장음표시 사용
611쪽
30 17. προῖκα κατὰ δωρεάν, νευ μισθου. 33. 3 - ην Ἀγὰ ἔφη -τος - ἔφην δ' 6ω. 31 2s. αιρεφῶν ουτος ὁ Σωκρατικις ἰσχνὸς ην καὶ ωχρός τι δὲ θος συκοφάντης καὶ κόλαξ, πρὸς δὲ καὶ κλώττης καὶ πιμηρός, την δὲ περιουσίαν πένης. Eύπολις μὲν ον ἐν Πόλεσι διὰ την χροιαν πέρινονα-b καλεῖ, ριστοφάνης δ' ἐν Ορωισι --ερίδα ἐν δὲ δελμισσευσιν εἰς συκοφάντην ἀποσάώπτει, Κρατῖνος Ποτω εἰς απμηριν καὶ πένητα Eοπολις δ' ἐν κόλαξιν καλλίου κόλακα λέγει, ριστοφάνης δ' ἐν ρά- μασι κλέπτην ἐν δ' Ἀδραις νυκτος αυτιν παῖδα καλεῖ. a. 32, 3. ἀνειλεν χρησμὸς περὶ Σωκράτους δοθεὶς χαιρεφῶντι - Σφη τίω σοφος Σοφοκλης, σοφώτερος υραπίδης ' ανδρῶν δ' απάντων Σωκράτης σοφώτατος. a. 33, 1. α ἀντὶ το ἐπορευόμη . 4. ἰτέον κατὰ κοινου τι ἐδόκει, AG ἐδόκει -
ἐτέον εἶναι σκοπουντι. s. 5. νη τὸν κώνα Ῥαδαμάνθυος ορκος οτος ὁ κατὰ πινις η χηνις η πλατάνου κρι- η τινος αλλου τομ
οἷς 'ν μέγιστος ορκος απαντι λόγω κέων, ἔπειτα res θεοδ δ' ἐσίγων, Κρατῖνος χείρωσι καπὰ τοώτων δε νόμος ομνυται, ναμ κατὰ θεῶν οἱ ρκοι γίγνωνται. τοιουτοι δὲ καὶ οἱ
των, Ἀριστοφάνης Σφηξίν. Eunoti δ' ἐν Φίλοις καὶ
612쪽
δότην ' καὶ Λυκαν---θά που - προδροὐ Ναυπακτον ἀργυριον λαβῶναγα- αγορας eisino ἐμπορευεται. s. 36, 10. χαριεντίζεται -τραπελε-ται, σκωπτει. 37, 22. ω τὰν in ὁτος, ω λαῖρε, ω τάλαν, ω μέλε ταυτα παρα τοῖς νεωτέροις π τῶν γυναι- λέγετωμόνων, παρὰ δὲ τοι παλαιοῖς καὶ π ανδρων πολλάκις δὲ καὶ ἐπὶ πλήθοως φασὶ το τάν, ως παρὰ Κτησιφωντι si δὲ Ἀττικοὶ τὴν προανε συλλαβὴν περισπῶσι, την δὲ δευτέραν βαρύνουσι. καὶ βώπι- αδνατον γὰρ μίαν λεξιν ευρε ναι Mo ἔχουσαν περισπωμένας. σι - δὲ τ πληρες εἶναι φησιν λαν, ἀγνοῶν, ἀπὸ του ἔτης δειλητική ἐστιν ἔτα, και --
40, 6 αντιγραφή ἐστιν, ταν- ωγων καὶ αντὸς ρὐφηται ὁ διώκοντα ῶς ἐπὶ των λαγχανόντων τὴν μὴ
-σα δίκην καὶ των παραγραφομένων και υτοι γὰρ τρόπον τινὰ κατ γορ-σιν. 1s. καλως γε σι ποιων, Σώκρατες, ονοις καὶ ἶποις
του θεοις Ἀθηναίων παραβάλλεις. a. 41, 17. τιμωρήσεις ἀντὶ του ἐκδικήσεις, η ἀντὶ το εἰ ῬΠαπρο αλ ἐκδίκησιν του φόνον παράσπς τὸ τιμωρω δὲ σημειωτέον τι δοτια συντάσσεται, ora ἀντὶ του βοηθῶ λαμβάνεται. 44, 13. πολλου δέω πωἐω λίαν εἰμι. 45, 15 τέ τι Σωκράτους δαιμόνιον τινές φασιν τι mae τι κα εριον καταλαμβάνεται -τω υς. a. 56, 24. κατεδαρθεν κατεκοιμήθη.
