιον ευχος καθελών J ὐοξον δέμενος το περβατον, ἀγωνιον επος καθελών το του ἀνταγωνιστο καὶ την νικην την αὐτο επην επφ ἀποβαλων ληουτωρ συλλαβὼν την tκην, ὁ ἐστι το παθημα το του ανταγωνιστου, καθελὼν δια του ἔργου ν ἔνδοξα θέμενος ἀντὶ του ενδοξον νομίσας ὁ νικησαι, τουτέστι συMλα- βων την επην n καύχημα ἀνταρο ιστον, καδελὼν δια του που ' ούτω τοἀγωνιον ευχος δοξαν θέμενος και εργω καθελὼν αὐτό. Vet. 'E δόξ ν δ ἔμενοςJ δεμενος εαυτὸν δηλίονότι ἐν δόξη καὶ τιμ', καθελὼν καὶ καταβαλων το ευχος του ανταγωνιστον, τοι το ανταγωνιστρο αὐτολ καὶ οὐκ ἐάσας νικησαί τε αυτον καὶ καυχησασθαι. Rec.

Οἱ γράφοντες εὐδόξαν ου καλῶς γράφουσιν ose. B. 6. Στάδιον μεν ἀριστευσεν ευθύτονον εὐθυ, τὸ μ υον καμπην, καθάπερ ora αυλπις, τον πλουν δρόμον τον δὲ ἰωνον Πίνδαρος - δη νδρωμένον νικησαί φησι στάδιον παρὰ την πρωτην δέσιν των πιλυμπίωμ' ἔνιοι δε φασι παῖδα οντα αὐτον διεσπαρά δαι π των ἔπποκόωντος κυνῶν ἐκληδη δ ουτως φ αλμυς δια το ὀξέως νων τρέχειν α πτηνὸν και η καταλαμβάνεσθαι. 7 ὁ δὲ νους ὁ ἐν του 'Aικυμνίου παῖς οἰωνὸς τὸ υ θύτονον καὶ καμπες στάδιον διαδραμὼν ηρίστευσεν. υτο δ ο μονω λθεν ἀπο πόλεως Μιδέας καλουμένης του Ἀργους, βασιλεύων καὶ γεμων λαοῖ - δε μεταφορὰ του ἐλαύνων ἀπο τῶν ποιμνίων.3 ΛΔως. εὐθύτονον στάδιον εἶπε τοιουτον γαρ λέγεται εἶναι το στάδιον MLλως.

XLVrat. A. a Vrae. D. M partim A. a Vrat. D. A. Prior suo pro voce Moς. Vtat. A. D Vrat. A. D iis tres voces addo e Vrat. Α. D Vulgo pro his haec leguntur μοι ἡ π- ω πια αυτον π των Ἱπποκοωντιδῶν διειπεσθω rat. D. διεσεσθαι. Quae nunc habes, sunt ex Vrat. D. ubi tamen ἀπο τῶν et uro ἀφ' 'α ε orat. D. ἡγε- -- νος Non video Piomodo qui Μidea venerit, potuerit Lasionis rex esse.

308쪽

πώς ο ικυμνίου σον ἡδη ἀνδρωθεὶς τὴν πρωτην - ολυμπίων θέσιν ἐνίκησεν. Κλαύνων δὸ τουτεστι προηγούμενος φθε, συνεκρότησεν εἰς συμμαείαν Ἐρακλεῖ, 3 ἀπ Μιδεας κώμης Ἀργοῖ κης, ενιοι δε πόλεως, θεν καὶ Ἀλα η Λικυμνίου ἀδελ-

Στάδιον μέν Jo στάδιον με τω κατ ευ θεῖαν εἰς μηκος σαμένον δια - πο-δων τρεχων ὁ οἰωνος ο υἱ- του ικυμνίου πίπτευσεν, γουν νδραγάθησεν, ἄριστος ἐφάνη λδ δε Μιδεα δεν, τοι ἀπο της Μιδέας, πόλις δ αύτη του Ἀρρους, στρατον ἐλαύνων, τουτέστιν ἄγων, παγόμενον χων ὁ δε πιεμος ρίστευσεν εν πάδη δοξάζων την θεα την αυτο πατρίδα εστ δε νεγεα πόλις 'Αρκαδικη - όρυκλος δε νε-- ρεν αντι του πατο, το τελος, γουν το κράτος της πυγμης, τουτέστι την ν τῆ πυγμῆνίκην, οἰκων την πόλιν την ψυνδα εν Ἀποις δε τέτρασιν Σημος ὁ ἀπο Μαντινεας νικησας δηλονότι ηείδετο, γοων ἀνεκηρύττετο Φράστωρ δε δι' ακοντος λασεν, γουν ἀφηκεν, πεμψεν επι τον σκοπον, τουτέστιν ευστόχως κοντισεν 'μικευς δε την χειρα κυκλώσας, γουν κατὰ κύκλον στρέψας, εδικε, τουτέστιν βαλλε δια πέτρας, τοι ἐδασπευσεν εἰς μηκος περ απαντας τους ἀνταγωνιστὰς δηλονότι, καὶ τ συμμαχία, ἀντιτου του πλωει των συναγωνιστων παραίθυξε, τουτεστιν κίνησε, διερρίπισε, θόρυβον

