Platons Symposion [microform]

111쪽

ΠΛΑΤ ΟΣ 'πιηθη, ν δ' ἐγω, λεγεις. η τοίνυν ανάγκαζε, ο μηνκαλόν ἐστιν, αἰσχρον εἶναι, μηδὲ Ῥη γαθόν, κακόν. ουτω δὲ καὶ - Ἐρωτα ἐπειδ αυτος μολογει μη εἶναι ἀγαθέν μηδὲ καλόν, μηδεν τι ἄλλον χυ δεῖν αυτὸν αἰσχρον καὶ κακον εἶναι, αλλά τι μεταξύ, ἔφη, τούτοιν. μην ην δ' ἐγω, ομολογεῖται γε παρὰ πάντων μεγας θεος εἶναι. ων η εἰδότων, ἔφη, πάντων λεγεις, η καὶ των εἰδότωπι, Συμπάντων μεν ουν. καὶ η γελάσασα Καὶ c πῶς αν, ἔφη, ω Σώκρατες, ομολογοῖτο μεγας θεος εἶναι παρα τούτων, οῖ φασιν αὐτον ουδὲ θεὸν εἶναι Πνες υτοι;

ἡν δ' ἐγω ας μεν, ἔφη, συ, μία δ' ἐγω κἀγω εἶπον Πῶς τουτο, ἔφην, λεγεις; καὶ η Ῥαδίως, ἔφη λεγε γαρ μοι, ου πάντας θεους φης ευδαίμονας εἶναι καὶ καλούςJ; τολμησαις αν τινα μη φάναι καλόν τε καὶ J ευδαίμονα θεῶν εἶναι , - - 4υ εγωγ Ἀφην. Eυδαίμονας δὲ δη

εἶναι.

Plat Soph. 43 D: M. περὶ δὲ

του μεγίστου τε καὶ ἀρχηγου πρωτο δη σκεπτέον. OEAL τίνος

n16die Aristoph. an. 100srΑΙ- τίνος εῖνεκα χρη θαυμάζειν ἄνδρα ποιητην; υ δεξιότητος καὶ νουθεσίας. Z των μη εἰδότων - καὶ των εἰδότων gl. 19sar

δηλον οτι τοι μη γιγνώσκουσιν Ουγά που τοι γε εἰδοσιν.

6. καὶ καλους ul. t. Anii. 7. υδαίμονας δὲ δη λέγεις οτους τἀγαθὰ καὶ καλὰ κεκτημένους so Agathonas C ευδαιμονέστατον εἶναι αυτῶν κάλλιστονοντα καὶ ἄριστον.

καὶ καλῶν ἐπιθυμεῖν αυτῶν τούτων ων ἐνδεης ἐστιν. AZμολόγηκα γάρ. αν ουν θεὸν εἴη γε τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν μοιρος 9υδαμῶς, ως γ ἔοικεν Uρας ουν. ἔφη, οτι καὶ συ πρωτα ου θεον νομίζεις;

θνητο καὶ θανάτου. Π ουν, ω Aιοτίμα Λαίμων με - EFG, ω Σώκρατες καὶ γαρ ἄν το δαιμόνιον μεταξύ ἐστι θεοὶ τε καὶ θνητου. πνα, ην δ' ἐγω, δύναμιν ἔχον Ῥο- μηνευον καὶ διαπορθμευον θεοῖς τα παρ ανθρώπων καὶ ανθρώποις τα παρὰ θεῶν, τῶν μεν τὰς δεησεις καὶ θυσίας

τῶν δε τὰς ἐπιτάξεις τε καὶ ἀμοιβὰς τῶν θυσιῶνJ, ἐν μεσω

νιον.

die Bitto an oseidon Odyss. III

68 αυτὰ ἔπει ἄλλοισι δίδου χαρίεσσαν μοιβὴν συμπασιν Πολίοισιν ἀγακλειτῆς εκατόμβης. - Zum s.

