Platonis Opera omnia

731쪽

420. I REM PUBLICAM. 13

ἄλλους τε πολλον λαμβάνει συνειπους, καὶ δ καὶ μάντιν αριστον, Ἀμφιάραον ὁ Ῥικλέους, πεισθέωτα ἡπο της γυναικὸς της ἰδίας, Ἐριφέλης της αλα- καὶ Λυσίππης λαβοώσης ἐπὶ τουτφ δῶρον παρὰ Πο

αλλως πωλοντο, Ἀμφιάραος δὲ φεύγων ἐποροώμεν-

αρματι περὶ ὁ 'Iσμηνον κεραυνονται ποταμόν. καὶ

δια τουτο λέγεται την Ἐριφέλην ἐπὶ τῆ το ανδρὸς το ορμον δέξασθαι G. 286, 15 των τραγικῶν των συμφορὰς μεστῶw ἐπὶ των τοιούτων γαρ ταῖς τραγροδίαις θρωντο. 291, 17. Λυκουργος Σπαρτιάτης η απιδαιμονιο --ετων ρωικῶν μετὰ ἔτη νθ' ην δὲ κατὰ Φωνίδην Πρυτάνιδος μὲν υἱός, ονόμου δὲ δελφός, καὶ θεῖος

του νόμου ios, αριλάου του βασιλ-σαντος της Σπάρτης, ης ρξε καὶ --πος -τὸς ἔτη in , τε και τους νόμους γραψεν, ἐπιτροπεύων ὁ ἀδελφι- δουν κατὰ δὲ τους πλείστους Προκλε- μεν του Ἀριστοδήμου Σόος, v v πῶν, ου Πρώτανις, υEυνομος, ο Πολυδέκτης ἐκ προτέρας γυναικός, ἐκ δὲ Βιωνάσσης στέρα Λοκοὐργος, ν καὶ οὐ νόμους ἐκ Κρήτης φασι μετενεγκεῖν εἰς Λακεδαίμονα. m. αρωνδας ἐκ Κατάνης, πόλεως Σικελίας, διάσημος νομοθετη των Ἀθήνηθεν ἐλθόντων εἰς Θοο- ριους ἐποίκων φευγόντων δε τω παπρὶ συνακολουθήσας κm:ωκησεν ἐν αλκίδι την δὲ o νιν ἐλευθέριος ην γενόμενος δὲ των Πυθαγορείων εἷς διηνεγκε τω

προτρεπτικω.

21. Σόλων πιναῖος, Ἐξ ηιεστίδου viός, σοφος καινομοθέτης καὶ δημαγωγος γεγονώς Ῥυτος Πεισι-ρά-

732쪽

τ- καπειπῶν μέλλοντος τυραννεῖν, δια τὴν ἐξ αυτου ἐπψ-λην ἀπεδήμνη- εἰς Αἴγυπτον καὶ Κυπρον, ἀλλακρὰ προς Κροῖσον τον βασιλέα Λυδῶν, εἶτα εἰς Κιλικιαν, o κτίζει πόλιν Σόλους λεγομένην, ἐν ἡ τους κατοικισθεντα v αὐτο Ἀφνναίους, πολλὰ τῆς πυλάδος φωνῆς διὰ το χρόν-βαρβαρωθῆναι παραφθεγγομένους, σολοικίζειν καὶ σολοίκους ἔλεγον, ἐξ ου καὶ σολοικιομός. --- ου μηδεν αγαν ἔγραψε δε νόμους Ους αξονας ἐκάλεσαν, καὶ ποθήκας δι' ἐλεγείας ἔτη δὲ γεγονὰς ὀγδοήκοντα ἐν Κυπρ τελευτῆ27. Θάλης Ἐξαμύου Μιλήσιος, Φοινι δε καθ' mo