613쪽
63, 17. εἰ γαρ φελον ἀντι του ειθε. 66 s. σα γε τἀνθρώπεια ἀντὶ του σω MN ανθ ρωπον, σαν εἰς γνῶσιν κεν ἀνθρωπων, Ἀσον αἰσθάνε- σθαι ἄνθρωπος δύναται α71, 6. εω μοι σημείωσαι την μετάβασιν του ἀριθμε. a. 73, 1s. γεννηται ol το αντον γένους μετέχοντες καὶ ἀπαπης ἔχοντες κοινα ἐερά οἱ δὲ Ομπάλπιιτας φράτορας, συγγενεῖς - γεννήτας as ζήτει δὲ εἰ διὰ μων γρα- μενον γεννῆται ὀφείλει γράφεσθαι. 77 8. so σημαένει τι μου, τό τε πάρχειν καὶ τιννῶναι. εἰ μὲν ον κατὰ τι πάρχειν, τουτο si λεται
ἐνταὐθα δηλοὐκ ἔσο νυν καὶ διαγίνου τοι παρουσιν εἰ πάντα σα γέ μοι δοκεῖ, η ταυτα νυν ἔσο τα ἐμοὶ δωωῶντα κατὰ δὲ τ του γνῶναι σημαινόμενον -τως νωθε κατα τὰ ἐμοὶ νυν δοκου- ως εἴπερ απτα
3, T. Ovδεὶς πάνυ τι ἀντὶ του χυδαμῶς ἐστὶ γαρ δὲeῆς Ουτως πάνυ ουδεὶς ἐπιχωριάζει. s. 4, 1. θεωρίαν ἀπάξειν ἀντι του θυσίαν ἀππεγκεῖν. θεωροὶ δέδεχιν Ο πεμπόμποι θέσαι καὶ θεραπῶσαιῶν θεμε θεν καὶ α οδο διυ ἐπορώοντο θεωρίδες κέλευθοι ἐκαλουντο, κεὐ τα διδόμενα θεωρικά, καὶ
614쪽
5, 3. ατοπον το θαυμαστόν, ὼς καὶ ἐν Θεαιτητ νη- σίν , ουδέν γ' ατοπον, αλλὰ πολ ὁ θαυμαστότερον -
. ἐσαφηνίσθη γαρ δια της ἀντιθέσεως τάττεται δὲ καὶ ἐώ του ἀνυπόπτον--πολις αρι- καὶ πόλλ' ἀγάθ' ἐν τοῖσι κουρείοις ἐγώ ἀτόπως καθίζων, ουδὲ γινώσκειν δοκων, κά eo ἀδοκηρον καὶ ἀνυπονόητον otis αλπον. 8, 14. καθῆκε τα σκέλη συντονώτερον ἀνέλαβε σχῆμα καὶ σεμνότερον, ὼς περὶ προβληματος σεμνοτέρων μέλλων διαλέγεσθαι.
20. υτος ὁ Φιλόλαος Πυθαγόρειος ην, ἐξ αλιας
πεφευγὰς δια τον ἐμπροσμον τον τότε πι Γέλωνος γεγονότα δια το ἀνεπιτήδειον αὐτὸν πρὲς φιλοσοφίαν οντα ἀπελαθηναι του μακοῖ- ος καὶ δι αἰνιγμάπων ἐδίδασκε, καθάπερ ην ἔθυς αυτοῖς. λθεν ουν mos εἰς Θήβας, τεθνεῶτι τ διδασκάλω Λύσιδι χοὰς ---σων, ἐκεῖ τεθαμμένω Ἱππαρχος δε καὶ Φιλόλαος μόνοι της εἰρημένης συμφορα των Πυθαγορείων διεσω- θησαν προς τὸν Λύσιν δὲ osτον Πλάτων ποιεῖται τὸ ν διάλογον.
