장음표시 사용
341쪽
138. αυρο δ' ἔπει θήσω ἀντὶ του ἐν λέγω καὶ συντόμω λόγω διάδηλα καιφα-ρὰ πλεῖστα πράγματα καὶ ἀθρόα ποιησω. AH- αντὶ του ἐν λθω τα πολλὰ φανερα ποιησω, ληδης ὁ περὶ τούτων καὶ ξαίρετος ορκος σται. μνύειν δε βούλεται - ἀληθεύων ἐν τοῖς ἐπαίνοις. ν Ἀλλως ἰδίως ἔφη ἔξορκος, n αντίορκος Ῥόσω ουναυτος, φησὶ, τους ἀπο της φατρίας ολιγαιθίδος ἐξηκοντάκις νενικηκέναι αμφοτερωθεν, τουτεστιν ν τε σθμω καὶ Νεμέο πεκηρυχθαι αυτούς. Vet. isio. 'Aλαδης τέ μοι ξορκος που εἰ ορκω χρησομαι - κατὰ ἀληθειαν καιου προς χάριν ἐπαιγω αὐτον, ἀληθεύσω. Bec. 143. Bοὰ κάρυκος ἐσλουθ λειπε τὸ Ἀνεκηρυξεν αυτους, η του κηρυκος γλωσσα ἐξηκοστον νικησαντας. εξηκοντάκις γαρ ἀμφοτέροις τοῖς ἄγωσιν, 'Iσθμίοις καὶ Νεμέοις, ανεκηρ χθησαν οἱ λιγαι Παι, ν ἐκάστου ἀγῶνι τριάκοντα. Vet.
148. ζ δἰ δαίμων ὁ γενέθλιος ερποι εἰ δε το συγκληρωθὲν δαιμόνιον και
τύα ἐπὶ τὸ πλεῖστον προ ι νικητῶς αυτούς μηνύor, ἀναδησομαι το τοιουτον εὐεργέτημα το τε Aa καὶ τω ετ διατί δε φησι του τε Aa καὶ τω Ἐνυαλίω πιτρέφειν; or ὁ ἐν Ζευς πατηρ ανδρῶν τε θεῶν τε καὶ 'ολύμπια του ιος ιερὰ, τον δὲ Ξενοφῶντα οὐ μονον ἀθλητην γεγtνησθαί φασιν ἀλλὰ καὶ τὰ πολεμικὰ ἀγαδον η δυ του Οινομάου πατηρ εοτιν ὁ Ἀρης κά μετέχει τῆς 'ολυμπίας. 'Λλλονς τω μῖν Λιὶ, τι ἀγὼν αυτο ἀνάκειται καὶ τελεῖται - τω δε υρεῖ, ἐπειδη ἐπιχώριος καὶ πατρφος των 'ειλείων ὁ Ἀρης μιχθεὶς γαρ Ἀρπίνη πατρὶ Ἀσωπου του Θηβαίου ποταμοῖ τέκνωσετον οι νομαον Ἀρης, o sup βασιλεύς των τόπων εἰς χάριν ου του παιδος προώσταναι ἴσως της χώρας - 'HIMων. Vet. Eo ποι εξα πλοῖ την χάριν αυτου GI. r. Εἰ δε δαίμων γενέθλιος εἰ ὁ ο δαίμων ο γενέθλιος, που ὁ δεος ὁ διοικῶν του Ξενοφῶντος τον βίον ἀπ γενέσεως, ερποι, τουτέστι προκόπτοι, ἐπιδοίη, του - καὶ το μυαλίω, γουν τυ Αρει, δώσομεν πράττειν τοὐν ' τέ με Aa τι λόγων ἡ αὐ-το ἀνατεθειμένος, τυ δε ρει μειδη ἐπιχώριος και πατροος 'Ηχείων ὁ Ἀρης τὰ δε ἐπὶ τῆ φρύr, ἀντὶ του τῆ ξοκῶ του Παονασοὐ τουτέστιν ν τοις Πυθίοις ργα αὐ-τοῖ, καὶ τα επὶ του γει, ενδα ἐτελεῖτο τὰ ''φαια τὰ καὶ 'μαν βαια εδ - δε τονικησαι τι ἀσπὶς χαλκη και τῶ ἐν ταῖς Θηβαις ἔνδα ηγετο τὰ ράκλεια τὰ καὶ γο--λάμ, βαβαὶ του πληθους σα ἐστί. καὶ ἐν τοῖς Ἀρκάσιν ἀνάσσων, γουν νικῶν φευ
342쪽
του πληθους οσα ἐστὶν ἔργα αντου Μαρτυρησει υκαίου μαρτυρησM A Iρ ααυτου Ῥωμος του Aυκαίου ιος ὁ ἄναξ ὁ ἐν Ἀρκαδία, καὶ ἡ Πελληνη πόλις δε ναυτη Ἀργους ἡ τῆς Ῥεα ς, ) ἔνθα τελεῖτο τα Θεοξενια καὶ τὰ Ἐρμαια - δ αδλον
