장음표시 사용
701쪽
10. ἐπεψαι ε&ειν, ἐνδιδόναι - νυν ' καὶ βρέ- 25. ἀνασχινδυλευθήσεταίJ ἀντὶ του ἀνασκολοπισθήσεται. 42, 19. ἀδελφ4 ἀεὶ παρείη, τι προτιμητέον τους ἰκε Οος εἰς βοήθειαν. Πλάτων ἐμνήσθη ἐνταυθα παρῆκται δε ἴσως παρὰ το Θηρικεν τι κασιγνήτοις ἐπ μέμφεαι, οἷσί περ ἀνήρ μαρναμένοισι πέποιθε, καὶ εἰ μέγα νεHος ἔρηται. 43 18. παῖδας γὰρ παίδων ἐξ Ηροδότου, απὸ του δο- θεντος χρησμου Γλαυκ τω ἄκωνι, ςανδρὸς δ' ευόρκου γενεὴ μετόπισθεν ἀμείνων.
s. ἀγυρται οἱ ἀγείροντες Οχλον ἐφ' ἐαυτους οδαῖον. 13. κεῖσθαι θεραπευειν. 25. λιστor αντὶ του λιταζόμενοι, λιταῖς εἴκοντες. 29. βίβλων περὶ ἐπωδῶν καὶ καταδέσμων καὶ καθαρσέων καὶ μειλιγμάτον καὶ των μοίων.2s. μαδον συναγωγην η θόρυβον , απι του μου
45, 17. κορων τ δοκεῖν κυριόν ἐστιν. 47, 25 ου ὁ δίκαιον σημείωσαι τι δριμο της ἐπιβολῆς. 30. ἐπειδὴ Ουν μολόγησας εἶπε γὰρ ἐν ἀρτ οτι
δικαιοσυνην θετέον ἐν τω καλλίστω εἴδει το ἀγαθου, καὶ δι αυτ καὶ δια τὰ αε αυτο γινόμενα ἀγαπητέον τω μέλλοντι μακαρίω σεσθαι. 48 4 των μὲν αλλων ἄν προεῖπε ποιητῶν.
5. ἀνασχοίμην ηγ- ἀποδεχοίμην. 17. ἐλεγεῖα δαι η θρηνοι, η μυθοι ἔνθεν καὶ τὰ ἐπιτάφια ποιήμπια ἐλεγεῖα καλουνται. 18. Μέγαρα πόλις περὶ τιν σθμόν, ανὰ μέσον Πελοποννήσου καὶ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας. 51, 12. μιν ν σκαφίον τινὲς δὲ ἀξίνην ἐκ του τέρου μέρους δικελλοειδῆ.
702쪽
53, 11. αλφιτα κυρίως μὲν τὰ ἀπο πεφρυγμένων καὶ ἀλεσθεισων κριθῶν θραύσματα, καταχρηστικῶς δε καια ἀπο πυρῶν η φακῶν. 12. πεπαντες ἀρτοποιησαντες, μάξαντες δὲ φυράσαντες, ζυμώσαντες. η αλφιτα ἀπο τῶν κριθῶν πεπαντες, λευρα απι τῶν πυρῶν μάξαντες. 23. βολβοις βοτάνης εἶδος ποιας. 24. τραγηματα παρὰ Λάκωσι τα παρ' ἡμῖν τρωγάλια. 26. σποδιουσι ἀντὶ του εἰς σποδον γουν εἰς ἀνθρακιὰν ἐσβεσμένην ψήσουσιν. 5ι, . φλπμαίνουσαν τροφῶσαν, ἐπηρμένην, μεγαλαυ-rovμένην. 12. πέμματα πλακουντια.27. κομμωτριῶν κόμμι λεγεται το ἐκ τῶν δένδρων. λε δη δάκρυον, ἀποή.Aν γρόν, ω χρῶνται προς τὰς τρίχας τῶν γυναικῶν, στε μη διαχεῖσθαι αυτας αλλὰ μένειν ς αγαν συνημμένας ἐφ' υ βεβουληνται πήματος α κομμώτριαι παρ' o καὶ π τουδε του κόμμεος λεγονται, καὶ η τέχνη κομμωτική.28. συβωτῶν σημείωσαι τι τὰ σῶς ἀπαγορεύει Πλάτων του ἐμέεσθαι ἐν την ἀρίστη πολιτεία. 57, 32. κομψόν νυν το σπουδαῖον καὶ ἀγαθόπι σημαίνειδε και το πανουργον και ἀπατητικον και πιθαι/oω κοὶ τεχνικδ και ἀστεῖον και περίλαλον.