112쪽

203 ἱερέων τέχνη των τε περὶ τας θυσίας καὶ τα τελετας καὶ τὰς ἐπωδας καὶ την μαντείαν πασαν καὶ ο είανJ. θεὸς δὲ ἀνθρώπω υ μίγνυται αλλὶ δια τούτου πιασά εστιν

ευχωλην τελέσας, σοὶ χάριν αντ ι-

ganen, de δερῆς. . Politio 290 Di τὸ γαρ η των ἱερέων σχῆμα καὶ

gorie an die ερης anrellat also die ἴ περὶ τὰς θυσίας, die οἱ περὶ

υμεις τηκ μιαρὰν Θεωρίδα, ἈφνAημνίαν, την φαρμακίδα καὶ αυτην καὶ τω γένος απαν ἀπεκτείνατε,

ομιλία καὶ η διάλεκτος θεοῖς προς ἀνθρώπους ' ',' καὶ ἐγρη--γορόσι καὶ καθεύδουσι ' καὶ ὁ μὲν περὶ τα τοιαύτα σοφος

χειρουργίας τινὰς βάναυσος ουτοι δη οἱ δαίμονες πολλοὶ

ταυτα . λαβὼν τὰ φάρμακα καὶ τὰς ἐπωδὰς παρὰ της θεραπαίνης αυ-

της - μαγγανεύει καὶ φενακί- ζει, - τους ἐπιληπτους φησὶν ἰάσθαι αυτος ων ἐπίληπτῶς πάσχr πονηρία.

eine Lilche annelimen, ala in alien

θεούς τε καὶ ανθρώπους προ αλληλους κοινωνία, 18 A. Entvreder an man nun die Lisscire annelamen

τα παρο ανθρωπων καὶ ἀνθρώποις

καὶ τελευτησασιν. 6. o δε αλλο τι σοφος ων η περὶ

τέχνας η χειρουργίας τινὰς βάναυσος π VH 522 B: α τε γὰρ τεν

113쪽

8 καὶ παντοδαποί εἰσιν εις δὲ τούτων ἐστὶ καὶ ὁ Κρως Πατρος δέ, χω δ' ἐγώ. τίνος ἐστὶ κάν μητρός, μακρότερον

B μέν, ἔφη, διηγησασθαι ' μως δε σοι ἐρῶ. τε γαρ ἐγένετο η Ἀφροδίτη, εἱστιῶντο οἱ θεοί, οἱ τε αλλοι καὶ ὁ της -τιδος υιος Πόρος. Ἀπειδὶ δ, ἐδείπνησαν. προσαιτήσουσα

οἶνον τούνεκ' ἀναίμονες εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλεονται.

isti δ ευωχίας ουσης ἀφίκετο Πενία καὶ ην περὶ τας θυρας ὁ Ουν Πόρος μεθυσθεὶς του νέκταρος, οἶνος

γαρ υπω ην, εἰς τον του ιὰς κηπον εἰσελθὼν βεβαρημε- νος ηυδεν η υν Πενία ἐπιβουλευουσα δια την αυτης Cαπορίαν παιδίον ποιησασθαι ἐκ του Πόρου, κατακλίνεταί τε

παρ αυτ καὶ ἐκυησε τον Ἐρωτα διο η καὶ της 'Aφροδίτης ακολουθος καὶ θεράπων γεγονεν ὁ Ἐρως, γεννηθεὶς

Garte de Oditer Diui . f. Philol. 81, p. 414 ff

eri. παιδίον ποιησασθαι κ του

ἄνευ Ἐρωτος φροδίτη 1 dex

114쪽

4 ἐν τοῖς ἐκεινης γενεθλιοις, καὶ μα φυσει ἐραστης ν περὶ το. καλον καὶ της 'Aφροδίτης καλης Ουσης. ατε - Πόρου καὶ Πενίας υἰος ων ὁ Ἐρως ἐν τοιαυτ τὰ καθέστηκε. πρῶτον μὲν πένης αεί ἐστι, καὶ inoλλου δέ, απαλός τε καὶ καλός, otii οἱ πολλοὶ Γονται, ἀλλα σκληρος καὶ αυχμηρος D καὶ ανυπόδητος καὶ οικος, χαμαιπετης ἀεὶ ν καὶ στρωτος, ἐπὶ θύραις καὶ ἐν δοῖς παίθριος κοιμώμενος, τηντης μητρος φύσιν ἔχων, ἀεὶ ἐνδεία ξύνοικος κατα δὲ υτον πατερα ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος ων καὶ ης καὶ σύντονος, θηρευτης δεινός, αείτινας πλεκων μηχανάς, καὶ φρονησεως ἐπιθυμητης καὶ πό- ρ μος, πιλοσοφῶν δια παντος του βίου. δεινος γόης καὶ

αδ ξομμιγῆναι ἀλληλοις.

