장음표시 사용
101쪽
2 πας γαρ εκὼν Ἐρωτι πῶν πηρετεῖ, α δ αν έκων ἐκόντιομολογήσηὶ, φασὶν οι πόλεως βασιλης νόμοι δίκαια εἶναι προς δὲ si δικαιοσυνη σωφροσυνης πλείστης μετεχει. εἶναι γαρ ομολογεῖται σωφροσυνη το κρατεῖν δονῶν ἡ ἐπιθυμιῶν, πρωτος δὲ μηδεμίαν δονην κρείττω εἶναι ει δὲ ηττους, κρατοῖντ αν πο Ἐρωτος, ὁ δὲ κρατοῖ, κρατῶν δὲ ηδονῶν καὶ πιθυμιῶν ὁ Ἐρως διαφερόντως ν σωφρονοῖ.
δε ς κληθει - τὰ τοιάδε μεγιστα, αρχόντων μὲν πηκόους εἶναι,αυτοὐς δὲ ρχοντα των περὶ πότους καὶ φροδίσια καὶ περὶ ἐδω
αν φαιαε ταύτην την μόνοιαν σωφροσυνην εἶναι, χείρονός τε καὶ
λογος κρείττων δὲ ο εχων του χομενου του δ' ανδρειοτάτου των αλλων κρατῶν πάντων αν ἀνδρειότατος εχ περὶ μὲν οὐ δικαιοσυνης και σωφροσύνης καὶ ανδρείας οὐ θεου ψηται, περὶ δὲ σοφίας λείπεται οσον ουν δυνατόν, πειρατέον μη ελλείπειν. και πρῶτον μεν, ν α και ἐγὼ την μετεραν τεχνην τιμήσω σπερ Ἐρυξίμαχος την αυτου, ποιητης ὁ θεος σοφος ουτως στε και αλλον ποιησαι πῶς Aγουν ποιητης γίγνεται, ,καν μουσος ' το πρίν , ου ν Ερως μψηται H7 πρεπει Τμῆς μαρτυρία χρησθαι οτι
φάρμακον ἄλλο, ικία, ἔτ' ἔγχριστον, ἐμὶν δοκεῖ, ὁ ἐπίπαστον, η ταὶ 1Iιερίδες κοῖφον δε τι osto καὶ ἀδω γίνετ' ἐν ἀνθρώποις, εὐ- ρεῖν δ' - ράδιόν ἐστι - ουτωγουν άιστα διἄγ' ὁ Κύκλωψ ὁ
102쪽
την κατὰ μουσικην α γαρ τις η μη χει - οἶδεν, 1974- αν ετέρω δοίη υτ α αλλον διδάξειε. καὶ μὲν δη
την με των ζωων ποιησιν πάντων τίς ἐναντιώσεται μηουχὶ πρωτος εἶναι σοφίαν si γίγνεταί τε και φυεται πάντατα ζωα αλλὰ την των τεχνῶν δημιουργίαν - ωμεν, τι υ μεν αν ο θεὸς ουτος διδάσκαλος γενηται,
ἐλλόγ*ος καὶ φανος ἀπέβη, ου δ' αν Ἐρως η ἐφάψηται,
σκοτεινός τοξικην γε μην καὶ ἰατρικην καὶ μαντικην πέλ- λων νευρεν πιθυμίας καὶ ἔρωτος γεμονευσαντο ,, στενκαὶ ουτος πρωτος α εχ μαθητης, καὶ Μουσαι μουσικης
καὶ Ηφαιστος χαλκείας καὶ θροὶ ἱστουργίαν καὶ , Ζευς
καὶ Ηφαιστος χαλκεία etc. Eu er klaren. 2. Ηφαιστος χαλκείας, demine-
