Platonis Opera omnia

231쪽

μνέας ο πάνδημος, is δή -λαμώμενον προσφέρειν οἷσαν προσφέρη, πως ἄν την - δον --ου καρπά - ται ἀκολασίαν δὲ μηδεμίαν ἐμποιήση, σπερ ἐν π μετέρα hin μέγα ἔργον ταῖς περὶ τὴν ὀψοποιικην ἐπην ἐπι μιαι καλῶς χρῆσθαι, -- ανε νόσου την δορον καρπώσασθαι. καὶ ἐν μουσικη δὴ καὶ ἐν ἰατρικῆ καὶ ἐν

τοῖς Ηοις πῶσι καὶ τοι ἀνθρωπείοις καὶ τοῖς θείοις, καθ 'οσον παρείκει, φυλακτέον λάτερον τὸν ἔρωτα Ἀ ἔνειστον γαρ ἐπεὶ καὶ των -- του ἐνιαπτου συστασις - - απ.μεστη ἐστιν αμφοτέρων τούτων, καὶ ἐπεδαν μὲν προς α waKα LMuηuae του κοσμίου τύχη ἔρωτος α νον δὴ θῶ ἔλεγον, τά τε θερμὰ καὶ τὰ φαρὰ καὶ ξηρα καὶ γρά, καὶ ἄρ-

τε κῶ νειαν ἀνθρώποις καὶ τοῖς Ἀλλοις ζώοις τε καὶ φυτοῖς, και -δὲν δίκησεν Ἀταν δὲ ὁ μετὰ της βρεως Ἐρως ἐγκρατέστερος περὶ τα τον ἐνιαυτου ρα γένηται, διαφθείρει τε πολλὰ και δίκησεν. or τε γὰρ λοφοὶ φιλ σι γίγνεσθαι ει τῶν τοιουτων καὶ δελ απόμοια πολ λὰ - - ματα καὶ τοι θηρίοις καὶ τοι φυτοῖς καὶ γὰρ πάχναι και χάλαζαι καὶ ἐρυσῖβαι ἐκ πλεονεξίας καὶ ἀκοσμίας περὶ αλληλα των τοιοώτων γίγνεται ἐρωτικῶν, ἄν μισmimi περὶ στρων τε φορὰς και ἐνιαυτῶν ρας αστρονομία καλεῖται Ἐτι τοίνυν καὶ σίαι πῶσαι καὶ οἷς μαντι

ἐπι--εῖ - αὐτὶ Ἀστὶν 4 περὶ Mos τε καὶ ωθρώπους πρὸς uasom κοινωνία - - περ αλλο τί ἐστιν περὶ φωτος φυλακήν τε καὶ ωσιν. ἄσα γὰρ Ἀσέβειαφιλεῖ γίγνεσθαr, ἐαν μ' τις φ κοσμίω Ἀρωτι χαρίζηται μηδὲ τιμῶ τε αυτον καὶ πρεσβευν ἐν παντὶ ἔρρο, αλλὰ τὸν λερον, καὶ περὶ γονέας κά ζῶντα καὶ τετελω --

232쪽

τας καὶ πεο, θεους α δ προστέτακται τῆ μαντικῆ ἐπισκοπεῖν σις Eρωτας καὶ ἰαπρευειν, καὶ ἔστιν α η μαντικὴ φιλίας θεων καὶ ἀνθρώπων δημιουργος - ἐπίστωσθαι τὰ κατὰ ἀνθρώπους ἐρωτικά, σα τείνει πρὲς θεμεν

καὶ ἀσέβειαν. Ovτω πολλὴν καὶ μεγάλην, μαλον δὲ πεισαν δυναμιν ἔχει ξολλήβδην μὲν ὁ πῶς Ἐρως, o δὲ περὶ