γελοῖός ἐστί τε καὶ βούλεται. D 5. ἴτης Protag. 349 Ε πότερον του ανδρείους θαρραλέους λεγεις, ἄλλο τι καὶ tτας νε, ἔφη, ἐφ'

inther Aristophon im Pythagoristes Mela. III p. 361 2.5. θηρευτης δεινός 2 18 Ε

66 τί δρωσι ποίας μηχανὰς πλέκουσιν αυ bei Zenob. III 3 findet sicli das Sprsita ori δει- πλέκειν τὰς μηχανὰς Αἰγύπτιοι Platon Hipp. min. 36si ἀεὶ σύ τινας τοιούτους πλέκεις λόγους. Inserer Siolis naehgebildet Aristanet. P. 10 γοως Ἀεί τινας παραδόξους

μηχανὰς διαπλέκων. . - καὶ περι

καὶ προς απαντας.

οἴτε mi θνητός. ἀλλα τοτὲ μὲν την αὐτην μερας θάλλει καὶ si οταν εὐπορήσIJ, τοτὲ δὲ ἀποθνhσκει, πάλιν δὲ ἀνα

βιωσκεται δια την του πατρος φύσιν, o δὲ ποριζόμενον ἀεὶ ὐπεκρεῖ ,στε ἴτε ἀπορεῖ Ἐρως ποτε οἴτε πλουτεῖ σοφίας

δὲ καὶ ἀμαθίας ἐν μέσω ἐστίν ἔχει γαρ δε θεῶν ουδεὶς φιλοσοφεῖ οὐδ' ἐπιθυμεῖ σοφος γενεσθαι' ἔστι γάρ ' χυδ' εἱ204

τις αλλος σοφός, ου φιλοσοφεῖ. Ῥυδ' - οἱ ἀμαθεῖς φιλοσοφούσιν υδ' ἐπιθυμούσι σοφοὶ γενεσθαι αυτ γαρ τουτε ἐστι χαλεπον ἀμαθία, το Wοντα καλον κἀγαθον μηδὲ φρόνιμοχ δοκεῖν αυτ εἶναι ἱκανόν' Ῥυκουν πιθυμεῖ ὁ μη οἰόμενος ἐνδεης εἶναι υ α μη οἴηται ἐπιδεῖσθαι. πῖνες υν,

ἔφην ἐγώ, - ιοτίμα, οἱ φιλοσοφοῶντες, εἰ μητε οἱ σοφοὶ μητε οἱ ἀμαθεῖς Aηλον δη, ἔφη, τουτό γε δη καὶ παιδί, ὁτι B

Ἐρωτος.

Bevreis de Salges σοφίας δὲ καὶ ἀμαθίας ἐν μέσω ἐστίν, mih velchem die plastisci poetische Schildemangdos Ero abschlielat und die Redoviede in das Geleis mitiger philosophischer Betractatun 2 Uckheliri Schon langst murde sitirigenaberneris, das dies Pra dicate des Eros elicon a gema est sind dansis ebens mi aut Sohrates, en personificierte Eros, passen. Soπενης, αυχμ ρός, ανυπόδητος ἐπὶ θέραις - παδεθριος κοιμώμενος in inemine Magen Sinno gl. 175 A, 220 C, ἐπίβουλος τοῖς καλοῖς καὶ ἀγαθοις θηρευτης δεινός, πόριμος,

ἀμαθίας sind die Philosophen. Untersatet mun cist det ros Philosopli, Schlulasa tetes also si derraros

δ αυτω καὶ τούτων η γενεσις.

μη ὁντα καλὸν κἀγαθόν . . IV.

115쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ

2 οἱ μεταξυ τούτων αμφοτερων, ων δ καὶ Ἐρως ἔστι γαρδη των καλλίστων η σοφία, πρως δ' ἐστὶν ἔρως περὶ το

καλόν, ωστε ἀναγκαῖον χρωτα φιλόσοφον εἶναι, φιλοσοφον δὲ ντα μεταξ εἶναι σοφου καὶ ἀμα υς. αἰτία δὲ αυτ καὶ τούτων η γενεσις πατρος μὲν γαρ σο- φο ἐστι κα ευπόρου, μη τρος δὲ υ σοφης και απορου. μεν ουν φύσις το δαίμονος, ω φίλε Σωκρατες, αυτη ' ον δὲ si ωηθη, Ἐρωτα χιναι. θαυμαστον ουδεν ἔπαθες.