ηλιον ἐκλείπειν ἐξ ποδρομης σελήνης, καὶ μικρὰν αρκτον αυτις Θνω καὶ τὰς τροπὰς πρῶτος 'Euηνων, κώ περὶ μεγεθους λω καὶ φώσεως, ἀλλα καὶ ἄψυχα-χὴν ἔχειν ὀπωσοῶν ἐκ της μαγνήτιδος καὶ τολήλεκτρου ἀρχὴν δε των στοαείων τ υδωρ τον δε κόσμον ἔμψυχον ἔφη καὶ δαιμονων πλήρη ἐπαιδεύθη ἐν AD γύπαφ π των ἱερέων τούτου το γνῶ σαωτόν. ἐτελεύτησε δε μονήρης, γηραιός, γυμνικὸν αγῶνα θεω- μενος, π καύματος ἐκλυθείς. 28. Ἀνάrαρσις Γνούρου υἱὸς του βασιλέως Σκυθῶν,

μητρὸς δ' Ἐλληνίδος δὰ καὶ δίγλωσσος ν. -τος εξενώθη ἐν Ἀθήναις Σόλωνι, καὶ ἐπανελθῶν εἰς την Σκυθίαν ἔθη Ἐλληνικὰ παραδιδάξαι, τοξεύθη σῶτο ἀδελφos, καὶ ποπνέων φη διὰ μεν τον λόγον ἐκ της Ἐλλάδος ἐσώθην, δια δε τον φθόνον ἐν τῆ πατρίδι ἀπρέθην. 32. Πυθαγόρας Μνησάρχου δακτυλιογλύφου, 64.ηνός. νέος δε ν λθεν ἐκ μή. - εἰς Σάμον, καὶ διήκουσε Φερεκύδους του Συρίου, εἶτα Ἐρμοδάμαντος, ἐν Σάμφ ἀμφοῖν, εἶτα Ἀβάριδος του Τπερβορέου καὶ Ζάρατος του μάγου μεθ' υς υπὸ Αἰγυπτίων καὶ χαλ-

733쪽

421. IMBEM PUBLICAM 13s

δαίων ἐπαιδευθη. Ιτα εἰς Σάμον ἐλθών διὰ ID, - κράτη τον τύραννον ἀπηρεν εἰς Κρότωνα της Λαλίας, και τυπε μαθητάς, προτέρους τε ἀδελφους υνομον καὶ οὐ νόν, καὶ οὐλον Ζάμολξιν, φ Γέται θυουσιν ἁ μόνφ, γαμετήν τε Θεανώ, ἐξ ης παιδες '-λαπης ὁ σχολαρχήσας μετ' αυτον καὶ Λάμων η ς τινες Μνήσαρχος, γάτηρ δε Μυῖα, - τινες ριγνώτη σννεγράψατο δε βιβλία τρία, παιδροτικόν, πο- λαικώ, νυσικόν τι δὲ φερόμενον ς Πυθαγόρου

Λυσιδός ἐστι του Ταραντίνου, μαθητου αὐτου, φυγόντος εἰς Θήβας ἐκ του ἐμπρησμοῖ καὶ καθηγησαμένου Ἐπαμεινώνδα τινὲς δὲ καὶ τα χρυσὰ ἔπη Πυθαγόρου φασὶν εἶναι ἀπείχετο δὲ των ἐμψύχων καὶ κυάμων, καὶ τὴν φυχην ἔφη ἀθάνατον ἐνενηκοντοέτης δὲ τελε- μετὰ μαθητῶν , ἐμπρησθέντων ἐν

οἰκία τη αὐτῆ. αλλοι δε φασιν τι πολεμων μετὰ των μαθητῶν πὁ κραγαντίνων ἀπώλετο.

- , 3. ρεώφυλος πιος, ἐποποιός τινὲς δὲ αυτὸν ἱστόρησαν γαμβριν γήρου ἐπι θυγατρί, καὶ οτι ποδεξάμενος Ομηρον ἔλαβε παρ αυτοὶτ ποίημα της Γιάδος. 2. Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος, Ἀβδηρίτης οὐτο φορτοβαστάκτης ην, ἐντυχὼν δὲ Λημοκρίτω φιλοσόφησε, καὶ ἐπὶ .ητορείαν ἔσχε, καὶ πρῶτος λόγους ἐριστικους

Σικελέαν ἐτελευτησε ναυαγήσας ἐτῶν ἐνενήκοντα, σοφιστεώσας ἔτη τεσσαράκοντα.

