장음표시 사용
181쪽
δε si παντα raσιν κυκλω περιελθόντα, - παξ η καὶ πλεονάκις περιέλιχθέντα περὶ την γην σπερ ο οφεις, ει το δυνατὸν κάτω καθεντα πάλιν εμβάλλει δυνατὰ δε εστιν κατερωσε μέχρι του μεσου καθιέναι, περα δ' ου' ἄναντες a πρόσω ἀμφοτερος τοις ρεύμασι το κατερωθεν γίγνεται μερος. LiXI. a μεν οὐ δ' λλα πολλά τε καὶ μεγαλα καὶ παντοδαπὰ ρεύματ εστι τυγχάνει δ' πα οντα εν τούτοις τοῖς πολ λοῖς τεττα ἄττα ρευματα, ν τ μεν μεγιστον κa εξωτάτω ρεον περι κυκλω ὁ καλούμενος ' Ω κεανός εστιν, τούτου δε καταντικρὴ καὶεναντίως ρεων 'Aχερων, Θ δι ερημων τε τόπων ρε αλλων καὶ or 13 δη καὶ π γην ρεων εἰς την λίμνην ἀφικνεῖται την 'A χερουσιάδα, ο αἱ των τετελευτηκότων φυχαὶ των πολλῶν ἀφικνοῖνται καί τινας εἱααρμένους χρόνους μείνασαι, αἱ μεν μακροτερους, αἱ δεβραχυτερους, πάλιν εκπεμπονται εἰς τὰς των γων γενεσεις. τρίτος
hemisphere, it is sulfecto precisel stesarne laxus os gravitatio a the vers sinat hemisphere and there is no reason vlanit holita be compellec to descend tost Ver centre an more an a Streana
practicali intransitive similari to ἐμβάλλει the rive is conceived a a O veru hicli ours do vn and discliarges iis valers. καθίημι is similarly used os a vinci, as verae in Aristophanes migrau 3 ἔξειμι γάρ σοι λαμπρὰς δ καὶ μέγας
ρώξ. περὶ κύκλω The ni passage cited
in de nce of this liras is lutarcia
I et αἱ τῶν τετελευτηκότων CL II A.
182쪽
δε ποταμος τούτων κατὰ μεσο εκβά λει, καὶ γγῖς της εκβολης εἰσπιπτε εις τόπον μεγαν πυρὶ πολλω καιομενον, καὶ λίμνην ποιεῖ μείζω της παρ μῖν θαλάττης, ζεουσαν δατος καὶ πηλου ' εντεῖθεν
δε χωρεῖ κύκλω θολερος καὶ πηλώδης, περιελιττόμενος δε τῆ γῆ B
Da λοσέ τε ἀφικνεῖται καὶ παρ ἔσχατα Ἱς Ἀχερουσιάδος λίμνης, ου συμμιγνυμενος τῶ δατι περιελιχθεὶς δε πολλάκις π γῆς εμβάλλει κατωτέρω του Ταρτάρου οὐτο δ εα ὶ δν επονομάζουσιν ΙΠυριφλεγεθοντα, υ και ι ρύακες ἀποσπάσματα ἀναφυσωσιν πηαν τύχωσι της γῆς. τούτου δε αδ καταντικρύ ὁ τεταρτο εκπίπτει 1 εις τόπον πρῶτον δεινόν τε καὶ aγριον, ως λεγεται, χρῶμα