ωη ς ε ως ἐμοὶ δοκεῖ τεκμαιρομενῖ ἐξ ων ὐ λέγεις, τὸ

ερώμενον Ἐρωτα εἶναι, ου ἐρων. δια αὐτα σοι, ιμαι,

πάγκαλος φαίνετο ὁ πρως καὶ γαρ ἔστι το ἐραστον τοτ οντι καλον καὶ βρον καὶ τελεον καὶ μακαριστόν τοδέ γε ἐρων αλλην δεα τοιαύτην ἔχον, ita ἐγὼ διηλθον.

hergehenden vorten: ἔστι γαρ δὴ

των καλλιστων η σοφία, vo των

ben de Assecte vor, unieri 20 Drτους ποιητὰς τους ἀγαθῬος ζηλῶν

οἱ ἔκγονα αυτῶν καταλείπουσιν.

XXIV. Καὶ ἐγὼ εἶπον Ela δη, ω ξένη καλῶς γαρ

λεγεις τοιομος ων ο Ἐρως τίνα χρείαν ἔχει τοις ἀνθρώποις; ομο δη μετα ταμ , ἔφη, ω Σώκρατες, πειρα Dσομαί σε διδάξαι. ἔστι με γαρ δη τοιούτος καὶ ἴτω γεγονὼς λχρως, ἔστι δε των καλῶν, ως ὁ ῖς. εἰ δε τις ημῆς ἔροιτο τί των καλῶν ἐστιν ὁ Ἐρως, ω Σωκρατές τε

καὶ ιοτίμαν ωδε δὲ σαφέστερον ἐρῶ ὁ ἐρων των καλῶν

cengen Eurumande. 7. τοιουτος ων ὁ Ἐρως τίνα χρείαν

Gorg. 480 A: τίς η μεγάλη χρεία

ἐστὶ της ρητορικης χρείαν χειν Rep. I 331 B: ἔχει δε καὶ χρείας αλλας πολλάς, Leg. VIII 833 Αχρείας παρέχεσθαι Rang. ni. seligniti Inscr. 447 V. 15 χρείας παρεχόμενος καὶ συνεργῶν εἰς την ἐλευθερίαν τῆ πόλει. D 1. Οὐτ δη μετὰ ταυτ', ἔφη - πειράσομαί σε διδάξαι, 16 B: περὶ δε αρετῆς Ἐρωτος μετὰ ταυταλεκτέον g 19ν μετα τοὐτο.

3. ἔστι δε των καλῶν των καλῶν

utare also die erat a ρεια, elcheder Erosae valiri Charaliteristischiat, ala, rotetdem action 202 C dis Definitio geseben are ευδαίμ - νας δε δη λεγεις ου του τἀγαθὰ καὶ καλὰ κεκτημένους SOlcrates die Frage: τί ἔσται ἐκείνω αν γένηται καλά icht tu be-

Diotima den popula rerentegrist der ἀγαθά an Stelle de καλά seleti Et τί ἔσται ἐκείνω, αν μηται τἀγαθά;

116쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ τί ἐρῶ καὶ θω εἶπον ἔτι Γενέσθαι αυτῶ 'Aλλ' ἐπιποθεῖ, ἔφη, η ἀπόκρισις Dωτησιν τοιάνδε τι ἔσται ἐκειν λανγεν α τα καλά ου πάνυ ἔφην ἔτι ἔχειν ἐγὼ προς ταυτην Emia ἐρώτησιν προχείρως ἀποκρίνασθαι 'Aλλ ἔφη, σπεραν εἴ τις μεταβαλὼν αντὶ του καλου 3 ἀγαθω χρώμενος πυνθάνοιτο ' φερε, ω Σώκρατες, δεῆ ο ἐρῶν των ἀγα- θων τί ἐρα; Γενεσθαι, ν δ' ἐγώ, αυτῶ καὶ τί ἔσται

ἐκείνω P αν γενηται τἀγαθά; ουτ ευπορωτερον , ην δ' 205 ἐγω, ἔχω ἀποκρίνασθαι, τι εὐδαίμων ἔσται. τησε γάρ, ἔφη, ἀγαθων οἱ ευδαίμονες ευδαίμονες, καὶ Ουκέτι προσδεῖ