13. Πρόδικος Κεῖος φυσικὸς φιλόσοφος, ημοκρίτον συγχρονος - Ἀβδηρίτου, Γοργίου δὲ καὶ Πρωταγό-

734쪽

ρ- μα θροης. τελε- κάτει- πιῶν ὐκ Ἀθηναίων ως ov νέους διαφθείρων. 297, 26. ἀντίστροφον ἀντὶ του ἰσόστροφον.

298, 18 κῆδος λώπη, ς νον η μέριμνα η ἐπὶ γάμω

συναλλαγή. 299, 13 βωμολοrία ἐστὶ προσεδρεία τις περὶ τους βωμοις

υπὲρ του τι παρὰ των Ῥόντων λαβειν μεταφορα κῶς δὲ κά η παραπλησίως ταώτη φελείας ἔνεκά τινος σωλακεία, καὶ βωμολεχος ὁ κατ αυτῆν διακειμενος, o ευτράπελος καὶ γελωτοποιός τινες δὲ τον μετά τινος εντραπελίας κολακα, η τον πανοὐργον καὶ συκοφάντην καὶ βωμακεώματα καὶ βωμολοχευματα, ως υπολλόδωρος ο Κυρηναῖος.

300 s. λακέρυζα μπα κράζουσα. 302, 3. ἐρυσίβην θηρίδιόν τι ἐν τω is γιγνόμενον,

λυμαίνεται τὸν καρπόν τινὲς δε νόσον ἐκ του περιέχοντος ἐπιγιγνομέννην τοι σπέρμασιν. 304, 13. πολῆ - ἀντι - ουδαμῶς σημαίνει δε καιτην περ τι προσεδρείαν καὶ σπουδήν, καὶ τουναντίον

την πό τινος ἀργίαν, ἔτι δὲ καὶ την κατὰ την παι-δ-αὴν ἐν λόγοις διατριβήν. 305 5. τις Γλαυκόν φασι Σισέφου καὶ Μερόπης εἶναι υἱόν, γενέσθαι δε θαλάττιον δαίμονα οντος γαρ περιτυχῶν et ἀθανάτ πηνῆ κά κατε- ῶν εἰς αυτὴν ἀθανασίας ἔτυχε, μη δυνηθεὶς δὲ ταυτην τισὶν ἐπιδεῖξαι εἰς θάλασσαν ἐὐίφη καὶ περίεισι τους αἰγια-

χἡ πάντας κά τας νησους αστα του ἐνιαυτου ματοι κήτεσι μαντευσαι δὲ πάντα φαυλα και γαρ ἐπιτηρουσιν οἱ ἁλιεῖς νέκτα, καθ' ην αυτοῖς χρα συνπατάν πολλω, καὶ καταδυντες εἰς το κοιλον της

νεῶς ἐστραμμένης -της αόρατος γὰρ o δαίμων --τοις θυμιῶσιν, ἐπευχόμενοι ἀπαλλαγὴν ων προαγορ ει ο δὲ προσνηξάμενος τῆ πέτρα ὀλοφυρεται την

735쪽

422. I BEN PUBLICAM 141

ἀθαπασίαν Ἐπιάδι φωτὶ αἰολιγοση, καὶ προλέγει ζώων καὶ καρπῶν φθοράν si δὲ π χονται πόσιτοι καὶ ποτοι διατελοῶντες.

31 νέφος την ἐδος κυνῆν φασὶν ἀθάνατον καὶαφανές, γουν ἀορασίαν, ο περιβάλλονται οἱ θεοί, οταν ἐθέλωσιν ἀλλήλοις μη γιγνώσκεσθαι. tληπται δὲ εἰς παροφίαν ἐπὶ των ἀφανῶς τι ποιουντων.

