Platonis Opera omnia

241쪽

δίκαια εἶναι προς δὲ τῆ δικαιοσυν σωφροσυνης πλείστης μετέχει εἶναι γὰρ Ῥμολογεῖται σω ροσώνη 'o κρατεῖν

κρείττω εἶναι. εἰ δὲ ηττους, Ἀρατοῖ- αν πν Ερωτος, δε κρατοῖ κραπῶν δε δονῶν καὶ ἐπιθυμιῶν ὀ Ερως διαφερόντως - σωφρονοῖ καὶ μην si γε ἀνδρίαν Ἐρωτι δε υρης ἀνθέσταται. im γὰρ ἔχει φωτα υρης, Ἀλλ' Eρως Ἀρη, υφροδίτης , λόγος. κρείττων δὲ ὁ ἔχων --. et crτο ἐχομένου του δ' ἀνδρειοτάτου τῶν αλλων κρατῶν πάντων, ἀνδρειότατος εἴη Περὶ μὲν ον δικαιοσμης καὶ σωφροσένης καὶ ἀνδρίας - θεο εχ ηται, περὶ δὲ σοφίας λείπεται οσον - δυνατόν, χειραπέ- μη ἐλλείπειν. και πρῶτον μεν, ν α καὶ ἐν τροχμετέραν τὰν τιμήσω σπερ Ερυξίμαχος τὴν αὐτου, ποιητης o θεος

ἀγαθος ἐν κεφαλαί πῶσαν ποίησιν την κατὰ μουσικήν 'α γάρ τι η μη ἔχει - οἶδεν, - αν ετέρω δοίη υτ

242쪽

μ ιν αν λον διδάξειε ι καὶ μὲν δη την γε των ζώων ποίησιν πάντων τὰ ἐναντιωσεται Eρωτο εἶναι σοφίαν, γίγνεταί τε και πιεται πάντα τα ζῶα αλλὰ την των τενῶν δημιουργίαν Ου ἴσμεν, τι - μν α δ 'ας

τος διδάσκαλος γένηται, ἐλλόγ- καὶ φανις απέβη, o δ' ατ Ἀρω μη ἐφάψηται, σκοτεινες τοξικήν γε μὴν καὶ ἰατρικην καὶ μαντικὴν πόλλων ἀνευρεν ἐπιθυμίας

καὶ ἔρωτος ἡγεμονευσαντος, ἄστε καὶ Ουτος Eρωτος ανεχ μα τής, καὶ Μουσαι μουσικῆς καὶ Ηφαιστος χαλκεια καὶ Ἀθην ἱστουργίας καὶ Ζευς κυβερνησεως θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων. θεν δη καὶ κοπε--άσθη τῶν θεῶντα πράγμαπα Ἀρωτος ἐγγενομένου, δῆλον τι κάλλους αἴσχει γὰρ υκ ενι Ερως προ - δε, σπερ ἐν ἀρτῆ

εἶπον, ou καὶ δεινὰ θεοῖς ἐγίγνετο, ως λέγεται, διατην της Ἀνάγκης βασιλείαw ἐπειδὴ δ' o θεις Ουτος ἔφυ, ἐκ του ἐραν τῶν καλῶν πάν ἀγαθὰ γέγονε καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις. υτως ἐμοὶ δοκεῖ, ω Φαιδρε, μως

πρῶτος αυτις ἄν κάλλιστος καὶ αριστος μετα Οει τοῖς αλλοις ἄλλων τοιούτων αἴτιος εἶναι ἐπέρχεται δέ μοι τι καὶ ἔμμετρον εἰπεῖν, τι -τός ἐστιν Ο ποιῶν

εἰρήνην με ἐν ἀνθρώποις, πελάγει δὲ γαλήνην,

νηνεμίαν νέμων, κοίτην υπνον ἐνὶ κήδει.