62, 4 βοώβρωστις πονηρία, η μέγας λιμός. οἱ δε ι-
στρον η ἀσθένειαν. 63, 13. εἰλήσεων τῶν πο ου λων ἐκκαυσεων. 64, 14. ἐκδειματουντων ἀντὶ του ἐκδειματουτωσαν, Ἀττικῶς.
65, 19 ἔνι ἀντὶ του ἐστίν, Ἀττικῶς, 66 8. παιῶνα ἀλαλαγμον ἐπ evorset, ως - ,
703쪽
15. toρὸν υ δώσομεν ἀντὶ του υκ ευδοκιμησομεν καὶ νικήσομεν. ορὸν διδόναι γαρ ἔλεγον ἐν &φ φευδοκιμεῖν κά νικαν παρα γαρ τοι Ἀθηναίοις χορου ἐτύγχανον κωμωδίας καὶ τραγωδίας ποιηταὶ ου πάντες, ἀλλ' o ευδοκιμοὐντες καὶ δοκιμασθέντες αξιοι.
καὶ αυτους τους νεκρους νοητέον. δια την της λιβάδος μεθεξιαν. , 10 πολ ν ἀντὶ του χυδαμῶς. ἀπω κοινοὶ δν τοπολη αν αντον ἐπιπλήξειεν. iv μόνον, φησί, τους αλλους o κωλύσει, ἀλλ' -δε αυτόν. 25. ταλα προ τον δείμαντον ἔτι Σωκράτης λέγει, τη συνηθει χρώμενος εἰρωνεία.
T2, 32. ὀκνῶ ἀντὶ του ευλαβῶς ἔχω.
74 1. ἀγχίσποροι ἐγγώς γένους.
18. ἀπερεῖν ἀπαγορευειν. 21. ἐὰν μολογῆς ἐάν, φησίν, ἀβασανίστως ομολογη-σης ἀγαθον εἶναι την δικαιοσυνην, κακον δὲ την ἀδικίαν, ἔχω o ζητούμενον. εἰ δε λεγ δουλευοφεν, δειπρῶτον μας διορίσασθαι την της δικαιοσυνης οὐσίαν. 75, 3. γελοῖος ἀστεῖον. 20. μάκη νῆσος αρδ τη Κεφαλληνία. 76 30. τραγωδία ἐστὶ ποίησις ἔμμετρος προ αμιλλαν δης ἐπὶ δεινοπαθεία προσώπων τε καὶ πραγμάπων γιγνομένη, καθ' ην - νικήσαντι τράγος ἔπαθλον ἐδέδοτο, ἐξ υ καὶ τ ονομα ἔσχε κωμωδία ἐστι ποίησις ἔμμετρος και αυτ προ αμιλλαν δῆς, πρότερον μὲν ἐφ' ἱλαρότητί τινι καὶ καρπῶν συγκομιδῆ γιγνομένη,
704쪽
μετὰ τουτ δε καὶ ἐπὶ διαβολῆ καὶ ἐνδείξει πονηρῶν
προσώπων τε καὶ πραγμάτων εἰς σωφρονισμον ποιουμένη, καθ' ην τ νικήσαντι γλευκος λαπιον ἐδίδοτο, τρύγα ἐκάλουν παρι κἀ ηδε δ πριν τρυγωδία κοινως ἐλέγετο ' στερον δέ, πο ου κατὰ κώμας αρξασθαι ταωτην πριν εἰς αστυ μετελθεῖν, κωμωδία ἀνομωθη. 32 ο δι ραμβος γράφεται μὲν εἰς ιόνυσον, κεκινημένος καὶ πολ τ ἐ--σιωδε μετα χορείας ἔχων, κέκληται δε ἀπο των συμβάντων περ αυτόν. νομάζεται γαρ υτως η απι του κατὰ την Νυσαν - αντρω διθέρ τραφῆναι η δια τ ειθεντων ωνῆαμμάτων ἐκ του σιος μηρο εὐρεθηναι, Ῥια τοδόξαι γενέσθαι δίς, ἔκ τε της Σεμέλης καὶ - η- ρου του ιός ευρεθῆναι μεν δν διθυραμβον ἐν Αο- ρίνθω π χρωνός φασι των δε ποητων τ μεν πρώτω βους ἔπαθλον ν τ δε δευτέρ' ἀμφορενς, .τ δε ρω τράγος, ον τρων καρισμένον ἀπῆγον 79 6. ἔστι τι εἶδος λέξεως το ἀπαγγελτικον αμα καὶ τωτων σπουδαίων μιμητικόν τουτο γαρ μόνον τὸ εἶδος
της διηγήσεως ἀγαπῆ ὁ Πλάτων ἐν τῆ ἀριστοκρατέα.