κυβερνῶν θεῶν τε καὶ ἀνθρωπων M. οθεν δη καὶ κατεσκευάσθη των θεῶν τα πράγματα πρωτος ἐγγενομένου, δῆλον οτι κάλλους' αἴσχει γαρ ου ἔνι Ἐρως προ οἱ δέ, σπερ ἐν ἀρχῆ εἶπον, πολλὰ καὶ δεινὰ θεοῖς γίγνετο, ως λεγεται, δια την της νάγκης βασιλείαν ἐπειδη δ' o θεος ουτος ἔφυ, ἐκ του ἐρῶν των καλῶν πάντ' ἀγαθὰ γέγονε καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις. Ουτως ἐμον δοκεῖ Φαῖδρε, Ἐρως πρῶτος αυτος ων κάλλιστος καν ἄριστον μετὰ Ἀουτο 'οί. ἄλλοις ἄλλων τοιούτων αἴτιος εἶναι. ἐπέρχεται δε μοί τι καὶ Ἀμμετρον
ἀσχημοσύνη γάρ etc. 201 spieit
κρατες, πειράσομαί σε διδάξαι. αλλων τοιουτων et en dieselben Vor-
εσκόπουν. Rep. VII 53 E: Ioναρτι περὶ της ἀστρονομίας ἐλέγο
μεν η υκ οἶσθ' οτι καὶ περὶ αρμονίας τερον τοιουτον ποιοῖσι ἔ
Rep. II 372 D: καὶ Ουτω διάγοντες τον βίον ἐν εἰρήνη μετὰ ἡγιειας
- εικος γηραιοὶ τελευτῶντες ἄλλον τοιοῶτον βίον τοι ἐκγόνοις παραδώσουσιν Vahlen Eu Theola . Id. XI 1 in Berliner OmmerProilr.
103쪽
εἰρηνην se ἐν ἀνθρωποις, πελάγει δὲ γαληνηννηνεμίαν ἀνεμων, κοίτην υπνον H ἐνὶ κήδει. δὲ μῶς ἀλλοτριότητος μὲν κενοῖ, οἰκειότητος δὲ πληροῖ, τὰς τοιάσδε ξυνόδους με αλληλων πάσας τιθεὶς
ηγεμων πραότητα μὲν πορίζων, ἀγριότητα δ' ἐξορίζων φιλύδωρος ευμενειας, δωρος δυσμενείας Πεως ἀγανός θεατος σοφοῖς, ἀγαστος θεοῖς ζηλωτος αμοίροις, κτητος
ευμοίροις τρυφηri, ἀβρότητος χλιδης χαρίτων ἱμερου πο υ πατήρ ἐπιμελης ἀγαθων, ἀμελης κακῶν ἐν πίνω Eἐν φόβω, ἐν πόθω ἐν λόγω κυβερνήτης ἐπιβάτης, παρα
στάτης τε καὶ σωτηρ αριστος, ξυμπάντων τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων κόσμος, γεμων κάλλιστος καὶ ἄριστος, ω χρηεπεσθαι πάντα ανδρα ἐφυμνουντα καὶ δῆς μετέχοντα, νἄδει θέλγων πάντων θεῶν τε καὶ ανθρώπων νόημα.ουτος, ἔφη, ὁ παρ' ἐμοὐ λόγος, ω Φαιδρε, τω θεωἀνακείσθω, τα μεν παιδιὰς, τα δε σπουδῆς μετρίας, καθ' o σον ἐγὼ δυναμαι, μετέχων.
στόδημος ἀναθορυβῆσαι τους παρόντας, - πρεπόντως του
πάντα ανδρα ἐφυμνοῶντας γεμῶν ala Chorsuhrer edachi. Dem. XXI60 ην δε ποθ' ἡγεμὼν της φυλῆς κορυφαῖος Usener). Der κορυφαῖος
singi Vor, die andere singen nach rἐφυμνοῶσιν. 6. πάντων θεῶν τε καὶ ανθρώπων in t ei Agathon bellet te Zusauimenstellun 19ν θεῶν τε καὶ ανθρώπων ibid. καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις ΕΛ ξυμπάντων τε θεῶν
Helena 'Eλένης με ἐγκώμιον, ἐμὸν
δε παίγνιον. - τα δε σπουδῆς Vgl gum Gangen ristoph. an.
