장음표시 사용
661쪽
e το δὲ ἐν παραδMγματος. ην δὲ ἐκεῖνο μὲν ων
Πυθαγορείων οἰκεῖον, τουτο δὲ Σωκράτους, ω σαφέστερόν τε καὶ πληκτικωτερον. 22. σκοπε γαρ ἐντεώθεν αἱ πρανιαειωδεστεραι, ων το πρῶτον ἐπιχείρημα πό τινος εἰκόνος αρχεται. 25. Οἶνον - ως τροφιμώτατον, γάλα δὲ ς πρά-- τροφήν, μελι δὲ ς την ἐν τῆ τροφῆ λοκω μίαν
παρείληφεν.2s. πληρωσάμενος Οὐκ ἐμπλησθεὶς ἀλλα προσδεης ων. 68, 14. χαραδριος ορνις τις, ο αμα τω ἐσθίειν ἐκκρέ- νει εἰς ον ἀποβλέψαντες, ως λόγος, οἱ ἰκτεριῶντες ἐαον ἀπαλλάττονται οθεν καὶ ἐγκρύπτουσιν αυτὸν iπιπράσκοντες, να μη προῖκα φελῶνται οἱ κάμνοντες. καί μιν κα λυπτει μων ζαραδριουν περνάς; ἀς φησιν Ἱππῶναξ.15. λέγεις ιον τουτο ἐκ του ἀπεμφαίνοντος πρόεισεν. 22. μη ἀπαισχυνη ἀντὶ του μ αἰσχυνθείης.24. νησιῶντά ἐπι μητικῶς ἔχοντα του κνῶσθαι,
30. ανδρεῖος ἀντὶ του αναιδής, - σφημίαν. 69, 5. κιναίδων ἀσελγῶν, μαλακῶν καὶ κιναιδὶ πόρνη, καὶ ἡ ἀσχημοσυνη ἀπο o ὀρνεο της νγγος,
16 ῖνα δη μοι τουτ φησιν ἐν μὲν ἔτερον εἶναι τι ἀγαθι του δέος διανοουμαι ἀλλ' ἶνα μη συμφωνος ω -τφ, ταυτα εἶναί φημι τὰ αυτά. 18. τους πρωτους λόγους τους λαυτο δηλονότι, ἐν οἷς ἐμέμφετο Γοργία, και Πῶλον ως παρὰ τὰ δοκουντ αυτοῖς δι αἰσχυνην ἀποκριναμένους, αυτὸς δὲ ἐπηγγέλλετο πα4ήησιαζόμενος πλαν ἐρειν την ἀλήθειαν. 25. αἰνιχθέντα τρο γὰρ - κιναίδων βί- νόματι κακὰ πou συνεσημαίνετο.
662쪽
70, 11. --φοστατε σι πια εἰρωνείαν - Καλλικλέους ε παι, ἁ φησὶ Πλούταρχος.15. xάρναι δημος οἰνηῖδος, ἐξ ον οντος. 18. Σωκράτης τοὐτό φησι καλλικλῆς καθ' oμοιότητα
18. Ἀλωπεκῆ δῆμος υντιοχίδος, ἐξ ον οντος.
