Platonis Opera omnia

발행: 1841년

분량: 846페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

721쪽

41 a. I REM PUBLICAM 12

ματικῶν γνῶσιν λαμβάνειν την ἐνέπειαν - ἀποτων νοητῶν ἐπὶ τὰ μαθηματικα ως εἰκόνας μεταβαίνειν, ποθέσεις τε ἀναποδείκτους αυταῖς ποτιθεμένην λόγον Οὐδενα οὐδενὶ ἀξιουν διδοναι, ως παντὶ φανερόν, ἐκ τοι των τε ποθεσεων ως ἀρχων ν ἐπάρχην ἀλλ' ἐπὶ τελευτὴν ἐναι, αυτ σκεπτομένην ταμαθηματικα et διωνοία των νοητων δε γε των όγων μετὰ της του διαλέγεσθ- δυνάμεως καὶ της τρολέας διαλεκτικης τῆ νοησε προπρωμεν. απτεσθω ἐξυποθέσεων ως - ἀρχων -δὲν γαρ ὁ τι ἐκείνων εἶναιαρχήν ἀλλ οπερ καλουνται ποθέσεων καὶ ἐπιβάσεων - ἀπην την ἀνυπόθετον ἰεται, ης μηδεν ἔτι δηλονότι προύποτίθεται, τε καὶ μηδὲν ν δ ει προ ἐκείνης κἀκεῖθεν - ἐπὶ τελευτην καὶ τα διανοητὰ κατιέναι -δενὶ προσχρωμένην αἰσθητω, αλλὰ τοις νοητοῖς αυτοῖς χεσι δι αυτῶν. σπερ δὲ θει ταπράγματα ἀληθείας τε καὶ μή, -τω σαφηνείας τε καὶμ τὰ περ αυτὰ καταγινόμενα της ψυχῆς ἔχειν πάθη εἶναι δὲ ταντα τέτταρα, νουν, διάνοιαν, πίστιν καιεἰκασίαν, ἐπὶ τέτταρσι τουτοις πράγμασι, νοητοῖς, διανοητοῖς, αἰσθητοῖς τε καὶ εἰκαστοῖς ' ων ἡ μὲν

καὶ αἴ σιν ἀρχὰς εἶναι του λόγου, ως ἐν τω περὶ νου τε καὶ ἐσρήσεως πέτα δοκεῖ, τελη δὲ ἐπιστη-μην καὶ δόξαν, ἁ υπὸ μὲν ἐκείνων ἀποτελουμένων

κἀκεῖθεν ορμωμενον, κατιόντος δὲ καὶ τελευτῶντος εἰς ἐπιστήμην καὶ δόξαν καὶ τοιαυτα μὲν εἶναι τὰ γένη τω οντων, τοσαὐτα δὲ καὶ τὰ τούτων κριτηρια.

201, 2. υττικοὶ καὶ τὸ ἰδέ despoum καὶ τ λαβέ καὶ τοφαγέ, ομοίως φ ἐλθέ, ἡρέ, εἰπέ.20. 2. γνωματεώοντα διαχρίνοντα, διαγινώσκοντα ἀκρινῶς.

722쪽

27. ἐνταυθά ἐν se νοητφ. 205, 18. μετρίως ἀντὶ του ἐπιεικῶς πάνυ.206, 2s. Πτολεμαῖος ο μέγας ἐν δ Γεωγραφουμένων φησὶ τὰς μακάρων νήσους te τον αριθμον ἐν τῆ ἐντι Λιμη κατὰ τ Ἀτλαντικον πέλαγος. 207, 21. τοιουτοι γιγνόμενοι οἱ φιλόσοφοι. 208, 5. εἰ μὲν προις, φησί, βίον ἀμείνω φιλοσόφου βίου. λέγοι δ' αὐθεos μόν- καὶ ναρ θεος ἀμείνων φιλοσόφου μόνος. 209, 3. στράκου περιστροφη παροιμία ἐπὶ των ταχέως τι ποιούντων λεγομένη ἔστι δὲ καὶ νομα παιδιῶς. υλλως ἐπὶ των δια τάχους εἰς γην ορμώντων, ἐκ των εὐμεταβολων. 213 26. τους περὶ ταυτὶ δεινους Γ τους ἀριθμWαι-ς. 27. αυτ το ἐν την μονάδα την παρα τοῖς μαθημα

τικοῖς.