ἐρέσθαι, να τι δὲ βουλεται εὐδαίμων εἶναι ὁ βουλόμενος, ἀλλα τέλος δοκεῖ ἔχειν η ἀπόκρισις ωληθη λεγεις, εἶπον

ἐγώ. αυτην δε την βουλησιν καὶ τον ἔρωτα τουτον πότερα κοινον δει εἶναι πάντων ἀνθρωπων, καὶ πάντας ἀγαθὰ βουλεσθαι αυτοῖς εἶναι εἰ, η πῶς λεγεις; υτως, νδ' ἐγώ κοινον εἶναι πάντων. πι δ ουν, ἔφη, ω Σώκρα-Bτες, ου πάντας ἐρῶν φαμεν, εἴπερ γε πάντες τῶν αυτῶν ἐρῶσι καὶ εἰ ἀλλα τινάς φαμεν ερῶν, τους δ' ου Θαυ

λόντες γαρ του ἔρωτός τι εἶδος ονομάζομεν, Λ του λου

ἐπιτιβέντες νομα, ἔρωτα, τα δὲ αλλα αλλοις καταχρώμεθα 5ονόμασιν. δεσπερ τί ην δ' ἐγω. Ωσπερ τόδε οἶσθ' τι ποίησίς ἐστί τι πολυ η γάρ τοι ἐκ του μ οντος εἰς το ν ἰόντι τωουν αἰτία πασά ἐστι ποίησις, στε καὶ αἱ π πά e . σαις ταῖς τεχναις ἐργασίαι ποιήσεις εἰσὶ καὶ οἱ τούτων δημιουργοὶ πάντες ποιηταί. ληθη λεγεις ωλλ ομως η δ' η, οἶσθ' οτι υ καλουνται ποιηταὶ ἀλλα ἄλλα ἔχουσιν νόματα ἀπο δὲ πάσης της ποιήσεως ν μόριον ἀφορισθεν, τοπερὶ την μουσικην καὶ τα μέτρα, τω του λου ονόματι προ αγορευεται. ποίησις γὰρ τουτο μόνον καλεῖται, καὶ οἱ ἔχοντες τουτο το μόριον της ποιησεως ποιηταί. 'Aληθη λέγεις,

6. ' Ωσπερ τί lettet dis Frage

οπε α μη πρότερόν τις ον υστερον εἰς ουσίαν αν P, τον μεν αγοντα ποιεῖν, o δὲ γόμενον ποιεισθαί που φαμεν. 1. αἰ π πάσαις ταις τε ιναις

νία η ποιοῶντα, ο δη μελοποιίαν καλοῖσιν η χρώμενον ὀρθῶς τοις πεποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέ

τραις.

εστι μέριον Ουδενὸς των καλῶν.

PH ίνος, ἁ Σώκρατες εἰπε, μηδεν ἐμε αἰσχυνθείς.

.. BOκεῖ τοίνυν μοι, ω Γοργία, εἶναί τι ἐπιτήδευμα τεχνικον μενον, ψυχης δε στοχαστικῆς καὶ δρείας καὶ φύσει δεινης προσομιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις καλῶ δε αυ- του ἐγω το κεφάλαιον κολακείαν also auch liter κεφάλαιον rapio an ungere Stello deni μόριον

τοι ἐκ του μ οντος εἰς τ ον αντι

117쪽

2 λαιόν ἐστι πάσα η των γαθῶν ἐπιδυμία καὶ το ευδα μο

νεῖν ὁ μέγιστός τε καὶ δολερος ἔρως παντιJ' αλλ' οἱ μν

αλλη τρεπόμενοι πολλαχη ἐπ αυτό, η κατα χρηματισμον κατα φιλογυμναστίαν η κατα φιλοσοφίαν, ου ἐρῶν καλουν- ται - ἐρασταί, οἱ δ κατα εν τι εἶδος ἰόντες τε καὶ σπουδακότες το του λου ονομα ἴσχουσιν, ἔρωτά τε καὶ ἐρῶν κάὶ

Eγεται μέν γέ τις, ἔφη, λόγος, ως ο αν το ῆμισυ τὸ εαυ-

oτωουν αἰτία πασά ἐστι ποίησις; fur ποίησις Idnnte agellis auctigesam sperde ποιήσεως κεφάλαιον.