ουτος δὲ μῶς ἀλλοτριότητος μὲν κενοῖ, οἰκειότητος δὲ πληροῖ, τὰς τοιάσδε εινόδους με αλλήλων πάσας τι θεὶς ξυνιέναι, ἐν ορταῖς, ἐν χοροῖς, ἐν θυσίαις γιγνόμενος ήγεμώπι πραότητα μὲν πορίζων, πριοτητα δ' ἐξοριζων φιλόδωρος εὐμενείας, δωρος δυσμενείας πλεως ἀγαθοῖς, θεατὸς σοφοῖς, ἀναστὰς θεοῖς ζηλωτὸς ἀμοίροις, νηὶ τις εὐμοίροις τρυφῆς, ἁβρότητος, χλιδῆς, χαρίτων, μέρον, πόθου πατήρ Ἀπιμελης αγαθῶν, μελὴς κακῶν ἐν--ω, ἐν φόβω, ἐν πόθω, ἐν λόγwκυβερνήτης, ἐπιβάτης, παραστάτης τε καὶ σωτὴρ ἄριστος, ξομπάντων τε θεῶν καὶ ανθρώπων κόσμος, γεμῶν κάλλιοτος και αριστος, ω χρῆ

243쪽

πων νόημα.

τος, ἔφη, ὁ παρ' ἐμοὐ λήγος, ω Φαῖδρε, τεθεω

Ἀγάθων θαυμαστῶς ἐροῖ, ἐγώ δ' ἀπορήσοιμι Τὸ μὲν

ἔτερον, φάναι τὸν μυξίμαχον, μαντικῶς μοι δοκε εἰρηκέναι, τι Ἀγάθων - ἐρεῖ τὸ δὲ σὲ ἀπορησειν, - οἶμαι Καὶ πῶς, ω μακάριε, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, - μώλω ἀπορεῖν κώ ἐγὼ καὶ αuo οστιμων, μέλλων λέξειν μετὰ καλιν Ουτω καὶ παντοδαπὸν λόγον θέντα κάὶ τὰ μὲν αλλα - Ομίως - θαυμαστά τὸ δ' ἐπὶ τελε-ης του κά - των νομάτων καὶ ἐημάτων τίς ovco, e πλάγη ἀκοοων ἐπεὶ ἔγωγε ἐν μύμενος τι αὐτὸς nota ἔσομαι ἡδ' ἐγρος -- -δὲν κααν εἰπεῖν, πα&χώνης λίνον ἀποδρὰς χόμην, ε πη εἶχον καὶ γάρ με Γοργίου λενο ἀνεμίμνησκεν, στε ἀτενως τι του γηρου ἐπεπόνθη ἐφομώμην η μοι τελευτῶν ὁ γώ- αι. Gost.

ν Γοργίου κεφαλὴν δειπου λέγειν ἐν φλόν - ἀνω- λόρον πέμψας αυτόν με λιθον τῆ ἀφωνι ποιήσειε. καὶ ἐνενόησα τότε ἄρα καταγέλαστος ων, μίκα ἡμῖνωμολόγουν ἐν μέρει μεθ' υμῶν ἐγκωμιάσεσθαι ἀν' ωτα καὶ ἔφην εἶναι δειπος τὰ ἐρωτιαά, υδὲν εἰδῶς, λἄρα - πράγματος, ως ἔδει ἐγκωμιάζειν ὁτιολ. ἐγώ μὲν γαρ ὐπ' ἀβελτερίας μην δεῖν ἀλ- λέγειν περὶ στουτο 6κωμιαζομένου, καὶ τουτο μὲν πάρχειν, ἐξ αυτῶν

PLATO XVII. a

244쪽

σεται δια ταυτα δη, οἶμαι, τάντα λογον πινσυντες ἀπα- τίθετε τω Ἐρωτι, κά φατὲ -τον τοιουτόν τε εἶναι καὶ τοσούτων αιτι- δε πως - φαίνηται , κάλλιστος καὶ. - αριστος. δῆλον τι τοῖς μὴ γιγνώσσωναν o γάρ -

τοῖς γε εἰδόσι. καὶ καλῶς γ ἔχει καὶ σεμνῶς ὀ ἔπαινος. ἀλλα γὰρ ἐγω οὐκ ηδη τι τρόπον του ἐπαίνου, οὐδ' εἰδῶς μῖν μολόγησα καὶ αὐτος ἐν έ μέρει ἐπαινέσε-

--- δη o γὰρ ἔτι ἐγκωμιάζω τουτον τὸν τρόπoW - γαραν δυναίμ. o μέντοι ἀλλα τά γε δηρῆ, εἰ μολεσθε,