τἀγαθὰ μετὰ σωφροσυνης καὶ δικαιοσένης ἀποτελούμενος και παρ' μῖν καὶ παρὰ θεοῖς -τος την μεγίστην δυναμιν θει καὶ ἄσαν μῖν ευδαιμονίαν παρασκευάζει καὶ ἀλλήλοις δυναμένους ὁμιλεῖν καὶ φίλους εἶναι καὶ τοις

κρείττοσιν μῶν θεοι

Ἱσως μὲν - καὶ θῶ τον Ἐρωτα ἐπαινῶν πολλὰ . . t παραλείπω, ο μέντοι ὲκών γε ἀλλ' ε τι ἐξέλιπον, σὸν ἔργον, ω Ἀριστόφανες, ἀναπληρῶσαι r πως αλλως ἐν ν ἔχεις ἐγκωμιάζειν τὸν θεόν, ἐγκωμίαζε, ἐπειδη καὶ της λυγγὸς πέπαυσαι. -γεμ l Ἐκδεξάμενον - ἔφη εἰπειν τον Ἀριστοφάνη τι καὶ

μάλ' ἐπαύσατο - μεντοι πρίν γε ὁ πταρμον προσενεχθῆναι αὐτῆ ωστε με θαυμάζειν, εἰ- κόσμιον του σώματος ἐπιθυμεῖ τοιουτων ψόφων καὶ γαργαλισμῶν, οἷον καὶ ὀ πταρμός ἐστι πάνυ γαρ έ- λαώσατο, ἐπειδηα- τον πταρμον προσήνεγκα. καὶ τι 'Eρωξίμαχον, 'γαθέ, φάναι, Ἀριστόφανες, ρα τί ποιμις γελωτοποιεῖς μελλων λέγειν, καὶ φύλαχά με του λόγου αναγκάζεις γίγνεσθαι του σεαυτos, ἐάν τι γελοῖον εἴπης, ἐξόν σοι ἐν εἰ- ρήν λέγειν καὶ τὸν Ἀριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν λέγεις ω 'E ξίμαχε, και μοι ἔστω αὐ- τὰ εἰρημένα. αλλὰ μη με φώλαττε, ω θῶ φοβουμαι περὶ των μελλόν- ι λήι άτ ινυηθήσεσθαι, ν τι μη γελοῖα εἴπω, τουτo h γὰρ αν κέρδος εἴη καὶ της μετέρας Μουσης ἐπιχωριον, αλλὰμ καταγέλαστα Βαλών γε, φάναι,- Ἀριστόφανες, ηει ἐκφευξεσθαι αλλὰ πρόσεχε δ νουν καὶ ουτω λέγε ως δώσων λογον ἴσως μέντοι, α δόρη μοι, ἀφήσω σε.

233쪽

IS . ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 39

καὶ μην, ω 'E ξίμαχε, εἰπεῖν τὸν Ἀριστοφάνη, αλὶ πινγι πη ἐν se ἔχω λέγειν is σύ τε καὶ Παυσανίας εἰπώτην ἐμοὶ γαρ δοκεισιν ανθρωποι παντάπασι την

ἔρωτος δυναμιν ν ησθησθαι, ἐπει--ανόμενοι γε μέγιστ ει αντο ἱερὰ κατασκευάσαι καὶ βωμοις καὶ θυσίας