14. μείζω πόνον παρέχει μανθάνοντι &ως τουτομολεται λέγειν o Πλάτων, τι των μετὰ πολλει πόνου κατορθουμένων τεχνων ovκ ἔστιν ovδεμία τοι τη

ματοποιὸς αριστος.

15. ο τ ὁντι, φησίν, ἀστρονομικὁ τὸν μεν ρώμενον οὐρανὸν βλέπει τε και θαυμάζει δια της -τάκτου κινήσεως ὁ δημιουργόν, ατοπον δε ἡγήσαι ἐξονυχίζειν καὶ λιπαρῶς τοι φαινομένοις πετηνέναι καὶ παντὶ τρόπωγεῖν τὰς κινήσεις αντῶν λεπτομερῶς.

723쪽

414. I BEM PUBLICAM 129

219, 10. ωτα παγηναιJ περὶ μουσικης, ' ἐστιν ἀντίστροφος ἀστρονομίας η μὲν γαρ ψει, ὴ δὲ ἀκον πέπηγεν λέγει δ' ου την του λόγου ἐπιμέλειαν, ἀλλα την κατὰ Πυθαγόραν ἐν λόγ και θεωρήματι.

30. κολλόπων κολλάβων ουτω δὲ λέγονται τα των χορδῶν ἐπιτόνια, περ α εἱλοῶντα αυται το γαρ νωτιαῖον του τραχήλου του ob μέρος κόλλοψ καλεῖται, δια το εἰς κόλλαν ευθετεῖν.220, 32. διαλεκτικὴν την διακριτικὴν της πραγματ ης - την νυν λεγομένην. 222 25. πρώτην μοῖραν την των νοητῶν την των μαθηματικῶν, την τῶν φυσικῶν, την τῶν τεχνικῶν. 22, 16. ἐπικαταδαρθάνειν ἐπικατακοιμίζεσθαι. 25. θριγκος περίφραγμα, στεφάνη, τειχίον περίβολος.

224 5. δριμύτητα οξοτητα, σφοδρόπια, θερμότητα,

10. αὐήατον ἰσχυρόν, στερεόν, η δυσκίνητον. 225 15. προπεπηλακισμένην υβρισμένην, ἡδικημένην, διασεσυρμένην, ἐξουθενημένην. 21. Σόλωνι τούτου γαρ τι αἰεὶ γηράσκω πολλὰ διδασκόμενος. 226, 7. εἰς αριθμόν τινα ἐγκριτέον ώς Ομηρος ἐν ανδρῶν ζει αριθμῶ.

232, 13. σπερ παλαιστής ἔθος γαρ τούτοις, ταν πέσωσιν μου, ς μηδένα ἐπιπεσεῖν του λοιπου, πάλιν ἐγερθέντας ἐφ' μοι συμπλεκῆναι σχήματι, περ τηναύτην εἶπε λαβήν.

