Platonis Opera omnia

571쪽

τα ἐπιτήδεια, ἀντὶ ταύτης ἀλλοατόμενοι, ἄσπερ μεῖς

ἀντὶ του χρυσίου καὶ ἀργυρίου. Φημί. ἡκουν εἴπερ τουτω ἐκπορίζονται οἷς προ τον βίον χρῶνται, καν αυτὸ χρήσιμον εἴη προς τι βίον καὶ γαρ ἀργύριον τούτου ἔνεκα rρήσιμον ἔφαμεν εἶναι, τι AG ημεν αυτω τἀναγκαῖα δ το σῶμα ἐκπορίζεσθαι. υτως, ἔφη. -ουν

εἴπερ αυται α ἐπιστῆμαι των χρησίμων προς τουτο, φαίνονται μῖν αἱ ἐπιστημα χρήματα ουσαι δια την αυ- τὴν αἰτίαν δι ηνπερ το χρυσίον τε καὶ το ἀργυριον. δῆλον δε τι καὶ οἱ ταύτας κεκτημένοι πλουσιωτεροι.

oλίγον δὲ πρότερον ουτω χαλεπῶς ἀπεδεχδμεθα τον λόγον, εἰ oveo πλουσιώτατοι ἀναγκαῖον δ' αν εἴη καὶ ἐκ του νυν μολογημένον τουτ ρυμβαίνειν, ἐνίοτε του ἐπιστη- μονεστέρους πλουσιωτέρους εἶναι εἰ γαρ τις μῶς ἔροιτο, αρα παντὶ ἀνθρώπ Οἰόμψα χρήσιμον εἶναι ειπον, αραφαίης ν η τοι μὲν ἐπιστήμοσιν πως δεῖ Iππω χρῆσθαι χρήσιμος - εἴη τοι ἀνεπιστήμοσι ν υ Φαίηναν. Ovκουν, ἔφην, κατὰ τον αντον λόγον ουδὲ φάρμακον παντὶ ἀνθρώπ χρήσιμον εἶναι, ἀλλὰ τομ οστις τυγχάνει εἰδῶς ως δει χρήσασθαι -τω Φημί. Ουκοῶν

καὶ ταλα πάντα μοίως Ἀοικεν χρυσίον αρα καὶ ρ- νωριον καὶ ταλλα τὰ δοκουντα χρήματα εἶναι osτω αν μονω χρήσιμα εχ οστις intά- ἐπιστάμενος ως χρηστέον αὐτοῖς Ουτως Οὐκουν πρότερον ἐδόκει του καλ- κἀγαθου ἀνθρώπου εἶναι εἰδέναι - τε καιοπως τούτων ἐκάστοις χρηστέον ἐστίν; Φημί. οις αρακαλοῖς καγαθοῖς των ἀνθρωπων, τούτοις - μένοις καὶ χρήσιμα ταπτ εχ εἴπερ γε υτοι ἐπιστήμονες ως χρηστεον εἰ δὲ τούτοις μόνοις χρήσιμον, τούτοις αν μόνοις καὶ χρήματα εἶναι ταυτα φαίνοιτο ἀτάρ, ως ἔοικε, καὶ - ἀνεπιστήμονα ἱππικῆς, κεκτημένον δὲ ππους, o τυγχάνονσιν αντ- αχρειοι οντες, et τις OMO ὲππικον

573쪽

αυτις πρὸς σωμα μέλλοι χρῆμαι, α αν τι προσδέοιτο χρυσίου η ἀργυρίου λλου τοv, os ταλα ποριεῖται γε δη πάρχοις Ου ἐμοιγε δοκει. Ovκειν φαίνοιτο αν μῖν ἔστιν τε ανθρωπος έδενος τούτων δεόμπος προς την του σωματος χρείαν Ου γάρ. Ουκοῶν εἰ ταυτα ρεῖα φαίνοιτο πρὸς ταώτην την ἐργασίαν, vκ αν ποτε

