Platons Symposion [microform]

131쪽

10 της ποσεως, ως αν μεῖς ἱκανῶς πίπε, ἐμαυτόν. ἀλλα φερέτω 'Ἀγάθων, εἴ τι ἔστιν ἔκπωμα μέγα. ἀλλον δὲ Ουδὲν δεῖ, αλλὰ φέρε, παῖ, φάναι τον ψυκτηρα ἐκεῖνον,

2 14 ἰδόντα αυτον πλεῖν η κτὼ κοτυλας χωρουντα τουτον ἐμπλησάμενον πρῶτον μὲν αυτον ἐκπιεῖν, ἔπειπα τω Σω

κράπει κελευειν ἐγχεῖν καὶ αμα εἰπεῖν Προν μὲν Σωκρατη,

συμποσιαρχον αἴρωνται Platon Leg.

oυκουν νηφοντά τε καὶ σοφον α χοντα μελόντων δεῖ καθιστάναι, καὶ μη τουναντίον μεθυόντων γὰρ μεθυων καὶ νέος αρδων μη σοφός, εἰ μη κακον ἀπεργασαιτό τι μέγα.

θυων αρχων των νηφόντων, Q.

nachlier 214 c μεθυοντα δὲ ἄνδρα παρα νηφόντων λόγους παραβάλ

λειν.

πίνης, οἴνους τε πολυτελεῖς παρα

σκευάζη καὶ το θερους χιόνα περιθέουσα ζητεῖς. 214 Α1. πλειν fur handaehr. πλέον rgu 175 Er πλεῖν η τρισμυρίοις. erψυκτηρ assis meli iac κοτυλαι, d. h. mela ala 2 Luer Platon gressimit poeuscher Frethei rectit hocli.

ανδρες, το σόφισμά μοι Ουδεν ' ποσον γαρ αν κελευ' 4 τις, τοσουτον ἐκπιὼν ουδὲν ἄλλον μη ποτε μεθυσθῆ. τον μὲν ουν Σωκράτη ἐγχέαντος του παιδος πίνειν τον δ'

Ἐρυξίμαχον Πῶς ουν, φάναι, ἁ 'Ἀλκιβιάδη, ποιοῶμεν;

ουτως in τι λέγομεν ἐπὶ et κυλικι υτ επάδομεν, αλλ' Bἀτεχνῶς σπερ οἱ διψῶντες πιόμεθα τον ουν Ἀλκιβιάδην

εἰπεῖν 'n Ἐρυξίμαχε, βελτιστε βελτίστου πατρος καὶ σωφρονεστάτου χαῖρε Καὶ γὰρ συ, φάναι τον Ἐρυξίμαχον ἀλλα τί ποιῶμεν πιτι α συ κελεύῖς δεῖ γάρ σοι πεί

θεσθαι

ἰητρος γὰρ ἀνη πολλῶν ἀντάξιος αλλων'

πίνειν ἐκ φιάλης μεγάλης. Sieheg 176 C und hilol. VI p. 94. 4. ὁπόσον γὰρ ἄν κελεύη τις

επαινον Ἐρωτος ἐπὶ δεξιὰ ως ἄν

δύνηται καλλιστον. - ως δυναιτο

132쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 15.

4 καιος εἶ εἰπεῖν, εἰπὼν δ' ἐπιτάξαι Σωκράτει o τι αν βουλη, καὶ τουτον τω ἐπὶ δεξια καὶ Ουτω τους αλλους.

υλλά, φάναι, ἁ Ἐρυξίμαχε, τον Ἀλκιβιάδην, καλῶς μὲν

λέγεις, μεθυοντα δὲ ανδρα Θαρὰ νηφόντων λόγους παρα- ,r βαλλειν μη - ἐξ ἴσου I. καὶ μα, ω μακάριε, πείθειντί σε Σωκράτης ν αρτι εἶπεν οἶσθα τι τουναντίον ἐστὶ πῶν η ο ἔλεγεν ουτος γάρ, ἐάν τινα ἐγὼ ἐπαινέσω

τούτου παρόντος η θεον η ανθρωπον αλλον η τουτον, οὐκ

αφεξεταί μου χεῖρε Ου ευφημήσεις; φάναι τον Σωκράτη - τον Ποσειδῶ, εἰπεῖν τον λκιβιάδην, μηδὲν λεγε προς ταυτα, ως ἐγώ οὐδ αν να αλλον ἐπαινέσα μισου παρόντος. λλ' υτ ποιει, φάναι τον Ἐρυξίμαχον, εἰ βούλει Σωκράτη ἐπαίνεσον Πῶς λεγεις εἰπεῖν τον Ἀλκιβιάδην δοκεῖ χρηναι ἡ Ἐρυξίμαχεν επιθῶμαι 'P

ἐκάλεσε, παρέβαλέ- ἐμὲ παρὰ γέ-

ὁ Ἀλκιβιάδης καὶ τὰ χειρε μόγις

ἀπέχεται.

