Platonis Opera omnia

561쪽

μεθit, εἶναι παιδιάν , π, οὐκ ἀληθιος γε υτως ἔχειν, ἀλλ ωσπερ ἐν si πεττεία εἶναι πεττους, ους εντις φέροιτο, δυναμ αν του ἀντιπαίζοντας ποιεῖν ηττῶσθαι-τως ωστε μὴ ἔχειν o τι προς ταυτα ἀντιφέρωσιν. σως - και περὶ των πλο-ίων odi μὸν οὐδέν τι ἄλλον-τως ἔχειν , λόγους δέ τινας εἶναι τοιοMovg υδέν τι μειλον ἀληθεῖς η νευδεῖς, υς λέγων ανθρωπος περιγίγνοιτ αν των ἀντιλεγόντων ως ο σοφωτατοι και πλουσιώτατοι μῖν εἰσί, καὶ ταυτα μέντοι ψευδῆ λέγων ἀληθηλεγόντων. καὶ ἀδὲν 4 ῖσως θαυμαστόν, μοίως σπερ εἰ δου ἀνθρώπω περὶ γραμμάτων λεγοίτνε, ὁ μὲν φάσκωντο Σωκράτους αρχειν ἐγεια, ο δ' ἔτερος αλτα Ουτορα εἴη κρειττων ἡ λόγος ο του λέγοντος - η του φάσκοντο σῖγμα αραν. Περιβλέψας δὲ προ τον παρόντας ὁ Ἐρορίας, αμα γελῶν τε καὶ ἐρυθριῶν, σπερ υ παρῶν τοι ἔμπροσθεν λελεγμένοις, Ἐν μέν, ἔφη, ω Σωκρατες, - τοιούτους μην δεῖν του λόγους εἶναι , οἷς η ἄν κεχαι δύναιτό τις μηδένα των παρόντων , μή αν φε- ληθει μηδὲν ἀπ -τῶν τίς γαρ αν ἀνθρώπω ν ποτὲ πεισθει νοον ἔχων, ως οἱ σοφώτατοι ἡμῖν πλουσιώτατοι; ἀλλὰ μῶλλον, ἐπειδη περὶ του πλουτεῖν διαλέγεσθαι δεῖ, ὁπόθεν καλόν ἐστι vis veεῖν καὶ ὁπόθεν ἐπρόν, καὶ αυτ αδ πλοώσιον εἶναι ποιόν τί ἐστι, πότερον παθον κακόν. Eris, ἔφην ἐγώ τοιγαροῶν το λοιπον δη - λαξόμεθα καλῶς δὲ καὶ συ ποιεῖς παραινῶν ἀλλα τιου αυτός, ἐπείπερ εἰσηγεῖ τον λόγον, ἐπεχείρησας εἰπειν

πότερον σοὶ δοκεῖ γαθιν εἶναι το --ειν η κακόν;

ἐπειδήπερ or γ' ἔμπροσθεν λόγοι - περὶ τώτου δοκουσέ σοι εἰρῆσθαι ' o μὲν τοινον δοκεῖ γαθον εἶναι, ἔφη, τὸ πλοοτεῖν Ἐτι δ' αυτο τι βουλομένου λέγειν, -- κρουσας- ριτίας, Συ γαρ εἰπέ μοι, ω Ἐρυξία, ἀγαθὸν ἡγεῖ eo πλουτεῖν Ἀγωγε νὴ μ' η γαρ α μαινοίμην.καὶ Ουμα γε οἶμαι εἶναι στις αν ora ὁμολογησειε ταῶτα.

562쪽

ι μην, ἔφη ὀ ἔτερος, καὶ ἐν οἷμαι -δένα ντινα Ου αν ποιῆσαι ὁμολογεῖν ἐμοὶ ἐνίοις ἀνθρωποι πιαδν

μενοι μηδεν τι ἄλλον ἐμέλλετε, εἰ μη ὁμωροῖτε τουτί, μαλλον ἐχθρὰ ἀντὶ φίλων ἀπαλλαγηναι νυν δέ, ἐπειδητε τυχήκατε περὶ τοι-τ- πρά-ματος διαφερομένω, ανάγκη προπρῆσθαι παρ λον τὸν βίον, καὶ μεγάλα διαφέρει, πότερον ἐπιμελητέον ἐστὶ τἀτo ως ωφελίμνοντο et ou καὶ ταλα v τῶν φαύλων, αλλὰ τῶν μεν στων δοκούντων εἶναι τοι Ἐλλησιν οἱ - καπερες-- πρῶτον τοι σφετεροι υἱέσι παραινοωσιν, ἐπειδὰν εἰς τὴν ἡλικίαν τάχιστα ἀφίκωνται - δη φρονεῖν, g

