Platonis Opera omnia

551쪽

σθαι τυχεῖν ἔ

552쪽

πράττεσθαι τῆ πόλεις αλλ' ἐδοκειτέ μοι την μέραν ληντῆν χθὲς αυτοσχεδιάζοντε καὶ διαμανυ μενοι καρῆσθαι περὶ - ηπίστασθε, ἀμελήσαντες μα--ειν, a τε αποντες της πόλεως πώ - μετὰ et των ἴσως ν δωφαίης ταυτα ἐμοί τε εἶναι πεπαιγμένα προς σέ, το διαλεχθῆναι μόνον εῖνεκα - τε si ἐσπο--μένως ἀποδεδεῖχθαι ἀλλα τουτ γε πρbς ιός, ω Σίσυφε, σκόπει νυν σπονδῆ εἰ δοθείη το βουλωσασθαι τι εἶναι Mia μηωσπερ νον υδὲν ἐξευρίσν-ται ἀλλοῖον η περ ἐπιστημητε καὶ εἰκασία καὶ σχεδιασμός, νομοι σεμνοτερ μόνον κεrρημένον ἡτα αλ δ' -δενι αρ' ἄν odi αὐτ διενεγκεῖν τι - ος έρων πρις τ ευ βουλεύεσθαί τε καὶεψostam εἶναι, σπερ καὶ ἐν ταῖς αλλα ἐπιστήμαις ἁπάσαις διαφέρουσιν ἔτεροι ρων, τέκτονες τεκτόνων ἰαπροί τε ἰαπρῶν αὐληταί τε αυλητων; ι τε αλλοι δημε--πο απαντες, αυτοί τε απτων διαφέρουσιν; σπερ καὶ τοι si ἐν ταέται ταῖς τέχναις, ---καὶ ἐν φ --λλεσθαι oli αν τι διενεγκεῖν -- ωρων; Σ1 Ἐγωγε. . Εἰπὲ δη μοι sis παντες or τε ε μωλεώμενοι και ι κακῶς περὶ μελλόντων τινῶν ἔσεσθαι βουλεύονται; ΣΙ Πάνυ γε. Au τι υν η τὰ μέλλοντα οπω ἐστιν;

557쪽

' πιχάνομεν πιριπατουντες ἐν π στο του Λιος ἐλευθερίου ἐγω τε καὶ Ἐρωξως ὁ Στειριεος εῖτα προ ηλθέτην μῖν Κριτίας τε καὶ Ἐρασίστρατος ὁ Φαίακος eo 'μασωτρει- ἀδελφιδους ἐτυγχανε δὲ τότε νεωστὶ παρὰ ἀπὸ Σικελίας καὶ των τοπων τουτων ὁ Ἐρασίστρατος προσεψῶν δ' ἔφη, χαῖρε - κραπες καὶ συ γε, ην δ' 6 ἡ τί γαρ καινόν τι απ. Σικελίας ἔχεις λέγεινημῖν; καὶ πάνυ ἀλλα βουλεσθ', ἔφη, πρωτον καθιζώμεθα κεκμ φκα γαρ χθὲς βαδίσας Μεγαρόθεν. Πάνυ γ', εἰ δοκει. ι Ουν, ἔφη, βουλεσθε πρῶτον ἀκουειν των ἐκεῖ πότερον περὶ πτῶν ἐκεινων ο τι πράττουσιν, οπως πρ4 την πόλιν ἔχουσι την μετέραν ἐκεινοι γὰρ ἐμοὶ δοκουσι πεπονθέναι πρ4 ημῶς οἷόνπερ οἱ σφηκες. καὶ γὰρ τοὐτους ἐάν τις κατὰ σμικρὸν ἐρεθίζων ὁπόση, α Iοι γιγνονται , ως τις - ἡ ἐπ-μενος παποιδιξέλη. -τως υν καὶ οἱ Συρακόσιοι, εἰ μη τις ἔργον ποιησάμενος σφόδρα μεγάλεστό- ξει ἐκεῖσε, - ἔστινοπως ἐκείνη πόλις ἔσται ποτὲ μῖν ἡππειρία - δὲ των μνκρῶν τούτων α μἄλλον ὀργίζοιντο, ovτως ς ἄν μάλιστα χαλεπώτατοι εἴησαν πεπόμφασι δὲ καὶ νυν ἀρημῶς πρέσβεις ώς μὲν μοὶ δοκεῖ, βουλόμενοι τι ἐξαπατησαι τὴν πόλιν Μεταξι δὲ μῶν διαλεγομένων ἐτυ,-την o Συρακόσιοι πρέσβεις παριόντες. εἶπεν Ουν ὁ Ἐρασιστρατος, δείξας εἰς τον ἔνα τῶν πρέσβεων, ουτοσὶ μέντοι, ἔφη, ω Σώκρατες, πλουσιώτατός ἐστι τῶν Σιγε