πάλιν δέοι χρήσιμα φανηναι; πέκειτο γαρ μη οἷόν τε εἶναι πρδ την ἡτὴν ἐργασίαν τοτὲ μ ν χρησιμα, τοτὲ δὲ mi ρεῖα εἶναι Ἀλλ' υτω γ' αν, ἔφη, ὁ ἀτος λόγος σοὶ καὶ ἐμοὶ γίγνοιτο ' εἰ γάρ ποτε αὐτα χρήσφα γίγνοιτο

νυν δὲ προς τινας ἐργασίας πραγμάτων μοχ ρῶν, τὰς δὲ χρηστῶν. φωγ' ἀν φαίην υρ - οἷδν τε μομφρον τι πρῶγμα πρις ἀγαθοῶ τινος ἐργασίαν χρήσιμον εἶναι ou ἔμοιγε φαίνεται Ἀγαθὰ δὲ πράγματα αραν ταυτα φαίημεν εἶναι, α δ ἀρετῆν ανθρωπος πράττεις Φημι - - οἷον τε ανθρωπον μαθεῖν τι τοέτων,

ὁσα δια λόγου διδάσκεται, εἰ παντάπασιν ἀπεστερημένος ε' το ἀκουειν, λωρον τιν4ς Μα ι - ἔμοιγε δ κει Οὐκοὐ των χρησίμων φαίνοιτο αν μῖν προς ἀρε- ν το ἀκούειν, εἴπερ διδακτός γε 4 ἀρετ τω κουειν καὶ αυτ καταχρώμεθα προς τὰς μαθησεις Φαίνεται. ωκοον εἴπερ ἡ ἰατρικη ota ἐστὶ τον νοσοὐντα παύειν, φαίνοιτο αν μῖν ἐνίοτε καὶ η ἰατρικη των χρησίμωνουσα προς την ἀρετήν, εἴπερ δια της ἰατρικῆς το ἀκουειν πορισθείη καὶ Ουδέν γε κωλύει. ρ' υν πάλιν καὶ εἰ τὴν ἰατρικην ἀντὶ χρημάτων πορισαίμεθα, φαίνοιτο ανημῖν και τα χρηματα χρήσ- οντα προς ἀρετήν Καὶ γὰρ ἔστιν, ἔφη, τουτό γε Οὐκοῶν πάλιν μοίως καὶ δι υτ a:ρηματα πορισαίμεθα Παντάπασι μεν υν πάντα.

υρ' - αν σοι δοκε ανθρωπος π μοχθηρῶν τε καιαῖσπῶν πραγμάτων ἀρχώριον αὐτω πορίσασθαι, ἀνθ'

οτο τὴν ἰατρικην ἐπιστήμην κτήσαιτο ἡ ἡναιτο--ἡ-

574쪽

ειν, ἐκ - μὴ Io τε; λδ αυτ ἐκείνω καταχρῆσθαι προς ἀρετὴν Ἀτερ' ἄττα των τοιούτων Πάνυ μὲν Ουν ἔμοιγε δοκεῖ. Aos - αν το γε μοχ ρον χρήσιμονα εχ πρις ἀρετήν ω γάρ. - - ἀναγκαῖόν ἐστι,

δι- αν ἐκπορισαίμεθα τὰ πρις ἔκαστα χρήσιμα, καὶ ταυτα προς τὰ αυτὰ χρήσ*α εἶναι φαίνοιτο γαρ αν ἐνίοτε μοrφηρὰ πράγματα προς παθόν τι χρησιμον εἶναι irae δε seuo καὶ ἐπὶ τούτου - φανερὰ γένοιτο. ει περ γὰρ αὐτα χρησιμά ἐστι προς ἔκαστα, ων νευ υκ αν γένοιτο, εἰ μη αὐτα προυπάρχοι, φέρε, πῶς αν τὰ τοιαῖτα φησαις αρ' οἷόν τε ἀμαθίαν προς ἐπιστήμην χρήσιμον Πναι η νόσον προς γίειαν η κααίαν προς

