Platonos Phaidon. The Phaedo; edited with introd. and appendices by R.D. Archer-Hind

171쪽

κaκοῖς ἀποθανουσι του τε σωματος μ' ἀπη λάχθαι καὶ της αυτῶν κακια μετὰ της φυχης νυν δ' πεGὐ θάνατος saίνεται ἴσα, D οὐδεμία ν εἴη υτί ὁ λη ἀποφυγη κακῶν οὐδε σωτηρία πλην τοὐως βύλτίστην τε καὶ φρονιμωτάτην γενεσθαι οὐδεν γὰρ ἄλλο εχουσα εἰς Ἀιδου η ψυχὴ ερχεται πλην της παιδείας τε καὶ τροφ0ς, 5 δ' καὶ μεγιστα λεγεται φελεῖν η βλάπτειν τον τελευτησανταευθῖς εν ἀρχὴ της κεῖσε πορείας λεγεται δε δτως ώς ρα τελευτησαντα καστον ο καστο δαίμων, σπερ ζῶντα εἰληχει, οἶτος ἄγειν επιχειρεῖ εἰς δ' τινα τόπον, οἷ δεῖ τους συλλεγεντας -- δικασαμενους εἰς ra δου πορεύεσθαι μετὰ γεμόνος κείνου δ' io

προστέτακται τους ενθενδε κεῖσε πορευσαι τυχόντας δε κεῖ ν

δεῖ τυχεῖν καὶ μείναντας ον ρ' χρόνον ἄλλος δευρο πάλιν γεμων κομίζει ν πολλαῖς χρόνου και μακραῖς περιόδοις. εστ δε ἄρα

1. ἀπηλλάχθαι καὶ της αὐτῶν κακίας A victoris solliri mula hie veli ridis

εξαίφνης αποθανόντος κάστου ἔρημον πάντων των συγγενῶν καὶ καταλιπόντα επὶ γης πάντα κεῖνον τον κόσμον ἴνα δικαία Ἀρίσις P.

to διαδικασαμένους.

172쪽

ρόμενος λέγω ἡ με κοσμία τε καὶ φρόνιμος φυχ' πεταί τε καὶ

ου αγνοεῖ τὰ παροντα η δ επιθυμητικῶς του σωματος εχουσα, οπερ εν ω εμπροσθεν ἐπον, περὶ κεῖνο πολυν χρόνον πτοημενη

κυῖαν τοιοῖτον, ἡ φόνων δίκων ἡμμενην ἡ δε λλ' ἄττα τοιαῖταειργασμενην, a. τούτων δελφά τε καὶ ἀδελφῶν ψυχων εργα τυγ

χάνει οντα, ταύτην με απας φεύγει τε καὶ πεκτρέπεται καὶ ἴτε i5 ξυνεμπορος ου τε γεμὼν θελει γίγνεσθαι, αὐτ δε πλαναται νπάση χομεν απορία, εως ν δή τινες χρόνοι γένωντaι, ν λθόντων τ aνάγκης φερεται εις την αυτ λὶ πρεπουσαν οἴκησιν δε

οὐτοι υν, πειδὰν τελευτήσωσι, δικάσουσιν

εν τω λειμωνι, ν τῆ τριό0 ε η φέρετον τὼ ὀos η μεν εἰς μακάρων νησους, ἡ δ' εις τάρταρον. lae old readin θυσια is no v universali discatale l. 7. οὐκ ἀγνοεῖ τὰ παρόντα 'Vytten-bacta vellitiserves agnoscit eam sibi iam antea meditatione mortis et philosophia

173쪽

ηκοντα. εἰσὶν δε πολλοὶ καὶ θαυμαστοὶ της γῆς τόποι, καὶ αυτηούτε ota οἴτε ὁση δοξώζεται etro των περ γ' εἰωθότων λεγειν, ς

ε γλύπό τινος πεπεισμαι.