558쪽

λιωτῶν καὶ λαλιωτων πως ae οὐχί, ἔφη γε πάρχειν τε φθονος ουτως, στε ευπορίαν εἶναι, ε τις οὐ-λοιτο, πάνυ πολλὴν γεωργεῖν ς και - μεν τοιαύτη oneoψ ωρα αλλη ἔν γε τοις Ἐλλησιν ἔτι δε ταλλα τὰ εἰς πλοῖτον κοντα παντα, ἀνδράποδα καὶ πποι καὶ χρυσος καὶ πυρος 'ορῶν δ' ἐγ αττον ἀναγόμενον , ως ἀδολεσχησοντα περὶ της οὐσίας της του ἀνθρωπ- η μην, Π δαέ ω Ἐρασίστρατε ἀνὴρ ποῖός τις εἶναι δοκε ἐν et Σικελίας ἔτος, ἔφη , Σικελιωτῶν καὶ Ἀαλιωτῶν

καὶ δοκεῖ καὶ - πλέον πάντων πονηροταπος πλουσιώτοπος , -τως ωστ ε τινα βουλε Σικελιωτῶν ἐρωταν οντινα πονηρότατον νομίζει εἶναι καὶ πλουσιώτατον, -δεις αν φήσει- αλλον η τουτον. 'θεὶς σαμον θῶ v περὶ σμικρῶν ὁ λόγον ποιεῖ-αι, ἀλλὰ περὶ των μεγίστων ore-ντων εἶναι, ἀρετῆς τε περι καὶ πλούτον, ηρόμην πότερον αν φαίη π1-σιώτερον εἶναιανθρωπον, τ ον τυγχάνει τάλαντον πορι- η παγρδ αξω δυοῖν ταλάντοιν οἶμαι με θώ, ἔφη, τφαγρός. ἡκουν, ἔφην ἐγώ, κατα - -τὸν λόγον, καὶ εἰ τυγχάνοι τω ἱμάτια ντ η --- η ταλλα ἔτι πλέωνος αξια η σου - eisp, ὁτος εχ αν --σιωτερος. Συνέφη καὶ ταλα. Εἰ δε τίς σοι διδοίη αῖ se μέτοιν, πότερον αν βωλοιο πνῶ μὲν αν, ἔφη, τ ψεί-- αριον. Ποτέρως αν Αμενος πλουσιώτερος εἶναι Οντως μνὲ μὰν ἄρα φαίνεται vos μῖν ων ωυσιώταπος οστενε πλεί-- αρια κεκτηται μί, ἔφη Οὐ-sν ην δ' ἐγώ, o ἡγιαίνοντες των κωνόντων πλουσιωτεροι αν εβησαν,εῖπερ Ἀγίεια πλείονος ἄξιον πημα η τὰ του κάμνοντος χρήματα. -δείς γ' αν - στι on προτιμήσειεν πια νει ολψον κεκτημένος ἀπέρων, μειλον η τὰ βασιλέως το μεγάλ- ρήματα κεκτημένος νοσεῖν, δῆλον τι πλείωνος ἄξιον ἰουμενος εἶναι την ἡγέειαν. v ναρ αν ποτε προηρεῖτο, εἰ μη προτιμότερον νεῖτο εἶναι των - -

559쪽

τατος ε' μί. Εἰ δὲ δη τις μὰ νυνὶ προσελθῶν Mono, Ω Σώκρατες καὶ Ἐρυξια καὶ μασίστρατε, ἔροιταν εἰπεῖν μοι τί ἐστιν ἀνθρώπ πλείστου αξιον κτημα;

αρά γε τουτο o κτησάμενος ανθρωπος αριστα -λλοιτο περ -- , πως αν βέλτιστα διαπράττοιτο τά τε -τδραπτου πράγμα καὶ τὰ των φίλων τι αν εἶναι. τουτοφησαιμεν Ἐμοὶ μεν δοκεῖ, ω Σώκρατες ευδαιμονία πλείστου αξιον ἀνθρώπω εἶναι καὶ ο κακῶς γ ἔφην

ἐγώ αλλ αρά γε τλτ- αν των ἀνθρώπων ευδαι - νεστάτους Θησαίμεθα εἶναι, Λινες μάλιστα ευ πράττοιενς ' o γοῶν δοκουσιν. οὐκουν αν--o αριστα πράττοιεν,οσοιπερ καὶ ἐλά tιστα ἐξαμαρτάνοιεν περὶ σφῶς -τους καὶ περὶ τους αλλους ανθρώπους, τὰ δὲ πλεῖστα κατορ- θυῖεν Πάνυ γε. Ovκουν o ἐπιστάμενοι τὰ κακα καὶ τὰ ἀγαθά, και σα πρακτέα καὶ σα μη -τοι - με- τατα πράττοιεν καὶ ἐλάrιστα ἐξαμαρτάνοιεν Συνεδόκει καὶ ταυτα. μ αρα μῖν φαίνονται αντο ανδρες σοφώτατοι τε καὶ ρωτα πράττοντες καὶ εὐδαιμονέστατοι καὶ πλουσιωτατοι, εἴπερ αρα η σοφία τὸ πλείστου αξιον