308, 4. H μέν ἐστιν ὁ του μύθου πατήρ, Ἀρμενίτουνομα υἱός, Πάμφυλος γένος τοι δὲ μοθικοῖς πλάσμασι ποιητικῆς χάριτος δει καὶ των του κάλλους σχημάτων, - ποίησις διακορής. καὶ τοὐτ τον Ἀλκίνου ἀπόλογον ἐνταὐθα παρειλῆφθαι φαμεν, ἐστι του 'Oδυσσέως νέκυια, καὶ τα ἐν υιδου θεάματα,τω πουλκω των σφαγίων χρησαμένου αῖματι. θεν και εἰς παροφίαν παρελήφθη το eo περὶ των ἐνυιδου τι λέγοντα λέγεσθαι Ἀλκίνου λέγειν ἀπόλογον. ἀντιπαρατείνεται Ου ἡ του Ἀλκίνου λόγφ π του

υλκίνοος προς εἰρήνην πόκειται βλέπων καὶ τρυφήν ἐνταυθα δὲ γεννάδας τις ὁ Ηρ ἱστόρηται καὶ πολεμικός, καὶ μετὰ το κατὰ τον πόλεμον ἀποθανεῖν, αχωρισθείσης αὐτω της ψυχῆς ἰουοι ἐν υιδου, ἀπαγγέλλων δειματ-.310, 5. ἀσπάλαθός ἐστι φυτι, ἀκανθῶδες. 316, 10. μυθος ἐσώθη τοῖς μεν ουν πολλοῖς προστιθέναι τοῖς μέθοις θος ην, τι μυθος ἀπώλετο, δεικνυναι βουλομένοις ς αρα οἱ μυθοι λέγοωσι μη οντα, καὶ μα ἐή.ήθησαν καὶ ου εἰσίν. Πλάτων δε τουν-αντίον πανταχου σώζεσθαί τε καὶ σώζειν φησὶ τους μέθυος τους παρ' -τω, μάλα γε εἰκότως των γαροντων εἰσὶν ἐξηγηταί, καὶ φέλιμοι δια τουτο τους ναρ πειθομένους αυτοῖς ἐπανάγουσιν αυτοφυῶς ἐπὶ τὴν των ντων ἀλήθειαν καίπερ νε εἰκότων καὶ

736쪽

ἀποδείξεων διδάσκοντες. - αν ταῖς ἰδιαστρόφοις

ημῶν προλήψεσι περι των πραγμάτων συνάδοντες.

I. ora ναῖος ουτος ξένος πεποίηται ἐνταυθα εἰς την κρήτην ἀπιών. ἔστι δε Πλάτων, ως ἐκ τουδε φανερόν.αυτος γαρ Ἀθηναῖος ξένος ἐν τω Νόμων λέγει τι ηδ αυτ δέ πολιτεῖαι προηνύσθησαν η υνθυν ἐκεῖναι Πλάτωνος, η εἰ, τουτο, ο αντος αν εἴη τωυθηναίω ξένω ουτος ουν εἰς Κρήτην ἀφικόμενος, και περιτυγχάνων ἔξω προ της Κνωσσο Κλεινια τε τω Κρητὶ καὶ Μεγίλλω τω Λακεδαιμονίφ, ἐπιτετραμμένοις μεν π των την νωσσον οἰκούντων ἀποικίαν ποιφσασθαι ἐκεῖθεν και καταστησασθαι πόλιν νόμους τε προσήκοντας τοι πολίταις διαθεῖναι, προσεχῶς δ' ώρμημένοις ἐπὶ τ του - αντρον, ἱερον τοὐτο γενόμενον ἀγιώτατον ἐν τὰ σεπτότατα καὶ ἀή τότατα των μυστηρίων ἐπετελεῖτο - περιτυχῶν δ' ουν αυτοῖς ξένος, καὶ ταμ παρ αυτῶν πυθόμενος, ρετο ἐπὶ τοὐτοις τίνες αν ευ ο νόμοι τῶν δὲ μ δυνηθέντων τελείαν ἀποδουναι την τῶν νόμων διάθεσιν, ὁρων- των δὲ τον ξένον ευ παρεσκευασμένον περὶ νόμων θώσιν, και παρακαλούντων συλλήπτορα αὐτον πέσθαιτης πολιτείας, αρχεται- Ἀθηναῖος ξένος της τῶν νόμων διαθέσεως ἐν οἷς δ ουκέτι, σπερ ἐν τοις της μεγάλης Πολιτείας, κοινὰ πάντα προστάττει, ἀλλ' εκά- στω ἀγρον απονέμει καὶ προς τούτω οἰκιαν. ἔτι μέν-