ois ποιεῖν μεγίστας, - ωσπερ νυν τούτων -δὲν γίγνεται

περ αυτόν, δέον πάντων μάλιστα γίγνεσθαι ἔστι γαροεων φιλανθρωπότατος, ἐπίκουρός τε ν των ἀνθρωπων καὶ ἐαπρος osτων ων ἰαθέντων μεγίστη - φονέα νου ἀνθρωπεί γένει εἴη ἐγ- - πειράσομαι ἡμῖν εἰ γήσασθαι την μναμιν -τos, ἡμεῖς δὲ των αλλων διδάσκαλοι ἔσεσθε δει δὲ πρῶτον μῶς μαθεῖν την ἀνθρωπινην φέσιν καὶ τὰ α ματα αυτης. πιναρ πάλαιημῶν φυσις v αυτ ην περ νυν, ἀλλ' ἀλλοία. πρῶτον ce-ν δμὲν γαρ τρία ν τα γένη τα των ἀνθρώπων, - ωσπερ νυν so, αὐήεν καὶ θηλυ, ἀλλα καὶ τρίτον προσῆν κοινδνον ἀμφοτέρων oἡτων, ὁ νυν νομα λοιπόν, αὐτὸ δὲ ηφάνισται ἀνδρόγυνον γὰρ Τν τότε μω ν ά εἶδος καὶ ρ -ρο - ονομα ἐξ αμφοτέρων - δν του τε αk.ειρος καὶ θ ήλεος, - δ' Οὐκ ἔστιν nae ν ἐν νείδει osvivi κείμενον ἔπειτα o- ην κάστου του ἀνθρώπου τι εἶδος στρογγέλον, νῶτον καὶ πλωρας vias ἔχον χεῖρας δὲ τέτταρας εἶχε, καὶ σκέλη τα ισα ταῖς χερσί, καὶ πρόσωπα δέ ἐπ α μικοκλοτερεῖ, Ομια πάντη κεφαλην δ' ἐπ ἀμφοτέροις τοις -- ραπροσώποις ἐναντίοις κειμένοις μίαν, καὶ τα τέτταρα, καὶ αἰδοῖα δώο, καὶ ταλλα πάντα ς απὼ τούτων - τις εἰκάσει- έπορεύετο δὲ καὶ ὀρθιν ωσπερ νυν, ὁποτέρωσε βουληθείη καὶ ὁπότε ταχυ ὁρμησειε νειν, σπερ οἱ κυβιστῶντες εἰς ρθιν τα σκέλη περιφερόμενοι κυβιστῶσι κέκλω, κτῶ τότε Ουσι τοῖς μέλεσιν ἀπερειδόμενοι ταχυ

τὸ δὲ - τῆς γης τι δὲ ἄμφοτέρων μετέχον της σελη-

234쪽

- . νης, τι vix ἡ σελήνη αμφοτέρων μετέχει περιφερῆ δὲ δὴ ν ά αυτὰ καὶ ἡ πορεία αυτῶν διὰ το τοι γονευσιν Oμοια εἶναι. ην - πην ἰσχουν δεινὰ καὶ την ἐώμην, καιτα φρονήματα πάλα εἶχον, ἐπεχείρησαν δὲ τοι θεοῖς, καὶ λέγει χμηρος περὶ Ἐφιάλτου τε καὶ ' - περὶ

μείνω λέγεται, o εἰς τον Ουρανδ ἀνάβασιν ἐπιrειρεῖν πιαιν ως ἐπιβησομένων τοῖς θεοῖς - 'O-- - καὶ ol αλλοι θεοὶ ἐβουλευοντο, o τι μαντώ ς ποιῆσαι, καὶ μόρο- ντε γὰρ πως ἀπ πείναιεν εἶχον καὶ σπερ τους γίγαντα κεραυνώσαντες τὸ γένος ἀφανίσαιεν - αἱ τιμαὶ ναρ αυτοῖς και ερὰ τὰ παρὰτων ἀνθρώπων φανίζετο - , ω 'Iπως ἐφεν ἀσελγαίνειν.

μόγις δ o Zεῶς ἐννοησας λέγει τι -κῶ μοι, ἔφη, θειν

μηχανην, ἁ - ευν τε ἄνθρωποι καὶ παωσαιντο τηρα λασίας ἀσθενέστεροι γενόμενοι νυν μὲν γὰρ απτ g,

ἔφη, διατεμ δίχα ἔκαστον, καὶ - μὲν ἀσθεινέστεροι ἔσονται, αμα δὲ πη-οστεροι μῖν διὰ δ πλείους ἀριθμον γεγονέναι καὶ βαδιουνται ὀρθοὶ ἐπὶ δυοῖν σκελοῖν. ἐὰν ἔτι μκωσιν ἀσελγαίνειν καὶ μὴ 'θέλωσινήσπια πειν, πάλιν - , ἔφη, τεμῶ δίχα, - ἐφ' ως