παλαινα - καὶ η Σικυων, ἔνθα γετο τα Πύθια της Βοιωτίας δε ην αὐτη πόλις - καιτα Μεγαρα, ἐν is τελεῖτο α ιόκλεια, και τs ἄλσος, ἀντὶ του καὶ η καθέδρα των Αἰακιδῶν ἡ καλῶς, θαλάττη περιείλημμένη, ἡγου ἡ ιγινα, ενδα ἐτελεῖτο τα ἰάκια. μαρτυρησε καὶ et Ἀλευσις τα εργα αυνον ενδα ηγετ τα ημητρι τα καὶ Ελευσίνια, καὶ η πλουσία Μαραθών, ενδα τελεῖτο τα 'φάκλεια ἐν δωτο ἀθλον αργυρῶ φιάλη - καὶ αἱ πόλιεις αι καλλίπλουτοι, γουν αἱ πλούτω κομωσαι αἰ ποκάτω της πιτνης της υφηλην ἐχούσης κορυφην, τουτέστιν α Συράκουσαι, ενδα ἐτελεῖς ἀ:ῶν' υθμια καλούμενος. και η Εὐβοια μαρτυρησε αυτο τα κατορθώματα, καὶ κατὰ πῆσαν την 'Eλλάδα ερευνῶν εὐρησεις αυτων εργα μείζονα - ἰδεῖν, αντι του νοησαι ἀλλαμ ε τέλει, ἡγου ποίει ἐκνευσαί με, νοε ξελδεῖν ἀνύσαντα δη - μνον ἐλαφροῖς ποσὶ τουτέστιν ἄνεπαχθῶς ἐλαrρως, υπ' οὐδενος βαρούμενον, αἰδῶ διδους ἀντὶ του δύναριι α δέσιμον, καὶ ευνυχίαν ἡδέων γλυκεῖαν. Rec.
του παρακειμένου ρους λέγει se στι Πύθια. σα τ' ἐν Ἀργει δε καὶ ε Θηβαις αλλα. καὶ ἐν Ἀρκαδίης δε πως δεσπότης γέγονε του στεφάνου, ὁ βωμός εστι μάρτυς του Aυκαίου Λιος καὶ ἡ ἐκεῖ γομένη πανηγυρις κε γαρ κησας στέφθη Vel 155. Πελλάνα νε καὶ ΣικυωνJ ἐν Σικυωνι Πύθια ἄγεταε η δ Πελλην της Ἀχα ς πόλις, που τα Φιλοξένια, καὶ αἱ χλαῖναι δίδονται ab και ν θάνεν --λ- ψίνια καὶ Αἰάκεια, ἐν δε Μεγάροις τα σιόκλεια καὶ Πύθια, και ἐν πιευῶνι τα Λη-μητρια η ελευσίνια. 3 εὐερκες δε αλσος φησι δι τ κύκλου πο δαλάσσης -περ no
156. Eὐερκὸς ἄλσος Dχωρων το εχον καλ- ερκος. Gl. r. 450. 'α δ' ὁπ' Arτνας φιλόφου καὶ ι πο την πιτναν - Σικελικονορος πόλεις, πόλεις δε λέγει τὰς Συρακούσας, μαρτυροῖσιν αὐτου τ' ἀνδρεών - ιαγα καὶ εὐαυταῖς τελεῖται, α καὶ ἐνίκησε Ξενοφων- νυλλως. Υπ' Arτνας της Σικελίας πόλις ' ἐκει γαρ ἄγεται ἀγων Νέμεα καλούμενος. οἴτως ἐν Συρακούσαις ἄγεται, φασὶν, Dθμια - καὶ ἐν κορίνον ἄποικοι γαρ κορινθίων πακούσιοι. eti
ρησεις τινα μείζονα λόγου παντος η ι πάσης γνώσεως νικητηρια υπερβολικῶς δε εἶπεν. Ἀώλως. ἐν MAO- Γεραίστια πο πάντων Γεραιστίων η αγεται Ποπειδῶνι δια - συμ-
τἰας, ἔν ἡ τα Πυθια ἄγεται. Posteri si absunt a xat. D. Delevi etiam cetera nimis impetita et solo recentiore scholiasta digna. Sed initio scholii aditidi orat. D. ἐν α Π ἄν et δε anta Πελλ. 6 Quippe Aesinetarum scholium absurduam, in oti omissum. I Πόλις omissum in rat. D. M Ita correxi pro vulgato miri licet hoc ut Lmnonini inquit passim idem
343쪽