389 καὶ πολλὰ μεν γελοῖά μ' εἰ
πεῖν, πολλὰ δε σπουδαῖα - καθ'
stelat.198 Q. πάντας - ἀναθορυβῆσαι τους παρόντας, ως πρεπόντως του νεανίσκου εἰρηκότος καὶ αυτῶ
melodischer Stimme Orgetragen vorde War, 1 richi; turmischer Boifali aus. Aut si pant, WasPlut de recta ratione audiendi 41 Dsam αι δὲ - μελέται σοφιστῶν ου μόνον τοῖς νόμασι παραπετάσμασι a ρῶνται τῶν διανοημάτων, αλλὰ καὶ τὴν φωνὴν ἐμμελείαις τισὶ καὶ μαλακοτητι καὶ παρισώσεσιν ἐφηδύνοντες ἐκβακχεύουσι καὶ παραφέρουσι τους ἀκροωμένους. Auch Sohrates diat sici dieses aut exs8.
104쪽
3 νεανισκου εἰρηκότος καὶ αυτῶ καὶ τῶ θεω τον ουν
Σωκράτη εἰπεῖν βλεψαντα εἰς τον Ἐρυξίμαχον, Ἀρά σοι
δοκῶ, φάναι, ω παῖ 'Aκουμενου, αδεὲς πάλαι δέος δεδιέναι, ἀλλ' ο μαντικῶς, α νυν δη ἔλεγον, εἰπεῖν, τι Ἀγάθων θαυμαστῶς ἐροῖ, γ δ απορήσο μι; ο μὲν τερον, φάναιτον Ἐρυξίμαχον μαντικῶς μοι δοκεῖς εἰρηκεναι, Ῥτι γάνθων ευ ρει το δὲ σὲ ἀπορησειν υκ οἶμαι Καὶ πῶς, ω μακάριε, εἰπεῖν τον Σωκράτη, o μέλλω πορεῖν καὶ ἐγὼ καὶ αλλος οστισοῶν, μέλλων λέξειν μετα καλον ἴτω καὶ παντοδαπον λόγον ηθέντα , καὶ τα μὲν αλλα ου ὁιιοίως μὲν θαυμαστά το δ' ἐπὶ τελευτης του κάλλους τῶν ονο
ἔγωγε ἐνθυμουμενος, τι αυτος ου οἷός ἔσομαι υδ' ἐγγυς τούτων ουδὲν καλον εἰπεῖν, υπ αἰσχυνης ολίγου
αποδρας χόμην, εἴ si εἶχον καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῖσκεν, ἄστε ἀτεχνῶς το του ηρου ἐπεπόνθη 'ἐφοβουμην μη μοι τελευτῶν ὁ Ἀγάθων Γοργίου κεφαλην δεινos λέγειν bis τω λόγω ἐπὶ τον ἐμον λόγον πέμψας
αυτόν με λίθον τ αφωνία ποιησειε και ἐνενόησα τότε
αρα καταγέλαστος ων, νίκα μῖν μολόγουν ἐν τω μέρει μεθ' υμῶν ἐγκωμιάσεσθαι τον Ἐρωτα καὶ ἔφην εἶναι δεινος Dτα ἐρωτικά, ουδὲν εἰδὼς αρα του πράγματος, ως ἔδει ἐγκωμιάζειν οτιο υν ἐγὼ μὲν γαρ υ ἀβελτερίας ωμην δεῖν τἀληθη λέγειν περὶ κάστου του ἐγκωμιαζομένου, καὶ τουτο μὲν πάρχειν, ἐξ αυτῶν δε τούτων τα κάλλιστα ἐκ- λεγομένους ως ευπρεπέστατα τιθέναι καὶ πάνυ δη μέγα ἐφρόνουν ς ε ἐρῶν, ως εἰδὼς την ἀληθειαν του ἐπαινεῖν
δε τοι ευ γε καὶ καλῶς ρηθησομένοις την το λέγοντος διάνοιαν εἰδυῖαν το αληθες ων αν ἐρεῖν