ανδρὶ καὶ τιμωρησωμαι μῶν εναντίον Ουτος, φάναι τον Σ

Σωκράτη, τί ἐν ν ἔχεις ἐπὶ τα γελοιότερά με ἐπαινέσει, τί ποιησεις πληθη ἐρῶ. ἀλλ' ορα εἰ παριεῖς. υλλα

μέντοι, φάναι, τά γε ἀληθη παρίημι και κελεύω λέγειν. κ αν φθάνοιμι, εἰπεῖν τον Ἀλκιβιάδην και μεντοιουτωσὶ ποίησον. ἐάν τι μη ληθὲς λέγω, μεταξ ἐπιλαβοὐ, αν βούλη, καὶ εἰπὲ ἔτι τοὐτο ψεύδομαι ' εκὼν γαρ εἶναι Ουδεν ψεύσομαι. ἐαν μέντοι ἀναμιμνησκόμενος 215αλλο αλλοθεν λέγω, μηδεν θαυμάσyς ου γάρ τι ράδιον την σην ἀτοπίαν δ' ἔχοντι εὐπόρως και ἐφεξης καταριθμησαι.

Rede Angrisse gege aene ala die angelisindigie Strafo m dis Duliere Boleidimn 213 D: αλλὰ τουτων μὲν εἰσαῶθίς σε τιμωρήσομαι in

Seite hin Phileb. 40 C: εἰσὶ δηκατὰ τους νυν λόγους ψευδεις ἐν ταῖς των ἀνθρώπων ψυχαις δο- ναί, μεμφNμεναι μέντοι τὰς ἀληθεῖς ἐπὶ τα γελοιότερα Vgi die Emining desistitibiades Megen215 Α ἔσται δ' η εἰκὼν του λη-

Berlin 1874 XXVIII p. 28. Der

133쪽

Gangen Eu erhennen, sonderi ist

hergeliende Demonstrati 17 Di ταύτην την ἐπωνομίαν ἔλαβες, τομανικος καλεισθαι 199 B: εἰ καὶ τοιούτου λόγου δεει, περὶ Ἐρωτος τἀληθη λεγε μενα ἀκούειν hurgereund loso angemgte, mi hie 175 Erταυτα μὲν καὶ isto υστερον διαδικασόμεθα - ἐγω τε καὶ σύ, περὶ της σοφίας. Nogu Vergleiche Cic.

μὲν ουτω, προς ταυτα σύμπαντα.

Rep VIII 55 C: θρει γάρ, εἰ

νεων Ουτω τις ποιοῖτο κυβερνήτας,

απὸ τιμημάτων. - Αlribiades stelli Voraus, lasa die Vergleichung, diser in Sinne hat, da, Lachen der

ξομνύτω δυνάμει ποπτέρου ζεύγους τε καὶ ηνιόχου Leg. I 644 C: καί μου δι' εἰκόνος ἀποδέξασθε ἐάν

πως δυνατος μιν μωμαι δηλῶσαι διὰ τούτων M. Ran. 62 δι' αἰνιγμων ἐρῶ. Xen Oec. 17, 15 ἀτὰρενθυμουμαι, οἷόν εστι το ευ τὰς

εἰκόνας ἐπάγεσθαι Insbeaondere istdas Vergleichen εἰκάζειν ei bel

νέσεσθαι 214 E. V 216 B 5.

134쪽

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 215.

3 4 αυλους εχοντας, ο διχάδε διοιχθέντες φαίνονται ἔνδοθεν αγάλματα ἔχοντες θεῶν καὶ φημὶ α ἐοικέναι αυτ οντ σατυρ τω Μαρσυα οτι μὰν - τό γε εἶδος ομοῖος εἶ τούτοις, ἁ Σώκρατες, ουδ αυτος α που ἀμφισβη

τήσαις ως δὲ καὶ ταλλα ἔοικας, μετα τουτο ακουε. βριστὴς εἶ m ου ἀν γα μη μολογῆς, μάρτυρας παρεξομαι.