των τίνα τρόπον διωκόντων αυτό. 5. υτ' ἐρῶν καλουνται et2 ala active Constraactio vorinus ἐρῶν καλῶ τινα. In καλειν, νομάζειν v. s. e. egi; zugleicli in Urteiloder in Aiassage, undison diosor

Protag. 31LE, Arist. hist anim. 14 p. 546 R. 2 αφ' ων καὶ τὰς ἀμπέλους, ταν μη φέρωσι, δραγῶν καλοῶσιν. lanticla Soph. d. R.

780 καλεῖ παρ οἴνω πλαστος ως εὐην πατρί. 7. o του λου ονομα σχουσιν,

ἔρωτά τε καὶ ἐρῶν καὶ ἐρασται. Bei νομα ἔχειν ἶσχειν) stetit inde Rege mi bei νομά ἐστί τινι

dermani immora Platon Theagea 124 Et τίνα ἐπωνυμίαν ἔχει Ἱππίας καὶ Περίανδρος ' - οἶμαι μέν, τύραννοι Leg. XII 956C διαιτηταὶ oνομα μῶλλον πρέπον ἔχοντες. Doch

Pluti Arist. 2 ἀνηρ πένης καὶ τμοτικὸς ἐκτήσατο την βασιλικωτα- την καὶ θεωτάτvν προσηγορίαν τον σίκαιον. nonsere Stelle stetit Euerat de Accus ἔρωτα, Rel her

8. καὶ λέγεται μέν γέ τις λογος, eine Anspiet g in die Behaup- tangen dea Aristophane 191 ff.; H.

των ζητῶσιν, ουτοι ἐρῶσιν ὁ δ' ἐμος λόγος ουτε μίσεός φησιν εἶναι τον ἔρωτα υτ ολου, ἐὰν τυπάνη γέ που, ω ταῖρε, ἀγαθον ον ἐπεὶ αυτῶν γε καὶ πόδας καὶ χεῖρας

ἐθέλουσιν ποτέμνεσθαι ι ανθρωποι, ἐαν αυτοῖς δοκῆ ταεαυτῶν πονηρα εἶναι. ου γαρ το αυτῶν, οἶμαι, εκαστοι ασπάζονται, εἰ - εἴ τις το μὲν αγαθον οἰκεῖον καλεῖ καὶ

ἐαυτου, το δὲ κακον ἀλλότριον ' ως ουδέν γε ἄλλο ἐστὶν Ουἐρῶσιν ἄνθρωποι, η οἱ ἀγαθου σοὶ δοκουσιν ἔ- Λί 206ου ἔμοιγε, ην δ' ἐγώ. υρ υν η δ' , ουτως ἀπλουν

ἐστι λέγειν, τι οἱ ἄνθρωποι του ἀγαθου ἐρῶσιm, αι, ἔφην.Tr έ; ου προσθετέον, ἔφη, τι καὶ εἶναι το ἀγαθὸν αυτοῖς ἐρῶσιν Προσθετέον. υρ' ουν, ἔφη, καὶ ου μόνον ἶναέ, ἀλλα καὶ ε εἶναι, Καὶ τουτο προσθετέον Ἐστιν ἄρα

ξυλλήβδην, ἔφη, ὁ ἔρως του το αγαθον αυτῶ εἶναια ει ληθεστατα, ἔφην ἐγώ, λέγεις. XXV. με δη τούτου o ἔρως ἐστὶν αείJ, η δ' , των B

τίνα τρόπον διωκόντων αυτο καὶ ε τίνι πράξει η σπουδη καὶ συντασις ἔρως αν καλοῖτο τί τουτο τυγχάνει ν το

ἔργον ἔχεις εἰπειν Ο μεντῖν σέ, ἔφην ἐγώ, ω ιοτίμα, ἐθαύμαζον ἐπὶ σοφία καὶ ἐφοίτων παρὰ σε αυτ ταυτα μαθησόμενος. υλλα Ἀγῶ σοι. ἔφη. ἐρῶ. ἔστι σαε τουτο

henne lemen. 2. η σπουδή oben 205 Dris κατὰ εν τι εἶδος ἰόντες τε καὶ ἐσπουδακότες, 208 B: αυτ η σπουδη καὶ ὁ ρως. 3. η σύντασις der Eroscisi nach 203μανδρειος καὶ μης καὶ συν

τονος.