. μά- χειμωνα ἐν Γεραιστο, και εω Ἀμαρύνδω της υβοίας Ἀμαρύνθια νε-κηκασιν Dorai -υς καὶ πασαν - 'Eura ἐπιπορευόμενος εἰρησεις μείζονα εργα πεποιηκότα αυτὸν ἡ ως δύνασαι M. . λῆ--ω το πληθος των στεφάνων, φησὸν ἐκπέφευγε τηντης ορώσεως μετάληφι Vet. Σ63. Ἀλλα κουφοισιν ἐκνευσαι ποσίν J εἶπε τουτ προς αυτον παρακελευώμενος εκδραμεῖν ἀπο τομων καὶ καταπαυσαι τον μνον. υτως ἐπαυσατο τῶν ἐπαίνων καὶ περὶ ἔαυτο λέγει, ἔτι χρη ἀποστηrix κούφοισι ποσὶν ἀνεπαχθη φανέντα. δίδου υν μοι, φησὶν, ω Ζευ, τελεστικωτάτην τυ παρὰ σου αἰδῶ τε καὶ εὐτυχίαν, ἐξἡ εστι τέρπεσθαι καὶ δεσδας ἀντὶ του αἰδέσιμον με ποίει καὶ τι ς ἄξιον νεουτως - αἰδεστικους τε καὶ ἰδεσίμους αυτούς ποίει προελως προαρξάμενος. et
m τεσσαρεςκαιδέκατον Iδος μονοστροφικόν εστι κώλων σί καὶ ιζ - Σαπφικον ἐννεασυλ λαβον. si Φαλαίκειον. To, ἐκ χοριάμβου, διώμβου καὶ Ιωνι κου n Lλάσσονος, τρίμετρον ἀκατάληκτον To 3 Φερεκράτειον ἀτελές. ἐπιω- νικον Ω-σ-- τρίμετρον καταληκτικον. Tob δακτυλικη διποδία, ξασυλλ.αβον. Q ἐκ παιωνικης διποδίας καὶ αντισπαστικού πενθημιμερους. o η τροπαῖκον ἔφθημμερές. o δ' ἐκ δακτυλικης διποδίας καὶ τροχαrκου πενθημιμερους. ο ι ἐξ ἀντισπάστου ἐξασημου καὶ τροχαμης κατακλειδος. o L ωνικον ἀπο μείζονος ἔφθημιμερές. o ιβ δακτυλικον πενθημιμερες. o ιγ τροχαειον δίμετρον κατώλη- ωτον. m ιδ ἐξ 'Iωνικης βάσεως ἀπ' ἐλάττονος καὶ τρπαίου πενθυιμερους
In noti crin. p. a . eonieci ω κεῖ τελωτικωτατε, sed nolui in textum recipere. Vrat. D. τελειαν ιδῶ, omissis intermediis a Walcesiel l. HV criti P. II, p. m. corrigit προαρξαμένους. 3 Λιιάμβω addidit crum Pausui et Beerio. In Paattuor his versibus metricorum scholiorum libra magnopere tirbati sunt. Code Trichae ἐκ παλαιου βιβλίου vulgata fidem metrio notata refert, sed pro editis supra vectis haec praebet: τ α Σαπφικόν ἐννεαστλλαβον μεροκράτειον. λβ ε χοριαμβικονκαι ' rinos ἄπ' ἐλάσσονος τριμετρον καταληκτικόν. To ν διπλουν Φερεκράτειον et νω τώάς. Tora πω mino διμετρον καταληκτικω. xat. D. eodem modo, misi quod omittit Φερεκράτειον, deinde halis ἐκ χοριάμβου π. I. ἀπ' ea δέμετρον κἄτ et ob Φερεκράτειον ἀτελες, missis o teris quae de quario iouritur: eten- ubi vulgo enis, habet δ ubi P praesta ab et de sexto tacet. 1 Sic Vrat. D. et cod. Tricli Sic sidem. voL. II. P. I. 37
344쪽
βικον εφθημιμερες. f ἐξ ἀντισπάστου καὶ ἰαμβικου ἐνθημιμεροῖς. ο ὁ Γλυκώνειο ν. ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον To ις ἐκ χοριάμβου καὶ ἰαμβι- κου ενθημιμερους To : ἰαμβικαν πενδημιμερές.