737쪽

τοι καὶ γυναῖκα ἰδίαν καὶ παῖδας -κέτι κοινους, πλην ἔτι ἐδὲ ταυτα ἀόριστα ἀφῆκεν, ἀλλα τους κληρους εἰς ρισμένον ἀριθμον παρέλαβε τεσσαράκοντα γαρ

καὶ πέντε του πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται την δ' αἰτίαν του τοσούτου αριθμου γνωσόμεθα, oτα αυτις ἐπιμνησθ'st. ορίζει δε καὶ τα τιμήματα, ωσπερ ο Σόλων Ἀθηναίοις, εἰ καὶ τρόπον αλλον. πεω- τακοσιομέδιμνοι γαρ παρ' ἐκείνω και ἱππεις καὶ γυ-γῖται καὶ οἱ θητες και παρὰ τούτω δε τέτταρα ταπιτα ορισθήσεται, ἀκέτι δε τοῖς αὐτοῖς προσαγορευόμενα ὀνόμασιν οὐδε της αυτῆς ὁντα ποσότητος, πλην ρισμένα, στε μη ἐξεῖναι, εἰ τέχοι, τω πρω ω πλεῖον τετρακοσίων χειν περιουσίαν, μήτε μην τω ἐσχάτωτων κατιν ἐλάττονα τοιαέτη τίς ἐστιν Ἀπόθεσις. 3, s. διαφέρει λεγον φήμης. - μεν γαρ δῆλος γίνεται καὶ ὐφ' υ φέρεται, - αγνωστον ἔχει την αρχήν. 11. o ἀδελφιν ἐγένετο καὶ τούτων τρίτος αδελφός, Tάλως, ο ὁ ἔνοπλος την Κρήτην περιιέναι φρουρῶν ἐλέγετο. 16. κλέος καὶ οἱ Στωικοὶ πλατωνίζοντες κλέος φασὶ το ἐπὶ των σπουδαίων γενόμευον δίκαιον, δόξαν δὲ την ἐπὶ των ἀσποέδων δόκησιν. 18. πολιτείας της μιας ζωῆς της λης πόλεως, νόμων δὲ των διανεμόντων τα μέρη ἐξ ων ἡ πόλις.

21. του σιος αντρον ου τὰ μέγιστα των του ιος μυστηρίων καὶ των Κουρήτων ἐνιερῶσθαι ἐλέγετο.

σιν, παρὰ το ἔχειν. 20. απολογεῖται δια την τῶν τόξων χρησιν καὶ γαρονειδος ην, ς ὁ τοξότα λωβητήρ v o γαρ αγχέμαχοι, ἀλλα πόήρωθεν βάλλουσιν οἱ τοξόται αἰτιῶται

οὐ τον τόπον.

22. τόξα o βιός, τοξεώματα τὰ βέλη

738쪽

νίκην ἐώρα ὁ τουτωθέμενος τιμοκρατιγων δε καὶ μαιν το πόλεμ- τέλος εἶναι - νόμων. M. ανοιαν οτι δη λανθάνει αττους ως ἀνάγκη καὶ τὰς πόλεις καὶ πάντας ἀνθρώπους πολεμεῖν διὰ βίου, Μίνως ἀνοητοος ἐκείνους ἐνόμιζεν, σοι μη τον πόλεμον τέλος ποιουνται τουτ ν υκ ρθῶς ὁ κρης ἔφη καὶ γαρ Ἀριστοκρατία την εἰρήνην τέλος ποι- Οομενη τι πόλεμον ως ἀναγκαῖον δι αυτὴν ναι-

ρειται.