δ' ἔχοντα oλον Io ὁ κυανός, ον δὴ πονομάζουσι Στύγιον, καὶ την λιμνην, ὴν ποιεῖ ὁ ποταμο εμβάλλων, Στύγα ὁ δ' εμπεσὼν ευταὐθα καιδεινὰς δυνάμεις λαβὼν ν τω δατι, δυς κατὰ TV γης, περιελιττόμενος Λωρεῖ εναντίος 'cio ΙΠυριφλεγεθον τω και απαντα εν li1. ἐκβάλλει ssues sortli'. In the passage of Aristolle ad ready quoted ἐκβάλλειν laas in opposite Serase, clisClaars eSit self' it is in facti irii valent to ἐμβάλλει in Plato' account Aristolle solio us ineordinar hi Sage, Wherea Plato litis Goned his cornpound to sit his present descrip
183쪽
A χερουσιάδι λίμνη εξ εναντίας' ast οὐδε το τούτου δωρ υδενὶ μίγνυται, λλὰ καὶ ουτος κύκλω περιελθὼν εμβάλλει εἰς τον --ταρον εναντίος ω ΙΠυριφλεγεθοντι ονομα δε τούτω ἐστίν, ς ι ποιηταὶ λεγουσιν, Κωκυτός. D LiXII. Toύτων δὲ Ουτως πεφυκότων, πειδὰν ἀφίκωνται ι 5τετύλευτηκοτες ει τον τόπον ι ὁ δαίμων καστον κομίζει πρωτον μεν ιεδικάσαντο οἶ τε- ῶς καὶ ὁσίως βιώσαντες a οἱ μη. καιοὶ μεν α δόξωσι μεσως βεβιωκέναι, πορευθεντες επὶ τον Ἀχεροντα, ἀναβάντες α δὴ αυτοῖς ὀχήματ εστιν επὶ τούτων ἀφικνοῖνται εις την λιμνην, και εκεῖ οικοῖσί τε καὶ καθαιρόμενοι των τε ἀδικημάτων io διδόντες δίκας ἀπολύονται, εἴ τίς τι δίκηκεν, των τε ευεργεσιων
τιμας φέρονται κατὰ τ' ἀξίαν καστος οι δ'Ἀν δόξωσιν ἀνιάτως εχειν διὰ τα μεγεθη των μαρτημάτων, δε ἱεροσυλίας πολλὰς καιμεγά λας η φόνους ἀδίκους καὶ παρανόμους πολλοῖς ξειργασμένοι,
ἄλλα σα τοιαῖτα τυγχάνει οντα, τούτους δε ἡ προσήκουσα i5 μοῖρα ρίπτει εἰς τον Τάρταρον, θεν ἴποτε εκβαίνουσιν. ο ι δ'Ἀν ἰάσιμα μεν, μεγάλα δε δόξωσιν μαρτηκεναι μαρτηματα, οἷον προς πατερα η μητερ υτρο οργης βίαιόν τι πράξαντες, καὶ μετaμέλον
αδικήματα ἀνίατοι γένωνται, ε τούτων ταπαραδείγματα γίγνεται, καὶ ΟυTo αὐτοὶ μενουκέτι νίνανται οὐδέν, τε νέατοι νTες, αλλοι δε νίνανται o τούτους ὁρωντες δια τὰς ἁμαρτία τα μέγιστα και δυν ριτατα και
φοβερώτατα πάθη πάσχοντας τονέει χρόνον, ἀτεχνω παραδείγματα ανηοτημένους κε εν Atao ἐν φ δεσμωτηρίφ, τοῖς άει των ἀδίκων ἀφικνουμενοι θεάματα καὶ νουθετήματα.