724쪽

ἐνταυθα ἐπὶ των πολιτειῶν παρωδεῖται. ἔστι δὲ τοo γαρ ἀπωδρυός ἐσσι παλαιφάτου, -δ' ἀπο πέτρας oi γαρ παλαιοὶ ἐκ δρυῶν καὶ πετρῶν του πρι αυτῶν γεννηθηναι πελάμβανον, διὰ δ τὰς τικτουσα εἰς στελέχη καὶ σπήλαια τα βρέφη ἐκτιθέναι, ἐπεὶ καὶ τὰς μέρει κατὰ τὰς ἐρημίας ἐποιουντ οἱ πάλαι ανθρωποι, δρυῶν η πετρῶν πλησίον. 234, s. τα φυτὰ διέστησε τῶν ζώων ο - αἰ-ητικῶΠεριπατητικῶς οἶδε γὰρ καὶ φυτῶν αισθησιν , ἀλλατ ἐγγείω, τουτέστι τω μονίμω, ς καυήβιωμένα ἐν γη, τα δε - ἐπιγείω, o ἐστι τω πορευτικῶ, ς φερεμενα ἐπὶ γης si εἰ o πῶς χρόνος αἰῶνός ἐστι του παντος εδεκών λεγεται γὰρ καὶ ὁ αἰών πῶς τὸ μεν ουν παράδειγματιν παντα αἰῶνά ἐστι, μέτρον δ' o πῶς αἰών μέτρον ἄρα καὶ ὁ πῶς χρόνος ἀλλ' ὁ μὲν της του νοητου ζωῆς μέτρον δὲ τῆς τουδε οὐ κόσμου γνης, χρόνος. καὶ ε - της τῶν ἐν αυτω πάντων ἀσωμάτων κινήσεως καὶ σωματικῶν πασῶν κοινῆς συναποκαταστάσεως μέτρον παντελές,4 δη πολλάκις συνελισσόμενον ποιεῖ ὁ ἄπειρον χρόνον. 17. θεῖον γεννητb o τον λον φησὶ κόσμον, εἰ και προηγουμένως τουτον, υτ τον ἐν Ουρανω μόνον οπιετιν π σελήνην, αλλὰ πῶν τὸ ἀεικίνητον καὶ περιφερόμενον, εἴ ἐν Ουρανω εἴθ' υπ σελήνην, ς μὲν σωματικι γεννητον καλουμενον οὐδεν γὰρ σῶμα αυ- πόστατον) ώς δ' ἀεικίνητον, θεωW μιμεῖται γὰρ τὰ θειότατα τῶν οντων ἄγρυπνον ἔχοντα ζωήν. τὸν τέλειον, ἀριθμ4ν υ μόνον χρὴ νοειν ἐπὶ δακτυλωντιθέντας Ουτος γάρ ἐστιν ἀριθμητb μἄλλον η αριθμός, και τελειουμενος καὶ ουδέποτε τέλειος ἀεὶ γιγνόμενος) αλλὰ Ἀζν αἰτίαν τούτου νοερὰν μὲν ουσαν,

725쪽

415. I BEN PUBLICAM. 131

περιέχουσαν δὲ τον πεπερασμέωο ορον της του κόσμου πάσης πιριόδου. 238, 20 πατρὸς λόγους ο γὰρ πατηρ πλησιαίτατος, ῶς

σύνοικος.

28 τω μεσω τ' ἐν τῆ -του ψυχῆ.239, 5. τι ἐκ του φιλοτιμο φιλόπολις γίγνεται, ἀποτιμημάτων ουσῶν των αρχῶν, ως Ῥωμαῖοι. -λως. των Ἀθηναίων πόλις εἰς μεγάλα μέρη διηρειτο τετταρα ταsτα δε πολιτικα τιμηματα ἐκάλουν, περ ην πεντακοσιομεδίμνων, ἱππέων, ζευγιτῶν, θητικῶν οἱ μὲν ἀπο ου μέτρα ξηρα καὶ γρὰ ποιεῖν κληθέντες ἀνηλισκον εἰς το δημόσιον τάλαντον οἱ δε την ἱππάδα τελουντες ἐκ μὲν του δύνασθαι τρέφειν ἶππους κεκλη- σθαι δοκουσιν, ἐποίουν δὲ μέτρα , ἀνήλισκον δε μι- τάλαντον - δε το ζευγήσιον τελουντες απὸ ae μέτρων διελέγοντο, ἀνήλισκον δεχνῶς o δε τὸ θητικὰν ovδεμίαν ἀρχην ηρχον οὐδε ἀνήλισκον. 25. φιλοχρηματισταὶ οἱ φιλουντες πορίζειν χρηματα, φιλοχρήματοι δὲ οἱ φιλουντες χρήματα. 2M κηφὴν εἶδος μελίσσης ,κεντρον κατεσθίεια μέλι μόνον, ἀργb δέ αφ' υ καὶ τους μη μναμένους δραν ουτ φασιν. 13. δεινὰ κεντρα ἔχοντας I τοὐς ἐν τη λιγαρχία δυνάστας.

242, 14 γλίσχρως πάνυ οπαρῶς καὶ μετὰ φειδωλίας. 18. τιάρα ἐστὶν ἡ λεγομένη κυρβασία ἔστι δὲ κόσμος ἐπικεφάλαιος, οἱ Περσῶν βασιλεῖς μόνοι ὀρθηθρῶντο, οἱ δε στρατηγοὶ κεκλιμένη πρόδοτος δὲ ἀρσενικῶς τον τιάραν φησί τινὲς δε καὶ κίταριν λέγουσιτ αυτε ' Θεόφραστος δὲ ἐν β περὶ βασιλείας Κυπρίων εἶναι λέγει την κίταριν.18. στρεπτους ορμους περὶ τον τράπλον η τὰς χειρας, Ῥυς καὶ στεφάνους χειρῶν λέγει Ἱων ἐν Φρου-