έντος αγάλματα ἀλλ' ἐγὼ ηδη ποτεH- καί μοι ἔδοξε Ουτω θεῖα καὶ χρυσῆ εἶναι καὶ πάγκαλα καὶ θαυμαστά, 222 At διοιγομένους δε ἰδῶνα τις se τους λόγους Σωκράτους

καὶ ἐντος αυτῶν γιγνόμενος πρῶ τον μὲν νουν ἔχοντας - ευρησει, ἔπειτα θειοτάτους καὶ πλειστα αγάλματα αρετη εν αυτοῖς ἔχοντας

Gestati des helitet in lalgenden

QEumendent νυν δέ, καὶ μη μοι ἄχθου, οὐκ ἔστι καλός, προσlοικε

IV Iss m πάντων σιληνῶν των ν

ουδ' αὐτος α που ἀμφισβητησεις

υβριστης I. Unter de Zeugen Ur dies Beliauptuns: die Alribiadesii Nouaal anrusen mill kdnnis auch Agathon gelidron. 175 Erυβριστης εἶ, ἔφη, ω Σώκρατες, ὁ Ἀγάθων.8. ἐὰν γα μη μολογῆς, μάρτυ

- και τα παιδικὰ αυτολυλυμπος

εστι, και μόνα κινει και εκφαίνει τους των θεῶν εν νοεία οντας και τι και νυν μονα λοιπα, ως

θεια οντα. gl Aristoti Polit. V5, 1340 a 8 ἀλλα μην τι γινόμεθα ποιοί τινες τὰ θη nanilicia διὰ μουσικῆς), φανερὰν δια πολλῶν με και τέρων, οὐχ ηκιστα δε καὶ διὰ των 'Oλύμπου μελῶν ταυτα γὰρ μολογουμένως ποιει τὰς ψυχὰς ἐν υσιαστικάς, ὁ δ' ενθουσιασμὸς του περὶ την ψυχὴν δυος πάθος ἐστίν. Plut de mus. 7 Von Olympos: ουτος γὰρ παιδικὰ γενόμενος Μαρσύου καὶ την αὐλησιν μαθὼν παρ' υτου τους νόμους τους αρμονικοὐς ἐξηνεγκεν εἰς την Ελλάδα, ις νυν a ρῶνται οι Ἐλλη

νες ν ταις ορταις τῶν θεῶν. ua

135쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ 5 ουν ἐκεινου ἐάν τε ἀγαθὸς αυλ ης αυλη ἐάν τε φαυληαυλ ρίς, μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ τους των θεῶν τε καὶ τελετῶν δεομένους δια το θεῖα εἶναι. συ δ' ἐκείνου τοσουτον μόνον διαφερεις, τι νε οργάνων ψιλοῖς λόγοις

ταυτον τουτο ποιεῖς. μεῖς γουν ταν με του αλλουνακουωμεν λεγοντος καὶ πάνυ αγαθου ρήτορος αλλους λο- γους, ουδὲν μέλει, ως ἔπος εἰπεῖν, ουδενί ἐπειδὰν δεσos τις ἀκουχ η των σῶν λόγων αλλου λεγοντος, κανπάνω φαυλος η ὁ λεγων, χάν τε γυντ ακουτν άν τε ἀνηρ

τον μεν νουν ἔχοντας μόνους ευρη- σει των λόγων se τους Σωκρατους λόγους . Si alibaum. benso

lata unus.

D 3. ἄλλου λέγοντος, κἄν πάνυ φαυλος et o λέγων ni sprichi C. 3r καὶ ἐτι νυνὶ ο αν τα ἐκείνου. αυλῆ

merden o Aristodemo erZahit. 4. ἐάν τε γυν - μειράκιον

ἐάν τε μειράκιον, εκπεπληγμένοι ἐσμὲν καὶ κατεχόμεθα. ἐγὼ γουν, ω ανδρες, εἰ μη ἔμελλον κομιδη δόξειν με-

θυειν, εἶπον ὀμόσας αν Ῥῖν, οἷ δη πεπονθα αυτος ποτων τούτου λόγων καὶ πάσχω ἔτι καὶ νυνί. ταν γαρ ἀκουω, πολυ μοι ἀλλον η των κορυβαντιώντων η τε Σ

καρδία πηδα καὶ δάκρυα ἐκχεῖται Γυπο των λόγων τουτου , Ορῶ δὲ καὶ λλους παμπόλλους τ αυτὰ πάσχοντας Περικλεους δὲ ἀκουων καὶ ἄλλων γαθῶν ρητόρων ε μὲν

ηγουμην λεγειν, τοιουτον δ' ουδεν πασχον, ουδ' τεθορυ

βητό μου ψυχ ουδ ηγανάκτει ς ἀνδροποδωδῶς διακειμένου ἀλλ' υπὸ τουτου του Μαρσύου πολλάκις δηουτω διετεθην, στε μοι δόξαι μη βιωτὸν εἶναι ἐχοντι 216

ως ἔχω. καὶ ταυτα, Σώκρατες, ου ἐρεῖς ς ου ἀληθη. καὶ ἔτι γε νυν ξυνοιδ' ἐμαυτῶ, τι εἰ ἐθέλοιμι παρεχειντα τα, υκ αν καρτερήσαιμι, ἀλλα ταυτὰ α πάσχοιμι.αναγκάζει γάρ Ῥω ομολογεῖν. ὁτω πολλου Ἀνδεης - αυτος

υμεις, ω ἄνδρες θηναῖοι, πεπόνθατευπὸ των μῶν κατηγόρων, Οὐκ οἶδα.