80, 22. Ἀμη νικα κατ ἔλλειψιν του ' νηφος η γνώμη.8i 8. μυρον κατὰ της κεφαλης παροιμία ἐπὶ των αὐτης χρείας ἀφιεμένων Mia γαρ ἐπὶ των Ορτων ἐοί
σθαι, ως αν πολ4ζοντες απὸ των ἔργων καὶ μόνον σχολάζοντες θυμηδία καὶ πάλιν τοις π δουλείας μεταγομένοις ἐπ ἐλευθερίαν ἐρων κάταγμα κατα της κεφαλῆς ἐνδεσμούμενον eo ἐπίσημον. υλλως μυρον καταχέειν των ἐν τοῖς ἁγιωτάτοις ἱεροῖς αγαλμάτων θέμις ην, ἐρέω τε στέφειν αυτά, καὶ τουτο κατά τινα ἱερατικον νομον, ως ο μέγας Πρόκλος φησιν.
82, 10 ἡ Πρόκλος φησὶ τὴν ὲ Θώριον ἁρμονίαν εἰς
705쪽
παιδείαν ἐξαρκεῖν in καταστηματικήν, την δε ρίγων εἰς ἱερὰ καὶ ἐνθεασμους ως ἐκσταΤικήν. 21. δεομενω ὴ διδάσκοντι is αλλον ν σωμεν προσερχόμενον - μουσικ χάριν τινι δεήσεως καὶ - λέγει να μὴ πεισθῆ φ προσιόντι καὶ μεταπειθοντι μουσικός. 83 8. Μαρσιας ολύμπου του αν το viδ ην, κρος δε την τέχνην ουτως ως διαμιλληθηνα θαή.ῆσαι φυπόλλωνι περὶ μουσικῆς δεξαμένω δὲ τ του την πρόκλησιν, κατήκουσαν μὲν αὶ Μουσαι ἀμφοῖν γίνεται δε η ψηφος Ἀπόλλωνι δαρείς τε εἰς τιμωρίαν Μαρσυας μετέδωκε κλήσεως - τοταμ της πτῆς,τω ἀπο της ὐοῆς του αῖματος α-- γεγονότι. 26. ἐνόπλιος σύνθετός ἐστιν ἐξ ἰάμβου καὶ δακτέ- λο κὰ της παριαμβίδος, ανδρικις πρὸς πράξεις ἔναγκαίας καὶ ἀκουσίους, ἐξορμητικb εἰς πόλεμον δε ρφος δάκτυλος, ἄπλους, κοσμιότητος ποιητικ4ς και ὁμαλότητος, παιδευομένοις προσήκων, ως ἰσότητι κεκοσμημένος, ἐν β εἰς ταυτα. πομνήματι Πρόκλος φησίν.84, 14. ποκοριζομενοι διασυροντες, ἁ πενοφων, η τὸ αἰσχρον ευφήμως ὀνομάζοντες, iisημοσθένης κολα
85, 21. ἐκει ἐν τῆ ἀριστοκρατία. 87, s. ἀπειροκαλίας της ἀπειράτως του καλον ἐχουσης
88 6. ἀκροσφαλεῖς ακρως σφαλλομένους. 17. εισμάτων ἀρτυμάτων. 89, 17. λογιζόμενος στρεφόμενος, καμπτομενος, απιτων λέγωπι λύγος δε ἐσαι φυτιν ἱμαντῶδες τινες δὲ καὶ τι μετὰ τιμωρίας βασανίζειν λογίζειν φασι καὶα μάστιγες αἷς οἱ ἀθληταὶ τώπτονται λέγοι καλουνται.