726쪽

eois ἀπινάκης δὲ Περσικόν τι ξίφος, η δόρυ μικρον Περσικόν.243, 4. αὐχμηρός στυγνός, σκοτεινός. o. τυφλον τὸν Πλοῶτον, οἶμαι, φησιν. 22. v πείθων ὲ-τιν δηλονότι, οὐδε ἐυθμίζων τὰ τος πης αὐτολμορια o. δια τι Ἀμεινον ἐπιτηδεύων την ἀρετήν. 245 5. οὐτε διδάσκοντες λόγω, φησί, τους νέους ερρουσιν ἀκολασταίνειν, υτ βψ κολάζοντες. 26. θεωρίας ἐορτάς, ἀπο της εἰς θέαν συνδρομης

των ἐν αυταῖς τελουμένων παρηλλαγμένως τοις rex τατον αλλον του βίου χρόνον γιγνομένοις λεγομένας οὐτως. 248 7. χρηματιστικαὶ J χρημάτων ποριστικαί.250, 7. Λωτοφάγους τους ψευδεις καὶ ἀλαζόνας λόγους καὶ δόξας, δηλονότι ἀλληγορικῶς Ἀλλως ὁ λῶτος δένδρον ἐστὶν ἐν Λιβύη κατα την Μωφιν φυόμενον,ευμέγεθες, λίκον πιο η μικρω ἔλαττοπι suo δε ἐντομα ἔχον καὶ πρινῶδες τ δε ειλον μέλαν γένη δ' αὐτου πλείω, διαφορὰς ἔχοντα τοι καρποῖς. o δὲ καρπις σπερ κύαμος πεπαινεται δε σπερ οἱ βότρωες μεταβάλλων τὰς χρόας φύεται δὲ καθὰ τὰ μέγα παράλληλα πυκνις ἐν τοις βλαστοῖς ἐσθιόμενος δὲ ἐν τοι Λωτοφάγοις καλουμένοις γλυκύς ἐστι και ηδώς καὶ ἀσινὴς, και ἔτι προς την κοιλίαν ἀγαθός δίων δ' ὁ ἀπύρηνος ποιοῖσι δε καὶ οἶνον ἐξ--οὐ τὸ δένδρον δὲ και πολι και πολύκαρπον καὶ παρὰ την Λωτοφαγίδα νησον, ἀπέχουσαν της χωρας μικρὸν σαώτως. 32. ἐκβακχευθῆ ἐκμανῆ.253, 1. υτραπελία ἐστιν ἔρις τις ἐν μεσότητι θειορουμένη βωμολοχίας καὶ γροικίας ἔστι δὲ περὶ σκωμματα, ob εχοντα παρέχεται δύνασθαι τε σκωπα ἐμμμελῶς καὶ Ἀπομένειν σκωπτόμενον. βωμολοχία δε

727쪽

ε1 . I BEM PUBLICAM 133

πάντα καὶ πάντας οἰομένη δέ, σκώπτειν ἀγροικία δε μήτε σκώπτειν μήτε σκωφθηναι βουλομένη, πιγ

μένη δ' ἐά ἀμφοῖν.

1. χαριεντισμός ἐστι σκῶμμα μετὰ τέρψεως καὶ χά

ριτος τινος.

22. ἐνταυθά ἐν τῆ ἀκράτω ἐλευθερία.