γους, να μη γέλωτα φλω. ρα - ω Φαῖδρε, ε τικά -ώoveto λόγ- δέει, περὶ Ἐρωτος ἀληθη λεγόμενα ἀκοέειν, ὀνόμασι δὲ καὶ θέσει ημάτων τοι τη ποια δε αν τις τέχη ἐπελθουσα. G - Φαῖδρον ἔφη καὶ τους αλλους κελευειν λέγειν, πη απτις ιοιτο δεῖν εἰπεῖν, ταώπ Ἐτι τοίνυν, φάναι, ω Φαιδρε, πάρες μοι νά- θωνα σμίκρ ex ἐρέσθαι, ν ἀνομολογησάμενος παρ' αὐτοπι-τως ηδη λέγω. Ἀλλὰ παρίημι, φάναι - Φαῖδρον, αλλ' ἐρωτα Μετὰ ταλα δη ὁ Σωκράτη ἔφη ἐνθένδε ποθεν αρξασθαι. - Καὶ μήν, ω φίλε γάθων, καλῶ μοι ἔδοξας καθηγησασθαι - -- λέγων τι πρῶτον - δέοι αυτιν ἐπιδεῖξαι ποῖος τις ἐστιν ο Ἐρως, στερον δε τὰ ἔργα αυτει. αὐτην την απὴν πάνυ ἄγαμαι ἴθι ovν μοι περὶ

245쪽

'Ἐρωτος, ἐπειδὴ καὶ ταλλα καλῶς - μεγαλοπρεπως διῆλθες οἷδ ἐσπι, καὶ τόδε εἰπέ πότερόν ἐστι τοιουτos Ios. αἱ τινος ὁ Ἀρως ἔρως, Θέεινος ἐρωτῶ δ' - εἰ μητρός τινος η πατρες ἐστι - γελοῖον γὰρ - εχ τι ἐρώτημα, εἰ χρως ἐστὶν ἔρως μητρὸς et πατρες - , αλλ' ωσπερ αν εἰ--δ τσει παπω ηρωτων, αρα ὁ πα et ἐστι παπηρ τιν. η υ; εἶπε or δή - μι, εἰ ἐβουλ-6ur Nis:

καλῶς ἀποκρίνασθαι, τι ἔστιν uos γε η θυγατρὸς παπηρ πατηρ' η - Πάνυ γε, φάναι τιν Ἀγάθωνα. Omin. - μήτηρ σαώτως 'Ο λογῆσαι καὶ τουτο visoaιν od Ex τοίνυν, εἰπεῖν τι Σω κράτη, ἀπόκριναι ὀλίγ πλει

α λι- καταμά ς ὁ βουλομαι. ει γὰρ ἐροίμην, τι

δέ ἀδεaπός, τ τονθ' οπερ ἔστιν, ἔστι τινὸς δελφὸς - Φάναι εἶναι Ουκουν ἀδελφου Ἀδελφῆς ' o- λογεῖν Πειρῶ δη, φεναι, καὶ τιν ἔρωτα εἰπεῖν ὁ Ἐρως ἔρως ἐστὶν οὐδενὸς τινός Πάνυ - ουν ἔστιν. - a. μὰν τοίνυν, εἰπεῖν τι Σωκράτη, φώλαξον παρὰ σαυτφμεμνημένος του τοσόνδε δὲ εἰπε, πότερον Ἐρως sis os ἔστιν ἔρως, ἐπιθυμεῖ αὐτos η - Πάνυ γε, φάναι. Πότερον θων αυτ - ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐμ εἷπα ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐρα η οὐκ ἔχων ω ἔχων, ως τὸ εἰκός γε, φάναι Σκόπει δη, εἰπεῖν τὸν Σωκράπη, ἀντὶ του ἐκέ- τος εἰ νάγκη πτως τὀ ἐπιβωμῶν ἐπι μεῖν os ἐνδεές

ἐστιν, et μὴ ἐπι μεῖν, ἐὰν μη ἐνδεὲς ἡ ἐμοὶ in γὰρ -

θαυμαστῶς δοκεῖ, ω Ἀγάθων - ἀνάγκη εἶναι σοὶ δὲ πως κἀμοί, φάναι, δοκεῖ καλῶς λέγεις. - - μωλοπ αν τι μέγας - μέγα εἶναι, Ἀπορος - ἰσορός; υδυν-- ἐκ τῶν μολογημένων. v γάρ που ἐνδεῆ αν