ἀρετήν; π αν ἔγωγε φαίην καὶ μην τόδε γ' αν ὁμολογησαιμεν ἀδένατον εἶναι, ἐπιστήμην ἐγγενέσθαι τρομη ἀμαθία πρότερον πάρξαι, και γίειαν, τ μὴ νόσος, -δε ἀρετήν, - μη κακια. Ἐφη γὰρ -- ως ἐμοὶ δοκεῖ. v αν αρα φαίνοιτο ἀναγκαῖον εἶναι,οσων νευ μη οἷον τε γίγνεσθαι, αὐτα καὶ χρήσιμα εἶναι πρὸς Οὐτο φαίνοιτο γὰρ αν ἡμῖν - ια θία προς ἐπιστήμην χρήσιμος ουσα, καὶ ἡ νόσος προς ἡγέειαν, καὶ κακία προς ἀρετήν Σφόδρα δυσπίστως εἶχε και προς τοώτους τους λόγους, εἰ, πάντα ταυτα ρήματα ἔσται. καταμαθὰν δ αυτὀν θῶ τι tio ε' πεῖσαι, περ αντ λεγόμενον λίθον μνῆσαι, 'Aia τούτους μεν του λόγους, ην δ' ἐγω, ἐάσωμεν χαίρειν, ἐπειδήπερ υ δυνατοί ἐσμεν ὁμολογῆσαι πότερον ταὐτὰ χρήσιμά τ ἐστι καὶ

et ρηματα η οὐ ' ἐκείνου δε πέρι πῶς αν φαίημεν πότερον ν ευδαιμονέστερόν τε καὶ βελτίω γησαίμεθα εἶναιανθρωπον ' εἰ ως πλείστων δέοιτο πρὸς το σῶμά τε καὶ την δίαιταν ἐπιτηδείων, η εἰ, ἐλαχίστων τε καὶ φαυλοτάτων μάλιστα δ' αν σως καὶ τοὐτο δε θεωρηθείη, ε τις αυτὸν προς αυτιν τον ανθρωπον παραβάλλων --ποιτο ποτέρα τῶν ἔξεων βελτίων, πότερον ταν τώπ

575쪽

νοσῶν Ἀταν γιαένων Ἀλλα -τό γ', ἔφη, ου πολλῆς τινος της σκέψεως δεῖται Ἱσως γάρ, ην δ' ἐγω, παντὶ ἀνθρώπ εὐποοον γνῶναι τε ἡ του ἡνιαίνοντος ἔξιε

κρείττων ἐστὶ της του κάμνοντος τί δαί ποτέρως τυγχάνομεν πλειόνων τε καὶ ἄλλον παντοδαπῶν δεόμποις οταν κάμνωμεν η ταν γιαίνωμεν; οταν κάμνωμεν. χτα αρα αυτοὶ αυτῶν τυγχάνωμεν φαυλότατα διακει- μενοι, τότε σφόδρα τε καὶ πλείστων, τα προς ήδονὰς τὰς δια του σωματος, ἐν ἐπιθυμίαις τε καὶ δεησεσίν ἐσμεν; Ουτως. -οὐ κατα τον αντον λόγον σπερ αυτὲς -του τότε φαίνεται βέλτιστα ἔχων, ταν ἐλαχίστων των τοιοώτων δέηται, υτω πάλιν καὶ δυοῖν οντοιν, εἰ ὁ μὲν