κτῆμα φαίνεται. μι υλλ ἔφη πολαβῶν ὁ Ἐρασίστρατος, ω Σωκρατες, τί αν φελος εἰη φ ἀνθρώ- εἰ σοφώτερος μεν εἴ του ἐστορος, τὰ δ' ἐπιτήδεια τὰ προς την δίαιταν μὴ τυγχάνοι ἔχων, σιτία καὶ ποτὰ καὶ ἱμάτια καὶ ε τι Mo των τοιούτων ἐστι τί αν ἡ σοφία φειλῶν η πως αὐ-τος πλ-σιώτατος εχ ο γε οὐδὲν κωλυε σαωHώειν, μηδενός εὐπορον- των ἐπιτηδείων; Σφόδρα - ἐδόκει καὶ πτος λέγειν τι. Ἀλλὰ πότερον, ην δ' his, o is τὴν σοφία, κεκτημένος πάθοι αὐτοει , εἰ ἐνδεῆς γένοιτο τούτων εἰ δέ τις τὸν Πουλυτίωνος οἰκέαν

560쪽

οὐδὲν κωλυε -τίκα νυν διαθέμεν- τὰ κτηματα νενδετ απτῶν τουτων ωνπερ καὶ τοτάνει δεόμενος εἰς την δίαιταυ η καὶ νόμισμα ἀνθ' oτ- ταυτα δυνήσεται πορι- ζεσθαι, καὶ πάντων ευπορεῖν παραχρημα. Et γε τοπάνοιεν, ἔφην ἐγω ο οντες ανθρωποι δεόμενοι τοιαυτην σφισι, οἰκίαν γενέσθαι ἄλλον περ την ἐκείνου σοφίαν, ἐπε ε γε τοιουτοι εἴησαν se την - ἀνθρώπου σοφίαν

περὶ πλείονος γεῖσθαι καὶ τὰ απὸ ταώτης γιγνόμενα,

δεόμενος καὶ οὐλοιτο καὶ αυτην καὶ τὰ ἔργα τὰ ἀποταύτης διατίθεσθαι η τη μὲν οἰκίας η τε χρῆσις πολλὴ τυγχάνει υσα καὶ ναγκαία, καὶ μεγάλα φ ἀνθρώ- τὰ διαφέροντα τὰ προς τον βίον, ἐν τη τοιαειν Οἰκία οἰκεῖν ἄλλον et ἐν σμικρω καὶ φαι- οἰκιδω της δὲ σοφίας η τε χρεία λίγου ἀξία καὶ τὰ διαφέροντα σμικρά, σοφ η ἀμαθεῖ εἶναι περὶ των μεγίστων η το--μὲν καταφρονεῖν του ἀνθρωπο- καὶ μὴ εἶναι νη τάλτης δὲ κυπαρίττου της ἐν Οἰκία καὶ Πεντελικῶν λίθων πολλους τους δεομένους τε καὶ βουλομένους πρίασθαι; -κουν αν ε γε σοφος ε' κυβερνήτης οὐδε ἰατρὸς σοφὸς

την τέχνην, η τιν' ἄλλην των τοιουτοτρόπιον τενῶν - καὶ καλῶς δύναιτο μεταχειρίζεσθαι -δενδ -- - ἐντιμότερος ε' των καπὰ τὰς Ουσίας μεγίστων κτημάτων ὁ δὲ δυνάμενος εὐβουλλεσθαι και αὐτος αυτου πέρι καὶ ωρ , πως ν ἄριστα πράττοι, - αν αρα δώναιτο διατέθεσθαι, λε βούλοιτό γε του- πωττειν 'Υπολωβὰ δὲ καὶ κοβλέψας ὁ Ἐρυξίας, σπερ τι αδικοώμενος, α γαρ αν, ἔφη,. in Σώκρατες, εἰ δέοι σε τἀληθῆ μειν,

φαίης αν εἶναι Καλλίου του Ἱππονίκου πλουσιώτερος καιτοι - ῶν ἀμαθέστερός γε μολογήσαις αν εἶναι περὶ -δε- των μεγίστων, αλλὰ σοφωτερος καὶ Ουδεν ἄλλον δια τουτ πλουσι-τερος I. Ἱσως γάρ, ην δ' ἐγώ, ἡ δει,

ω μυρία, τουτουσὶ μὲν του λόγους, ο νυνὶ διαλεγό-