κοῖσι, σκοπεῖν πόθεν πλοώσιοι ἔσονται , ως, αν μεν τε

ται μὰν -τωσὶ σφόδρα, ἡμεῖς δ ταλλα συμφερομπωππὲ τ in οὐτωσι μεγάλου πράγματος διαφέρεσθε, ἔτιν - προς τουτοις περὶ το πλουτεῖν διαφέρεσθε noπότερον μέλα- λε νῶν ἡδὲ ὀπότερον σι φον η - , ἀλλ' onότερον καιον η ἀγαθόν, ως - μάλιστα καὶ εἰς

ἔχθραν μααστηναι, εἰ τῶν κακῶν τε καὶ ἀγαθων πέρι διαφέρεσθε, καὶ αὐτα μεντοι τὰ μάλιστα φίλω τε οντε

563쪽

τον ἔτερον, λοιμος εἰμι συλλαμβάνειν καθ' oων α δώ- νωμαι, να διομολπ- μῖν πως ἔτει τοὐτο ἡ υν, ἔφην, Ἀριτία, ἐπιχείρει ποιῆσαι μῶς ὁμολογεῖν, σπερ

τουτον δέως ἐροίμην, εἰ δοκομιν αὐτω εἶναι νερωποι αδικοι καὶ δίκαιοι. N ista ἔφη ἐκεῖνος, - σφόδρα μεντοι Tl δε το ἀδικεῖν πότερον κακόν σοι δοκεῖ εἶναι η ἀγαθόν; Κακον ἔμοιγε Βοκεῖ δ' αν σοι αν - πος, εἰ μοιχετο τὰς των πέλας γυναῖκας ἐπ ἀπορέω, ἀδικεῖν ν η vG καὶ ταυτα μέντοι καὶ της πόλεως καὶ των νόμων κωλυό-ων Ἀδικεῖν, ἔμοιγε δοκεῖ ΟυMγον, ἔφη, εἰ μὲν πλουσιος τυγχάνοι in καὶ ἀργυριον μνατὶ sἀναλωσαι αδικός τε ανθρωπος καὶ βουλόμενος, ἐξαμαρτάνοι αμ- εἰ δε γε μη πάρχοι πλουσι εἶναι τ ανθ ρώπφ - ἔχων πόθεν ἀναλίσκοι, οὐδ' αν διατρει-τεσθαι δυναιτο α βουλεται, - υκ αν οὐδὲ ἐξαμαρτάνοι.

σω, εἴπερ ηττον διαπράξεται α βουλεται βουλεται δὲ μοχθηρά. καὶ πάλιν αὐτὸ νοσεῖν πότερον αν φαίηεκ-ὸν Ἀγαθον εἶναι κακὸν ἔγωγε ri δε δοκουσί τινες σοι ἀκρατεῖς εἶναι ανθρωποι Ἐμοιγε ονκουν εἰ βέλτιον ε' πρις γίειαν τούτω φ ἀνθρωπ ἀπέχεσθαι σίτων καὶ ποτῶν καὶ των Iaων - δέων δοκοέν-ν εἶναι, o δὲ Coti εἴη δι ἀκράτειαν, βέλτιον αν 'τosτφ τω ἀνθρώπω μὴ πάρχειν πόθεν ἐκποριεῖται ταυταν ἄλλον η πολλὴν περιουσίαν εἶναι των ἐπιτηδείων; ovτω γαρ αν αὐτφ ο ἐξουσία ε' ἐξαμαρτάνειν, ἀσεἰ σφόδρα βουλοιτο Ἐδόκει - - καὶ καλως διειλέχθαι ὁ Κριτίας οντως, - εἰ μη σννετο τους παρόντας Ἐρουξίας, οδὲν αυτὸν ἐκώλυεν ἀναστάντα τυππειν ἀν Κριτίαν Ουτως os μεγάλου τινὸς ἐστερησθαι, ἐπεὶ -τφφανερὸν ἐγένετο τι-ο ὀρθῶς τὸ πρότερον ἐδόξαζε περὶ του πλουτεῖν καταμαθών δ ἐγώ ντως ἔχοντα ὁ Ἐρο-