τυγrάνοι σφόδρα τε καὶ πολλῶν ἐν ἐπιθυμία τε καὶ δεφσει ν, ὁ δὲ λέγων τε καὶ συχως; oso τὰ τοιάδε οσο των ἀνθρώπων τυγχάνουσι κυβευταὶ οντες, οἱ δὲ Οἰνεφλογες, ἔτεροι δὲ γαστρίμαργοι - παντα γαρ αὐταουδεν ἔτερον τοπάνει - η ἐπι μίαι Σφόδρα γε.A ν ἐπι μία πασαι -δεν ἔτερον ' ἔνδειαί τινων. o ουν πλεῖστα τουτων πεπονθότες ανθρωποι ἐν μοχθηροτέρα ἔξει εἰσὶ των μηδεν η ς ἐλάχιστα τοιαυτα πεπονθότων. Πάνυ μὲν ουν ἔγωγε καὶ σφόδρα μοχθηροις τοὐς τοιούτους πολαμβάνω εἶναι καὶ σω αν μαλλον τοκέτους, τοσούτφ καὶ μοχ ροτερους. οὐκἀν δοκεῖ ημῖν ora οἷδ τε ρήσιμα εἶναι αὐτα πρὸς osτο, εἰ μητυγχάνοιμεν καὶ δεόμενοι τούτων πρὁ τοῆτο Φημί. Ἀναγκαῖον αρα, εἴπερ μέλλει μῖν ρήσιμα εἶναι ταυταπρις τὰς οὐ σώματος θεραπεία των ἐνδειῶν, αμα καὶ δεῖσθαι μῶς τούτων πρις οὐτο Ἐμοιγε δοκεῖ ova

οὐν τω τοπάνει πλεῖστα χρήσιμα οντα προς τοπιο,ουτος ἄν φαίνοιτο καὶ πλείστων δεόμενος προς τοπτο,

εἴπερ ανάγκη των χρησίμων πάντων προσδεῖσθαι. Eμοιγε δοκεῖ υτ φαίνεσθαι λαγκαῖον αρα φαίνεται κατά γε τοὐτον τι λόγον, οἷς τυγχάνει πολλὰ χρήματα οντα,

576쪽

τούτοις καὶ πολλων δεῖσθαι - προ την του σώματος θεραπείαν ἐπιτηδείωW τὰ γαρ προς τουτο χρησφα οντα reηματα ἐφαίνετο. στε ἐξ ἀνάγκης αν μῖν φαινοιντο οἱ πλουσιωτατοι - ρότατα διαπείμενοι, εἴπερ γε μαὶ πλείστων τοιοώτων ἐνδεεῖς -τες.

579쪽

κλειτοφῶντα ὁ Ἀριστωνυμο τις μῖν διηγεῖτο μαντος, τι Λυσία διαλεγόμενος τας μὲν μετὰ Σωκράτον διατριβὰν φέγοι, την Θρα μάχου δὲ ξυνουσίαν

υπερεπαινοῖ.

ET 'Uστις, ω Σωκρατες, ου ὀρθῶς ἀπεμνημονευέ σοι τοὐς ἐμοὶ περὶ σου γενομενοος λόγους προ --σωπι τα μὲν γαρ ἔγωγε - ἐπi νουν σε, τα δὲ καὶ ἐπη- νοον ἐπεὶ δὲ δῆλος εἶ μεμφόμενος μεν μοι, προσποιού-.μενος δὲ μηδεν φροντίζειν, δι- αν σοι διεξελ φιαυτους -τός, ἐπειδη καὶ μόνω τυγχάνομεν οντε, ναηττόν με γῆ πρις σε φαύλως ἔχειν νυν γαρ σως ὀρθῶς ἀκήκοας, στε φαίνει προς ἐμὲ ἔχειν τραχυτερως του δέοντος. εἰ δε μοι δίδως παμησίαν, διστ α δεξαίμην σιος ἐθέλω λέγειν. ΣΩ. Ἀλλ' αἰαρον μην οὐ γε φελεῖν με l προθυμο- μέν- η πομένειν δῆλον γὰρ ως γνους οπι χείρων εἰμὶ καὶ βελτίων, τὰ μεν ἀσκήσω καὶ διωξομαι, τα δὲ φευξομαι κατὰ κράτος. EL κούοις - πιῶ γάρ, ω Σωκρατες, σοὶ σπιγιγνόμενος πολλάκις ἐξεπληττὁμην δε-ων, καί μοι ἐδόκεις παρὰ τους αλλους ἀνθρώπους κάλλιστα λέγειν,οπότε ἐπιτιμων τοις ἀνθρώποις, σπερ ἐπὶ μηχανης τραγικῆς θεός, μνεις λέγων Ποῖ φέρεσθε, νθρωποι,