μεγαν. I eo. 9. Πάλον δε υ ναίνων δ ρίστευσε πάλη κυδαίνων, o ἐστι δοξάζων τε ν πόλιναυτου πιγεαν εστ δε πόλις Ἀρκαδίας δοξάζων δε ι το ἀναγορευθηναι ἀπο εγέας. προςυπακουστέον το πρίστευσεπι την ὁ πάλην ἐνίκησεν υεμος Ἀρκὰς το γενος. ποδε τούτου του 'Egέμου τον πιλον φασι τελευτησαι κατιόντα εω Πελοπόννησον ἐγάμη-- σε δε την πιμάνδραν Ησίοδος Tιμάνδρην, φησὶν Ἀχεμος δαλερ- ποιησατ' ἄκοιτιν. Vet. 33. ν' πποισι δὲ τέτρασιν εως Ἀλιρροθίου ἐφ' λποισι δε τέτρασιν, ητοι τεθρίππου ἀγωνισάμενος ἐνίκησεν Ἀλιρρόθιος θεν τινες σημα Ἀχιρροθίου κατὰ περίφρασιν κουσαν, οἱονεὶ το σημεῖον και η δόξα του Ἀλιρροθίου, ως καV Ομηρος 'Πρη ς ηλεμάχοιο, ε καὶ - Πρακληείη. . ὁ Λίδυμος ουτω καθίστησι τον λόγοWτην Μαντινεαν ' φησὶν εἶναι ερὰ Ποσειδωνος, καὶ παρατίθεται τον Βακχυλίδην ν

λέγοντα ἴτω Ποσειδάνιον ' ως Μαντινεῖς τριόδοντα χαλκοδαιδάλοισιν ἐν ἀσπίσι ρο- ρεύντες. πίσημον γαρ εἶναι των ἀσπίδων τὸν Ποσειδωνος τριόδοντα, τι παρ' αὐτοῖς μάλιστα τιμῶται ὁ θεός. εσταε υνο σαφες υτω, καθ' αὐτ εξωθεν παραλαμβανομένου του νόματος ἀν' Ἀποισι δε τέτρασιν ρως ὁ ἀπο Μαντινέας νίκησε. καὶ ε στιν Μαντινέα σημεῖον καὶ ἱερὰ του Ποσειδῶνος. Ἀλιρρόθιον ἄρ επι θετικῶς τον Ποσει- DPost hoc delev και διαυχον. Hoc Ioco delevi verba ἔστι δ' ον- κυριον- Οἰωνός.

309쪽

ἐπίσημος ἐγένετο ὁ Ἀλιρρόθιος - νικῶν - ἐὰν δε Σάμος ὁ Ἀλιρροθίου Τ φανερὸν, οἷον Σῆμος ο Ἀλιρροθίου si ἐνίκησεν Ἀριστόδ-ος δέ φησι, μη δύνασθαι συπρονεῖν Ἀλι ρόδων τον κατὰ Κέκροπα Ηρακλεῖ λὰ μηδε Ἀρκάδα εἶναι, ἀλλ' Ἀθηναῖ- Σημον

Πέφας δὲ πώλους, ως ὁ Μαντινευῆ Σημος, ' O πρῶτος ἄρματ' λασεν παρ' Ἀλφειου. Ἀλλως Ἀλιρρόθιος Μαντινε - μώνυμος του Ἀθηναίω, O . Ποσειδῶνος καὶ Βαδυ- κλείας. Ἀνιοι δε γράφουσι Σηρος Ἀλιρροθίου, λου μέμνηται καὶ Ησίοδος μοι ὁ μεν Σηρον καὶ Ἀχάζυγον, ' υἱέας σολούς. ην δε ὁ Σηρος του Ἀλιρροθίου του Περιηρους καὶ Ἀλκυόνης. 'An Μαντινέας Μαντινέα πόλις Ἀρκαδίας σαμ' Ἀλιρροθίου περιφραστικως ὁ Ἀλιρρόθιος, Ῥωμα ἐπίσημος, φανερός. φ s ora λόγος ἀπὸ Μαντινείας Σημος ὁ του Aλιρροθίου