262 Α ἀληθειαν ἀγνοῶν κάστου, nachher in C at solui aber in Hei-
105쪽
8 οτιουH. το δὲ ρα, ως ἔοικεν, ου τουτο ν το καλῶς Ε ἐπαινεῖν ὁτιουν, ἀλλα το ς μεγιστα ἀνατιθέναι τω πράγ
ματι καὶ ως κάλλιστα, ἐάν τε η υτως ἔχοντα ἐάν τε η' εἰ δὲ ψευδη, ουδὲν ρ' ην πρῆγμα προυρρηθη γάρ, ως ἔοικεν, οπως καστος μῶν τον Ἐρωτα ἐγκωμιάζειν δόξει,
ου οπως ἐγκωμιάσεται. δια ταυτα δη, οἶμαι, πάντα λόγον κινουντες ἀνατίθετε τω Ἐρωτι, καί φατε αυτον τοιουτόν τε 199 εἶναι και τοσουτων αἴτιον, πως ν φαίνηται κάλλιστος
της αρετης σκέψει, ποῖον τι εἴη, λεγοντες τι φρόνησις μόνον γ'ιται του ορθῶς πράττειν' τ δε αρα
θῆναι. 199 o. πως ν φαίνηται. Zumeden triti u πως c. cori.
καὶ ριστος, δηλον τι τοῖς μη γιγνώσκουσιν - ου γάρ που τοῖς γε εἰδόσι - καὶ καλῶς γ' ἔχει καὶ σεμνῶς ὁ ἔπαινος ἀλλα γαρ ἐγὼ ου ηδ τὸν τρόπον του ἐπαίνου, o δ' εἰδὼς μω μολόγησα καὶ αυτος ἐν τω μερε μαινέσεσθαι η γλῶττα ουν πέσχετο, η δὲ φρην ου' χαιρέτω δη ου γὰρ ἔτι εγκωμιάζω τουτον τον τρόπον ου γὰρ ανδυναίμην is μεντοι ἀλλα, τά γε ἀληθη, εἰ βουλεσθε, ἐθελω Bεἰπεῖν κα ἐμαυτόν, ου προς τους μετερους λόγους, ναμ γελωτα φλω. ορα ουν, ω Φαῖδρε, εἴ τι καὶ τοιούτου
λόγου δεει, περὶ Ἐρωτος ἀληθη λεγόμενα ἀκουειν, ὀνόμασι
aud 41 D vo disse Rhetorensas κενὴν δονην διδόντες καὶ κενοτέραν δόξαν αντιλαμβάνοντες. Vgi aucti oben denausdruch oπως ἔκαστος μῶν τον Ἐρωτα ἐγκωμιάζειν δόξει 'so mir sons δοκεῖ dem εἶναι, δόξα de αληθεια eni-
3. τοῖς γε εἰδόσι Gorg. 459 Αου γὰρ δήπου ἔν γε τοι εἰδόσι του ἰατρου πιθανώτερος ἔσται Arist.
ιερῶν ' γλῶτταν χ' ἐπιορκησασαν ἰδία της φρενός, ibid. 147 1 Platon Thelit. 154 D m μὲν γὰρ γλῶττα
106쪽
δὲ καὶ θεσει ρημάτων τοιαυτ si, ποία δἄν τις τυχI ἐπελθουσα τὸν Ουν Φαῖδρον ἔφη καὶ τους αλλους κελευειν
λεγειν, πτὶ αυτος λιτο δεῖν εἰπεῖν, ταυτη πτι τοίνυν,
φάναι, ω Φαῖδρε, πάρες μοι Ἀγάθωνα σμίκρ' αττα ἐρεσθαι, σῖνα μομολογησάμενος παρ' υτο ουτως ηδ λεγω. ωλλα παρίημι, φάναι τον Φαῖδρον, ἀλλ' ἐρωτα μετα ταυτα δη
τον Σωκράτη φη ενθένδε ποειν αρξασθαι.
