장음표시 사용
211쪽
non emnii Sallem qui Me in D meri non inis, ligo. Bedit hue in menterii illud τέως p. 191 E. p. 212 E. Verba ἐὰν ἀ--ἡτωσι quum sine tran
positione nemo intelligere possit, glossemata autem saeuius quam genuinae orationis paries iransposita suisse videantur, Sialthaiuniunt sequens hic quoque ean maculam a Plai saepissime deiurpatus si agnoscere debeo. Praeterea etiam suo loco posita mulio languissiora videntur haec verba quam quae hunc Alcibiadem deceant , Quasi ui eximantis.bis scrupulum de h. l. haud longe absunt p. 216 E. illa λέγω
Uis, Iae contra Omnes codicos ipsum*ae Ficinum equidem securiis abiicio.
thetio haec accipi posse non credo quum Ver in seqq, τοι eruum videatur, inte ungendum erit εω - ἐμοὐ, καί τις - ἀμείνων ἀμήχανον τοι κτλ. in quibus τοι quum extollat orationem, asyndeton lenii. p. 220 A. 4ώρακεν omnino melius videtur: unde enim plusquamperfectum, nec, si de Potidae loqui volebat oristus' Tum se*Ientia ἡτ- μεν - μοι δοκεῖ καὶ αυτίκα ὀ nπρος ἔσεσθαι Iomodo post plusquamperfectum locum habeant non video. p. 221 D. αττόν τε καὶ τους λόγους quod se-
212쪽
pium inlices praebent etiam Stalib. 2. positum voluisse videtur lae em omittendum censeo. p. 223 C. Quum Buitniannus Gr. Inpl. II. 114. statuat ἐννήρεσθαι vocabuluni nihil esse et ubi*w-νρέσθαι scribendum It oristus solus exsistat, hoc loe etiam sonsus hune orisium onunendare videtur.
213쪽
214쪽
η τις, πιδα ναιεως, σμικρός, ανυπόδητος ἀεί παραγεγόνει δ' ἐν τῆ συνουσία Σωκράτους ἐρα-ῆς ων ἐν τοις μάλιστα των τότε, ως ἐμοὶ δοκεῖ o μέντοι ἀλλα καὶ Σωκράτη γε ἔνια εδ ανηρόμην ων ἐκείνου κουσα, καί μοι μολεγε καθάπερ ἐκεῖνος διηγεῖτο Π ουν, ἔφη,
- διηγησω μοι πάντως δὲ Ἀδος ἡ εἰς αστο ἐπιτηδεία
πορευομένοις καὶ λέγειν καὶ ἀκουειν Ουτω δη ἰόντες αμα τους λόγους περὶ vτῶν ποιουμεθα, στε, περ ' , ἀρχόμενος εἶπον, - ἀμελετήτως ἔχω εἰ - δει καὶ ἡμῖν διηγήσασθαι, αὐτα πη ποιεῖν. καὶ γὰρ ἔγωγε καὶαλλως, τα μεν τινας περὶ φιλοσοφίας λεγους et αυτὸς ποιῶμαι η αλλω ακοέω, ωρὶς - οῖεσθαι ἀφελεῖσθαι μερφυῶς ως χαίρω ' ταν δὲ ἄλλους τινάς, αλλως τε καὶ τους μετέρους τους των πλουσίων καὶ π μαπιστικῶν, τό τε χθομαι μει τε τοὐς λαίρους ἐλεῶ, τι ot εσθέ τι ποιεῖν -δὲν ποιουντες. καὶ ἴσως - ἡμεῖς ἐμὲ γε σθε κακοδαίμονα εἶναι, καὶ orbμαι - ἀληθῆ ἔθεσθαι θῶ μέντοι μῶς - ωμαι Lλ' - Οἶδα...M TAL χεὶ oμοιος εἶ, ω πολλόδωρε ἀεὶ γαρ -- τον τε κακηγορεῖς καὶ τοὐς αλλους, καὶ δοκεῖς μοι ἀτεχνῶς πάντας ἀθλίους γεῖσθαι πλην Σωκράτους, ἀποσαυτου ἀρξάμενος καὶ πόθεν ποτὲ ταύτην την ἐπωνυ- - χἀκν μίαν ἔλαβες oinora ικος καλεῖσθαι, ου Οἶδα ἔγωγε ἐν μὲν γαρ τοῖς λόγοις ἀεὶ τοιουτος εἶ σαυτω τε καὶ τοις αλλοις ἀγριαίνεις πλην Σωκράτους.