564쪽

eum, καὶ Ουλαμ ενος μη πο/ὲωτέρω τις λοιδορία καὶ ἐναντίωσις γένοιτο, δευτον μὲν τι λόγον, ἔφην ἐγώ, πρώην ἐν Λυκείω νὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κόως

ἐδδκει τοῖς πικρουσι φλυαρεῖν -τως, στε μηδένα δυνασθαι τεῖσαι των παρόντων ς ἀληθῆ λέγει. καὶ δῆτα καὶ μειράκιόν τι σφόδρα νέον προσελθον καὶ στωμυλον, προσκαθιζόμενον, κατεγέλα τε καὶ θλευαζε καὶ ἔσειεν

- ν, βουλόμενον λόγον λαμβάνειν ν ἔλεγε καὶ μέντοι καὶ πολυ ἄλλο εοδοκιμησε παρὰ τοις ἀκροωμένοις περ ὁ Πρόδικος 'Αρ' ον, ἔφη ὁ Ερασίστρατος θοις ἡμῖν ἀπαγγεῖλαι τὸ 'δγον Πάνυ μὲν Ουν, ἐὰν αρα ἀναμνησθῶ. δὲ γάρ πως ἁ ἐγ-μαι, εἶχεν.

ρώτα γὰρ ωτὸν το μειράκιον πῶς ιεται κακὲν εἶναι δ πλουτεῖν, καὶ πως ἀγαθόν. o ν υπολαβών.ωσπερ καὶ si νυν δή, ἔφη , οις - καλοις κἀγαθοῖς των ἀνθρώπων ἀγαθόν, καὶ τοι ἐπισταμένοις που δειrρησθαι τοι χρήμασι, τομοις μὲν παθόν, τοῖς δὲ μ σηροῖς καὶ ἀνεπαντήμοσι κακόν ἔχει δ', ἔφη, καὶ ταλλα πράγματα - πάντα ὁποιοι γὰρ αν τινες σιν οἱ χρώμενοι, τοιαυτα καὶ τὰ πράγματα αυτοῖς ἀνάγκη εἶναι καλῶς δ', ἔφη, δοκεῖ μοι καὶ τὸ τοι Ἀρχιλόποπεποιῆσθαι,

καὶ φρονῶσι τοι ὁκοίοις ἐγκυρέωσιν ἔργμασιν. μ αρ Ἀφη τὸ μειράκιον, i t τις ἐμε σοφον ποιοῖ ταυτην την σοφίαν ην ο ἀγαθοὶ ανδρες σοφοί εἰσιν, αμα ἀνάγκη καὶ τὰ αλλα πράγματ υτιν ἀγαθὰ ἐμοὶ ποιεῖν, πρὸς μὲν αυτὰ ἐκεῖνα μηδὲν πραγματευσάμενον, τι δ' ἐμὲ ἀνου ἀμαθους σοφον πεποίηκεν ' σπερ ε τις με νυνὶ γραμματικον ποιήσειεν, νάγκη αὐτον καὶ ταλλα πράγματα γραμματικὰ ἐμοὶ ποιεῖν, καὶ εἰ μουσικόν, μουσικά -περ ταν αγαθιν ἐμὲ ποιήση, αμα ἀγαθὰ καὶ τα πράγματα πεποιηκέναι μοι. v μέντοι ταπτά γε ξυνέφη o Πρόδικος ἀλλ' ἐκεῖνα μὲν μολόγει Πότερον δέ

565쪽

σοι δοκεῖ, ἔφη, σπερ οἰκίαν ποιεῖν ἀνθρώπου ἔργον εἶναι, υτ καὶ πράγματα ἀγαθὰ ποιεῖν η νάγκη, ὁποῖ' - αν την ἀρχὴν γένωνται, εἴτε κακὰ ελε ἀγαθά, τοιαυτα διατελεῖν - αοτά; -οπτεώσας δέ μοι δοκεῖ