136쪽

B γηράσω πέπονθα δε προς τουτον μόνον ἀνθρώπων, δ

ο- αν τις Γοιτο εν ἐμοὶ νεῖναι, το αἰσχυνεσθαι οντινουν ἐγὼ δὲ τουτον μόνον αἰσχυνομαι ξυνοιδα γαρεμαυτ αντιλεγειν μεν ου δυναμένω, ως ου δεῖ ποιεῖν αουτος κελευει. ἐπειδαμ δὲ ἰπέλθω, ηττημεν- τηοῦ τιμης

Icenninis des Rechte und Grechtes. Ast laxiori aene claris ala inemusia alio guranserer Stelle. Platona Lisben . Schristen p. 436 . 6. βια inuitus mihis e pM uim inferens aufugio Rsscsert). - ἐπισχόμενος τα τα Plut Pomp. 55r καὶ Κάτων ετn γαρ κρίνων ἐπισχόμενος τα τα ταις χερσὶν υκ ἔφη καλῶς ἔχειν αυτ παρὰ τον νόμον ἀκουειν των ἐπαίνων das

Achiv lut eat minor 28 o δὲ Θέρμος - ἐπέσχε τῆ χειρὶ, στόμα

καὶ την φωνην ἀπέκλεισε se dem

παρέχειν τα τα, aurem Praebere:

fiat. 6 ετοιμος - παρασχειν τα

XXXVI. Καὶ π μὲν η των αυλημάτων καὶ ἐγὼ

καὶ αλλοι πολλοὶ τοιαῶτα πεπόνθασιν υπο ουδε του πι

τύρου. αλλα δε μου κούσατε ως ὁμοῖός τέ ἐστιν οἷς ἐγὼ κασα αυτον καὶ την δύναμιν ως θαυμασίαν

ἔχει ευ γαρ ἴστε τι ουδεὶς υμῶν τουτον γιγνώσκει

ἀλλα ἐγὼ δηλώσω, ἐπείπερ ηρξάμην. ορῆτε γαρ τι Σω-Dκράτης ἐρωτικῶς διάκειται των καλῶν καὶ ἀεὶ περὶ τούτους ἐστὶ καὶ ἐκπέπληκται, καὶ α ἀγνοεῖ

πάντα καὶ ουδεν οἶδεν, ως το σχημα αυτου. τούτο ου σιληνῶδες σφόδρα γε τοὐτο γαρ υτος ἔξωθεν περιβέ

βληται, σπερ ὁ γεγλυμμένος σιληνός εν νονεν δ ὲ

ανοιχθεὶς πόσης οἴεσθε γέμει, ω ἄνδρες συμπόται, σωφροσύνης ἴστε τι υτε εἴ τις καλός ἐστι μέλει αυτ οὐδέν, αλλὰ καταφρονεῖ τοσοὐτο οσον ουδ αν εις οἰηθείη, sis ιν πλούσιος, ου ἄλλην τινὰ τιμην E

λώσω . . .

D 3. ἐκπέπληκται gu 211 4.

βέβλησαι.

μητόν' ἀτεχνῶς γὰρ λευκὴ στάθμη

εἰμὶ προς τους καλούς σχεδὸν γάρ τί μοι πάντες ι ἐν τῆ λικία καλοὶ φαίνονται, vas Lucilius 1 XIX76 st Lachmann ubertrage hal.