ἔφη, ω Σώκρατες, ὁ Κέβης Ουμέντοι μα ει η δ ος, Apol. 26 Ε:o μεντοι μα ί' υδ' ὁπωστιοῶν. - Zu υκ αν σε ἐθαύμαζον emunge. τουτ εἶρον εἰπεῖν. 6. ἔστι γαρ τουτο τόκος ἐν καλῶ καὶ κατα το σῶμα καὶ κατὰ την

118쪽

ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 206.

ζεται.

D 3, 207 Dra dies Stelle edochyinisola insichen; so on de Er-2exigung dea Eros selliat oben 204 B, Leg. XI 20Br σοι γενέσει καi τροφαῖς ευ πεπαίδευνται, ibid. 740- η κατὰ την νυν γένεσιν καὶ τροφὴν καὶ παίδευειν Uber den Unterschie 2 Vischen γεννησις in γένεσις ei Platon gi. Usener . Mus XXIII p. 370 Ganet ent sprechem heissi das Verbum ent-

8. Μαντείας δειται μαντεία hier

καὶ ου μανθάνω. λλ' Ἐγώ, η δ' , σαφεστερον ερῶ κυ- ουσι γάρ, φη, ἁ Σώκρατες, πάντες ανθρωποι καὶ κατὰ τοσῶμα καὶ κατὰ την ψυχήν, καὶ επειδὰν εν τινι ηλικία γένωνται, τίκτειν πιθυμεῖ μῶν η φύσις τίκτειν δε ἐν μὲν

αισχρῶ ου δύναται, ἐν δὲ τω καλῶ. η γὰρ ανδρος καὶ

γυναικος συνουσία τόκος εστίν εστ δε τουτο θεῖον τοπρῆγμα, καὶ τουτο ἐν θνητῶ οντι τω ζω αθάνατον ενεστιν η κύησις καὶ η γέννησις τα δε ἐν τω ἀναρμόστωαδύνατον γενέσθαι. νάρμοστον δ' ἐστὶ το αἰσχρον παντὶ Dτω θείω, op καλον έρμόττον. Μοῖρα χυν καὶ Εἰλεί-

καὶ πάντη ἐν μαλακωτάτοις Των μαλακωτάτων, ἁπαλώτατον ἀνάγκη εἶναι, et enso 203 Ε σοφίας δε καὶαμαθίας ἐν μέσω ἐστίν edo honi 20 B στε ἀνα καιον Ἐρωτα φιλόσοφον εἶναι, φιλοσοφον δὲ Oντα

119쪽

καλῶ προσπελάζη το κυουν, ἔλεών τε γιγνεται καὶ ευφραι δνόμενον διαχεῖται καὶ τίκτει τε καὶ γεννα οταν δὲ αἰσχρω, σκυθρωπόν τε καὶ λυπουμενον συσπειρῶται καὶ ποτρέπεταίJκαὶ ἀνιλλεται, καὶ ου γεννα ἀλλα ἴσχον το κύημα χαλεπῶς φερει οθεν δη '- κυουντί τε καὶ ηδε σπαργῶντι πολλη πτόησις γέγονε περὶ το καλον χια το μεγάλης ἀδῖνος Εἀπολυειν τον ἔχοντα. εστι γάρ, ω Σώκρατες, Ἀφη ου του

ἐκ τούτου του λόγου, καὶ της ἀθανασίαν τον ερωτα

εἶναι.

XXVI. παυτά τε οὐν πάντα δίδασκε με, πότε μερὶ

4. ευφραινόμενον διαχεῖται, ger-

2. τον ἔχοντα se. O καλόν, enn

20 B: ἔστι γαρ τόκος v. s. Py. 5. τί δὴ υν της γεννήσεως Bo. ὁ ἔρως ἐστίν τι Her Warum , .n-idera vis 204 D: τί τῶν καλῶν ἐστιν ὁ Ἐρως - τι ἀειγενές ἐστι Nie-derholog dea bige Gedankens 206 C: ἔστι δε τοῖτο θεῖον τοπρῆγμα. Leg. V 773 E ως χρὴ της ἀειγενοῆς φύσεως ἀντέχεσθαι

τῶ παῖδας παίδων καταλείποντα

αεὶ τῶ θεῶ πηρέτας ἀνθ' vetos παραδιδόνάι ibid. IV 21 C.

ἔρωτα εἶναι.

120쪽

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ. 207.