23. το μὲν ἴσως διὰ τὸ μυθικον ἐπιχείρημα, τὸ δὲ μάλιστα διὰ τὸ φιλόσοφον. 26 μεχρις ἡλίου δυσμῶν ως ζήσεσθαι μελλων μαρις ηλίου δυσμῶν ἐν γὰρ μερα φονε θειν ἀπείρητο, καθατοῖς Πυθαγορείοις τὸ ἐν μεσημβρία καθεύδειν, δια τὸ τον λιον τότε ἄλλον ἐνεργεῖν. 9, 2. ταλλα οἷον πλουτος, δόξα, ξίφος ἐπαμφοτερι ιγὰρ καὶ ταλλα πάντα, θάνατος δὲ μόνως παθόν
6. ἐπιγελάσας, ἴττω ἀς ἐγέλασε, διότι ἐκάλεσε τι φονευονταἰ-τδν ἀεργέτην. ὁ δὲ ἴττω ἐπιαωριε
615쪽
ζοντός ἐστιν ἀντὶ eo ἴστω τῆ Βοιωτίδι διαλέκw δδείκνυσιν τι φύσει τον Σωκράτην -μάζει. f. Θαν--.s s. ἐν ἀποψήητοις ἐντευθεν τι πρῶτον πρόβλημα, τὸ μ δειν ἐξάγειν αντον, ου ἐπιχείρημα μυθουσῶν ἐξ Ἀφεως ληφθω ἔπειτα δεύτερον διωιεκτικον καὶ φωλόσοφον.11, 22. κινδυνευουσιν ἀντὶ του δι ἀνάγκης καὶ ἀπωδείξεως τουτ αυτοῖς συνάγεται. m. γελασείοντα γελαστικῶς ἔrοντα, γελάσαι θοι-τα. 33. θανατῶσι θανάτου ἐπι μουσιν. 12, 17. κιμα -δαμῶς. 22. καθ' oσον μη nou ανάγκη τουτ ἐπεξηπημπικόν ἐστι του ἐν τοις ἐφεξης - ἐὰν τι μάλιστα μνδω μαωμεν τω σώματι μηδὲ κοινωνῶμεν, o τι μὴ πῶσα νάγκη το γαρ ο τι &- - καθ' oσον λείπει ἐκεῖ τι κοινωνεῖν αὐτos' περ δὴ νοεῖται καὶ συν-
13, 12. - ος ἐὰν μὲν ἡ δύο μέρη λόγου, ἔσται ἔφη
δὲ os τ-τέστιν ἔφη δὲ Ουτος οἱ δὲ λέγουσιν οτι αυτδμόνον σημαίνει το ἔνη. ἐαν δὲ νώ μερος λόγου, ἔσται φίλος, ῶς Ἀθηναῖοι, η φελος, ω Αἰγινῆται ορος, ἁ χαλκιδεῖς, ἡ προς τα ἱερὰ χρῶνται τάττεται δὲ ἐπὶ παντι προσώπου καὶ ρι - ώς τ ω τάν. 15, 18 ὁ τι μὴ πῶσα ἀνάγκη ἀντὶ του εἰ μὴ κατὰ τααναγκαῖα τὸ δὲ ξῆς Ουτως μηδὲ κοινωνῶμεν εἰ μκατὰ τουτο καθ' ὁ πῶσα ἀνάγκη . . . . s.
16, is διαβέβληνται ἀντὶ του διαβεβλημένως ἔχουσι πρις- σῶμα.