πορευσονται σκέλους ἀσκωλίζοντες. αυτα εἰπών ἔτεμνε τώ ς ἀνθρωπους δίτα, σπερ οἱ τα α τέμνοντες καὶ

μέλλοντες ταριχενειν, λωσπερ si τὰ α ταῖς θριξέν -- τινα δὲ τέμοι, δν πόλλω ἐκέλευε τό τε πρόσωπον μεταστρέφειν πιὼ ὁ - αυχένος μι- ρις την τομήν,ῖνα θεώμενος την --s τμῆσιν κοσμιώτερος εἴη ὁ - ωπος, καὶ ταλλα ἰασθαι ἐκέλευεν ἡ δὲ τε τε πρόσωπον μετέστρεφε, καὶ συνέλκων πανταχόθεν τι δέρμα ἐπὶ την

γαστέρα - καλουμένην, σπερ τα σέσπαστα βαλάντια,3 στόμα ποιῶν ἀπέδει κατὰ μέσην τὴν γαστέρα, ο δὴ τον ὀμφαλον καλουσι. καὶ τὰς μὲν ἄλλας τίδας τὰς υιπολ λὰς ἐξελέαινε καὶ τὰ στήθη διήρθρου, uων τι τοιουτον παν- οἷ- οἱ σκυτοτόμοι περὶ τὸ καλόποδα λεα

235쪽

νοντες τὰ των σκοτων ἡ τιδας ολέγα δὲ κατέλιπε, τὰς περ αυτην την γαστέρα καὶ ἀνομφαλόν, μνη-ων εἷναι

πο - ἔκαστον τι μισυ τ αυτο ξυνιει, καὶ περιβάλλοντες τὰς χεῖρα καὶ συμπλεκόμποι ἀλλήλοιο ἐπι - ωντες συμφυναι, ἀπεθνησκον π λι- καὶ της Maης αργίας δια τι μηδὲν ἐθέλειν χωρὶς aληλα ποιεῖν. καὶοποτε τι ἀποθάνοι - ἡμίσεων, τὸ δὲ λειφθείη, ὁ λει-- ν ἄλλο ἐζήτει ei συνεπλέκετο, εἴτε γυναι- της λης

καὶ Ουτως ἀπώλλυντο ἐλεησας δὲ o Zεες αλλην μηχανην

πορί πω, καὶ μετατι σι αυτῶν τὰ αἰδοῖα εἰς δ πρε- σθεν τέως γαρ καὶ ταυτα ἐκτος θον, καὶ ἐγέννων καὶ ἔτατον - εἰς ἀαήλ- δλ' εἰς γῆν, σπερ οἱ τέττιγες. μετέθηκε τε - -τως -τῶν εἰς δ πρόσθεν καὶ διὰ

τοώτων την γένεσιν ἐν ἀλληλοις ἐποίησε, διὰ τ--ἐἐενος ἐκ - θηλει, τωνδε ἔνεκα, να ἐν τῆ -μπλώω αμα μὲν εἰ ἀνηρ γυναικὶ ἐνοχοι, προ- καὶ γίγνοιτο τὸ γένος, αμα εἰ καὶ αὐ ν ἐπι πλησμονὴ γουν γίγνοιτο τηεσυνουσίας καὶ διαπαίοιντο καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα τρέποιντο καὶ του αλλου βίου ἐπιμελοῖντο Ἀστε δὴ υν ἐκ τόσου ἔρως ἔμφυτος αλλήλων τοις ἀνθρώποις κά της αρχαί φυσεως συναγωγευς καὶ ἐπινιρῶν ποιησαι ν ἐκ δυοῖν καὶ ἰάσασθαι προ νύσιν την ἀνθρωπίνην ἔκαστος - ημῶν ἐστὶν ἀνθρώπου ξύμβολον - τετμημένος σπεραὶ ψῆτται, ἐξ M Mo. ζητεῖ δὴ ἀεὶ τ αυτου ἔκαστος