706쪽
σαι, σημαίνει δὲ καὶ κακὀν καὶ λογον καὶ θαυμά
- 4. Ηρόδικον τον Σηλυμβριανόν φησιν ἰατρόν. υτος ην, παρ', ὁ φος φοιτήσας Ἱπποκράτης κάτω --του βαίνειν σον ἐπὶ τῆ ἰατρικη του πάντας ἀπέλιπεν. 6. ἀπέκναισεν διέφθειρεν, - νυν. σημαίνει δε καὶ διέκοψε καὶ ἐλυπησεν. si s μη μελετῶντι το ἀρετην ασκεῖν. 92, 11. κυκεῶν ἐστι κρῆμα ἐξ οἴνου καὶ μέλιτος καὶ ἀλφίτων καὶ τυρου καὶ δατο ἀναμεμιγμένον, Ἀχρλαοπρις πόσιν.14. Μίδας Φρυγῶν βασιλευς is δοκεῖ πλουσιώτατος γεγονέναι. τοὐτόν φασι καὶ νου -τα ἔχειν. διὰ τοπρῶτον τακουσταῖς αυτιν χρήσασθαι, παρ Ῥοον καὶτ ζῶον- νος ἀκουστικώτατον.
95, 16. μινυρίζων θρηνῶν, Ἀρέμα δων.16. γεγανωμένος λελαμπρυσμένος. 26. ἀκράχολοι ακρως χολούμενοι. 99, 10 τ ψεὐδο Φοινιπικόν φησιν ἀπο των κατὰ τον δράκοντα καὶ τους Σπαρτους καὶ Κάδμον ψευδῶς - γομένων. υτος γαρ γήνορος του Ποσειδῶνος καὶ Aιμης ν ης ἡ Φοινίκη χώρα. 100, 20. αλλο ανθρωποι ἀπο κοινο το πεισθεῖεν.24. ἀγάγη το τους ἔπειτα πεῖσαι. 101, 26. αν μὴ πῶσα ἀνάγκη εἰ μη την ἀναγκαίαν, μάτιόν φημι καὶ βρώματα εντελη.
103, 13. πισίτιοι οἱ τροφῆς χάριν ἐργαζόμενοι. 104, 12. φάρμακα νον τα χρώματα η βάμματα. 22. ξυστίς ἐστι λεπτὸν φασμα, περιβόλαιον Iιτῶν ποδήρης γυναικεῖος. οἱ δὲ τραγικον ενδυμα ἐσκευο-
707쪽
ποιημένον καὶ ἔχον ἐπιπόρπημα, ο ἐστιν ἐπὶ τῆ πόρ- ir . . προσηἡσμημα η λίθινον η χρυσουν η ἀργυρο- πόρπη ' δέ ἐστιν φανήτης χλαμυδος σύνδεσις is δὲ ξυστίδατο λεπτόν, παρὰ το ἐξυσθαι. ἰδίως δὲ - των τραγωδῶν ἔνδυμα.32. νεοροή.άφους εἶπε Λυκουργος τους τὰ νεώρα ἐά-
105 22. πτρεος κεραμεύς. ἀφ' ἐνδ εχους των κεραμευομενων της ,τρας. 107, 4. πόλεις παίζει, εἶδός ἐστι πεττευτικῆς παιδιὰς μετῆκται δὲ καὶ εἰς παροιμίαν. 25. αὐλον δυάδιον, ω νυν ευρηται δὲ σημαῖνον καὶ τ απλουν καὶ κακον καὶ μοχθηρον καὶ τυχδν καὶ μέγα. 110, 20. χαριέντως στραπέλως σκωπτικως. 111, 23. δραν τέμνειν, παροιμία ἐπὶ των μηχάνων εἰρημενη, δια τὰς της δρας κεφαλὰς ας τέμνων πρακλῆς οὐδὲν ἄλλον ἐκράτει, ταύτης ἀναδιδούσης αλλας
33. ελφοὶ πόλις ἐπὶ του Παρνασσου προς τῆ Φωκίδι.114, 32. δροσοπoὰν ἔμμονον, δυσαπόπλυτον, ω νυν.