1. υτ εἰ τις πλούσιος, υτ'

εἰ ἄλλην τινὰ τιμὴν ἔχων των πὸπλγ θους φακαριζομένων; 178 ir

137쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ἔχων των - πλήθους μακαριζομενων ηγεῖται δὲ πάντα ταυτα τα πιηματα ουδενος αξια καὶ μῶς οὐδὲν εἶναι - λέγω -ῖν - εἰρωνευόμενος δὲ καὶ παίζων πάντα τον βίον προς τοὐς ανθρώπους διατελεῖ. σπουδάσαντος δὲαυτου καὶ νοιχθέντος - Οἶδα εἴ τις ἐώρακε τα ἐντος αγάλματα ' Ἀλλ' ἐγ- ηδε ποτ εἶδον καμον ἔδοξεν Ῥυτω217 θεῖα καὶ χρυσῆ εἶναι καὶ πάγκαλα καὶ θαυμαστά, στεποιητ ν εἶναι ἔμβραχυ ο τι κελευοι Σωκράτης. ηγούμενος δὲ αυτον ἐσπουδακεναι ἐπὶ si ἐμ ωρα ερμαιον γησάμην εἶναι καὶ υτύχημα ἐμον θαυμαστόν, ως πάρχον μοι χαρισαμεν Σωκράτει πάντ' ἀκούσαι οσαπερ Ῥυτος ήδει'

ουτ τιμαὶ Ουτε πλουτος - τιμην

Parenthese M. ilio eidenachan-liolio Redo dea Maenagoras huic. VI 37, 2 ωστε - παρὰ τοσουτον γιγνώσκω - μόλις ἄν μοι δοκοῶσιν v. s. m. Or. ΕΡ Ι 6, 2s r Via recte Mitur Quis non 8 bens istPhlido 106 B ἔφαμεν parenthetischeingeschoben. - εἰρωνευόμενος gl. 218 D: μάλα εἰρωνικῶς. 5. σπουδάσαντος dein vigen εἰ

καὶ ανδρεία 219 D , φρόνησις καὶ καρτερία ibid. I. ἀλλ' ἐγω δη ποτ εἶδον Lmit gehobener, hegeiaterter Summe

217 A 2. ἔμβραχυ ὁ τι κελευοι

5. Σωκράτει Von χαρισαμένω es Ialining - ως πάρχον μοι - πάντἀκουσα οσαπερ υτος ηδει, indemn inlici Soriates ann in dein

su dis ἐρασταί aulaestetu hatto184 D: νόμον ἔχων κάτερος, ὁ μὲν

ἐφρόνουν γα δ επὶ si ρα θαυμάσιον σον ταῶτα ουν διανοηθείς, προ του υκ εἰωθὼς ἄνευ ἀκολούθου μόνος μετ' αυτο γίγνεσθαι, τότε ἀποπεμπων τον κόλουθον μόνος συνεγιγνόμην δεῖ γαρ προ υμῆς πάντα Bτἀληθη εἰπεῖν ἀλλα προσεχετε τον νοῶν, καὶ εἰ ψεύδομαι, Σώκρατες, ἐξέλεγχε συνεγιγνόμην γάρ,- ανδρες, μόνος μόνω, καὶ μην αὐτίκα διαλεξεσθαι αυτόν μοι ἄπεραν ἐραστης παιδικοῖς ἐν ἐρημία διαλεχθείη, καὶ χαιρον. τούτων δ' ου μάλα ἐγίγνετο οὐδεν, αλλ' σπερ εἰωθει διαλεχθεὶς δη μοι καὶ συνημερεύσας χετο ἀπιών. μετὰ ταῶτα συγγυμνάζεσθαι προὐκαλούμην αὐτον καὶ συνεγυμναζόμην J, ως τι ἐνταὐθα περανῶν συνεγυμνάζετο ουν μοι καὶ προσεπάλαι πολλάκις οὐδενος παρόντος καὶ τι δεῖ λέγειν οὐδεν γάρ μοι πλεον ν ἐπειδ δε οὐδαμη ταύτηηνυτον, εδοξε μοι ἐπιθετέον εἶναι τω ἀνδρὶ κατὰ το καρτερον καὶ ου ἀνετεον, ἐπειδηπερ ἐγκεχειρηκη, ἀλλα στέον ηδη ἐστι πω πρῆγμα. προκαλοῶμαι χη αὐτον προς το

δευσιν καὶ την αλλην σοφίαν κτα-

σθαι.

πόδοις τον μεν χρησθαι πολλοις,

de hinausgestolae M orde seleno μετὰ ἀκολούθου, οὐ μετὰ στρωμάτων, οὐ μετὰ των ἐπίπλων v. s. v.

Becher Charilites III p. 21. H.

138쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ συνδειπνεῖν, ἀτεχνῶς σπερ ἐραστης παιδικοῖς π βουλεύων.