τεσσαρακαιδεκέντον uo τῶν λυμπίων οὐκ εστιν ἐπωδικον - τὰ λοιπα, αλλαδδε εστ στροφῶν μονοστρόφω ἴτε ἀντιστροφὰς γαρ ἔχουσιν υτε προδους, ἀλλα μονόστροφοί εἰσεν ως εἴρηται. εστι δἐ της ἐν πρώτη στροφης τὰ κῶλα ιη πρωτον ἀντισπαστεκον δίμετρον περκατάληκτον του πρώτου ποδος πιτρίτου τρίτον, ' του δευτέρου παίωνος τρίτου και συλλαβης. καλεῖται δὲ Σαπφικον η 'Iππωνάκτειοπι ετρημα τσρ ἐστι Σαπφους, ὁ δὲ Ιππώναξ ποLλάκις ἐχρησατα εστ δε εννεασύλλαβον. ο δεύτερον
ἐπιωνικον τρίμετρον καταληκτικον του πρώτου ποδος ἐπιτρίτου τρίτου του δευτερου παίωνος τρίτου ἀντι ' νικοῆ του δὲ τρίτου χοριάμβου καταληκτικοὐ ος γίνεται δάκτυλος. To τρίτον ἀντισπαστικον διπλουν Φερεκράτειον - σύγκειται γαρ εχ δύο κώλων Φερεκρατείων, ων τ δεύτερον ἀτελές το μεν γάρ ἐστι δίμετρον καταληκτικον τοι φθη γε- ρες το ὁ δίμετρον βραχυκατάληκτον ἀντὶ ἀντωπάστου παlem δε τερον πον. ora παιωνικον δίμετρον ποταληκτικον, ἐκ παίωνος τετάρτου καὶ ἀναπαίστου. o ε επιωνι- κον τρίμετρον καταληκτικον, τῆς πρώτη συζυγίας αμβικης, της δευτέρας ' νικης απ' ἐλάσσονος τοι παίωνος τρίτου ἀντὶ Ἀωνικου, της δε τρίτης τροπα ης καταληκτικης. - ξασύλλαβον, δακτυλικη διποδία ητοι δακτυλικον δίμετρον. - δ' ἐμοὶ δοκεῖ, 3 Cod. Trach. ἔφθημιμερους Cod Tricli adclit Ῥιγμενον ἰάμβοις 3 sic Cod.
metri Iescriptione quae a PauWio et Beckio noVM recepimus non monito lectore, ea firmat rat.
D. exceptis Ierminationibus πενθημιμερους pro 'M θημιμε- et similibus. y Addidi τριτον. 8 oc loco aliena multa insexta sunt in rat partim a ipso librario postlinc doleta Igitur omisi.
345쪽
παιωνικόν ἐστι Κρητικον λεγόμενον δίμετρον κατάληκτον ἐκ δυο κρητικων. To ζ , - ἐμοὶ δοκει, συνάρτητόν ἐστιν εὐπαιωνικου κρητικοὶδ μέτρου ἀκαταληκτου καὶ ἀντισπαστικο διμέτρου βραχυκαταληκτον, η κατὰ συνίζησιν τῆς τελευταίας πενθημιμερους, καλεῖται ὁπμιακον, το ἀντισπαστικον δηλονοτι εἰ δὲ βουλει, ἀντισπαστικον ἔστω τραμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου δευτέρου, διάμβου καὶ παίωνος πρώτου διὰ την ἀδιάφορον. ο η τροχαἶκον θημιμερὸς, τοι Εὐριπaειον ἡ ληκύθιον. ora ἀσυνάρτητον ἐκ δακτυλικης διποδίας ητο διμέτρου καταληκτου καὶ τροχα ου πενθημιμερολ.Tο ι ἀντισπαστικων ἔφθημιμερὸς Φερεκράτειον ἐξ ἀντισπάστου ἐξασημον si ἔπτα μου καὶ τροχα ης κατακλειδος. o ιά 'μνικὸν ἀπο μείζονος ἔφθημιμερες. ο ιβ δακτυλικόν πενθημιμερές. o ιγ Ἀρναῖκον δίμετρον ἀκατάληκτον To ιδ 'μνικον δαμετρον περκατάληκτον ἀπ ελάσσονος ἐξ ' νικης καὶ τρυαμης συζυγίας καὶ συλλα- ρης α δἐ καὶ περὶ τούτου καὶ των ἄνω κώλων φασὶν, ου ορδῶς ἔχει. To e 'μνικὸν απ' λάσσονος φθημιμερῶς, της πρώτη συζυγίας τροχα ης τοι πιτρίτου δευτέρου, της ὁ δευτέρας Ιωνικης καταληκτικης. ο ις ώς ἐμοὶ δοκεῖ, αναπαιστικόν ἐστι δαμετρον ἀκατάληκτοπι εἴρηται γαρ του Ἀπόλλωνος το α καὶ μακρόν. εἰ δε βουλει, στω ὁ δεύτερος που τρίβρπυς οἰκεῖος γαρ του μέτρο τουτ καὶ ωνικον γένοιτ' - απἐλάσσονος τρίμετρον καταληκτικον, παίωνος τρίτου αρχομένου αντι γωνικον. re δε καὶ περὶ τούτου λέγουσιν, Ου καλά. To ιζ ε χοριάμβου καὶ ἰαμβικης συζυγίας ros ἐφθημιμερὸς χοριαμβικόν ἐμοὶ δε δοκε καὶ τροχαὶκον Iναι δίμετρον ἀκατάληκτον του πρώτου ποδὸς δακτύλου το γαρ ἀέναον μακρὸν χει το , - καὶ το Ῥέναοι Νεφέλαι παρ' Ἀριστοφάνει To ιη ἰαμβιαον εφθημιμερές. - του τέλει παράγραφος.
Περὶ των κώλων της δευτέρας μονοστρόφου στροφης.