I. Kαὶ μην, ω φίλε Ἀγάθων, καλῶς μοι ἔδοξας
καθηγησασθαι του λόγου, λεγων οτι πρῶτον μὲν δέοι αυτον ἐπιδεῖξαι ποῖος τίς εστιν Ἐρως, στερον δὲ τ εργα αυτου ταυτην την αρχην πάνυ ἄγαμαι. θ ουν μοι περὶ
χρωτος, ἐπειδη καὶ ταλλα καλῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς διηλθες
την την ἐπωνυμίαν ἔλαβες, o μα- νικος καλεῖσθαι. et 18 6 5.5. ποία δἄν τις fret ἐπελθουσα Apol. 17 C: ἀλλ' ἀκουσεσθε εἰκη λεγόμενα τοι ἐπιτυχουσινονομασι - δαν suris αν δ er-
οἷός εστι, καὶ τόδε εἰπε' πότερόν ἐστι τοιουτος οἷος εἶναι D
107쪽
ε αυτ τοὐτο πατέρα χρώτων, 'ατηρ ἐστι πατηρ ii τινος η Ῥυ ειπες -- δη που μοι. εἰ ἐβουλου καλῶς ἀποκρίνασθαι, τι εστιν υἱεος γε η θυγατρὸς ὁ πατηρ πατήρ ' ου Πάνυ γε, φάναι τον Ἀγάθωνα ουκοὐ καὶ μη- ντη ἄσαύτως 'ομολογεῖν καὶ Ουτο 'Aτι τοίνυν, εἰπεῖντον Σωκράτη, αποκριναι λίγω πλείω, να ἀλλον καταμά-Mς ο βουλομαι. ει γαρ ἐροίμην, τι δε αδελφός, αυτοτοὐθ' οπερ' ἔστιν. ἔστι τινος αδελφος η Ῥυι Φάναι εἶναι.
- κου ἀδελφου η αδελφης; ομολογεῖν. Πειρῶ δη, φάναι, καὶ τον Ἀρωτα εἰπεῖν. ὁ Ἐρως ήρως ἐστὶν οὐδενὸς χ
εἰπεῖν τον Σωκράτη, φυλαξον παρὰ σαυτῶ μεμνημενος λου ' τοσόνδε δὲ εἰπέ, πότερον Ἐρως ἐκεινου, ου στιν ἔρως, ἐπιθυμεῖ αυτου η ου Πάνυ γε, φάναι Πότερον ἔχωνα- ου ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐρῶ, εἶτα ἐπιθυμεῖ τε καὶ ρα, ου ἔχων Ου ἔχων, ως το εἰκός γε, φάναι Σκόπει δη, εἰπεῖν τον Σωκράτη, αντὶ του εἰκότος ι ἀνάγκη ουτως, το ἐπιθυμουν ἐπιθυμεῖν ο ενδεες ἐστιν η μη ἐπιθυμεῖν,
ἐὰν μη ἐνδεες ἡ ἐμοὶ μὲν γαρ θαυμαστῶς δοκεῖ, ω γά Bθων, ώς ἀνάγκη εἶναι σοι δὲ πῶς; ἀμοί, φάναι, δοκεῖ. λῶς λέγεις. αρ' ουν βουλοι αν τις μέγας ων μέγας ειναι η ἰσχυρος ων ἰσχυρός; 'Aδύνατον ἐκ τῶν μολογη
μένων. υ γάρ που ἐνδεης αν εἰ τούτων ο γε ων.