32. αρχοντας ἐφίσταπτο γαρ αποντες τοι συσσιτίοις, ωα μη ἀμέτρως διαιτώμενοι περὶ τον πόλεμον απότεροι γίγνωνται. 5, 3. ἀκήρωκτον μη απλῶς ἔκ τινος περιστάσεως γιγνόμενον, καὶ δεόμενον κηρWκος του διεγείροντος τους απείροος φώσει πάντας ἐπὶ τουτον παρεσκεπάσθαι. s. o μὲν ων κτημάτων τέλος προσηκοι αν ταις κατὰ την ἐπιθυμίαν πολιτείαις, το δὲ των ἐπιτηδευμάτων τῆ κατα τι λόγον τὰς αλλας ουν διὰ τούτων ἀποδοκιμάσας πολιτείας, μόνην ἐγκρίνει την τι κρατικhν διὰ της περὶ τον πόλεμον σπουδῆς. 14. ρον ἀντι του τέλος της νομιἰομένη παρα σοι πολιτείας. 1s. η ἀπόκρισις ωειξιν ἔχει το Λακωνικον τρόπου, σύντομος ουσα και συνεστραμμένη, ἄμα δὲ καὶ κπιὰ την λέξιν τραχύτητα ποφαίνουσα και ω θεῖε Λακωνικόν, πλην τι το θ ἐνήλλακται σεῖε γὰρ το θεῖε παρ' ἀτοῖς.

21. ἐλέγξαι βούλεται ἐντεμ εν την ἐκεινων ὁμολογίαν περὶ του κατὰ τον πόλεμ- νόμου κέχρηται δε δυο ἐπιχειρήμασι, προτέρω μὸν se δια της διαλύσεως τρεπφ, μετὰ ταὐτα δέ, ἐνισταμένου του λεινίου ἐν- ρεμ προς τη- ἐπιχείρησιν χρῆται καὶ - τω

739쪽

447. I LEGES. 145

κατα συνθεσιν ἔστι δὲ Ο ἐλεγχόμενος λόγος -τῶν

τιθέμενος ορον εἷναι της ευ πολιτευομένης πόλεως ἀπολεμεῖν καὶ νικαν τοὐς αλλους.

31. v γάρ σε υττικιν ου σέ φημι ἀπ ἀνθρώπ ἔχειν τὴν ἐπωνυμίαν , Ἀτθίδος τινος τοιούτου, ἀλλ' ἀπωτης θεου της la νας, ἐπιστημόνως γε καὶ φρονίμως Ουτως διατιθέντα του λόγους.

6, 1. ἀναγαγῶν τῆ ἀναλώσει χρησάμενος καὶ ἐφ' ἔναλαστον ἀναγαγον ἐκ της λης πόλεως. 5. ἐθαύμασεν ὁ ξένος ιν ὁγον, τι δὴ ἐπὶ μεν των πόλεων καὶ κωμῶν μίων την φύσιν ἀνθρώπων γὰρ προς μοίους ἀνθρωπονς η μάχη, ἐπὶ δὲ της φυχης ἀνομοίων λόγου γὰρ πρις ἀλογίαν. I. πρώτη τε καὶ ἀρίστη ἀληθὲς μεν -το, μημέντοι λέγε αρωτον τι της ἐγκρατείας εἶδος τούτου γὰρ μεινον τι σωφρονικόν.13. εὐρισκει καὶ προς οὐτο ἀπαντησαι. ως γὰρ φυχη