τοι τὸν in ανδριάντα -- ovas πεντήκοντα ἔτη
616쪽
φασιν ἀνωιέχθαι Σαλαμίνιοι, ἀπὸ misso δ' ἐστὶν o- ἔτη καὶ . καὶ ἐπ φ κατὰ ριστογείτονος εἰσὶν μου πάντες δισμυριο υληναῖοι. και Μένανδρος ἐν Ἐαυτιν τιμωρουμένφ ὁ της υ νας δαιμονῆς γεγονος ἔπη τοσαὐθ' ὁ ο γάρ ἐστιν ὲξήκοντά σοι. καὶ Ἀριστοφάνης πριτάλπι β γαρ τον πριφάλητα τίκτουσα φησὶ λάβεσθε - γαρ ἐσθ' μου. δηλοῖ δὲ καὶ τ ἐν ταὐτψ χμηρος ἀλλ' ὀμ- ώς ἐτράφημεν ἐν μετέροισι δόμοισι, καὶ ημοσθένης ἐν τε κατα Ἀριστοκράτους , οὐκουν εἰ μέν τι ἐάσομεν τούτων συμβάντων με, οὐ καθαρῶς ἐμ διατρέφομα ' ἔστι καὶ χρονικώ oria,ης Οἰουλοδικόλις cisos μὲν μιαμάτων γέμει, ὀμι δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων. ἔχει καὶ δύναμιν συλλεκτικήν - παρὰ Μενάνω ἐν
27. θρειτονὶ ταράττον, DortasMM, 5. προς δέ οὐδ' ὁ φακλῆς ταύτης την αἰτίαν ὁ Οὐρις ολως αφηγεῖται. μακλεα φησὶ βωμὸν δε μάμενον ἐπὶ τ Ἀλφει πυγμῆς αγῶνα θεῖναι, καὶ νικήσαντα, την ἐξῆς Oλυμπιάδα πάλιν ἀγωνιζόμενον, ἡπ Ἐλάτου και Φεράνδρου πάλη ηφθῆναι, καὶ ἐξ ἐκεινον το προς δέ ovν Ηρακλῆς παμφιασθη- πιεφυλλίδας δὲ -τιν υπὸ Κτεάτου κώ υ - των Μολιονιδων ἡττηθῆναι κατὰ την ἐπ' γέαν στρατείαν
617쪽
διωχθέντα δὲ πρι τηρ -πρασίδος κά περιβλεψάμε-
ωον, ω ovδMς ἐξίκετο τῶν πολεμίων ἀνα φυιαι τε, καὶ ἐκ του παγή. ντος ποταμου πιόντα προσαγορευ- σαι τουτο δὴ δωρ ' δ νον δείκνυται ἰδντων ἐκ Θομης εἰς Ἐλιν, καλουμενον - των ἐγχωρίων βαδο δωρ. τὰ δε - καὶ Φερεκώδης και κώμαρχος καὶ Ἱστρος ἐν τοῖς Ἐλιακοῖς ἱστορεισι. καὶ διὰ τουτο θεωρους τους Μολιονίδας doντας εἰς Κόρινθον λοχήσαντα τὸν πρωιλέα περὶ Κλεωνας αποκτεῖναι ' θεν πλείοις ἀπω--τ- εἶναι τὰ Ἱσθμια ἀγωνίζεσθαι, τι θεωρους --φθέντας εἰς τὸν Ἀθμον του Μολιονίδας ἐλῶν Ηρακλῆς ἡπὸ Κορινθίων ἐδεχθη πρόδωρος δὲ καὶ Ἐλλάνικος φασιν ως, τε την δραν φακλῆς ἀνήρει, τηνφαν-- καρκίνον ἐφορμησαι, προς ἡ δὲ υ δυνάμενον μάrεσθαι σύμμαχον ἐπισιαλέσασθαι τὸν γόλεων, και ἐντεsθεν ήηθηναι την παροιμίαν ἐμνη- δὲ---της Πλάτων καὶ ἐν α δμων ἀρθ δν μὲν δη το πάλαι τε εἰρημένον, ως πρὸς δέ μ εσθαι χαλεπόν, καὶ ἐντειθα. 52, 16. περήφανος ὐπέρφρων. 56, 14. καρδόπω τῆ μάκτρ' - αλεύρον. 24. παροιμία, δεύτερος πλους, ἐπὶ τῶν ἀσφαλῶς τι πραττόντων, παρ' oων- διαμαρτόντες κατὰ τιν πρ4- τερον πλουν ἀσφαλῶς παρασκευάζονται δ δεώτερον. ἐμνησθη δε ταύτης καὶ Ἀριστοτέλης ἐν φ δ τερροτων-ικων, καὶ Μένανδρος κεκρυφάλεκα moκίω καὶ θεοφοροομένη. 59 s. την αὐτο σκιὰν δέδοικεν, ἐπὶ τῶν σφόδρα δειλοταπων μέμνηται ταύτης υριστοφάνης Βαβυλωνίοις