αυτῶν. Soph. Oed Rex 248 κατευχομαι δε τον δεδρακότ' - κακον κακῶς ν ιν ἄμορον ἐκτρῖψαι βίον. Die gange Argumentation de So-hrates basieri aut de vo ilim ala sellastverstandiici Vora usgesei Zten
Plato Lysis 221 1 ff. τό γε ἐπι
thun; dies aber is grausam. 1. θαυμαστῶς δοκει, Ἀγα- θων, ως ανάγκη εἶναι θαυμαστῶς - ως Eu 17 συπερφυῶς ως. 6. Εἰ γαρ καὶ ἰσχυρος ων βουλοιτο ἰσχυρος εἶναι vir in C durch αλλ' ταν τις λέγη τι βουλομαι in pracigerer Foram viederaus genommen Sohrates erinneri;
sicli, das den docti in faglichen
γαρ αν τις οἰηθείη - τούτου ενεκα
108쪽
ΠΛΑΤΩΝΟΣ εἶναι, φάναι τον Σωκράτη, καὶ ταχυς ων ταχυς, καὶ γιης - γιης - ἴσως γαρ αν τις ταλα οἰηθείη καὶ πάντα ταστοιαυτα Ιου οντας τε τοιούτους καὶ ἔχοντας ταυτε, τούτωναπερ εχουσι καὶ ἐπιθυμεως ν ουν μη ἐξαπατηθῶμεν, τουτου νεκα λεγω - τούτοις γάρ, ω γάθων, εἰ ἐννοεῖς, ἔχειν μὲν καστα τούτων ἐν τω παρόντι ἀνάγκη α ἔχουσιν, ἐάν τε βούλωνται εάν τε η καὶ τούτου γε δη που τίς αν ἐπιθυμήσειεν ἀλλ οταν τις λεγη τι γ υγιαίνων βούλομαι καὶ γιαίνειν. καὶ πλουτῶν βούλομαι καὶ πλουτεῖν, καὶ ' επιθυμῶ αυτῶν τούτων - ἔχω p εἴποιμεν αν αυτ τι υσύ, Ἀνθρωπε, πλοῶτον κεκτημενος καὶ ἡγίειαν καὶ ἰσχυνβουλε καὶ εἰς τον επειτα χρονον ταῶτα κεκτησθαι, ἐπεὶ ντω γε νυν παρόντι, εἴτε βούλει εἴτε μη, ἔχεις σκόπει ου'οταν τούτο λεγης, τι 'ε θυμῶ των παρόντων, εἰ αλλο τι λεγεις η τόδε, τι βούλομαι τα νυν παρόντα καὶ εἰς τον ἔπειτα χρονον παρεῖναι Τ αλλο τι μολογοι αν Συμφάναι ἔφη τον 'Aγάθωνα εἰπεῖν δη τον Σωκράτη Ουκοὐ τοὐτό γ' ἐστὶν Ἀκείνου ἐρῶν, o ουπω τοιμον αὐτω ἐστιν ουδὲ ἔχει, Λω εἰς τον ἔπειτα χρόνον ταλα εἶναι αὐτω σφωμενα
Fallera καὶ - ἐχει καὶ ο μηἔστιν καὶ ο ἐνδεης ἐστιν. Nocti
λεται τα νυν παρόντα εἰς τον ἔπει
τα χρόνον παρεῖναι, teger so tWie aede andere, de etWas' egelut, ea ex auchi in de Gegenmari
μοι παρόνταJ Πάνυ γε, φάναι Καὶ ουτος αρα καὶ αλλος Επας ὁ ἐπιθυμῶν του μ λοιμου ἐπιθυμεῖ καὶ του μηπαρόντος, καὶ ο μη ἔχει καὶ ο μη ἔστιν αὐτος καὶ ου