21. τους ε πράττοντας το ἀγαθον και κακον εἰπεῖν
βουληθεις τα μετέχοντα λέγει. 71, 27. δου ἀντὶ του δόμενον ληπτέον. 72, 1s. αἰσθάνη ον το συμβαῖνον εἰ προηγῶται μὲν ἐν διψῆν λύπη, ἐν δε τω πίνειν ἐπιγίγνεται δονὴ καὶ συνυπάρχει - , αμα μὲν Ο παραγίγνεται -- ναντία, καθώς ἐν β Φαίδων τῆ λύπη φησὶ την ἡδονήν, αμα δὲ σύνεστι, καθὰ ἐνταυθα λέγει. καὶ μάχεται -τφ, εἴπερ αλιο μεν ο αμα παραγίγνεσθαι, περ οὐκ ἔστιν ἐπὶ των ἐναντίων εὐρεῖν, αλλο δὲ τὸ συνεῖναι, o ἐστιν ἐς αὐτω ἐπωρειν. 33. o ακκίζεσθαι ἐκ γυναικος εἰρῆσθαί φασιν Ἀκκους καλουμένης, ν οντως ευήθη λέγουσιν απι ιστο θοιμάτιον καθελομένην μίεργον ἀμφιέσασθαι, εἴς τε το κάτοπτρον βλέπουσαν προς την παρ' αυτῆς ἔμφασιν εἰς αὐτο γιγνομένην ς ἐτερα προσλαλεῖν γυναικί. μεμνηται ταύτης 'Eρμιππος ἐν Ἀθηνῶς γοναῖς καὶ Ἀμφις ἐν β ομων- αυτῆς δράματι ἀκκίζη- φησὶν ἀντὶ του ἀνοηταίνεις se γυνή, μη εἰδέναι
73, 1. ἔχων ληρεῖς ἀντι του ποκρίνη νοιαν. 2. σοφος ἀνεπος κατ εὐφημίαν. 12. τα σμικρά τε καὶ στενὰJ χῖτως ἀπέσκωπτον οἱ σοφιστικοὶ ἐήτορες τους διαλεκτικοὐ λόγους και -- ω βω ML πως γουν περιτμήματα αὐτους ἐκάλεσεν. 14. τα μεγάλα γε μεμώησαι, πριν τα σμικρὰ δηλονότι μυστήρια. διττὰ ην τα μυστήρια παρ' Ἀθηναίοις,
663쪽
καὶ τὰ μὲν μικρὰ ἐκαλεῖτο, με ἐν αστει λουν, τὰ δὲ μεγάλα, περ λευσῖνι γετο. καὶ πρότερον ἔδει τὰ μικρὰ μηρῆναι, εἶτα τὰ μεγάλα αλλως δὲ των μεγάλων μετασχεῖν - ην θεμιτόν. ἐτελεῖτο δὲ ταυτα καὶ ho καὶ Κόρη, τι ταυτην μὲν mosτων ἁρπάξειε, ηοῖ δὲ μιγείη εως ἐν οἷς πολλὰ με ἐπράττετο αἰσχρά, ἐλεγετο δὲ προς των μυουμένων ταυταnἐκ τυμπανον ἔφαγον, ἐκ κυμβάλου ἔπιον, κερνοφόρησα κέρνος δε δ λίκνον γουν το πτυον ἐστέν)nὐπι τον παστὸν πέδυον καὶ τὰ ῆς. 76, 12. παροιμία, δὶς καὶ τρὶς το καλόν, τι πηπερὶ των καλῶν πολλάκις λέγειν Ἐμπεδοκλέους τι ἔπος, ἀφ' v καὶ η παροιμία φησὶ γὰρ καὶ δὶς γάρ, o δεῖ, καλόν ἐστιν ἐνισπεῖν. 25. Ovκουν Ἀμοιως ν περ τέον τὴν λέξιν -τως οοκοὐν ὁ καιὸς μοίως εἶτα τὰ ξης. 77 6. παλαιω λόγον ἀν παροιμιώδη φησι βοολεται δε υτος τὸ πάση ory τῆ προσπιπτούση χρησθαι πρὸς τὰς κα ἀρετην ἐνεργείας. 78, 3. ἐκ τρίτων τω Γοργίαν καὶ Πῶλον ς ἔναἔλαβεν. 5. των ἀγαθῶν μέχρι τούτου ὁ περὶ του τελικουαἰτίου, τουτέστι του ἀγαθοῖ, των ηθικῶν ἀπων λόγος. 8. αρ' ιν ἐντευθεν Ο περὶ της πρετικης τὰ g-τos, τάξιν εἰσαγοώσης καὶ κοσμον ταῖς παῖς, ἐστι δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ λως αρενή. 14. παρασκευαὶ Ου τέχνας, οὐκ ἐμπειρίας εἶπεν, αλλὰ τι μέσον ἡτων, τὰς παρασκευάς, σπερ ἐν τοῖς πρόσθεν τὰς ἐπιτηδεύσεις. 17. των μὲν των παρασκευων δηλαδή.ls. ιδ ην ἐπώνυμον παρ' u ναίοις ὁ φίλιος,
ἐκ του εἶναι - φιλικῶν καθηκουντιον αυτὸν ἔφορον.