33. σημείωσαι τὴν παροιμίαν λεγομενην ἐπι των ὁμοιουμένων πάντως ἀρχομένων τοῖς αυτῶν απουσιν ἔστι δὲ η λη'ota περ η δεσποινα, τοία χἁ κυων. 254 20. δυο κηφήνων ειδη φησὶν ἐν ταῖς πολιτείαις, αργῶν καὶ δαπανηρῶν ανδρῶν, το μεν ἀνδρεῖον καὶ κεκεντρωμένον, οἷον χολη ἐν σώματι, ὁ δ α κεντρον, οἷον φλέγμα ουτοι δριμύτεροί εἰσιν ἐν δημοκρατία, ῶς αν κα αρχειν εχ ισμένοι. 255 16. βλίττεό αφαιρεῖ το μέλι ἀπο τῶν κηρίων. 256, 4. εἰσαγγελία ἐστὶ κυρίως η περὶ καινῶν καὶ δημοσίων αδικημάτων εἰσαγομένη δίκη πο τῶν πρυτάνεων, περὶ ν διαψήήδην μεν οὐδε λέγουσιν οἱ νόμοι, συγχωροῶσι δε κρίσεις γίγνεσθαι καὶ τουτ' ἐστὶ οἶ- oἐν ταις τῶν σοφιστῶν διατριβαῖς μελετώμενον το τῶν ἀγράφων ἀδικημάτων. 32. τυραννικον πημα τουτο Πεισιστράτου. θη- ναῖος γαρ υτος ἄν, ἐπιβουλευων τ τυραννίδι κατὰ τῶν πολιτῶν, πολλαῖς καὶ totλεπαῖς πληγαῖς αυτὸν κατατρώσας, ἐνεδείξατο τοῖς Ελλησιν ς υπο τῶν ἐχθρῶν ταύτας πάθοι, και ρτησε φώλακας το ὲαυτον σώματος, καὶ ἔλαβε τριακοσίους δορυφόρους ἐκ της πόλεως, ους εἰσοικισάμενος καὶ θεραπεώσας ἐτυράννησεν Ἀθηναίων.

257 6. ροῖσος οἱος Ἀλυάττου, Λοδος γένος, βασιλεις τῶν ἐντος 'Aλυος ποταμου, is περὶ τη. ἀρχης, εἰ

728쪽

πολυχρόνιος ἔσται, ρηστηριαζόμενος, ἀνεῖλεν, Ἀπόλ-

λων χρησμον τοιουτον αυτφ'

ἀλλ' ὐταν μίονος βασιλευς Μήδοισι γενηται, και τότε, Λυδὲ πόδαβρε, πολυφηφιδα παρ Ἀρμονφεογειν, μηδὲ μένειν, μηδ' αἰδεῖσθαι κακος εἶναι. καὶ Ουτος μεν ὀ ολος χρησμός μίονον δὲ τον κυρόν φησιν, ἐπείπερ ρυήνης της Ἀλυάττου θυγατρός, Λυδῆς οσης αυτης, καὶ Ἀστυάγους του Μήδων βασιλέως Μανδάνη γίγνεται παῖς, ταύτης δε και καμβύσου Πέρσου τινός, ὁ κῶρος υἱός, ὁ καθελῶ μοι- σόν τε καὶ δ και αὐτην την βασιλείαν των Λυδῶν. 15. μέλλει εοικεν, ταίνεται, δοκεῖ, ω νυν παρὰ δὲ Σοφοκλεῖ ἐν Πωtam, μένει. 259, 3. v ἐτος ὀτ μεν ου μάτην, ὁτὲ δ' os δό- νως παρὰ το ἐτώσιον, o ἐστι το μάταιον, οἱ δε

6. τουτο Σοφοκλέους ἐστὶν ἐξ Ιαντος του Λοκρου ἐνταὐθα δε Εὐριπίδου λέγεται o ἰαμβεῖον εἶναι καιθ μαστον ovδέν, εἰ συμπίπτοιεν ἀλλήλοις οἱ ποιηται. 16. φωνὰς τὰς των ποκριτῶν.

263 16. μηχανωμένουςJ απὸ κοινον το τίθει τίθει μηχανωμένους αὐτω ἔρωτα, ταν ἐλπίσωσι μη αλλως ovνέον, πόπτερον οντα κηφῆνα καὶ μέγαν, καθέξειν.263 8. καὶ ἐμοὶ ἐρεῖς παροιμία, νίκα τις ἐρωτηθείς τι no γινώσκοντος το ἐρωτηθέν, αυτος ἀγνοῶν, ου-

τως ἀποκρίνηται σῶ καὶ ἐμοὶ ἐρεῖς ' 10. κῶμοι ωδαι η ὀρχήσεις μετὰ μέθης.

265, 8. σημείωσαι την σύνταξιν, πρεσβύτην πατέρα πληγαῖς τε δουναι. 18. νεωκορήσει ἀντὶ του ἱεροσυλήσει, ω νυν παροι

729쪽

418. I BEM PUBLICAM 135

δὲ τοῖς πολλοῖς κοσμήσει τον ναόν κορεῖν γαρ η-

μαίνει το κοσμεῖν.