215쪽
vo μενος καὶ περὶ ἐμα που καὶ περὶ μῶν μαίνομαι καὶ
διηγήσασθαι. ' η γάρ οἱ Σωκράτη ἐν χέω λελουμένον τε καὶ τὰς βλαυτας ποδεδεμένον α ἐκεῖνος ὀλιγάκις ἐποίει καιέρεσθαι--- - -τω καλὸς γεγενημένος. καὶ τὸν σειάν τι - δεῖπνον εο ---os. ως γὰρ αντον διέφυγον τοις ἐπινικίοις, φοβηθεὶς τὸν orisw λέ-νησα δ' εἰς τημερον παρεσεψαι. ταωτα δη ἐκαλλωπισάμην, να καλις παρὰ καλδ ει αλλὰ σύ, - ος, πως θεις προς το ἐθέλειν αὐώναι ἄκλητος ἐπὶ δεῖπνον; κἀγώ, ἔφη, εἶπον-τι Ovτως πως ἄν - κελευyς Ἀπουτοίνυν, ἔφη, να καὶ την παροιμία διαφθείρωμεν μεταβάλλοπτες, ἁ αρα καὶ ἀγαθῶν - δαῖ- ωσιν αὐτε- μα- αναθοί. χμηρος μὲν γὰρ κινδυνεέει υ μόνον διαφθειραι ἀλλα καὶ βρίσαι εἰς ταυτην την παροιμίαν. ποιησας γὰρ τω Ἀγαμέμνονα διαφερόντως αγαθον ἄνδρα. πολεμικά, ὁ δὲ Μενέλεων μαιθαχον αἰω HA. σίαν ποιουμέν- α τιῶντος του Ἀγαμέμνονος κλητον ἐποίησεν ἐλθόντα ὁ Μενέλεων ἐπὶ την θοίνην, χείρω - σε. οντα - την του ἀμείνονος. - ἀκ σας ἐπεῖν ἔφη Ἱσως μωτοι κινδυνεύσω καὶ ἐγὼ - ώς - λέγεις, ω Σώκρατες, ἀλλα καθ' 'Oμηρον φαυλος ων ἐπὶ σοφου ανδρὸς ἰέναι θοίνην κλητος. αρ' - αγων με τι ἀπολογησεις ώς ἐγ- μὰ - ομολογησω ακλητος κειν, ἀλλ' υπὸ os κεκλημένος. - τε μ', ἔφη, ἐργμένω ποδμ- νὸι -- αια. aa
ιανς αττα φῶς ἔφη διαλεχθέντας ἐναι. - ουν
216쪽
Σωκράτη αυτῶ πως πρωhοντα μνουν κατὰ τῆν ὀδω πορευεσθαι πολειπόμενον, καὶ περιμένοντος - κελώειν
προῖέναι εἰ το πρόσθεν ἐπεδη δὲ γενέσθαι ἐώ τῆ οἰκία τῆ γάθωνος, νεπιμένην καταλαμβάνειν την θυραν,οώθ. DAE , se καί τι ἔφη αυτόθι γελοῖο παθεῖν οἱ μὲν γαρ εο ς Z re ἐελ . παῖδά τινα ἔνδοθεν ἀπαντησαντα πειν οὐ πικτέκειντο iαλλοι, καὶ καταλαμβάνειν ἔδη μέλλοντας δειπνεῖν. τοἰς δ' - ώς ἰδεῖν os μάθωωα, ' φάναι Ἀριμόδημε, εἰς καλον κεις, πως συνδειπνησεις εἰ δ' αλλου τινὲς ἔνεκα λθες, εἰς αμις ἀναβαλ- ως καὶ rθὲς ζητῶν σεῖνα καλεσαιμι, - οἷ- τ η ἰδεῖν ἀλλα Σωκράτη μιν πως v αγεις καὶ ἐγώ, ἔφη, μεταστρεφόμενος οὐδαμοδρω Σωκράτη πόμενον