664쪽
m. orari συνωφος ἐμφαντιῶς εἰρωνείας ἐστίν. 30. σως ουνὶ χρή την παράδοσιν της των προβλημάτων τάξεως, τι πρῶτον δεῖ διαιρεῖσθαι, εἶτα την διαφοραν των διαιρεθέντωωἈχεῖν, καὶ τρίτον ποῖον βέλτιον. 79, 14. δ' ιατρικη τουτω προσθετέον re κοινο τοτέχνη εἶναι. 14. τι η - τολ- τα κατὰ πασαν θεωροώμενα τέχνην ταῶτα, γνωσις του πράγματος περὶ σπουδάζει, ἐπίσκεψις αἰτιῶν δι α προσφέρει κάστοις προσφέρει, ἀπόδοσις λόγου oώτων ἐκάστου. m. διαριθμησαμένη ἀντὶ το διακρίνασα η διαλογισαμένη ἀπο ου αριθμοῖ δὲ ειρηται, ἐπειδὴ καὶ iαριθμοὶ διακέκρινται ἀπ' αλλήλων καὶ πάντα κατ' -τους διατέτακται , ως ὁ Πυθαγόρεως διδάσκειχόγος.
3. υκ ἔγωγε ἔμφασιν ἔχει του μὴ ἀρέσκεσθαι --τὀν οἷς μολογεῖν αναγκάζεται. 18. κιθαριστικὴ -λητικὴν is πῶσαν ἐκβάλλει τωνομῶν πολιτειῶν, κιθαριστικὴν δὲ υ πασαν, ἀλλα τὴν ἐν τοις ἀγῶσι μόνην οἶδε γαρ αλλην, ν σώζειν
τὰς πολιτείας νενόμικεν.8i s. --m ως ἐδοκιμουσα μαλλον - ει ν της μουσικης εἰδῶν κα ἐκείνους τους χρόνους. ἐπτέ- δε- τραγφδια, κολακεία τις υσα, υπὸ is σοφιστικὸν ταώτης εἶδος τέτακται, τε δη γνώμας ἀποφαινομένη καὶ περὶ δικαίων καλῶν τε καὶ παθῶν φηλο- λογουμένη ' η καὶ κατὰ τι δημηγορικόν, καθ' oσον καὶ αυτός φησιν , t τις αυτῆς τα μέτρα περιέλοι, μηθδεν ἔτερον αυτὴν φανῆναι η δημηγορίαν, ἐπειδ και παθῶν περ Mόντων κινητικαὶ ἀμφότεραι.
665쪽
356. I GORGIAM. 6931. τί δε ἐντευθεν της δημαγωγικῆς ἐητορικη διαβολή.33. ἐλευθέρων ανδρῶν τουτό φησι πρὸς αντιδιαστολην των ἐν τοῖς θεάτροις hλων, δια μὲν ων ἐλεο- θέρων οὐ δουλους περιελών, δια δὲ των ἀνδρῶν παῖδάς τε και γυνα&ας. 82, 26. τί δε Θεμιστοκλέα ἡ τάξις των δημαγωγῶν οπρος τον χρόνον, ποδ δε τον τρόπον αυτῶν πρῶτον γαρ Θεμιστοκλέα φησιν ω μἄλλον κατὰ νουν καὶ λογισμιν τα του πολέμου διαθέμενον, Κίμωνα δε δεύτερον, ἐκείνω παραπλήσιον, Μιλτιάδην δὲ τρίτον ως τέχη ἄλλον η γνώμη των πολεμίων κρατήσαντα, Πειρικλε δε τελευταιον, ἐπειδὴ πολυς ην ὁ περὶ αὐτos λόγος, και δι αὐτου - Σωκράτην μάλιστα προσάξει
84, 17. δικαιοσύνη τε καὶ σωφροστρο τ in νομιμφτην δικαιοσύνην ἀπέδωκε, τω δὲ κοσμω τὴν σωφροσύνην. 85, 33. αὐτος γνώση ἀντὶ του τι θέλεις, ποίει ἐμοὶ
γαρ ο μέλει. 86, 2. κεφαλὴν αἴνιγμα τουτο των παλαιῶν τε καὶ --φῶν ανδρῶν, τέλειον παντ- τετιμηκότωπι ἐξαιρέτως δὲ ἐν τοῖς περ τι λογισμον τὸν μέτερον ον μῆθον ὀνομάσαντες, τι καὶ τον λόγον πτως ἐκάλων, κεφαλὴν ἀτο τον νουν αἰνίττονται, οὐδὲν uo διατοέτου παρεγγυῶντες ἰ πάντας μῶν του λογισμοις προ εν τέλος βλέπειν, τὴν κατα νουν ἐνέργειαν.