D L VIII. Καὶ ὁ Σιμμίας, Ιῶς αὐτα, φη, λεγεις ώ Σώκρατες

περὶ γαρ τοι γης καὶ αυτὰς πολλὰ δὴ ἀκήκοα, υ μεντοι αὐτ α σε πείθει ἡδεω οὐν ν κούσαιμι. Ἀλλα μεντοι ἁ Διμμία, οὐχὶ Γλαυκου τεχνη γε μοι δοκεῖ εἶναι διηγησασθαι ι γ ἐστίν ως μεντοι ληθῆ, χαλεπώτερόν μοι φαίνεται ἡ κατὰ την Γλαύκου io τέχνην, κa αμα με εγὼ ἴσως ουδ αν τό τε εἴην αμ δε εἰ καὶ

ηπιστώμην, ὁ βίος μοι δοκεῖ ὁ μός, ἁ Σιμμία τω μηκει οὐ λόγου

νουκ ξαρκεῖ. την μέντοι ἰδέαν της γῆς, ο ῖαν πεπεισμαι εἶναι, και

τους τόπους αυτῆς οὐδεν με κωλύει λεγειν Ἀλλ' εφη ὁ Σιμμίας καὶ ταὐτα ρκεῖ. Iεπεισμαι τοίνυν, ἡ δ' ς ἐγώ, ς πρῶτον μεν, 5 εἰ εστι εν μεσήτω οὐρανω περιφερης ουσα, μηδεν αὐτὴ δεῖν μήτε 09 αερος προς το μὴ πεσεῖν μήτε αλλης νάγκης μηδεμιῶς τοιαύτης. ἀλλὰ ἱκανὴν εἶναι αυτὴν ἴσχειν τὴν μοιότητα οὐ Ουρανολαυτοῖ

i no evidenc that his descriptio oscitha anyining in common villi Plato's: an it seenas very dout isti vhether a reserence to any definite personas intemted. Plato is son os giving an atris antiqui tyto his fatales by relati in iliem to Some Supposititious uuior; e. g. in Αἰγύπτιος λόγος in Phaei us 7 C, an in legendar War hel ueen inens an Atlantis,

174쪽

162 ΠΛΑΤΩΝΟΣ fiose

ἐαυτῶ πάντη καὶ τῆς γ' ς αὐτης θν ἰσορροπιαν ισορροπον γαρ πραν, ομοίου τινος ἐν μεσω τεθεν υχ ξει si λον οὐδ' ηττον οὐδαμόσε κλιθῆναι, μοίως δ' εχον κλινε μενεῖ πρῶτον μεν,

δ' ς τουτο πέπεισμαι Ma ορθῶς γε, φη ὁ Σιμμίας. Eτι τοίνυν, 5 φη, πύμμεγά τι εἶναι αυτό, καὶ μἀς οἰκεῖν τους μεχρι Ἐρακλείων στηλῶν ἀπ Φάσιδος εν σμικρω τινι μορίω, σπερ περὶ τέλμα μύρμηκας η βατράχους, περὶ την θάλατταν οἰκοῖντaς, καὶ ἁλλους

αλλοθι πολλους - πολλοῖς τοιούτοις τόποις οἰκεῖν. εἶνaι γὰρ παντα χη περὶ την γ' πολλα κοῖλα καὶ παντοδαπα κα τας δεας

1 καὶ τὰ μεγεθη, εἰς α ξυνερρυηκεναι τό τε ἴδω και την ὁμίχλην καιτον ἀέρα αυτὴν δε την γῆν καθαρὰν εν καθαρω κεῖσθαι τω οὐρανω, εν περ εστ τὰ στρα, ὁ δ' αἰθερα νομaζειν του πολλους των περὶ τὰ τοιαῖτα εἰωθότων λεγειν οὐ δῆ ποστάθμην ταὐτα εἶναι καὶ ξυρρειν ἀεὶ εἰς τὰ κοῖλα της γῆς. si os οἰκοῖντας εν τοῖς 1 κοίλοις αυτῆς λεληθεναι καὶ οἴεσθαι ἄνω επὶ τῆς γῆς οἰκεῖν, σπερειν εἴ τις εν μεσήτω πυθμενι οὐ πελάγους οἰκω οἴοιτό τε επὶ τῆς

θαλάττης οἰκεῖν καὶ διὰ οὐ δατος ρῶν τον λεον καὶ τὰ ἄλλαύστρα την θάλατταν γοῖτο οὐρανον ιναι, διὰ δε βραδυτῆτ τε καὶ ἀσθενειαν μηδεπώποτε επὶ τὰ ἄκρα τῆς θαλάττης ἀφιγμενος μηδε Det εωρακὼς εἴη εκδύς καὶ ἀνακύφας εκ τῆς θαλάττης εἰς τον ενθάδε τόπον ὁσω καθαρώτερος κa καλλίων τυγχάνει ν οὐ παρὰ σφίσι, μηδε λλου ἀκηκοως εἴη τολεωρακότος ταὐτὰ δὴ τοὐτο καὶ μῆς