μαίνει δὲ καὶ τι βαφέα. 115, 1. Μάτωνὶ τριμμάτων, σμηγμάτων το δὲ σμῆγμά
ἐστι σποδός. 13. αλάστρα πόλις της Μακεδονίας καὶ λίμνη, - ατ πιλαντραῖον νίτρον γιγνόμενον διὰ ἐνναετηρίδος πήγνυται, μοίως δὲ καὶ λώεται. 13. κονία σμηγμα, σποδός. 31. πραγματευώμεθα φροντίζωμεW πρῆγμα γὰρ καὶ φροντίς. 116, 15. ἔνι ἔνεστιν η ἔστιν.
117, 14. ἐπιεικῶς τὸ κανῶς ἁ νον σημαίνει δὲ καὶ τὸ
708쪽
πάνυ, καὶ παραδόξως, καὶ παρ' ἐλπιδα, Mia μετὰ χρηστότητος, καὶ μετρίως η συμμέτρως.118, 3. εἰ γαρ ἀφελον εἐκτικὸν ἐπίψήημα. s. - ου σχετλιαστιῶν ἐπψήημα.
119, 33. πάντα ταλλα μεταλλαττόμενα ἀντὶ os πάσας τὰς αλλας τέχνας ἀμεφομένας π αντο μίαν, εἶτα ἐτέραν, εἶτα πάλιν αλλην καὶ αLλην. 122 27. αριεντίζοιτο εὐτραπελευοιτο, σκωπτοι, suse-στοφάνης χαριεντίζει καὶ καταπαίζεις μῶν καὶ βωμολοχετει 123 12 διασαφητικὸν το , ἀντὶ του περ, οἷον τερ
125, 31 τω - φ -του μέρει ἡ μὲν γαρ ἐπιθυμία γε προς το πιεῖν, o δὲ λόγος ἀνθέλκει.
126, 28. ἐμπλησθητε ὀφθαλμοὶ δηλαδή.127, 5 του τοιοώτου λέγει, του συμμαχεῖν φ dis om μόν. ὁ δὲ νοος ουτος ταῖς δὲ ἐπιθυμίαις σε κοινωνήσαντα ταῖς ευλογίστοις, καὶ γινώσκοντά σε -- ἐκ της πείρας, - υπολαμβάνω σε εἰπεῖν τι ρ- η- μαι ἐν ταῖς τοιαύταις ἀγαθαῖς δοναῖς τον θυμον ἀνMπράττοντα ταῖς ἐπιθωμίαις, σπερ ἐπὶ ταῖς του
Λεοντίου ἀλόγοις δοναῖς ἀντέπραττεν.131, 3. νεάτη γουν νητη περβολαίων η ἐσχάτη χορδῆ υ δὶς δια πασῶν συστήματος, πάτη δὲ ἡ μετὰ τον προλαμβανόμενον λεγόμενον φθόγγον πρωτη χορδῆτο αυτο του δις δια πασῶν συστήματος μέση δὲ καὶ αυτ ητοι φθόγγος η χορδ τελ-ταία μὲν του πρώτου δια πασῶν, αρχ δὲ του δευτέρου, ς εἶναι. ἡτων κοινήν, ς Πτολεμαῖος τέ φησι καὶ ο αλλοι
709쪽
φεται - γουν νε ηλ λέγουσι, καὶ Μαν το ηε- σαν καὶ παρα Θουκυδίδη υτως ἀναγνωστέον noτι ἀκμάζοντες ἰσαν ἐς ταυτόν. οἱ δὲ μνες ηεσαν καὶ
136, 14. Ἀδράστειαν τρεῖς Μοίρας εἶναι θυγατέρας νάγκης φασίν, Κλωθώ, Λάχεσιν, Ἀτροπον η καὶ laδράστειαν καλοῖσιν, τιπερ υκ αν τις αυτὴν ἀποδράσειεν, η τι ἀειδράστειά τις οἷόν ἐστιν, ω ἀει δρῶσατα καθ' αυτήν, - πολυδράστεια πολλὰ γὰρ δραὶ - αλφα πλῆθος δηλουντος ως ἐπὶ της ἀξέλου λης. δε αυτ και Νέμεσις λέγεται ἀπο της νεμήσεως, ἁ διαιροῖσα καὶ νέμουσα το ἐπιβάλλον ἐκάστω. 137, 28. χαριέντων νυν των ἐν ἔργ' ὁ σκώπτειν ποιου-