12. Ἐπιχάρμου οπτος ο Ἐπίχαρμος γέγονε κωμφδοποιος, καὶ εἰσήγαγέ τινας ἐν ἰηίω δράμω δέ διαλεγομένους πρις αλλήλους, καὶ στερον ἔν των δύο πάλιν τα τῶν ἡ διαλεγόμενον. 31. ως αὐτω τον υπὲρ φιλοσοφίας λόγον - θη- να αν φησιν ἀποδουναι Καλλικλεῖ, σπερ ὁ Ἀμφίων τ Ζήθω o ἡπὲρ μουσικῆς παρα - Εὐριπίδη
666쪽
87 6. ἐξ ἀρχης, ο το διαλόγου φησί, του δὲ τελικουαἰτέο των θικῶν αρχῶν. εἰ δὲ περι του τέλους μάλιστα προκειμένης της ζητήσεως, περὶ της ποιητικης αἰτίας καὶ - εἴδους ἐνδιέτριψε, -μάζειν ου M. τ γαρ ἀγαθόν, περ το τέλος ἐστίν, αὐδητον καθ' αυτό. διόπερ ἐνταυθα μὲν δια της αποφάσεως, ων δοκεῖ εἶναι, τι υ ἐστὶν δονή, δηλουται ἐν Παρομενίδη δὲ τελεώτερον ου περὶ ἀγαθυο τινὸς ἀλλ' ἁπλως περὶ ἀγαθου ποιεῖται ὁ λόγον, ἐν Πολιτεία δὲ διαναλογίας τινός. νυνὶ δ' ἐνταυθα διὰ της ἐπιστημης και του novς, ο μόνως ἐξ ἀνάγκης παραγίνεται τομο-- δε τινα τροπον και ἐν Φιλήβφ δια - γαρ καὶ της ἀληθους δονης. ποιντικην δε φαμεν αἰτίαν την ἐπωτήμην των καλων καὶ ἀγαθῶν καὶ δικαέων, εἰδικη δ αυτ ταυτα, τελικὴν δε eo παθόν. 8. v ταττον ἐντευθεν o Σωκράτης αυτ αποκρίνεται.
12 ἀλλα μην -- οπερ ἐλεγομεν, ως ἐήητον τι ἀγαθόν, διὰ το προπαραγενέσθαι τὴν ἀρετὴν - λῶσαι βουλεται, η καὶ μόνη καὶ ἐξ ανάγκης συνέπεται. II. ἀλλα τάξει της αρετης εἶδος την τάξιν καὶ την ὀρθότητά φησι το δὲ ποιητικο την τέχνην, τις ἐφικώτετετακται πράγματι.
88 7. -τε διώκειν τὰ κακὰ δηλονότι, υτ φεύγειν τὰ ἀγαθά. ταυτα γὰρ Ο προσήκει απτω, εἰ μη πρὸς ἀρετην καὶ ευδαιμονίαν φέροι. 20. ως ἔνι ποδῶν ἀντὶ του, σον δυνάμεθα, ἀφείλομεν φυγεῖν τὰς κακὰς πράξεις κατ νααογίαν Ουν εἶπε πόδας ἄσπερ πόδας δης του ρους φαμέν. κατὰ μην - φευγωμεν τὰ και- μη ποσίν, ἐπεὶ καὶ ὁ
667쪽
φερουσι σκοπος μὲν γάρ ἐστιν Ἀρχή, τέλος δὲ --πος εἰς ἐνέργειαν δεθείς. η σκοπὸς τέλος ἀνέψατον, τέλος δὲ σκοπος ἐκβεβηκώς. 33. o σοφοὶ σοφοι ἐνταυθα τοος Πυθαγορείους φησι, καὶ διαφερόντως τὸν Ἐμπεδοκλέα, φάσκοντα τὴν φιλίαν οὐ τον σφαῖρον, ἔνοποιὸν εἶναι τοὐτοδ προς τῆ μια ἐστὶ των πάντων αρπ.89 6 4 ἰσότης ἡ γεωμετρικη τουτέστιν η δικαιο-νη. 6. ταυτην δὲ την γεωμετρικὴν ἀναλογίαν ὰς κρίσιν ἐν ὁμοις ἐκάλεσεν, ἁ δι αυτῆς των πάντων κεκρε- μένων τε καὶ ωρισμένων ἐστέον δὲ τι ἀριθμοικὴν ἀναλ ίαν εἶναι φαειν, τα τριῶν αρι ων ἀνίσων μέσος περθη τε τω σω καὶ περέχηται, olbs β δ' ς , γεωμετρικὴν δὲ ταν τριῶν αριθμῶν οντων ἀνίσων, ν ἔχει λόγον ο πρῶτος προς τὸν δεώτερον, τοs ν καὶ ὁ δεώτερος προ τον τρίτον, ων δ' ς θ', ἁρμονικῆν δέ, ταν τριῶν ἀριθμῶν ἀνίσων, ὼς μέγιστος -δς ὁ ἐλάχιστον, ουτως θη καὶ μει ζόνων διαφορὰ προ την τῶν ἐλαττόνων, iis β ν is .