πεπονθεναι οἰκοῖντας γὰρ ν τινι κοίλω της γῆς οἴεσθαι πάνω αυτῆς οἰκεῖν, καὶ τον έρα υρανον καλεῖν, ως διὰ τούτου ουρανοῖ

175쪽

οντος α στρα χωροῖντα το δὲ εἶναι ταυτόν, υτ ἀσθενείας καὶ βραδυτητος ουχ ο υς τε εἶναι μa διεξελθεῖν ἐπ'Ἀσχατον τον ἀέρα επεί, εἴ τις αυτοῖ ἐπ' ακρα ελθοι η πτηνος γενόμενος νάπτοιτο, κατιδεῖν ἀνακύψαντα, σπερ ενθάδε οἱ εκ της θαλάττης ἰχθυες νακύπτοντες ὁρῶσι τὰ νθάδε, ἴτως ν τινα καὶ τα κεῖ 5 κατιδεῖν, καὶ ι η φύσις ἱκανη εἴη ἀνεχ εσθαι θεωρουσα, γνῶναι ν

110 δτι κεῖνός εστιν ὁ ληθῶς υρανὸς καὶ το ληθῶς φως καὶ ἡ ως

θαλάττη, υτ τελειον, ως πος ειπεῖν, Ουδεν εστι σηραγγες δε καὶ

aμμος καὶ πηλος ἀμηχανος a βόρβοροί εἰσιν, που a και γ' Γ, και προς τὰ παρ μῖν κάλλη κρίνεσθαι Ουδ' πωστιοὐ δεξια εκεῖνα δε- των παρ μῖν πολλὰν τι πλεον φανείη διαφερειν. ει γὰρ δεῖ καὶ ὐθον λεγειν ἄξιον ἀκοῖσαι, ω ιμμία, οἷα τυγχάνει id

τὰ επὶ της γης , πο -ουρανω οντα. Ἀλλα μην, φη ὁ Σιμμίας, Σώκρατες, μεῖς γε τούτου του μύθου δεως ἄν ἀκούσαιμεν.

ΙLIX Aέγεται τοίνυν, φη, ω ταῖρε, πρῶτον μεν εἶναι τοιαύτη

in in me nass. It could it is true, eaSHyliave salien ut in stat position bul

there reniatned et a sui figure, Godu sed i as a mode se in universe in lescribiniit signs'. The πέμπτη ξύστα-

176쪽

σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ων καὶ τα ενθάδε ει ναι χρωματα σπερ δείγματα, οἷς δὴ οι γραφεῖς καταχρῶνται' κεῖ Cδε ra σαν την γην ε τοιούτων εἶναι, και πολυ ετ ε λαμπροτερων

και καθaρωτερων δε τουτων την μεν γὰρ ἁλουργῆ εἶναι καὶ θαυ- μαστην το κάλλος, την δε χρυσοειδη την δε ση λευκ' γυφου η χιόνος λευκοτεραν, καὶ κ των ω λων χρωμάτων συγκειμενηνώσαυτως, καὶ τι πλειόνων καὶ κα λιόνων ἡ σα μεῖς εωράκαμεν. και as αυτ ταὐτα τὰ κοῖλα αὐτης δατός τε καὶ α ερο εκπλεα οντα, χρωματος τι εἰδος παρεχεσθαι στίλβοντα εν των α λων

io χρωμάτων ποικιλία, στε εν τι αὐτης εἶδος συνεχες ποικιλον

φαντ ζεσθαι. εν δε ταύτη ου ση τοιαύτy νὰ λόγον τα φυομενα φύεσθαι, δένδρα τε καὶ ἄνθη καὶ τους καρπούς και αὐ τὰ ρηωσαύτως καὶ τους λίθους χειν ανὰ τον αὐτον λόγον την τελειότητα και την διαφόνειαν και τὰ χρωματα καλλίω ων και τα15 νθάδε λιθίδια εἶναι αὐτα τὰ ἀγαπώμενα μόρια, σὰρ διά τε και ἰώσπιδας και σμαράγδους καὶ πάντα τὰ τοιαῖτα εκεῖ δε οὐδεν

τι υ τοιουτον εἶναι και τι τούτων καλλίω 'o a ιτιον τούτου

εἶναι, ὁτι κεῖνοι οἱ λίθοι εισὶ καθαροὶ καὶ ου κατεδηδεσμενοι Οὐδεδιεφθαρμενοι σπερ οἱ ενθάδε ὐπὸ σηπεδόνος καὶ ἄλμης si πὸ των