6 των ρωτικῶν λόγους ποιοῖτο, καί ποτε ηρετο Π Ωι, ω Σώκρατες, αἴτιον εἶναι τούτου του ἔρωτος καὶ της ἐπιθυμίας η οὐκ αἰσθάνει ς δεινῶς διατιθεται πάντα τα θηρία, ἐπειδαν γεννῶν ἐπιθυμηση, καὶ τα πεζα καὶ τα πτηνά, B νοσο τά τε πάντα καὶ ρωτικῶς διατιθεμενα, πρῶτον μὲν περὶ το ξυμμιγηναι ἀλληλοις, πειτα περὶ την τροφην του γενομενου, καὶ ετοῖμά ἐστιν περ τούτων καὶ διαμάχεσθαι τα ἀσθενεστατα τοῖς ἰσχυροτατοι καὶ περαποθνΓσκειν, καὶα- τω λιμῶ παρατεινόμενα ἄστ ἐκεῖνα κτρέφειν, καὶαλλο πῆ ποιοῶντα τους μὲν γαρ ανθρώπους, φη, οῖοι ταμ τι, ἐκ λογισμοδ ταλα ποιεῖν τα δε θηρία τίς αἰτία

ἐρωτικῶς διατιθέμενα; 3 καὶ ως L- ετοιμά ἐστιν; M καὶ αυτὰ τω

του ἐκτρεφειν ... μέλει καὶ ταυταλικε μηχανημασί τινος ζῶα εἶναι

collective του γενομένου. 5. παρατεινόμενα; παρατείνεσθαι

tes, o denen Orher gesprochen inest ἐδίδασκε, πότε - ποιοιτο. I. τούτου του ἔρωτος καὶ της

ἐπιθυμίας asI a. ἐπιθυμία Her

ουτως ἐρωτικῶς διατίθεσθαι ἔχεις λεγειν καὶ γὼ ὁ ἔλεγον οτι υ εἰδείην η δ' εἶπε ' ιανοεῖ ουν δεινός ποτε γενησεσθαι τα ἐρωτικά, ἐὰν ταλα μη ἐννοις υλλα διαταμά τοι, ω Aιοτίμα, οπερ νει δη εἶπον, παρὰ σὲ ηκω, γνοὐς τι διδασκάλων δέομαι. αλλά μοι λέγε και τούτων

την αἰτίαν και τῶν αλλων τῶν περὶ τα ρωτικά. ει τοὐνυν, ἔφη, πιστεύεις ἐκείνου εἶναι φύσει τον ερωτα, ο πολλάκις μολογηκαμεν, μη θαύμαζε ἐνταὐθα γαρ τον αὐτον Dἐκείνω λόγον η θνητη φύσις ζητεῖ κατὰ το δυνατον αεί τε εἶναι καὶ θάναπος δύναται δε ταύτη μόνον τη γενεσειJ, οτι αεὶ καταλείπει τερον νέον ἀντὶ οὐ παλαιos ἐπεὶ καὶ '

τικῶν λόγους ποιοιτο.

I. τον αὐτὸν ἐκείνω λόγον vi. κατὰ τον αὐτὸν δη λογον 18 A; hier lane κατα rati ταὐτὸν δὲ τοὐτ 178 Ε - ἐκείνω te bet denes en schen nach de Aussularung206 Andere vendunifurden gleichen Gedanis en 187 D: πάλιννα η κει ὁ αὐτὸς λόγος - εί τε εἶναι καὶ θάνατος hin. Ania g. ἀεὶ εἶναι gl. 210 Ε πρῶτον μεν ἀεὶ ν καὶ ἴτε γιγνόμενον ὐτε

ἀπολλυμενον Synonyme durch τε - καί verbunden 206 D: τίκτει τε καὶ γεννῶ.

3. δύναται δέ leuet dis rorte

run Von κατα τὸ δυνατόν in.

Rep. Athen Ι16 δοκε δε ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων και ἐν τῶδε κακῶς

βουλεύεσθαι, τι τους συμμάχους

με πλείστων τριηράρχων τοσοὐτον διήνεγκον ὁτι μετ' λέγων ἔσωσα την ναῶν, αὐτῶν δε τούτων, τι u. . . idem p. ΙΙ 22. um Ge-danhen Leg. IV 21 Cr γένος οὐνανθρώπων - τούτω τω τρόπω ἀθάνατον ν τω παῖδας παίδων καταλειπόμενον αὐτὴν καὶ ἐν δν ἀεὶ γενέσει της ἀθανασίας μετει

Ruch ias καταλείπειν τερον νέον