ρέμβολον. σοι μὲν - των ανδρῶν του - ἡ τμῆμα εἰσιν, ora τότε ἀνδρόγυνον ἐκαλεῖτο, φιλογέναικές εἰσὶ καὶ ι πολλοὶ τῶν μοιχῶν ἐκ τούτου του γένους γεγόνασι, καὶ σαι - γυναῖκες φιλανδροί τε καὶ μωχεέτριαι, ἐκτ του του γένους γίγνονται. σαι δὲ τῶν γυναικῶν γυναικος τμῆμά εἰσιν, - πάνυ ανται τοι ἀνδράσι τον νοιν προσέχουσιν, αλλὰ μῶλλον προ τὰς γυναῖκας τετραμ-

236쪽

μέναι εἰσί, καὶ α λαιωστριαι ἐκ τούτου - γένους γίγνονται. σοι δὲ αὐήενος τμῆμά εἰσι τα ἐῆεν διώ--ωσι, καὶ τέως μὲν - παῖδες σιν, τε τε Ii -τατον αὐῆενος, φιλουσι του ανδρας καὶ χαίρουσι συγκατα-- σα κείμενοι καὶ συμπεπλεγμένοι τοῖς ἀνδράσι, καί εἰοιν--οι βέλτιστοι των παίδων κά μειρακίων, τε ἀνδρειότατοιοντες φυσει νασὶ δὲ δη τινες αυτους ἀναισχύντους εἶναι,

ψευδόμενοι Ου γαρ π ἀναισχυντίας τουτ δρῶσιν ἀα- θάήήσους καὶ ἀνδρίας καὶ ἀή.ενωπίας το μοιον αυτοῖς ἀσπαζόμενοι μέγα δὲ τεκμήριοπι καὶ γὰρ τελεωθέντες μόνοι ἀποβαίνουσιν εἰς τὰ πολιτικὰ ανδρες οἱ τομουτοι ἐπειδὰν δὲ ἀνδρωθῶσι, παιδεραστωσι καὶ προς γάμους καὶ παιδοστομα - προσθουσι τον - φέσει, ἀλλὰ πο - νόμου ἀναγκάζονται ἀλλ' ἐξαρκεῖ αὐτοῖς με ἀλλήλων καταζῆν ἀγάμου. πάντως μὲν ον το - ουτος παιδεραστής τε καὶ φιλεραστης γίγνεται, ἀεὶ τορυγγενὲς ἀσπαζόμενος. ταν μὲν ον καὶ αυτ ἐκείνφἐντέτη τω κυτο ημίσει καὶ ο παιδεραστὴς καὶ αλλος πῶς, τότε καὶ θαυμαστὰ ἐκπλήττωνται puis τε καὶ οἰκειώτητι καὶ ραντι, - ἐθέλοντες, ἁ ἔπος εἰπεῖν, ωρίζεσθαι αλλήλων ovδὲ σμικρὸν χρόνον. καὶ ο διατελουντες μεταλλήλων δια βίου οντο εἰσιν, ξ οδ ει ἔχοιεν εἰπεῖν τι βούλονται σφίσι παρ ἁ λων γίγνεσθαι -δὲ γὰρ ανδόξειε του εἶναι -- ἀφροδισίων συνουσία, ἁ αρατ-του ἔνεκα ἔτερος ὲτέρω χαίρει ξυνῶν Ουτως ἐπὶ μεγά

δήλη ἐστίν, - δύναται εἰπεῖν, αλλὰ μαντεύεται- μώλεται, καὶ αἰνίττεται. καὶ εὐαυτοῖς ἐν τω - κατακειμένοις ἐπιστὰ Ο Ηφαιστος, θων τὰ Οργανα, ἔροιτο ἱἔσθ' δ βουλωθε, ω ανθρωποι, ἡμῖν παρ' αλλήλων γενέσθαι καὶ εἰ ἀπογυντας αυτως πάλιν ἔροιτο υρά γε τοὐδε ἐπιθυμεῖτε, ἐν β αυτ γενέσθαι o τι μάλιστα ἀλλήλοις, -- καὶ νειτα καὶ ἡμέραν μὴ ἀπολείπεσθαι ἀLλη-