27. ἐπὶ κόψ ς ἐπὶ κεφαλῆς η γνάθον η κροτάφον.κόψ ν γαρ καὶ κόρσην την λην κεφαλην - φαυχένι λέγουσι τινὲς δὲ καὶ ἄπισμά φασι τ ἐπὶ me γνάθου λαμβάνειν, ἁπτόμενον καὶ του κροτάφου. 33. τέμνεσθαί ἀντὶ του ζημωυσθαι ἐνταμα. - 2. ἐμὲ τον ἐκ φυχῆς καὶ σώματος Σωκράτη, - τον κατὰ την vah μόνον. v γαρ θεμιτόν, φησὶν αυτες, ἀμείνονα π χείρονος βλάπτεσθαι. 8. ἀγροικότερον τουτό φησι διὰ τὴν μεταφορὰν τῶν σιδηρῶν καὶ δαμαντινων λόγων. 14. εἶναι προσυπ--στέον τουτο ἀκριβῶς οἷδα. 17. εἰ οἷον τε ἐπειδῆ μεῖζον μεγίστου - ἔστι, διὰ τουτ τὸ εἰ οἷόν τε πρόσκειται.
668쪽
το σωματος, καὶ τρίτην την των ἐκτός.
24. καὶ τῶλλά περ των νομιζομένων ἀγαθων τομολέγει, si καὶ τάξιν τινὰ ἐν Νόμοις ἐπέμεν, μῶν
1014 28. σκυτοτόμον σκυτέα φλωροτόμον, σκυτοδεψον δετον δερματομαλάκτην η βυρσοδέφην. 108 1s. ην υν νόμος τι ην καὶ τ εστιν χρονικὴν ἐμφαίνει διαφοράν, να σημάνη πρώτας καὶ δευτέρας υποστάσεις τι δὲ ἀχρόνω ταντα δε νοεῖν, ἐμφαίνειτ αεί ἐστιν. E. 28. τι ὁ συνέχων καὶ την λοιπὴν δυάδα υτός ἐστιν Ζως, πρὸς καὶ ὀχλοώτων ἐπιστρέφεται ' καὶ τον νουν προσείληφε καὶ τους λόγους πάντων πρωρος δοάδος. . M. σια νυν ἀκουστέον υ - πρὸ των τριῶν δώτον ἔν των τριῶν, προς- ἐπιστρέφεται o m των καὶ ἐπιμε-αι εἰσὶ δε δαίμονε κολαστιαοὶ καὶ κωθαρτικοὶ καὶ τελεσιουργοί. E. 109, 13. γυμνὸς ὁ κριτὴς - μόνον του οστεώδους σώματος ἀλλα καὶ - ἀερώδους φυράματος, καὶ μόνονἔrων τὸ ωτοειδὲς χημα - δὲ κρινόμενοι γυμνοὶ μντης παχειρος του στεώδους, περιφέροντες δε δάιριον φωραμα καὶ δεόμενοι καθάρσεως. s.