hei notis offence: L Latio 854 vherellae lax thus addresses the sacrilegi ous, θαυμασιε, ου ανθρίπινόν σε κακον οὐδἐ θεῖον κινεῖ o νῖν επὶ την ἱεροσυλίαν προτρέπον ἰέναι, ἶστρος δέ σέ τι ἐμφυόμενος ἐκ παλαιων και καθάρτων τοῖς ἀνθρώποις ad ικημάτων, περιφερομενος ἀλιτηριώδης.I6. θεν οὐ ποτε εκβαίνουσιν In lae νέκυια of the es ratio an Go=gias also incurabie criminals are oonae to eternalpunistiment: and this is natural vliere Plato 1 weaving up popular tradition villi his xv phantasy. ut in Tinaaeris et citras evident that ille legenerate fouia an period os aer transmigrations hasilae hance of resormatio an final restoration to aer original urit nor stliis possibilit excluded in Phae πιι et 8 C soli. l8. καὶ μεταμελον αὐτοῖs abia who
184쪽
τρόπω γένωνται, τουτους δε εμπεσεῖν μεν εις τον Τύρταρον νάγκη, εμπεσόντας δε αυτοῖς και ενιαυτον κε γενομενους -ἀλλει τοκυμα, τους με ἀνδροφόνους κατὰ τον Κωκυτόν, τους δε πατραλοίας
καὶ μητραλοίας κατὰ τον ΙΠυριφλεγεθοντα επε Ζὰν δε φερόμενοι γένωνται κατὰ τ' λίμνην την Ἀ χερουσιάδα, ενταὁθα βοῶσί τε καὶ
καλοῖσιν, οἱ μεν ους ἀπεκτειναν, οἱ δε ους βρισαν, καλεσαντες δ' ἱκετεύουσι καὶ δεονται - ἄσαι 'φβς εκβῆναι εἰς την λίμνην και δέξασθαι, και εὰν με πείσωσιν, εκβαίνουσί τε και λήγουσι τωνι κακῶν, ε δε η φεροντα αυθις ει τον Τάρταρον και κεῖθεν πάλιν εἰς Ους ποταμούς, καὶ αὐτα πάσχοντες υ πρότερον παύονται,
πρὶν ἄν πείσωσιν Ους δίκησαν Ῥυτη γὰρ η δίκη πο των δικαστῶν
αὐτοῖς τάχθη o δε δ' ἄν δόξωσι διαφερόντως ' προς το σίως
liave live ille restis thei da ys in a stateo repentance'. The participi μεταμέλον 1S Sed a JISOlutely. I. τοιουτέρ τινὶ ἄλλω τρόπω i. e. iliet offence is simila to that of ine πατραλοῖαι, in that it vas committe insud te passio an solio ved by repent-ance, and tisserent to that os the φθνους
ὰδίκου καὶ παρανόμους πολλοδ εξε γασμένοι.
τινα Θ GJ των ἐν γένει του πεπονθόTOS.
could no insist upo more an a year 'Sexile, vhicli vas calle ἀπενιαυτισμός.
c ακουσίου γεγονότος του φόνου or τε καθαρμοὶ γιγνέσθωσαν φ δράσαντι καὶ ἐνιαυτος εἶς ἔστω τη ἐκδημία ἐν νόμ*,
cf. 865 . In Laetos 7 ve are toldilia in anotheris it shal be done to the villa homicide a he si to his victini:
185쪽
βιῶναι ' ουτοί εἰσιν οἱ τωνδε με των τόπων των ν τῆ γῆ λευ- θερουμενοι τε καὶ ἀπαλλαττόμενοι σπερ δεσμωτηρίων, αν δε εις την καθαρὰν οἴκησιν ἀφικνουμενοι και ἐπὶ γης οἰκιζόμενοι. τούτων δε αὐτων οἱ φιλοσοφία ἱκανῶς καθηράμενοι νευ τε σωμάτων ζωσιτ παράπαν εις τον επειτα χρόνον, καὶ εἰς οἰκησεις τι τούτων
καλλίους ἀφικνουνται, aς υτ ράδιον δηλῶσαι Ουτε ὁ χρόνος ἱκανὸς
εν τω raρόντι. ἀλλὰ τούτων δὴ νεκα χρὴ ν διεληλύθαμεν,
Διμμία, πὰν ποιεῖν, στε ρετης και φρονησεως ν τω βίω μετασχεῖν καλὸν γa το ἄθλον καὶ Ἀλπὶς μεγάλη. D ILXIII. μεν ουν ταὐτὶ διισχυρίσασθαι χυτως Ἀχειν, ὼς οεγὼ διελήλυθα, οὐ πρεπε νουν χοντι ἀνδρί οτι μεντοι η ταὐτεστὶν - τοιαυτ ἄττα περὶ τὰς λυχὰζ ημῶν και τὰς Ῥικήσεις, επείπερ ἀθάνατόν γε ἡ ψυχὴ φαίνεται Ουσα, τοὐτο καὶ τρεπειν μοι δοκεῖ καὶ ξιον κινδυνευσαι οἰομενω ἴτω εχειν καλος γὰρ ὁ κίνδυνος καὶ χρὴ τὰ τοι αὐτα σπερ επάδε ιν εαυτω διο δὴ ἔγωγε και 5
πάλαι μηκυν- τον ὐθον ἀλλὰ τουτων δὴ νεκα θαρρεῖν χρὴ περὶ τχ εαυτολψ γ ἄνδρα, στις εν τω βίω τὰς μεν ἄλλας ἡδονὰς
τὰς περὶ το σῶμα καὶ τους κόσμους εἴασε χαίρειν, ς λλοτρίους τε,ντας καὶ πλεον θάτερον ἡγησάμενος ἀπεργάζεσθαι, τὰς δε περὶ
ali ines delatis are stricti accurate vere introduction, P. .