237쪽

y μως ἡμῖν γεμῶν καὶ στρατηγός. ψ μηδεὶς ἐναντίαπφαττέτω ' πράττει δ' ἐναντία, στις θεοῖς ἀπεχθάνεται. φίλοι γαρ γενόμενοι καὶ διαλλαγέντες φθεφ ἐξευρήσομέντε κώ ἐντευξόμεθα τοῖς παιδικοῖς τοις μετέροις αντων, των νυν λέγοι ποιοῖσι 'ista μή μοι πολάβη ' τε μαχος κω δῶν ὁ λόγον, ως Παυσανίαν καὶ Ἀγάθωνα λέγω Bως μὲν γὰρ καὶ Ουτοι ἡτων τυγχάνουσιν οντες

ἔγωγε καθ' πάντων και ανδρων κω γυναικῶν, τι --sαν μῶν τὸ γένος -δαιμον γένοιτο, εἰ ἐκτελέσαιμεν ιν ἔρωτα καὶ των πιαδικῶν τῶν αντο ἔκαστος τύχοι εἰς τὴν ἀρχαίαν ἀπελθών φώσιν. εἰ δὲ τοντο αριστον, ἀναγκαῖον καὶ τῶν νυν παρόντων τὸ τομου λυσάτω αριστον εἶναι.

238쪽

τουτο ν ἐστὶ παιδικῶν τυχειν κατὰ νουν αυτ πεφυκότων. - δη τι αἴτιον ab ἡμποῶντες δικαίως αν μνοῖμεν Εραπα, ο ἐν β παρόντι μας πλειστα νίνησιν εἰς το οἰκεῖον αγων, καὶ εἰς το ἔπεα ἐλπίδας πίστας παρέχεται, μῶν παρεχομένων προς θεοις ευσέβειαν, καταστήσας μῶς εἰς τὴν ἀρχαίαν φύσιν καὶ ἰασάμενος μαχαρίους καὶ δαίμονας ποιῆσαι.

m ωτος, ἔφη, ω Ἐρυξίμαχε, ἐμος λόγος ἐστι περὶ Ἐρωτος, ἀλλοῖος - σός. σπερ ον ἐδεήθην σου, μὴ

κωμφδήσης αυτόν, να καὶ των λοιπῶν μέσωμεν τί

ἔκαστος ἐρεῖ, μῶλον δὲ τί Hάτερος γάθων γὰρ και κράτης λοιποί. υλλα πείσομαί σοι, ἔφη φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον και