Η δευτέρα του αυτο ἐπινικίου μονόστροφος στροφη κώλ- ιζ . To πρῶτον ἀντισπαστικον τρίμετρον καταληκτικον Φαλαίκειον, της πρώτη συζυγίας τροχαμης, των ἄλλων ὁ ἰαμβικῶν. o si χοριαμβικον τρίμετρον καταληκτικον ἐκ χοριάμβου καὶ δύο )ἰαμβικῶν συζυγιῶν. To τρίτον Ἀλκμαιώνειον δε-σύ μοὐ σύγκεδεα δε ἐξ ἰάμβων δύο
καὶ δακτύλυεν δύο, καὶ στι του Ἀλκμαίωνος πημα. Tora ἀντισπαστικον δίμετρονυπερκατάληκτον εὐτρπαxκης και ἰαμβικης συζυγίας μεμιγμένον. ο ε χοριαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριαμβικης καὶ ἰαμβικης συζυγίας To ς χοριαμβικον δαμετρον περκατάληκτον ἐκ χοριαμβικης ααὶ ἰαμβικης συζυγίας To ζ ἀντισπαστικονδίμετρον καταληκτικρον ἐξ ἀντισπάστου καὶ τροχα ης κατακλεῖδος προςOδιακον ἐκ χοριάμβου καὶ ωνικου ἀπ' ελάσσονος, ῶς ἐμοὶ δοκεῖ re δε καὶ περὶ τούτου λέγουσιν, Ου καλά. O in ἐκ δύο σύγκειται μιαλίων του πρώτου ἀναπαιστικοῖ, του δευτέρου δε ἰαμβικου τρεις γάρ εἰσιν νάπαιστοι καὶ τρεις αμβοι το γαρ ημιολιον, ς οἶσθα, μισύ ἐστι αα ολ- ἀντισπαστικον τρίμετρον ἀκατώληκτον Ἀσκληπιάδειον, ἐκ τροχαμης καὶ ἀντισπαστικης καὶ ἰαμβικης συζυγίας To ια δακτυλικη τριποδία ητοι δακτυλικον τρίμετρον - δε ἐμοὶ δοκεῖ, προςοδιακόν ἐστι δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ δ Nub a 6 Addi si και δύο.
346쪽
βικον δοκεῖ ἔφθημ μερές. o ιγ ἄντισπασrικον τρίμετρον καταληκτικον, νης πρώτης
συζυγίας τρο αμης τοι παίωνος τρίτου, των δὲ ἐξης ἰαμβικῶν ἐμοὶ δε δοκεῖ - απαιστικον δίμετρον ἀκατάληκτον η To ιδ ἀντισπαστικον δίμετρον κατάδηκτον Γλυκω- νειον ξ ἀντισπαστικης καὶ ἰαμβικης συζυγίας. ο ιε ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκνον ἐκ σπονδείων καὶ δακτύλων ἐμοὶ ὁ καὶ ωνικον δοκε ἀπο μείζονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον, της πρώτη συζυγίας ' νικης της δευτέρας ὁ τροχαδειης τοι ἐπιτρίτου, καὶ δύο συλλαβῶν. To ις χοριαμβικον τρίμετρον καταληκτικον, ἐκ χοριαμβικης καὶ ἰαμβικης συζυγίας καὶ βακχείου. o ιζ ἰαμβικὸν πενθημιμερές. - το δεει τῆσδευτέρας ταύτης στροφη κορωνὶς μόνη- Ἀσωπίχο χρχομενίφ. J υτος κησε την ς 'Oλυμπιάδα σταδίου Κηφισος δε ποταμος ἐν 'Oπομενο, ἔνθα καὶ αἱ λάριτες τιμῶντας ταύταις γαρ Εσέοκλος ω - φισου του ποταμο υἱ- πρωτος ἔθυσεν ως φησιν ' Ησίοδος δια δἐ του ' χομενου κηφισος ρει δύο δε ορχομενοι, ὁ μεν Μινύειος εν Βοιωτί*, ὁ δε πολύμηλος εν Ἀρκαδίαν του δε Μινυείου νυν μέμνηται Vet. πινραπναι- μνος Ἀσωπίχου τουπo 'Oρχομενου νικησαντι την βδομηκοστην καν. Iκτην 'Oλυμπιάδα. o λόγος προς τὰς Xάριτας ἐπειδ δε- μεν Ἀσώπιχος 'Oρχομένιός ἐστιν, ο δη κηφισος ποταμος περ την 'Oρχομενον ἐν ποναμ τιμῶντα α πάριτες, εἰκότως ἄρα ὁ ποιητης προςφωνεῖ πρῶτον ταῖς άρισι δύο δε 'Oρχομενοί εἰσιπι γενἐν Ἀρκαδία πολύμηλος καλουμένη λδε ἐν Βοιωτίον Μινύειος, πο Μινυο του θεσσώλου καλλιρόης καὶ Ποσειδμος υιον, ἀφ' υ καὶ το γένος τῶν Ἀργοναυτῶπι Μινύειοι - ουτοι λέγονται ' χομενος καὶ ἐπὶ ἀρσενικου καὶ θηλυκου ευρηται. I eo. 1. Καφισίων δώτων λαχοῖσαι ἐπειδη χαριέντως ἀπέβη του ἀγῶνος re ἐπιχείρημα, προςφωνεῖ ταῖς άρισι τιμωμέναις