εἶπον - τι καὶ αυτος μετὰ Σωκράτους κοιμι, κληθεὶς υπ' ἐκείνων δευρ ἐπὶ δεῖπνον. καλῶς ἔφη, ποιων σύ αλλὰ που ἔπι- οντος; οπι- . τε σθεν ἐμοναρτι εἰ-ι αλὰ θαυμάζω καὶ αυτος - ανείη ου σκέψει, ἔφη, παι, φάναι τον γάθωνα, καὶ εἰσάξεις Σωκράτης ἡ δ', η δ' ς Ἀριστόδημε, παρ' AIli. Ἐρυξίμαχον κατωιλινου. καὶ 3 με ἔφη ἀπονίζειν τον
παῖδα, να καταχεοιτο ' αλλον δε τινα των παίδων κειν
ἀγγέλλοντα τι Σωκράτης -- ἀναχωρήσας ἐν φ των γειτόνων προθωρ ἔστηκε καὶ ου καλουν- ου ἐθέλει εἰσιέναι. υτοπόν γ', ἔφη, λέγεις --- καλεις -ἀν- μ αφήσεις καὶ ς ἔφη εἰπεῖν Μηδαμως, ἀλλ' ἐλεαυτον ἔθος γάρ τι οὐ ἔχει ἐνίοτε ἀποστὰς ποι ανλrs, s κεν ἔρει δὲ αυτίκα, τός - οἶμαι μη κινεῖτε, αλλ' ἐῶτε. Ἀλλ' -τω πη ποιεῖν, εἰ σοὶ δοκεῖ, φάναι τον Ἀγαθωνα αλλ' ημῶς, ω παιδες, τους δεμυς ἔστωτε. πάντως παρατιθετε o τι αν μέλησθε, ἐπειδάν τις - μη ἐφωτήκη o ἐγ--δεπώποτε ἐποίησα νυν- νομίζοντες καὶ ἐμὲ φ' μῶν κεκλῆσθαι ἐπὶ δεῖπνον καὶ τούσδε τοὐς ωλους, θερωτευετε, να μῶς ἐπαινῶμεν.
Μετὰ ταυτα ἔφη σφῶς μὲν δειπνεῖν, τὸν δὲ Σωκράτη
217쪽
κλισιν οἶμαι γάρ με παρὰ is πολλῆς καὶ καλῆς σοφίας πληρωθήσεσθαι η μὲν γὰρ ἐμη φαύλη τις - ' καὶαμφισβητήσιμος, σπερ να ουσα, ἡ δὲ σὴ λαμπο τε καὶ πολλὴν ἐπιδοσιν ἔχουσα ἡ γε παρὰ - νέου --τω σφόδρα ἐξελο- νε κώ ἐκφανὴς ἐγένετο -- ἐν μάρτυσι των Euήνων πλεο- τρι-ορίοις. πριστὴς εἶ,
δειπνον πρῶτα τρέπον. Μετὰ ταυτα, ἔφη, κατακλινέντος - Σωκράτους καὶ . τεα δειπνήσαντος καὶ των αλλων, σπονδάς τε φῶ ποιησα- σθαι, καὶ Θαπτας τον θεο καὶ ταλλα τὰ νομιζόμενα τι - - τρέπεσθαι πρδ τον πότον τὸν - Παυσανίαν ἔφη λόγου τοιουτου τινος κατάρχειν αεν ανδρες, φάναι, τινα
τρόπον ἐῶμα πιόμεθα ἐν μὲν - λέχω μῶν τι τω οντι πάνυ αλεπῶς ἔχω π του χθὲς πότου καὶ δέομαἀνα-χης τινός, οἶμαι δὲ καὶ μων - πολλους πα-ρῆστε γὰρ χθές. σκοπεῖσθε - τίνι τρόπ αν ως ἐαστα
218쪽