ταυτα οἰηθείη καὶ πάντα τὰ τοι-τα, ob οντα τε τοι- ώτους και ἔχοντα ταυτα τομων περ θοοσι καὶ ἐπι--

246쪽

μεῖν , - μὴ ἐξαπατηθῶμεν, osio ἔνεκα λέγω. τουτως γάρ, ω γάθων, εἰ μοεῖς, ἔχειν μεν ἔκαστα τουτων ἐν παρόντι ἀνάγκη α ἔχουσιν, ἐάν τε μυ- λωνται ἐάν τε η καὶ τ του γε δή που τίς αν ἐπ--μήσειεν ἀλλ' -- τις λων τι μῶ γιαίνων βούλομαι

καὶ γιαίνειν καὶ πλουτῶν βουλομαι καὶ πλουτεῖν, καὶ ἐπιθυμ αυτῶν τούτων, ἔχω, εἴπο- αν αὐτ οτι M, ανθρωπε, λολον κεκτημενος καὶ ἡγίειαν καὶ ἐστον βοέλει καὶ εἰς τον ἔπειτα χρόνον ταλα κεκτῆσθαι, ἐπεὶ - ἐν β γε νυν παρόντι, εἴτε μέλει εἴτε μη, Ιεις. σκόπειουν, τα τολ λέρος τι μι- των παρόντων, εἰ αλλο τι λέγεις η τόδε, τι Mλομαι τα νυν παρόντα και εἰς τι ἔπειτα χρόνον παρεῖναι. αλλο τι ὁμολογοῖ ν;

Συμφάναι ἔφη τὸν Ἀγάθωνα. Εἰπεῖν δὴ τον Σωκράτη,

-υν osτ γ' ἐστὶν ἐκείνου ἐρ - ουπω λοιμον -τ ἐστὶν οὐδε ἔχει - εἰς δ ἔπειτα χρόνον ταῶτα εἶναι αὐτ σωζόμενα τὰ νυν παροντα Πάνυ γε, φάναι καὶ Ουτος αρα καὶ uo πῶς o ἐπι μῶν - μη homo ἐπιθυμεῖ καὶ του μη παρόντος, και - θει καὶ ο μηἔστιν τὸ και ἐνδεής ἐστι, τοι-τ απτα εστὶν ων

- μία τε καὶ ὁ ἔρως ἐστίν. Πάνυ γ', εἰπεῖν ' ἴθι δη, φάναι τι Σωκράτη, ἀρομολογησώμεθα τὰ εἰρημμα ἄλλο τι ἔστιν Ἐρως πρῶτον in τινῶν, ἔπειτα --- ων ἄν ' ἐσμ ἔνδεια παρη αὐτφ Ναι, φάναι - δη τούτοις ἀναμνησθητι, τίνων ἔφησθα ἐν φλόν εἶναι τὸν Ερωτα. εἰ δὲ βούλει, is σε ἀναμνήσω οἶμαι γάρ σε υτωσί πως

ω. 'γώ. εἰπεῖν, τι τοι θεοῖς κατεσκεσάσθη τα πράγματα διἔρωτα καλ- αἰ ρῶν γὰρ - εἴη ἔρως os οὐτωσί πως ἔλεγες Εἶπον γάρ, φάναι τον γάθωνα Καὶ ἐπιεικῶς γε λέγεις, Ἀταῖρε, φάναι τι Σωκράτη καὶ εἰ τει- οντως ἔνι, αλλο τι ὁ Ἐρως κάχλ- αν εἴη ἔρως, αιπως δ' - ' ολόγει Οὐκοῶν μολέγηται, οὐ δεής ἐστι καὶ μη ἔνι το-- ἐραν; μί, ἐπειν. Ἐνδεῆ αρ'

247쪽

o- ῆ σαι τι ἔστι τι μεταρυ σοφίας καὶ ἀμαθίας;