177쪽

δευρο ξυνερρυηκότων,- καὶ λίθοις καὶ γῆ καὶ τοῖς λλοις ζώοις

τε καὶ φυτοῖς αἴσχο τε καὶ νόσους παρεχει. την δε γῆν αυτην κεκοσμησθαι τούτοις τε πασι καὶ τι χρυσω καὶ ἀργύρω καὶ 111 τοῖς ἄλλοις αὐ τοις τοιούτοις. εκφαν γαρ αυτὰ πεφυκέναι, οντα

πολλὰ πληθε καὶ μεγάλα καὶ πολλαχοs της γης ἄστε αὐτην δεῖν 5 εἶναι θέαμα ευδαιμόνων θεατῶν ζωα δ' ἐπ αυτὴ εἶναι λλα τε

πολλα καὶ ανθρωπους, τους μεν εν μεσογαία ἰκOsντας, τους δε

περὶ τον αὐα, σπερ μεῖς περὶ την θαλατταν, τους δ' εν νησοις θ περιρρεῖν τον έρα πρῖς η πείρω ουσα και εν λόγω, Detraρ' ημῖν το δωρ τε και η θύλαττά εστι προς την μετέραν χρείαν, οντοῖτο εκεῖ τον αὐα, ο δε ἡμῖν ήρ, κείνοις τον ιθέρα τὰς δεωρα αυτῆς κρὴσιν χειν τοιαύτην, στε κείνους ἀνοσους ιναι και χρόνον τε ζην πολυ πλείω τῶν ενθαδε, και φει και κοῆ

και φρονήσει καὶ ra σι τοι τοιουτοις μῶν ἀφεστάναι τῆ υτῆ ἀποστάσει θ περ α ρ τε δατος φέστηκεν καὶ αἰθὴρ ἀέρος προς 5 καθαρότητα. και δ καὶ θεῶν ἄλση τε καὶ ιερὰ αὐτοις εἶναι, ν

. ἐκφανῆ γάρ ine are exposed to

have, o ine suggestionis Schang, writtenit as a CraSi S.I2. κρῆσιν ειν τοιαύτην Compareine description os lae climate os ancient Attica, inraraιs et vhere Actene chooses in sit of her cit την εὐκρασίαν των ρων ἐν αὐτ κατGoῖσα, ὁτι φρονιμωτάτους ἄνδρας ἴσοι.

us in me sanie proportio a at excels vate an aether at in purity'. . adopis ὀσφρήσει. I 6. εν ἶ τω οντι οἰκητὰ θεουs εἶναι i. e. in mese temples is in very presene os me go limenaseives mereas ue have but ei statues 'An ineyhia groves an temple of ine ocis, wherein me od in very truthi Mereclxvellers, an voices an prophecies and vision o inena, and of this cind was inei coniniunio Min inena, face to

178쪽

166 ΠΛΑΤΩΝΟΣ fiat

OG - ντι οἰκητὰς θεούς εἶναι, και φημας τε καὶ μαντείας καὶ αἰσθησεις των θεῶν καὶ τοιαύτας συνουσίας γίγνεσθαι αὐτοῖς προς αυτούς' ,αι τον γε λιον καὶ σελην ν καὶ Ἀστρα Ἀρβσθαι ὁπαυτῶν οἷα τυγχάνει ντα, καὶ την λλην ευδαιμονίαν τούτων ἀκό- λουθον εἶναι. LiX. Και λην με δη την γην ουτω πεφυκένa καὶ τα περὶ την γ'ν τόπους δ εν αὐτὴ εἶναι κατὰ τὰ εγκοιλα αὐτης κύκλωπερι λην πολλούς, οὐ μεν βαθυτερους καὶ ἀναπεπταμενους μἄλλον η εν se μεῖς οἰκουμεν, τους δε βαθυτερους ντας το χάσμα Io αυτῶν λαττον χειν του παρ' μῖν τόπου, στι δ' υς και βραχυτερους τω βίθει του νθόδε εἶναι και πλατυτέρους τούτους δε Dπάντας πο γῆν εις ἀλλήλους συντετρῆσθαί τε ro λαχ καὶ κατὰ στενότερα και ευρύτερα, καὶ διεξόδους εχειν, αν πολλυεν ἴδωρ