138, 16. φιλοπαίσμων υττικῶς o φιλοπαίγμων. 139, 13. νεῖ νυν κολυμβ' σημαίνει δὲ καὶ το νήθει. 14. νευστέον κολυμβητέον. 15. δελφινα ως δν ρίονα δηλονότι τον Μηθυμναῖον Μήθυμνα πόλις ἐν έσω τῆ τήσφ, ἀφ' ης χρίων, κιθαρωδις Περιάνδρου του πιρινθέων τυράννου. υτος ἱκανῶς ἔχων χρημάτων ἐπι μία πλειόνων si τε Ιταλίαν καὶ Σικελίαν κεν, ἀφ' ων ἀπδτης τέχνης χρήματα συλλέξας πολλὰ εἰς Κόρινθον ἐπαναπλεῖ ἐν- των ναυτῶν διὰ τα οὐδε χρήματα βουλομένων αυτον ἀνελεῖν, τούτων μὲν ἐκείνοις, εἰ ἀφεῖεν, ἐξίστατο, πείθειν δὲ υ εχων ἐδεῖτο αυτῶν ἐπὶ της πρώρας ασαι βραrs, εἶτα εἰς την θάλασσαπ αλλεσθαι. καὶ οἱ μεν ἔδωκαν, ὁ δὲ σας λαοτὸν ψῆιψε δελφὶς δε ποθεὶς -τδν φ κιθαρωδ εἰς Tαίναρον κομίζει τὸ της Λακωνικῆς ἀκρωτήριον. περὶ ταύτης ουν της ἐστορίας ἐνταὐθα φησιν. 21. η διασαφητικόν, ἰς νον, ψιλ μενον καὶ περι-
710쪽
-θατα γαρ σφαραγευντο. τον μα-- πλήρεις ἔγ- γδοατος, καὶ σπαρά τονται - θλιψεως, δέονται τε του ἐκαρώθηνω -τό. σημαίνει δὲ καὶ ὁρμῶσι καὶ ἀπωσι καὶ ταράττονται. 6. -αι ταῖς τους τιτ - παρεγωσαις, τροφαις δὲ ταῖς τοτ α λον ἀναδεχ παις πόνον α καὶ τι θη- ναι καλοῶνται αῖτινες περιφέρουσε προσπαίωνοι, καὶ της αλλης τροφῆς τῆς μετὰ τον ἀπονα - μιν ἐπιμελειαν ἔχουσιν.
152, 1. βιαίω δίκη βίας δίκης διαφέρει βιαίων μεν γάρ ἐστιν is τις βία ἐπεισελθών τι ἔλαβε ἀλλότρι- ἐκ χωρίου ἐξ οἰκίας, meisis ἐκρίνετο ἐν δε ταῖς
σχολικι ς ποθέσεσιν βίας ἔγκλημά ἐστι κατὰ των -- ρην ἁρπασάντων η παῖδα ἐλευθερον. σημειωτέον δὲ οτι βιαίων γράφουσι την δίκρο οἱ παλαιοι, καὶ Ουδεὶς βίας αἰκίας δε δέκη ἐστίν, ταν ἐκ προχείρου πάθους τινὸς καὶ Ἀη ἐκ προνοίας ἀδίκων τις αρρη νιρων.
εἰπήγετο δε προς τους τεσσαράκοντα. 25. πορισάμεινοι κλέψαντες, η τε τοιουτον.
25. οἰκέτας τους οἰκείους, οὐχὶ δὲ του μέλ- μόνον, ως ή νυν συνήθεια. ἔστι καὶ παρ' Ἀροδό- χρῆσις. 3o. λυμπιονῖκαι οἱ τους ἐν in πω νεκωντες ἀνα-