248쪽

Τεα--μ. sq. πι--το; δ μὰ δοξάζει καὶ me του ἔχειν λόγον δουναι- α οἶ- ἔφη, τι με ἐπί--θαι ἐστιν αλπον γὰρ πραγμα πῶς δ εχ μι-ήμης - ἀμαθία τὸ γὰρ του -- τυπάνον πῶς ἄν ε' ἀμαθέα ἔστι δὲ δη--τοιωτον Ἀ- δόξα, παει φρονησεως κω ἀμαθιαφυληθη, ν δ' ἐνω, λέγεις. Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε, ο μηκαλόν ἐστιν, αἰσχρον εἶναι, μηδὲ o μὴ παθόν, καπόν. -τω δὲ καὶ eos φωτα ἐπειδ αντις ὀμMτεις μὴ εἶναι παθον μηδὲ καλόν, μηδέν τι μαλλον oso Mis αντὶ αἰσχρὸν καὶ καῶν εἶναι, αλλά τι μεταθώ, ἔφη, -- . καὶ μήν, ν δ' ἐγώ, μολογειται γε παρὰ πάντων μέν- δ εἶναι. - μῆ εἰδοτων, ἔφη, πάντων λέγεις η καὶ των εἰδότων a πάντων - - καὶ η γελάσασα, Hρων πῶς αν, ἔφη, ἁ Σωκρατες, μολογοῖτο μέγας θεὶς εἶναι παρὰ oέτων, or φασιν -- -δὲ θεον εἶναι πινες - ι ην συνώ. si μέν, ἔφη, ἡ μία δ' ἐτώ. κἀγὼ εἶπ- Πῶς --o, ἔφην, λέγεις καὶ , Ῥινδίως, ἔφη λέγε γάρ μοι, o πάντα mo. νι ευδαίμονας εἷναι καὶ αὐούς η τολμήσαις αν τινα μὴ φάναι κάλ- τε καὶ - έμ- θεῶν εἷνω - ί' - ἔνων, ἔφην. δαίμονας δὲ δ λέγεις ο τώς τἀγαθὰ κω τὰ καλὰ κεκτημένους Πάνυ γε. - μῆν Ερωτά γε μολόγηκας δι ἔνδεια, τῶν παθῶν καὶ καλῶν ἐπιδυμεῖν αυτῶν -- των ων ἐνδεής ἐστιν. Σωολόγηκα γάρ. Πῶς ἄν - θεις εἴη o γε τῶν καλῶν καὶ παθῶν αμοιρος οὐδαμῶς, ως γ' ἔοικεν υρβς ουν, ἔφη, τι καὶ ἡ Ἐρωτα ovθεὸν νομίζεις; ο ουν αν, ἔφην, ' ὀ Ἐρως θνητες; μιστά γε 'ina τι μήν ' περ τὰ πρότερα, ἔφη, με - ταρ θνητο καὶ θανάτου. πι-- ω ιοτίμα - μων μέγας, - κροπες' - γὰρ παν - δαιμόνιον --ταρο ἐ- θεον τε καὶ θνητον πινα ην δ' ἐγώ, δέναμιν ἔχον ' μην-- καὶ διαπορθμευον θεοῖς τὰ παρ' αν- θρώπων καὶ ἀνθρώποις τα παρὰ θεῶν, τῶν in τὰς

249쪽

ἀλλὰ διὰ τούτου κῶσά ἐστιν ἡ μαια καὶ διάλεκτος θεοῖς προς ἀνθι --ς, καὶ homo σι ιδ καθώδουσι. καὶ ο - περὶ τὰ τοιαυτα- ος δαιμόνιος ἀνηρ, ἡ δὲ ἄλλο τι σοφὸς - περὶ τινας et χειροοπίας τινὰς ἡ-

εἰσιν, εἷς δὲ τομων ἐστὶ καὶ ὁ Ερως Πατρbς δέ, τε ἐγώ, τένος ἐστὶ καὶ μητρός Μακρότερον μέν, ἔφη,