καί μοι ουδὲ τουτ ταχ υπήκουσεν, μως δ' ουν χρόνpλείσθη ἐπειδη δὲ ἀφίκετο το πρῶτον, δειπνησας ἀπιεναιεβουλετο. καὶ τότε μὲν αἰσχυνόμενος ἀφηκα αυτόν αυεις δ' ἐπέουλευσας, πειδη ἐδεδειπνηγειμεν, διελεγόμην ἀεὶ

πόρρω των νυκτῶν, καὶ ἐπειδη ἐβουλετο πιέναι, σκηπτο- μενος τι ἐψε εχ προσηνάγκασα αυτον μενειν ἀνεπαυετο ουν ἐν τη εχομένη εμου κλίν , ἐν ηπερ ἐδείπνει, καὶ ου- δεὶς VH - οἰκηματω αλλος καθηυδεν ν ημεῖς μεχρι μὲν ου δη δευρο το λόγου καλῶς αν ἔχοι καὶ προς οντινουν λέγειν το δ' εντευθεν ου αν μου κουσατε λέγοντος, εἰ μη πρῶτον μέν, το λεγόμενον, οἶνος νευ τε παίδων καὶ

μετα παίδων ν ληθης Ἀπειτα ἀφανίσαι Σωκράτους ἔργον

such, denothibiades Inachi, umden Sohrates u geminnen Vgl. oben B: μόνος συνεγιγνόμην, C: μετὰ ταὐτα ξυγγυμνάζεσθαι πρου-

Ουτος ἐξαπατῶν ως ἐραστης παιδικὰ μῶλλον αυτος καθίσταται ἀντ'

5. ἀεὶ πόρρω De Versasse deravν λεξ Αnecd. gr. Behhe p. 346, 22, melcher ἀεὶ πόρρω ala Lesari;

τους πόρρω ἀεὶ φιλοσοφίας ἐλαύ

νοντας.

5. ἔπειτα - φαίνεται, nacther

ἔτι - ἔχει an oliathisci an εἰ μηπρῶτον μὲν - ην ἀληθής angeret latm ἐπειτα - ἐφαίνετο, ἔτι δε

υπερηφανον εἰς Ἀπαινον ελθόντα δικόν μοι φαίνεται. Ἀτι

δὲ τ του δηχθέντος πο ου ἔχεως πάθυς καμ' ἔχει. φασὶ γάρ πού τινα τουτο παθόντα -- ἐθέλειν λέγειν οἷον Ἀνπλην τοις δεδηγμένοις ώς μόνοις γνωσομένοις τε καὶ συγγνω- 218σομένοις, εἰ πῆν ἐτόλμα δρῶν τε καὶ λέγειν υπο της Ἀδύ

standes ait dem Leide desse ein, de Von iner Schlange getiissen ist. 7. φασὶ γάρ u. s. m. Dieses Sprsich- mort erWalant aucharistides or. XV, t. I p. 234, undes et wasonderer Fassun or. XLIX f. II p. 395 καί ιοι δοκεῖς κατὰ την παρειμίαν τονυπο της ἐχίδνης δηχθέντα αἰτιῶσθαι, μηδεπώποτ' αυτὸς δηχθείς. 218- 1. Aus dem γιγνώσκειν gelat das συγγιγνώσκειν herVOr.

Diese Stolle illustrieri ausa schsinate,

2. εἰ πὰν ἐτόλμα δρῶν τε καὶ λέγειν, nachlier ποιοῖσιν οι λόγοι)δρῶν τε καὶ λέγειν οτιουν gl. 182 Ero νόμος δέδωκε τω ἐραστῆ θαυμαστὰ ἔργα ἐργαζομεν ἐπαινεισθαι,

ε τις τολμω ποιειν . . ., 208 D: περ αρετης θανάτου - πάντες πάντα ποιοῶσιν.

ilin de Faden de ConstructionVeriore gehat. ber dem innonach bilde δι πάντες ἀκουσεσθε

- πῶσιν μιν λέξω das Verbum

finitum. Die Anaholuthie dea --

374 δακεῖν την καρδίαν. Synes. ep. 7: πῶς δοκεῖτε δέδηγμαι την καρδίαν; - πὸ ἀλγεινοτέρου num-

φία λόγοι. Alitibiades finiri dies

ant urch υπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίαλόγων ο ἔχονται χίδνης ἀγριώ

139쪽

4 ἀλγεινότατον ν αν τις δηχθείη - την καρδίαν η υχηνJγὰρ η ο τι δε αυτ ονομάσαι πληγείς τε κά δηχθεὶς ποτων ἐν φιλοσοφία λόγων, o ἔχονται ἐχίδνης ἀγριωτερον, νέου φυχη μη ἀφυους ταν λάβωνται, καὶ ποιοῶσι δρῶν