πίνοφεν Thν ὁ Ἀριστοφάνη εἰπεῖν, Ἀντο μέντοι λέγεις, ω Παυσανία, τ παντὶ τρεπφ παρασκευάDσθαι ἐαστώνην τινὰ της πόσεως καὶ γὰρ αυτός εἰμι των χθὲς βεβαπτισμένων. -ωσαντα ὁ αὐτῶν ἔφη Ἐρυξίμαχοντον --.- , Η σιαλως, φάναι, λέγειτε. κά ἔτι νος δέομαι μῶν - σαι πως ἔχει προς ὁ ἐήἐῶσθαι πίνειν-άθων Ουδαμῶς, φάναι, οδ αυτος ήρωμαι Ἀρ- μαιον αν ε' μν, - ος, ως ἔοικεν, ἐμοί τε καὶ ριστοδήμ καὶ Φαίδρ καὶ τοῖσδε, εἰ μεῖς ἔχον-ώταποι πίνειν - ἀπειρήκατε ημεῖς μὲν γὰρ αε αδματοι Σωκράτη δ' ἐξαιρῶ λόγου κανος γὰρ καὶ ἀμφότερα, στ' ἐξαρκέσει αυτ οποτε ἄν ποιῶμεν ἐπειδὴ ον μοι δοκεῖ ovδεὶς τῶν παρόντων προθέμως ἔχειν προς τὸ πολυν πίνειν οἶνον, σως ἀνυμ περὶ του μεθέσκεσθαι, Γουν ἐστι, τἀληθη λέγων ηττον εν εχ αηδής ἐμοὶ γαρ δητο- γε οἶμαι κατάδηλον γεγονέναι ἐκ της ἰατρικῆς, τι χαλεπιν τοις ἀνθρώποις ή μέθη ἐστί καὶ - απτις εκὼν εἶναι πόή. ἐθελήσαιμι αν πιεῖν - αλλω συμμυ- λεήσαιμι, αλλως τε καὶ κραιπαλῶντα ἔτι ἐκ της προτεραίας. Aia μην, ἔφη ἀναι --βόντα Φαῖδρον τὸν
αν βουληται ταῖς γυναιξὶ ταῖς ἔνδον, μας δὲ διὰ λογαον ἀλλήλοις συνεῖναι ob τημερον. καὶ δι ista λόγων εἰβοέλεσθε. ἐθέλω ἡμῖν εἰσηγησασθαι. Φάναι δ πάντας--α καὶ μολεσθαι καὶ κελενειν αυτὸν εἰσηγεῖσθαι Εἰπειν υν
219쪽
μαχε, αλλοις μέν τισι θεῶν -- καὶ παιῶνας εἶναι rebτων ποιητῶν πεποιημένους τω δὲ Ἐρωτι, τηλικον Ἀντικαὶ τοσουτω θω, μηδὲ ἔνα πωποτε τοσομων πονότων
ποιητων πεποιηκεναι μηδὲν ἐγκωμων; εἰ δὲ μέλει αυσκέψασθαι Οὐ χρηστο ἡ σοφιστὰς φακλέους - καὶ ωλων ἐπαίνους κατα-γάδην ξυγγράφειν, σπερ ὀ βέλτιστος Πρόδικος καὶ -- - ηττον καὶ θ μαστόν' ἄλλ'
σαν αλες ἔπαινον θαυμάσιον ἔχοντες προς ἀφέλειαν καὶαλλα τοιαυτα συνα δοις ἁν ἐγκεκωμιασμένα. το - τοι τω μὲν πέρι πολλην σπουδὴν ποιήσασθαι, χρωτα δὲ μηδένα πω ανθρώπων τετολμηκέναι εἰς ταυτηνὶ τὴν
ημέραν ἀξίως μνησαι, ἀλλ' -τως fritia ται τοσοντος θεός. ταυτα δη μοι δοκεῖ - λέγειν Φαιδρος θῶ ἐν