Πρόδικος, ἡ ἔμελλεν ο λόγος χωρήσωθαι αντ- σφόδρα πανουργως, να μη πάντων ων παρόντων ἐναντιον φαίνοιτο ἐξελεγχόμενος π του μειρακίου χόνφ μὲν γαρ αυτ τουτο παθεῖν ovδὲν φετο ' διαφέρειν ἔφη ἀνθρώπου

ἔργον εἶναι Πότερον δέ σοι, ἔφη , δοκεῖ εἶναι διδακτδν αρεα η ἔμφυτον Βιδακτόν, ἔφη, ἔμοιγε Ουκουν,

ἔφη, ἄν δοκοῖ σοι λίλος εἶναι t τις Areo τοι θεοῖς επόμενος γραμματικος α γενέσθαι η μουσικός, τέραν τινὰ ἐπιστήμην λαβεῖν, ηὐανάγκη μα θόντα παρ' mρη αυτδν ἐξ-ρόντα κτησασθαι Συνέφη καὶ ταλα. υκουν, ἔφη τὸ μειράκων, - ω Πρόδικε, ταν evry τοι θεοῖς - πράττειν καὶ ἀγαθά σοι εἰναι, τότε οὐδὲν ἔτερον ευχει καὶὀς κἀγαθὸς γενέσθαι, εἴπερ τοι με καλοῖς ἀγα- - των ανθρώπων καὶ τα πράγματα τυγχάνει ἀγαθὰ oντα, τοι δὲ φαύλοις μοχθηρά. εἴπερ υν τυγχάνει αρετ διδακτω ουσα -δεν ἔτερον φαίνοιο αν ευχόμενος με.aedas a διδαχθῆναι- ου ἐπίστασαι Εἶπον - γῶ προς - τον Πρόδικον τι μοι δοκεῖ ova φαειον πραγμα πεπονθένgι, εἰ τυγχάνει τοὐτου διημαρτηκώς. εὐοιεται μῖν παρὰ των θεῶν, εὐχόμεθα, γενέσθαι αν και αμα. εἰ καὶ συ ὲκάστοτε σπουδῆ βαδίζων εἰς πόλιν, προσευχόμενος αλεῖς παρὰ των θεῶν δουναί σοι ἀγαθά, ου μέντοι οἶσθα εἰ οἷοί τέ σοι ἐκεῖνοι ταῶτα δουναι δ σψ τυγχάνεις αἰ-ώμενος, σπερ αν εἰ προ τὰς του γραμματιστο φοιτῶ θέρας ἀντιβολοίη σοι δοῖναι γραμματικhν ἐπιστημην δε αλλο πραγματευσαμενω, ἀλλα ντινα λαβὼν παραχρῆμα καὶ δυνησε πράττειν τὰ οὐ γραμμαπιστο ἔργα.-λα Mos λέγοντος, Πρόδικος ἀντανήγετο προ τ μειράκιον, ω ἀμυνοώμενος, καὶ ἐπιδείξων ταλα ἄπερ υ νυν

566쪽

λενόμενον εἰ δὲ μὴ ἐπιτήδεια, δῆλον τι μοχ ρά.

-- δη σοι ἔνεκα ταυτα διμθον, - θεάσαιο ως ἔχουσιν ανθρωποι πρὸς την φιλοσοφίαν. εἰ μεν γε Πρόδικος παρῆν λέγων ταυτα, μαίνεσθαι me παρουσιν ἐδόκει α -τως, στε καὶ ἐπληθφαι ἐκ του γυμνασων' - δὲ νυνὶ οτω σφόδρα δοκεῖς εὐδιειλεχθαι, στε μόνον - παρόντα πεμαι, ia καὶ το ἀντιλέγοντα ποιησαι μολογεῖν σοι, δῆλον τι σπερ ἐν me δικασπηρίοις, εἰ δυ ανθρωποι τυπιεν την - μαετ ιαπρο ορ-ντες ὐμὸν καλὸς κἀγαθὸς δοκῶν εἶναι, ὁ δὲ