186쪽
το μανθa νειν σπουδασέ τε κa κοσμήσας ζ φυχ' ουκ ἀλλοτρίωGλλα τω αυτῆς κόσμω σωφροσύνη τε ad δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία καὶ λευθερία καὶ ἀληθεία ουτω περιμενε την εις Αιδου πορείαν, 115
Σιμμία τε καὶ Κεβης καὶ οἱ αλλοι, εἰσαυθις εν τινι χρόνω καστοι πορεύσεσθε ἐμε δε νυν δη καλεῖ, φαίη αν νηρ τραγικός, εἱμαρμένη, και σχεδόν τί μοι ρα τραπεσθαι προς το λουτρόν δοκεῖ γὰρ
δὴ βέλτιον εἶναι λουσάμενον πιεῖν το φάρμακον καὶ ' πράγματα
ταῖς γυναιξι παρεχειν νεκρον λούειν.
3. ελευθερία καὶ ἀληθεία vitii ree-
dona and trulla'. These ternas practi catly correspondo φρόνησις or σοφία ἐλευθερία is stat State os liberation roin laethod P. Uich nables ille oulo grasse αλήθεια. 5. ἔκαστοι πορεύσεσθε so early alimSS. Siman writes καστος aster Stall-
like a laem os i agedy'. The good aste of this parenthesis is adimi rat)le. ταν ἡ εἱμαρμένη καλεῖ is in perfeci Leeping u illithe eloquent passage ivlaicli is it contexi: hi ut in applying the platas to hinaself Sol crates instincti vel Dei me sic thatit ma Solin higl1-flo vn. An so vitti
t ae 1onhely, but eminenti characteri Stic, ῶρα τραπέσθαι προς το λουτρόν.