ἐπιθυμῶ μα μὲν τούτω ἔρανον εἰσενεγκεῖν καὶ χαρί α- σθαι, αμα δ' ἐπ is παροντι πρέπον μοι δοκεῖ εἶναι μῖν τοι παροῶσι κοσμησαι - θεόν. εἰ Ῥω -δοκεῖ καὶ - , γένοιτ αν μῖν ἐν λογοις iκαπη διατριβή δοκεῖνα - χρονα Βαστον μῶν λόγον ἐπειν ἔπαινον Ἐρω- τος ἐπὶ δεξιὰ ς αν δύνηται κάλλιστον, αρχειν δὲ Φαῖδρον πρῶτον, ἐπειδη καὶ πρῶτος κατάκειται καὶ ἔστιναμ παπηρ σελμου. υδείς σοι Ἐρυξίμαχε, φῶραι τι Σωκράτη, ἐναντία ψηφιεῖται. -τε γαρ αν που θῶαποφήσαιμι ος ουδέν φημι αλλο ἐπίστασθαι η ταυρωτικά - τέ-- Ἀγάθων καὶ Παυσανίας, ουδὲ μην Ἀριστοφάνης - περὶ Θιμοσον καὶ Ἀφροδίτην πῶσα ἡ διατριβῆ, οδ αλλος οὐδεὶς τουτωνὶ νυγὰ ρῶ καί τοι
οὐκ ἐξ ἴσου γίγνεται ἡμῖν τοις στάτοις κατακειμένοις
220쪽
ζέτω τὶ ν Ἐροπα. --α αντα δη και ἐυλλοι πάντες αρα ξννέφασάν τε καιωλευον απερ ὁ Σωκράτης. πάντων μεν - α ἔκαστος εἶπεν, υτε πάνυ o Ἀριστόδημος ἐμεμνητο - - θῶ ἐκεῖνος ἔλεγε πάντα α δε μάλιστα καὶ - ἔδοξέ μοιἀξωμνημόνευτον, ἡτων μῖν ἐρῶ λά-- τον λόγον. - Πρῶτον μεν γάρ, σπερ λέγω, ἔφη Φαῖδρον ἀεξάμενον ἐνθένδε ποθὲν λεγειν τι μέγας θεός ' ὁ Ἐρως καὶ θαυμαστος ἐν ἀνθρώποις τε καὶ θεοῖς, πολλατ μεν καὶ Man, ora κιστα δὲ κατα την γένεσιν To γαρ ἐν τοι πρεσβύτατον εἶναι - θεων τέμι- η δ' os τεκμήριον δὲ τουτου γονῆς γὰρ Ἐρωτος - εἰσὶν ουτε How innas ιενται - ουδενδ ουτε ἰδιώτου - ποιητοτ αλλ' Ἀσίοδος πρωτον μὲν χάος φησὶ γενέσθαι, -ταρ ἔπειτα. γαῖ' ευροστερνος, πάντων ἔδος ἀσφαλὲς αἰεί,
πρωτι τον μεν Ἐρωτα θεῶν μητίσατο πάντων. JNσιεμ δε καὶ κουσίλεως μολπει. -τω πολλαχόθεν ομολογεῖται ὁ Ἐρως ἐν τοι πρεσβύτατος εἶναι Πρεσβψτατος δὲ ἀν μεγίστων ἀγαθων μῖν αἴτιός ἐστιν - γὰρ ἔγω, ἔχω εἰπεῖν o τι μεῖζόν ἐστιν ἀγαθὸν εμος νέωοντι η ἐραστὴς χρηστις καὶ ἐραστῆ παιδικά. o γὰρ χρὴ
ἀνθρωποι πεῖσθαι παντος του in τοι μέλλουσι καλῶς βιωσεσθαι τοντο - συγγένεια ει τε ἐμποιεῖν ἀτω καλως -τε τιμαὶ me Minu- - αλλο ovδεν ως ἔρως
λέγω δὲ δη τι τουω τη ἐπὶ - τοις αδπροῖς αἰσχώνην, ἐπὶ δε τοι καλοι φιλοτιμίαν - γὰρ ἔστιν -- τούτων-τε πόλιν -τε ἰδιωτην πάλα καὶ καλὰ ἔργα ἐξεργάζεσθαι. φημὶ τοίνυν ἐν ανδρα στις ἐρ , in τι αἰ πον