κατὰ τον Βοιωτικον ' χομεν- αῖς λέγεται 'ρῶτος Ἀλωλος ὁ Κηφισου παῖς τεθυκέναι. ὁ δε Κηφισος του ' Oρχομενου ποταμός. - δε νους -- ἀοίδιμοι βασιuιαι άριτες, α τα του Κηφισου δατα κληρώσασθε καὶ κατοικεῖτε την υνειον ' προενον, τυπάνουσαι καὶ του τῶν Μινυῶν γένους επίσκοποι, ἐπακουσατέ μου νυν ευχομένου Vat. Καφισίων δώτων - άριτες ἀοίδιμοι, γουν περιβόητοι βασίλισσαι της πλου--σίας ' Oρχομενου, Τεφοροι τῶν Μινυῶν τῶν σαίων την γένεσιν, λινες οἰκειτε δραν, ησοι καθέδραν, τόπον καλλίπωλον, τουτέστιν Ἀποις κομῶντα η καλλίβωλον, τοι εὐ- γειον, τῶν του Κηφεσου του ποταμοῖ δώτων τον κληρον ἐσχηκυῖαι τρυτο γαρ δύναται τὸ λαχουσαι κλῶτε, αντι του πακούσατε ἐμοὐ δηλονότι ἐπεὶ πομαε υμῖν, γουν πι-
καλουμαι μας συν ἡμῖν ναρ, ἀντὶ του δε υμῶν γίνεται τοι ἀνθρώποις πάντα τα τερπνα και τα γλυκέα, λέγω las ἀνηρ ἐστι σοφος, που φρόνιμος καὶ φαικην ἀρετην
347쪽
ἔχων, δι' υμων στρο αυτ το ρπνον της φρονvσεως Γῖτις εστὶ καλος η υμορφος καὶ σωματικὴ ἀρετῆ χρηται, δι υμων στιν αυτ το τερπνον του κἀλλους εἴτις στὶν γλα-Dς, τουτεστι λαμπρος, περι- ανης - κτος καὶ εὐδοξίαν ἔχων, δι' μων στιν αυτ τοτερπνον τῆς λαμπρότητος. καὶ γαρ και ι θεοὶ χωρὶς των σεβασμίων Σαρίτων ἄτεχορους κοιρανουσιν, ἀντὶ του δεσπόζοντες διατάττουσι χοροῖς δε λέγει υ ο ανθρωποι αυτοῖς τελούσιw υr δαῖτας, γουν εορτὰς δυσίας, ανθρώπων δηλονοτι, ἐπ αυ-
τοὐς. δεσπόζοντες διατάττουσιν Reo. Aαχοῖσαι εἰς κληρονομίαν λαβουσαι. Gl. r. a. Arτε ναίετε ἱππικοι λέγονται οἱ 'Oρχομενιοι Ἀρχῖν- γαρ Ἀπφ νικησας Θηβαίους φόρου ποτελεῆς πεν, πρις οὐ φακλης αυτους ἀγλευθέρωσεν. Vet. 5. Παλαιγόνων Μινυῶν το των Μινυῶν γενος αρχαῖον ἀπο Μινύου του Θετταλου, Μινύας δε ε Καλλιρρόης της Σῖκεανου καὶ Ποσειδωνος, καὶ του γενους των Ἀργοναυτῶν πλησιόχωροι, καὶ γεέτονες υτοι οἱ Μινυ2δαι 'Oezομενίων ὁ δε Μινύας πρῶτος ρξεν Ἐρχομενίων. Veia
7. Συν γαρ υριν τα τερπνά με ' Ῥων γαρ ω πάριτες, τα ἐπιτερπη καιηδίω γίνεται καὶ συμβαίνει τοῖς ἀνδράσι, καὶ εἴτε σοφὸς, Oμηρος, δι υμα - οἱ γαρ ἐπιχαρεις δι υμα πασι μόνιμοι - δια παντός arr ἀγλαος η ανδρεῖος α γαρ τρεις ἀρεσαι δι' υμῶς, η σοφία, O κάLλος και η ανδρεία Vet. Συν γαρ υμῶν θυι υμῶν στιν αὐτοῖς τα προτερηματα πάντα. Schol. Bodl. r. 1a. κοιρανέοντι χορούςJ τοι πο την ξουσίαν χουσι τους χοροὐς η βασιλεύουσι των χορων ἴνα πτῶσις ἀντὶ πτωσεως, αιτιατικη ἀντὶ γενικης. - δε υτεδαισας ἀντὶ του oύτε των εὐωχιῶν καὶ δυσιῶν ρ ἄλλα καὶ τῶν ἐν οὐραν. πάντων προστατουσι , και κρατουσιν α λάριτες. Vet. κοιρανέοντιJ διακοσμοῖσιν. l. r. 13. Ἀλλὰ παντων ταμίαι εργων αλλὰ πάντων των πων ταμίαι, γουν διεξαγωγεῖς, α πάριτες ἴσαι δηλονότι, την iaιον τιμην του πατρος αὐτων του πανίου, που του Aa σέβουσιν, ἀντὶ του δοξάζουσι εν Οὐρανο, δεμεναι, που δεῖσαι τούς εαυτῶν δρόνους πλησίον του Ἀπόλλωνος του χρυσοτόξου του του Πυδῶνι τιμωμένου. ἐκει γαρ, φασὶν, σαν συναε ρυμέναι ἐν τοις δεξιοι του Ἀπόλλωνος β ταυτ εισι τῶν τριῶν λαρίτων τα νόματα Ἀγλα , Εὐφροσύνη καὶ Θαλία ποιεῖται δε πρῶτωτον λόγον προς τὰς δύο, πειτα προς την Θαλίαν. R-.