τε καὶ λέγειν τιουν - καὶ ρῶν Φαιδρους γάθωνας B Ἐρυξιμάχους Παυσανιας 'Αριστοδημους τε καὶ Αριστοφάνας Σωκράτη δ αυτον τι δεῖ λέγειν καὶ σοι αλλοι; παντες γαρ κεκοινωνηκατε της φιλοσόφου μανιας τε καὶ βακχειας διὸ πάντες ἀκούσεσθε συγγνώσεσθε γαρ τοῖς τε τότε πραχθεῖσι καὶ τοῖς νυν λεγομένοις οἱ δὲ οἰκέται καὶ

εἴ τις α ος ἐστὶ βέβηλός τε καὶ γροικος, πύλας παμ- μεγάλας τοῖς ἀσὶν ἐπίθεσθε. XXXIV. Ἐπειδε γαρ χυν, - ανδρες λύχνος c ἀπεσβηκε καὶ οἱ παῖδες ἔξω σαν, ἔδοξέ μοι χρηναι μηδὲν

ποικίλλειν προς αυτόν, αλλ' ἐλευθέρως εἰπεῖν α μοι ἐδόκει καὶ εἶπον κινησας αυτόν, Σώκρατες, καθεύδεις ω δητα, δ' oς. Οἶσθα - α μοι δέδοκται Tr μάλιστα ἔφη.

Σὶ ἐμοὶ δοκεῖς, ην δ' ἐγώ, ἐμοὶ ἐραστης αξιος γεγονέναι

ματα ἐν φιλοσοφία ἀφθόνω. 7. μη ἀφυους 20s B ψυχῆ καλὴ

καὶ γενναία καὶ ευφυεῖ. 8. Φαίδρους u. a. f. Z dieaein Plura vgi Arist. Ran. 1040 πολλὰς ἀρετὰς ποίησεν Πατρόκλων Tευκρων θυμολεόντων - αλλ' - μα in os Φαίδρας ἐποίουν πόρνας Ουδε Σθενεβοίας Aue 558 ωσπερ πρότερον μοιχευσοντες τὰς Ἀλκμήνας κατέβαινον καὶ τα χλοπας

καὶ τὰς Σεμέλας. 1. χριστοφάνας. Die igen-

V. 3 τον κάλαθον κατιόντα χαμαὶ

καυθις ἀπαυδῶ καυθις τρίτον μάλ' ἀπαυδῶ ἐξίστασθαι μυσταισι χοροῖς. - παμμεγάλας πάνυ

μο- και μοι φαίνει ὀκνεῖν μνῖσθηναι προς με ἐγὼ δὲ Ουτωσὶ ἔχω πάνυ ἀνόητον γουμαι εἶναι σοὶ - ου καὶ τουτο χαριζεσθαι καὶ εἴ τι ἄλλο η της ουσίας της ἐμης δέοιο η των φίλων των ἐμῶν. ἐμοὶ μὲν γαρ υδέν ἐστι Dπρεσβύτερον του ς ο τι βέλτιστον ἐμὲ γενέσθαι, τουτου δὲ οἶμαί μοι συλληπτορα οὐδένα κυριώτερον εἶναι οὐ θώδη τοιουτω ἀνδρὶ πολ μἀλλον α μη χαριζόμενος αἰσχυνοίμην του φρονιμους, η χαριζόμενος τους τε πολλοὐς καὶ αφρονας καὶ ουτος ἀκούσας μάλα εἰρωνικῶς καὶ σφόδρα εαυτο τε καὶ εἰωθότως ἔλεξεν , φίλε λκιβιάδη, κινδυνεύει τω - ου αὐλος εἶναι, εἴπερ ἀληθη τυγχάνειοντα α λέγεις περὶ ἐμο καί τις ἔστ ἐν ἐμοὶ δύναμις, δι Σης α συ γένοιο ἀμείνων ἀμηχανόν τοι κάλλος ορωης αν ἐν ἐμοὶ και της παρὰ σοὶ ευμορφίας πάμπολυ διαφέρον. εἰ δη καθορῶν αὐτο κοινώσασθαί τέ μοι ἐπιχειρεῖς καὶαλλαξασθαι κάλλος ἀντι κάλλους, ου ὀλίγω μου πλεονεκτεῖν διανοεῖ, αλλ αντὶ δόξης ἀληθειαν καλῶν κτῆσθαι ἐπιχειρεῖς

de Pausania. 185ar ως ἀγαθωχαοισάμενος καὶ αυτος ς ἀμείνωνέσομενος ibid. ἀρετης γ' ενεκα καὶ του βελτίων γενέσθαι. 5. Dio aristokratisciae Unferschei-dun der ολίγοι φρόνιμοι undπολλοὶ καὶ ἄφρονες mar nuchison Agathon ausgestetit 194 B: Oλίγοι ἔμφρονες πολλῶν ἀφρόνων φοβερώτεροι. armas, das Her die ἄφρονες, relotu das a αρίζεσθαι