κράτει τε καὶ γάθωνι δεινοῖς Ουσι περὶ τα ἐρωτικά,

πάνυ αν ἐφοβοώμην, μὴ ἀπορήσωσι λόγων διὰ τι

καὶ παντοδαπὰ εἰρησθαι νον δὲ ο- θαήkῶ. δν-- ρεδεοκράτη εἰπεῖν καλῶς γὰρ -τὸς ηγώνισαι, ω Ἐρορμμαχε. εἰ δὲ γένοι Ου νυν ἐγώ εἰμι, μαλλον δὲ ι σως ἔσομαι, ἐπειδὰν καὶ γάθων εἴπη, ε καὶ μάλ' αν φοβοῖο καὶ ἐν παντὶ ε ς, σπερ ἐγ νυν Φαρμάττειν μωλει με, ω Σώκρατες, εἰπεῖν τὸν Ἀγάθωνα, να ροβηθῶ δια τὸ Ιεσθαι τι θέαπρον προσδοκία, πάλην ἔχειν ς ε ἐρουντος ἐμου. Ἐπιλήσμων μέν αν εἴην, ω Ἀγάθων, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, εἰ ἰδῶ ν την σὴν ἀνδρίαν καὶ μεγαλοφροσμην ἀναβαίνοντος ἐπὶ τι ὁ φαντα μετα τῶν υποκριτῶν καὶ βλεψαντος ἐναντία τοσουτω θεάτρω, μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτο λόγους, καὶ Οὐδ' ὁπωστι νἐκπλαγέντος, νυν οἰηθείην σε θορυβη σεψαι λεκα μῶν m. δεί λόγων ἀνθρώπων. δε, ω Σώκρατες αδν Ἀγάθωνα φάναι, o δη ποώ με Οὐτω θεάτρου μεστὸν πεῖ, στεκαὶ ἀγνοεῖν τι συν ἔχοντι λίγοι ἔμφρονες πολλῶν αφρύνων φοβερώτεροι. v μέντ αν καλῶς ποιοίην, φά-

239쪽

ναι τὸν Σωκράτη, ω Ἀγάθων, πεώ σου τι ιν ανγια- δοξάζων αλλ' - Οἶδα τι ει τισιν ἐντυχοις Ους γοωσοφοώς, μῶλλον απιαντῶν φροντίζοις των πολλῶν. αλλὰ μὴ υνοντο ημεῖς μεν ἡμεῖς - γαρ καὶ ἐκω παρημεν καὶ με των πολλῶν. εἰ δὲ λλοις ἐντυνις σοφοῖς, τάχ'

πῶς λέγεις Ἀληθη λέγεις, φάναι. οὐ δὲ OLMM

Φαῖδρον ἔφη πολαβόντα εἰπεῖν ' φίλε Ἀγάθων, ἐὰν

ἀποκρίν Σωκράτει, οδὲ ἔτι διοίσει - Ἀπηos των ἐνθάδε τιουν γίγνεσθαι, ἐὰν μόνον lay τ διαλέγηται, ἄλλως τε καὶ καλῶ. ἐν δὲ δέω - - ω Σωκράτους διαλεγομένου, ἀναγκαῖον δέ μοι ἐπιμεληθῆναι ov ω- μέ- τω Ἐρωτι καὶ ἀποδέξασθαι παρ νὸς ἄστ- μῶντο λόγον ἀποδους συν-ατερος - θε -τως η διαλεγέσθω. υλλα καλῶς λέγεις, ω Φαωρε, φάναι τινυγάθωνα, καὶ Ουδέν με κωλέει λέγειν Σωκράτει γὰρ καὶ αυθις ἔσται πολλάκις διαλέγωθαι.

Ἐν δὲ δ μώλομαι πρῶτον μὲν εἰπεῖν - χρή με οεἰπεῖν, ἔπειτα εἰπεῖν δοκοουσι γάρ μοι πάντες οἱ πρεσθεν εἰρηκότες o τον θειν ἐγκωμιάζειν, ἀλλα τους ἀνθρώπους ευδαιμονίζειν τῶν ἀγαθῶν ων ὀ θεος αυτοὶ αἴτιος ὁποιος δέ τις αυτις ων ταυτα ἐδωρήσατο, οὐδεὶς ψηκε -- εἷς δὲ τρόπος ὀρθὸς παντος ἐπαίνου περὶ παντός, λόγω διελθειν oti oῖων αἴτιος ἄν τυγχάνει περὶ ovis ὀ λόγος 33. υτ δη τον Ἐρωτα καὶ μὰ δίκαιον ἐπαινέσαι πρῶτον αυτιν Α ἐστιν, ἔπειτα τὰς δόσεις. Φημὶ - θῶ πάντων θεῶν εοδαιμόνων ντων Ἐρωτα, εἰ θέμισκαὶ ἀνεμέσητον εἰπεῖν, ευδαιμονέστατον εἶναι αυτῶν, κάλλιστον - καὶ ἄριστον ἔστι δὲ κάλλιστος ἄν τοιόσδε. πρῶτον μὲν νεώταπος θεῶν, ω Φαῖδρε. ρογα δε τεκμήριον φλεν αὐτὸ ς παρέχεται, φλγων πῆ τὸ κῆρας,