μοχθηρός, διὰ την - μαθηρ- μαρτυρία, ουδὲ αν τεμαχον οἱ δικαστα κε θείησαν, ure πω καὶ ταναντία ποιήσειε, εἰ δ' ὁ καλις κἀγαθὲ δοκῶν ταυτα φήσειε, καὶ σφόδρ' αν δοκοῖ ταλα ληθῆ εἶναι. - Ουν καὶ si παρόντες τοιουτόν τι πεπόνθασι πως σὲ καὶ Προδικον ἀν μὲν σοφιστην καὶ ἀλαζόνα ποντο εἶναι, σὲ δὲ πολιτικόν τε ανδρα καὶ πολλο αξιον εἶτα ωνται δεῖν μὴ αυτὸν τὸν λόγον θεωρεῖν, αλλὰ ἡ λέγοντας, ὁποῖοι τινες αν ωσιν πιλα μέντοι, ἔφη s φασιστρωτος, ω Σώκρατες, εἰ καὶ σκώπτων λέγεις, φαίνεσθαι

ἔμοιγε δοκεῖ ὁ Κριτίας λέγων τι υλλα μὰ de . σἐγώ, Hae πωστιουν. aa τί ovκ, ἐπεὶ τα- - και καλῶς διείλεχ ν, o καὶ τὰ λοιπα του μου ἐπετελε--την δοκεῖ δέ μοι - ἐπίλοιπόν τι εἶναι της σκέψεως, ἐπειδη τουτε γε ἐδόκει ὁμολογεῖσθαι, τοῖς μὲν ἀγαθωεἶναι, τοι δὲ καχόν λοιπον δη σκέψασθαι τί ἐστιν αντιτ πλουτεῖν εἰ γα μη τουτο πρῶτον εῖσεσθε, οὐδ' ὁπότερον κακόν ἐστιν Ἀγαθον δύναισθε συνομολογῆσαι. λοιμος δ' ἡμῖν καὶ ἐγώ, καθ' oσον οἷδ τ' - , συνδιασκοπεῖσθαι φρασάτω - μῖν ὁ φάσκων το πλουτεῖν

567쪽

ἀγαθον ἀναι, -- πέει πως τυγχάνει ἔχων Ἀλλ' ἐ- μέν, ἔφη, ω Σώκρατες, ovδέν τι περιττότερον τωναλλων ἀνθρώπων τι πλουτεῖν λέγω ναι τι γαρ ρήματα suo κεκτησθαι, τουτο εἶναι δ πλουτεω οἶμαι

δὲ καὶ κοιτιαν τουτον - λερόν τι τὸ πλουτεῖν otisθαι εἶναι. Eτι - αρα, ην δ' ἐγώ, κἀν οντως πόλοιπονεῖ σκέψασθαι ὀποιά ἐστι χρήματα, να μὴ λόγον στειρον περὶ τούτο - πάλιν φαίνησθον διαφερομένω. -- τίκα γαρ υν οἱ Καρχηδόνιοι νομίσματι χρῶνται τοι*δε sis δερματί σμικρῆ ἀποδέδεται σον γε στατηρος τὸ μιγεθος μάλιστα o τι δέ ἐστι ὁ ἐναποδεδεμένον, -δεὶς γιγνώσκει, εἰ μὴ si ποιουντες εἶτα κατεσφραγι-έ

τοὐτω νομίζουσι, καὶ ο πλεῖστα τοιαυτα κεκτημένος, ὁ- τος πλεῖστα δοκεῖ χρήματα κεκτησθαι καὶ πλουσιωτomos εἶναι. εἰ δέ τι παρ' ἡμῖν πλεῖστα τοιαῶτα κεκτημένοs

εἴη ουδὲ αν μῶλον πλοώσιος εχ η εἰ ψήφ- πολλας των ἐκ του ρους ἔχοι ἐν δὲ Λακεδαίμονι σιδηρ σταθμ νομιγωσι, καὶ ταυτα μέντοι τε ρε-τos σιδήρου

καὶ ο πολυν σταθμον σιδήρου του τοιούτου κεκτημένος

πλούσιος δοκεῖ εἶναι, ρωθου δ' ἀδενὸς αξιον τὸ κτῆμα. ἐν δὲ τη Almonti λίθοις ἐγγεγλυμμένοις χρῶνται, οἷς Ουδεν αν ἔχοι χρήσασθαι Λαιωνικὸς ἀνήρ. ἐν δὲ αὐθαις