8 ου φαυλος homo non medio

140쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ219 κοὰ τ οντι ἡχρυ γε ο αλκειων διαμείβεσθαι νοεῖς. ἀλλ ω μακάριε, μεινον σκόπει μη σε λανθάνω ουδὲν ων ητοι της διανοίας ψις αρχεται οξ βλεπειν, ταν η των

ομμάτων της ἀκμης ληγειν ἐπιχειρῆ συ δὲ τούτων ἔτι πόρρω κἀγὼ ἀκουσας α μὲν παρ' ἐμου, ἔφην, ταυτά

ἐστιν, ων ουδὲν αλλως είρηται η ς διανοουμαι ' συ δὲαυτος Ῥυτω Ῥουλευου, ο τι σοί τε αριστον καὶ ἐμοὶ γεῖ.

B Aλλ', ἔφη, τουτό γ' εὐλεγεις ἐν γαρ τω ἐπιόντι χρον βουλευόμενοι πράξομεν ο αν φαίνηται νων περί τε τούτων καὶ περὶ των αλλων αριστον ἐγὼ μὲν δη ταυτα ἀκουσας τε και εἰπών, καὶ ἀφεὶς σπερ βελη, τετρῶσθαι αυτον μην'M: ἀναστάς γε, ουδ επιτρεψας τούτω εἰπεῖν ουδὲν ἔτι, ἀμφιεσαν το ἱμάτιον το Ἀμαυτου τομον - καὶ γαρ χνσχειμών - πο τον τρίβωνα κατακλινεὶς τον οὐ ου, περι

βαλών τω χεῖρε τούτω τω δαιμονί ως ἀληθῶς καὶ θαυμ

μαστῶ, κατεκείμην την νύκτα λην. καὶ ουδὲ ταυτα αυ, Σώκρατες, ἐρεις τι ψεύδομαι. ποιησαντος δε η ταυταεμου Ῥυτον τοσουτον χεριεγενετό - καὶ κατεφρόνησε καὶ

Γλαυκω Κρονίδης φρένας ἐξέλετο Ζευς, ὰς προς τοδείδην Λιομήδεα

μεν γαρ ων πῶς ανθρωπος τα τοι-

αὐτα ἀμβλυτατα αυτος αυτο ορῶ γερων δε οξυτατα.Ba. ἀκούσας τε καὶ εἰπών Rch-

λόγους αφεισα πέπεικεν. gl. Ruch

52 C.

- θεάς v. s. m. hin. - περιεγένετό

τε καὶ κατεφρόνησε καὶ κατεγέλασε της ἐμης ρας καὶ βρισεν leben-d go Hervorhel ung eines eoisses dures Haesun vo Synonyina, te 207- ουτω θεῖα καὶ χρυσῆ καὶ πάγκαλα καὶ θαυμαστα, 219 Drφυσιν τε καὶ σωφροσυνην καὶ ἀνδρείαν - εἰς φρόνησιν καὶ καρτε-

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 219.

mi Σωκράτους ,περηφανίας m σαρ ἴστε si θεούς, μα θεάς, ουδεν περιττότερον καταδεδαρθηκὼς ἀνεστην μετα κράτους M μετα πατρον καθηυδον ν ,δελφοὶ πρε- Dσβυτέρου. XXXV. N δη μετα τουτο τίνα οῖεσθέ με διάνοιαν εχειν, γούμενον μεν τιμάσθαι, ἀγάμενον δε την τούτου

φύσιν τε καὶ σωφροσύνην και ἀνδρείαν, εντετυχηκότα αν- θρωπω τοιούτω, οῖ ἐγὼ υκ αν μην πο ἐντυχεῖν εἰς φρόνησιν και εἰς καρτερίαν; - ουθ' πως ουν οργιζοίμην εἶχον και ἀποστερηθείην της τούτου συνουσίας, ουτε

ρίαν, 221 E: νους κανθηλιους καὶ χαλκέας τινὰς καὶ σκυτοτόμους καὶ

ημῶς δε του περὶ του παντι λόγους ποιεῖσθαί πη μέλλοντας - ἀνάγκη θεους τε καὶ θεὰς ἐπικα

λουμένους ευχεσθαι . . .

D 4. ηγούμενον μεν τιμάσθαι, αγαμενον δε την τούτου φύσιν diese

Sohrates terni en is schon benhennen 216 C. 6. εἰς φρόνησιν gu dein Gebrauche On εἰς H. 184 E: εἰς παίδευσιν καὶ την ἄλλην σοφίαν

κτάσθαι - εἰς καρτερών; unter

προς το καρτερειν - καρτερησεις,