ρεῖν - ἀλληλων εἰς ἀλληλους ἄσπερ εις κρατῆρας, καὶ ἀενάων

δ 5 ποταμῶν πιμήχανα μεγεθη υπο τὴν γῆν και θερμῶν δάτων καὶ λυχρῶν, πολ δε πῖ και πυρος μεγάλους ποταμούς, πολλοῖς δεύγρο πηλο καὶ καθαρωτερου και βορβορωδεστερου, σπερ Ἀν

et στοις τύχ εκάστοτε ἡ περιρροὴ γιγνομενη ταυτα δε πάντα κινεῖν ἄνω καὶ κάτω σπερ αἰώραν τινὰ ενοῖσα εν ῆ γῆ εστ δε ἄρα αἴτη ἡ ιώρα διὰ φύσιν τοιάνδε τινά. εν τι τῶν χασμάτων

179쪽

καὶ α λοθι καὶ κεῖνος καὶ α λοι ro λοὶ των ποιητῶν Τάρταρον

νεκρεῖν τε εντευθεν καὶ εἰσρεῖν πάντα τα ρεύματα, τι πυθμενα

ου ἔχει οὐδε βάσιν το γρον τοὐτο. αἰωρεῖται - καὶ κυμαίνει

ἄνω καὶ κάτω, καὶ ὁ η καὶ το πνευμα τ περ αυτ ταὐτον ποιεῖ Io ξυνεπεται amaυτω καὶ τa εἰς το πεκεινα της γλὶς ὁρμησθ καὶοτα ει το επὶ τάδε, καὶ σπερ των ἀναπνεόντων ἀεὶ κπνεῖ τε και αναπνεῖ ρέον το πνεῖμα, ἴτω καὶ κεῖ ξυναιωρούμενον τω υ γρωτο πνευμα δεινους τι ιας ἀνεμους καὶ Ἀμη χύνους παρεχεται καισεισιον και εξιόν. Oταν τε Ουν πο χωρῆσ5 το δωρ εις τον τόπον 5

I. διαμπερὲ τετρημένον Tartaros Effers Doni allatae oster ἔγκοιλα notinlyin iis sar greater magnitude, biit in being pie ed risit throtigia in earlli Dor end

thes la emispheres me centre os in earthis in io vest oint, o vard ulich alli hings gravitate. ut os Tartaros a sya number of hanneis in ali directionsilirough ille arili, Ome reachin to the

al the fluid that is inerein and when it

180쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

τον δὴ κάτω καλουμενον, τοῖς κατ κεῖνα τὰ ρεύματα διὰ της

γῆς εἰσρει τε κά πληροῖ αυτὰ σπερ οἱ παντλουντες Oταν τε αυ

ἐκεῖθεν με ἀπολίπη, εὐρο δε ὁρμηση, τὰ νθάδε πληροῖ αυθις, τὰ δε πληρωθέντα ρε διὰ των χετων καὶ διὰ της γης, καὶ εἰς

τους τόπους -καστα ἀφικνουμενα, εἰς Ους Ἀκάστους οδοποιεῖται,

θαλάττας τε καὶ λίμνας καὶ ποταμοῖς καὶ κρήνας ποιεῖ εντεῖθεν δε πάλιν δυόμενα κατὰ της γης, τὰ μεν μακροτέρους τόπους περιελθόντα καὶ πλείους, τὰ δε ελάττους καὶ βραχυτερους, πάλιν εἰς

τον Τάρταρον εμβάλλει, τὰ μεν πολ κατωτέρω δε πηντλεῖτο, τὰ

I. To δὴ κάτω καλουμενον Plato consider in expression incorrect as situli cated by δη. s. Timaeris 6 C φύσει

γαρ δή τινα τόπους δύο εἶναι διειληφότας

ὁ φέρεται πάνθ' ὁσα τινὰ σίματος εγκον ἔχει, το δ ανω, προς ὁ ἀκουσίως ἔρχεται πάν, Ου ορθον Ουδαμῆ νομίζειν. For Some Ver Curiou rea Soning on in other side

II. καταντικρνη εἰσρεῖ I. e. καταντι-

into me northern finali disclaars ing tselfinio in very centre o Tartaros. Thus aster sin in the fouinein aenii sphere κάτωθεν it enter Tartaros rona in sideos me norment ἄνωθεν); ibi it sincerit disclaarges iiseis at in centre, it has no violate in ta v μέχρι του μέσου καθιέναι, πέρα δ' Οἴ The wealcioint in lae expla-