καὶ γνοεῖτε υδεν των δεόντων πράττοντες, λινε χρημάτων μεν πέρι την πλαν σπουδὴν ἔχετε, Ῥπως vis

580쪽

ἔσται, των δ' υἱέων si ταυτα παραδώσετε, πως dπιστήσονται a ρησθαι δικαίως τούτοις, ἀμελῶτε, κά ουτε διδασκάλους αυτοῖς ευρίσκετε της δικαιοσυνης, εἴπερ μαθητόν εἰ δὲ μελετητόν τε καὶ ἀσκητόν, οῖτινες ἐξασκησουσι καὶ ἐκμελετήσουσιν ἱκάνῶς οὐδε γ' ἔτι πρότερον μὰς αυτους λως ἐθεραπευσατε, ἀλλ' ὁρῶντες γράμματα καὶ μουσικὴν καὶ γυμναστικὴν μας τε αυτους καὶ τους παῖδας μῶν ἱκανῶς μεμα κότας, α δ παιδείαν αρετης εἶναι τελέαν γησθε, καπειτα ουδὲ, ττον κακους γιγνομένους περὶ τὰ χρήματα, πῶς - καταφρονεῖτε της νυν παιδεύσεως οὐδὲ ζητεῖτε λινες μὰ παύσουσι ταυτης της ἀμουσίας καί τοι δια γε ταύτην την πλημμέλειαν

καὶ ἐαθυμίαν, αλλ' ο δι την ἐν ποδὶ προς την Ἀραν ἀμετρίαν καὶ δελφος ἀδελφ καὶ πόλεις πόλεσιν

ἀμέτρως καὶ ἀναρμόστως προσφερομεναι στασιάζουσι και πολεμουντες τὰ ἔσχαYα δρῶσι καὶ πάσχουσιν. ἡμεῖς δεφατε - δι ἀπαιδευσίαν ουδὲ δ αγνοιαν, ἀλλ' ἐκόντας τοὐς αδίκους αδίκους εἶναι. διν δ' αὐτολμει λέγειν ως αἰσχρι καὶ θεομισες Ἀδικία πῶς υ δη τις τό γε τοιουτον κα ν κῶν αἱροῖ αν ηττων ο αν η, φατέ, τῶν δονῶν ονκονῶν καὶ - ἀκουσιον, εἴπερ τονικαν κουσιον; στε ἐκ παντὸς τρόπου τε γε ἀδικεῖν ἀκουσιον λόγος αἱρεῖ, καὶ δεῖν ἐπιμέλειαν της νυν πλείω ποιεῖσθαι πάντ ανδρα ἰδία θ' αμα καὶ δημοσία ξομπάσας τὰς πόλεις. αυτ υν, ω Σωκρατες, Φῶ ταπακούω οὐ θαμὰ λέγοντος, καὶ μάλα γαμαι καὶ -- μαστῶς ως ἐπαινῶ καὶ πόταν - φης ὁ ἐφεξης ἡτφ,

τοὐς ἀσκοῶντας μὲν τὰ σώματα, της δε φυχῆς με -

κότας ἔτερόν τι πράττειν τοιουτον του με αρξοντος

ἀμελεῖν, περὶ δὲ τ ἀρξόμενον ἐσπουδακέναι καὶ ταν λέγης ς τω τις - ἐπίσταπαι χρῆσθαι, κρεῖττον ἐαν τὴν τούτου χρῆσιν εἰ δη τις η ἐπίσταται ὀφθαλμοῖς rρῆσθαι μηδὲ σὲ μηδὲ ἐώμπαντι τω σώματι, ἡτω μήτε