8. καὶ μὴ πράγματα ταῖ γυναιξὶ
187쪽
επιμελουμενοι μεῖς καὶ μοὶ καὶ τοῖς μοῖς και μῖν αυτοῖς ν χάριτι ποιήσετε ατ a ποιητε, a μη νυν ὁμολογησητε εὰν δευμῶν μεν αυτῶν μελητε, καὶ, θέλητε, σπερ κατ ἴχνη κατα τανυν τε εἰρημενα καὶ τὰ τω εμπροσθεν χρόνω 'ν, οὐδε εα πολλα ομολογησητε ε τω παρόντι καὶ σφόδρα, υδεν πλεον ποι Ἱσετε. Ταῖτα μεν τοίνυν προθυμηθησόμεθα, φη, ουτω ποιεῖν θάπτωμεν
δε σε τίνα τρόπον; G πως ν εφη, βούλησθε, ἄν περ γε λαβητε με καὶ μ' κφύγω μας γελάσας δε μα ησυ rex καὶ προς μὰς
ἀποβλέψας εἶπεν, Ου πείθω, ω ἄνδρες, Κρίτωνα, ω ἐγω εἰμι υτος ὁ Σωκράτης, ὁ νυνὶ διαλεγόμενος, καὶ διατάττων καστον των λεγο Ιομένων, ἰλλ' οἴεταί με χκεῖνον εἶναι, χν Ἀφεται ὀλίγον υστερον Γ νεκρόν, καὶ ρωτῶ δὴ, πῶς με θάπτη. τι δε εγω παλαι πολυν
μενῶ, λλ' ιχησομαι ἀπιὼν εις μακάρων δή τινας ευδαιμονίας,
ταὐτά μοι δοκῶ αὐτω ἄλλως λεγειν, παραμυθούμενος μαχεν 5
υμῆς, αμα δ' εμαυτόν. εγγυήσασθε οὐν με προς Κρίτωνα, φη, τηνεναντίαν εγγύην ἡ ν οὐτος προς τους δικαστὰς η γ γυβτο. οὐτος
ως ὴ προτiθεται Σωκράτη λεκφέρει ἡ κατορύττει ευ γὰρ ἴσθι,
188쪽
δ' oς, ἁ ἄριστε Κρίτων το μη καλῶς λέγειν υ μόνον εἰς αὐτο τουτοπλημμέλες, αλλὰ καὶ κακόν τι εμποιεῖ ταῖς ψυχαῖς. λλὰ θαρρεῖν τε χρὴ καὶ φάναι τουμὸν σωμα θάπτειν, καὶ θάπτειν ουτως πως II 6
ἄν σοι φίλον ὴ καὶ μάλιστα γῆ νόμιμον εἶναι. Li XV. Tas εἰπὼν κεῖνος μεν ἀνίστατο εἰς οἴκημά τι ς
λουσόμενος, καὶ ὁ Κρίτων εἴπετο αὐτω, μῆς δ' κελευε περιμένειν. περιεμενομεν ουν πρὸς μἁς αυτοῖς διαλεγόμενοι περὶ των εἰρη-
μενων καὶ ἀνaσκοποῖντες, τοτε δ' ὁ περὶ της ξυμφορὼς διεξιόντες,
ὁση μῖν γεγονυῖα εἴη ἀτεχνως ηγούμενοι σπερ πατρὸς στερη- λ θεντες διάξειν ορφανοὶ τον επειτα βίον Ἀπείδη δε ελούσατο καὶ Bηνε χθη παρ αυτὸν τὰ παιδία-ουο a a, τω υἱεῖς σμικροὶ σαν,εις δε μέγας-και αἱ οἰκεῖαι γυναῖκες ἀφίκοντο, Γεκείναις Ἐναντίον
του Κρίτωνος διαλε χθείς τε και επιστείλας αττα βούλετο, τὰς μεν γυναῖκας και τα παιδία ἀπιέναι κελευσεν αυτὸς δε ηκε παρ μἁς.
5 και ην ηδ εγγυς λίου δυσμῶν χρόνον γὰρ πολύν διέτρι δεν ενδον.