240쪽

ἐπεται. o δη πέφυκεν Ἐρως ματεῖν καὶ υε ἐντδ πολ- λου πλησιάζειν μετὰ δὲ νέων ἀεὶ ξυνεστι τε καὶ ἔστιπι'. agis . --ο γαρ παλαιὸς λόγος - ἔχει, ώς μοι- μοι ἀει πελά- 'A M. ins βα ζει se δὲ Φαίδρ πολλα αλλα μολπων τουτο ἡ Ομολογῶ, ς Ἐρως μόνου καὶ γαπετο αρχαιότερός ἐστιν, ἀλλα φημὶ νεώτατον αυτὸν εἶναι θεῶν καὶ ἀει νέον, τα δὲ παλαιὰ πράγματα, περὶ θεους α σαδος καὶ Παρμενίδης λέγουσιν, νάγκη καὶ ov Ερωτι γεγονέναι, εἰ ἐκεῖνοι

ἀληθῆ ἔλεγον ου γὰρ αν ἐκτομαὶ ουδὲ δεσμοὶ ἀλλήλων

ἐγίγνοντο καὶ ὐλα πολλὰ καὶ βίαια, εἰ χρως ἐν αυτοῖς ην, ἀλλὰ φιλία και εἰρήνη, ωσπερ νυν, ἐξ v Ἐρως των θεῶν βασιλεύει. mo μὲν - ἐστί, πρὸς δὲ τ νέωαπαλός ποιητο δ' ἔστιν ἐνδεὴς οἷος ηὐχμηρος, προς το ἐπιδεῖξαι θεοὐ μαλότητα. 'Oμηρος γαρ υτην θεόν

τέ φησιν εἶναι καὶ ἁπαλήν ' ovs os πόδας αυτῆς απα- λους εἶναι, λέγων προ- της μένθ' απαλοι πόδες - γαρ ἐς ἀδεος

πίλναται, Hae αρα η γε κατ' ἀνδρῶν κράατα βαίνει. καλῶ ουν δοκεῖ μοι τεκμηρι την ἁπαλότητα ἀποφαίνειν,οτι υ ἐπὶ κ μ βαίνει ἀκ ἐπὶ μαλθακos. φ αὐαφδη καὶ μεῖς χρησώμεθα τεκμηρί περὶ Ἐρωτα τι πα-λός. o γαρ ἐπὶ γης βαίνει ovδ' ἐπὶ κρανίων, α ἐστιν ovπάνυ μαλακά, ἀλλ' ἐν τοις μαλακωτάτοις τῶν οντων καὶ βαίνει καὶ οἰκεῖ ἐν γαρ θεσι και ψυχαῖς θεῶν καὶ ἀνθρώπων την ικησιν δρυται, καὶ Ουκ αὐὲξῆς ἐν πάσαις ταῖς ψυχαῖς, ἀλλ' γινι ἀν σκληρον ἡθος ἐχ ση Don ἀπέρχεται, ἡ δ' αν μαλακόν, Οἰκίζεται ἁπτόμενον ουν ἀεὶ καὶ ποσὶ καὶ πάντη ἐν μαλακωτάτοις τῶν μαλακωτάτων, ἁπαλώτατον ἀνάγκη εἶναι μάτατος l μὲν δ' ἐστιγιν καὶ ἁπαλώτατος, προ δε τούτοις γρὸς το εἶδος ου γαραν ias τ ην πάντη περιπτύσσεσθαι Ουδε δια πάσης φυ- βω- - . s. χῆς καὶ εἰσιῶν το ποῶτον λανθάνειν καὶ ἐξιών, εἰ σκληρος

ην. συμμέτρου δε καὶ γρας ἰδέας μέγα τεκμήριον χ