πάριτας δια - προ αυτον οἰκειότητα ἐν γουν Θελφοις ἐπι της δεξιῶς εἰσιν ἱδρυμ ναι του Ἀπόλλωνος. ὁ δὲ νους πλησίον γαρ του χρυσοτόξου Ἀπόλλωνος ἀποθέμεναι τοὐς εαυτῶν δρόνους καὶ ἐγγυς αὐτου δρυμέναι ἀένναον και ἀφθαρτον ουσαν την
348쪽
καὶ νάειν ori νυν δὲ τ αἰωνιον. ἀντὶ του ἀνελλιπῶς καὶ αἰωνίως παρὰ το Λατρὶ Ac τιμῶνται τῶν ἐν παν- ντι. Vet. 1s. Πότνι' ἈγλαtαJ ἀπ του περὶ αὐτῶν λόγου μετηλθεν ἐπὶ τον προς αὐτάς. M λόγος - ῶ σεμνη καὶ τιμία γλα, καὶ Εὐφροσύνη η τοῖς μνοις χαίρουσα, τουτῶν θεῶν κρατίστου παMες -- Vot.
θυγατέρες του κρατίστου τῶν θεῶν, γουν του Λιος, ἐπηκοοι νυν γένεσθε δηλονότι - και θαλία ἐρασίμολπε, γουν τῶν μολπῶν ἐρῶσα ἐπηκοος γενου ἰδουσα τόνδε τον κῶμον, αντιστρόφως ἀντὶ του πηκοος γενομένη ἐπίσκεφαι τοὐτον τον συν 'ν χορον τὸν με- τεώρως στρεφόμενον επι μοίρο ευμενεῖ, που ἀγαθὰ φρονούσν τον Ἀσωπικον γαρ ηλ- δον ἀείδων, αντὶ του ασων, γουν υμνησων, ἐν τρόπ* ωίω, τουτεστι ρυδμ. υδίω, καὶ ε μελέταις, αντι του συνθηκαις ἐπῶν, διότι υλυμπιόνικος ἐγένετο δηλονότι η τῶν Μινυῶν πόλις, τουτέστιν η Ορχομεν- η πατρις του Ἀσωπίχου, σου χάριν, ὼ θαλία.
go κρατίστου παιδες Γου τι κρατίστους ἔχουσι παῖδας, αλλ' ἔτι αὐταὶ πρῶ- τισται παῖδέ εἰσι νέαι γάρ αἱ κράτισται τῶν παίδων τῶν θεῶν η τῶν κρατίστωνδεῶν επηκοοι γίνεσθε δηλονότι τοὐτο γαρ λείπει - π ευμοιρέε και ευδαιμονίον.