21. δορονφooουσαι ὀ νους οὐτος αἱ κακα ἐπιθυμίαι τον ἔρωτα δορροφοροῶσαι κατισχυσουσι των δοξῶντων ἀγαθων α πάλαι lam. 24. π ἔρωτος κακου ρωτος, τε εἴδωλα κακα ἐννῆ φαντασί ἀνέπλαττεν.266 13. osae κταρ βάλλει ἴκταρ σημαίνει ταυτα το ἐγγύς, απι του νεῖσθαι, το πρόσφατον, τ αρτι, το ταχέως τι πυκνῶς, το ἐξαπίνης καὶ παροιμία, ουδ' κταρ κει, σπερ καὶ ὁ Ουδ' ἴκταρ βάλλει, τουτεστιν οὐδ' ἐγγύς ἐστιν. εχηται δε κατὰ γλῶτταν, ωσπερ τι διωλυγιον κακὸν σημαίνει ὁ μέγα ου μνημονεύει Πλάτων ἐν Θεαιτητφ. 267, 15. πολλα δοκεῖ ἀντὶ του ψευδῆ τι γαρ ψωδος

πολυχουν,

άπλους δ' ὁ μυθος της ληθείας ἔφv. 269, 2. περὶ λης εἰπεῖν πης τὸ γαρ λογιστικδ της του τυράννου φυχῆς π θυμο καὶ ἐπιθυμίας κρατούμενον, ου ποιεῖ α βούλεται καθ' αυτό, στε κανκατὰ τὰ χείρονα μέρη ποι α βούλεται η ψυχή, αλλὰ κατὰ ὁ κρεῖττον η ποιουσα αυτῆς διὰ τοὐτο λέγεται, κιστα ποιήσει - βουληθ' ως περὶ oλης εἰπεῖν τῆς ψυχῆς καὶ γὰρ οὐ Oλη τότε ποιεῖ.280 10. εἰλήφθω κατὰ την μονάδα υτὴν ὁ βασιλικός, κατὰ δε τον γ' ὁ λιγαρχικός, τῆς μονάδος πολλαπλασιασθείσης ἐπ αυτόν, κατὰ τὸ θ δε ὁ τυραννικός, του γ' γεγονότος ἐφ' αυτόν του τριπλασίου ἄρα τῆς μονάδος του γ , τουτέστι του λιγαρχικο τον πως τὸν βασιλικον ἀφεστῶτος τριπλάσιον, σαύτως τρι

730쪽

τε η καὶ τ μηκος ἐποίει αυτό. τελειωθεῖσαν δε πολλαπλασίασιν την - κζ' ἐφ' αυτον γινομένην γὰρ ποιεῖ τον ψκιθ' .ael , . a Xίμαιρα το εἶδός ἐστι πρόσθε λέων, πιθεν δὲ δρῶαον, μέσση δὲ χίμαιρα τουτέστιν ααὶ, δεινὸν ἀποπνείουσα πυρις μένος αἰ μένοιο 'ην Ἀσίοδος 4 Τυφῶνος καὶ Ἐχίδνης, χμηρος δετραφῆναι υπὸ Ἀμισωδάρου φασίν. Σκύλλα δὲ ματαίας καὶ μή.ή- η ὀρ-ω, πρόσωπον fit ovoo κάὶ στέρνα γυναικος, ἐκ λαγδνων δὲ κυνῶν κεφαλὰς Τρκαὶ πόδας δωδεκα ὁ δε αρβερος υιδου μὲν κύων

λέγεται εἶναι, εἶχε δὲ Ουτος τρεις μὲν κυνῶν κεφαλάς, Ουρὰν δὲ δράκοντος, κατὰ νώτου δὲ παντοίων φεων εἶχε κεφαλας.

232, 27. Ἐριφέλη Κάδμος ο Ἀγηνορος καὶ 'λεφάσσης

λαμβάνει μεν γυναικα παρὰ Λιις Ἀρμονιαπιτ, υρεως και Ἀφροδίτης, ων κατὰ τους γάμους εὐωχοειται πάντες οἱ θεοί. Κάδμος δὲ παρὰ Ἐφαίστου πέπλον καὶ ρμον λαβῶν φαιστότευκτον, Ἀρμονία δῶρον γαμήλιον δίδωσιν. ος ορμος εἰς Πολυνείκην τον Κάδμοκατήχθη ἀπύγονον ουτος δὲ προς Ἐτεοκλέα τι ἀδελ-

φιν περ τηρ Θηβῶν βασιλείας πόλεμον Ἀράμενος

SEARCH

MENU NAVIGATION