τοι νομάσιν τις την Πουλυτίωνος οἰκίαν κεκτημένος εχ ουδεν - πλουσιώτερος δοκοῖ εἶναι η εἰ παρ μῖντον Λυκαβηττεν δῆλον ουν τι υ αν εἴη ἔκαστά γετ των κτήματα, εἴπερ ἔνιοι των κεκτημένων μηδὲν διὰ τοὐτο πλουσιώτεροι φαίνονται. ἀλλ' ἔστιν, ἔφην, ἔκαστα τούτων - τοις - χρήματά τε καὶ πλουσιοι o ταυτακεκτημένοι, τοι δε υτε ρηματα υτ πλουσιωτεροι διὰ τοὐτο. σπερ γε - καλά τε καὶ αἰσχρὰ πῶσι τὰ

αὐτά, αλλ λερα ροις. εἰ δὲ βουλοίμεθα ἐπισκέψασθαι τί δή ποτε τοι μὲν Σώθαις αἱ οἰκίαι υ χρήματα εἰσιν,

ημῖν δέ, η τοῖς Καρτηδονίοις - τὰ δέρματα. ἡμῖν δ'

568쪽

A, τοῖς Λακεδαφονίοις ὁ σίδηρος χρήματα Μῖν σου, αρ' αὐ-τωσὶ μάλιστα ἐξευρο μεν αυτίκα ε τις - ννησι -των ων λίθων των ἐν π ἀγορα, οἷς οὐδὲν χρώμψα, κεκτημένος εἴη χίλια τάλαντα σταθμόν, ἔστιν τι αν πλουσιώτερος νομίζοιτο εἶναι διὰ τουτo; ἔμοιγε φαίνεται latae εἰ του λυχνίτου λιθου κεκτημένος ε' τὰ χίλια τάλαντα, καὶ σφοδρα --σων φαίημειν εἶναι αν Πάνυ γε υρά γε, ἔφην, διὰ τουτο, τι τομὲν χρήσιμον, το δ' ἀχρειον μῖν ἐστίν; μέ Ἐπεὶ καὶ ἐν τοι Σκυθαις ἡτο ἔνεκα αυτοῖς οἰκίαι ou χρήματα ἐστιν, τι Ουδεμέα αυτοῖς χρεία οἰκίας στω υε αν προτιμήσειε - ἀνηρ οἰκίαν -τ την καλλίστην εἶναι μαλλον περ σίσυραν δερματίνη ' τι ὁ - χρῆ- σιμον, τὸ δ' ἀχρεῖον αυτ ἐστιν αυλ κλῆμν τω γνδόνιον νομισμα - οώμεθα ρήματα εἶναι ou γὰρ

μὲν ρα τυπάνει χρήσιμα οντα ἡμῖν, ταυτα πήματα 'os δ' χρεῖα ταυτα δ' o χρήματα. Πῶς - , ἔφη Ἐρορίας πολαβών, ω Σώκρατες ἔστιν o τι χρω-

μεθα πρὸς ἀλλήλους - διαλέγεσθαι καὶ τψ βλάπτειν καὶ ἐτέροις πολλοῖς αρα ἡμῖν ταυτ αν in πήμαπα καὶ μὴν

ἡμῖν o τι mo ἔστι τὰ χρηματα. τι iam γὰρ νάγκη πήσιμα εἶναι, ἐάνπερ μελλη χρήματα ἔσεψαι, τουτ μ ν ἐκ πάντων ἀμολογεῖτο σχεδόν τι ἀλλα ποια δ' - χρησίμων, ἐπειδή γε - πάντα φερε δή, εἰ πάλιν δε μειτιοιμεν, αρα ἄλλον τι ευρεθείη ο --μεν, τί ποτιστὶν o χρώμεθα χρήμασι, καὶ προς τι τρηται - των πημάτων κτῆσις, σπερ τὰ φάρμαχα προς τι τὰς νε--vς ἀπαλλάττειν ησως γὰρ αν ἡμῖν - μῶλον φανερον γενοιτο. ἐπειδὴ ἀναγκαιον μὲν φαίνεται, σαπερ τυγχάνει χρήματα ντα, ταυτα καὶ χρήσιμα εἶναι, των

569쪽

δὲ χρησιμα ν γένος τι o καλουμεν ρήματα, ο ν δν εἴη σκέψασθαι τὰ πρις τίνα χρείαν ρήσιμα χρησθαι χρήματά ἐστι. πάντα μὲν γὰρ ἴσως χρήσιμα, σοι γε πρὸς την ἐργασίαν χρώμεθα, σπερ γε πάντα μὲν τα ψυχροuοντα ζῶα των δὲ γων γένος τι καλουμεν ανθρωπον.