189쪽
ελθὼν δ' καθεζετο λελουμένος, καὶ ου πολλα μετὰ ταὐτα διελεχθη, καὶ κεν ὁ των ἔνδεκα πηρετης καὶ στὰς παρ αὐτόν, Σωκρατες,
εφη, O καταγνωσομαι σου περ αλλων καταγιγνώσκω, τι μοι χαλεπαίνουσι καὶ καταρῶνται, πεGὰν αυτοῖς παραγγελλω πίνειν
το φάρμακον ἀναγκαζόντων ων ἀρχόντων σε δε εγὼ καὶ αλλως
εγνωκα εν τουτω τω χρόνω γεννaιότατον καὶ πραότατον καὶ αριστον
ἄνδρα ντα των πώποτε εὐρο ἀφικομενων, και δ και νυν εὐ οἶδ'οτι υ εμοὶ χαλεπαινεις, γιγνώσκεις a τοὐς αιτίους ἀ λὰ κείνοις νυν, οἶσθα γa ῆλθον αγγέλλων, χαῖρε τε καὶ πειρω ςwραστα φερειν τα ἀναγκαῖα και ἄμα δακρύσας μεταστρεφόμενο ib
ἀπ ει. καὶ ὁ Σωκράτης ἀναβλέφας προς αυτόν, Καὶ συ εφη,
χαῖρε, καὶ μεῖς αὐτα ποιησομεν. καὶ aμα πρῖς μῶς, sq. a στεῖος, εφη, ὁ ἄνθρωπος και παρὰ πάντα μοι τον χρόνον προσήει καὶ διήλεγετο νίοτε και η ανδρῶν λωστος, και νυν ς γενναίως με iaetro δακρύει. λλ' γε δή, ω Κρίτων, πειθώμεθα αὐτω, και νε - κάτω τις το φάρμaκον ει τετρισται ει δε μή, τριφάτω ὁ ἄνθρωπος. καὶ ὁ Κρίτων, Ἀλλ' οἶμαι, φη ἔγωγε, ω Σώκρατες, ετ ηλιον εἶνaι επι τοις ρεσιν καὶ ὐπω δεδυκεναι καὶ ἄμα ἐγὼ ἐδα και ἄλλους πάνυ φε πίνοντας, πειδὰν παραγγελθs αὐτοῖς, δειπνήσαντάς τε και πιόντας ευ μάλα, καὶ ξυγγενομένους γ' ενίους ἄν αν τύχωσιν επιθυμουντες ἀλλα μηδεν πειγου' τι γὰρ ἐγχωρεῖ καὶ ὁ Σωκράτης, Εἰκότως γε, φη, ω Κρίτων, κεῖνοί τε αὐτα ποιοῖσιν, Ους συ λεγεις, Ἀνται a I κερδανεῖν αὐτα ποιήσαντες, καὶ γωγε 117 αὐτα εἰκότως ο ποιήσω οὐδεν amoἶμαι κερδανεῖνῬλίγον στερον
190쪽
πιων ἄλλο γε et γελωτα φλήσει παρ μαυτω, γλιχόμενος του ην
καὶ φειδόμει ος οὐδενὸς ἔτι νόντος. λλ' ἴθι, ἔφη, πιθοῖ καὶ μη
μένου ἰδων δε ὁ Σωκράτης τον ἄνθρωπον Εἶεν, φη, ἁ βέλτιστε, συ a τούτων πιστημων, τί χρε ποι si , Οὐδεν ἄλλο, φη,
πιόντα περαέναι, ἐως αν σου δρος εν τοῖς σκελεσι γενηται, πειτα Bio κατακεῖσθαι και υτως αυτ ποιησει. καὶ ἄμα ρεξε την κύλικα
τω Σωκρ τει καὶ ς λαβων και μάλα λεως G Eχεκρατες, οὐδεντρεσας Ουδε διαφθείρας ἴτε του χρώματος ἴτε του προσώπου, αλλ' ἄσπερ εἰώθει ταυρηδον υτ οβλέψας προς το ανθρωπον, Τίλεγεις, φη, περὶ οὐδε του πώματος προς το ἀποσπεῖσαί τινι 13 ξεστιν, Τοσοῖτον, φη, ὼ Σώκρατες, τρίβομεν, σον οἰόμεθα μέτριον εἰναι πιεῖν. A1ανθύνω, λδ δέ ' λλ' εἴχεσθa γε που τοῖς θεοῖς ξεστί τε καὶ χρη την μετοίκησιν την ενθενδε κεῖσε ευτυχῆ γενεσθαι' in δὴ καὶ γ εύχομαί τε και γενοιτο ταύτy. και μειπὼν αὐτα επισχόμενος καὶ μάλα ευχερῶς καὶ εὐκόλως ξεπιεν.