ἐλέγετο κρείττων -της ἐκείνη ἐν Εὁ λόγος ως ἀμεί-

νων kκράτει, ττων δ' ἐρωτης ἐν η το ἄλογον, οὐτω καὶ πόλις καὶ κώμη ἐπὶ ἀμεινόνων καὶ χειρόνω ἀνδρῶν ἔχουσιν. 15. ὁ κρείττω μωνυμία τίς ἐστι περὶ τὰς εἰρημένας παρὰ του Κλεινίου φωνάς, καὶ δυνατὸν ην φώτιλαμβανομένω τῶν λέξεαν ἐναντιωσει αὐτον περιβαλεῖν. ὁ γὰρ κρεῖττον καὶ et ν καὶ μεινον καὶ χειρον δύναται καὶ ἐπὶ της ἔνδον γης της 'φvIικης θεωρεῖσθαι καὶ ἐπὶ της καπὰ τὰ σώματα διαφορὰς, καὶ osδὲν κωλέεται o κρείττων κατὰ την ζωὴν χειρων εἶναι κατὰ τι σῶμα ουτ δη καὶ ἐν πόλει εἰ κρατοῖεν o ἀμείνους τῶν χειρόνων τον εἰρημένον τρόπον, λέγοι αὐλαυ- τῆς κρείττων, ἀλλα καὶ ηττων, καὶ ἔσται ἐναντιότης τῶν

ονομάτων περὶ τὸ υτ πρῆγμα διορισμο δη χρεία περὶ τὴν ὁμωνυμίαν. ἀλλ' B μη τὸ πάρεργον ἔργον

740쪽

ποιήσωμεν, αλλως διὰ παραδείγματος μεθοδευτέον το

M. t ποτ' ἐστί που - γὰρ ἐν νοητοῖς ovδ' ἐν Ου- ρανίοις, ἀλλ' ἐν τῆ γενέσει. M. O χεῖρον κρεῖττον ἡ ἀμείνονος ἐπειδὴ κρεῖττον - μόνον λέγεται ὁ βέλτιον αλλὰ καὶ eo ἐπικρατέστερον, ἐπειδαν το χεῖρον νικῶ καὶ κρεῖττόν ἐστιν καὶ αἰνίγματι ἔοικεν, εἶναι το χεῖρον κρεῖττον via'

ἐστὶ τὸ χεῖρον κρεῖττον - ώς βέλτιον, ἀλλ' ἁ ἐπικρατέστερον ον τηνιαμπα.

λ 6. o Ἀρταῖος ουτος Ἀθηναῖος ἐγένετο, υτελῆ την τυχηπι γραμματιστης γαρ η και χωλις το σῶμα,

καταφρονουμενος ἐν θήναις τουτον Λακεδαιμονίοις

ἔχρησεν Ἀπόλλων μεταπέμψασθαι, τε προς-- τίους εἶχον την μάχην και ἐν ἀπορίον κατέστησαν πολ- λη, ς δη κανο αυτοῖς ἐσομένου προ τ συνιδεῖντο λυσιτελές αὐτ γαρ ἐπέτρε νεαρησασθαι συμβοέλω ἀφικόμενος δε υτος εἰς Λακεδαίμονα και ἐπίπνους γενόμενος συνεβούλευσεν αυτοῖς ἀνελέσθαι τον προς Μεσσηνίους πόλεμον, προτρέπων παντοίως ' ἐν οἷς καὶτ φερόμενον εἰπεῖν ἔπος Μεσσήνην ἀγαθιν μεν ἀρουν, ἀγαθον δε φυτευειν. τοὐτον υ ἐν τω λόγω παρέλαβε ὀ la ναῖος ξένος, ἁ κά αυτον πολέμου συμβουλον γεγονότα.10, 16. περὶ Θεόγνιδος καὶ της κατ υτιν ταυτης ἱστορίας αμφιβολία πολλὴ ἐγένετο τοι παλαιοῖς καὶ οἱ μεν φασιν αυτὸν ἐκ Μεγάρων γεγενῆσθαι της στικῆς Ουτως ὁ χυμος, ἐπιφυόμενος τω Πλάτων ἁ παριστοροὐντι οἱ δε τι ἐκ Σικελίας. εἰ δε καὶ μη εἴη ἐκ Σικελίας, Οὐδὲν λυμαίνεται τὸ προκείμενον, ἀλλὰ καὶ τουναντίοπι υ γαρ υπὲρ υττικο ώς Ἀθηναῖος

λέγει, αλλὰ καίτοι πρὸς la ναῖον αυτὀν παραβάλλων τον Ἀρταῖον, τὸ ἀληθὲς περὶ την κρίσιν ἐφώλαξε καὶ