669쪽
5. σφωδους φασι τους τὰ Ομήρου ἔπη ἐν τοι θεάτροις παγγέλλοντας ἐκλή σαν δε υτως, ἐπεὶ ἐάβδους κατέχοντες δαφνίνας ἀπήγγελλον ἐαφφδῆσαι λέγεται καὶ ὁ φλυα σαι η δ πλῶς λαλεῖν καὶ ἀπαγγεῖλαι χωρὶς ἔργου τινός. 122 24. Μαγνητιν Πτολεμαῖος ὁ μέγας ἐν ζ των γεωγραφι κων φηγήσεών φησι - τὴν ἐκτος Γάγγου
ποταμ δενδικὴν μετὰ καὶ αλλων νήσους τινὰ Σατυ- ρων εἶναι τρεῖς, ων Ους ἐπομουντας υρὰς ἔχεών ποίας διαγράφουσι των Σαπυρων φέρονται δὲ συνεχεῖς καὶαλλαι δέκα νῆσοι, καλούμεναι Μανιόλαι, ἐν αἷς φασὶ τὰ σιδηροῶς ἔχοντα λους πλοῖα καπέιεσθαι, μήποτε ς Ηρακλείας λίθου περὶ αὐτὰς γεννωμένης, καὶ δια
θρωποφάγους. ιογενιανὀς δὲ Μαγνητι μὲν λαπψυλπει τῆν o νιν λίθον, ω ε' ἀρνορ ἐμφερής, την δὲ Ηρακλεῶτιν ἐπισπασθαι τον σίδηρον. 128, 30 Πράμνειος Οἶνος τοι ὁ ἀπω της πιραμνειας ἀμπελ- η ὁ πραυνων τι μένος τινὲς δέ, ἐπειδὴ ἐν Πράμνη πρῶτον ἐφυτεύθη αμπελος τῆ ἐν Σκάρφ.
6 17. πειρασόμεθα πειρώμεθα. 7, s. ωσπερ μυθος, ἀπολόμενος ὁ μυθος ἀπώλετο. τοέτω χρῶντα τω λόγω οἱ λέγοντές τι πρ4 τον μὴ προσέχοντας μέμνηται δε αυτῆς καὶ Κρατινος ἐν ραπέτισι καὶ Κράτης Λαμια.
670쪽
I, s. μὴ κινεῖν κακὸν ε κείμενον, ἐπὶ των αυτοῖς ἐξ ἀγνοίας πράγματα ἐγειρόντων ταώτης μεμνηται καὶ πατερείδης δυήτωρ ἐν τω προς Ἀριστογείτονα is καὶ ουδὲ ἐκ της παροιμίας δυνασαι μανθάνειν - μὴ πι- νεῖν κακον ευ κείμενον. 3 μετῆκται δὲ ἐκ του A H MMωos, o πεσῶν πολλὰς οἰκίας κατέσεισε βασιλέα sδὲ βουλομέν- α ἐτιν ἀναστησαι, φοβούμενοι οἱ Ῥόδιοι μὴ πάλιν καταπέση, το προκείμενον ἐπεφθέγξαντο. 30, 31. γενοέστη ὁ οἷον γεννητης η νγγενής, Ηγονος, ων το τελευταῖον ἐκδέχεσθαι αμεινον, η οἷον γεννητικός. γεννῆται δε - Οἱ ἐκ γένους καὶ ἀφ' αῖματος προσήκοντες, ἀλλ' οἱ ἐκ των γενῶν των συννενεμημένων εἰς τὰς φρατρίας. υτοι δε εἰοι, καθάπερο δημόται καὶ φράτορες, νομετινὲ ἔχοντες κοινωνίαν. το δὲ γένος ἔχει ἄνδρας λ'. α δὲ φρατρία ἐκαλουντο τριττυς, τι τεσσάρων φυλων Ουσῶν εἰς τρία λκἀστνην διεῖλον μερη, τὰς μὲν φυλὰς δ κατὰ τὰς ρας ἐνιαυτου, τὰς δὲ φρατρίας καὶ τριτλας δυοκαίδεκα,
οἷον μῆνας, τὰ δὲ γένη λ' ἐν λάστη φρατρία, καθ άπερ μέρας ξ δωδεκάκις γὰρ λ -e 55 6. μηδὲν αγαν - των ἐπτὰ σοφῶν ἀπόφθεγμα,
ομοιον - μηδὲν περ το μέτρον. 58 32. πελας τοιτο καὶ τοπακῶς τάσσεται καὶ χρονικῶς
καὶ ἐπὶ συγγενείας Θουκυδίδης γουν ἐπὶ Κερκυραίωνειρηκε πέλας, διὰ δ σύνεγγυς εἶναι ἀλλήλοις τὰ
59 Io. γνῶθι σαυτόν, ἐπ των περ δύναμιν κομπαζόντων λέγουσι δε οἱ μεν πιλωνος ιναι o ἀπόφθεγμα, οἱ δὲ Λάβυος ευνούχου τινος νεωκόρου οἱ δε φασινοτι πιλωνος ἐρομέν- τον 'εδν τι εχ αριστον, εἶπεν Πυθία eo γνῶθι σαυτόν. 70, 27. προσαγώγιον τεκτονικὀν ἐστιν ὁπανον, o προσώγοντες μένουσι τὰ στρεβλὰ ἐώλα.