ἐνδεης ἐστι, τοιαύτ αττα εστὶν - η πιθυμία τε καὶ
ἔρως στίν; Πάνυ γ εἰπειν. Ἱθι δη, φάναι τον Σωκράτη, ἀνομολογησώμεθα τα εἰρημένα. αλλο τι ἔστιν ὁ Ἐρως
πρῶτον μὲν τινῶν, πειτα τούτων ων αν ἔνδεια παραὶ
αὐτω Nαι, φάναι - δη τούτοις ἀναμνήσθητι, τίνων 201 ἔφησθα ἐν τω λόγω εἶναι τον Ἐρωτα εἰ δὲ βούλει, ἐγώ
σε ἀναμνήσω. οἶμαι γάρ σε υτωσί πως εἰπεῖν, τι τοῖς θεοῖς κατεσκευάσθη τα πράγματα δι' ἔρωτα καλῶν αἰσχρῶν γὰρ οὐκ εἴη ἔρως οὐχ υτωσί πως ἔλεγες απον γάρ, φάναι τον Ἀγάθωνα Καὶ ἐπιεικῶς γε λέγεις, ω εταῖρε, φάναι τον Σωκράτη καὶ εἰ τοίτο οἴτως ἔχει, αλλο τι ὁ τρως κάλλους αν εἴη ἔρως, αἴσχους δὲ υ M.μολόγει.
οὐκουν μολόγηται, ου ἐνδεής ἐστι καὶ μη ἔχει, τούτου Bἐρῶν Ναί, εἰπεῖν. Ἐνδεης αρ' ἐστὶ καὶ οὐκ ἔχει ὁ Ἐρως κόλλοί. νάγκη, φάναι Π δέ το ἐνδεες κάλ
λους καὶ μηδαμῆ κεκτημένον κάλλος αρα λέγεις συ καλον εἶναι Ου ητα Ἐτι οὐ ομολογεῖς Ἐρωτα καλον εἶναι, εἰ ταῶτα ουτως ἔχει καὶ τον γάθωνα ειπεῖν Κινδυνεύω, ω Σώκρατες, οὐδεν εἰδέναι ων τότε εἶπον. P μην καλῶς
inus allo Falle ins Auge assen, vgl. 192 B καὶ ὁ παιδεραστης καὶ
ἄλλο πας. 3. o μη ἔχει - τοιαυτ αττα,
Nechael de Numerus mi 200 Bra γαρ ἰσχυρὸς ων βουλεται ,
201 Α 2. εἰ δὲ βουλε ι. Agathon
mdrilich viederholen Derselbe hau gelautet: θεν δη κατεσκευάσθη των θεῶν τα πράγματα Ἐρω- τος ἐγγενομένου, δῆλον τι καλ-λους' αἴσχει γὰρ υκ ἔνι πρως.
statilive κάλλος - αἶσχος. 5. Ἐτι υν μολογεις πρωτα καλὸν εἶναι ομολογεῖν begeiclinet
109쪽
c γε εἶπες, φάναι, νωγάθων, αλλα σμικρον ἔτι εἰπέ τἀγαθαου καὶ καλα δοκεῖ σοι εἶναι Ἐμοιγε Εἰ αρα ὁ Ἐρως των καλων ἐνδεης εστι, τα δὲ ἀγαθὰ καλά, καντων ἀγαθων ενδεης εἴη - ω, φάναι, ω Σωκρατες,
σοὶ ου αν δυνα μην αντιλεγειν, αλλ' υτως εχετω- σὐλεγεις. μὲν ουν τη ληθεία, φάναι - φιλουμενε Ἀγά- θων δυνασαι αντιλεγειν, πεὶ Σωκράτει γε υδεν χαλεπόν.
Mathona das Fundament Eu seinereigenen Rede. 6. O μεν ουν τῆ αληθεία δυνασαι ἀντιλέγειν Arist. Ran. 556rου μεν ουν με προσεδόκας Ἀτιηκοθόρνους εἶχες, αν γνῶναί ae ἔτι.
2022 καὶ μην ην δ' ἐγώ - 201 ἐστὶ καὶ ὁ Ἐρως.