ω, is ξονγραφικῶς ἐρεῖν ἐπειδὴ ησθετο ὲαυτο ὁ Σωκράτης φ παρισφορησαμένo σχήματι δι ων φησὶ παρέχων περθον αὐτη φησὶν συγγραφικῶς ἐρεῖν, ως
τῶν τοισώτων τη ἐπιμεχείας ντων καὶ λογογραφικης
618쪽
και γράφειν- τι ει ἔμβραν βουληται , Ἀριστοφάνης θεσμοφοριαζουσαις που δ' Hr διαβέβληκεν, που περ ἔμβραρο εἰσὶν θεαταὶ καὶ τραγωδικοὶ χοροί; κρατῖνος Ωραις ἔδει παρέχειν, o τί τις πραι ἔμβραν. 13. Ἀναγυρους δῆμος ἰαπτίδος, ἀφ' o Ἀναροράσιοι.
102, 23. παροιμία γηράσκω δ' αἰεὶ πολλὰ διδασκουμενος, ἐπὶ των δια et γῆρας ἐμπειροτέραν. 422-σται μέντοι ἐκ των Σόλωνος ἐλεγείων. 103, 6 εἰρωνικῶς εἰρωνεία το προIείρως καὶ μετα προς χάριν διαλέγεσθαι, κολπιιεία, ψευδολονια. καὶ n
105 22. πένταθλοι o τον αγῶνα τὸν πένταθλον ἀγωνιζόμενοι ἔστι γαρ πένταθλος ἡτος τοι νεοις γωνία,
πάλη, σίγυννος, αλμα, δίσκος καὶ δρόμος. σίγυννος δέ ἐστι ξυστὸν δόρυ πωρ' Ηροδότω δε eo ὁλοσίδηρον ἀκόντιον πέλτη δε ἀσπὶς ἴτυν - ωουσα τετράγωνος, ην οἱ φοροῶντες λέγονται πελτασταί, τοξόται, - τοὐς ξυστοὐ κατθοντες. 109 1s. σημείωσαι τι διαιτητὴς - ὀ τους φίλους ἰδία Ῥομβψάζων, δικαστης δὲ ὁ δημοσία μνειν παντας ἡ ἀμφισβητοοντας λαχών.
619쪽
3, 1. αρτι τοὐτα σημαινε τδ α ν και πενυον καὶ et παραπτίκα μέλλον γένεσθω. so. αἱρεῖ καταλαμβάνει, νυν δὲ - καταπονεῖ.
s. ἀτὰρ καὶ δή, ἁ νυν σημαίνει δὲ καὶ μως
καὶ τε δ καὶ πλην καὶ δέ. 21. ἐθαυμασα Σωκράτους Γ σημειωσαι διὰ την σύνταξιν. s. 5 l. οδέν γε ἀπ τρόπον ov 44ὲω του καθηκοντος. η ἐπίδοξοιν oem, η, νῶν, προσδόκιμοι. 28. ἀνερμάτιστα ασπρικτα 'Ἀρματα γὰρ τα ἐρείσματα στηρίγματα. 6 8. ἔξω δρόμω τόποι τινὲς ησαν, ὁ μὲν ἐκτο αστεος, ἡ δὲ ἐντός, απὸ των ἐν ἀ-ῖ τελουμένων - των νέων δρόμοι καλούμενοι. 8, 22. νος -- - των ἐν πράγμαx ηττωμένων. ει ρῆται δὲ ἀπωτων παίδων των σφαιριζόντω. καὶ τον νικηθέντα εἰς νον καθιζόντων ἐμνήσπι δὲ ταυτης ἐντοῖο α Πώπων. ἐν τῆ διὰ σφαίρας παιδι . . .