ναι τοὐτον τον χορον συν ευμενεῖ τυχννευκόλως χορευοντα, ἀπο-οιτο ἐπηκοοι γίνεσθε. ἔνιοι δέ φασι προς την τρίτην θάλειαν τοῖτο λέγεσθαι. τι δε ρει εἰσι, και μω--δος εν Θεογονὰν λέγει. - δε νόματα τῶν τριῶν καταλέγει Ησίοδος 'εῖς δέ οι πυνόμη άριτας τέκε καλλιπαροους, Ἀγλαtην τε καὶ Εὐφροσυνην Θαλίην τ' ερατεινήν. M. a6. 'Eν μελέταισί, ἀείδων ητοι πιμελείαις - ενδεν καὶ η μέλισσα, το ζῶονεπιμελέστατον. λδον ουν, φησιν, μνησων τὸν Ἀσωπιχον ευμελῶς και ηδέως. ὁ δὲ Ἀρίσταρχος, ἰδίως, φησὶ, προτάξας τα νόματα τῶν λαρίτων ἐνικῶς φώνησε σε ἔκατι, λάρἀ προςφωνουσι δε οἱ ποιηταὶ τους χοροῖς τους ἐκ πληθους συνεστῶτας νικῶς βεβιασμένον ου νυν προτάξαντα τὰ νόματα λέγειν Ἐκατι σου νικῶς η τε προς αὐτον λέγει τον νικηφόρον ὁ δε νους διότι τούτου δραμόντος ἔδοξε πιλυμπιόνικος ἀναγορεύεσθαι η τῶν Μινυῶν πόλις τωδε Σου νεκεν, ς προς έκάστην δίψ, και τοὐ-το ουν κοινον λων. λενιοι δε το σελεκατε ἀντὶ του οὐ ἔνεκεν, ω νικηφόρε η προς
μίαν τῶν λαρίτων ἀπο οὐ πληθους μετέβη Vet. z8. Μελαν τειχέα νῶν δόμον Φερσεφόνας δε χοῖ παραγεγο νυν,
349쪽
στέμμασι τα κόμας τας νεωτέρας αὐτου ἀ- μέρους δε o της ἡλικίας νέον λέγει. οἰκείως τον δόμον της Περσεφάνης μελαντειχέα Hπεν. Vet. Μελαν τειχέα νυν δόμον νυν, - χοῖ, τουτέστι φημη, ἄπιθι εις την καθαδραν της Περσεφόνης την μέλανα τείχη ἔχουσαν, γουν εἰς τον Αιδην, φέρουσα ἀγγελίαν περ-δυμένην το που σωπίχου πατρι το λεοδω- πως Moὐσα αυτον τον Κλεόδημον εἴπης ro υἱον αὐτου or ἐστεφάνωσε την χαίτην, ἀντὶ του τὸν κόμην αὐτου παρὰ ταῖς κοιλάσι της ενδόξου Πίσης, γουν ἐν τῆ ἐνδόξω 'Oλυμπία, πτεροῖς ἐνδόξων ἀγωμνων, ἀντὶ του στεφάνοις πGίρουσι καὶ οἷον πτερουσι τους στεφανουμένους επὶ τουπράηματος δε φειλων θεῖναι το εἴπης, ν' ἡ λόγω ουτως πως δουσα τον Κλεόδημον εἴπης, ὁτι ὁ υἱος αυτου την νέαν κόμην αυτο ἐν τ' 'Oλυμπία στεφάνωσε ὁ δε ἐπὶ του νόματος αυρο τί 'ηθιν, εἶτα ἐπάγει το πρῆγμα, καὶ ποιεῖ τὸν λόγον ὁμοιον τω - Εἰπέ μοι τον Πολυδωρον, εἰ ζ' κατ' αἰτιατικὸν δε λέγεται ν τούτοις τωονομα το γαρ λέγειν αἰτιατικην ia λαμβάνει, τε προ τ λεγόμενον αποτείνει. eo. as Ioc πορεύου. Gl. g. r. 31. I Ἀλεόδαμον προς το δουσα, το δ υἱόν προς το rπης, ἴτως ' ναἰδουσα Αλεόδημον εἴπης αυτω ον υἱον τι ἐστεφάνωσεν ουτος ὁ Ἀσώπιχος - νέαναυτου χαίτυν, τοι την κεφαλην ἐν τοις -όλποις της Πίσης, γουν ν τ' 'Oλυμπίον, ἐν τοις πτεροῖς των κυδίμων ἀέθλων, τοι δίκην πτερῶν αἴρουσι τον κησαντα τοιαύτη δεκα η παρὰ Ἀριστοφάνει 3 σύνταξις O τον πανόν Aέγοντες ἀναπείδουσιν, ως ἐστι πνιγεύς, Καστι περὶ Μος--καὶ πάλι Ἀνηρετ αρτι μιρεφωντα Σωκράτης
HU.αν, ὁπόσους ἄλλοις τους αυτης πόδας. ἄλλοι δέ τινες υτω συντάσσουσιν Ἀπως ἰδουσα αὐτον τὸν Κλεόδημον εἴπης δια τον υἱον αὐτου o Ἀσώπιχον, τι ἐστεφάνωσεν αυτὸς την αὐτου χαίτην την νέαν παρὰ τοla κόλποις της ἐνδόξου Πίσης πτερῶς, τοι στεφάνοις ἐπαίρουσι οὐ στερονουμένους, Mπτεροῖς κυδίμων ἀέθλων. Beo. 3 Ex Vrat. D. Eurip. ecub. 986. Nub. 95. Nub. 145. D oc scholium abest a Cym odi. . .
350쪽
GLOSSAE INTER LINEARES AD OLY ΜΡ. XIV.
. Ἐπὶ των που εἰς την ' χομενόν. οἰκεῖν. a. οἰκεῖτε. 5. πόλιν πλουσίας. . . της. 5. ἀρχαίων. ς ἀπὸ Μινυου. r. 6. ακούσατε. . ἐν δι' μῶν. B. ρχεται, πάρχει. D. . o. καὶ ἀνηρ πάρχει σοφος, εἴτις Μ λος, εἴτις λαμπρὸς, δι' μων γίνεται.
3 Plurima desumpta mini e paraphrasi Fae scholus contionam inseria M.