201 D 3. σν ποτ' ηκουσα γυναικος Μαντινικης Βιοτίμας Dass
110쪽
5 ναίοις ποτὲ θυσαμένοις προ του λοιμου δέκα ἔτη ἀναβολην ἐποίησε της νόσου, δη καὶ si τα ἐρωτικα ἐδίδαξεν, -- ουν ἐκείνη ἔλεγε λόγον, πειράσομαι μῖν διελθεῖν ἐκ των μολογημενων ἐμοὶ καὶ 'Aγάθωνι, αυτος ἐπ ἐμαυτου, οπως ν δυνωμαι δεῖ δη, ω γάθων, σπερ συ δη ηγήσω, διελθεῖν in υτον πρῶτον τις ἐστιν β Ἐρως καὶ
E ποῖός τις, ἔπειτα τα εργα αυτου δοκεῖ ουν μοι ἐαστον εἶναι υτ διελθεῖν, ω ποτέ - ξεν ανακρίνουσα διροι σχεδον γαρ τι καὶ ἐγὼ προς αυτην τερα τοιαυτα
ἔλεγον, οἱάπερ νυν προς ἐμὲ γαθων, ως εἴη Ἐρως μέγας θεός, εἴη δὲ των καλῶν ' λεγχε δη με τούτοις τοῖς cγοις οἷσπερ ἐγὼ τουτον, ς υτε καλος εἴη κατα τον ἐμον λόγον τε ἀγαθός. καὶ ἐγώ Πῶς λέγεις, ἔφην, ω aιοτίμα; αἰσχρος αρα Ἐρως ἐστὶ καὶ κακός; καὶ , υκ ευφημη- σεις; 4 Oῖει ο τι αν Ῥη καλον d. ἀναγκαῖον αυτο
8. αυτος π ἐμαυτos Platon Alcib. I 114 B: εἰ μὲν βουλει, ἐρωτῶν με, σπερ ἐγώ σε, εἰ δὲ καὶ αυτος ἐπὶ σαυτου, λόγω διέξελθε. s. δη ηγήσφ ieitearit. Anii.
in 1 die Originalstello 197B Ἐρως
εἶναι αἰσχρόν Μάλιστά γε , καὶ δ αν μν σοφόν, ἀμ- 202θές η υκ σθησαι τι ἔστι τι μεταξυ σοφίας καὶ ἀμαθίας;
v τουτο; ο ορθα δοξάζειν καὶ ανευ του ἔχειν λόγον δουνα ου οἶ- ἔφη, τι υτε ἐπίστασθαί ἐστιν ' λογον γα πρῆγμα πῶς αν εἴη ἐπιστημη; ουτε ἀμαθία το γαρτου οντος τυγχάνον πῶς αν εἴ ἀμαθία ἔστι δὲ δη που τοιουτον A ορθη δόξα, Ῥεταξυ προνησεως καὶ αμαθίας.
ἄνευ του ἔχειν λόγον δουναι - ουτε ἐπίστασθαί ἐστιν - υτε ἀμαθ'ια.
Ουκουν ἔφαμεν ἐν τοις πρόσθεν, ε τι φανείη οἷον αμα ν τε καiμ ον, το τοιουτον μεταξυ κεῖσθαι του Γλικρινῶς οντος τε καὶ του πάντως μ οντος, καὶ Ουτε ἐπιστήμην Ουτ' ἄγνοιαν ἐπ αυτω ἔσεσθαι, ἀλλα το μεταξ αυ φανεν αγνοίας καὶ ἐπιστήμης; ρθῶς Nυν δέ γε πεφανται μετα ξυτουτοιν δὴ καλουμεν δόξαν.
δεθῶσι, πρῶτον μεν ἐπιστῆμαι si γνονται. ἐπειτα μόνιμοι Fur dis
ntinuit, demantisthenes in den Mundgeleg vird ἔφη δε την μετὰ