ρας. ο - Πουρος μεθυσθεὶς - νέκταρος, οἶνος ναρο--ην, εἰς δν - ιδ κηπον εἰσλθῶν βεβαρημένος ηυδεν ή - Πενία ἐπιμολεουουσα δια ---ῆς ἀπορίαν παιδίον ποιήσασθαι ἐκ - Πόρου, κατακλίνεται τε παρ' me καὶ ἐκψησε τὸν Ἐρωτα ω δη καὶ τῆς Ἀφροδίτης ἀκόλουθος καὶ Φερώπων γεγονεν o Ἐρως, γεννηθεὶς ἐν τοι ἐκείνης γενεθλίοις καὶ - φήσει ἐραστὴς ων περὶ τὸ καλόν, κοὰ της Ἀφροδίτης κώιῆς - ς. τε v m-ρ- καὶ Πενίας H -- Ἀρως ἐν τοιαύτη τέχη καθέστηκε πρῶτον μὲν πένης αεί ἐστι, καὶ πολλου δε απαλός τε καὶ καλός, οἷον οἱ πολλοὶ Σωται, αλλὰ σκληρος καιαπμηρος καὶ ανυπόδητος καὶ ἄοικος, χαμαιπετὴς ἀεὶ νκαὶ στρωτος, ἐπὶ θήραις καὶ ἐν ὀδοῖς μαωρω ποι--μενος, τὴν τη μητρὸς φέσιν ἔχων, ἀεὶ ἐνδείρ εὐνοικος κατὰ δὲ - ῶν πατέρα ἐπίβουλός ἐστι τοι καλοῖς κώ τοι παθοῖς, ἀνδρεῖος - καὶ ἴτη καὶ σωτον ,

250쪽

56 ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. . a.

ρε-ης δεινός, ἀεί τινας πλέκων μηχανάς, καὶ φρονήσεως ἐπι μητης καὶ πόριμος, φιλοσοφῶν διὰ ποατος του - δεινος γόης καὶ φαρμακεν καὶ σοφιστής καὶ Ουτεως θάναxos πέφυκεν - ως θνητός, ἀλλὰ τοτε μὲν της αυτῆς μέρας θάλλει τε καὶ ζη, ταν ἀπορηση, τοτὲ δὲ ποθνήσκει, πάλιν δὲ ἀναβιωσκεται διὰ την του πατρος φυσιν το δὲ ποριζόμενον ἀεὶ ἡπεκρεῖ, στε -τε ἀπορωιχρως ποτὲ - πλουτεῖ σοφίας τε α καὶ ἀμαθίας ἐν μέσφ ἐστίν. ἔχει γὰρ M. εω ουδεὶς φιλοσοφεῖ δ' --ε ἐπιθυμεῖ σοφδ γενέσθαι ἔστι γάρ -σδε τις alaos σοφός, ου φιλοσοφεῖ. υδ' - οἱ ἀμαθεῖς φιλοσοφουσιν δ' ἐπιθυμομι σοφοὶ γενέσθαι αυτ ναρ τουτό ἐστι χαλεπον ἀμαθία, το μη - καλον κἀγαθον μηδὲ φρενιμον δοκεῖν αυτ εἶναι κανόν. -- ἐπι με ὁ μηoAμενος ἐνδεῆς εἶναι - αν η ιηται ἐπιδεῖψαι πινες-ν, ἔφη ἐγώ, ω σωπίμα, o φιλοσων-ντες, εἰ μήτε

καὶ παιδί, τι οἱ μεταξὐ τούτων --τέρων, ων α καὶ

ἐστὶν ἔρως περι o καλόν, στε ἀναγκαῖον φωτα φιλόσοφον εἶναι, φιλόσοφον δὲ οντα μεταρψ εἶναι σοφου καὶ ἀμαθους αἰτία ν αυτω καὶ τουτων ἡ γένεσις πατρὲς

μὲν γὰρ σοφου ἐστὶ καὶ σπόρου, μητρὲς δὲ π σοφῆς

καὶ πόρου ἡ μὲν ουν φυσις - δαιμονος, ω φίλε Σώκρατες, - ' ον δὲ - ψήθης Ερωτα εἶναι, θαυμαστὸν -δεν ἔπαθες. μης δε, ως ἐμοὶ δοκεῖ τεκμαιρομενη ἐξ ων ἡ λέγεις, τὸ ἐρώμενον Ἐρωτα εἶναι - ἐρῶν. διὰ ταῶτά σοι, οἶμαι, πάγκαλος ἐφαίνετο Eρως καὶ γὰρ ἔστι το ἐραστον τ οντι καλ4ν καὶ ἁβριν καὶ τέλεον και μακαριστεμ τ δε γε ἐρῶν αλλην ἰδέαν τοι-

ω ἐνη καλως γαρ λέγεις. τοιουτος ων Ἀρως τίνα