δὲ φαινίνδα. καὶ ωρανια μέν ἐστιν η εἰς ἡρανον της σφαίρας ἀναβολή, ν ἡ ποιητὴς ἐμφαίνειν δοκεῖ ἐν οἷς φησιν οἱ δ' ἐπεὶ Ουν σφαῖραν καλὴν μετὰ χερσὶν ἔλοντοπορρορέην, την σφιν Πουλυβος ποίησε δαῖφρων, - ἔτερος ἐιπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα ἰδνωθεὶς πέσω, ὁ - μονις οπε ἀερθείς.ηῖδίως μεθέλεια πάρος ποσὶν οδας ἱκέψαι. ἀπόψἐαρις δέ ἐστιν -- τῆν σφαῖρα μη προς suov
620쪽
αλλὰ πρὸς τὸ ἔδαφος σκληρῶς ἐί-ωσιν, στε ἀπο- κρον εντ' αλλεσθαι πάλιν. τῆν δὲ ἐπίσκυρον καὶ ἐφη βικὴν καὶ ἐπίκοινον ἔλεγον ἐχρῶντο δὲ αυτῆ κατὰ πλήθη ωνομάσθη δ οντως, ἐπειδη οἱ παίζοντες ἐπὶ λατυπης ἐστῶτες, ην σκυρον προσαγορευ σι, βοή σφαίρας αλλήλους ἐκδιωκουσιν φαινίνδα δέ ἐστιν ταν λωφτην σφαῖραν προδεικνύντες Λερ αυτην ἐπιπέμπωσι. των Ουν παιζόντων ταυτα - μὲν νικῶντας βασιλεῖς ἐκάλουν, καὶ ο ι αν προσέτασσον τοῖς αλλοις υπήκουον,
τους δ' ἡττωμένους Ἀνους. ρατῖνος δὲ δείρωσι χαριέντως μου ἐγκαταμίξας καὶ την νος λύραν παροιμίαν ἔπλεξε τον λόγον ουτως ώς δνος ἀπωτέρω κάθηνται της λυρας '
ἔλεγον, βασιλεῖς δ τους νικῶντας. 15, 23. ἐγκυμονες ἔναί σημείωσαι δια την σύνταξιν. Σ. 17 7. διὰ το ἔοικεν ο Θεαίτητος φαίνεται παπῶν τομωταγόρου δόγμα, καὶ ἐμμένων τῆ ἐξ ἀρχῆς exvτου
ἀποκρίσει. 1I. ἐπιστήμη -οσή ο τι αε αἰσθάνεταί τις, και ἐπίσταται. s.
s. αρ' ονῖ πρώτη κατασκευὴ ,ολ Πρωταγορείου δόγματος. 20. συρφετω κονιορτ τψ μετὰ κόπρων. ii δε noιμῶν καὶ σορμός, καὶ συρφη ρώγανα
18, 26. κινήσεων οντων την συνταξιν σημείωσαι, τι οὐδετέρως εἶπεν οντων προς τα πράγμαπα ουδέτερον γαρ το πραγμα.
19, 3. τον κολοφῶνα αναγκάζω προσφάζειν δώδεκα πόλεις της γωνίας συννεσαν εἰς το Πανιώνιον λεγόμενον, περὶ τῶν κοινῶν βουλευσόμεναι, καὶ ε ποτε ἴσαια ψηφοι ἐγένοντο, o Κολοφώνιοι περιττην ἐτίθεντο τὴν νικωσαν Σμυρναίους γαρ ἐλθόντας εἶχον συνο