αν ετέρας ἀρχης, Ἀκοντι Φράστωρ λασε σκοπόν. Oύτως - αν 'an ποισι δὲ τέτρασιν ἀπὸ Μαντινέας αρμασιν ἐνίκα Θησεύς. g σημα Ἀλιρροθίου οἷον ὁμοιος ων Ἀχιρροθίο το ἀδελφέ. μετὰ την της Μιδος λωσιν εἷς - των ἀγωνισαμένων ὁ Θησεὴς, α αρματι δε ἀλλα παγκρατίου. στορεῖ δρίστιππος δ' Vet. 84 Ηείδετο ἀνεκηρύττετο τ της βολης σημεῖον. Gl. Μoso B.

του Aλιήρο θι---πινως ἐπιωρμ. et non ενι και pro verbo Disa, et ἔλσβε pro voce ἔλασε δ' Ex eodem. Delevi και ante ἄρμ. -- scripM. tibi erat vino. Quid vero Theseus ad hunc locum pConticias 'μος sed sequentia verisimile reddunt scholiasten, cuius nonnisi laciniae supersunt etiam de Theseo locutum esse. Vide noti seqq- aYHaec Vrat. . post ea, Prae modo dedimus. H lirrhothius Atheniensis salus μptuni: Neptuni filius etiam Theseus habebatur: itavi haec de Theseo intelligenda videntur. Post haec elavi verba: η επισημος οῦν Ἀχιρροθιος, Iae vulgatis iam eo tinentur. λε Sequuntur haec in rat A. sed habet εἰς ' et verba στορει Ἀρἰστιππος, et ut in coitice est ' σιππος, leguntur post vocem ησεως. Hic me Iocus maxime retinet, ne Thesei nomini Sernum substituam: Semus enim curam certaverat, non pancratio et Thesei quoque in primo certamine Olympico alii Nas partes fuissa non itissimile veri, etsi hoc ex Diphili heseidos fragmento colligi non potest. Senii vero occasione de Theseo locutus videtur Aristippus statiptor Arcadiconini,

do quo L. Voss. H. r. III, P. III.

310쪽

Μη λάβης εἰς το μηκος ξω θεν εἰς ἄλλ' ουτω λέγε ο μικευς δε κυκλωσας τὸν χεῖρα εν πέτρον δικε καὶ ἔρριφε μηκος, γουν η του πέτρου ρυις πολ λου μηκους γένετο υπὸρ παντας καὶ ἐπέκεινα πάντων. -περ δέ φαμεν υβρίζω σε βριν, ουτω καιε δικε μηκος, αντι του μακρὰν ερριφε ρίφιν Reo. ΠετρωJ δια της στρογγυλοειδοῖς πέτρας. l. r.

57. Υπὲρ πάντων πάντας σησὶ τούς ἀνταγωνιστὰς τῆ βολῶν παρελθών το δεχέρα κυκλωσας παρὰ το Ῥμηρικόπι )Tον α περιστρέφας ηκε στιβαρης ἀπο χειρός. et δε καὶ συμμαχί* δόρυβον αντι του καὶ τοις παρεστῶσιν αυτοῖς συμμάχοις ἔκπληξιν καὶ ταραχην ἐκίνησε μέγαν, διὰ το περβεβλημένον της βολης χαυμα. καὶ τουτο παρὰ

Φαίηκες δολιχηρετμοι, ναυσίκλυτοι ἄνδρες. καὶ συμμαχία, ἀντι του o πληθος θαυμασαν ἀνεβόησεν ἐπὶ τ της βολης μηκει ουτω παρεκίνησε καὶ ἀν*ειρε το των συμμάχων πληθος s τοι διὰ το περβάλλειντους αλ λους του δίσην διαταρ δηναι εἰς το πληθος. g νηγειρε δε νικησας ταρα-χην τοῖς συνουσι Ἀβόησαν γαρ θαυμάσαντες της βολης το μηκος. Vet. Λἰ απαντας γράφε και η περ ἀπάντων ' ούτω γὰρ κει προς -- τάξιν ὀρθῶς. osc. B. 59. Παρέθη ξενδ ἐκίνησε, παρωρμησεν. Vet. so. Ἐν δ εσπερον ἔφλεξεν εὐωπιδος της δε εοώπιδος σεληνης το ἐρατον