εἰ δή τις μῶς ἔροιτο, τίνος αν μῖν ἐκποδῶν γενομένου Ουδ δεοίμεθα ἰατρικῆς ουδὲ τω ταύτης ἐργαλείων,

ho μεν αν εἰπεῖν τι εἰ αἱ νόσοι ἀπαλλαγείησαν ἐκ των σωμάτων καὶ μη γίγνοιντο παντάπασιν η γιγνόμεναι παραχρημα ἀπαλλάττοιντο ἔστιν αρα, ως ἔοιμεν, ἰατρια των ἐπιστημων ἡ προς τολο χρησίμη, πρι τοσόσους ἀπαλλάττειν. εἰ δε τις μὰς πάλιν ἔροιτο, τίνος ἄν μῖν ἀπαλλαγέντος οδεν δεοίμεθα χρημάτων, αρ αν ἔχοιμεν εἰπεῖν εἰ δὲ μη, πάλιν δὲ σκοπώμεθα φέρε, εἰ οἷους τ εχ αν ανθρωπος ἄνε- σίτων και ποτῶν, καὶμ πειν μηδὲ διψω, ἔσθ' o τι ν η αυτῶν τούτων δέοιτο η αργυρίου η ρου τινις, να ταλα ἐκπορίζεται Ου ἔμοιγε δοκεῖ. Οὐκοὐ καὶ ταλλα κατὰ τον -- τὸ ν τρόπον εἰ μὴ 'δεοίμεθα πρις την του σώματος θεραπείαν ν νυν ἐνδεεῖς ἐσμέν, καὶ λέας καὶ ψύχους ἐνίοτε, καὶ των χλων σων τὸ σῶμα ἐνδεὲς γιγνομενον προσδεῖται, χρη- ν μιν ' τα καλούμενα a ρή ιατα, εἰ μηδείς γε παντάπασι μηδενις δέοιτο τούτων, ἄν ἔνεκεν νυνὶ βουλόμεθα χρήματα μῖν εἶναι, να ἐξικοίμεθα προς τὰς ἐπιθυμίας καὶ τὰς ἐνδείας του σώματος, ων δ ὲκάστοτε δεώμεθα. εἰ δ' ἔστιν ἄρα προς osτ χρήσιμον ἡ τῶν χρημάτων κτῆσις, προς τὴν του σώματος θεραπείαν τῶν ἐνδειῶν, εἰ γουν ἡμῖν τουτ ἐκ μέσου ἀναιρεθείη, οὐδὲ, δν δεοίμεθα πημειων, σως δ' ἄν οὐν ε' παντάπασι rρηιιατα Φαίνεται Φαωπα ἄρα ἡμῖν, ως ἔοικε, τὰ προς ταυτην την πραγματείαν χρῆ- σιμα τῶν πραγμάτων αὐτα εἶναι χρήματα πινέφη

570쪽

αν ἄρα -δὲ χρήμα τα μῖν ταντα ταπείη, εἰ μηδεν -- σιμα ἀλλα ταυτ α εχ οἷς τα χρῆσιμα λέ- ἐσμεν ἐκπορίζεσθαι. Ω Σωκρατες, - αν ποτε δοναίμ. -- πεισθηναι, g o χρυσων πω τ ἀπέρων κα ταλλατα τοιαπτα - αρα χρήματα μιν ἐστίν. ἐκειν με γαρ σφοδρα πέπεισμαι, - τά γε πρε- μῖν - -δε χρή- μαπά ἐστε, παι τι των χρησιμωτάτων ἐστὶ προς -- χρήματα τὰ χρήσιμα o μην -τό γε, ς ταυτα - τρήσιμα - τυγχάνει όντα προ τον βίον, ηπερ ετ τοις τὰ ἐπιτήδεια ἐκποριζοίμεθα. Φέρε δή, πῶς αν τὰ τοιαυτα φῆσαιμεν ἄρ' ἰοί τινες ανθρωποι οῖτινες μουσικην παιδεέ-σιν η γράμμαπα η τέραν τινὰ ἐπιστήμην, o αντὶ τούτων σφίσιν αὐτοῖς τὰ ἐπιπήδεια ἐκπορι- ζονται, τούτων μισοδν πραττόμενοι αἰσι γάρ. ἡ κομ